dbo:abstract
|
- En la mitologia grega, Hiperbòria era una regió situada en les terres septentrionals encara desconegudes, al nord de Tràcia. El seu nom (Υπερ βορεία, Hyper Boreas, «més enllà del nord») deriva precisament de la creença que el déu-vent Bòreas habitava a Tràcia, i els hiperboris, ho farien més al nord d'aquest regne, en el país d'Hiperbòria, on s'estava a resguard del vent i del fred. Dels seus habitants es van narrar històries fantàstiques. (ca)
- Hyperborea je legendární země, která podle starověkých Řeků ležela na sever od Thrákie, zřejmě až za polárním kruhem. Název Hyperborea v překladu znamená „(země) za severním větrem“, čímž se má na mysli Boreas, bůh severního větru, který měl sídlo v Thrákii. Obyvatelé Hyperboreje se nazývali Hyperborejci (řecky Ὑπερβόρε(ι)οι, latinsky Hyperborei). O Hyperborei a jejích obyvatelích se zmiňuje několik autorů, mezi nimi např. Plinius starší a Pindaros. (cs)
- Στην ελληνική μυθολογία, σύμφωνα με την παράδοση, οι Υπερβόρειοι ήταν ένας μυθικός λαός που ζούσε στα βουνά της Ελλάδας. Η χώρα τους ονομαζόταν Υπερβορεία κι εκεί ο Ήλιος έλαμπε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αναφορά στην Υπερβόρεια κάνουν οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος (Δ,13), Ησίοδος (Θεογονία, 211-235), ο γεωγράφος Στράβων (11.4.3.), ο ποιητής Πίνδαρος (Ίσθμια Ωδή 6 [...]καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δι᾽ Ὑπερβορέους[...]) και ο Παυσανίας. Από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στους χάρτες η Υπερβορεία απεικονιζόταν γενικά ως χερσόνησος ή ένα νησί πέρα από τα εδάφη της Γαλλίας. Μάλλον στη φαντασία των περισσότερων υπήρχε στα εδάφη της σημερινής Βρετανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας. Άλλες περιγραφές την τοποθετούν στην ευρύτερη περιοχή των Ουραλίων.
* Ο αστεροειδής 1309 Υπερβορεία (1309 Hyperborea), που ανακαλύφθηκε το 1931, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή χώρα. (el)
- Hiperboreio (greke Υπερβορεία, t.e, "post la nordo") estas lando, laŭ greka mitologio, en plej norda parto de la mondo. Oni supozis ke tie vivis la hiperboreanoj en ĉiamdaŭra beateco kaj printempo preter la altegaj montoj kies kavernoj elsendis penetradajn ekblovojn de nordaj ventoj, kiuj fridigis la popolon de (Grekujo). Oni ne povis aliri ilian landon per maro nek lando, sed kelkaj dioj kaj herooj iris tien. Ili vivis liberaj de malsano aŭ maljuneco, de laboro aŭ milito. La hiperboreanoj adoris nur Apolonon kaj, mistere, sendis ĉiuj jaroj donaĵoj al templo de Delfoso. (eo)
- Hyperborea (altgriechisch Ὑπερβορέα) ist ein sagenhaftes, von den antiken griechischen Geographen und Mythographen weit im Norden lokalisiertes paradiesisches Land. Seinen Bewohnern, den Hyperboreern (Ὑπερβόρε(ι)οι Hyperbore(i)oi), wurde eine besonders enge Verbindung mit dem Gott Apollon und dessen Kult zugeschrieben. Die antike Etymologie des Namens „jenseits des Nördlichen“ (Boreas war der Gott des Nordwinds) gilt als wissenschaftlich ungesichert. Denkbar ist auch eine Ableitung von nordgriechisch *βόρις *boris „Berg“, was einen Wohnsitz „jenseits der Berge“ anzeigen würde. Im 19. und 20. Jahrhundert wurde der Mythos von Hyperborea von Okkultisten und rechtsextremen Esoterikern rezipiert. (de)
