| dbo:abstract
|
- Els helvecis (llatí: Helvetii) foren un poble celta que en temps de Juli Cèsar ocupava la regió entre el Jura, a l'oest, el Roine i el llac Leman al sud, i el Rin a l'est i nord. Malgrat haver donat nom a l'actual Suïssa, oficialment en llatí Confœderatio Helvetica, de les informacions donades per Cèsar no es desprèn que en aquell temps els helvecis ocupessin cap part important d'aquest estat, més aviat es pensa que vivien a la plana i alguns turons del nord-oest, però no pas a les muntanyes. (ca)
- Helvéciové (psáni také Helvétiové, někdy též nepřesně Helvéti) byli příslušníci keltského kmene, který přibližně ve 4. století př. n. l. osídlil území dnešního západního Švýcarska, a to především území od dnešního Eppenbergu přes Bern, Jensberg, Mont Vully až po Bois de Chátel. První písemné zmínky o nich pocházejí z 2. století př. n. l. V této době bylo jejich území pod nadvládou Římanů. Nejprve byli na římské vládě závislí, později byli Římem zcela ovládnuti. Kmen Helvéciů má výraznou úlohu v Caesarových Zápiscích o válce galské – Helvéciové se měli pokusit o migraci na jihozápad, což posloužilo Caesarovi jako záminka k vojenskému tažení (58–50 př. n. l.), při kterém si podrobil nejprve Helvécie a později celou zbylou Galii. Helvéciové vyznávali stejné náboženství jako ostatní keltské kmeny. Území, které obývali, získalo název Helvetia, který se jako latinský název Švýcarska užívá dodnes. (cs)
- Die Helvetier waren ein keltischer Volksstamm, der im 1. Jahrhundert v. Chr. im heutigen schweizerischen Mittelland sowie in Südwestdeutschland siedelte. Die Helvetier sind vor allem wegen ihrer Rolle in den Berichten von Julius Caesar über den Gallischen Krieg bekannt. Nach Julius Caesar bestanden um 60 v. Chr. vier helvetische Teilstämme (pagi), von denen er die Verbigener und die Tiguriner nennt. Auch Poseidonios nennt vier Teilstämme, darunter die Tougener und Toutonen. Es ist umstritten, ob letzterer Teilstamm mit den von Livius als Germanen bezeichneten Teutonen identisch ist. Nach dem Abzug der Römer Anfang des 5. Jahrhunderts waren die Helvetier im 400 Jahre römisch kultivierten Alpenvorland Teil der bodenständigen Bevölkerung und vermischten sich auf Dauer mit den nun zuziehenden alamannischen Siedlern. Wahrscheinlich ist das ‚Schweizerische‘ heute auch Folge einer Dialektvermischung. Eine Zwangsassimilation wird in der Forschung nicht mehr angenommen, da auch noch zu dieser Periode das Gebiet nur schwach besiedelt war. Bei der Gründung der Helvetischen Republik 1798 wurde wieder ein Bezug des schweizerischen Gebiets zu den Helvetiern hergestellt. Mit der Gründung des Bundesstaates 1848 wurde als offizielle Bezeichnung der Schweiz nebst dem Namen in den vier Landessprachen zusätzlich die sprachenübergreifende lateinische Bezeichnung Confoederatio Helvetica eingeführt. (de)
- La Helvetoj estis kelta tribo en Sudgermanio kaj Nordsvisio, kiu estis konata depost la 3-a jarcento a. K. Antaŭ sia enmigrado en la regionon de hodiaŭa Svisio ili loĝis en regiono inter Rejno, Danubo kaj Majno. De la Helvetoj deduktas sin la latinaj nomoj de Svisio, Confoederatio Helvetica kaj Helvetia, kaj de la Helveta Respubliko. Sed tio estas moderna nomado. En antikveco ne ekzistis nomo por la regiono de hodiaŭa Svisio. Laŭ Cezaro ekzistis en 60 a. K. tri partaj triboj: La Verbigenoj (apud Rejno), la Tigurinoj (inter Avenches kaj Ĝenevo) kaj ne nomita tribo. (eo)
