PL190489B1

PL190489B1 - Nieodwracalne inhibitory kinaz tyrozyny, kompozycja farmaceutyczna je zawierająca i ich zastosowanie

Info

Publication number: PL190489B1
Application number: PL97329391A
Authority: PL
Inventors: Alexander James Bridges; William Alexander Denny; Ellen Myra Dobrusin; Jeffrey B. Smaill; Annette Marian Doherty; David William Fry; Dennis Joseph Mcnamara; Howard Daniel Hollis Showalter; Hairong Zhou
Original assignee: Warner Lambert Co
Priority date: 1996-04-12
Filing date: 1997-04-08
Publication date: 2005-12-30
Also published as: PL329391A1; WO1997038983A1; CN1495172A; CN1923818A; DE69710712T3; JP3370340B2; US7786131B2; BG102811A; RO121900B1; ZA973060B; CZ324498A3; DK0892789T3; NO312588B1; CN1218456A; US6602863B1; SK141798A3; HK1019739A1; PT892789E; EP0892789B1; IL126351A0

Abstract

1. Nieodwracalne inhibitory kinaz tyrozyny o wzorze I I w którym X oznacza -D-E-F i Y oznacza wodór, lub X oznacza -OR4, Iub wodór, i Y oznacza -D-E-F; D oznacza ...... PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku są związki, które są nieodwracalnymi inhibitorami kinaz tyrozyny. Przedmiotem wynalazku jest także zastosowanie tych związków do leczenia raka, miażdżycy naczyń, nawrotu zwężenia, endometriozy i łuszczycy, i kompozycja farmaceutyczna zawierająca związek, który jest nieodwracalnym inhibitorem kinaz tyrozyny.

Raka uważano za chorobę międzykomórkowego układu sygnalizacji lub mechanizmu przekazywania sygnału. Komórki otrzymują instrukcje z wielu źródeł pozakomórkowych, nakazujące im rozmnażać się lub nie. Celem układu przekazywania sygnału jest odebranie tych i innych sygnałów na powierzchni komórki, skierowanie ich do komórki, a następnie przekazanie sygnałów do jądra, szkieletu komórki oraz aparatury transportu i syntezy białka.

Najczęstszą przyczyną raka jest seria defektów, albo w samych białkach, gdy są zmutowane, lub w regulacji ilości białka w komórce, tak ze jest wytwarzane w za dużej lub za małej ilości. Najczęściej powstają kluczowe uszkodzenia w komórce, które prowadzą do konstytucyjnego stanu, w którym jądro komórki otrzymuje sygnał namnażania, gdy tego sygnału nie ma w istocie. Może to zachodzić poprzez liczne mechanizmy. Niekiedy komórka może rozpocząć wytwarzanie autentycznego czynnika wzrostu dla jej własnych receptorów, gdy nie powinna, co jest tak zwaną pętlą autowydzielniczą. Mutacje receptorów powierzchni komórki, które zwykle sygnalizują do komórki poprzez kinazy tyrozyny, mogą prowadzić do aktywacji kinazy w nieobecności liganda i przekazania sygnału, którego w istocie nie ma Alternatywnie, wiele kinaz powierzchniowych może ulegać nadekspresji na powierzchni komórki prowadząc

190 489 do nieodpowiednio silnej odpowiedzi na słaby sygnał. Istnieje wiele poziomów wewnątrz komórki, na których mutacja lub nadekspresja moze prowadzić do takiego samego fałszywego sygnału powstającego w komórce i istnieje wiele innych rodzajów defektów sygnalizacji związanych z rakiem. Ten wynalazek dotyczy raków, które są napędzane trzema opisanymi mechanizmami i które angażują receptory powierzchni komórki z rodziny receptora kinazy tyrozyny naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Ta rodzina składa się z receptora EGF (także znanego jako Erb-B1), receptora Erb-B2 i jego konstytucyjnie aktywnego mutanta białka nowotworowego Neu, receptora Erb-B3 i receptora Erb-B4. Dodatkowo inne biologiczne procesy napędzane przez członków rodziny receptorów EGF można także potraktować związkami według wynalazku opisanymi poniżej

EGFR ma jako dwa najważniejsze ligandy czynnik wzrostu naskórka (EGF) i transformujący czynnik wzrostu alfa (TGFalfa). Receptory wydają się mieć tylko niewielkie funkcje u dorosłych, lecz są wyraźnie związane z procesem chorobowym większej części wszystkich raków, szczególnie raka okrężnicy i piersi. Ściśle związane receptory Erb-B2, Erb-B3 i ErbB4 mają rodzinę heregulin jako główne ligandy, a nadekspresję i mutację receptora jednogłośnie uznano za główny czynnik ryzyka w źle prognozowanym raku piersi. Dodatkowo wykazano, ze wszystkie cztery składniki tej rodziny receptorów mogą tworzyć heterodimeryczne kompleksy sygnałów z innymi członkami rodziny, i ze to może prowadzić do synergicznej zdolności transformacji, jeśli więcej niż jeden członek rodziny ulega nadekspresji w nowotworzeniu. Nadekspresja więcej niż jednego członka rodziny okazała się być pospolita w ludzkich nowotworach.

Poza rakiem, nawrót zwężenia jest także chorobą, w której zachodzi niepożądane rozmnażanie komórek. Nawrót zwężenia obejmuje rozmnażanie komórek mięśni gładkich naczyń. Nawrót zwężenia jest ważnym klinicznym problemem związanym z plastyką naczyń wieńcowych i innymi operacjami medycznymi. Nawrót zwężenia ogólnie zachodzi w czasie około 0 do 6 miesięcy u około 30% do 50% pacjentów, którzy przechodzą angioplastykę balonikową dla oczyszczenia zatkanych naczyń wieńcowych w próbie leczenia choroby serca związanej z zatkanymi arteriami. Powstały nawrót zwężenia powoduje zwiększoną zachorowalność pacjentów i wydatki na ochronę zdrowia.

Proces nawrotu zwężenia jest inicjowany uszkodzeniem naczynia krwionośnego, w tym tętnic i żył, z wynikowym uwolnieniem czynników trombogenicznych, naczyniowoczynnych i mitogennych. Uszkodzenie śródbłonka i głębokie uszkodzenie naczyń prowadzi do agregacji płytek, tworzenia skrzepu, zapalenia i aktywacji makrofagów i komórek mięśni gładkich. Te wydarzenia indukują wytwarzanie i uwalnianie czynników wzrostu i cytokin, które z kolei mogą promować ich własną syntezę i uwalnianie z docelowych komórek. Tak więc rozpoczyna się samonapędzający proces obejmujący czynniki wzrostu takie jak EGF, pochodzący z płytek czynnik wzrostu (PDGF) lub fibroblastowy czynnik wzrostu (FGF). Tak więc przydatne będzie posiadanie nieodwracalnych inhibitorów ścieżek przekazywania sygnału, szczególnie kinaz tyrozyny takich jak kinazy tyrozyny EGF, PDGF, FGF, lub src.

Nie ma jeszcze leku na łuszczycę, choroba namnażania skóry. Często leczy się ją przeciwrakowymi środkami, takimi jak metotreksat, który wykazuje bardzo poważne skutki uboczne i nie jest zbyt skuteczny w dawkach ograniczonych toksycznością, które musi się stosować. Uważa się, ze TGF alfa jest głównym czynnikiem wzrostu nadprodukowanym w łuszczycy, ponieważ 50% transgenicznych myszy, które dają nadekspresję TGF alfa, nabawiają się łuszczycy. Wynika z tego, ze dobry inhibitor sygnalizacji EGFR można zastosować jako środek przeciwłuszczycowy, korzystnie, chociaż niekoniecznie, w podawaniu miejscowym.

Szczególnie korzystnie jest dysponować nieodwracalnymi inhibitorami kinazy tyrozyny w porównaniu z odwracalnymi inhibitorami, ponieważ nieodwracalne inhibitory można stosować do przedłużonej supresji kinazy tyrozyny, ograniczonej tylko normalną szybkością resyntezy receptora, także nazywanej obrotem metabolicznym.

Dodatkowe informacje na temat roli kinaz tyrozyny src w biologicznych procesach związanych z rakiem i nawrotem zwężenia można znaleźć w następujących dokumentach, dołączanych niniejszym jako odnośniki

190 489

Benjamin C.W. i Jones D.A, Platelet-Derived Growth Factor Stimulates Growth Factor Receptor Binding Protein-2 Association With Src In Vascular Smooth Muscle Cells, JBC, 1994, 269:30911-30916

Kovalenko M., i in., Selective Platelet-Denved Growth Factor Receptor Kinase Blockers Reverse Cis-transformation, Cancer Res, 1994; 54:6106-6114.

Schwartz R.S., i in., The Restenosis Paradigm Revisted: An Alternative Proposal for Cellular Mechanisms, J Am Coll Cardiol, 1992; 20:1284-1293.

Libby P., i in., Cascade Model for Restenosis - A Special Case of Atherosclerosis Progression, Circulation, 1992; 86:47-52.

Dodatkowe informacje na temat roli kinaz tyrozyny EGF w biologicznych procesach związanych z rakiem i nawrotem zwężenia można znaleźć w następujących dokumentach, dołączanych niniejszym jako odnośniki.

Jonathan Blay i Morley D. Hollenberg, Heterologous Regulation Of EGF Receptor Function In Cultured Aortic Smooth Muscle Cells, Eur J Pharmacol, Mol Pharmacol Sect, 1989; 172(1): 1-7.

Informacje pokazujące, że przeciwciała wobec EGF Iub EGFR wykazują. in vivo aktywność przeciwnowotworową, można znaleźć w następujących dokumentach, dołączanych niniejszym jako odnośniki.

Modjtahedi H., Eccles S., Box G., Styles J., Dean C, Immunotherapy Of Human Tumour Xenografts Overexpressing The EGF Receptor With Rat Antibodies That Block Growth Factor-Receptor Interaction, Br J Cancer, 1993; 67:254-261.

Kurachi H., Morishige K.I., Amemiya K., Adachi H., Hirota K., Miyake A., Tanizawa O., Importance Of Transforming Growth Factor Alpha/Epidermal Growth Factor Receptor Autocrine Growth Mechanism In An Ovarian Cancer Cell Line In Vivo, Cancer Res, 1991; 51: 5956-5959.

Masui H., Moroyama T., Mendelsohn J., Mechanism Of Antitumor Activity In Mice For Anti-Epidermal Growth Factor Receptor Monoclonal Antibodies With Different Isotypes, Cancer Res, 1986; 46:5592-5598.

Rodeck U., Herlyn M., Herlyn D., Molthoff C., Atkinson B., Varello M., Steplewski Z., Koprowski H, Tumor Growth Modulation By A Monoclonal Antibody To The Epidermal Growth Factor Receptor: Immunologically Mediated And Effector Cell-Indcpcndent Effects, Cancer Res, 1987; 47:3692-3696.

Guan E., Zhou T., Wang J., Huang P., Tang W., Zhao M., Chen Y., Sun Y., Growth Inhibition Of Human Nasopharyngeal Carcinoma Ln Athymic Mice By Anti-Epidermal Growth Factor Receptor Monoclonal Antibodies, Internat J Cell Cion, 1989; 7:242-256.

Masui H., Kawamoto T., Sato J.D., Wolf B., Sato G, Mendelsohn J., Growth Inhibition Of Human Tumor Cells In Athymic Mice By Anti-Epidermal Growth Factor Receptor Monoclonal Antibodies, Cancer Res, 1984; 44:1002-1007.

Ponadto, następujące dokumenty pokazują aktywność przeciwnowotworową białka inhibitora kinazy tyrozyny. Dokumenty dołącza się niniejszym jako odnośniki.

Buchdunger E., Trinks U., Mett H., Regenass U., Muller M., Meyer T., McGlynn E., Pinna L.A , Traxler P., Lydon N.B. 4,5-Dianilinophthabmide: A Protein Tyrosine Kinase Inhibitor With Sdectivity For The Epidermal Growth Factor Receptor Signal Transduction Pathway And Potent In Vivo Antitumor Activity, Proc Natl Acad Sci USA, 1994; 91:2334-2338.

Buchdunger E., Mett H., Trinks U., Regenass U., Muller M., Meyer T., Beilstein P, Wirz B., Schneider P., Traxler P., Lydon N 4,5-Bis(4-Fluoroanilino)Phthalimide: A Selective Inhibitor Of The Epidermal Growth Factor Receptor Signal Transduction Pathway With Potent/« Vivo Mdd Antitumor Activity, Clinical Cancer Research, 1995; 1:813-821.

Związki będące odwracalnymi inhibitorami kinaz tyrozyny opisano w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 5457105, 5475001 i 5409930 oraz w publikacjach PCT o numerach WO 95/19774 i WO 95/19970.

Opis zgłoszenia patentowego nr WO 95/19774 ujawnia bicykliczne związki zdolne do inhibicji kinaz tyrozyny. Są to inhibitory epidermalnego czynnika wzrostu.

190 489

Opis EP 787 722 ujawnia podstawione pochodne chmozahny lub ich farmaceutycznie dopuszczalne sole stosowane jako środki antyneoplastyczne.

Opis EP 635 498 ujawnia pochodne chinozaliny, kompozycje je zawierające. Ujawnione inhibitory receptorów kinaz tyrozyny są stosowane w leczeniu raka.

Obecnie ujawnione związki, strukturalnie różne od inhibitorów kinazy tyrozyny opisanych w wyżej wspomnianych dokumentach, są nieodwracalnymi inhibitorami kinaz tyrozyny

Przedmiotem wynalazku są nieodwracalne inhibitory kinaz tyrozyny o wzorze I

w którym X oznacza -D-E-F i Y oznacza wodór, lub X oznacza -OR⁴, lub wodór, i Y oznacza -D-E-F;

D oznacza

R

I

-N-,

C-,

E oznacza

O

II —S-, II o

F oznacza

R¹ oznacza wodór lub Cj-e-alkil;

R² i r4 oznaczają niezależnie wodór, C-_6-alkil, -(CH2)n-N--piperazynylo[N4-(Ci^alkil], -(CH2)n-N-imidazoil, -(CH₂)n-N-morfolinyl lub podstawiony C---alkil, w którym podstawnik wybiera się spośród, A i B oznaczają niezaleznie Ci-6-alkil;

Z-, Z lub Z³ oznaczają niezaleznie wodór, chlorowiec, C--6-alkil, Ci..--perffuoroalkil, i

R⁵ oznacza wodór, C-e-perfluoroalkil, C--6-alkil, -1-okso(Ci_-)alkil, karboksyl, (C-6)alki loksykarbonyl, N-(Ci6-alkiiokarbamoiI, a każda grupa Ci_₆-alIkiowa może być podstawiona -NAB, gdzie A i B są takie, jak zdefiniowano powyżej, R- oznacza wodór;

oraz n oznacza 1 do 4, p oznacza 0, oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory lekowe.

Korzystnie Z- i Z oznaczają wodór, a Z³ oznacza chlorowiec, zwłaszcza Z³ oznacza brom.

190 489

Korzystnie w związku według wynalazku brom mieści się w położeniu 3 lub meta pierścienia fenylowego

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza

V² ii ft^HE\ —N—C-C-R a Y oznacza wodór, lub X oznacza wodór, a Y oznacza f ii fi^HRx⁵ —N—C-C-R >

Korzystnie w związku według wynalazku Y oznacza -D-E-F i -D-E-F oznacza

-N-C-C=CH _lufc

1 5 —N—S-C=CH II o .

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza -D-E-F i -D-E-F oznacza i 5 fSH

-N-C-C=CH _lub f fi f¹ ?

—N— S-C=CH

O

Korzystnie w związku według wynalazku R oznacza wodór.

Korzystnie w związku według wynalazku R² oznacza -(CH2)n-morfolinyl.

