[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

PL172904B1 - 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony i sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL - Google Patents

7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony i sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL

Info

Publication number
PL172904B1
PL172904B1 PL93306303A PL30630393A PL172904B1 PL 172904 B1 PL172904 B1 PL 172904B1 PL 93306303 A PL93306303 A PL 93306303A PL 30630393 A PL30630393 A PL 30630393A PL 172904 B1 PL172904 B1 PL 172904B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
ethyl
formula
compound
hydroxy
benzothiazol
Prior art date
Application number
PL93306303A
Other languages
English (en)
Inventor
Roger Victor Bonnert
Roger Charles Brown
David Ranulf Cheshire
Francis Ince
Original Assignee
Astra Pharma Prod
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Astra Pharma Prod filed Critical Astra Pharma Prod
Publication of PL172904B1 publication Critical patent/PL172904B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C07ORGANIC CHEMISTRY
    • C07DHETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D277/00Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings
    • C07D277/60Heterocyclic compounds containing 1,3-thiazole or hydrogenated 1,3-thiazole rings condensed with carbocyclic rings or ring systems
    • C07D277/62Benzothiazoles
    • C07D277/68Benzothiazoles with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached in position 2
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06Antiasthmatics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P25/00Drugs for disorders of the nervous system
    • A61P25/02Drugs for disorders of the nervous system for peripheral neuropathies
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • A61P27/06Antiglaucoma agents or miotics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P27/00Drugs for disorders of the senses
    • A61P27/02Ophthalmic agents
    • A61P27/14Decongestants or antiallergics
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P29/00Non-central analgesic, antipyretic or antiinflammatory agents, e.g. antirheumatic agents; Non-steroidal antiinflammatory drugs [NSAID]
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/08Antiallergic agents
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/04Inotropic agents, i.e. stimulants of cardiac contraction; Drugs for heart failure

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Ophthalmology & Optometry (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Rheumatology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Neurology (AREA)
  • Neurosurgery (AREA)
  • Pain & Pain Management (AREA)
  • Hospice & Palliative Care (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Thiazole And Isothizaole Compounds (AREA)
  • Cosmetics (AREA)
  • Heterocyclic Carbon Compounds Containing A Hetero Ring Having Nitrogen And Oxygen As The Only Ring Hetero Atoms (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Organic Low-Molecular-Weight Compounds And Preparation Thereof (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Adhesives Or Adhesive Processes (AREA)
  • Nitrogen And Oxygen Or Sulfur-Condensed Heterocyclic Ring Systems (AREA)