- Los helvecios (Helvetii en latín) eran una tribu celta, o probablemente una confederación de tribus celtas, que vivían en la zona comprendida entre el alto Rin, el Jura suizo, el lago de Ginebra y los Alpes. A fines del siglo II a. C. dominaban el territorio que se extendía desde el alto Rin y la Selva Negra hasta el Meno. Julio César describió su confrontación con los helvecios en su De Bello Gallico. Al estar bajo presión de las tribus germánicas en su tierra natal, los helvecios cruzaron la Galia y buscaron una nueva patria al norte del río Garona, con la tribu entera bajo el mando de Orgétorix. Julio César fue llamado por los galos de la provincia de la Galia Narbonense, que habían sido conquistados y organizados para defenderse de los helvecios. Julio César entonces mandó seis legiones que comprendían casi 29 000 hombres. Los helvecios, de acuerdo con Julio César, tenían cerca de 370 000 personas (incluyendo mujeres y niños), pero solo 110 000 hombres capaces de luchar. Julio César rápidamente reclutó dos legiones más descansadas. Cuando la tribu inició su marcha, Orgétorix había muerto. Antes de la partida, los helvecios quemaron sus villas y destruyeron las plantaciones y otras mercancías que no podían llevar, para forzarse a no retroceder. Atraídos por una posición desvantajosa con los romanos ocupando el terreno elevado próximo a Bibracte, los helvecios fueron atacados por las fuerzas superiores romanas, que consiguieron matar aproximadamente un 60 % de la tribu y capturar a otro 20 % como esclavos. Lo que quedó de los helvecios fue empujado de vuelta a sus antiguas tierras de Helvecia. En el 52 a. C., 10 000 helvecios se unieron a las fuerzas de Vercingétorix en su tentativa de liberar la Galia de los romanos. (es)
- Helveziarrak (latinez: Helvetii) zeltar tribu edo konfederazioa izan ziren, Rhin Garaia, Jura, Léman aintzira eta Alpeen artean bizi zirenak. K.a. II mendean, eta Main ibaien arteko eskualdea menderatu zuten. Julio Zesarrek, De Bello Gallico bere liburuan, helveziarren aurkako bere gerra azaldu zuen. (eu)
- The Helvetii (Latin: Helvētiī [hɛɫˈweːti.iː], Gaulish: *Heluētī), anglicized as Helvetians, were a Celtic tribe or tribal confederation occupying most of the Swiss plateau at the time of their contact with the Roman Republic in the 1st century BC. According to Julius Caesar, the Helvetians were divided into four subgroups or pagi. Of these, Caesar names only the Verbigeni and the Tigurini, while Posidonius mentions the Tigurini and the Tougeni (Τωυγενοί). They feature prominently in the Commentaries on the Gallic War, with their failed migration attempt to southwestern Gaul (58 BC) serving as a catalyst for Caesar's conquest of Gaul. The Helvetians were subjugated after 52 BC, and under Augustus, Celtic oppida, such as Vindonissa or Basilea, were re-purposed as garrisons. In AD 68, a Helvetian uprising was crushed by Aulus Caecina Alienus.The Swiss plateau was at first incorporated into the Roman province of Gallia Belgica (22 BC), later into Germania Superior (AD 83).The Helvetians, like the rest of Gaul, were largely Romanized by the 2nd century. In the later 3rd century, Roman control over the region waned, and the Swiss plateau was exposed to the invading Alemanni. The Alemanni and Burgundians established permanent settlements in the Swiss plateau in the 5th and 6th centuries, resulting in the early medieval territories of Alemannia (Swabia) and Upper Burgundy. (en)
