[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Fokker D.VIII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fokker D.VIII (E.V)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Producent

Fokker Flugzeug-Werke GmbH

Konstruktor

Reinhold Platz

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

górnopłat typu „parasol”

Załoga

1 osoba

Historia
Data oblotu

1918

Lata produkcji

1918

Dane techniczne
Napęd

silnik rotacyjny Oberursel Ur.II

Moc

81 kW (110 KM)

Wymiary
Rozpiętość

8,4 m

Długość

5,86 m

Wysokość

2,82 m

Powierzchnia nośna

10,7 m²

Masa
Własna

385 kg

Startowa

565 kg

Osiągi
Prędkość maks.

185 km/h

Prędkość przelotowa

170 km/h

Prędkość wznoszenia

5 min 5 s na wys. 2000 m

Pułap

6300 m

Zasięg

250 km

Długotrwałość lotu

1,5 h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 (7,92 mm)
Użytkownicy
Cesarstwo Niemieckie, Polska
Rzuty
Rzuty samolotu

Fokker D.VIII (E.V) – jednomiejscowy, górnopłatowy samolot myśliwski o konstrukcji mieszanej produkcji Fokkera z okresu I wojny światowej, skonstruowany przez Reinholda Platza.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Oblatany w I połowie 1918 roku Fokker E.V był jedną z lepszych konstrukcji powstałych pod koniec I wojny światowej. Od października 1918 roku zmieniono nazwę na Fokker D.VIII. Tylko niewielka liczba seryjnych maszyn zdołała wejść do służby w lotnictwie niemieckim przed zakończeniem działań wojennych.

Służba w lotnictwie polskim

[edytuj | edytuj kod]

Kilkanaście egzemplarzy użytkowało polskie lotnictwo wojskowe[1]. Na samolocie tego typu por. Stefan Stec (7 eskadra myśliwska) 29 kwietnia 1919 roku pokonał w walce powietrznej nad Lwowem ukraiński samolot myśliwski Nieuport 21 eskortujący dwa Brandenburgi[2].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Fokker D.VIII był jednomiejscowym, jednosilnikowym górnopłatem myśliwskim (typu „parasol”). Kadłub kratownicowy, z rur stalowych. Płat wolnonośny, drewniany, kryty sklejką, o trapezowym obrysie. Napęd samolotu stanowił silnik rotacyjny Oberursel Ur.II o mocy 81 kW (110 KM). Samolot uzbrojony był w dwa zsynchronizowane karabiny maszynowe Spandau LMG 08/15 kalibru 7,92 mm umieszczone na grzbiecie kadłuba przed kabiną pilota.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrzej Morgała, Samoloty wojskowe w Polsce., Dom Wydawn. Bellona, 1997, OCLC 248612469 [dostęp 2018-10-18].
  2. Tomasz Jan (1964- ). Kopański, 7 Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki 1918-1921, Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012, ISBN 978-83-63345-57-0, OCLC 909158492 [dostęp 2018-10-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Goworek: Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1988. ISBN 83-206-0689-6.
  • Tomasz Kopański: 7 Eskadra Myśliwska im. Tadeusza Kościuszki 1918-1921. Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2012. ISBN 978-83-63345-57-0.
  • Tadeusz Królikiewicz: Polski samolot i barwa. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1981. ISBN 83-11-06546-2.
  • Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce. T. 1, 1918-1924. Warszawa: "Bellona" : "Lampart", 1997. ISBN 83-11-08576-5.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
Fokker D.VIII (E.V)
Fokker D.VIII
Holenderski Fokker D.VIII po wojnie
Fokker D.VIII
Fokker D.VIII z ekspozycji muzealnej w USA
Rzuty samolotu Fokker D.VIII