Abstract

1. 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony o wzorze I, w którym X i Y niezaleznie oznaczaja -S(O)n- lub -O-, n oznacza 0 , 1 lub 2, p, q oraz r niezaleznie oznaczaja 2 lub 3, Z oznacza fenyl ewentualnie podstawiony halogenem, -OR1, -NO2 lub NR2R3; albo 5 lub 6-czlonowa heterocykliczna grupe zawierajaca N, O lub S, a R1, R2 i R3 niezaleznie oznaczaja wodór lub alkil C1-6- oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne pochodne. PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony i sposób wytwarzania 7-(2^^imi^oetyli^])-benzotiazolon^t^w.
W międzynarodowym zgłoszeniu patentowym nr WO 92/08708 (opublikowanym po dacie pierwszeństwa obecnego zgłoszenia) ujawniono szereg biologicznie czynnych amin oraz ich aktywność jako agonistów receptorów β 2-adrenergicznych oraz agonistóW[DA2 dopaminy.
Obecnie wynaleziono grupę pochodnych 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonu, które posiadają istotne zalety w porównaniu ze związkami znanymi ze stanu techniki.
Przedmiotem wynalazku są związki o wzorze I
CH2CH2-NH-(CH2)p-X-(CH2)q-Y-(CH2)r-z
OH s
)=
N
I
172 904 w którym
X i Y niezależnie oznaczają -S(O)n- lub -O-, n oznacza 0 1 lub 2, p, q oraz r niezależnie oznaczają 2 lub 3,
Z oznacza fenyl ewentualnie podstawiony halogenem, -OR1, -NO2 lub NR2R3; albo 5 lub 6-członową heterocykliczną grupę zawierającą N, O lub S, a
Ri, R2 i R3 niezależnie oznaczają wodór lub alkil Cu,- oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne pochodne.
Przedmiotem wynalazku jest także sposób wytwarzania związku o wzorze I lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej pochodnej, który polega na tym, że selektywnie redukuje się związek o wzorze Va
CH2CH2-NH-<L (CH2)(p_iyX- (CH2) q-Y- (CH2) r~Z Va
w którym p, q, r, X, Y i Z mają wyżej podane znaczenie, usuwa się grupę zabezpieczającą z odpowiedniego zabezpieczonego związku o wzorze I, w którym jedna lub więcej grup funkcyjnych jest ochroniona, i w razie potrzeby lub konieczności przekształca się otrzymany związek o wzorze I w jego farmaceutycznie dopuszczalną pochodną lub na odwrót.
W procesach redukcji reakcję można prowadzić stosując standardowe sposoby redukcji. Środek redukujący może być elektrofilowy, np. dwuborowodór, lub nukleofilowy, np. kompleksowy wodorek metalu, taki jak wodorek litowoglinowy lub wodorek sodowo-bis (2-metoksyetoksy)glinowy.
Korzystny jest rozpuszczalnik obojętny w stosunku do warunków reakcji. Korzystne są rozpuszczalniki aprotonowe, np. tetrahydrofuran, eter dietylowy lub 1,2-dimetoksyetan. Reakcję można prowadzić w temperaturze od około 0 do 100°C.
Związki o wzorze Va można otrzymywać przez sprzęganie aminy i kwasu lub chlorku kwasowego znanymi metodami. Sprzęganie można na przykład prowadzić w obecności dicykloheksylokarbodiimidu stosując sposób Sheehana i Hessa, J.Am.Chem.Soc., 1955,77, 1067; lub 1,1-dikarbonylodiimidazolu, co opisał Staab w Angew. Chem. Int. Ed. Engl., 1962, 1, 351. Aminy stosowane w reakcji sprzęgania są albo znane, albo mogą być wytwarzane znanymi metodami, jak na przykład opisaną w J. Med. Chem., 1987, 30,1166.
Związki pośrednie o wzorze Va są nowe. Tak więc dalszy aspekt wynalazku stanowią związki o wzorze Va.
CH2CH2-NH-i:- (CH2 X- (CH2) q-Y- (CH2) r-z Va
CjE l H
OH w którym p, q, r, X, Y i Z mają wyżej podane znaczenie.
Dodatkowe szczegóły dotyczące preparatyki związków o wzorze I są podane w przykładach.
172 904
W powyższych procesach może być niezbędne, aby jakiekolwiek grupy funkcyjne, np. grupy hydroksylowe lub aminowe, obecne w produktach wyjściowych były zabezpieczone. Tak więc, proces usuwania grup zabezpieczających może obejmować usunięcie jednej lub więcej grup zabezpieczających. Do odpowiednich grup zabezpieczających oraz sposobów ich usuwania należą na przykład te, które zostały opisane w Protective Greups in Organie Synthesis przez T.W. Greena eraz P.G.M. Wutsa, Jehn Wiley and Sens Inc., 1991. Grupy hydroksylowe można, na przykład, zabezpieczyć grupami arylometylowymi, takimi jak fenylomeiyl, difenylometyl lub trifenylomeiyl, lub jako pochodne tetrahydropiranylowe.
Odpowiednie grupy zabezpieczające funkcje aminowe obejmują grupy arylometylowe, takie jak benzyl, (R,S)-a-fenyloeiyl, difenylometyl lub trifenylomeiyl, oraz grupy acylowe, takie jak acetyl, trichloroacetyl lub trifluoroaceiyl. Można stosować standardowe metody odbezpieczania. Grupy arylometylowe można, na przykład, usuwać przez hydrogenolizę w obecności katalizatora metalicznego, np. palladu na węglu aktywnym. Grupy tetrahydropiranylowe można rozszczepiać na drodze hydrolizy w warunkach kwasowych. Grupy acylowe można usuwać przez hydrolizę za pomocą zasady, takiej jak wodorotlenek sodowy lub węglan potasowy, albo grupę taką jak trichloroacetyl można usunąć drogą redukcji stosując, na przykład, cynk i kwas octowy.
Farmaceutycznie dopuszczalne pochodne związku o wzorze I obejmują jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry i amidy.
Do odpowiednich farmaceutycznie dopuszczalnych soli związków o wzorze I należą sole addycyjne z kwasami, pochodzące od kwasów nieorganicznych oraz organicznych, takie jak chlorowodorki, bromowodorkl, siarczany, fosforany, malelnlany, winiany, cytryniany, benzoesany, 4-metoksybenzoesany, 2- lub 4-hydreksybenzoesany, 4-chlorobenzoesany, benzenesulfomany, p-toluenosulfoniany, naftalenesulfeniany, metanosulfoniany, sulfaminiany, askorblniany, salicylany, octany, difenyleectany, trifenylooctany, adyplniany, fumarany, bursztynlany, mleczany, glutarany, glukoniany, hydroksynaftalenekarboksylany, np. 1-hydroksy lub 3-hydroksy-2-naftalenokarboksylany, albo oleinla^y. Związki mogą także tworzyć sole z odpowiednimi zasadami. Przykłady takich soli obejmują sole metali alkalicznych, np. sodu 1 potasu, oraz metali ziem alkalicznych, np. wapnia 1 magnezu. Związek o wzorze I można otrzymywać w postaci soli, dogodnie soli farmaceutycznie dopuszczalnej. W razie potrzeby, takie sole można przekształcić w wolne zasady standardowymi metodami. Farmaceutycznie dopuszczalne sole można otrzymywać w reakcji związku o wzorze I z odpowiednim kwasem lub zasadą w obecności stosownego rozpuszczalnika.
Odpowiednie farmaceutycznie dopuszczalne estry związków o wzorze I obejmują estry alkilowe C1-6, np. ester etylowy. Estry można wytwarzać znanymi sposobami, np. przez estryflkację lub transestryflkację.
Odpowiednimi amidami są niepodstawione lub mono-, albo dl-podstawione alkilo C1-6 lub fenyloamldy, które można wytworzyć znanymi metodami, np. w reakcji estru lub odpowiedniego kwasu z amoniakiem, względnie ze stosowną aminą.
Związki o wzorze I mogą wykazywać tautomerlę. Mogą one również zawierać jeden lub więcej asymetrycznych atomów węgla, a zatem mogą wykazywać izomerię optyczną i/lub diastereeizemerię.
Diastereolzomery można rozdzielić standardowymi metodami, np. chromatograficznie lub przez krystalizację frakcjonowaną. Różne Izomery optyczne można wyodrębniać przez rozdzielenie racemicznej lub Innej mieszaniny związków, stosując znane sposoby, np. krystalizację frakcjonowaną lub ciśnieniową chromatografię cieczową (HPLC). Alternatywnie, żądane izomery optyczne można otrzymać w reakcji odpowiednich optycznie czynnych produktów wyjściowych w warunkach, które nie powodują racemlzacjl.
Określenie alkil oznacza proste, rozgałęzione lub cykliczne nasycone albo nienasycone grupy alkilowe.
Gdy Z oznacza fenyl podstawiony halogenem, -OR'1, -NO2 lub -NR2r3 korzystnie jest on podstawiony tylko jedną taką grupą. Fenyl może być podstawiony orto, meta lub para w
172 904 stosunku do grupy -(CH2)p-X-(CH2)q-Y-(CH2)r· Korzystne są jednakże związki, w których fenyl jest podstawiony orto lub para w stosunku do grupy -(CK^A/CHi^-Y/Cty);-.
Do szczególnych 5- lub 6-członowych grup heterocyklicznych, które może Oznaczać Z, należy furanyl, pirydynyl i tienyl. Korzystne są jednakże związki o wzorze I, w którym Y oznacza fenyl.
Halogeny, którymi Z może być podstawiony obejmują brom, chlor i fluor.
Korzystne są związki o wzorze I, w którym Z oznacza fenyl.
Korzystne są związki o wzorze I, w którym jeden X i Y oznacza -O-.
Korzystne są związki o wzorze I, w którym r oznacza 2.
Korzystne są związki o wzorze I, w którym p + q oznacza 5.
Specyficznymi grupami -(CH2)p-X-(CH2)q-Y-(CH2)r- są następujące:
-(CH^CCHz^-CCHy
-(CH2)3-SO2-(CH2)2-O-(CH2)2-(CH2)3-O-(CH2)2-O-(CH2)2-(CH2)2-O-(CH2)3-O-(CH2)2-(CH2)2-O-(CH2)2-O-(CH2)2-(CH2)2-SO2-(CH2)3-O-(CH2)2-(CH2)2-S-(CH2)3-O-(CH2)2ZwiązkC o wzorze I są użyteczne, ponieważ wykazują farmakologiczną aktywność u zwierząt.
W szczególności związki te są agonistami receptorów B2-adrenergicznych.
Aktywność można wykazać stosując wyizolowaną tchawicę świnki morskiej, jak opisał J.G. Dougall, D.Harper, D.M. JacksoniP.LeffwBr. J. Pharmacol., 19(91,104,1057. Związki są również agonistami-DA2 dopaminy. Powinowactwo badanych związków do miejsc wiążących DA2 w bydlęcych błonach przysadkowych można określić przez wyparcie odpowiednio pH]-N-n-propylonorapomoifCny oraz [3H]-spCperonu bez lub w Obecności nie ulegającego hydrolizie analogu GTP - D.R.SCbley, A.DeLean i J.Creese, Anterior Pituitary Dopamine Receptors, Demonstration of Interconvertible High and Low Affcnity States of the D-2 Dopamine Receptor, J.Biol. Chem., 1982, 257(11), 6351 6361. Aktywność DA2 można także wykazać w próbie czynnościowej z wyizolowaną tętnicą ucha królika, jak to opisał Brown i O’Connor, Br. J. Pharmacol., 1981,73,189P. Związki wykazują także korzystne stosunki aktywności DA2 : β2·