Korzystnie w związku według wynalazku R⁵ oznacza karboksyl, (C|.6)alkiloksykarbonyl lub Ci-6-alkil.

Korzystnie w związku według wynalazku Y oznacza -D-E-F i X oznacza -O(CH2)n morfolinyl.

Korzystnie w związku według wynalazku Y oznacza -D-E-F i X oznacza -O-(CH2)n-N|-piperazynylo [N4-(C1 -Ce)alkil].

Korzystnie w związku według wynalazku Y oznacza -D-E-F i X oznacza -O-(CH2)n -lmidazoil.

190 489

Przedmiotem wynalazku jest związek o wzorze II w którym Q oznacza

II

X oznacza -D-E-F i Y oznacza wodór, lub X oznacza wodór, i Y oznacza -D-E-F; D oznacza

R.

I —N-, lub jej nie ma,

E oznacza

O O

II u —c--S-,

II o

F oznacza s

— CEC-R⁵

190 489

R oznacza wodór, lub C---alkil;

R2 oznacza wodór, C---alkil, -(CH₂)„-N-morfolinyl, lub podstawiony C---alkil, w którym podstawnik wybiera się spośród

A i B oznaczają niezależnie C ---alkil;

E-, E2, i E3 oznaczają niezależnie chlorowiec, C----alkil; r5 oznacza wodór, chlorowiec, C—-alkil,

-C=CH fenyl i każda grupa C---alkilowa może być podstawiona -NAB, gdzie A i B są takie, jak zdefiniowano powyżej, R- oznacza wodór; oraz n oznacza - do 4, p oznacza 0, oraz jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory lekowe.

Korzystnie w związku według wynalazku E- i e2 oznaczają wodór, a E3 oznacza chlorowiec.

Korzystnie w związku według wynalazku chlorowiec oznacza brom.

Korzystnie w związku według wynalazku brom mieści się w położeniu 3 lub meta pierścienia fenylowego.

Korzystnie w związku według wynalazku Q oznacza

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza

190 489

1 5 km —Ν— C-C=CH

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza 2 1 5

KM —N—S-C=CH II 0 i Y oznacza wodór.

Przedmiotem wynalazku jest związek o wzorze III w którym Q oznacza

X oznacza -D-E-F, i Y oznacza wodór, albo X oznacza wodór, i Y oznacza -D-E-F,

D oznacza

R

I

-N-,

E oznacza

O

II —c~,

F oznacza

190 489

R¹ oznacza wodór;

R² oznacza wodór;

Ε¹, Ε², i E³ oznaczają niezaleznie chlorowiec;

R⁵ oznacza wodór;

p oznacza 0, oraz jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory lekowe.

Korzystnie w związku według wynalazku Q oznacza

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza 2 1 5 ?sn —N—C-C=CH

Korzystnie w związku według wynalazku E¹ i E² oznaczają wodór i E³ oznacza brom.

Przedmiotem wynalazku jest kompozycja farmaceutyczna, charakteryzująca się tym, ze zawiera związek o wzorze I.

Korzystnie kompozycja farmaceutyczna zawiera związek o wzorze II.

Korzystnie kompozycja farmaceutyczna zawiera związek o wzorze III.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze I do wytwarzania leku do leczenia raka oraz zastosowanie związku o wzorze I do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania nawrotowi zwężenia.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze Π do wytwarzania leku do leczenia raka oraz zastosowanie związku o wzorze II do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania nawrotowi zwężenia.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze III do wytwarzania leku do leczenia raka oraz zastosowanie związku o wzorze III do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania nawrotowi zwężenia.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze I do wytwarzania leku do nieodwracalnej inhibicji kinaz tyrozyny.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze II do wytwarzania leku do nieodwracalnej inhibicji kinaz tyrozyny.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze III do wytwarzania leku do nieodwracalnej inhibicji kinaz tyrozyny.

Przedmiotem wynalazku są związki:

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamid;

3-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo-karbamoilo]-kwas akrylowy;

ester etylowy kwasu 3-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo-karbamoilo]-akrylowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-amid kwasu but-2-enowego;

N-(4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazohn-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-metylo-fenyloamino)-chinazohn-7-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-chloro-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazohn-7-ylo]metakryIoamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazohn-7-ylo]etenylosulfonamid;

N-[4-[(3-chlorofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-(trifluorometylo)fenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid,

190 489

N-^-f^-bromofeny^aminoj-chinazolintó-ylojmetakryloamid;

N^-G-bromo-fenyloaminoŁchinazolin-T-ylojetenylosulfonamid;

N-[4-[(3-bromofeny''lo)amino]-chinazolin-6-ylo]-E-but-2-enamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chmazolin-6-ylo]-4,4,4-trifluoro-E-but-2-enamid,

N-[4-[(3-bromof^^^y^lo)a^mmo]-^ch^i^a^z^c^li^-^^-^y^lo]p^i^opynamid;

N-[4-[(3-bromofe^^y^lo)amino]-ch^i^az^oli^-^^-^y^lo]but-2-yn-amid;

N-lY^-biOmo-fenyloaminoŁpirydo^U-dJ-pirymidyn-y-yloi-akryloamid;

N-(4-(3-bromo-fenyloamino)-plrydo[3,4-d]-piIymidyn-6-ylo]-akryIoamid;

N-[4-(3-metylo-fe^ny^loammo)-pirydo[3,4-d]-pirymidy^-6-ylo]-a^’yloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-N-metyloakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-metakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenylo£OTlino)-piIydo[3,4-d]-piIymidyn-6-ylo]-etenylosulfonamld;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]pirymidyn-8-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloammo)-benzo[b]tieno[3,2-d]pirymidyn-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]-pirymidyn-7-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]buta-2,3-dienamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chlnazolin-6-ylo]-E,4-oksopynt-2-enamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chlnazolin-6-ylo]-E,4-ytoksy-4-oksobut-2-enamld;

N-[4-(3-bromo-fynyloεmπno)-piIydo[3,4-d]-pπymidy^Γn-6-ylo]pynta-2,4-dienamid;

N-[4-(3-bromo-fynyloamino)-pirydo[3,4-dί-pirymidyn-6-yloί-E-but-2-ynanlid;

N-(4-(3-bromo-fenyloamino)-pnydo(3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]cynamid,

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-E,3-chloroakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pnydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-propynamid;

kwas (Z) 3-[4-(3-bromo-fynyloamIno)-chinazolln-6-ylokarbamollo]-akrylowy; i

4-[(3-bIΌmofynylo)amino]-6-(ytenosulfonylo)-pirydo[3,4-d]-pirymidyna.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze l do wytwarzania leku do leczenia łuszczycy.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze ll do wytwarzania leku do leczenia łuszczycy.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze lll do wytwarzania leku do leczenia łuszczycy

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze l do wytwarzania leku do leczenia miażdżycy naczyń.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze ll do wytwarzania leku do leczenia miażdżycy naczyń.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze ΓΠ do wytwarzania leku do leczenia miażdżycy naczyń.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze l do wytwarzania leku do leczenia endometriozy

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze ll do wytwarzania leku do leczenia endometnozy.

Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie związku o wzorze HI do wytwarzania leku do leczenia endomytriozy.

Przedmiotem wynalazku są związki:

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-piIymlidyn-6-ylo]-N-(3-morfolln-4-yIo-propylo)-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofe^^y^lo)amino]-chinazolin-7-^lo]-N-[3-morfolinopropylo]-akry^loamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-(4-morfolino)propoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid,

N-[4-[(3-metylofenylo)anlno]-7--[3-(4-morrbllno)prrookks]--hinrzolln-6-ylo]-a]kryIoamid;

N-[4-[(3-metylofenylo)a.mmo]-7-[3-(4,N-metyIo-1,N-pipyrazyno)propoksy]-chinazoIln-6-ylo]-akryloamid,

N-[4-((3-bromofynylo)amino]-7-[3-(4,N-metylo-1 ,N-piperazyno)propoksy]-chinazolm-6-ylo]-akryloamid;

190 489

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-(1,N-imidazylo)propoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[4-(N,N-dimetylo-amino)-butoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazobn-6-ylo]-N-[3-morfolmopropylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo)-N-(2-(Ń,N-dimetyloamino)etylo)-akryloamid;

tris-tnfluorooctan N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chmazolin-6-ylo]-E,4-(3-(N,N-dimetyloamino)propoksy-4-oksobut-2-enamidu; i

N-[4-[(3-bromofenyio)amino]-chinazolin-6-ylo]-E,4-(3-(N,N-dimetyloamino)propyloamino-4-oksobut-2-enamid.

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza -D-E-F i F oznacza

Ί S

-C—C ,

H i r5 oznacza karboksyl, (Cl-C-)alkiioksykarbonyi; lub

Y oznacza -D-E-F i F oznacza

15

H , T T —C=C , -C^c-R , lub —c-=c=<j:;

Η H i R⁵ oznacza Ci-5-alkil, -l-okso^i-Oalkil, karboksyl, (Ci-ójalkiloksykarbonyl, N-(C1-Có)-alkilokarbamoii, i każda grupa Ci jest podstawiona -NAB, gdzie A i B są takie, jak zdefiniowano powyżej.

Korzystnie w związku według wynalazku X oznacza -D-E-F i F oznacza

-i

R

-C^C-R

-C—C i R⁵ oznacza Ci-6-alkil.

Korzystnie w związku według wynalazku Y oznacza -D-E-F; X oznacza -OR⁴, i R⁴ oznacza -(CH2 )n-Ni-piperazynylo[N4-(Ci-C₆)alkil], -(CH2 )n-N-imidazoil, -(CH2)n-N-morfolinyl, lub podstawiony Ci^-alkil, w którym podstawnik wybiera się spośród

A

I

-N—B

A i B oznaczaj niezależnie Ci^-alkil.

Termin „alkil” oznacza prostołańcuchowy lub rozgałęziony węglowodór. Reprezentatywnymi przykładami grup alkilowych są metyl, etyl, propyl, izopropyl, izobutyl, butyl, t-butyl, s-butyl, pentyl i heksyl.

Termin „chlorowiec” obejmuje chlor, fluor, brom i jod.

190 489

Termin „perfluoroalkil” oznacza grupę alkilową, w której wszystkie atomy wodoru zastąpiono atomami fluoru.

Termin „sulfonyloalkil” oznacza grupę sulfonylową związaną z grupę alkilową.

Termin „sulfonylocykloalkil” oznacza grupę sulfonylową związaną z grupą cykloalkilową.

Termin „alkoksykarbonyl” oznacza grupę alkoksylową związaną z grupą karbonylową.

Termin „cykloalkoksykarbonyl” oznacza grupę cykloalkoksylową związaną z grupą karbonylową.

Termin „monocykliczny heteroaryl” oznacza heterocykliczny aryl mający tylko jedną strukturę pierścieniową. Cykliczny związek jest aromatyczny i zawiera jeden Iub więcej heteroatomów. Przykłady heteroatomów obejmują między innymi azot, tlen, siarkę i fosfor Przykłady monocyklicznych grup heteroarylowych obejmują między innymi pirydyl, tienyl i imidazoil.

Symbol oznacza wiązanie kowalencyjne. Związki o wzorach I, II, i III są nieodwracalnymi inhibitorami kinaz tyrozyny, szczególnie kinazy tyrozyny EGF. Leczniczo skuteczne ilości związków o wzorze I, II, lub III można podawać pacjentowi mającemu raka lub pacjentowi mającemu nawrót zwężenia lub zagrożonemu nawrotem zwężenia lub pacjentowi mającemu łuszczycę, miażdżycę naczyń lub endometriozę. Specjaliści łatwo zidentyfikują pacjentów mających raka, nawrót zwężenia, łuszczycę, miażdżycę naczyń lub endometriozę, oraz pacjentów zagrożonych rozwojem nawrotu zwężenia. Termin „pacjent” oznacza zwierzęta takie jak psy, koty, krowy, owce, a także ludzi.

Związki według wynalazku można podawać ludziom i zwierzętom doustnie, doodbytniczo, pozajelitowo (dożylnie, domięśniowo lub podskórnie), dopotylicznie, dopochwowo, dootrzewnowe, dopęcherzowo, lokalnie (proszki, maści lub krople), lub jako rozpylony płyn do ust lub nosa Związki można podawać same lub jako część farmaceutycznie dopuszczalnej kompozycji, która obejmuje farmaceutycznie dopuszczalne zarobki. Należy zauważyć, że więcej niż jeden związek o wzorze I, II, III można podawać jednocześnie lub kolejno.

Kompozycje odpowiednie do pozajelitowego wstrzykiwania mogą obejmować fizjologicznie dopuszczalne sterylne wodne lub niewodne roztwory, dyspersje, zawiesiny lub emulsje, oraz sterylne proszki do roztwarzania w sterylne roztwory lub dyspersje do wstrzykiwania. Przykłady odpowiednich wodnych i niewodnych nośników, rozcieńczalników lub rozpuszczalników obejmują wodę, etanol, poliole (glikol propylenowy, poli(glikol etylenowy, glicerynę, i tym podobne), odpowiednie ich mieszaniny, oleje roślinne (takie jak olej z oliwek) oraz wstrzykiwane organiczne estry, takie jak oleinian etylu. Właściwą płynność można zachować, np, stosując powłokę taką jak lecytyna, zachowując żądane rozmiary cząstek w przypadku dyspersji i dzięki stosowaniu środków powierzchniowo czynnych

Te kompozycje mogą także zawierać adjuwanty, takie jak środki konserwujące, zwilżające, emulgujące i dozujące. Zapobieganie działaniu mikroorganizmów może być zapewnione przez różne środki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze, np., parabeny, chlorobutanol, fenol, kwas sorbowy, i tym podobne. Może być także pożądane dołączenie środków izotonicznych, np. cukrów, chlorku sodu, i tym podobnych. Przedłużoną absorpcję wstrzykiwanych farmaceutycznych postaci można spowodować przez stosowanie środków opóźniających absorpcję, np , mono-stearynianu glinu i żelatyny.

Stałe postaci dawek do doustnego podawania obejmują kapsułki, tabletki, pigułki, proszki i granulki. W takich stałych postaciach dawek aktywny związek miesza się, z co najmniej jedną obojętną zwykłą zaróbką (lub nośnikiem) takim jak cytrynian sodu lub fosforan dwuwapniowy albo (a) wypełniaczami lub domieszkami, jak np., skrobie, laktoza, sacharoza, glukoza, mannitol i kwas krzemowy; (b) środkami wiążącymi, jak np., karboksymetyloceluloza, aligniany, żelatyna, Poliwinylopirolidon, sacharoza i guma arabska; (c) nawilżaczami, jak np., gliceryna; (d) środkami dezintegrującymi, jak np., agar-agar, węglan wapnia, skrobia ziemniaczana lub tapiokowa, kwas alginowy, pewne kompleksowe krzemiany, oraz węglan sodu; (e) opóźniaczami roztwarzania, jak np. parafina; (f) przyspieszaczami absorpcji, jak np., czwartorzędowe związki amoniowe; (g) środkami zwilżającymi, jak np., alkohol cetylowy i monostearynian gliceryny; (h) adsorbentami, jak na przykład kaolin i bentonit; oraz (1)

190 489 środkami smarującymi, jak np., talk, stearynian wapnia, stearynian magnezu, stałe poli(glikole etylenowe), laurylosiarczan sodu, lub ich mieszaniny.

W przypadku kapsułek, tabletek i pigułek, postaci dawek mogą także obejmować środki buforujące.

Stałe kompozycje podobnego typu można także stosować jako wypełniacze w miękkich i twardych żelatynowych kapsułkach z użyciem takich zarobek jak laktoza lub cukier mlekowy, jak tez poli(glikole etylenowe) o wysokiej masie cząsteczkowej, i tym podobne.