- Greziar mitologian, Hiperborea, oraindik ezezagunak ziren iparraldeko lurretan, Trazia iparraldean zegoen eskualde bat zen. Bere izena (Boreasetik haratago), Boreas haize jainkoa Trazian bizi zela, eta, bere semeak, erresuma honetatik hartago, Hiperborean bizi zirela uste izatetik dator. Ohitura primitiboak ematen zitzaizkien: , bere fabuletako batean, aurkitu zutenagatik izututa, euren herrialdera itzuli eta sekula gehiago etorri ez ziren ozeanotik haratagoko beste kontinente batetako biztanleek bisitatutako lehen gizakiak izan zirela esaten zuen. Hiperborei buruz, hilezkorrak zirela esaten da, erraldoi bezala deskribatuak izateaz gain. Apolo jainkoak, udazkenero, bere gurdia, bere neguko egoitza zen toki honetarantz gidatzen zuen. (eu)
- In Greek mythology, the Hyperboreans (Ancient Greek: Ὑπερβόρε(ι)οι, pronounced [hyperbóre(ː)oi̯]; Latin: Hyperborei) were a mythical people who lived in the far northern part of the known world. Their name appears to derive from the Greek ὑπέρ Βορέᾱ, "beyond Boreas" (the God of the North Wind), although some scholars prefer a derivation from ὑπερφέρω ("to carry over"). Despite their location in an otherwise frigid part of the world, the Hyperboreans were believed to inhabit a sunny, temperate, and divinely-blessed land. In many versions of the story, they lived north of the Riphean Mountains, which shielded them from the effects of the cold North Wind. The oldest myths portray them as the favorites of Apollo, and some ancient Greek writers regarded the Hyperboreans as the mythical founders of Apollo's shrines at Delos and Delphi. Later writers disagreed on the existence and location of the Hyperboreans, with some regarding them as purely mythological, and others connecting them to real-world peoples and places in northern Eurasia (e.g. Britain, Scandinavia, or Siberia). In medieval and Renaissance literature, the Hyperboreans came to signify remoteness and exoticism. Modern scholars consider the Hyperborean myth to be an amalgam of ideas from ancient utopianism, "edge of the earth" stories, the cult of Apollo, and exaggerated reports of phenomena in northern Europe (e.g. the Arctic "midnight sun"). (en)
- En la mitología griega, Hiperbórea era una región situada en las tierras septentrionales aún desconocidas, al norte de Tracia. Su nombre (del griego: (Υπερ βορεία) Hyper Boreia ‘más allá del norte’) deriva precisamente de que se creía que el dios-viento Bóreas habitaba en Tracia, y los hiperbóreos, sus hijos, lo harían más al norte de este reino, en el país de Hiperbórea. (es)
- Hyperborei (dalam bahasa Yunani Kuno: Ὑπερϐόρεοι) merupakan nama sebuah ras raksasa dalam sejarah kuno yang hidup melalui nafas dingin Boreas (angin utara). Penyebutan pertama Hyperborei terjadi pada abad ke-8 SM dalam Epigonoi dan Hesiodos. Alkaios menyebutkan angsa suci yang membawa Apollo, setelah kelahirannya, dari Delos ke wilayah Hyperborei, dan dari sana, pada akhir tahun, tiba di Delphi. Bangsa Yunani menghubungkan Hyperborei dan Boreas. Namun adalah hal yang mustahil untuk menemukan Hyperborei, yang disebut oleh bangsa Yunani semacam surga yang jauh dan tidak jelas. Pada sekitar tahun 470 SM, kultus baru yang didedikasikan untuk dewa Apollo Hyperborei, di Metapontum, Italia, seperti yang ditunjukkan dalam uang logam dan kesaksian Herodotos. Yang pertama-tama mempelajari Hyperborei adalah Johann Matthias Gesner, pada tahun 1759. Pada sekitar tahun 1890, seorang sejarahwan terkenal , menandai hubungan antara Abaris dan di satu sisi dan Hyperborei di sisi lain. Tahap baru: Karl Meuli, mulai dari hubungan antara bangsa Yunani dan bangsa Skithia, dan Abaris dari Hyperboreia, menafsirkan sebagai Syamanisme yang diwakili oleh karakter yang agak ajaib ini. H. P. Blavatsky menggambarkan Hyperborei serta benua Hyperborei, dalam Teosofi. (in)