Związki o wzorze I są wskazane do stosowania w leczeniu szeregu stanów znanych jako odwracalna choroba czopująca drogi oddechowe. Określenie odwracalna choroba czopująca drogi oddechowe będzie dobrze zrozumiałe dla specjalistów jako obejmujące takie stany jak astma, w tym astma oskrzelowa, astma alergiczna, astma wewnętrzna, astma zewnętrzna oraz astma wywołana pyłem, zwłaszcza astma chroniczna lub odwracalna (na przykład późna astma i nadmierna reaktywność dróg oddechowych); zapalenie oskrzeli C podobne (patrz, na przykład, brytyjski opis patentowy nr 2022078 oraz Br. J. Pharmacol., 1987, 24, 4983). Szczególnie interesująca jest astma.
Użyte tutaj określenie leczenie obejmuje zarówno zapobieganie jak i usuwanie objawów choroby.
Związki o wzorze I są także zalecane do stosowania w leczeniu różnych innych stanów, np. zapalnych C alergicznych chorób skóry, zastoinowej i niewydolności serca oraz jaskry.
Dawki dla wyżej wspomnianych zastosować będą się oczywiście zmieniać w zależności od użytego związku, sposobu podawania i leczonej choroby. Na ogół jednakże, zadawalające wyniki uzyskuje się podając związek o wzorze I w dawce dziennej od około 1 μg do około 20 mg na kg ciężaru ciała zwierzęcia, korzystnie w dawkach podzielonych 1 do 4 razy dziennie lub w postaci o przedłużonym uwalnianiu. Całkowita dzienna dawka dla człowieka jest w zakresie od 70 μ g do 14θ0 mg, a postacie dawki jednostkowej odpowiednie do podawania zawierają od 2θ μg do 1400 mg związku zmieszanego ze stałym lub ciekłym farmaceutycznym rozcieńczalnikiem albo nośnikiem.
Związki o wzorze I można stosować samodzielnie lub w postaci kompozycji farmaceutycznych odpowiednich do stosowania miejscowego, dojelitowego lub pozajelitowego.
172 904
Kompozycje w postaci odpowiedniej do stosowania miejscowego do płuc obejmują aerozole, np. ciśnieniowe lub bezciśnieniowe sproszkowane kompozycje;
kompozycje w postaci odpowiedniej do podawania do przełyku obejmują tabletki, kapsułki i drażetki;
kompozycje w postaci odpowiedniej do stosowania na skórę obejmują kremy, np. emulsje oleju w wodzie lub wody w oleju;
kompozycje w postaci odpowiedniej do podawania dożylnego obejmują iniekcje i wlewy; oraz kompozycje w postaci odpowiedniej do podawania do oka obejmują krople i maści.
Farmaceutyczna kompozycja zawiera korzystnie mniej niż 80%, a korzystniej mniej niż 50% wagowo związku o wzorze I lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej pochodnej w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnym rozcieńczalnikiem lub nośnikiem.
Przykładami takich rozcieńczalników i nośników są: dla tabletek i drażetek - laktoza, skrobia, talk, kwas stearynowy; dla kapsułek - kwas winowy lub laktoza; oraz dla roztworów do iniekcji - woda, alkohole, gliceryna, oleje roślinne.
Gdy związek o wzorze I ma być podany do płuc może on być inhalowany w postaci proszku pod ciśnieniem lub bez. Ciśnieniowe proszkowe kompozycje związków o wzorze I mogą zawierać propelent gazowy lub sprężony gaz. W proszkowych kompozycjach bezciśnieniowych składnik aktywny w postaci dokładnie rozdrobnionej można stosować w mieszaninie z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem o większym uziarnieniu zawierającym cząstki o średnicy do, na przykład, 100 μιη. Do odpowiednich obojętnych nośników należy np. krystaliczna laktoza.
Zaletą związków o wzorze I jest to, że w porównaniu ze związkami o podobnej strukturze są mniej toksyczne, bardziej skuteczne, dłużej działają, mają większy zakres aktywności, są silniejsze, dają mniej skutków ubocznych, są łatwiej absorbowane lub mają inne użyteczne własności farmakologiczne.
Wynalazek ilustrują, ale w żaden sposób nie ograniczają następujące przykłady, w których temperatury są podane w stopniach Celsjusza. Reakcje prowadzono w obojętnej atmosferze albo azotu, albo argonu. Rozdzielanie metodą preparatywnej ciśnieniowej chromatografii cieczowej (HPLC) prowadzono na ogół stosując kolumnę DYNAMAX™ 60A C-18 z odwróconymi fazami.
Przykład 1. Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]-etylosulfonylo]propyloamino]etylo-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
a) Kwas 3-[2-[2-fenyloetoksy]etylotio]propionowy
Roztwór 2-[2-fenyloetoksy]etanotiolu (2,13 g) w suchym DMF (10 ml) wkroplono do oziębionej (0°) mieszanej zawiesiny wodorku sodowego (0,60 g, 80% w oleju) w DMF (50 ml). Mieszaninę mieszano w 0° przez 90 minut. Następnie wkroplono roztwór kwasu 3-bromopropanowego (3,15 g ) w suchym DMF (10 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 16 godzin. Dodano wodę (250 ml) i całość zakwaszono do pH 2/3 stężonym kwasem chlorowodorowym. Roztwór wodny ekstrahowano kilka razy eterem, a połączone warstwy eterowe przemywano wodą i solanką, suszono (MgSCO) i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano surowy kwas, który oczyszczono metodą chromatografii rzutowej na krzemionce stosując dichlorometan: eter 6:1 (1 kropla kwasu octowego/100 ml eluenta), uzyskując związek podtytułowy (2,15 g).
'li NMR (CDC13)<5 : 2,6 - 2,8 (m, 4H), 2,81 (t, 2H), 2,89 (t, 2H), 3,6 - 3,76 (m, 4H), 7,2 - 7,4 (m, 5H).
b) Kwas 3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]propionowy
Roztwór nadtlenojednosiarczanu potasowego (15,6 g, OXONE™) w wodzie (50 ml) wkroplono do oziębionego (0°) roztworu produktu z etapu a) (2,15 g) w metanolu (50 ml). Po zakończeniu dodawania łaźnię lodową usunięto i mieszano mieszaninę reakcyjną w temperaturze pokojowej przez 4 godziny. Całość wylano do wody i ekstrahowano trzy razy chloroformem. Połączone ekstrakty organiczne przemyto wodą, wysuszono (MgSOą) i
172 904 odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek podtytułowy w postaci białego ciała stałego (1,91 g, 79%).
Widmo masowe: El tMs pochodna 343[(M-15)+];
Ή NMR (CDC13)ó : 2,76 (t, 2H), 2,91 (t, 2H), 3,19 (m, 4H), 3,72 (t, 2H), 3,86 (t, 2H), 7,15 - 7,3 (m, 5H).
c) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-l,3-benzotiazol-7-ilo]etylo]-3-[2-[2-fenyloetoksyjetylosulfonylo jpropanoamid
Trietyloaminę (0,70 Ml), hydrat 1-^h^<^r^(^ok^2^t^^^:zotriazolu (0,98 g) i w końcu dicykloheksylokarbodiimid (1,49 g) dodano do mieszanego roztworu bromowodorku 7-[2-aminoetylo]-4-hydi'oksy-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu (1,62 g) oraz produktu z etapu b) (1,75 g) w DMF (25 ml). Całość mieszano przez 16 godzin w temperaturze pokojowej. Dodano lodowaty kwas octowy (0,1 ml) i kontynuowano mieszanie przez 15 minut. DMF usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a z pozostałości utworzono zawiesinę z octanem etylu (50 ml). Zawieszony dicykloheksylomocznik usunięto przez odsączenie. Przesącz przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodowego i suszono (MgSO4). Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując pozostałość, którą oczyszczono metodą chromatografii kolumnowej na krzemionce, stosując dichlorometan: etanol 95:5. Uzyskano związek tytułowy (1,89 g, 71%).
t.t. 142 -144°;
Widmo masowe: bombardowanie szybkimi atomami-FAB+ve 479 [M+H)+];
Ή NMR (D6-DMSO)<5: 2,50 (m, 2H), 2,61 (t, 2H), 2,81 (t, 2H), 3,2 - 3,4 (brm, 6H + DzO), 3,64 (t, 2H), 3,75 (t, 2H), 6,70 (d, 1H), 6,80 (d, 1H), 7,15 - 7,30 (m, 5H), 8,14 (t, 1H), 10,0 (brs, 1H), 11,5 (s, 1H);
Analiza:
znaleziono: C 55,03; H 5,55; N 5,90; S 13,07%;
C22H26N2O6S2 wymaga: C 55,21; H5,48; N5,85; S 13,39%.
d) Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]-etylosulfonylojpropyloamino ] etylo]-1,3-benzotiazol-2- (3H)-onu
Do mieszanego roztworu produktu z etapu c) (2,06 g) w suchym tetrahydrofuranie (100 ml) wkroplono roztwór borowodór - tetrahydrofuran (1,0 M w THF, 15 ml). Mieszaninę reakcyjną refluksowano w obojętnej atmosferze aż chromatografia cienkowarstwowa wykazała, że nie pozostał już materiał wyjściowy. Mieszaninę ochłodzono i dodano metanol (3,5 ml) (ostrożnie!). Mieszaninę refluksowano przez dalsze 30 minut. Rozpuszczalniki usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozpuszczono w metanolu (100 ml), do którego dodano stężony kwas chlorowodorowy (c.wł. 1,18, 0,75 ml). Refluksowano przez 30 minut. Po ochłodzeniu i usunięciu metanolu pod zmniejszonym ciśnieniem uzyskano oleistą pozostałość, którą rozcierano z eterem otrzymując surowy związek tytułowy w postaci bladożółtej substancji stałej. Porcje związku tytułowego oczyszczono metodą preparatywnej ciśnieniowej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami, stosując metanol i 0,1% kwas trifluorooctowy jako eluent. W końcu wytworzono chlorowodorek przez rozpuszczenie w niewielkiej ilości etanolu i traktowanie suchym eterowym roztworem kwasu chlorowodorowego, a następnie usunięcie rozpuszczalników. Otrzymano związek tytułowy w postaci białego proszku.