Stałe postaci dawek, takie jak tabletki, drażetki, kapsułki, pigułki i granulki można wytwarzać z powłokami i osłonami, takimi jak powłoki jelitowe i inne dobrze znane w dziedzinie Mogą zawierać środki zmętniające, i mogą także być kompozycją uwalniającą aktywny związek lub związki w pewnej części dróg jelitowych w opóźniony sposób. Przykładami kompozycji do zatapiania, które można stosować, są polimeryczne substancje i woski. Aktywne związki mogą także występować w postaci mikrokapsułkowej, jeśli to odpowiednie, z jedną lub więcej powyżej wspomnianych zarobek.

Ciekłe postaci dawek do doustnego podawania obejmują farmaceutycznie dopuszczalne emulsje, roztwory, zawiesiny, syropy i eliksiry. Poza aktywnymi związkami, ciekłe postaci dawek mogą zawierać obojętne rozcieńczalniki zwykle stosowane w dziedzinie, takie jak woda lub inne rozpuszczalniki, środki rozpuszczające i emulgujące, jak np., alkohol etylowy, alkohol izopropylowy, węglim etylu, octan etylu, alkohol benzylowy, benzoesem benzylu, glikol propylenowy, glikol 1,3-butylenowy, dimetyloformamid, oleje, w szczególności, olej z ziarna bawełny, olej arachidowy, olej z kiełków kukurydzy, oliwa, olej z oliwek, olej rycynowy i olej sezamowy, gliceryna, alkohol tetrahydrofurfurylowy, polifglikole etylenowe) i estry kwasów tłuszczowych sorbitanu lub mieszaniny tych substancji, i tym podobne.

Poza takimi obojętnymi rozcieńczalnikami, kompozycja może także obejmować adiuwanty, takie jak środki zwilżające, emulgujące i zawiesinujące, słodzące, zapachowe i perfumujące.

Zawiesiny, poza aktywnymi związkami, mogą zawierać środki zawiesinujące, jak np., etoksylowane alkohole izostearylowe, polioksyetylenosorbitol i estry sorbitanu, mikrokrystaliczna celuloza, metawodorotlenek glinu, bentonit, agar-agar i tragakant, lub mieszaniny tych substancji i tym podobne.

Kompozycje do doodbytniczego podawania są korzystnie czopkami, które można wytwarzać przez mieszanie związków według wynalazku z odpowiednimi niedrażniącymi zarobkami lub nośnikami, takimi jak masło kakaowe, poli(glikol etylenowy) lub wosk czopkowy, które są stałe w zwykłych temperaturach, lecz ciekłe w temperaturze ciała, a więc topią się w odbycie lub pochwie i uwalniają składnik aktywny.

Postaci dawek do miejscowego podawania związku według wynalazku obejmują maści, proszki, rozpylane ciecze i środki do inhalacji. Składnik aktywny jest mieszany w sterylnych warunkach z fizjologicznie dopuszczalnym nośnikiem i dowolnymi konserwantami, buforami lub propelentami, jakie mogą być konieczne. Preparaty do oczu, maści, proszki i roztwory do oczu mieszczą się także w zakresie wynalazku.

Termin „farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory” stosowany tutaj odnosi się do tych karboksylanowych soli, soli addycyjnych aminokwasów, estrów, amidów i prekursorów związków według wynalazku, które mieszczą się w zakresie rozsądnej oceny medycznej, odpowiednich do stosowania w kontakcie z tkankami pacjentów bez niepotrzebnej toksyczności, podrażnienia, odpowiedzi alergicznej i tym podobnych, proporcjonalnie do sensownego współczynnika korzyści/ryzyka i skutecznych w zamierzanym zastosowaniu, jak też postaci jonów obojnaczych, gdzie to możliwe, związków według wynalazku. Termin „sole” odnosi się do względnie nietoksycznych, nieorganicznych i organicznych soli addycyjnych kwasów związków według wynalazku. Te sole można wytwarzać in situ podczas końcowej izolacji i oczyszczania związków lub przez odrębne poddanie reakcji oczyszczonego związku w jego postaci wolnej zasady z odpowiednim kwasem organicznym lub nieorganicznym i wydzielenie powstałej soli. Reprezentatywne sole obejmują bromowodorek, chlorowodorek, siarczan, wodorosiarczan, azotan, octan, szczawian, waleriaman, oleinian, palmitynian, stearynian, laurynian, boran, benzoesan, mleczan, fosforan, tosylan, cytrynian, maleinian, fumaran,

190 489 bursztynian, winian, naftylan, mezylan, glukoheptoman, laktobionian i laurylosulfonian, i tym podobne. Mogą obejmować kationy oparte na metalach alkalicznych i wapniowcach, takich jak kationy sodu, litu, potasu, wapnia, magnezu, i tym podobne, jak tez nietoksyczne kationy amonu, czwartorzędowe amoniowe i aminowe, w tym, między innymi, amonowe, tetrametyloamoniowe, tetraetyloamoniowe, metyloaminowe, dimetyloaminowe, trimetyloaminowe, tnetyloaminowe, etyloaminowe i tym podobne (patrz, np., S.M. Barge, i in., „Pharmaceutical Salts” J Pharm Sci, 1977; 66.1-19, dołączany niniejszym jako odnośnik literaturowy).

Przykłady farmaceutycznie dopuszczalnych, nietoksycznych estrowych związków według tego wynalazku obejmują estry C|.6-alkilowe, w których grupa alkilowa jest prostołańcuchowa lub rozgałęziona. Dopuszczalne estry obejmują także estry C5-C7-cykloalkilowe, jak tez estry aryloalkilowe, takie jak, między innymi benzyl. Estry Ci-C4-alkilowe są korzystne. Estry związków według wynalazku można wytwarzać zgodnie z konwencjonalnymi sposobami.

Przykłady farmaceutycznie dopuszczalnych, nietoksycznych związków amidowych według wynalazku obejmują amidy pochodzące z amoniaku, pierwszorzędowych Ci.6-alkiloamin i drugorzędowych Ci-r-lialkiioamm, w których grupy alkilowe są prostołańcuchowe lub rozgałęzione. W przypadku drugorzędowych amin, amina może także występować w postaci

5- lub 6-członowego heterocyklu zawierającego jeden atom azotu. Amidy pochodzące z amoniaku, pierwszorzędowych C_rC3-alkiloamin i drugorzędowych C1-C2-dialkiloamin są korzystne. Amidy związków według wynalazku można wytwarzać konwencjonalnymi sposobami.

Termin „prekursor” odnosi się do związku, który szybko przekształca się in vivo z wytworzeniem macierzystego związku o powyższych wzorach, np., przez hydrolizę w krwi. Szczegółową dyskusję daje T. Higuchi i V. Stella, „Pro-drugs as Novel Dehvery Systems,” tom 14 A.C S. Symposium Series, i Bioreversible Carriers in Drug Design, wyd. Edward B Roche, American Pharmaceutical Association i Pergamon Press, 1987, dołączane jako odnośniki.

Związki według wynalazku można podawać pacjentowi w ilościach w zakresie około 0,1 do około 1000 mg dziennie. Dla normalnego dorosłego mającego masę ciała około 70 kg, dawka w zakresie około 0,01 do około 100 mg na kilogram masy ciała dziennie jest dostateczna. Konkretne stosowane dawki mogą się jednakże wahać. Np., dawka może zależeć od wielu czynników, w tym wymagań pacjenta, ostrości leczonego stanu i farmakologicznej aktywności użytego związku. Określenie optymalnych dawek dla konkretnego pacjenta jest dobrze znane specjalistom.

Związki według wynalazku mogą występować w różnych postaciach stereoizomerycznych dzięki obecności asymetrycznych centrów w związkach. Uważa się, ze wszystkie stereoizomeryczne postaci związków, jak tez ich mieszaniny, obejmujące racemiczne mieszaniny, tworzą część tego wynalazku.

Ponadto związki według wynalazku mogą występować w postaci niesolwatowanej, jak tez solwatowanej z farmaceutycznie dopuszczalnymi rozpuszczalnikami takimi jak woda, etanol i tym podobne. Ogólnie, solwatowane postaci są równoważne niesolwatowanym postaciom dla celów niniejszego wynalazku.

Związki o wzorze I, II lub III mogą być wytwarzane syntetycznie lub biologicznie.

Następujące przykłady ilustrują konkretne odmiany wynalazku i nie mają ograniczać opisu, w tym zastrzeżeń, w żaden sposób.

Ogólne schematy syntezy

Związane przez aminę alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe

Michaela

Aminę acyluje się kwasem w obecności środka sprzęgającego takiego jak EDAC, Iub chlorkiem kwasowym. Aminę można z kolei wytworzyć przez redukcję odpowiedniego nitrozwiązku, wypieranie chlorowca przez aminę Iub równoważnik amoniaku, Iub w przypadku pirydo[4,3-d]-pirymidyn przez bezpośrednie włączenie podczas syntezy Halogenki 2-chlorowcoalkilosulfonylowe tworzą winylosulfonamidy, przy traktowaniu aryloaminą i nadmiarem trzeciorzędowej zasady aminowej.

190 489

HN

-Ar

HN

-Ar

C/N oznacza atom węgla lub wodoru w tym miejscu — oznacza wiązanie lub jego brak.

Związane przez tlen alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela

Grupę hydroksylową acyluje się kwasem w obecności środka sprzęgającego, takiego jak

EDAC, lub chlorkiem kwasowym. Związek hydroksylowy można z kolei wytworzyć przez przecięcie odpowiedniego eteru metylowego. Kwas 3-metylotioalkanowy lub jego chlorki kwasowe można stosować do acylowania tlen, następnie S-alkilację lub utlenianie oraz zasadową lub termiczną eliminację.

Ar i R oznaczają grupę arylową i R oznacza grupę organiczną jak wyjaśniono tutaj. Związane przez węgiel alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela

190 489

Sprzęganie Stille lub Suzuki można stosować do sprzęgania bocznego łańcucha z odpowiednio podstawionym potrójnym pierścieniem - chinazolinowym/pirydopirymidynowym/pirymidynopirymidynowym Te można z kolei wytworzyć jako halogenki arylu sposobami znanymi w dziedzinie, lub jako tniluorometano-sulfoniany arylu przez tnfluorometanosulfomanowame hydroksylowych związków opisanych powyżej, jako cynowodorki arylu w reakcji wyżej wspomnianych trifluorometanosulfonianów z dicynowodorkiem heksametylu, lub jako kwasy aryloborowe przez konwersję jodków arylu w związki arylometaloorganiczne, następnie traktuje się je estrami boranowymi i hydrolizuje. Alternatywnie, jodki arylu można przekształcać w związki cynko-arylowe i sprzęgać z aktywowanymi halogenkami.

Związane przez siarkę alkilujace boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Aktywowane halogenki w pirydopirymidynach i pirymidynopirymidynach można wypierać odpowiednimi 2-hydroksytiolanami, a te z kolei można utleniać do sulfonów, a następnie usuwać wodę pod działaniem chlorku mezylu i kilku równoważników zasady. Dla chinazolin i zastrzeżonych związków tricyklicznych, można stosować aktywowany chlorowiec, szczególnie fluor w sekwencji właśnie opisanej przez pirydopirymidyn, lub prekursor, jodek arylu, można metalować, zatrzymać reakcję siarką lub odpowiednim elektrofilowym przodkiem siarki, a następnie powstały arylotiol użyć do otwarcia terminalnego epoksydu, otrzymując 2-hydroksytioeter, który można przekształcić w winylosulfon przez utlenianie i usuwanie wody, jak opisano powyżej.

190 489

Związane przez hydrazynę alkilujace boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Aktywowane halogenki w pirydopirymidynach i pirymidyno-pirymidynach i odpowiednio podstawione chinazoliny można wypierać (N-alkilo)hydrazyną. Alternatywnie, aminowa pochodna żądanego jądra pierścienia może być dwuazowana, a następnie redukowana do hydrazyny. Dalszy azot hydrazyny można następnie acylować, sulfonylować lub fosforylować, sposobami dobrze znanymi specjalistom.

Związane przez hydroksyloamino-O-alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Aktywowane halogenki w pirydopirymidynach i pirymidynopirymidynach i odpowiednio podstawione chinazoliny można wypierać odpowiednio O-zabezpieczoną (N-alkilo)-hydroksyloammą. Alternatywnie można zsyntetyzować, nitrową pochodną żądanego jądra

190 489 pierścienia, a następnie zredukować ją do hydroksyloaminy w odpowiednich łagodnie redukujących warunkach. Tlen hydroksyloaminy można następnie acylować, sulfonylować lub fosforylować, sposobami dobrze znanymi specjalistom.

Związane przez metylenoamino-N alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Aktywowane halogenki w pirydopirymidynach i pirymidynopirymidynach i odpowiednio podstawionych chinazolinach można wypierać cyjankiem, korzystnie w obecności katalizy solami miedzi lub niklu. Alternatywnie, aminową pochodną żądanego jądra pierścienia można dwuazować, a następnie przekształcić w azotyn jak opisano powyżej. W pewnych przypadkach, funkcję azotynową można włączyć w heterocykl wcześniej w syntezie, jako taką lub poprzez kwas lub aldehyd karboksylowy, z których oba mogą być łatwo przekształcone w związki azotynowe przez specjalistę. Redukcja azotynu do metylenoaminy następuje przed acylowaniem, sulfonylowaniem Iub fosforylowaniem azotu, sposobami dobrze znanymi specjalistom.

190 489

Związane przez metylenoksy-O alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Związki hydroksymetylowe można włączać w odpowiednie heterocykle na wiele sposobów oczywistych dla specjalisty. Np., jodochinazoliny można karbonylować w reakcji Hecka, a następnie redukować NaBffj do żądanego prekursora. Aminopirydopirymidyny można dwuazować, przekształcać w azotyn, częściowo redukować do iminy, zhydrolizować, i powstały aldehyd zredukować do hydroksymetylu. Tlen hydroksymetylu można następnie acylować, sulfonylować lub fosforylować, sposobami dobrze znanymi specjalistom.

Związane przez etan alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela

Addycja Michaela miedzianu, otrzymanego przez organocynkan z jociochinazoliny, do diwinyloketonu, lub odpowiednio mono-maskowanej pochodnej, następnie odmaskowanie drugiej nienasyconej grupy funkcyjnej, jeśli trzeba, da związki żądanego typu. Aldehydy pochodzące z pirydopirymidyn lub pirymidopirymidyn jak opisano powyżej mogą być homologowane do żądanych związków wieloma technikami, takimi jak zilustrowana, przez specjalistę.

Związane przez aminometyl-C alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Amino-heterocykle opisanego typu w tym zgłoszeniu można alkilować różnymi równoważnikami z maskowanym podwójnym wiązaniem --bromobut-3-en-2-onu, następnie odmaskować na nienasyceniu sposobami znanymi specjaliście.

190 489

Związane przez hydroksymetyl-C alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Hydroksy-heterocykle wytworzone jak opisano uprzednio z metoksy-heterocykli można alkilować różnymi równoważnikami z maskowanym podwójnym wiązaniem 1-bromobut-3-en-2-onu, następnie odmaskować na nienasyceniu sposobami znanymi specjaliście. Alternatywnie, alkilowanie fenolu można prowadzić kwasem chlorooctowym, następnie przekształcić w chlorek acylu i sprzęgać metodą Stille halogenek acylu z odpowiednim alkenylocynowodorkiem.