- Les Hyperboréens (en grec ancien Ὑπερϐόρεοι / Hyperbóreoi) sont un peuple mythique de l'Antiquité. Au sens étymologique, ce sont ceux qui vivent « par-delà les souffles du froid Borée » (le vent du nord). Les premières mentions des Hyperboréens se trouvent au VIIIe siècle av. J.-C. dans Les Épigones et chez Hésiode (fr. 150.21 [édition ?]). Alcée mentionne les cygnes sacrés qui transportèrent Apollon, après sa naissance, de Délos jusqu’au pays des Hyperboréens, et de là, au bout d’un an, sont arrivés à Delphes. Les Grecs ont associé Hyperboréens et Borée. Mais il serait vain de vouloir localiser le pays des Hyperboréens, qui représentait pour les Grecs une sorte de paradis lointain et mal défini, le séjour des Bienheureux. Certains auteurs, comme Pausanias le Périégète, expliquent qu'ils sont en contact avec les Arimaspes, autre peuple légendaire. Vers 470 av. J.-C. un culte nouveau fut dédié au dieu Apollon Hyperborée, à Métaponte en Italie, comme le montrent une monnaie et le témoignage d'Hérodote. Le premier à étudier les Hyperboréens est Johann Matthias Gesner, en 1759. En 1822, l'ouvrage majeur de Antoine Fabre d'Olivet, Histoire philosophique du genre humain, est publiée. Elle comprend un chapitre où est étudiée la localisation de ce mystérieux continent. Vers 1890, le célèbre historien des religions Erwin Rohde marque le lien entre les personnages d'Abaris et d'Aristée de Proconnèse d'un côté, les Hyperboréens de l'autre. Nouvelle étape : Karl Meuli, partant des relations entre Grecs et Scythes, et du personnage d'Abaris le Scythe, interprète comme chamanisme le courant représenté par ces personnages assez magiques. Helena Blavatsky les décrit, ainsi que le continent d'Hyperborée, dans La Doctrine Secrète. (fr)
- Iperborea (pronuncia /iperˈbɔrea/) era una terra leggendaria, patria del mitico popolo degli Iperborei. Nei miti della religione greca e nelle dottrine dei loro storici (tra cui Erodoto), gli Iperborei (Ὑπερβόρεoι o Ὑπερβόρειoι, "coloro [che vivono] oltre βορέας") erano un popolo che viveva in una terra lontanissima situata a nord della Grecia. Questa regione era un paese perfetto, illuminato dal sole splendente per sei mesi all'anno. L'appellativo di iperboreo viene riferito da Giamblico nel suo catalogo di pitagorici ad Abaris il quale viene appellato in tal modo anche da Nicomaco mentre Eliano riferisce che, a quanto detto da Aristotele, Pitagora era chiamato dai Crotoniati Apollo Iperboreo. (it)
- Hyperborea of Hyperboria (Grieks: Ὑπερβορέα, 'aan de andere kant van het Noorden') was volgens de traditie van de Griekse mythologie het land van de Hyperboreeërs (Bovennoordenwindmensen), een mythisch volk dat in het verre noorden van Griekenland woonde. Dit land was perfect, met 24 uur per dag zonneschijn. Verhalen over een land waar het zes maanden achtereen dag was en zes maanden nacht, werden ook over Ultima Thule verteld, het gebied dat het noordelijkst en verst van de bewoonde wereld afgelegen was. Het werd onder meer