t.t. 201 - 203°;
Widmo masowe: FAB + ve 465 [(M+H)+];
XH NMR (D 6-DMSO)ó: 2,01 (m, 2H), 2,80 (m, 4H), 2,98 (brs, 2H), 3,10 (t, 4H), 3,36 (t; 2H), 3,66 (t, 2H), 3,77 (t, 2H), 6,77 (d, 1H), 6,88 (d, 1H), 7,2 - 7,35 (m, 5H), 8,98 (brs,
2H), 10,13 (brs, 1H), 11,77 (s, 1H);
* znaleziono: C 52,31; H 5,85; N 5,54; S 12,54; Cl 7,48%,
C22H28N2O5S2-HCl wymaga: C 52,73; H5,83;N5,90; S 12,79; Cl 7,08%.
Przykład 2.Chlorowodorek4-hydroksy-7-[2-[2-[3-[2-fenyloetoksy]-propoksy]etyloamino]etylo]-l,3-benzotiazol-2(3H)-onu
172 904
a) Kwas 2-[3-[2-fenyloetoksy]propoksy]octowy
Związek podtytułowy wytworzono postępując zgodnie z ogólnym sposobem z przykładu la), stosując 3-[2-fenyloetoksy]propanol (otrzymany z 2-fenylometylo-l,3-dioksanu metodą opisaną w Can. J. Chem., 1974, 52,888).
Ή NMR (CDC13)<5: 1,89 (m, 2H), 2,90 (q, 2H), 3,49 - 3,60 (m, 6H), 4,05 (s, 2H), 7,21 - 7,30 (m, 5H).
b) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ilo)etylo]-2-[3-[2-fenyloetoksy]propoksy] acetamid
Związek podtytułowy otrzymano zgodnie z ogólnym sposobem z przykładu lc). t.t. 150-151°;
Widmo masowe: FAB + ve 431 [(M+H)+];
1H NMR (D 6-DMSO)ó: 1,73 (m, 2H), 2,63 (t, 2H), 2,79 (t, 2H), 3,2 - 3,4 (brm, 6H + D2O), 3,54 (t, 2H), 3,76 (brs, 2H), 6,69 (d, 1H), 6,79 (d, 1H), 7,16 - 7,29 (m, 5H), 8,12 (t, 1H), 9,92 (s, 1H), 11,61 (s, 1H);
Analiza:
znaleziono: C 60,90; H 6,02; N 6,40; S 6,91%;
C22H26N2O5S wymaga: C 61,37; Hó,09; N 6,51; S7,45%.
c) Chlorowodorek 4-h,ydroksy-7-[2-[2-[3-[2-fenyloetoksy]-propoksy]etyloamino]etylo]1,3-benzotiazol-2 (3H)-onu
Związek tytułowy otrzymano zgodnie z ogólną metodą z przykładu ld) t.t. 159 -160°;
Widmo masowe: FAB + ve 417 [[M+H)+];
!H NMR (D6-DMSO)<5: 1,75 (t, 2H), 2,79 (t, 2H), 2,87 (t, 2H), 3,12 (m, 4H), 3,45 (m, 4H, + D2O), 3,58 (m, 4H), 6,77 (d, 1H), 6,85 (d, 1H), 7,18 - 7,27 (m, 5H), 8,99 (brs, 2H), 10,16 (s, 1H), 11,8 (brs, 1H);
znaleziono: C 58,33; H6,54; N6,37; S 6,79; C; 7,96%.
C22H28N2O4S-HC1 wymaga: C 58,33; H6,23; N6,18; S7,08; Cl 7,83%.
Przykład 3.Chlorowodorek4-hydroksy-7-[2-[2-[2-[2-fenyloetoksy]-etoksy]etyloamino]ety1o]-1,3-benzotiazo1-2(3H)-onu
a) Kwas 2-[2-[2-fenyloetoksy]etoksy]octowy
Wodorek sodowy (60% dyspersja w oleju, 0,86 g) przemywano kilka razy eterem naftowym i zawieszono w tetrahydrofuranie (5 Ml). Roztwór 2-[2-fenyloetoksyjetanolu (1,5 g, wytworzony z 2-fenylometylo-l,3-dioksolan zgodnie z ogólną metodą z Can. J. Chem., l974, 52, 888) w tetrahydrofuranie (10 ml) wkroplono do zawiesiny i mieszaninę ogrzewano do 55° przez 15 minut oraz mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 godziny. Dodano kwas chlorooctowy (0,85 g) w tetrahydrofuranie (5 ml) i kontynuowano mieszanie przez 17 godzin w temperaturze pokojowej. Tetrahydrofuran usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostałość rozdzielono pomiędzy nasycony wodny roztwór wodorowęglanu sodowego i eter dietylowy (warstwę eterową odrzucono). Oddzieloną warstwę wodną zakwaszono stosując wodny rozcieńczony roztwór kwasu chlorowodorowego i ekstrahowano eterem dietylowym. Ekstrakty organiczne przemyto nasyconą solanką, suszono (MgSOą) i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując bladobrązowy olej (1,48 g). W wyniku chromatografii na krzemionce z użyciem jako eluenta 1:1 eteru: naftowego eteru (t.wrz. 60 - 80°) uzyskano związek podtytułowy (1,07 g).
Ή NMR (CDC13)<5: 2,94 (t, 2H), 3,49 - 3,82 (m, 6H), 4,16 (s, 2H), 7,18 - 7,34 (m, 5H).
b) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ilo]etylo]-2-[2-[2-fenyloetokśy]etylo] acetamid
Związek podtytułowy otrzymano zgodnie z ogólnym sposobem z przykładu lc).
Widmo masowe: FAB + ve 417 [(M+H)+];
Ή NMR (D6-DMSO)ó : 2,61 (t, 2H), 2,79 (t, 2H), 3,31 (m, 6H), 3,60 (t, 2H), 3,82 (s, 2H), 6,69 (d, 1H), 6,79 (d, 1H), 7,15 - 7,29 (m, 5H), 7,72 (t, 1H), 9,91 (brs, 1H), 11,61 (brs, 1H).
172 904
c) Chlorowodorek 4-hy droksy-7-[2-[2-[2-[2-fenyloetoksy]-etoksyjetyloamino]etyloj-l,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem z przykładu ld). t.t. 123°;
Widmo masowe: FAB + ve 403 [(M+H) ];
Ή NMR (D 6-DMSO)ó: 2,78 (t, 2H), 2,85 (t, 2H), 3,09 (m, 4H), 3,56 (m, 6H), 3,65 (t, 2H), 6,77 (d, 1H), 6,83 (d, 1H), 7,08 - 7,29 (m, 5H), 9,00 (s, 2H), 10,15 (s, 1H), 11,69 (s, 1H).
Analiza:
znaleziono: C 56,62; H 6,15; N 6,43; Cl 9,40%.
C21H20N2O4S · HCl nadmiar 0,1 Smoli HCl wymaga: C 56,62; H6,14; N6,29; C19,37%.
Przykład 4. Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2--2--3-[2-fenyloetoksy]-propylotio]etyloamino]etylo]-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
o) 3-medeop]7pd7ponol
Roztwór tiomocznika (36 g) w wodzie (100 ml) mieszano z 3-bromopropanolem (33 ml) i refluksowano przez 4 godziny. Mieszaninę pozostawiono do nieznacznego ochłodzenia i dodano 10% wodny roztwór wodorotlenkU sodowego (190 ml). Mieszaninę ogrzewano znowu w stanie refluksu przez dalsze 3 godziny, odstawiono do ochłodzenia i zostawiono do odstania się przez 17 godzin w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zakwaszono do pH 4 stosując stężony kwas siarkowy i ekstrahowano eterem dietylowym. Połączone ekstrakty organiczne suszono (MgSO.4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując surowy produkt w postaci żółtej cieczy. Po destylacji uzyskano związek podtytułowy (14,67 g).
Widmo masowe: Eli 92 (M)+;
’H NMR (CDC13)ó : 1,40 (m, 1H), 1,91 (m, 3H), 2,63 (q, 2H), 3,75 (t, 2H).
b) [-Oenolometylo-l^-oksotion
Do roztworu tiolu (14,67 g) z etapu a) w toluenie (200 ml) dodano kwas p-toluenosulfonowy (1 g) i fenyloacetaldehyd (18,3 ml). Mieszaninę reakcyjną refluksowano stosując aparat Deana i Starka. Po zebraniu odpowiedniej ilości wody, mieszaninę reakcyjną ochłodzono, przemyto nasyconym wodorowęglanem sodowym, nasyconą solanką i suszono (K2CO3). Surowy produkt destylowano (t. wrz. 100 - 110°/0,3 · 102Pa otrzymując żółtą ciecz (19,65 g).
Widmo masowe: El 194 (M)+;
*H NMR (CDC13)<5: 1,66 (d, 1H), 1,95 (m, 1H), 2,7 (m, 1H), 2,94 (m, 2H), 3,10 (m, 1H), 3,53 (t, 1H), 4,14 (d, 1H), 4,90 (t, 1H), 6,69 - 7,32 (m, 5H).
c) 3-n2-Oenoloe]ok[2kpd7pono]iol
Wióry wapniowe (3,5 g) dodano porcjami do ciekłego amoniaku (500 ml) i całość mieszano energicznie przez 10 minut. Do ciemnoniebieskiego roztworu wkraplano przez 7 minut tioacetal z etapu b) (10 g) w eterze (7 ml). Mieszaninę mieszano przez 2 godziny, a następnie szybko chłodzono chlorkiem amonowym aż do zaprzestania musowania. Nadmiar amoniaku zostawiono do odparowania przez oczyszczenie w atmosferze azotu w ciągu nocy. Pozostałą substancję stałą zakwaszono stosując rozcieńczony 10% wodny roztwór kwasu chlorowodorowego do pH 1 - 2 i ekstrahowano produkt octanem etylu. Warstwy organiczne połączono, przemyto wodą i solanką, wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując związek, podtytułowy (8,29 g).
Widmo masowe: El 196 (M)+;
1H NMR (CDC13)ó : 1,29 (d, 1H), 1,86 (m, 2H), 2,56 (q, 2H), 2,87 (t, 2H), 3,49 (t, 2H), 3,64 (t, 2H), 6,97 - 7,31 (m, 5H).
d) Kros [-^-[[-Oenoloetoesojp-opolohojoctowo
Wodorek sodowy (60%, 3,38 g) przemyto eterem naftowym i zawieszono w dimetyloformamidzie (5 ml) w 0°. Dodano kroplami roztwór tiolu z etapu c) w dimetyloformamidzie (8,29 g w 10 ml). Mieszanie kontynuowano przez 2 godziny w 0 - 8° i wkroplono roztwór kwasu bromooctowego (5,88 g) w dimetyloformamidzie (15 ml). Dodano dalszą ilość dimetyloformamidu (20 ml), aby ułatwić mieszanie. Po 17 godzinach w temperaturze pokojowej usunięto dimetyloformamid pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość roz172 904 dzielono pomiędzy nasycony wodny roztwór wodorowęglanu sodowego i eter dietylowy (warstwę eterową odrzucono). Warstwę wodną oddzielono, zakwaszono kwasem chlorowodorowym do pH 1 - 2 i ekstrahowano eterem dietylowym. Ekstrakty eterowe połączono, przemyto wodą i solanką, wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Po chromatografii surowego materiału na krzemionce, stosując jako eluent eter naftowy (t.wrz. 60 - 80°):eter 1:1, otrzymano związek podtytułowy (7,10 g).
3H NMR (CDCl3)<5: 1,86 (m, 2H), 2,70 (t, 2H), 2,87 (t, 2H), 3,21 (s, 2H), 3,51 (t, 2H), 3,63 (t, 2H), 7,17 - 7,30 (m, 5H), 9,74 (s, 1H).
e) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ilo]etylo]-2-[3-[2-fenyloetoksy]propylotio ] acetamid
Związek podtytułowy wytworzono ogólnym sposobem z przykładu lc) stosując bromowodorek 7-[2-aminoetylo]-4-hydroksy-'1,3-benzotiazol-2(3H)-onu. Po -oczyszczeniu chromatograficznym na krzemionce z użyciem jako eluenta dichlorometanu:etanolu 9:1 otrzymano związek podtytułowy (1,08 g).
Widmo masowe: FAB + ve 447 [(M+H)+j;
Ή NMR (D6-'DMSO)<5: 1,70 (m, 2H), 2,65 (t, 2H), 2,67 (t, 2H), 2,78 (t, 2H), 3,05 (s, 2H), 3,28 (q, 2H), 3,41 (t, 2H), 3,53 (t, 2H), 6,71 (d, 1H), 6,83 (d, 1H), 7,15 - 7,43 (m, 5H), 8,05 (s, 1H), 9,9 (s, 1H), 11,62 (s, 1H).
f) Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[2-[3-[3-fenyloetoksy]-propylotio]etyloamino]etylo-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem z przykładu ld). Surowy produkt oczyszczono metodą ciśnieniowej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami stosując jako eluent 0,1 % wodny roztwór kwasu trifluorooctowego - metanol.