Związane przez tiometyl-C alkilujące boczne łańcuchy akceptorowe Michaela Odpowiednie merkapto-heterocykle, utworzone przez wypieranie aktywowanych halogenków na pierścieniu heteroaromatycznym, można alkilować różnymi równoważnikami z maskowanym podwójnym wiązaniem 1-bromobut-3-en-2-onu, następnie odmaskować na nienasyceniu sposobami znanymi specjaliście. Alternatywnie, alkilowanie tiolu można prowadzić kwasem chlorooctowym, następnie przekształcić w chlorek acylu i sprzęgać metodą Stille halogenek acylu z odpowiednim alkenylocynowodorkiem.

190 489

Przykład 1

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[4,3-d]-pirymidyn-7-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylo-propylo)-akryloamid

Sposób ogólny A:

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[4,3-d]-pnymidyn-7-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylo-propylo)-akryloamid można wytwarzać przez acylowanie 7-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-pirydo[4,3-d]pirymidyny [J Med Chem, 1995:3780] sposobami znanymi specjaliście. Np., acylowanie kwasem akrylowym można osiągnąć stosując standardowy środek kondensujący, taki jak chlorowodorek l-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDAC) lub stosując chlorek akryloilu i trzeciorzędową zasadę, taką jak diizopropyloetyloamina jako wymiatacz kwasu.

N-alkilowanie akryloamidów można następnie osiągnąć sposobami znanymi specjaliście. Np., konwersja amidu do jego monoanionu pod działaniem standardowych reagentów, takich jak wodorek sodu, następnie wypieranie odpowiedniego halogenku, takiego jak N-(3-chloropropylo)morfolina lub N-(4-chlorobutylo)morfolina, daje żądany alkilowany amid Sposób ogólny B:

Alternatywnie, N-[4-(3-bromo-fenyloammo)-pirydo(4,3-d]-pirymidyn-7-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylo-propylo)-akryloamid można wytwarzać traktując 7-fluoro-4-[(3-bromofenylo)amino]-pirydo-[4,3-d]-pirymidynę N-(3-aminopropylo)morfoliną w dimetylosulfotlenku, następnie acylujac kwasem akrylowym i sprzęgającym reagentem, takim jak chlorowodorek l-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDAC) lub chlorek akryloilu i trzeciorzędowa zasada, taka jak diizopropyloetyloamina, zgodnie ze sposobami znanymi specjalistom. Patrz np., publikacja WO 9519774 Al.

Przykład 2

N-[4-(3-bromo-fenyloammo)-pirydo[4,3-d]-pnymidyn-6-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylo-propylo)-akryloamid

Do mieszanego roztworu 4-[(3-bromofenylo)amino]-6-((3-morfolinopropylo)amino]pirydo[3,4-d]-pirymidyny (400 mg, 0,90 mmol), (wytworzonego z 4-[(3-bromofenylo)ammo]-6-fluoropirydo[3,4-d]-pirymidyny i 3-morfolinoprop-l-yloaminy) DMAP (40 mg) i Et3N (nadmiar, 2,0 ml) w temperaturze 0°C pod N₂ dodano chlorek akryloilu (1,2 równoważnika molowego, l,08 mmol, 89 gl). Po godzinie mieszania, dwie dalsze porcje chlorku kwasowego (89 gl każda) dodano w czasie następnych 2 godzin, i całość mieszano następnie w temperaturze 20°C przez godzinę, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na₂ SO4, i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/EtOAc (l:9) do MeOH/EtOAc (l:5) z wytworzeniem N-[4-[(3-bromofenylo)amino]pirydo[3,4-d]-pirynidyn-6-ylo]-N-[3-morfolmopropylo]-akryloamidu (142 mg, 32%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH₂ Cl₂/heksan) l78-l80°C.

'HNMR [(CD₂)₂SO): δ 10,15 (s, lH, NH), 9,l5 (s, lH, aromatyczne), 8,80 (s, lH, aromatyczne), 8,47 (s, lH, aromatyczne), 8,2l (br s, lH, H-2'), 7,92 (br d, J = 7, 6 Hz, lH, H-6’), 7,4l (t, J = 8,0 Hz, lH, H-5'), 7,37 (dt, J = 8,l Hz, J = l,6 Hz, J = l,6 Hz, lH, H-4'), 6,25 (m, 2H, CH2CHCO, CH2CHCO), 5,66 (m, lH, CH2CHCO), 3,98 (t, J = 7,5 Hz, 2H, CH2NRCO),

3,46 (t, J = 4,5 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,29 (t, J = 7,l Hz, 2H, CH2CH2CH2NRCO), 2,24 (br s, 4H, morfolinowy metylen), l,73 (kwintet, J = 7,2 Hz, 2H, GH2CH₂CH2).

¹³C NMR: δ l64,84, l56,69, l55,80, l5l,83, l50,05, l43,0l, 140,02, l30,5l, l29,27, l27,88, 126,76, l24,32, l2l,l9, l20,82, ll3,02, 66,02 (x2), 55,05, 53,02 (x2), 45,85, 24,63.

Analiza, obliczone dla C₂3H₂5BrN₆O2-H2O wymaga: C, 53,6; H, 5,3; N, l6,3%.

Znalezione: C, 53,8; H, 5,0; N, l6,3%.

Przykład 3

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamid

Do lodowatego roztworu 0,l58 g (0,5 mM) 7-ammo-4-(3-bromoamlino)-chmazolmy

190 489 [J Med Chem, 1995:3482] i 0,108 g kwasu akrylowego w 5,0 ml suchego dimetyloformamidu (DMF) dodano 0,288 g chlorowodorku 1-(3-dlmctyioammopropyio)-3-etylokarbodnmidu (EDAC). Po wymieszaniu przez 5 minut, mieszanina stała się roztworem, i łaźnię lodową usunięto. Mieszaninę mieszano jeszcze w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Mieszaninę wylano następnie do mieszaniny lodu i wody i zalkalizowano dodatkiem nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu. Tę wodną mieszaninę ekstrahowano trzykrotnie octanem etylu i zebrane ekstrakty osuszono nad siarczanem magnezu. Roztwór przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem jasnożółtego ciała stałego. Ciało stałe rozpuszczono w 100 ml metanolu, przesączono, i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do około 10 ml. Ciało stałe wytrącone z roztworu zebrano i osuszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze 80°C z wytworzeniem 50 mg N-[4-(3-bromofenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamidu, temperatura topnienia >265°C. Widmo masowe z jonizacją chemiczną: m/e 369.

'H NMR (D6-dimetylosulfotlenek): δ 5,86 (dd, 1H, J = 10,1, J = 1,9), 6,36 (dd, 1H, J = 17,0, J = 1,9), 6,51 (dd, 1H, J = 16,9, J = 10,1), 7,30 (m, 1H), 7,36 (t, 1H, J = 8,1), 7,82 (dd, 1H, J = 9,2, J = 2,2), 7,9 (d, 1H, J = 8,0), 8,25 (dd, 1H, J = 3,6, J = 1,9), 8,50 (d, 1H, J = 8,9), 8,61 (s, 1H), 9,79 (s, 1H, -NH), 10,61 (s, 1H, -NH).

Analiza, obliczone dla C17H13B1N4CK

C, 55,30; H, 3,55; N, 15,17.

Znalezione: C, 55,49; H, 3,63; N, 15,26.

Przykład 4

Nf4-[(3-bromofenylo)amino]-chmazolin-7-ylo]-N-[3-morfol.inopropylo]-akryloamid

Do roztworu 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-fluorochinazohny (0,60 g, 1,89 mmol) w dimetylosulfotlenku (DMSO) (10 ml) dodano 4-(3-aminopropylo)morfolinę (7,54 mmol, 1,10 ml). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 110°C przez 26 godzin i następnie rozcieńczono wodą, zalkalizowano przez dodanie nasyconym NaHCO3 i następnie ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2SO4, i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Kolumnowa chromatografia na krzemionce klasy III z elucją gradientem od EtOAc do EtOAc/MeOH (98:2) następnie rekrystalizacja z EtOAc/heksanu dała 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[(3-morfolinopropylo)amino]-chinazolinę (0,65 g, 78%) jako kremowe kryształy, temperatura topnienia 162-162,5°C.

Ή NMR [(CD3HSO, 200 MHz]: δ 9,41 (s, 1H, NH), 8,43 (s, 1H, H-2), 8,24 (br s, 1H, H-2'), 8,18 (d, J = 9,2 Hz, 1H, H-5), 7,87 (br d, J = 8,1 Hz, 1H, H-6'), 7,35-7,18 (m, 2H, H-4’, 5'), 6,88 (dd, J = 1,9 Hz, J = 9,1 Hz, 1H, H-6’), 6,65 (t, J = 5,3 Hz, 1H, CH2NH), 6,62 (br s, lH, H-8), 3,60 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 3,19 (dt, J = 6,4 Hz, J = 6,4 Hz, J = 5,8 Hz, 1H, CH2CH2NH), 2,43-2,33 (m, 6H, morfolinowy metylen, CH2CH2CH2NH), 1,75 (kwintet, J = 6,8 Hz, 1H, CH2CH2CH2).

C NMR: δ 156,56, 154,27, 152,41, 152,32, 141,60, 130,15, 124,90, 123,41, 123,31, 121,06, 119,87, 116,51, 105,68, 102,21, 66,13 (x2), 55,81, 53,31 (x2), 40,46, 25,14.

Do roztworu powyższej 4-[(3-bromofenylo)-amino]-7-[(3-morfolinopropylo)ammo]chinazohny (0,10 g, 0,230 mmol) w suchym DMF (5,0 ml) pod N2 dodano kwas akrylowy (0,565 mmol, 39 μί), Et3N (100 pl), i chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDCI ’HCl) (0,565 mmol, 108 mg), mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 dni z dodatkowym kwasem akrylowym (40 pl), trietyloaminą Et3N (100 μί), i EDCI 'HCl (100 mg) dodawanymi każdego dnia. DMF usunięto następnie pod zmniejszonym ciśnieniem i powstałą pozostałość rozcieńczono nasyconym NaHCO3 i ekstrahowano EtO-Ac. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2SO4, i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Kolumnowa chromatografia na żelu krzemionkowym z elucją gradientem od MeOH/EtOAc/CH2Cl2 (1:4:5) do MeOH/EtOAc/CH2O2 (2:4:4) dała przy wyższym Rf; N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chlnazohn-7-yio]-N-[3-morfolmopropylo]-akryloamid (39 mg, 35%) jako biały proszek, temperatura topnienia (EtOAc/heksan) 86-88°C (rozkład).

190 489 'H NMR [(CDjhSO, 200 MHz]: δ 9,96 (s, 1H, NH), 8,68 (s, 1H, H-2), 8,63 (d, J = 8,7 Hz, 1H, H-5), 8,23 (br s, 1H, H-2'), 7,91 (dt, J = 7,3 Hz, J = 2,0 Hz, J = 2,0 Hz, 1H, H-6'), 7,68-7,58 (m, 2H, aromatyczne), 7,42-7,31 (m, 2H, aromatyczne), 6,18 (m, 2H, CH2CHCO, CH2CHCO), 5,63 (dd, J = 2,0 Hz, J = 10,0 Hz, 1H, CH2CHCO), 3,90 (t, J = 7,1 Hz, 2H, CH2CH2CH2nCo), 3,51 (t, J = 4,3 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,50 (br s, 2H, CH2 CH2 CH2 NCO), 2,28 (br s, 4H, morfolinowy metylen), 1,67 (kwintet, J = 6, 5 Hz, 2H, CH2CH2CH2). Przy niższym Rf; odzyskano substrat, 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[(3-morfolinopropylo)amino]-chinazolinę (34%) identyczną, z autentyczną próbką.

Przykład 5

Kwas 3-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylokarbamoilo]-akrylowy

Do roztworu w temperaturze 5°C 0,158 g 7-amino-4-(3-bromoanilino)-chinazoliny (J Med Chem, 1995:3482) w 10 ml tetrahydrofiuranu dodano 0,059 g bezwodnika maleinowego. Zimny roztwór mieszano przez 15 minut, a następnie łaźnię lodową usunięto. Mieszaninę ogrzano do temperatury pokojowej i kontynuowano mieszanie przez 15 godzin. Zawiesinę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 30 minut i następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 godzin. Dodano jeszcze 0,059 g bezwodnika maleinowego i 20 ml tetrahydrofuranu, i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną jeszcze przez 2 godziny. Po kolejnych 15 godzinach w temperaturze pokojowej mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 15 godzin. Mieszaninę przesączono i jasnobrązowe ciało stałe rekrystalizowano najpierw z dimetyloformamidu, a następnie powtórnie z metanolu z wytworzeniem 0,036 g żądanego produktu.

*H NMR [(CD3)2 SO]: δ 12,95 (br s, 1H, wymiana z D2 O), 11,04 (br s, 1H, wymiana z D₂O), 9,81 (br s, 1H, wymiana z D2O), 8,62 (s, 1H), 8,49 (d, J = 9,2 Hz, 1H), 8,24 (s, 1H), 8,17 (d, J = 1,7 Hz, 1H), 7,90 (d, J = 8,4 Hz, 1H), 7,78 (d, J = 9,2 Hz, 1H), 7,36 (t, J = 8,1 Hz, 1H), 7,30 (dd, J= 1 Hz, 9 Hz, 1H), 6,50 (d, J = 12,1 Hz, 1H), 6,37 (d, J = 11,8 Hz, 1H);

CIMS m/z (względny %): 411,3 (95), 412,3 (23), 413,3 (100), 414,3 (21).

Analiza, obliczone dla C18H13 Br^Cb:

C, 52,32; H, 3,17; N, 13,56

Znalezione: C, 52,57; H, 3,51; N, 13,16.

Przykład 6

Ester etylowy kwasu 3-(4-(3-bromo-fenyloiamino)-chinazohn-7-ylokarbamoilo]-akrylowy

Do lodowatego roztworu 0,158 g 7-amino-4-(3-bromoanilino)-chmazoliny i 0,216 g fumaranu monoetylu w 3 ml suchego dimetyloformamidu dodano 0,288 g chlorowodorku 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimidu (EDAC). 7-amino-4-(3-bromoanilino)-chinazolinę można wytwarzać sposobami dobrze znanymi specjalistom. Patrz np., J Med Chem, 1995:3482, dołączany niniejszym jako odnośnik. Po wymieszaniu w temperaturze 5°C przez 5 minut, łaźnię lo<^ow^ usunięto, i mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej, gdzie ją mieszano przez 15 godzin. Mieszaninę wylano do zimnej wody, i zawiesinę zalkalizowano dodatkiem nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu. Powstałe ciało stałe odsączono, przemyto wodą, 1 następnie rekrystalizowano z 50 ml etanolu z wytworzeniem 0,052 g żądanego produktu, temperatura topnienia >260°C.

Ή NMR [(CD3)2 SO]: δ 10,99 (br s, 1H, wymiana z D2 O), 9,82 (br s, 1H, wymiana z D₂O), 8,62 (s, 1H), 8,52 (d, J = 8,9 Hz, 1H), 8,24 (s, 2H), 7,90 (d, J = 8,2 Hz, 1H), 7,81 (dd, J = 1,7 Hz, 8,9 Hz, 1H), 7,34 (m, 2H), 7,26 (d, J = 15,7 Hz, 1H), 6,79 (d, J = 15,4 Hz, 1H), 3,33 (q, J = 7,0 Hz, 14,2 Hz, 2H), 1,28 (t, J = 7,0 Hz, 3H);

CIMS m/z (względny %): 440 (19%), 441 (100), 442 (37), 443 (78).

Analiza elementarna, obliczone dla C20 Hi 7 BrN 4O 3:

C, 54,44; H, 3,88; N, 12,70; Br, 18,11.

Znalezione: C, 54,32; H, 3,85; N, 12,76; Br, 17,89.