- Helvetii adallah suku atau konfederasi suku Galia yang menduduki sebagian besar pada saat mereka berhubungan dengan Republik Romawi pada abad ke-1 SM. Menurut Julius Caesar, Helvetii terbagi menjadi empat subkelompok atau . Dari empat kelompok ini Caesar hanya menamai Verbigeni dan , sementara Posidonius menyebut Tigurini dan Tougeni (Τωυγενοί). Empat subkelompok ini adalah , Ambrones, dan . Mereka dikisahkan di dalam Commentarii de Bello Gallico mengenai kegagalan upaya migrasi mereka ke Galia barat daya (58 SM) yang kemudian menjadi pemicu penaklukan Galia oleh Caesar. Mereka kemungkinan berupaya bermigrasi karena tekanan demografi dari orang-orang Suebi. (in)
- Les Helvètes (Helvetii) sont un ensemble de peuples celtes de l'extrémité orientale de la Gaule établis sur le plateau suisse (avec pour ancienne capitale Aventicum) lors de la mise en mouvement des Suèves vers le sud-ouest de la Germanie au début du Ier siècle av. J.-C.. La confédération helvète semble avoir été constituée de quatre ou cinq pagi, dont les Verbigènes (au nord du Léman), les Tigurins (près du lac de Neuchâtel), les Tugènes (autour de l'actuelle Zurich). Vraisemblablement à la suite d'une forte pression démographique en Rhétie résultant de la poussée des Suèves dans le Sud-Ouest de la Germanie, Helvètes, Latobices, Tulinges, Rauraques et Boïens tentent de migrer vers l'ouest de la Gaule transalpine en −58. Repoussés au-delà du massif du Jura par Jules César, ils formeront l'Helvétie avec leurs compagnons d'infortune, excepté les Boïens installés entre les territoires éduen, arverne et biturige. (fr)
- 헬베티족(Helvetii)은 현재의 스위스와 남부 독일에 살던 갈리아 부족 중의 하나로 기원전 1세기의 로마 공화정의 속주로 침입하였다. 이들은 게르만족에 밀려 남쪽으로 내려왔고 갈리아를 침입했는데 이에 갈리아의 친로마 부족인 하이두이족이 로마에 원조를 요청했고 율리우스 카이사르가 이에 개입함으로 갈리아 전쟁이 일어났다. 카이사르는 당시 6개군단 2만7000명의 병력밖에 없었는데 헬베티족은 부녀자를 포함하여 대략 37만명이 대거 이동해 왔다고 전한다. 이들을 맞아 카이사르는 새로이 두 개 군단을 편성하고 하이두이족과 공동으로 전쟁을 개시하여 이들을 다시 스위스로 쫓아보내는 데 성공했다. 1798년 스위스에서 창설된 헬베티아 공화국은 바로 이 부족의 이름에서 따온 것이다. (ko)
- ヘルウェティイ族（Helvetii）は、現在のスイスから南ドイツにかけて居住していたガリア人の部族。スイスの古名であるヘルヴェティア（Helvetia）はこの部族に由来する。 (ja)
- De Helvetii waren een Keltische stam, die woonde in het gebied van het huidige Zwitserland. Ze zijn vooral bekend dankzij de uitvoerige beschrijving die Caesar in zijn De Bello Gallico van hen maakte. En dan vooral dankzij de veldslag die hij tegen hen uitvocht, met als sluitstuk de slag bij Bibracte. De Helvetiërs zouden bestaan hebben uit vier kleinere stammen, waarvan Caesar enkel de en de bij naam noemde. Er is ook een vermelding van , van de en de waarvan men vermoedt dat er mogelijk een verband is met de Teutonen, maar dit is nooit bewezen. (nl)