door Plinius de Oudere verteld, die het van Pytheas had, die in de 4e eeuw v. Chr. als eerste Griek naar Brittannië reisde, en mogelijk zelf de zesdaagse zeereis naar het noordwesten maakte en misschien IJsland bezocht. Pytheas muntte als eerste Griek de term Thule en schreef een reisverslag Over de Oceaan, dat niet bewaard bleef, maar alleen deels door klassieke schrijvers werd overgenomen. Pytheas beschreef het gebied als een 'zeekwal' (pleumōn thalassios), noch aarde, noch water, maar een mix van alles, waar men noch te voet, noch per schip doorheen kon komen. De bewoners van de koude zone zouden evengoed honing eten. Volgens de theosofie was Hyperborea het tweede continent, waar reusachtige mensen leefden, vóór Atlantis en Lemurië. Hyperborea zou door water zijn vergaan. Groenland, Spitsbergen en Noord-Azië zouden er deel van hebben uitgemaakt, toen er een eeuwige lente heerste. De bewoners, de reusachtige Hyperboreeërs, zouden er een fysiek proces hebben doorgemaakt van toenemende 'verstoffelijking'. (nl)
- 휘페르보레아(고대 그리스어: Ὑπερβορέα, 라틴어: Hyperborea)는 고대 그리스어로 "북풍(보레아스) 너머"라는 뜻이다. 고대 그리스인들은 북풍 너머에 휘페르보레오이(고대 그리스어: Ὑπερβόρεοι [hyperbóreɔi̯][*], 라틴어: Hyperborei 히페르보레이[*])는 거인족이 산다고 믿었다. 북풍의 신 보레아스는 트라키아에 산다고 여겨졌기 때문에, 즉 휘페르보레오이가 사는 땅 휘페르보레아는 트라키아 너머 북쪽에 있다. 휘페르보레아는 해가 24시간 비치는 완벽한 땅이라고 전해졌다. 이것은 마치 북극권의 백야 현상을 일컫는 것처럼 보이기도 한다. 그러나 그리스 고전시대 당대에도 “배로도 발로도 휘페르보레오이가 모여 사는 곳으로 가는 멋진 길을 찾을 수 없으리”(핀다로스)라고 하는 등 원래부터 물리적 실체가 없는 이상향으로서 언급된 것일 가능성도 있다. 휘페르보레아에 대한 관념은 근세까지 지속되어 한동안 고지도의 북극에 휘페르보레아 대륙이 그려지기도 했다. (ko)
- ヒュペルボレオイ(Hyperboreoi、ギリシア語: Ὑπερβόρε(ι)οι)、ヒュペルボレイオス(Hyperboreios)は「北風(ボレアース、Boreas)の彼方(ヒュペル、hyper)に住む人々」の意味で、ギリシア神話に登場する伝説上の民族。 アポローンを篤く崇拝する民族として知られ、彼らの住む地(国)は一種の理想郷と捉えられていた。 ギリシア人は極北の地を「トゥーレ」と呼んで人は住めないと考えていたが、一方では緑の楽園を夢見ていた。 この伝説に取材したジョージ・マクドナルドが『北風のうしろの国』という本を著している他、ヒュペルボレオイの英語読み「ハイパーボリア」は、クラーク・アシュトン・スミスが発表したホラー小説、『七つの呪い』に登場する「ハイパーボリア」のモデルとなっている。 (ja)
- Hiperbórea (do grego antigo Ὑπερβορέα: 'muito além do bóreas', o vento que sopra do norte; de Ὑπερ, transl. hiper: 'muito além' + βορέα, transl. borea: 'norte) era na mitologia grega uma terra mítica, perpetuamente ensolarada, situada num lugar muito distante, ao norte, na extremidade setentrional da Terra. Essa região seria habitada, segundo os antigos gregos, por um povo igualmente lendário - os hiperbóreos. (pt)
- Hyperborea (stgr. Ὑπερβόρεοι) – w mitologii greckiej legendarna kraina, która miała znajdować się daleko na nieokreślonej północy, za siedzibą wiatru północnego – Boreasza. Była to w wierzeniach Greków kraina wiecznej szczęśliwości, raj na ziemi, o błogosławionym klimacie, dającym bez wysiłku wszystko, co trzeba. Jej mieszkańcy, Hiperboreadzi, prowadzili beztroskie i szczęśliwe życie, wolne od chorób i cierpień, a nasyciwszy się nim, odbierali je sobie skacząc ze skały w morze. Hekatajos z Miletu umiejscowił na swojej mapie świata, pod koniec VI wieku p.n.e., Hiperboreę na północ od Tracji, za Górami Ryfejskimi. Hekatajos z Abdery przedstawiał mieszkańców Hiperborei w swoim traktacie O Hiperborejczykach (którego tylko fragmenty dotrwały do naszych czasów), jako rzeczywisty lud mieszkający gdzieś na dalekiej wyspie Oceanu Północnego. Teopomp z Chios utrzymywał, iż Hiperborejczycy są szczęśliwi (εὐδαιμονεστάτους), lecz w opinii najeźdźców zza morza biedni i nędzni (φαύλως καὶ ταπεινῶς). W istnienie Hiperborejczyków powątpiewał