190 489

Przykład Ί

N-(3-bromo-fenylo)-chinazolin-4-ylo-amina

N-(3-bromo-fenylo)-chinazolin-4-ylo-aminę wytworzono zgodnie ze sposobami dobrze znanymi w dziedzinie. Patrz, np., J Med Chem, -995; 38 (-8):3482-3487

Przykład 8

4-(3-bromo-fenyloamino)-6,7-dimetoksychinazolina

4-(3-bromo-fenyloamino)--,7-dimetoksychmazohnę syntetyzuje się zgodnie ze sposobami dobrze znanymi w dziedzinie. Patrz, np., europejskie zgłoszenie patentowe nr 5— 22- Al.

Przykład 9 [4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazohn-7-ylo]-amid kwasu but-2-enowego

Do lodowatego roztworu 0,-58 g 7-amino-4-(3-bromoanilino)-chinazohny (J Med Chem, -985 3482) w 5 ml tetrahydrofuranu dodano kroplami roztwór 0,-05 g chlorku kwasu krotonowego w 5 ml tetrahydrofuranu. Po zakończeniu dodawania, łaźnię lodową usunięto i mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez -5 godzin. Mieszaninę przesączono dla usunięcia żółtego ciała stałego, które przemyto tetrahydrofuranem i rekrystalizowano z 20 ml wrzącego metanolu z wytworzeniem 0,0-0 g żądanego produktu, temperatura topnienia >250°C.

-H NMR [(CD3)2SO]: δ ii,44 (br s, -H, wymiana z D2O), U,04 (s, -H, wymiana z D2O), 8,92 (s, iH), 8,78 (d, J = 9,2 Hz, iH), 8,52 (d, J = i,9 Hz, iH), 8,05 (t, J = i,8 Hz, iH), 7,9- (dd, J = 2,- Hz, 9,3 Hz, iH), 7,7- (m, iH), 7,52 (m, iH), 7,45 (t, J = 8,0 Hz, iH), -,70 (m, iH), -,28 (dd, J = i,7 Hz, -5,- Hz, iH), i ,92 (dd, J = i,e Hz, -,9 Hz, 3H);

CIMS: 382 (2-), 383 (-00), 384 (34), 385 (-4).

Analiza, obliczone dla CigHi5BrN4O’1 HCl'0,5 H2O:

C, 50,43; H, 4,00; N, i3,07, Br, I8,-4; Cl, 8,27.

Znalezione: C, 50,7i; H, 4,00; N, i2,98; Br, -8,93; Cl, 7,5i.

Przykład I0

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-6-(3-morfolm-4-ylo-propyloamino)-chinazolm-7-ylo]-akryloamid

Traktowanie --chloro-7-nitrochinazolin-4-onu (Aust J Chem, I995; 48:227-232) chlorkiem tionylu lub POCI3 daje 4,--dichloro-7-nitrochinazolinę. Reakcja z 3-bromoaniliną daje mieszaninę 4-(3-bromofenyloamino)---chloro-7-mtrochinazohny i 4-chloro---(3-bromofenyloamino)-7-nitrochinazolinę, które rozdziela się metodą kolumnowej chromatografii Traktowanie żądanej 4-(3-bromofenyloamino)-6-chloro-7-nitrochmazohny N-(3-aminopropylo)morfoliną i następnie redukcja grupy nitrowej, np., żelazem w kwasie octowym daje 7-amino-4-(3-bromofenyloammo)---(3-morfolin-4-ylo-propyloamino)-chmazolinę. Acylowania z wytworzeniem akryloamidu dokonuje się zgodnie ze sposobem z przykładu 3.

Przykład ii

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin---ylo]-akryloamid

Do roztworu --amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazoliny (2,0 g, -,35 mmol) w suchym DMF (20 ml) pod N 2 dodano kwas akrylowy (i2,7 mmol, 0,87 ml). Powstały roztwór ochłodzono do 0°C i dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarboc diimidu (EDCI ΉΟ) (7,-2 mmol, -,4- g). Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez -5 minut i następnie pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez dalsze 2 godziny, po czym dodano dodatkowy kwas akrylowy (0,30 ml) i EDCPHCl (0,30 g). Po dalszych 2 godzinach reakcja zakończyła się według tlc, rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, i powstałą pozostałość rozcieńczono nasyconym NaHCO3 1 kilkakrotnie ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2 SO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Kolumnowa chromatografia na krzemionce klasy III z elucją EtOAc/MeOH (95:5) następnie rekrystalizacja z EtOAc/heksanu dała gąbczaste białe ciało stałe, które po kilku godzinach pod silnie zmniejszonym ciśnieniem dało N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin---ylo]-akryloamid (i,0- g, 45%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia 258-26i°C

190 489 'H NMR [(CD₃ )₂ SO, 200 MHz]: δ 10,51 (s, 1H, CONH), 9,93 (s, 1H, NH), 8,83 (br s, 1H, H-5), 8,59 (s, 1H, H-2), 8,18 (br s, 1H; H-2'), 7,94-7,78 (m, 3H, H-6', 8, 5'), 7,40-7,27 (m, 2H, H-7, 4'), 6,54 (dd, J = 9,8 Hz, J = 17,0 Hz, 1H, CH2 CHCO), 6,36 (dd, J = 2,1 Hz, J = 16,9 Hz, 1H, CH2CHCO), 5,85 (dd J = 2,0 Hz, J = 9,7 Hz, 1H, CH2CHCO).

Widmo masowe (CI): 371 (95, ^8lBrMH⁺), 370 (53, ⁸¹ BrM+), 369 (100, ⁷⁹BrMH⁺), 368 (33, ⁷⁹BrM⁺).

Analiza, obliczone dla C17 H13 BrN4O wymaga:

C, 55,30; H, 3,55; N, 15,17%

Znalezione: C, 55,19; H, 3,34; N, 14,88%

Przykład 12

N-[4-(N,N-dimetyloamino)-chinazolin-6-ylo]-akryloamid

Zawiesinę 6-nitrochinazolonu (3,50 g, 18,5 mmol) w samym SOCI2 (30 ml) zawierającym dwie krople DMF ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 3 godziny do uzyskania przejrzystości. Nadmiar SOCI2 usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i dodano suchy benzen, a następnie odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem dla usunięcia wszystkich śladów SOCI2. Powstałą surową 4-chloro-6-nitrochinazolinę rozpuszczono w suchym CH2 CI2 (50 ml) i przemyto nasyconym Na2 CO3 (x2), i ten roztwór dodano następnie do roztworu 4-amino-2-bromo-N,N-dimetylobenzyloaminy (20,3 mmol, 4,64 g) w i-PrOH (60 ml) zawierającym Et₃N (nadmiar, 7,0 ml). Powstałą mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 3 godziny i następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją CH2 Ch/EtOAc (1:1) do MeOH/CIBCh/EtOAc (2:9:9) z wytworzeniem 4-N,N-dimetyloamino-6-nitrochinazoliny (2,56 g, 64%), jako żółtych kryształów, temperatura topnienia (CH2 CI2) 131-133°C.

*H NMR [(CD3)2SO], (400 MHz): δ 9,02 (d, J = 2,4 Hz, 1H, H-5), 8,59 (s, 1H, H-2),

8,47 (dd, J = 2,5 Hz, J = 9,2 Hz, 1H, H-7), 7,85 (d, J = 9,2 Hz, 1H, H-8), 3,46 (s, 6H, N(CH₃)2).

Dalsza elucją dała 2-bromo-N,N-dimetylo-4-(6-nitrochinazolin-4-ylo)benzyloaminę (0,62 g, 8 %), jako żółty proszek, temperatura topnienia (CH2 CI2) 198-200°C.

Ή NMR [(CD3 )2 SO], (400 MHz): δ 10,47 (br s, 1H, NH), 9,66 (d, J = 2,4 Hz, 1H, H-5), 8,77 (s, 1H, H-2), 8,57 (dd, J = 9,2 Hz, J = 2,5 Hz, 1H, H-7), 8,21 (d, J = 2,0 Hz, 1H, H-2'), 7,95 (d, J = 9,1 Hz, 1H, H-8), 7,91 (dd, J = 8,4 Hz, 1H, H-6'), 7,49 (d, J = 8,5 Hz, 1H, H-5'), 3,46 (s, 2H, CH2N(CH₃)2), 2,22 (s, 6H, N(CH₃)₂).

Analiza, obliczone dla C17Hi6BrN5O2’l15H2O wymaga:

C, 47,6; H, 4,5; N, 16,3%.

Znalezione: C, 47,7; H, 4,2; N, 15,7%.

Do ogrzewanego pod chłodnicą roztworu powyższej 4-N,N-dimetyloamino-6-mtrochinazoliny (1,20 g, 5,50 mmol) w EtOH/H2O (2:1, 90 ml) zawierającego lodowaty kwas octowy (4,0 ml) dodano świeżo przemyty (1N HCl, następnie destylowana H2 O) proszek żelaza (4 równoważniki molowe, 1,24 g) w porcjach. Identyczna procedura reakcji i przetwarzanie jak powyżej dało, po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją CH2 Cf/EtOAc (1:1) do MeOH/CH2Ck/EtOAc (1:4:5), 4-N,N-dimetyloamino-6-aminochinazolinę (0,87 g, 84%), jako blado-brunatny proszek, temperatura topnienia (dichlorowodorek z MeOH/Et^D) 258-261°C.

'H NMR (dichlorowodorek), [(CD3)2SO], (400 MHz): 14,8 (br s, 1H, NH+), 8,65 (s, 1H, H-2), 7,79 (m, 2H, H-5, H-8), 7,57 (dd, J = 2,1 Hz, J = 8,9 Hz, 1H, H-7), 5,70 (br s, 3H, NH3+), 3,55 (s, 6H, N(CH3h).

Do mieszanego roztworu zawierającego powyższą 4-N,N-dimetyloammo-6-aminochinazolinę (0,65 g, 3,45 mmol), kwas akrylowy (4 równoważniki molowe, 13,8 mmol, 0,95 ml),

190 489 i pirydynę (nadmiar, 1,3 ml) w DMA (20 ml) pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDCPHCl) (2 równoważniki molowe, 6,90 mmol, 1,32 g). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem po chromatografu na żelu krzemionkowym z elucją EtOAc/CH2Cl2 (1:1) do MeOH/CH2CĘ/EtOAc (1:4:5), [4-(N,N-dimetyloamino)-chinaz.olin-6-ylo]-akryloamidu (350 mg, 42%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CthCh/heksan) 204-206°C.

'H NMR [(CD₃)2SO], (400 MHz): δ 10,49 (s, 1H, CONH), 8,80 (d, J = 2,2 Hz, 1H, H-5), 8,46 (s, 1H, H-2), 7,88 (dd, J = 2,4 Hz, J = 9,1 Hz, 1H, H-7), 7,73 (d, J = 9,0 Hz, 1H, H-8), 6,47 (dd, J = 17,0 Hz, J = 10,1 Hz, 1H, CH 2 CHCO), 6,34 (dd, J = 17,0 Hz, J = 2,0 Hz, 1H, CH2CHCO), 5,83 (dd, J = 10,1 Hz, J = 2,0 Hz, 1H, CH2 CHCO), 3,32 (s, 6H, N(CH₃)2>.

Przykład 13

N-[4-(3-metylo-fenyloamino)-chinatzolin-7-ylo]-akryloamid

Do mieszanego roztworu 7-amino-4-[(3-metylofenylo)-amino]-chinazolmy (123 mg, 0,49 mmol), kwasu akrylowego (0,04 ml, 0,58 mmol), trietyloaminy (0,15 ml, 1,1 mmol) w DMF (1,5 ml) w temperaturze 0°C dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (123 mg, 0,64 mmol). Powstałą jasnożółą mieszaninę mieszano w temperaturze 25°C przez 20 godzin i zatrzymano wodą. Ciało stałe zebrano i oczyszczono działaniem ultradźwiękami z mieszaniny CMCh./EtOAc/MeOH z wytworzeniem żądanego produktu jako żółtego ciała stałego (75 mg, 49%), temperatura topnienia 269,7-270°C.

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 10,63 (s, 1H, NH), 9,68 (s, 1H, NH), 8,58 (s, 1H, H2), 8,54 (d, J = 9,3 Hz, 1H, H6), 8,25 (d, J = 2,2 Hz, 1H, H 8), 7,83 (dd, J = 9,0, 1,9 Hz, 1H, H5), 7,71 (m, 2H, H2', H6'), 7,32 (t, J = 8,3 Hz, 1H, H5’), 6,99 (d, J = 7,1 Hz, 1H, H4'), 6,56 (dd, J = 16,8, 10,0 Hz, 1H, CH=CH2), 6,40 (dd, J = 17,1, 5,0 Hz, 1H, CH=CH2), 5,9 (dd, J = 10,3, 2,0 Hz, 1H, CH=CH2), 2,39 (s, 3H, CH3).

Widmo masowe (CI)· 305 (100, MH+), 304 (31,84, M⁺).

Obliczone dla C18H15N4OO AH2O:

C, 69,39; H, 5,44; N, 17,94%.

Znalezione· C, 69,19; H, 5,19; N, 17,67%.

Przykład 14

N-[4-(3-chloro-fenyloammo)-chinazolin-7-ylo]-akryloainid

Chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (288 mg, 1,5 mmol) dodano do roztworu 6-amino-4[(3-chlorofenylo)amino]-chmazoliny (136 mg, 0,5 mmol) i kwasu akrylowego (108 mg, 1,5 mmol) w dimetyloformamidzie (dMf) (5 ml), mieszano pod azotem w temperaturze 0°C. Po 15 minutach mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 25°C przez 18 godzin, a następnie wylano na lód z wodą (50 ml) i po godzinie osad zebrano w lejku Buchnera. Pozostałość przepłukano, osuszono na powietrzu, rozpuszczono w minimum metanolu w temperaturze 25°C (MeOH) (60 ml), zatężono w temperaturze 25°C pod zmniejszonym ciśnieniem do poniżej 10 ml, i rekrystalizowano w temperaturze 0°C z wytworzeniem N-[4-[(3-chloiO^t^n^y^lo)-a^mino]chinazobn-7-ylo]akryloamidu (33 mg, 20%) jako jasnopomarańczowego ciała stałego, temperatura topnienia 296,5-298,5°C.

Obliczone dla C17H ₁₃ClN40O,08 CH₃OHO,25 H2O:

C, 61,82; H, 4,20; N, 116,89%.

Znalezione: C, 61,92, H, 4,23; N, 116,72%.

*H NMR [(CD₃)2SO]: δ 10,61 (brs, 1H, NH), 9,80 (s, 1H, NH), 8,62 (s, 1H, H2), 8,50 (d, J = 9,0 Hz, H5), 8,25 (d, J = 2,0 Hz, 1H, H8), 8,13 (t, J = 2,0 Hz, 1H, H2'), 7,87-7,78 (m, 2H, H6 & H6'), 7,42 (t, J = 8,2 Hz, 1H, H5'), 7,16 (dd, J = 2,2, 7,9 Hz, 1H, H4’), 6,51 (dd,

J = 10,0, 17,1 Hz, 1H, CH=CH2), 6,35 (dd, J = 1,8, 17,1 Hz, 1H, CH=CH2), 5,86 (dd, J = 1,8,

10.1 Hz, 1H, CH=CH2).

Widmo masowe (CI) 327 (32, ³⁷ClMH+), 326 (25, ³⁷C1M+, ¹³C ³⁵ClM+), 325 (100, 3⁵ ClMH+), 3 22 (22, ³⁵ClMH+).