t.t. 209 - 211°;
Widmo masowe: FAB + ve 433 [(M+H)+j;
NMR (Dó-DMSO)ó : 1,82 (m, 2H), 2,62 (m, 4H), 2,87 (m, 4H), 2,93 (m, 2H), 3,16 (m, 2H), 3,53 (t, 2H), 3,65 (t, 2H), 6,83 (d, 1H), 6,94 (d, 1H), 7,26 - 7,37 (m, 5H), 9,02 (s, 2H), 10,21 (s, 1H), 11,83 (s, 1H);
Analiza:
znaleziono: C 55,36; H6,35; N 6,12; S 13,30%;
C22H2sN2O3-S2-HC1 nadmiar0,45moliH2Owymaga:C55,36; H 6,32 ;N 5,87; S 13,41%.
Przykład 5. Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[2-[3-[2-fenyloetoksy]-propylosulfonylo]etyloamino]etylo]1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
a) Kwas 2-[3-[2-fenyloetoksy]propylosulfonylo]octowy
Związek podtytułowy otrzymano z kwasu 2-[3-[2-fenyloetoksylpropylotio]octowego [(przykład 4d) ogólnym sposobem opisanym w przykładzie 1b].
Widmo masowe: fAB + ve 287 [M+H]+;
Ή NMR (CDCb)ó: 2,12 (m, 2H), 2,87 (t, 2H), 3,41 (t, 2H), 3,58 (t, 2H), 3,67 (t, 2H), 3,97 (s, 2H), 7,00 - 7,43 (m, 5H), 8,79 (s, 1H).
b) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ił()]-etylo]-2-[3-[2-fenyloeto)ksy/propylosulfonylo]acetamid
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem z przykładu 1c). Surowy materiał oczyszczono metodą chromatografii rzutowej na krzemionce stosując jako eluent dichlorometan:metanol 9:1.
Widmo masowe: FAB + ve 479 [(M+H)+];
Ή NMR (Dó-DMSO)d: 1,92 (q, 2H), 2,62 (t, 2H), 2,81 (t, 2H), 3,27 (m, 4H), 3,49 (t, 2H), 3,58 (t, 2H), 4,04 (s, 2H), 6,70 (d, 1H), 6,83 (d, 1H),7,17 - 7,29 (m, 5H), 8,47 (t, 1H), 9,96 (s, 1H), 11,66 (d, 1H).
c) Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[2-[3-[2-fenyloetoksy]-propylosulfonylo]etyloamino] etylo]-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem z przykładu 1d). Surowy materiał oczyszczono metodą ciśnieniowej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami stosując jako eluent 0,1 % wodny roztwór kwasu trifluorooctowego - metanol.
t.t. 217 - 220°;
172 904
Widmo masowe: FAB + ve 465 [(M+H)+-;
Ή NMR (D6-DMSO)ó: 1,91 (kwintet, 2H), 2,81 (t, 2H), 2,87 (t, 2H), 3,20 (m, 4H), 3,34 (t, 2H), 3,51 (t, 2H), 3,57 (q, 4H), 6,77 (d, 1H), 6,86 (d, 1H), 7,17 - 7,31 (m, 5H), 9,27 (s, 2H), 10,15 (s, 1H), 11,77 (s, 1H);
Analiza:
znaleziono: C 52,57; H 6,05; N 5,73; S 12,61%.
C22H28N2O5S2·HCl wymaga: C 52,73; H5,83; N 5,59; S 12,79%.
Przykład 6. Chlorowodorek4-hydΓoksy-7-[2-[3-f2-f2-fenylαetoksy]-etylotiσ]propyloamlno-etylo- -1,3 -benzot1azel-2(3H)-enu
a) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ilo]-etylo]-3-[2-[2-fenyloetoksyjetylotio]propanoamid
Związek podtytułowy otrzymano ogólnym sposobem z przykładu 1c). Zastosowano związek z przykładu 1a).
Widmo masowe: FAB + ve 447 [(M+H)+-;
1H NMR (D6-DMSO)ó : 2,26 - 2,33 (t, 2H), 2,54 - 2,72 (m, 6H), 2,75 - 2,83 (t, 2H), 3,19 - 3,28 (q, 2H), 3,50 - 3,63 (2 x t, 4H), 6,68 (d, 1H), 6,78 (d, 1H), 7,15 - 7,3 (m, 5H), 7,95 (t, 1H), 9,89 (s, 1H), 11,60 (brs, 1H).
b) ‘ Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]-etylotio]propyloamino]etylo-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek podtytułowy otrzymano stosując ogólny sposób z przykładu 1d). t.t. 211 - 213°;
Widmo masowe: FAB + ve 433 [(M+H)+-;
Ή NMR (D6-DMSO)ó :1,85 (m, 2H), 2,59 (t, 2H), 2,65 (t, 2H), 2,81 (t, 2H), 2,85 (t, 2H), 2,97 (t, 2H), 3,08 (m, 2H), 3,56 (t, 2H), 3,61 (t, 2H), 6,76 (d, 1H), 6,87 (d, 1H), 7,17 7,30 (m, 5H), 8,9 (brs, 2H), 10,14 (s, 1H), 11,76 (s, 1H);
'znalezione: C 56,49; H 6,40; N 6,12; S 13,78; Cl 7,98%, ^28^03^0 wymaga: C 56,33; H6,23 ;N5,97; S 13,67; Cl 7,56%.
Przykład 7.4fmety.lebenzenosulfonian 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2fl'enyloetok.sy-etylesulfonylα]pΓepyloam.ino-etylo--1,3-benzot1azolf2(3H)fOnu
a) 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]-projpyoamino]etylo-1,3-benzotiazol-2 (3H)-on
Roztwór wodny (500 ml) związku tytułowego z przykładu 1 (4,9 g) mieszano z nadmiarem wodnego roztworu wodorowęglanu sodowego. Wolną zasadę ekstrahowano chloroformem, a połączone ekstrakty przemyto wodą, suszono (MgSO 4), sączono i usunięto chloroform pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano związek, podtytułowy w postaci białawej substancji stałej (4,22 g, 91%).
b) 4-metylobenzenosulfonian 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]propyloamino]etylo]-1,3-benzotiazol-2 (3H)-onu
Część wolnej zasady rozpuszczono w metanolu 1 dodano jeden równoważnik molowy kasu 4-met^i^^benzenosulfonowego. Roztwór odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, a zebraną substancję stałą rekrystalizowane (metanol/woda). Otrzymano związek tytułowy w postaci białych Igieł.
t.t. 170 -171°
Przykład 8. Hemiburszymian 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2ffenyleetelκy-etylosulfonyf lo-propyloamme-etylo--1,3-benzotiazel-2(3H)fOnu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem z przykładu 7a) i b) stosując kwas bursztynowy.
t.t. 182 - 183°, błyszczące białe płytki (rekrystallzowane z metan olu/wody).
Przykład 9. Heksanian 4-hydroksy-7-[2-{3--2-f2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]prepyleam1ne-etylo-f1,3-benzetiazel-2(3H)fenu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie 7a) i b), stosując kwas heksanowy.
t.t. 131 -132°, białe Igły (rekrystalizacja z metanolu/wody).
Przykład 10. Winian 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]propyloamino]etyio]-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie 7a i b), stosując kwas winowy.
t.t. 158 -162°, (rekrystalizacja z metanolu/wody).
Przykład 11. l-hydroksy-2-naltoesan 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]propyloamino]etylo]-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu (Xinafoate)
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie 7a) i b), stosując kwas l-hydroksy-2-naftoesowy.
t.t. 176 - 177°, białe igły (rekrystalizacja z metanolu/wody).
Przykład 12. Dichlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-[2-aimnofenylo]etoksy] etylosulfonylo] propyloamino] etylo] -1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
a) 3-[2-[2-[2-nitrofenylo]etoksy]etylosulfonylo]propionian metylu
Stężony kWas azotowy (3,25 ml) wkraplano przez pół godziny do mieszanego ochłodzonego (lód/sól) roztworu 3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo]propionianu metylu (15,12 g) [otrzymanego z kwasu, który sam był otrzymany sposobem przedstawionym w przykładzie lb)] w kwasie trifluorooctowym. Mieszaninę reakcyjną zostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej, mieszano przez noc, rozcieńczono wodą i ekstrahowano kilka razy octanem etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto wodą i solanką, suszono (MgSO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, uzyskując surową mieszaninę izomeryczną 3-[2-[2-nitrofenylo]-etoksy]etylosulfonylopropionianów metylu. Związek podtytułowy oddzielono od innych izomerów metodą preparatywnej ciśnieniowej chromatografii cieczowej z normalną fazą, stosując jako eluent heksan:octan etylu 1:1.
3H NMR (CDC13)ó: 2,80 - 2,84 (t, 2H), 3,17 - 3,24 (m, 4H), 3,32 - 3,36 (m, 2H), 3,71 3,78 (m, 2H), 3,84 - 3,87 (t, 2H), 7,36 - 7,41 (m, 2H), 7,54 (t, 1H), 7,91 (d, 1H).
b) Kwas 3-[2-[2-[2-nitrofenylo]etoksy]etylosulfonylo]-propionowy
Metaliczny lit (0,59 g) zostawiono do rozpuszczenia w metanolu (200 ml). Dodano wodę (100 ml), a następnie do ochłodzonego (lód/sól) roztworu wkroplono związek z etapu a) (6,05 g) w metanolu (50 ml). Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i kontynuowano mieszanie przez noc. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, a pozostały materiał rozcieńczono wodą. Zasadowy roztwór wodny przemyto octanem etylu (który odrzucono), zakwaszono do pH 2 (stężonym kwasem chlorowodorowym) i ekstrahowano octanem etylu. Ekstrakty połączono, przemyto wodą i solanką, suszono (MgSO4, i odparowano rozpuszczalniki pod zmniejszonym ciśnieniem. Otrzymano surowy produkt, który dalej oczyszczono metodą chromatogratii rzutowej na krzemionce, stosując jako eluent dichlorometan:metanol 9:1. Uzyskano związek podtytułowy.
Widmo masowe: TS 349 [(M+NH4,+]
c) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ilo]etylo]-3-[2-[2-[2-nitrofenylo]etoksy]etylosulfonylo]propanoamid
Związek' podtytułowy wytworzono ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie lc), stosując bromowodorek 7-[2-aminoetylo]-4~hydroksy-1,3-benzotiazol-2(3H)[Om.i oraz produkt z etapu b), otrzymując go po oczyszczeniu chromatograficznym na krzemionce z użyciem jako eluenta 6% etanolu, w ' chloroformie.
Widmo masowe: FAB + ve 524 [(M+H)+];
H NMR (D6-DMSO)ó: 2,5 (m, 4H), 2,60 (t, 2H), 3,09 (t, 2H), 3,24 (m, 4H), 3,68 (t, 2H), 3,74 (t, 2H), 6,70 (d, 1H), 6,80 (d, 1H), 7,47 (t, 1H), 7,55 (d, 1H), 7,62 (t, 1H), 7,91 (d, 1H), 8,14 (t, 1H), 9,91 (s, 1H), 11,62 (s, 1H).
d) N-[2-[4-hydroksy-2-okso-3H-1,3-benzotiazol-7-ilo]etylo]-3-[2-[2-[2-aminofenylo]etoksy ]etylosulfonylo ]propanoamid
Do mieszanej zawiesiny świeżo przemytego niklu. Raney’a, związku z etapu c) (2,21 g) i etanolu (5θ ml) wkroplono hydrat hydrazyny (10 ml). Po zakończeniu reakcji odsączono nikiel Raney’a (ostrożnie, niebezpieczeństwo zapalenia) i odparowano etanol