- Helweci określani także jako Helwetowie (łac. Helvetii) – starożytny lud celtycki. Początkowo zamieszkiwali obszar między Renem, Menem, Neckarem i Lasem Hercyńskim. Poczynając od roku 400 p.n.e. kilka celtyckich plemion przemieściło się na tereny dzisiejszej Szwajcarii. Wśród nich byli także Helweci, którzy osiedlili się między Jurą a środkową częścią Wyżyny Szwajcarskiej. Podstawową komórką organizacyjną dawnych Helwetów był ród, wokół którego skupiały się uboższe i mniej znaczące rodziny (tzw. klienci) i niewolnicy. W skład plemienia wchodziło wiele takich rodów. Na czele plemienia stali najdzielniejsi i najbardziej doświadczeni wojownicy, rządzący wespół z przywódcami najmożniejszych rodów. W życiu Helwetów dużą rolę odgrywali kapłani, zwani druidami, rekrutujący się zwykle z czołowych rodów plemienia. Poza sprawowaniem funkcji religijnych i przekazywaniem kolejnym pokoleniom tradycji plemiennych pełnili oni również funkcje sędziów w sporach wewnątrzplemiennych, byli lekarzami i nauczycielami. Religia i kultura duchowa dawnych Helwetów są słabo poznane. Wykopaliska archeologiczne przyniosły dotychczas niewielką ilość przedmiotów kultu (m.in. figurki wotywne, głowy zwierząt). Przyjmuje się, że głównymi bóstwami byli i Epona. Zmarłych grzebano w odzieży, mężczyzn z bronią, kobiety z ich ozdobami. Helweci mieszkali głównie w osiedlach wiejskiego typu, jednak z biegiem lat budowali również większe jednostki osadnicze. Te ulokowane zwykle w miejscach obronnych (wzgórze, zakole rzeki itp.) osady, otaczane drewnianymi palisadami a czasem i fosami, pełniły funkcje grodów obronnych, a niektóre z nich zaczynały przyjmować formy miejskie. Juliusz Cezar w swym dziele pt. Wojna galijska pisał, że Helweci zamieszkiwali 400 wsi i 12 umocnionych miast, wśród których znajdowały się dzisiejsze: Avenches, Lozanna, Nyon i inne. Dawni Helweci zajmowali się głównie rolnictwem, hodowlą, myślistwem i rybołówstwem. Uprawiali zboża i drzewa owocowe, hodowali bydło rogate i owce. Wytwarzali sery i piwo. Odzież produkowali z własnoręcznie tkanej i farbowanej wełny i ze skór. Potrafili wytapiać żelazo, z którego kuli dobrą broń i narzędzia, w tym sierpy do żęcia zboża. Znali żarna obrotowe. Do transportu używali dwukołowych wozów zaprzężonych w woły. Wydobywali też złoto, z którego bili własne monety. Brali udział w handlu międzynarodowym, a ich kupcy docierali do Rzymu i innych krain nad Morzem Śródziemnym. W 2. połowie II w. p.n.e. pod naciskiem Germanów przenieśli się do doliny rzeki Aare. W drugiej ćwierci I wieku p.n.e. wzmógł się nacisk plemion germańskich pod wodzą Ariowista ku południu, co wydatnie zagroziło Helwetom. W 111 p.n.e. wzięli udział w ataku Cymbrów na Italię. Około roku 60 p.n.e. starszyzna wszystkich plemion helweckich na zjeździe w Avenches podjęła decyzję o przeniesieniu się do Galii. Wybrano tereny położone daleko na południowym zachodzie dzisiejszej Francji – Akwitanię. Wyznaczono dwuletni okres na przygotowanie odpowiednich zapasów żywności na co najmniej 3 miesiące podróży, budowę wozów i zgromadzenie zwierząt zaprzęgowych. Głównym inicjatorem tej „wędrówki ludów” był wpływowy i ambitny helwecki książę Orgetoryks, również wzmiankowany przez Juliusza Cezara. Po niespodziewanej i tajemniczej do dziś śmierci Orgetoryksa kierownictwo wielkiej akcji przesiedleńczej objął stary wódz Divico. Wiosną roku 58 p.n.e. w drogę ruszyło 350 – 380 tysięcy ludzi, z czego ok. 70 tysięcy zbrojnych wojowników. Posuwającej się wzdłuż brzegów Jeziora Genewskiego kolumnie zastąpił drogę ówczesny namiestnik Galii Narbońskiej, Juliusz Cezar. Nie zamierzał on wypuścić z zarządzanych przez siebie terenów tak ogromnej rzeszy ludzi, stanowiących wówczas ogromną wartość gospodarczą, a w dodatku będących jedynym buforem między rzymskimi domenami a