190 489

Przykład 15

N-[4-(3-bromo-fenyloamlno)-china.zoIln-7-yIo]-mytakryloamld

Do mieszanego roztworu 7-amino-4-[(3-bromofenylo)-amino]-chinazoliny (J Med Chem, 1995; 38:3482) (150 mg, 0,48 mmol) w suchym dMf (20 ml) dodano kwas metakrylowy (200 mg) i chlorowodorek 1-(3-dimytyloamino-propylo}-3-ytylokarbodiimidu (EDCPHCl) (2,5 mol, 228 mg), mieszaninę reakcyjną mieszano przez noc, następnie dodano więcej EDCl ’HCl (230 mg) i kwasu metakrylowego (200 mg). Po dalszych 2 dniach mieszania rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozcieńczono nasyconym NaHCO3, ekstrahowano octanem etylu (EtOAc) i następnie połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na₂SOą, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/CH₂Cl₂/EtOAc (5:45:50) do MeOH /CH₂Cp/EtOAc (10:40:50) z wytworzeniem N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-7-ylo]-2-metylo-akryloamidu (43 mg, 24%) jako bladobrunatnego ciała stałego, temperatura topnienia (C^CŁ/heksan) 255-259°C.

'H NMR [(CD3)2SO], (400 MHz) δ 10,22 (s, 1H, CONH), 9,76 (s, 1H, NH), 8,61 (s, 1H, H-2), 8,48 (d, J = 9,2 Hz, 1H, H-5), 8,26 (m, 2H, H-2', 8), 7,92 (m, 2H, H-61 6), 7,36 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,30 (br d, J = 8,3 Hz, 1H, H-4 '), 5,92 (s, 1H, CH₂ C(CH 3 )CO), 5,63 (s, 1H, CH2C(CH3)CO), 2,00 (s, 3H, CH2C(CH₂)CO).

Analiza, obliczone dla CigHisBrNąO wymaga:

C, 56,4; H, 4,0; N, 14,6%.

Znalezione: C, 56,1; H, 4,0; N, 14,1%.

Przykład 16

N-[4-(3-bromo-fynyloamino)-chinazoIm-7-ylo]etynyIosuIfonamid

Roztwór 7-amino-4-[(3-bromofynylo)-amlno]-chinazoIiny (J Med Chem, 1995; 38:3482) (500 mg, 1,59 mmol), trietyloaminy (Et3N) (0,60 ml) i dl.mytyloaminopirydyπy (DMAP) (katalitycznie) w tetrahydrof^rame (tHf) (30 ml) poddano reakcji z chlorkiem chloroetanosulfonylu (1,6 równoważnika molowego, 2,54 mmol, 265 μΐ) w temperaturze 25°C przez godzinę, mieszano pod N2. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono nasyconym NaHCO 3 i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOId/CHĘ Cl?/EtOAc (3:47:50). Krystalizacja z C^C^/heksanu dała N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-7-ylo]winylosulfonamid (80 mg, 12%) jako kremowy proszek, temperatura topnienia 218°C z rozkładem.

Ή NMR [(CD3 )2 SO], (400 MHz) δ 10,73 (s, 1H, SO₂NH), 9,80 (s, 1H, NH), 8,59 (s, 1H, H-2), 8,47 (d, J = 9,1 Hz, 1H, H-5), 8,21 (br s, 1H, H-2'), 7,87 (br d, J = 8,0 Hz, 1H, H-6'),

7,47 (d, J - 2,1 Hz, 1H, H-8), 7,40 (dd, J = 9,0 Hz, J = 2,2 Hz, 1H, H-6), 7,36 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,30 (br d, J = 8,0 Hz, 1H, H-4'), 6,93 (dd, J = 16,4 Hz, J = 9,9 Hz, 1H, CH2CHSO2), 6,28 (d, J = 16,4 Hz, 1H, CH2CHSO2), 6,15 (d, J = 9,9 Hz, 1H, CH₂CHSO2).

Analiza, obliczone dla C-H 13 BrN4O 2S wymaga:

C, 47,4; H, 3,20.

Znalezione: C, 47,3; H, 3,5%.

Przykład 17

N-[4-(3-bromo-fynyIoamino)-chinazoIm-7-yIo]pronanamld

Do roztworu 7-amlno-4-[(3-bromofynyIo)amlno]-chinazoliny (163 mg, 0,52 mmol) w suchym THF (3 ml) mieszanym pod N2 w temperaturze 25°C dodano kroplami chlorek propionylu (0,05 ml, 0,58 mmol). Powstało od razu żółte ciało stałe. Po godzinie ciało stałe zebrano w lejku Buchnera i przemyto eterem, następnie osuszono. Rekrystalizacja z mokrego metanolu dała żądany produkt jako jasnozółte ciało stałe (81 mg, 38%), temperatura topnienia 282-283°C.

'H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 11,4 (brs, 1H, NH), 10,76 (s, 1H, NH), 8,90 (s, 1H, H 8), 8,64 (d, J = 9,0 Hz, 1H, H6), 8,42 (s, 1H, H2), 8,06 (s, 1H, H2'), 7,80 (dd, J = 9,2, 1,9 Hz, 1H, H5),

190 489

7,74 (d, J = 7,8 Hz, 1H, H4'), 7,50 (d, J 8,0 Hz, 1H, H6'), 7,45 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H5'), 2,48 (q, J = 7,6 Hz, 2H, CH₂), 1,13 (t, J = 7,5 Hz, 3H, CH₃). _7o

Widmo masowe (APCI): 373 (100,⁸¹ BrMH’), 372 (21, ⁸¹ BrM+), 371 (96, ⁷⁹BrMH⁺)

Obliczone dla C17H ^BrOHCkO,2^0:

C, 49,64; H, 4,02; N, 13,63%

Znalezione: C, 49,48; H, 3,91; N, 13,57%.

Przykład 18

N-[4-[(3-chIorofenylo)amino]chirazoIin-6-ylo]akryloamid

Chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (1902 mg, 1 mmol) dodano do roztworu 6-amino-4[(3-chlorofenylo)amino]-chinazoliny (136 mg, 0,5 mmol), kwasu akrylowego (74 mg, 2,0 mmol) i pirydyny (201 mg, 2,5 mmol) w THF/DMF (4:1, 2,5 ml), mieszano pod ćazotem w temperaturze 0°C. Po 20 minutach mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 25°C przez 3 godziny, a następnie wylano na wodę (12,5 ml) i ekstrahowano EtOAc (2 x 10 ml). Połączone ekstrakty potraktowano rozcieńczonym kwasem chlorowodorowym (0,5 M, 10 ml), i osad zebrano w lejku Buchnera, przepłukano wodą (10 ml), eterem (2x10 ml), i osuszono na powietrzu z wytworzeniem chlorowodorku N-[4-[(3-chlorofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamidu (93 mg, 48%) jako matowego żółtego ciała stałego, temperatura topnienia 223-227°C.

Obliczone dla C^HbCI^O-HCH^O:

C, 52,59; H, 4,41; N, 14,43%.

Znalezione: C, 52,43, H, 4,37; N, 14,27%.

'HNMR [(CD3 )2 SO]^ 11,46 (brs, 1H, NH), 11,05 (s, 1H, NH), 9,13 (d, J = 2,0 Hz, 1H, H5), 8,90 (s, 1H, H2), 8,12 (dd, J = 2,0, 9,0 Hz, 1H, H7), 7,99 (d, J = 9,0 Hz, 1H, H 8), 7,88 (t, J = 2,0 Hz, 1H, H2'), 7,68 (dd, J = 6,1, 1,0 Hz, 1H, H6'), 7,51 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H5'), 7,37 (dd, J = 8,1, 1,2 Hz, 1H, H-4'), 6,63 (dd, J = 10,3, 17,1 Hz, 1H, CH=CH2), 6,37 (dd, J = 1,6,

17,1 Hz, 1H, CH=CH2), 5,87 (dd, J = 1,7, 10 Hz, 1H, CH-CHri.

Widmo masowe, jonizacja chemiczna (CI): 327 (8, rdMHj, 3 2 5 (37 , ³⁵ClMH+), 135 (100).

Przykład 19

N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid

Chloromrowczan izobutylu (20,35 g, 0,15 mol) dodano kroplami w czasie 20 minut do roztworu kwasu akrylowego (10,82 g), 0,15 mol) i trietyloaminy (30,19 g, 0,30 mol) w THF (400 ml), mieszano pod azotem w temperaturze 0°C. Zawiesinę mieszano w tej temperaturze przez 30 minut, a następnie dodano kroplami 6-amino-4[(3-metylofenylo)amino]-chinazolinę (27,71 g, 107 mmol) w DMF (80 ml) w czasie 45 minut. Po dalszych 4 godzinach, dalszy mieszany bezwodnik (kwasu akrylowego (3,61 g, 50 mmol), chloromrówczan izobutylu (6,80 g, 50 mmol) i trietyloaminę (10,1 g, 100 mmol) w THF (100 ml w temperaturze 0°C) dodano w jednej porcji. Po dalszych 15 minutach mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 25°C przez 30 minut, a następnie wylano na lód z wodą (1 l). Dodano eter (200 ml) i fazy oddzielono. Fazę wodną ekstrahowano EtOAc (500 ml), i połączone fazy organiczne przemyto wodą (500 ml), i nasyconą solanką (250 ml). Roztwór mieszano z bezwodnym MgSO4 przez 2 minuty, przesączono i dodano żel krzemionkowy (150 g). Mieszaninę odpędzono do suchej masy i użyto jako początek kolumny do chromatografii rzutowej na krzemionce (700 g), z elucją acetonem/dichlorometanem (25% 4 l, 35% 8 1, 40% 4 l). Rozpuszczalnik odpędzono z odpowiednich frakcji i pozostałość umieszczono w zawiesinie w EtOAc (200 ml), ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 5 minut i traktowano ultradźwiękami w temperaturze 60°C przez 20 minut, następnie zebrano w lejku Buchnera, przepłukano EtOAc (3 x 25 ml), i osuszono w piecu próżniowym w temperaturze 75°C przez 16 godzin, z wytworzeniem N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-ak.ryloamidu (11,38 g, 35%) jako jasnożółtego ciała stałego, temperatura topnienia 247-8°C.

190 489

Obliczone dla CuHiNąOO.lHzO:

C, 70,6l; H, 5,33; N, l8,30%.

Znalezione. C, 70,33; H, 5,l9; N, l8,l7%.

lH NMR [(CD3)2SO]: δ l0,49 (brs, lH, NH), 9,76 (brs, lH, NH), 8,75 (d, J = 2,5 Hz, lH, H5), 8,52 (s, lH, H2), 7,89 (dd, J = 2,0, 9,2 Hz, lH, H7), 7,77 (d, J = 8,9 Hz, lH, H8), 7,64-7,60 (m, 2H, H6' & H2’), 7,26 (dt, J_d = l,4 Hz, Jt = 7,5 Hz, lH, H5'), 6,94 (d, J = 7,2 Hz, lH, H4'), 6,53 (dd, J = l0,l, l6,9 Hz, lH, CH=CH2), 6,34 (dd, J = l,9, l6,9 Hz, lH, CH=CH₂), 5,84 (dd, J = l,9, l0,l Hz, 1H, CH=CH₂) 2,34 (s, 3H, Me).

Widmo masowe (Cl) 305 (l00, MH+), 304 (49, M+).

Przykład 20

N-[4-[(3-(trifluorometylo)fenylo)amino]-chmazolin-6-ylo]-akryloamid

Chlorowodorek l-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimidu (2l2 mg, l,l mmol) dodano do roztworu 6-amino-4[(3-(trifluorometylo)fenylo)-amino]chinazoliny (l53 mg, 0,5 mmol), kwasu akrylowego (73 mg, l,0 mmol) i pirydyny (206 mg, 2,5 mmol) w THF/DMF (4:l, 2,5 ml), mieszano pod azotem w temperaturze 0°C. Po l5 minutach mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 25°C przez godzinę, a następnie ochłodzono do 0°C. Dodano rozcieńczony kwas chlorowodorowy (0,5 M, l0 ml), i po l5 minutach osad zebrano w lejku Buchnera. Pozostałość przepłukano wodą (5 ml) i eterem (2x5 ml) i osuszono w piecu próżniowym w temperaturze 75°C przez noc z wytworzeniem chlorowodorku N-[4-[(3-(trifluorometylo)fenylo)amino]chinazolin-6-ylo]akryloamidu (87 mg, 450) jako jasnozielonego ciała stałego, temperatura topnienia l95-l99°C.

Obliczone dla Ci₈H_n F₃N4O-HClO,5H₂ O:

C, 53,54; H, 3,74; N, l3,88%

Znalezione: C, 53,70; H, 3,72; N, 13,73%.

lH NMR [(CD3)2SO]: δ ll,59 (brs, lH, NH), l0,99 (s, lH, NH), 9,l7 (d, J = 2,0 Hz, H5), 8,92 (s, lH, H2), 8,l2 (s, lH, H2'), 8,l0 (dd, J = 2,0, 9,2 Hz, lH, H7), 8,04 (d, J = 8,0 Hz, lH, H6'), 7,98 (d, J = 9,0 Hz, lH, H 8), 7,74 (t, J = 7,9 Hz, lH, H5'), 7,68 (d, J = 7,8 Hz, lH, H4'), 6,60 (dd, J = l0,l, l6,9 Hz, lH, CH=CH2), 6,38 (dd, J = l,6, l6,9 Hz, lH, CH=CH₂), 5,89 (dd, J = 1,6, 10,1Hz, IH, CH=CH_z|.

Widmo masowe (Cl) 359 (45, MH+), l34 (l00).

Przykład 2l

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-(4-morfolino)propoksylochinazolin-6-ylo]-akryloamiH

Sód metaliczny (27,6 mmol, 0,63 g) dodano do roztworu 3-morfolinopropan-l-olu (22,0 mmol, 3,20 g) w THF (60 ml) pod N2. Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze 20°C przez 2 godziny i następnie przeniesiono do roztworu 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-lluoro-6-nitrochinazoliny, J Med Chem, l996(39):9l8) (2,0 g 5,5l mmol) w THF (50 ml) pod N₂. Roztwór ogrzewano następnie w temperaturze wrzenia przez 24 godziny, po czym rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na tlenku glinu z elucją EtOAc/heksan (l:l) do MeOH/CH2 CF/EtOAc (2:3:5) z wytworzeniem 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[(3-morfolino)propyloksy]-6-nitrochinazoliny (l,75 g, 65%) jako żółtego proszku, temperatura topnienia (MeOH) 2l6-220°C.

'HNMR [(CD₃)₂SO]: δ l0,l2 (s, lH, NH), 9,24 (s, lH, aromatyczne), 8,69 (s, lH, aromatyczne), 8,l9 (t, J = l,8 Hz, lH, H-2'), 7,88 (dl, J_d = 7,8 Hz, J, = l,4 Hz, lH, H-6'), 7,49 (s, lH, aromatyczne), 7,38 (t, J = 8,0 Hz, lH, H-5'), 7,34 (dl, J_d = 8,l Hz, Jt = l,4 Hz, lH, H-4'), 4,35 (t, J = 6,2 Hz, 2H, CH2 CH₂ CH2 0), 3,58 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,45 (t, J = 7,0 Hz, 2H, NCH2 CH2 CH2), 2,37 (br s, 4H, morfolinowy metylen), l,94 (kwintet, J = 6,6 Hz, 2H, CH2 CH 2 CH2).

¹³C NMR: δ l57,76, l57,26, l53,76, l53,2l, l40,32, l38,86, l30,37, l26,38, 124,26, l2l,70, l2l,l3, 120,72, ll0,ll, l07,88, 67,87, 66,l3 (x2), 54,42, 53,28 (x2), 25,30.

190 489

Analiza, obliczone dla C2iH22BrN5O4'0,75H2O wymaga: C, 50,3; H, 4,7; N, 14,0%.

Znalezione. C, 50,3; H, 4,4; N, 13,8%.