172 904 pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozdzielono pomiędzy wodę i dichlorometan, a warstwę wodną dalej ekstrahowano porcjami dichlorometanu. Połączone ekstrakty przemyto wodą i solanką, suszono (MgSO 4) i odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując surowy produkt. Materiał ten stosowano bez dalszego oczyszczania.
Widmo masowe: FAB + ve 494 [(M-+H)+J;
1H NMR (D 6-DMSO)ó : 2,4 - 2,8 (t, 8H), 3,2 - 3,4 (m, 6H), 3,58 (t, 2H), 3,76 (t, 2H), 6,46 (t, 1H), 6,59 (d, 1H), 6,70 (d, 1H), 6,80 (d, 1H), 6,86 - 6,93 (m, 2H), 8,16 (t, 1H), 9,93 (brs, 1H), 11,63 (s, 1H).
e) Dichlorowodorek 4-hydroksy-o-[y-[3-[2-32-22-aminafenylo]etokeyjktyl]sulfonylo ]propyloamino]etylo]-1,3-benzotiazol-2 (3H) -onu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie ld), stosując produkt z etapu d). Surowy produkt reakcji oczyszczono metodą preparatywnej ciśnieniowej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami z użyciem jako eluenta acenonitrylu - 0,1 % wodnego roztworu kwasu trifluorooctowego.
t.t. 65°C (mięknienie)
Widmo masowe: FAB + ve 480 [(M+H)+;
1H NMR (D 6-DMSO)<5: 2,00 - 2,08 (m, 2H), 2,8 - 3,3 (m, 10H), 3,39 - 3,45 (m, 2H), 3,71 (t, 2H), 3,81 (t, 2H), 4,5 (brs, 3H), 6,77 (d, 1H), 6,89 (d, 1H), 7,28 - 7,36 (m, 4H), 9,04 (brs, 2H), 10,15 (s, 1H), 11,6 (s, 1H).
Przykład 13. Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-[4-nitrofenylo]etoksy]etylosulfonylo]propyloamino]etylo]-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
a) N-[2-[4-hyyroksy-2-ok[o-3H-1,3-benzotiazol-[-ilo]etylo]-3-[2-[2-[4-nitrofenylo jetoksy]etylosulfonylo ]propanoamiy
Postępując zgodnie z ogólnym sposobem z przykładu 1c), stosując bromowodorek 7-[2-amlnoetylo]-4-hydroksy-l.,3-benzotiazol[2(3H)-onu oraz kwas 3[[2-[2-[4-nitrofenylo]etoksy]etylosulfonylo]propionowy otrzymano związek podtytułowy po oczyszczeniu chromatograficznym na krzemionce, przy czym jako eluent stosowano 8% etanolu w dichlorometanie.
Widmo masowe: FAB + ve 524 [(M+H)+];
Ή NMR (Dó-DMSO)ó: 2,45 (t, 2H), 2,60 (t, 2H), 2,97 (t, 2H), 3,2 - 3,4 (m, 6H), 3,69 - 3,77 (m, 4H), 6,70 (d, 1H), 6,80 (d, 1H), 7,53 (d, 2H), 8,12 (d, 3H), 9,91 (brs, 1H),
11,6 (brs, 1H).
b) Chlorowodorek 4-hyyrok[y-[-[2-[3-[2-/2-]4-nitrofenylo]etoksy]elylosulfonylo]propyloamino] etylo]-1,3-benzotiazol-2 (3H)-onu
Związek tytułowy otrzymano ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie 1d). Surowy produkt reakcji oczyszczono metodą preparatywnej ciśnieniowej chromatografii cieczowej z odwróconymi fazami, stosując jako eluent acetonitryl w 0,1% wodnym roztworze kwasu trifluorooctowego.
t.t. 75 - 78°;
Widmo masowe: FAB + ve 510 [(M+H)+];
Ή NMR (D6-DMSO)ó : 01 (kwintet, 2H), 2,83 (t, 2H), 2,98 (t, 4H), 3,12 (t, 4H), 3,39 (t, 2H), 3,70 - 3,79 (m, 4H), 6,76 (d, 1H), 6,88 (d, 1H), 7,55 (d, 2H), 8,16 (d, 2H), 8,83 (brs, 2H), 10,13 (s, 1H), 11,76 (s, 1H).
Przykład 14. Chlorowodorek 7-[2-[2-[3-[2-[4-fluorofeny]o]eΐoksy]-propylosulfonylo]etyloamino]etylo]-4-hydroksy-1,3[benzotiazol-2(3H)[Onu
a) Eter [-[4-fluorofenylo]etylowe-allilowy
2[[4-fluorofenylo]etanol (7,0 g) dodano powoli do mieszanej zawiesiny wodorku sodowego (1,25 g, 60% dyspersja w oleju wstępnie przemyta eterem naftowym (t.wrz. 60 - 80°) w DMF (50 ml). Mieszaninę mieszano przez 30 minut w temperaturze pokojowej. Następnie dodano powoli bromek allilu (6,0 g) i całość zostawiono mieszając przez noc. Mieszaninę reakcyjną rozdzielono pomiędzy wodę 1 eter. Warstwę wodną dalej ekstrahowano eterem, a połączone ekstrakty eterowe przemyto wodą i suszono (MgSO4). Eter usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem otrzymując surowy związek, podtytułowy w postaci bezbarwnego oleju (8,7 g, 96%).
172 904
Widmo masowe: El 180 (M+);
Ή NMR (CDC13)ó: 2,9 (t, 2H), 3,6 (t, 2H), 4,0 (t, 2H), 5,2 (m, 2H), 5,9 (m, 1H), 6,95 (m, 2H), 7,2 (m, 2H).
Tę reakcję z powodzeniem powtórzono w pięciokrotnej skali.
b) Kwas 2-[3-[2-[4-fluorofenylo]etoksy]propylotio]octowy
Związek,-z etapu a) (l5 g) oraz kwas tioglCkolowy (6,8 ml) mieszano razem w temperaturze pokojowej w kolbie stożkowej wystawionej na działanie czynników atmosferycznych przez 2 godziny, w którym to momencie dodano więcej kwasu tioglikolowego (3,4 ml). Po dalszej 1/2 godziny mieszanie zakończono. Surowy produkt poddano chromatografii na krzemionce stosując jako eluent dCchlorometan:kwas octowy 99:1. Otrzymano związek podtytułowy w postaci bezbarwnego oleju (19,69 g, 87%).
Widmo masowe: FAB + ve 273 [(M+H)+];
H NMR (CDCfejd: 1,87 (m, 2H), 2,71 (t, 2H), 2,85 (t, 2H), 3,31 (d 2H), 3,51 (t, 2H), 3,65 (t, 2H), 6,98 (m, 2H), 7,18 (m, 2H).
c) Kwas 2-[3-[2-[4-fluorofenylo]etoksy]propylosulfonyloj-octowy.
Roztwór wodorowęglanu potasowego (150 g) w wodzie (500 ml) dodawano przez 20 minut do mieszanej mieszaniny kwasu z etapu b) (39,5 g) w wodzie (50 ml). Dodano porcjami wodny roztwór OXOŃE™ (278 g w 400 ml) C zostawiono z mieszaniem przez noc. Następnie dodano wodę (1 l) i całość ekstrahowano eterem (aby usunąć niekwasowy materiał). Warstwę wodną zakwaszono 20% wodnym roztworem kwasu siarkowego C ekstrahowano trzy razy eterem. Warstwy eterowe połączono, przemyto wodą C solanką, wysuszono (MgSOą) C zatężono pod zmniejszonym ciśnCenCem otrzymując bladożółtY olej (41,7 g). Po odstaniu z oleju wytrącił się biały osad ciała stałego. Ciało stałe usunięto przez odsączenie C przemyto niewielkimi ilościami eteru:pentanu 1:1, otrzymując związek podtytułowy.
t.t. 47 - 48°;
Widmo masowe: FAB + ve 305 [(M+H)+];
H NMR (CDC13)ó : 2,12 (m, 2H), 2,84 (t, 2H), 3,32 (m, 2H), 3,58 (t, 2H), 3,65 (t, 2H), 4,00 (s, 2H), 6,98 (m, 2H), 7,16 (m, 2H), 8,80 (brs, 1H).
d) N-[2-[4-hydroks^!-2^()ikSO-3HH-1!3-benzotiazol^-7-ilo]-etylo]-2-[3-[2-[4-fluorofenyloJetoksyjpropylosulfonylo]-acetamid.
Do mieszanego roztworu kwasu z etapu c) (3,64 g) w DMF (15 ml) dodano karbonylodCimCdazol (1,94 g). Mieszanie kontynuowano przez 40 minut w temperaturze pokojowej. Do tego roztworu dodano bromowodorek 7-[2-aminoetylo]-4-hydroksy-1,3benzotCazol-2(3H)-onu (3,48 g), a następnie trietyloamCnę (1,7 ml). Całość pozostawiono przez noc. Mieszaninę reakcyną dodano następnie powoli do szybko mieszanej mieszaniny 10% wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego C eteru (lOO ml każdy). Stopniowo osadzała się bladożółta substancja stała, którą odsączono, przemyto pentanem C wysuszono pod próżnią. Otrzymano związek podtytułowy w postaci płowożółtego materiału, który stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Widmo masowe: FAB + ve 497 [(M+H)+];
NMR (D6-DMSO)ó : 1,91 (m, 2H), 2,61 (t, 2H), 2,80 (t, 2H), 3,30 (m, 4H), 3,48 (t, 2H), 3,56 (t, 2H), 4,03 (s, 2H), 6,70 (d, 1H), 6,82 (d, 1H), 7,10 (t, 2H), 7,28 (m, 2H), 8,46 (t, 1H), 9,95 (s, 1H), 11,66 (s, 1H).
e) Chlorowodorek 7-[[^^[2-l3-[2-[4-fluorofenylojetok^sy]-propyłosulfon^yłoJetyloammo]etylo]]-4-hydroksy-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek tytułowy wytworzono ogólnym sposobem przedstawionym w przykładzie ld) stosując związek z etapu d). Surowy produkt reakcji oczyszczono metodą preparatywnej ciśnieniowej chromatografie cieczowej z odwróconymi fazami stosując jako eluent 35% THF w 0,1% wodnym roztworze kwasu trCfluorooctowego.
t.t. 240 - 245°;
Widmo masowe: FAB + ve 483 [(M+H+];
172 904 ‘H NMR (D6-DMSO)ó: 1,91 (m, 2H), 2,80 (t, 2H), 2,85 (t, 2H), 3,14 - 3,21 (m, 4H), 3,24 (2H + D2O), 3,49 (t, 2H), 3,54 (q, 4H), 6,76 (d, 1H), 6,87 (d, 1H), 7,10 (t, 2H), 7,27 (t, 2H), 9,14 (s, 2H), 10,15 (s, 1H), 11,78 (s, 1H);
Analiza:
znaleziono: C 50,58; H 5,62; N 5,61; S 12,26%.
C22H27N2FO5S2· HCl wymaga: C 50,91; H5,44; N5,40; S 12,36%.
Przykład 15. Chlorowodorek 4-hydroksy-7-[2-[2-[3-[2-[2-ttenylo]etoksy]propylotio]etyloamino]etylo]-1,3-benzotiazol-2(3H)-onu
Związek tytułowy wytworzono zgodnie ze sposobem przedstawionym w przykładzie 14, stosując 2-tienyloetanol, z tym wyjątkiem, że w etapie utleniania przykładu 14c) zastosowano ogólną procedurę opisaną w przykładzie lb).
t.t. 220 - 221°
Widmo masowe: FAB + ve 471 [(M+H)+];
Ή NMR (D6-DMSO)<5: 1,90 - 1,98 (m, 2H), 2,53 (m, 2H), 2,85 (t, 2H), 3,03 (t, 2H), 3,16 (m, 2H), 3,25 (m, 2H), 3,37 (m, 2H), 3,53 (m, 2H), 3,60 (t, 2H), 6,76 (d, 1H), 6,88 (m, 2H), 6,94 (m, 1H), 7,33 (dd, 1H), 9,09 (brs, 2H), 10,14 (s, 1H), 1,78 (brs, 1H);
Analiza:
znaleziono : C 46,67; H 5,51; N 5,68; S 18,42%,
C20H26N2O5S3 · HCl wymaga: C 47,37; H5,37; N 5,52; S 18,97%.
Analogicznie wytworzono
Dichlorowodorek 4-hydroksy-7-[2[[3-[2-[2-[2-pirydylo]etoksy]etylotio]propy1oami[ no]ety1o]-1,3[benzotiazo1-2(3H)tonu
t.t. 50 - 60°(mięknienie);
Widmo masowe: FAB + ve 434 [(M+H)+];
li NMR (D 6-DMSO)ó : 1,86 (m, 2H), 2,55 (t, 2H), 2,62 (t, 2H), 2,88 (m, 2H), 2,91 (m, 2H), 2,95 (m, 2H), 3,28 (t, 2H), 3,58 (t, 2H), 3,85 (t, 2H), 6,78 (d, 1H), 6,88 (d, 1H), 7,85 (t, 1H), 7,96 (d, 1H), 8,45 (t, 1H), 8,78 (d, 1H), 9,17 (brs, 2H), 10,17 (brs, 1H), 11,78 (brs, 1H);
Analiza:
znaleziono: C 47,69; H 6,08; N 7,79; S 10,88; Cl 12,84%,
C21H27N3O3S2· 2HQ1,5 H2O wymaga: C 47,27; H6,05; N7,88; S 12,02; Cl 13,29%.
Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 90 egz. Cena 4,00 zł