Herodot pisząc: O hiperborejskich zaś ludziach ani Scytowie nie umieją nic powiedzieć, ani inne mieszkające tam ludy, oprócz chyba Issedonów. A, jak ja sądzę, i ci nic nie wiedzą: bo w takim razie opowiadaliby o nich także Scytowie, jak opowiadają o jednookich Arimaspach”. Jeżeli jednak faktycznie istnieją hiperborejscy jacyś ludzie, to istnieją też hipernotyccy [na południu «poza Notosem»]. Śmiech mnie zbiera, gdy widzę, jak wielu już nakreśliło obwód ziemi, a nikt rozumnie go nie objaśnił. Bo kreślą oni Ocean, jakoby on dokoła opływał ziemię, która jest zaokrąglona niby pod dłutem tokarskim, a Azję czynią równą co do wielkości Europie”. Hyperborea została umieszczona w cyklu Roberta E. Howarda o Conanie. Istniała ona rzekomo po zatonięciu Atlantydy w erze hyboryjskiej, czyli pomiędzy XIV a X tysiącleciem p.n.e. Bal Gangadhar Tilak w 1903 w „Arctic Home in the Vedas” postawił hipotezę o praojczyźnie Ariów na biegunie północnym. (pl)
- Hyperboréer var enligt grekerna ett mytiskt folk som bodde norr om nordanvinden (Boreas) i landet Hyperborea (Ὑπερβορέα). De nämns hos Hesiodos och i Pindaros poesi. Historikern Herodotos berättar om poeten som påstod att han i trans hade kommit till issedonerna, att det bodde enögda varelser bortom dessa, bortom dessa gripar som bevakade guld, och bortom dessa hyperboréerna, som bodde vid havet. Enligt prästerna på Delos hade hyperboréer kommit dit med gåvor till Apollon, två flickor och fem män. Men flickorna hade dött (det fanns ett gravmonument för dem på ön) och sedan dess hade offergåvorna förmedlats genom skyterna, utan direkt kontakt. Men Herodotos har inte kunnat få upplysningar från skyterna om några hyperboréer, och han betvivlar att det finns människor bortom Boreas. Hekataios av Abdera skrev i 300-talet f. Kr. ett verk "Om Hyperboréerna" i minst två delar som har gått förlorat. Enligt Diodorus Siculus placerar han hyperboréerna på en ö "inte mindre än Sicilien" i oceanen mittemot kelterna, där klimatet är så bra att träden bär frukt två gånger om året. Romarna hade kommit lite längre, särskilt om astronomin. Pomponius Mela och Solinus skriver att det är dag där i ett halvår från vårdagjämningen till höstdagjämning, men de skriver om träd och beskriver klimatet som så hälsosamt att hyperboréerna inte dör utan kastar sig från en ättestupa i havet. (sv)
- Гиперборе́я (др.-греч. Ὑπερβορεία — «за Бореем», «за северным ветром») — легендарная северная страна в древнегреческой мифологии и наследующей её традиции, место обитания народа гипербореев. В исторической науке миф о гипербореях считается частным случаем характерных для самых разных культур утопических представлений об окраинных народах, лишённым конкретной исторической подосновы. В Новое и Новейшее время в оккультизме, теософии Елены Блаватской и среди сторонников арийского мифа получила распространение псевдонаучная идея о Гиперборее как прародине нынешнего человечества, «белой», «арийской» или «нордической расы». Различные современные авторы локализуют Гиперборею в Гренландии, недалеко от Уральских гор, на Кольском полуострове, в Карелии, на Таймырском полуострове; высказывались предположения, что Гиперборея располагалась на ныне затонувшем острове (или материке) Северного Ледовитого океана. (ru)
- 许珀耳玻瑞亚(古希腊语:Ὑπερϐόρεοι,英文:Hyperborea,意译为极北之地)是一个传说中的国度。 (zh)