terenami opanowanymi przez Germanów. Po opanowaniu zajmowanej przez Allobrogów Genewy i jej ufortyfikowaniu Cezar nie dopuścił do sforsowania przez Helwetów Rodanu poniżej Genewy. Divico zawrócił swój lud na północ, aby obejść Jurę od północy i kontynuować wędrówkę przez kraj zaprzyjaźnionego plemienia . Cezar, który ściągnął posiłki z Rzymu, dogonił Helwetów pod górą Mont Beuvray i zażądał powrotu na Wyżynę Szwajcarską. Brak zgody na dyktat Rzymu zakończył się całodziennym i krwawym starciem znanym dziś jako bitwa pod Bibracte (czerwiec 58 p.n.e.). Helweci ponieśli w niej druzgocącą klęskę, tracąc ok. ćwierć miliona zabitych, rannych lub zaginionych. Pozostałe 110 tysięcy ludzi musiało zawrócić na Wyżynę Szwajcarską i odbudować zniszczone miasta i wsie, które spalili kilka miesięcy wcześniej. Następnie tereny Helwetów zostały podbite przez Juliusza Cezara i wcielone do rzymskiej prowincji Galii Zaalpejskiej. Za panowania Oktawiana Augusta ziemie, z których Helweci początkowo pochodzili, weszły w skład prowincji Galia Belgijska. Od Helwetów wywodzi się jedna z nazw Szwajcarii – HELVETIA, która znajduje się np. na znaczkach pocztowych i monetach. Także oznaczanie szwajcarskiej domeny internetowej ".ch" oraz oznaczenie na samochodach "CH" jest skrótem od: "Confoederatio Helvetica". (pl)
- Gli Elvezi erano una popolazione celtica anticamente stanziata nella parte occidentale dell'Altipiano svizzero. (it)
- Гельве́ты (лат. Helvetii) — многочисленное кельтское племя населявшее северо-западную часть современной Швейцарии. Римляне называли её Гельвецией (лат. Helvetia). Страбон помещает земли гельветов в истоках Рейна по соседству с секванами (границей их владений служат горы Юра). Первые письменные источники о гельветах относятся ко II в. до н. э. В 58 году до н. э. гельветы были разбиты Цезарем и вначале стали зависимыми от Рима федератами, а позднее были полностью подчинены Риму. Это привело к значительной романизации гельветов. Название гельветов сохранилось в латинском варианте названия Швейцарии (лат. Confoederatio Helvetica), также это название встречается в аббревиатуре швейцарской валюты, в автомобильном коде Швейцарии и в названии швейцарского интернет-домена (CH). На почтовых марках Швейцарии также часто используется название Helvetia. (ru)
- Os Helvécios (em latim: Helvetii) eram os habitantes pertencentes à denominada cultura celta, ocupantes da maior parte do planalto suíço à época de seu contato com Roma no século I a.C. Sua mais ampla descrição que chegou aos dias atuais é a de Júlio César no primeiro livro de seu De Bello Gallico, que descreve a guerra empreendida contra estes enquanto tentavam migrar para o sudoeste da Gália. (pt)
- Helvetier var en keltisk folkstam som bebodde Helvetia i nuvarande Schweiz och Sydtyskland dit de omkring 100 f.Kr. hade undanträngts av germanerna. Fortfarande ansatta av de från norr framträngande germanerna, bröt de upp för att söka sig nya bostäder västerut i Gallien, men besegrades av Julius Cæsar i slaget vid Bibracte 58 f.Kr. och tvingades att återvända till sitt land. De kom därefter tillsammans med gallerna under Roms välde vilket hade till följd att de romaniserades. Under folkvandringstiden intogs deras land av alemannerna och delvis av burgunderna och blev därigenom till största delen germaniserat, nuvarande tyska Schweiz. (sv)