Świeżo przemyty (1N HCl następnie destylowana H2O) proszek żelaza (12 mmol, 0,686 g) dodano w porcjach do ogrzewanego pod chłodnicą, roztworu powyższej nitrochinazoliny (1,50 g, 3,07 mmol) w EtOH/H2O (2:1, 80 ml) zawierającego lodowaty kwas octowy (2,0 ml). Powstałą zawiesinę ogrzewano w temperaturze wrzenia z energicznym mieszaniem przez 20 minut, następnie ochłodzono, zalkalizowano przez dodanie stężonego NH3 i przesączono przez warstwę celitu. Warstwę celitu przemyto EtOH i przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, rozcieńczono wodą, ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na krzemionce klasy III z elucją CfyCE/EtOAc (1:1) do MeOH/EtOAc (2:98) z wytworzeniem 6-ammo-4-[(3-bromofenylo)-amino]-7-[(3 -morfolino)propyloksy] -chinazobny (l,08 g, 77%) jako bladobrunatnego proszku, temperatura topnienia (EtOAc/heksan)

158-160°C.

‘H NMR [(CD3 )2 SO], (400 MHz): (9,37 (s, 1H, NH), 8,40 (s, 1H, aromatyczne), 8,24 (t, J = 1,9 Hz, 1H, H-2'), 7,86 (ddd, J - 8,2, 0,8, 1,8 Hz, 1H, H-6'), 7,42 (s, 1H, 7,30 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,21 (ddd, aromatyczne), J = 8,2, 1,0, 1,9 Hz, 1H, H-4'), 7,09 (s, 1H, aromatyczne), 5,36 (s, 2H, NH2), 4,20 (t, J = 6,2 Hz, 2H, CH2CH2CH2O), 3,59 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,50 (t, J = 7,3 Hz, 2H, NCH2CH2CH2), 2,39 (br s, 4H, morfolinowy metylen), 1,99 (kwintet, J = 6,7 Hz, 2H, CH2 CH CH2).

'³C NMR: δ 154,88, 151,94, 150,19, 144,84, 141,94, 138,50, 130,16, 124,66, 123,02, 121,09, 119,65, 110,42, 106,37, 100,81, 66,45, 66,14 (x2), 54,77, 53,29 (x2), 25,50.

Analiza, obliczone dla C2iH24BrN5O2'0,25 H2O wymaga: C, 54,5; H, 5,3; N, 15,1%.

Znalezione: C, 54,6; H, 5,5; N, 15,0%.

Do mieszanego roztworu powyższej 6-amino-chinazoliny (0,50 g, 1,09 mmol), kwasu akrylowego (6 mol, 6,54 mmol, 449 μί) i Et3N (nadmiar, 2,0 ml) w DMF (20 ml) pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetylo-aminopropyio)-3-etylokarbodiimidu (EDCbHCl) (3 mol, 3,27 mmol, 627 mg). Mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 15 minut i następnie pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez dalsze 2 godziny. Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i powstałą pozostałość rozcieńczono nasyconym NaHCO3 i kilkakrotnie ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2 SO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Chromatografia na krzemionce klasy III z elucją EtOAc/heksan (9:1) do MeOH/EtOAc (2:98), dała N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-7-[(3-morfoimo)piOpyloksy]-chinazolin-6-ylo]-iakryloamid (329 mg, 59%) jako kremowy proszek, temperatura topnienia (EtOAc/htyO/heksan) 170-172°C.

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 9,78 (s, 1H, CONH), 9,62 (s, 1H, NH), 8,89 (s, 1H, aromatyczne), 8,56 (s, 1H, aromatyczne), 8,18 (t, J = 2,9 Hz, 1H, H-2'), 7,88 (br d, J = 8,2 Hz, 1H, H-6'), 7,34 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,30 (s, 1H, aromatyczne), 7,27 (ddd, J = 7,9, 1,4, 0,8 Hz, IH, H-4'), 6,72 (dd, J = 17,0, 10,2 Hz, 1H, CH2CHCO), 6,33 (dd, J = 17,0, 1,9 Hz, 1H, CH2CHCO), 5,83 (dd, J = 10,2, 1,9 Hz, 1H, CH2CHCO), 4,27 (t, J = 6,3 Hz, 2H, CH2CH2CH2O), 3,58 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,48 (t, J = 7,1 Hz, 2H, NCH2CH2 CH2), 2,38 (br s, 4H, morfolinowy metylen), 1,99 (kwintet, J = 6,7 Hz, 2H, CH2 CH2 CH2).

¹³C NMR: δ 163,49, 156,68, 154,96, 153,92, 149,19, 141,20, 131,58, 130,19, 127,16, 126,95, 125,52, 123,97, 121,03, 120,52, 116,78, 108,80, 107,28, 66,96, 66,14 (x2), 54,54, 53,28 (x2), 25,31.

Analiza, obliczone dla C24H2óBrN5O3^-0,5 H2O wymaga: C, 55,3; H, 5,2; N, 13,4%.

Znalezione: C, 55,3; H, 4,9; N, 13,3%.

190 489

Przykład 22

N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-7-[3-(4-morfolino)-propoksylochinazolin-6-ylo]-akryloamid

Zawiesinę 7-fluoro-6-nitrochinazolonu (2,40 g, 11,48 mmol) w samym SOCI2 (25 ml) zawierającym 2 krople DMF ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 3 godziny do uzyskania przejrzystości. Nadmiar SOCI2 usunięto następnie pod zmniejszonym ciśnieniem i dodano suchy benzen do pozostałości, a następnie destylowano pod zmniejszonym ciśnieniem dla usunięcia wszystkich śladów SOCl2 otrzymując surową 4-chloro-7-fluoro-6-nitrochinazolmę, którą rozpuszczono w suchym CH 2 Cl2 (50 ml) i dodano do mieszanego roztworu m-toluidyny w izopropanolu (i-PrOH) (30 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 20°C przez 30 minut i następnie heksan (200 ml) dodano do osadu produktu jako chlorowodorku. Osad przesączono, przemyto heksanem i następnie rozpuszczono w MeOH/H2 O (41, 150 ml) z łagodnym ogrzewaniem. Następnie dodano do roztworu nadmiar Et₃N i wodę (400 ml) dla wytrącenia produktu jako wolnej zasady, którą następnie przesączono, przemyto wodą i osuszono pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem 7-fluoro-4-[(3-metylofenylo)-amino]-6-nitrochinazoliny (3,01 g, 88%) jako żółtego proszku, temperatura topnienia (CH2Ch/heksan) 191-192°C.

'H NMR [(CD3)2SO]: δ 10,38 (s, 1H, NH), 9,62 (d, J = 8,1 Hz, 1H, H-5), 8,67 (s, 1H, H-2), 7,80 (d, J = 12,6 Hz, 1H, H-8), 7,63 (br d, J = 8,2 Hz, 1H, H-6'), 7,60 (br s, 1H, H-2'), 7,31 (t, J = 7,8 Hz, 1H, H-5'), 7,03 (br d, J = 7,5 Hz, 1H, H-4'), 2,35 (ss, 3H, ArCH₃).

Analiza, obliczone dla C15H11FN4O3 wymaga:

C, 60,4; H, 3,7; N, 18,8%.

Znalezione: C, 60,6; H, 3,6; N, 19,0%.

Do roztworu 3-morfolinopropan-1-olu (8,40 mmol, 1,22 g) w THF (40 ml) pod N2 dodano sód metaliczny (11,8 mmol, 0,27 g). Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze 20°C przez 2 godziny, a następnie przelano do roztworu 7-fluoro-4-[(3-metylo-fenylo)amino]-6-nitrochinazoliny (0,70 g, 2,35 mmol) w THF (30 ml) pod N2. Powtórzono procedurę reakcji i przetwarzania z wytworzeniem po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/CH2Cl2/EtOAc (5:45:50) do MeOH/CH2CO -50/EtOAc (3:7:10) 4-[(3-metylofenylo)-amino]-7-[(3-morfolino)propyloksy]-6-nitrochinazolmy (0,87 g, 88%) jako żółtego proszku, temperatura topnienia (CH2 Ch/heksan) 169-170°C.

'H NMR [(CD3)2SO]· δ 10,00 (s, 1H, NH), 9,26 (s, 1H, aromatyczne), 8,62 (s, 1H, aromatyczne), 7,64 (br d, J = 8,1 Hz, 1H, H-6'), 7,62 (br s, 1H, H-2'), 7,45 (s, 1H, aromatyczne), 7,29 (t, J = 7,8 Hz, 1H, H-5'), 6,99 (br d, J = 7,5 Hz, 1H, H-4'), 4,34 (t, J = 6,1 Hz, 2H, CH2CH2CH2O), 3,58 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,46 (t, J = 7,0 Hz, 2H, NCH2 CH 2 CH2), 2,38 (br s, 4H, morfolinowy metylen), 2,35 (s, 3H, CH3 Ar), 1,94 (kwintet, J = 6,6 Hz, 2H, CH2 CH2 CH2).

Analiza, obliczone dla C22 H25N 5O4 wymaga:

C, 62,4; H, 6,0; N, 16,5%.

Znalezione: C, 62,2; H, 6,1; N, 16,5%.

Roztwór powyższej nitrochinazoliny (0,71 g, 1,68 mmol) w MeOH/EtOAc (2.1, 60 ml) uwodorniano (60 psi) nad Pd-C przez 6 godzin i następnie przesączono przez celit. Przesącz następnie zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem 6-amino-4-[(3-metylofenylo)amino]-7-[(3-morfolmo)propyloksy]-chinazoliny, której użyto bez dalszego badania. Do jej mieszanego roztworu (0,7 g, 1,8 mmol), kwasu akrylowego (6 mol, 10,8 mmol, 776 pl), 1 Et₃N (nadmiar, 4,0 ml) w DMF (20 ml) pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDCEHCl) (3 mol, 5,38 mmol, 1,03 g). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją C^CE/EtOAc (1:1) do MeOH/C^Ch/EtOAc (3:7:10), N-[4-[(3-metylofenylo)-amino]-7-[(3-morfolino)propyloksy]-chinazohn-6-ylo]-akryloamidu (175 mg, 22%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (EtO Ac/Et^3) 69-72°C

190 489 'H NMR [(CD3)2SO], (400 MHz): (9,60 (s, 1H, wymienne), 9,59 (s, 1H, NH), 8,86 (s, 1H, H5), 8,48 (s, 1H, H2), 7,62 (br d, J = 8,0 Hz, 1H, H-6'), 7,61 (br s, 1H, H-2'), 7,26 (s, 1H, H 8), 7,25 (t, J = 7,8 Hz, 1H, H-5'), 6,92 (br d, J = 7,4 Hz, 1H, H-4'), 6,70 (dd, J = 16,9,

10,2 Hz, 1H, CH2CHCO), 6,32 (dd, J = 16,9, 1,9 Hz, 1H, CH₂CHCO), 5,82 (dd, J = 10,2, 1,9 Hz, 1H, CH2CHCO), 4,22' (t, J = 6,3 Hz, 2H, CH₂CH₂CH₂2)), 3,58 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,48 (t, J = 7,1 Hz, 2H, NCH2 CH2 CH2), 2,38 (br s, 4H, morfolinowy metylen), 2,33 (s, 3H, CH 3 Ar), 1,99 (kwintet, J = 6,7 Hz, 2H, CH2 CH2 CH2).

Analiza, obliczone dla C25H29N5O3 · 0,25H₂O wymaga:

C, 66,4; H, 6,6; N, 15,5%.

Znalezione: C, 66,3; H, 6,9; N, 15,9%.

Przykład 23

N-[4-[(3-metylofemylo)amino]-7-[3-(4,N-metylo-l,N-piperazyΉo)propoksy]chmazolin-6-ylo] akryloamid

Sód metaliczny (10,1 mmol, 0,23 g) dodano do roztworu 3-N-(4-metylopiperazynylo)propan-1-olu (6,71 mmol, 1,06 g) w THF (15 ml) pod N₂. Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze 20°C przez 2 godziny, a następnie przelano do roztworu 7-fluoro-4-[(3-metylofenylo)amino]-6-nitrochinazoliny (0,50 g, 1,68 mmol) w THF (20 ml) pod N2 Ciemnoczerwony roztwór ogrzewano następnie w temperaturze wrzenia przez 24 godziny, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na tlenku glinu z elucją EtOAc/heksan (1:1) do EtOAc (2:3:5), z wytworzeniem 4-[(3-metylofenylo)amino]-7-[3-N-(4-metylopiperazymylo)propyloksy]-6-nitrochinazolmy (0,67 g, 91%) jako żółtego proszku, temperatura topnienia (Et2 O/heksan) 155-156°^ 'H NMR [(CD₃)2SO]: δ 10,00 (s, 1H, NH), 9,26 (s, 1H, H5, H2H5), 8,61 (s, 1H, H2), 7,64 (br d, J = 8,4 Hz, 1H, H-6'), 7,62 (br s, 1H, H-2), 7,43 (s, 1H, H8), 7,29 (t, J = 7,8 Hz· 1H, H-5'), 6,99 (br d, J = 7,4 Hz, 1H, H-4'), 4,32 (t, J = 6,0 Hz, 2H, CH2CH2CH2O), 2,44 (t, J = 7,0 Hz, 2 H, NCH2 CH2 CH2), 2,39-2,28 (br s, 8 H, piperazynylowy metylen), 2,34 (s, 3H, CH3Ar), 2,14 (s, 3H, CH3N), 1,92 (kwintet, J = 6, 6 Hz, 2H, CH2CH2CH2).

Analiza, obliczone dla CH2 8N5O3 wymaga:

C, 63,3; H, 6,5; N, 19,3 %

Znalezione: C, 63,4; H, 6,8; N, 19,6%.

Roztwór powyższej nitrochinazoliny (0,61 g, 1,40 mmol) w MeOH/EtOAc (2:1, 50 ml) uwodorniano (60 psi) nad Pd-C przez 5 godzin i następnie przesączono przez celit. Przesącz zątężono następnie pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na krzemionce klasy III z elucją MeOH/EtOAc (5:95) z wytworzeniem 6-ammo-4-[(3-metylofenylo)amino]7-[3-N-(4-metylopiperazymylo)propyloksy]-chmazoliny (361 mg), która się gwałtownie odbarwiała i której użyto bez dalszego badania. Do mieszanego roztworu jej (0,36 g, 0,89 mmol), kwasu akrylowego (6 mol, 5,53 mmol, 366 μΐ) i Et3N (nadmiar, 2,0 ml) w DMF (20 ml) pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloammopropylo)-3-etylo-karbodiimidu (EDCPHCl) (3 mol, 2,66 mmol, 511 mg). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem, po chromatografii na krzemionce klasy III z elucją EtOAc do MeOH/EtOAc (2:98), N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-7-[3-N-(4-metylopiperazynylo)-propyloksy]-chmazolin-6-ylo]-akryloamidu (65 mg, 16%) jako bezbarwnego szkliwa, temperatura topnienia (Et2 O/heksan) 60-66°C.

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 9,60 (s, 1H, NH), 9,59 (s, 1H, NH), 8,86 (s, 1H, H5), 8,48 (s, 1H, H2), 7,62 (br d, J = 8,0 Hz, 1H, H-6'), 7,62 (br s, 1H, H-2'), 7,25 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,25 (s, 1H, H8), 6,92 (br d, J -- 7,5 Hz, 1H, H-4'), 6,70 (dd, J = 17,0 Hz, J = 10,2 Hz, 1H, CH2CHCO), 6,31 (dd, J = 16,9, 1,8 Hz, 1H, CH2CHCO), 5,83 (dd, J = 10,2, 1,8 Hz, 1H, CH2 CHCO), 4,24 (t, J = 6,3 Hz, 2H, CH2CH2 CH 2 O), 2,47 (t, J = 7,1 Hz, 2H, NCH2 CH2 CH₂),

190 489

2,4--2,28 (br s, 8H, piperazynylowy metylen), 2,33 (s, 3H, CHjAr), 2,-5 (s, 3H, CH₃N), -,97 (kwintet, J = -,8 Hz, 2H, CH2CH2CH2)

El HRMS (M+) C 26H32N6O2 wymaga 4-0,2587.