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony o wzorze I,
    CH2CH2-NH-(CH2)p-X“(CH2)q-Y-(CH2)r~Z
    S.
    N
    OH w którym
    X i Y niezależnie oznaczają -S(O)n- lub -O-, n oznacza 0 1 lub 2, p, q oraz r niezależnie oznaczają 2 lub 3,
    Z oznacza fenyl ewentualnie podstawiony halogenem, -OR1, -NO2 lub NR2R3; albo 5 lub 6-członową heterocykliczną grupę zawierającą N, O lub S, a
    Ri, R2 i R3 niezależnie oznaczają wodór lub alkil Ci-6- oraz ich farmaceutycznie dopuszczalne pochodne.
  2. 2. Związek o wzorze I według zastrz. 1, w którym Z oznacza fenyl.
  3. 3. Związek o wzorze I według zastrz. 1 albo 2, w którym r oznacza 2.
  4. 4. Związek o wzorze I według zastrz. 1 albo 2, w którym p+q oznacza 5.
  5. 5. Związek o wzorze I według zastrz. 1 albo 2, w którym Y oznacza O.
  6. 6. Związek o wzorze I według zastrz. 1 albo 2, w którym X oznacza -S- lub -SO2-.
  7. 7. Związek o wzorze I, w którym jest
    4-Hydroksy-7-[2-[3-[2-[2-fenyloetoksy]etylosulfonylo']-propyloaminojetylo]-1,3-benzotiazol-2(3H)-on,
    4-Hydroksy-7-[2-[2-[3-2-fenyloeto0k>ylpropo]k5yletyloamino]etylo]-l,3-benzotiazol2(3H)-on,
    4fHydroksyf7-[2-[3-[2-[2-ίenyloetoksyletoksylpropyk)amino-etylo--'1,3-benzotiazolf
    2(3H)-on,
    4-Hydroksy-7-[2-[2-[2-[2-fenyloetoksy]eteksy]etyloamino-etylo-f1,3-benzotiazolf
    2(3H)-on,
    4-Hydroksy-7-[2-[2^[:^^[;^-fe^t^5^lo^]^t(^]^!^s^l-^]^^:^i^lc^1^i^^]^^lt^]^(^:^]^^^0]etyle--1,3-benzotiazel-2(3H)-on,
    4fHydreksy-7f[2f[2-[3-[2-fenyloetoksylpropylosulfonylo]etyloamino]etylo--1,3fbenzotiazol-2(3H)-en,
    4-Hydroksy-7-[2-[3-[i^^[[^-fe^t^n^l(^(^t(^]^i^s^l^ty^loeii^]-^]^^;^^^]^^^]mrno-etylo--1,3-benzotiazol2(3H)-on,
    4-Hydroksy-7-[2-[3-[^^[[^--;^--H^ii^ief^^^lie|i^^oksy]^^yl(e sulfo nylo]propyloamino-eiylo-f1,3-benzotiazel-2(3H)fOn,
    4-Hydreksy-7 - [2- [3-[2- [2- [4-nitrofenylo-etoksy-etylosulfonylo-propyloamine- eiylo- 0,3-benzotiazol-2 (3H)-on,
    7-{2-[2-[3-[2-[4--Fuorofenylo]etoksy]propylosulfonylo-etyloammo-etylo-f4-hydroksy-l,3-benzotiazol-2 (3H)-on,
    4fHydroksyf7-[2-[2-[3-[2--2-fienylo]-Ptoksylpropylotio]ety]oammo]etylo-f1,3-benzotiazol-2 (3H)-on lub
    172 904 zotiazol-2 (3H)-on, lub farmaceutycznie dopuszczalna sól któregokolwiek z nich.
  8. 8. Sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów o wzorze I
    CH2CH2-NH-(CH2)p-X-(CH2)q-Y-(CH2)r-Z
    X i Y niezależnie oznaczają -S(O)n- lub -O-, n oznacza 0 1 lub 2, p, q oraz r niezależnie oznaczają 2 lub 3,
    Z oznacza fenyl ewentualnie podstawiony halogenem, -ORl -NO2 lub NR2R3; albo 5 lub 6-członową heterocykliczną grupę zawierającą N, O lub S, a
    Ri, R2 i R3 niezależnie oznaczają wodór lub alkil Cis - oraz ich farmaceutycznie dopuszczalnych pochodnych, znamienny tym, że selektywnie redukuje się związek o wzorze Va, 0
    CH2CH2-NH-C-(CH2)(p-i)-X-(CH2)q-Y-(CH2)r-Z
    N 1 H
    OH w którym p, q, r, X, Y i Z mają znaczenie podane wyżej usuwa się grupę zabezpieczającą z odpowiedniego zabezpieczonego związku o wzorze I, w którym jedna lub więcej grup funkcyjnych jest ochroniona i ewentualnie przekształca się związek o wzorze I w jego farmaceutycznie dopuszczalną pochodną lub na odwrót.
PL93306303A 1992-05-27 1993-05-27 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony i sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL PL172904B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
GB929211172A GB9211172D0 (en) 1992-05-27 1992-05-27 Compounds
PCT/GB1993/001095 WO1993024473A1 (en) 1992-05-27 1993-05-27 7-(2-aminoethyl)-benzothiazolones