- Гельвети (лат. Helvetii) - найчисленніше кельтське плем'я на території Галлії, що заселяло північно-західну частину сучасної нам Швейцарії. Римляни називали її Гельвеція (лат. Helvetia). Перші письмові джерела про гельветів відносяться до II ст. до н. е. В 58 до н. е. гельвети були розбиті Цезарем і спочатку стали залежними від Риму федератами, а пізніше були повністю підпорядковані Риму. Це призвело до значної романізації гельветів. Назва гельветів збереглася в латинському варіанті назви Швейцарської конфедерації (лат. Confoederatio Helvetica), також ця назва зустрічається в абревіатурі швейцарської валюти і в назві швейцарського інтернет-домену (CH). На поштових марках Швейцарії також використовується назва Helvetia. (uk)
- 赫爾維蒂（英語：Helvetii，德語：Helvetier，法语：Helvètes，義大利語：Elvezi）是公元前1世紀時，主要分布於現今瑞士高原及德国西南部的一支高盧人，屬凯爾特民族部落。凱撒曾在《高盧戰記》中作了許多關於此民族的描述。 公元5世纪末西罗马帝国灭亡后，赫爾維蒂人成为阿勒曼尼人（德语：Alemannen）的重要组成部分，并接纳了阿勒曼尼人的方言。凯爾特部落在其后的政治及经济上的衰落，导致赫爾維蒂人逐渐被阿勒曼尼人同化。随着1848年瑞士联邦的成立，"赫爾維蒂联邦"成为瑞士联邦的正式官方名称。 今天瑞士联邦的国际代码缩写CH之全稱为「Confoederatio Helvetica」。之所以取中性的拉丁语 "赫爾維蒂聯邦" 即瑞士联邦为国名，其目的是不偏向瑞士任何四种官方语言 (德语，法语，意大利语及罗曼什语) 中的任何一方，取之中立政策。這也是瑞士國名縮寫CH的由來。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Els helvecis (llatí: Helvetii) foren un poble celta que en temps de Juli Cèsar ocupava la regió entre el Jura, a l'oest, el Roine i el llac Leman al sud, i el Rin a l'est i nord. Malgrat haver donat nom a l'actual Suïssa, oficialment en llatí Confœderatio Helvetica, de les informacions donades per Cèsar no es desprèn que en aquell temps els helvecis ocupessin cap part important d'aquest estat, més aviat es pensa que vivien a la plana i alguns turons del nord-oest, però no pas a les muntanyes. (ca)
- La Helvetoj estis kelta tribo en Sudgermanio kaj Nordsvisio, kiu estis konata depost la 3-a jarcento a. K. Antaŭ sia enmigrado en la regionon de hodiaŭa Svisio ili loĝis en regiono inter Rejno, Danubo kaj Majno. De la Helvetoj deduktas sin la latinaj nomoj de Svisio, Confoederatio Helvetica kaj Helvetia, kaj de la Helveta Respubliko. Sed tio estas moderna nomado. En antikveco ne ekzistis nomo por la regiono de hodiaŭa Svisio. Laŭ Cezaro ekzistis en 60 a. K. tri partaj triboj: La Verbigenoj (apud Rejno), la Tigurinoj (inter Avenches kaj Ĝenevo) kaj ne nomita tribo. (eo)
- Helveziarrak (latinez: Helvetii) zeltar tribu edo konfederazioa izan ziren, Rhin Garaia, Jura, Léman aintzira eta Alpeen artean bizi zirenak. K.a. II mendean, eta Main ibaien arteko eskualdea menderatu zuten. Julio Zesarrek, De Bello Gallico bere liburuan, helveziarren aurkako bere gerra azaldu zuen. (eu)
- 헬베티족(Helvetii)은 현재의 스위스와 남부 독일에 살던 갈리아 부족 중의 하나로 기원전 1세기의 로마 공화정의 속주로 침입하였다. 이들은 게르만족에 밀려 남쪽으로 내려왔고 갈리아를 침입했는데 이에 갈리아의 친로마 부족인 하이두이족이 로마에 원조를 요청했고 율리우스 카이사르가 이에 개입함으로 갈리아 전쟁이 일어났다. 카이사르는 당시 6개군단 2만7000명의 병력밖에 없었는데 헬베티족은 부녀자를 포함하여 대략 37만명이 대거 이동해 왔다고 전한다. 이들을 맞아 카이사르는 새로이 두 개 군단을 편성하고 하이두이족과 공동으로 전쟁을 개시하여 이들을 다시 스위스로 쫓아보내는 데 성공했다. 1798년 스위스에서 창설된 헬베티아 공화국은 바로 이 부족의 이름에서 따온 것이다. (ko)
- ヘルウェティイ族（Helvetii）は、現在のスイスから南ドイツにかけて居住していたガリア人の部族。スイスの古名であるヘルヴェティア（Helvetia）はこの部族に由来する。 (ja)