- Гіперборе́я (дав.-гр. Ὑπερβορεία — «за Бореєм», «за північним вітром») — фантомний острів у давньогрецькій міфології. Північна країна, місце проживання блаженного народу гіпербореїв. Багатьма античними авторами розглядалася як реальна країна, розташована на північ від Греції. Гіперборея отримала численні відображення в паранауці, містиці та фантастиці як доісторична країна, населена розвиненою цивілізацією. (uk)
|
rdfs:comment
|
- En la mitologia grega, Hiperbòria era una regió situada en les terres septentrionals encara desconegudes, al nord de Tràcia. El seu nom (Υπερ βορεία, Hyper Boreas, «més enllà del nord») deriva precisament de la creença que el déu-vent Bòreas habitava a Tràcia, i els hiperboris, ho farien més al nord d'aquest regne, en el país d'Hiperbòria, on s'estava a resguard del vent i del fred. Dels seus habitants es van narrar històries fantàstiques. (ca)
- Hyperborea je legendární země, která podle starověkých Řeků ležela na sever od Thrákie, zřejmě až za polárním kruhem. Název Hyperborea v překladu znamená „(země) za severním větrem“, čímž se má na mysli Boreas, bůh severního větru, který měl sídlo v Thrákii. Obyvatelé Hyperboreje se nazývali Hyperborejci (řecky Ὑπερβόρε(ι)οι, latinsky Hyperborei). O Hyperborei a jejích obyvatelích se zmiňuje několik autorů, mezi nimi např. Plinius starší a Pindaros. (cs)
- Hiperboreio (greke Υπερβορεία, t.e, "post la nordo") estas lando, laŭ greka mitologio, en plej norda parto de la mondo. Oni supozis ke tie vivis la hiperboreanoj en ĉiamdaŭra beateco kaj printempo preter la altegaj montoj kies kavernoj elsendis penetradajn ekblovojn de nordaj ventoj, kiuj fridigis la popolon de (Grekujo). Oni ne povis aliri ilian landon per maro nek lando, sed kelkaj dioj kaj herooj iris tien. Ili vivis liberaj de malsano aŭ maljuneco, de laboro aŭ milito. La hiperboreanoj adoris nur Apolonon kaj, mistere, sendis ĉiuj jaroj donaĵoj al templo de Delfoso. (eo)
- En la mitología griega, Hiperbórea era una región situada en las tierras septentrionales aún desconocidas, al norte de Tracia. Su nombre (del griego: (Υπερ βορεία) Hyper Boreia ‘más allá del norte’) deriva precisamente de que se creía que el dios-viento Bóreas habitaba en Tracia, y los hiperbóreos, sus hijos, lo harían más al norte de este reino, en el país de Hiperbórea. (es)
- Iperborea (pronuncia /iperˈbɔrea/) era una terra leggendaria, patria del mitico popolo degli Iperborei. Nei miti della religione greca e nelle dottrine dei loro storici (tra cui Erodoto), gli Iperborei (Ὑπερβόρεoι o Ὑπερβόρειoι, "coloro [che vivono] oltre βορέας") erano un popolo che viveva in una terra lontanissima situata a nord della Grecia. Questa regione era un paese perfetto, illuminato dal sole splendente per sei mesi all'anno. L'appellativo di iperboreo viene riferito da Giamblico nel suo catalogo di pitagorici ad Abaris il quale viene appellato in tal modo anche da Nicomaco mentre Eliano riferisce che, a quanto detto da Aristotele, Pitagora era chiamato dai Crotoniati Apollo Iperboreo. (it)
- 휘페르보레아(고대 그리스어: Ὑπερβορέα, 라틴어: Hyperborea)는 고대 그리스어로 "북풍(보레아스) 너머"라는 뜻이다. 고대 그리스인들은 북풍 너머에 휘페르보레오이(고대 그리스어: Ὑπερβόρεοι [hyperbóreɔi̯][*], 라틴어: Hyperborei 히페르보레이[*])는 거인족이 산다고 믿었다. 북풍의 신 보레아스는 트라키아에 산다고 여겨졌기 때문에, 즉 휘페르보레오이가 사는 땅 휘페르보레아는 트라키아 너머 북쪽에 있다. 휘페르보레아는 해가 24시간 비치는 완벽한 땅이라고 전해졌다. 이것은 마치 북극권의 백야 현상을 일컫는 것처럼 보이기도 한다. 그러나 그리스 고전시대 당대에도 “배로도 발로도 휘페르보레오이가 모여 사는 곳으로 가는 멋진 길을 찾을 수 없으리”(핀다로스)라고 하는 등 원래부터 물리적 실체가 없는 이상향으로서 언급된 것일 가능성도 있다. 휘페르보레아에 대한 관념은 근세까지 지속되어 한동안 고지도의 북극에 휘페르보레아 대륙이 그려지기도 했다. (ko)
