[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Ambroży (Smirnow)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambroży
Aleksiej Smirnow
Arcybiskup muromski
ilustracja
Kraj działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1874
Kostroma

Data śmierci

1938

Arcybiskup muromski
Okres sprawowania

1934–1935

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

7 kwietnia 1900

Prezbiterat

30 kwietnia 1900

Nominacja biskupia

29 lipca 1911

Chirotonia biskupia

31 lipca 1911

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

31 lipca 1911

Miejscowość

Petersburg

Miejsce

Sobór Trójcy Świętej

Konsekrator

Antoni (Wadkowski)

Ambroży, imię świeckie Aleksiej Stiepanowicz Smirnow (ur. 23 marca?/4 kwietnia 1874 w Kostromie, zm. w kwietniu 1938) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem prawosławnego protojereja służącego w eparchii kostromskiej. Ukończył seminarium duchowne w Kostromie, a następnie w 1899 Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata nauk teologicznych. Po ukończeniu nauki skierowano go do pracy w charakterze asystenta inspektora seminarium duchownego w Błagowieszczeńsku. 7 kwietnia 1900 biskup błagowieszczeński Innocenty dokonał jego postrzyżyn mniszych, nadając mu imię zakonne Ambroży. 30 kwietnia 1900 mnich Ambroży przyjął święcenia kapłańskie. W 1901 został inspektorem seminarium duchownego w Błagowieszczeńsku, zaś w 1904 otrzymał stanowisko jego rektora z godnością archimandryty. W latach 1906–1911 był przełożonym Monasteru Miroskiego w Pskowie[1].

29 lipca 1911 otrzymał nominację na biskupa michajłowskiego, wikariusza eparchii riazańskiej. Jego chirotonia miała miejsce 31 lipca tego samego roku w Ławrze św. Aleksandra Newskiego. W eparchii riazańskiej służył do maja 1917, gdy przeniesiono go do eparchii orłowskiej, również jako jej wikariusza z tytułem biskupa jeleckiego. Brał udział w pracach Soboru Lokalnego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego na przełomie lat 1917 i 1918[1].

W 1918 został aresztowany[1]. Kolejne informacje o tym pochodzą z końca 1920 lub już z 1921, gdy jest wymieniany jako biskup briański. W 1921 ponownie został aresztowany, w roku następnym zatrzymany ponownie i za czynne przeciwdziałanie rozwojowi ruchu odnowicielskiego zmuszony do zamieszkania w Moskwie. W 1923 mianowano go biskupem riazańskim[1]. W latach 1925–1926 był wikariuszem eparchii moskiewskiej z tytułem biskupa siergijewskiego. Służył w moskiewskiej cerkwi św. Mikołaja w Ziemnym Grodzie. W 1926 został aresztowany, a następnie skazany na trzyletnie zesłanie do Ust'-Sysolska. W 1928 został biskupem dmitrowskim, wikariuszem eparchii moskiewskiej[1].

W 1928 otrzymał godność arcybiskupią i został ordynariuszem eparchii wołogodzkiej. Trzy lata od powołania na urząd został po raz kolejny aresztowany i skazany na trzy lata łagru. Po odbyciu kary ponownie powrócił do czynnej pracy duszpasterskiej jako wikariusz eparchii saratowskiej z tytułem biskupa pugaczowskiego. W latach 1934–1935 był wikariuszem eparchii niżnonowogrodzkiej z tytułem biskupa muromskiego. W 1935 został ponownie aresztowany i skazany na trzyletnią zsyłkę do Kraju Krasnojarskiego. W 1938 zatrzymano go powtórnie. Podczas śledztwa przyznał się do stawianych mu zarzutów przygotowywania powstania zbrojnego i działalności kontrrewolucyjnej. Został skazany na śmierć i rozstrzelany[1].

Odznaczony orderem św. Włodzimierza III stopnia[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g АМВРОСИЙ [online], www.pravenc.ru [dostęp 2017-04-05].