- De Helvetii waren een Keltische stam, die woonde in het gebied van het huidige Zwitserland. Ze zijn vooral bekend dankzij de uitvoerige beschrijving die Caesar in zijn De Bello Gallico van hen maakte. En dan vooral dankzij de veldslag die hij tegen hen uitvocht, met als sluitstuk de slag bij Bibracte. De Helvetiërs zouden bestaan hebben uit vier kleinere stammen, waarvan Caesar enkel de en de bij naam noemde. Er is ook een vermelding van , van de en de waarvan men vermoedt dat er mogelijk een verband is met de Teutonen, maar dit is nooit bewezen. (nl)
- Gli Elvezi erano una popolazione celtica anticamente stanziata nella parte occidentale dell'Altipiano svizzero. (it)
- Os Helvécios (em latim: Helvetii) eram os habitantes pertencentes à denominada cultura celta, ocupantes da maior parte do planalto suíço à época de seu contato com Roma no século I a.C. Sua mais ampla descrição que chegou aos dias atuais é a de Júlio César no primeiro livro de seu De Bello Gallico, que descreve a guerra empreendida contra estes enquanto tentavam migrar para o sudoeste da Gália. (pt)
- Helvetier var en keltisk folkstam som bebodde Helvetia i nuvarande Schweiz och Sydtyskland dit de omkring 100 f.Kr. hade undanträngts av germanerna. Fortfarande ansatta av de från norr framträngande germanerna, bröt de upp för att söka sig nya bostäder västerut i Gallien, men besegrades av Julius Cæsar i slaget vid Bibracte 58 f.Kr. och tvingades att återvända till sitt land. De kom därefter tillsammans med gallerna under Roms välde vilket hade till följd att de romaniserades. Under folkvandringstiden intogs deras land av alemannerna och delvis av burgunderna och blev därigenom till största delen germaniserat, nuvarande tyska Schweiz. (sv)
- 赫爾維蒂（英語：Helvetii，德語：Helvetier，法语：Helvètes，義大利語：Elvezi）是公元前1世紀時，主要分布於現今瑞士高原及德国西南部的一支高盧人，屬凯爾特民族部落。凱撒曾在《高盧戰記》中作了許多關於此民族的描述。 公元5世纪末西罗马帝国灭亡后，赫爾維蒂人成为阿勒曼尼人（德语：Alemannen）的重要组成部分，并接纳了阿勒曼尼人的方言。凯爾特部落在其后的政治及经济上的衰落，导致赫爾維蒂人逐渐被阿勒曼尼人同化。随着1848年瑞士联邦的成立，"赫爾維蒂联邦"成为瑞士联邦的正式官方名称。 今天瑞士联邦的国际代码缩写CH之全稱为「Confoederatio Helvetica」。之所以取中性的拉丁语 "赫爾維蒂聯邦" 即瑞士联邦为国名，其目的是不偏向瑞士任何四种官方语言 (德语，法语，意大利语及罗曼什语) 中的任何一方，取之中立政策。這也是瑞士國名縮寫CH的由來。 (zh)
- Helvéciové (psáni také Helvétiové, někdy též nepřesně Helvéti) byli příslušníci keltského kmene, který přibližně ve 4. století př. n. l. osídlil území dnešního západního Švýcarska, a to především území od dnešního Eppenbergu přes Bern, Jensberg, Mont Vully až po Bois de Chátel. První písemné zmínky o nich pocházejí z 2. století př. n. l. V této době bylo jejich území pod nadvládou Římanů. Nejprve byli na římské vládě závislí, později byli Římem zcela ovládnuti. Kmen Helvéciů má výraznou úlohu v Caesarových Zápiscích o válce galské – Helvéciové se měli pokusit o migraci na jihozápad, což posloužilo Caesarovi jako záminka k vojenskému tažení (58–50 př. n. l.), při kterém si podrobil nejprve Helvécie a později celou zbylou Galii. (cs)
- Die Helvetier waren ein keltischer Volksstamm, der im 1. Jahrhundert v. Chr. im heutigen schweizerischen Mittelland sowie in Südwestdeutschland siedelte. Die Helvetier sind vor allem wegen ihrer Rolle in den Berichten von Julius Caesar über den Gallischen Krieg bekannt. Nach Julius Caesar bestanden um 60 v. Chr. vier helvetische Teilstämme (pagi), von denen er die Verbigener und die Tiguriner nennt. Auch Poseidonios nennt vier Teilstämme, darunter die Tougener und Toutonen. Es ist umstritten, ob letzterer Teilstamm mit den von Livius als Germanen bezeichneten Teutonen identisch ist. (de)