- ヒュペルボレオイ(Hyperboreoi、ギリシア語: Ὑπερβόρε(ι)οι)、ヒュペルボレイオス(Hyperboreios)は「北風(ボレアース、Boreas)の彼方(ヒュペル、hyper)に住む人々」の意味で、ギリシア神話に登場する伝説上の民族。 アポローンを篤く崇拝する民族として知られ、彼らの住む地(国)は一種の理想郷と捉えられていた。 ギリシア人は極北の地を「トゥーレ」と呼んで人は住めないと考えていたが、一方では緑の楽園を夢見ていた。 この伝説に取材したジョージ・マクドナルドが『北風のうしろの国』という本を著している他、ヒュペルボレオイの英語読み「ハイパーボリア」は、クラーク・アシュトン・スミスが発表したホラー小説、『七つの呪い』に登場する「ハイパーボリア」のモデルとなっている。 (ja)
- Hiperbórea (do grego antigo Ὑπερβορέα: 'muito além do bóreas', o vento que sopra do norte; de Ὑπερ, transl. hiper: 'muito além' + βορέα, transl. borea: 'norte) era na mitologia grega uma terra mítica, perpetuamente ensolarada, situada num lugar muito distante, ao norte, na extremidade setentrional da Terra. Essa região seria habitada, segundo os antigos gregos, por um povo igualmente lendário - os hiperbóreos. (pt)
- 许珀耳玻瑞亚(古希腊语:Ὑπερϐόρεοι,英文:Hyperborea,意译为极北之地)是一个传说中的国度。 (zh)
- Гіперборе́я (дав.-гр. Ὑπερβορεία — «за Бореєм», «за північним вітром») — фантомний острів у давньогрецькій міфології. Північна країна, місце проживання блаженного народу гіпербореїв. Багатьма античними авторами розглядалася як реальна країна, розташована на північ від Греції. Гіперборея отримала численні відображення в паранауці, містиці та фантастиці як доісторична країна, населена розвиненою цивілізацією. (uk)
- Στην ελληνική μυθολογία, σύμφωνα με την παράδοση, οι Υπερβόρειοι ήταν ένας μυθικός λαός που ζούσε στα βουνά της Ελλάδας. Η χώρα τους ονομαζόταν Υπερβορεία κι εκεί ο Ήλιος έλαμπε καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Αναφορά στην Υπερβόρεια κάνουν οι αρχαίοι συγγραφείς Ηρόδοτος (Δ,13), Ησίοδος (Θεογονία, 211-235), ο γεωγράφος Στράβων (11.4.3.), ο ποιητής Πίνδαρος (Ίσθμια Ωδή 6 [...]καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δι᾽ Ὑπερβορέους[...]) και ο Παυσανίας.
* Ο αστεροειδής 1309 Υπερβορεία (1309 Hyperborea), που ανακαλύφθηκε το 1931, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή χώρα. (el)
- Hyperborea (altgriechisch Ὑπερβορέα) ist ein sagenhaftes, von den antiken griechischen Geographen und Mythographen weit im Norden lokalisiertes paradiesisches Land. Seinen Bewohnern, den Hyperboreern (Ὑπερβόρε(ι)οι Hyperbore(i)oi), wurde eine besonders enge Verbindung mit dem Gott Apollon und dessen Kult zugeschrieben. Die antike Etymologie des Namens „jenseits des Nördlichen“ (Boreas war der Gott des Nordwinds) gilt als wissenschaftlich ungesichert. Denkbar ist auch eine Ableitung von nordgriechisch *βόρις *boris „Berg“, was einen Wohnsitz „jenseits der Berge“ anzeigen würde. (de)
- In Greek mythology, the Hyperboreans (Ancient Greek: Ὑπερβόρε(ι)οι, pronounced [hyperbóre(ː)oi̯]; Latin: Hyperborei) were a mythical people who lived in the far northern part of the known world. Their name appears to derive from the Greek ὑπέρ Βορέᾱ, "beyond Boreas" (the God of the North Wind), although some scholars prefer a derivation from ὑπερφέρω ("to carry over"). (en)
- Greziar mitologian, Hiperborea, oraindik ezezagunak ziren iparraldeko lurretan, Trazia iparraldean zegoen eskualde bat zen. Bere izena (Boreasetik haratago), Boreas haize jainkoa Trazian bizi zela, eta, bere semeak, erresuma honetatik hartago, Hiperborean bizi zirela uste izatetik dator. Ohitura primitiboak ematen zitzaizkien: , bere fabuletako batean, aurkitu zutenagatik izututa, euren herrialdera itzuli eta sekula gehiago etorri ez ziren ozeanotik haratagoko beste kontinente batetako biztanleek bisitatutako lehen gizakiak izan zirela esaten zuen. (eu)