Publications (1)

Publication Number Publication Date
PL172904B1 true PL172904B1 (pl) 1997-12-31

Family

ID=10716059

Family Applications (2)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL93317714A PL172807B1 (pl) 1992-05-27 1993-05-27 Sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL
PL93306303A PL172904B1 (pl) 1992-05-27 1993-05-27 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony i sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL

Family Applications Before (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL93317714A PL172807B1 (pl) 1992-05-27 1993-05-27 Sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL

Country Status (31)

Country Link
EP (1) EP0649418B1 (pl)
JP (1) JP3094452B2 (pl)
KR (1) KR100279132B1 (pl)
CN (1) CN1036393C (pl)
AT (1) ATE172726T1 (pl)
AU (1) AU675649B2 (pl)
CA (1) CA2136553C (pl)
CZ (1) CZ286905B6 (pl)
DE (1) DE69321835T2 (pl)
DK (1) DK0649418T3 (pl)
DZ (1) DZ1694A1 (pl)
ES (1) ES2123652T3 (pl)
FI (1) FI945538A (pl)
GB (1) GB9211172D0 (pl)
HU (2) HUT71124A (pl)
IL (1) IL105801A (pl)
LV (1) LV12443B (pl)
MA (1) MA22895A1 (pl)
MX (1) MX9303145A (pl)
MY (1) MY131193A (pl)
NO (1) NO304739B1 (pl)
NZ (1) NZ253190A (pl)
PH (1) PH31453A (pl)
PL (2) PL172807B1 (pl)
RU (1) RU2114108C1 (pl)
SG (1) SG48068A1 (pl)
SK (1) SK281282B6 (pl)
TW (1) TW368501B (pl)
UA (1) UA27901C2 (pl)
WO (1) WO1993024473A1 (pl)
ZA (1) ZA933648B (pl)

Families Citing this family (22)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
TW356468B (en) * 1995-09-15 1999-04-21 Astra Pharma Prod Benzothiazolone compounds useful as beta2-adrenoreceptor and dopamine DA2 receptor agonists process for preparing same and pharmaceutical compositions containing same
GB9526511D0 (en) * 1995-12-23 1996-02-28 Astra Pharma Prod Pharmaceutically active compounds
SE9900693D0 (sv) * 1999-02-26 1999-02-26 Astra Pharma Prod Novel process
SE9902938D0 (sv) * 1999-08-18 1999-08-18 Astra Pharma Prod Pharmaceutical compositions
SE9902937D0 (sv) * 1999-08-18 1999-08-18 Astra Pharma Prod Pharmaceutical compositions
SE9902935D0 (sv) * 1999-08-18 1999-08-18 Astra Pharma Prod Pharmaceutical compositions
SE9902936D0 (sv) * 1999-08-18 1999-08-18 Astra Pharma Prod Pharmaceutical compositions
DE10063957A1 (de) * 2000-12-20 2002-06-27 Boehringer Ingelheim Pharma Neue Arzneimittelkompositionen auf der Basis von Anticholinergika und Dopamin-Agonisten
PE20050130A1 (es) * 2002-08-09 2005-03-29 Novartis Ag Compuestos organicos
GB0218629D0 (en) * 2002-08-09 2002-09-18 Novartis Ag Organic compounds
ES2329586T3 (es) 2003-11-21 2009-11-27 Theravance, Inc. Compuestos que tienen actividad agonista del receptor beta2 adrenergico y antagonista del receptor muscarino.
GB0426164D0 (en) 2004-11-29 2004-12-29 Novartis Ag Organic compounds
TW200738658A (en) 2005-08-09 2007-10-16 Astrazeneca Ab Novel compounds
TW200738659A (en) * 2005-08-29 2007-10-16 Astrazeneca Ab Novel compounds
TW200745067A (en) 2006-03-14 2007-12-16 Astrazeneca Ab Novel compounds
RU2455295C2 (ru) * 2006-12-20 2012-07-10 АстраЗенека AБ 4-ГИДРОКСИ-2-ОКСО-2,3-ДИГИДРО-1,3-БЕНЗОТИАЗОЛ-7-ИЛЬНЫЕ СОЕДИНЕНИЯ ДЛЯ МОДУЛЯЦИИ β2-АДРЕНОРЕЦЕПТОРНОЙ АКТИВНОСТИ
TW200833670A (en) 2006-12-20 2008-08-16 Astrazeneca Ab Novel compounds 569
GB0702458D0 (en) 2007-02-08 2007-03-21 Astrazeneca Ab Salts 668
GB0704000D0 (en) * 2007-03-01 2007-04-11 Astrazeneca Ab Salts 670
JP2011524896A (ja) 2008-06-18 2011-09-08 アストラゼネカ・アクチエボラーグ 呼吸器障害の処置用のベータ2−アドレナリン受容体アゴニストとして作用するベンズオキサジノン誘導体
CN102977050B (zh) * 2012-11-20 2015-04-22 浙江工业大学 一种2-苯并噻唑二甲缩醛和2-苯并噻唑甲醛的合成方法
CN106748930B (zh) * 2016-12-05 2019-03-15 三门峡奥科化工有限公司 3-巯基-1-丙醇的制备方法

Family Cites Families (2)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4554284A (en) * 1984-09-12 1985-11-19 Smithkline Beckman Corporation 7-(2-Aminoethyl)-1,3-benzthia- or oxa-zol-2(3H)-ones
IE914003A1 (en) * 1990-11-20 1992-05-20 Astra Pharma Prod Biologically Active Amines

Also Published As

Publication number Publication date
EP0649418A1 (en) 1995-04-26
LV12443A (en) 2000-03-20
HU211947A9 (en) 1996-01-29
FI945538A0 (fi) 1994-11-25
JPH08503923A (ja) 1996-04-30
MX9303145A (es) 1994-06-30
CZ291694A3 (en) 1995-03-15
IL105801A0 (en) 1993-09-22
EP0649418B1 (en) 1998-10-28
JP3094452B2 (ja) 2000-10-03
CN1036393C (zh) 1997-11-12
GB9211172D0 (en) 1992-07-08
NO944509D0 (no) 1994-11-24
RU2114108C1 (ru) 1998-06-27
RU94046093A (ru) 1996-09-27
FI945538A (fi) 1994-11-25
KR100279132B1 (ko) 2001-01-15
MA22895A1 (fr) 1993-12-31
DK0649418T3 (da) 1999-07-12
CN1085899A (zh) 1994-04-27
SK281282B6 (sk) 2001-02-12
SK143394A3 (en) 1995-06-07
DZ1694A1 (fr) 2002-02-17
CZ286905B6 (en) 2000-08-16
PL172807B1 (pl) 1997-11-28
MY131193A (en) 2007-07-31
SG48068A1 (en) 1998-04-17
AU675649B2 (en) 1997-02-13
CA2136553A1 (en) 1993-12-09
UA27901C2 (uk) 2000-10-16
ES2123652T3 (es) 1999-01-16
CA2136553C (en) 2000-08-15
TW368501B (en) 1999-09-01
LV12443B (en) 2000-06-20
HU9403387D0 (en) 1995-02-28
PH31453A (en) 1998-11-03
IL105801A (en) 1997-01-10
ATE172726T1 (de) 1998-11-15
AU4334393A (en) 1993-12-30
HUT71124A (en) 1995-11-28
NO304739B1 (no) 1999-02-08
WO1993024473A1 (en) 1993-12-09
NZ253190A (en) 1995-12-21
ZA933648B (en) 1993-11-25
DE69321835D1 (de) 1998-12-03
NO944509L (no) 1994-11-24
DE69321835T2 (de) 1999-05-12

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL172904B1 (pl) 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolony i sposób wytwarzania 7-(2-aminoetylo)-benzotiazolonów PL PL PL PL PL PL PL
US5648370A (en) 7-(2-aminoethyl) benzothiazolones
IL91126A (en) Aminomethyltetralins and their heterocyclic analogues, their preparations and pharmaceutical preparations containing them
NZ239929A (en) Heterocycle substituted alkylamines, preparation and pharmaceutical compositions thereof
JPH0359903B2 (pl)
EP0558677B1 (en) Biologically active amines
WO1993023385A1 (en) Biologically active amines
US5929100A (en) Biologically active benzothiazolone ethanamines
KR19990076616A (ko) 2,7-치환된 옥타하이드로-피롤로[1,2-에이]피라진 유도체
JPH07258233A (ja) 新規な、アミノアルキルベンゾオキサゾリノン及びベンゾチアゾリノン、それらの製造方法及びそれらを含有する製薬学的組成物
US20090149495A1 (en) Compounds
JP2005519117A (ja) キノリン誘導体
WO1994006791A1 (en) Novel condensed thiazole derivative, process for producing the same, and pharmaceutical composition containing the same
JPH0114223B2 (pl)
US6919328B1 (en) Tricyclic compounds with NOS activity
EP0105692B1 (en) 6-h-dibenz(b,e)(1,4)oxathiepin derivatives and their preparation
US4472586A (en) 6H-Dibenz[b,e][1,4]oxathiepin derivatives
CZ352996A3 (en) Quinoline derivatives, process of their preparation and pharmaceutical compositions based thereon
JPH0120155B2 (pl)
PL162009B1 (pl) Sposób wytwarzania nowych pochodnych etanoloaminy
WO2006080284A1 (ja) 2-置換イミノ-1,3-オキサジン誘導体