- The Helvetii (Latin: Helvētiī [hɛɫˈweːti.iː], Gaulish: *Heluētī), anglicized as Helvetians, were a Celtic tribe or tribal confederation occupying most of the Swiss plateau at the time of their contact with the Roman Republic in the 1st century BC. According to Julius Caesar, the Helvetians were divided into four subgroups or pagi. Of these, Caesar names only the Verbigeni and the Tigurini, while Posidonius mentions the Tigurini and the Tougeni (Τωυγενοί). They feature prominently in the Commentaries on the Gallic War, with their failed migration attempt to southwestern Gaul (58 BC) serving as a catalyst for Caesar's conquest of Gaul. (en)
- Los helvecios (Helvetii en latín) eran una tribu celta, o probablemente una confederación de tribus celtas, que vivían en la zona comprendida entre el alto Rin, el Jura suizo, el lago de Ginebra y los Alpes. A fines del siglo II a. C. dominaban el territorio que se extendía desde el alto Rin y la Selva Negra hasta el Meno. Julio César describió su confrontación con los helvecios en su De Bello Gallico. En el 52 a. C., 10 000 helvecios se unieron a las fuerzas de Vercingétorix en su tentativa de liberar la Galia de los romanos. (es)
- Les Helvètes (Helvetii) sont un ensemble de peuples celtes de l'extrémité orientale de la Gaule établis sur le plateau suisse (avec pour ancienne capitale Aventicum) lors de la mise en mouvement des Suèves vers le sud-ouest de la Germanie au début du Ier siècle av. J.-C.. La confédération helvète semble avoir été constituée de quatre ou cinq pagi, dont les Verbigènes (au nord du Léman), les Tigurins (près du lac de Neuchâtel), les Tugènes (autour de l'actuelle Zurich). (fr)
- Helvetii adallah suku atau konfederasi suku Galia yang menduduki sebagian besar pada saat mereka berhubungan dengan Republik Romawi pada abad ke-1 SM. Menurut Julius Caesar, Helvetii terbagi menjadi empat subkelompok atau . Dari empat kelompok ini Caesar hanya menamai Verbigeni dan , sementara Posidonius menyebut Tigurini dan Tougeni (Τωυγενοί). Empat subkelompok ini adalah , Ambrones, dan . (in)
- Helweci określani także jako Helwetowie (łac. Helvetii) – starożytny lud celtycki. Początkowo zamieszkiwali obszar między Renem, Menem, Neckarem i Lasem Hercyńskim. Poczynając od roku 400 p.n.e. kilka celtyckich plemion przemieściło się na tereny dzisiejszej Szwajcarii. Wśród nich byli także Helweci, którzy osiedlili się między Jurą a środkową częścią Wyżyny Szwajcarskiej. (pl)
- Гельве́ты (лат. Helvetii) — многочисленное кельтское племя населявшее северо-западную часть современной Швейцарии. Римляне называли её Гельвецией (лат. Helvetia). Страбон помещает земли гельветов в истоках Рейна по соседству с секванами (границей их владений служат горы Юра). Первые письменные источники о гельветах относятся ко II в. до н. э. В 58 году до н. э. гельветы были разбиты Цезарем и вначале стали зависимыми от Рима федератами, а позднее были полностью подчинены Риму. Это привело к значительной романизации гельветов. (ru)
- Гельвети (лат. Helvetii) - найчисленніше кельтське плем'я на території Галлії, що заселяло північно-західну частину сучасної нам Швейцарії. Римляни називали її Гельвеція (лат. Helvetia). Перші письмові джерела про гельветів відносяться до II ст. до н. е. В 58 до н. е. гельвети були розбиті Цезарем і спочатку стали залежними від Риму федератами, а пізніше були повністю підпорядковані Риму. Це призвело до значної романізації гельветів. (uk)
|