- Hyperborei (dalam bahasa Yunani Kuno: Ὑπερϐόρεοι) merupakan nama sebuah ras raksasa dalam sejarah kuno yang hidup melalui nafas dingin Boreas (angin utara). Penyebutan pertama Hyperborei terjadi pada abad ke-8 SM dalam Epigonoi dan Hesiodos. Alkaios menyebutkan angsa suci yang membawa Apollo, setelah kelahirannya, dari Delos ke wilayah Hyperborei, dan dari sana, pada akhir tahun, tiba di Delphi. Bangsa Yunani menghubungkan Hyperborei dan Boreas. Namun adalah hal yang mustahil untuk menemukan Hyperborei, yang disebut oleh bangsa Yunani semacam surga yang jauh dan tidak jelas. Pada sekitar tahun 470 SM, kultus baru yang didedikasikan untuk dewa Apollo Hyperborei, di Metapontum, Italia, seperti yang ditunjukkan dalam uang logam dan kesaksian Herodotos. (in)
- Les Hyperboréens (en grec ancien Ὑπερϐόρεοι / Hyperbóreoi) sont un peuple mythique de l'Antiquité. Au sens étymologique, ce sont ceux qui vivent « par-delà les souffles du froid Borée » (le vent du nord). Helena Blavatsky les décrit, ainsi que le continent d'Hyperborée, dans La Doctrine Secrète. (fr)
- Hyperborea (stgr. Ὑπερβόρεοι) – w mitologii greckiej legendarna kraina, która miała znajdować się daleko na nieokreślonej północy, za siedzibą wiatru północnego – Boreasza. Była to w wierzeniach Greków kraina wiecznej szczęśliwości, raj na ziemi, o błogosławionym klimacie, dającym bez wysiłku wszystko, co trzeba. Jej mieszkańcy, Hiperboreadzi, prowadzili beztroskie i szczęśliwe życie, wolne od chorób i cierpień, a nasyciwszy się nim, odbierali je sobie skacząc ze skały w morze. W istnienie Hiperborejczyków powątpiewał Herodot pisząc: (pl)
- Hyperborea of Hyperboria (Grieks: Ὑπερβορέα, 'aan de andere kant van het Noorden') was volgens de traditie van de Griekse mythologie het land van de Hyperboreeërs (Bovennoordenwindmensen), een mythisch volk dat in het verre noorden van Griekenland woonde. Dit land was perfect, met 24 uur per dag zonneschijn. (nl)
- Hyperboréer var enligt grekerna ett mytiskt folk som bodde norr om nordanvinden (Boreas) i landet Hyperborea (Ὑπερβορέα). De nämns hos Hesiodos och i Pindaros poesi. Historikern Herodotos berättar om poeten som påstod att han i trans hade kommit till issedonerna, att det bodde enögda varelser bortom dessa, bortom dessa gripar som bevakade guld, och bortom dessa hyperboréerna, som bodde vid havet. Enligt prästerna på Delos hade hyperboréer kommit dit med gåvor till Apollon, två flickor och fem män. Men flickorna hade dött (det fanns ett gravmonument för dem på ön) och sedan dess hade offergåvorna förmedlats genom skyterna, utan direkt kontakt. Men Herodotos har inte kunnat få upplysningar från skyterna om några hyperboréer, och han betvivlar att det finns människor bortom Boreas. (sv)
- Гиперборе́я (др.-греч. Ὑπερβορεία — «за Бореем», «за северным ветром») — легендарная северная страна в древнегреческой мифологии и наследующей её традиции, место обитания народа гипербореев. В исторической науке миф о гипербореях считается частным случаем характерных для самых разных культур утопических представлений об окраинных народах, лишённым конкретной исторической подосновы. (ru)
|