Znalezione: 4-0,257-.

Przykład 24

N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-7-[3-(4,N-metylo-l,N-piperazyno)propoksy]-chmazolm---ylo]-akryloamid

Do roztworu 3-N-(4-metylopiperazynylo)propan-i-olu (8,8i mmol, i,39 g) w THF (40 ml) pod N2 dodano sód metaliczny (i3,2 mmol, 0,30 g). Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze 20°C przez 2 godziny i następnie przelano do roztworu 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-fluoro-6-nitrochmazoliny [J Med Chem, -99- (39) : 9i8] (0,80 g, 2,20 mmol) w THF (30 ml) pod N2. Identyczna procedura reakcji 1 przetwarzanie jak w poprzednim przykładzie dała, po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/CH^Cf/EtOAc (i:9:i0) do MeOH/C^Cf/EtOAc (2:3:5), 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-N-(4-metylopiperazynylo) propyloksy]---nitrochinazolinę (0,3- g, 33%) jako żółtych proszek, temperatura topnienia (trichlorowodorek) (MeOH/Et2^) 233°C (rozkład).

^lH NMR [wolna zasada, (CD3>2SO]: δ -0,-2 (s, -H, NH), 9,24 (s, -H, H5), 8,-9 (s, -H, H2), 8,i9 (br s, iH, H-2'), 7,88 (br d, J = 7,8 Hz, -H, H--'), 7,47 (s, iH, H8), 7,38 (t, J = 7,8 Hz, iH, H-5'), 7,34 (dt, Jc = 8,0, J_t = i,3 Hz, iH, H-4'), 4,33 (t, J = -,i Hz, 2H, CH2 CH2 CH2O), 2,45 (t, J = 7,0 Hz, 2H, NCH2CH2CH2), 2,42-2,29 (br s, 8 H, piperazynylowy metylen), 2,-5 (s, 3H, CH3N), i,92 (kwintet, J = -,7 Hz, 2H, CH2CH2CH2).

Analiza, obliczone dla C22H25BrN-O3'3HCfH2O wymaga:

C, 42,0; H, 4,8; N, i3,4; Cl, i-,9%

Znalezione: C, 42,i; H, 4,5; N, i3,3; Cl, i-,9%.

Świeżo przemyty (iN HCl, następnie destylowana H2O) proszek żelaza (4 równoważniki molowe, 0,i38 g) dodano w porcjach do ogrzewanego pod chłodnicą roztworu powyższej nitrochinazoliny (0,3i g, 0,-2 mmol) w EtOH/H2O (2:i, 50 ml) zawierającej lodowaty kwas octowy (i,0 ml). Powstałą zawiesinę ogrzewano w temperaturze wrzenia z energicznym mieszaniem przez 20 minut, następnie ochłodzono, zalkalizowano przez dodanie stężonego NH 3 i przesączono przez warstwę celitu. Warstwę celitu przemyto EtOH i przesącz zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, rozcieńczono wodą, i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na krzemionce klasy III, z elucją MeOH/EtOAc (5:95), z wytworzeniem --amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-N-(4-metylopiperazynylo)propyloksy]-chinazolmy (238 mg, 82%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH2 CE) I7I-I72°C.

*H NMR [(CD₃)2SO]: δ 9,3- (s, iH, NH), 8,38 (s, iH, H2), 8,22 (t, J = i,9 Hz, iH, H-2’), 7,8- (ddd, J = 8,2, 0,8, i,9 Hz, iH, H-6’), 7,40 (s, iH, H5), 7,30 (t, J = 8,0 Hz, iH, H5'), 7,20 (ddd, J = 8,3, -,0, i,9 Hz, iH, H-4’), 7,09 (s, iH, H8), 5,34 (s, 2H, NH2), 4,-9 (t, J = -,2 Hz, 2H, CH2CH2CH2O), 2,49 (zasłonięte t, J = 7 Hz, 2H, NCH2CH2CH2), 2,43-2,29 (br s, 8H, piperazynylowy metylen), 2,i- (s, 3H, CH3N), i,97 (kwintet, J = 6,8 Hz, 2H, CH2CH 2 CH2).

Analiza, obliczone dla C22H22BrN-O’i,25H2O wymaga:

C, 53,5; H, -,0; N, i7,0%.

Znalezione: C, 53,5; H, 5,7; N, -7,0%.

Kwas akrylowy (6 mol, 2,84 mmol, i95 μ!) i Et₃N (nadmiar, i,0 ml) w DMA (20 ml) pod N 2 dodano do mieszanego roztworu powyższej aminochinazoliny (223 mg, 0,47 mmol) i chlorowodorku i-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylo-karbodiimidu (EDCI 1 HCl) (3 mol, i,42 mmol, 273 mg). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem po chromatografii na krzemionce klasy III z elucją EtOAc/heksan (i:i) do MeOH/EtOAc (2:98), N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-7-[3-N-(4-metylopiperazynylo)propyloksy]-chmazolin---ylo]190 489

-akryloamidu (145 mg, 58%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH₂Cl₂/Et₂ O/heksan) 105-107°C 'H NMR [(CD₃)₂SO]. δ 9,78 (s, 1H, CONH), 9,61 (s, 1H, NH), 8,89 (s, 1H, H5), 8,56 (s, 1H, H2), 8,17 (t, J = 1,9 Hz, 1H, H-2'), 7,87 (br d, J = 8,5 Hz, 1H, H-6'), 7,34 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,28 (s, 1H, H 8), 7,27 (br dl, J_d = 8 Hz, Jt = 1Hz, 1H, H-4'), 6,72 (dd, J = 17,0,

10,3 Hz, 1H, CH₂CHCO), 6,32 (dd , J = 17,0, 1,9 Hz, 1H, CH₂CHCO), 5,83 ((dd, J = 10,2, 1,9 Hz, 1H, CH₂CHCO), 4,26 (ζ J = 6,3 Hz, 2H, CH₂CH₂CH₂O), 2,,^^ (ζ J = 7,1 Hz, 2H, NCH2CH2CH2), 2,42-2,27 (br s, 8H, piperazynylowy metylen), 2,15 (s, 3H, CH3N), 1,98 (kwintet, J = 6,7 Hz, 2H, CH₂ CH₂ CH2).

Analiza, obliczone dla C₂5 H29 BrN6O2'0,5H2O wymaga:

C, 56,2; H, 5,7; N, 15,7%

Znalezione: C, 56,3; H, 5,6; N, 15,5%.

Przykład 25

N-[4-[(3-bromofynylo)amino]-7-[3-(1N-imidazylo)propoksy]-chinazolin-6-ylo]-akΓyloamid

Do zawiesiny przemytego heksanem wodorku sodu (5,50 mmol, 220 mg 60% dyspersji w oleju mineralnym) w THF (20 ml) wprowadzono roztwór 3-N-(imidazoilo)propan-1-olu (4,84 mmol, 0,61 g) w THF (30 ml). Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze 20°C pod N₂ przez 2 godziny, podczas gdy żądany alkoholan sodu częściowo strącił się z roztworu. Następnie dodano stałą 4-[(3-bromofenylo)ammo]-7-fluoro-6-nitrochinazolinę [J Med Chem, 1996 (39) ’918] (0,80 g, 2,20 mmol) do tej zawiesiny z wytworzeniem ciemnoczerwonego roztworu, który ogrzewano w temperaturze wrzenia przez 24 godziny, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją CH₂Cl2/EtOAc (1:1) do MeOH/CH2Cl₂/EtOAc (3:7:10) otrzymując 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-(3-N-(Imidazoilo)propyloksy]-6-nitrochInazolInę (524 mg, 51%) jako żółty proszek, temperatura topnienia (CH₂ Cl₂/heksan) 212-215°C.

*H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 10,16 (s, 1H, NH), 9,30 (s, 1H, H5), 8,70 (s, 1H, H2), 8,19 (t, J = 1,6 Hz, 1H, H-2'), 7,88 (dl, J_d = 7,8 Hz, Jt - 1,5 Hz, 1H, H-6'), 7,63 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 7,48 (s, 1H, H8), 7,39 (t, J = 7,9 Hz, 1H, H-5'), 7,35 (dt, J_d = 8,0 Hz, J, = 1,6 Hz, 1H, H-4'), 7,21 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 6,90 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 4,22 (t, J = 6,0 Hz, 2H, CH2 CH₂ CH2), 4,18 (t, J = 6, 8 Hz, 2H, CH2 CH₂ CH2), 2,26 (kwintet, J = 6,4 Hz, 2H, CH₂CH₂ CH₂)

Analiza, obliczone dla C₂0H1₇BrN6O3 wymaga:

C, 51,2; H, 3,6; N, 17,9%.

Znalezione C, 51,0; H, 3,6; N, 17,6%.

Świeżo przemyty (1N HCl, następnie destylowany H₂O) proszek żelaza (4 mol, 0,241 g) dodano w porcjach do ogrzewanego pod chłodnicą roztworu powyższej 6-mtrochinazoliny (0,51 g, 1,08 mmol) w EtOH/H2O (2:1, 60 ml) zawierającego lodowaty kwas octowy (0,7 ml). ldentyczna procedura reakcji i przetwarzanie jak w poprzednim przykładzie dała, po chromatografii na krzemionce klasy lll z elucją MeOH/EtOAc (5:95), 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-N-(imidazoilo)propyloksy]-chinazolmę (389 mg, 82%) jako białawy proszek, temperatura topnienia (CH2Cl₂/Et₂O) 178-180°C.

'H NMR [(CD3)2SO]: δ 9,37 (s, 1H, NH), 8,38 (s, 1H, H2), 8,22 (t, J = 1,8 Hz, 1H, H-2'), 7,86 (br d, J = 8,1 Hz, 1H, H-6'), 7,66 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 7,40 (s, 1H, H5), 7,30 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,23 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 7,21 (br d, J = 7,7 Hz, 1H, H-4'), 7,06 (s, 1H, H8), 6,90 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 5,45 (s, 2H, NH2), 4,28 (t, J = 7,1 Hz, 2H, CH2CH2CH2), 4,10 (t, J = 5, 8 Hz, 2H, CH₂CH2CH₂), 2,27 (kwintet, J = 6,5 Hz, 2H, CH2 CH₂ CH2).

190 489

Analiza, obliczone dla CBoHigBrNgO 0,5H₂O wymaga:

C, 53,6; H, 4,5; N, 18,7%.

Znalezione C, 53,6; H, 4,5; N, 18,6%.

Do mieszanego roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)-amino]-7-(3-N-(imidazoilo)propyloksy]-chinazoliny (383 mg, 0,87 mmol), kwasu akrylowego (6 mol, 5,23 mmol, 359 μΐ) i pirydyny (nadmiar, 1,0 ml) w DMA (20 ml) pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EDClHCl) (5 mol, 4,36 mmol, 838 mg). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem po chromatografii na krzemionce klasy III z elucją EtOAc/heksan (1:1) do Me-OH/EtOAc (5:95), N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-N-(imidazoilo)-propyloksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid (9 mg, 2%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH2 Cl2/Et2O/heksan) 235-237°C.

'H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 9,79 (s, 1H, CONH), 9,60 (s, 1H, NH), 8,88 (s, 1H, H5), 8,55 (s, 1H, H2), 8,18 (t, J = 1,9 Hz, 1H, H-2'), 7,87 (ddd, J = 8,2, 1,8, 1,0 Hz, 1H, H-6'), 7,64 (s, 1H, imidazoilowy metyn), 7,34 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,28 (br dt, Jd = 8,0 Hz, Jt = 1,2 Hz, 1H, H-4'), 7,27 (s, 1H, H 8), 7,21 (t, J = 1,3 Hz, 1H, imidazoilowy metyn), 6,89 (br s, 1H, imidazoilowy metyn), 6,73 (dd, J = 17,0, 10,2 Hz, 1H, CH2 CHCO), 6,34 (dd, J = 17,0, 1,8 Hz, 1H, CH2CHCO), 5,85 (dd, J = 10,2, 1,8 Hz, 1H, CH2CHCO), 4,22 (t, J = 6,9 Hz, 2H, CH2CH2CH2), 4,14 (t, J = 6,0 Hz, 2H, CH2CH2CH2), 2,27 (kwintet, J = 6,4 Hz, 2H, CH2CH 2 CH₂).

Analiza, obliczone dla CH2rH2iBrN6O2'0,75H2O wymaga:

C, 54,5; H, 4,5; N, 16,6%

Znalezione' C, 54,5; H, 4,4; N, 16,2%.

Przykład 26

N-[4-[(3-bromofenyjo)amino]-7-[4-(^N,N-dimetylo--amno)butoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid

Do zawiesiny heksanu przemytej wodorkiem sodu (11,0 mmol, 440 mg 60% dyspersji w oleju mineralnym) w THF (20 ml) dodano roztwór 4-(N,N-dimetyloamino)butan-1-olu (8,80 mmol, 1,03 g) w THF (30 ml). Powstałą zawiesinę mieszano w temperaturze 20°C pod N2 przez 2 godziny i następnie przelano do roztworu 4-[(3-bromofenylo)amino]-7-fluoro-6-mtrochinazolmy (J Med Chem, 1996; 39:918-928) (0,80 g, 2,20 mmol) w THF (30 ml) pod N2. Ciemnoczerwony roztwór ogrzewano następnie w temperaturze wrzenia przez noc. Identyczne przetwarzanie jak powyżej dało, po chromatografii na krzemionce klasy III z elucją EtOAc do MeOH/EtOAc (5:95) 6-ammo-4-((3-bromofenylo)amino]-7-[4-(N,N-dimetyloamino)butyloksy]-chinazolinę (310 mg, 33%) jako bladobrunatny proszek, temperatura topnienia (CH2 Cl2 /heksan) 155-156°C.

'H NMR [(CD3)2SO], (400 MHz): δ 9,36 (s, 1H, NH), 8,39 (s, 1H, aromatyczne), 8,23 (t, J = 2,0 Hz, 1H, H-2'), 7,86 (br d, J = 8,0 Hz, 1H, H-6'), 7,41 (s, 1H, aromatyczne), 7,30 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,20 (ddd, J = 8,2 Hz, J = 0,8 Hz, J = 1,8 Hz, 1H, H-4'), 7,09 (s, 1H, aromatyczne), 5,32 (s, 2H, Nh₂), 4,17 (t, J = 6,2 Hz, 2H, Ch₂CH2CH2CH2O), 2,47 (t, J = 7,3 Hz, 2H, NCH 2 CH2 CH2 CH2), 2,15 (s, 6 H, NCHah), 1,84 (kwintet, J = 6,4 Hz, 2H, CH2 CH 2 CH2 CH2), 1,62 (kwintet, J = 6,9 Hz, 2H, CH2 CH2 CH2 CH2).

Analiza, obliczone dla C20H24BN 5O· 1/2H2O wymaga:

C, 54,7; H, 5,7; N, 15,9%.

Znalezione: C, 54,3; H, 5,8; N, 15,8%.

Do mieszanego roztworu powyższej 6-aminochinazoliny (276 mg, 0,64 mmol), kwasu akrylowego (6 równoważników molowych, 3,85 mmol, 264 ml) i Et3N (nadmiar, 1,0 ml) w DMA (10 ml) pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (EdCi ; HCl) (3 równoważniki molowe, 1,92 mmol, 369 mg). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem po chromatografii na krzemionce klasy III

190 489 z elucją EtOAc/heksan (1:1) do MeOH/EtOAc (3:97), N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[4-(N,N-dimetyloamino)butyloksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamidu (98 mg, 32%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH 2Cl2/Et2O) 112-115°C.

Ή NMR [(CD3 )2 SO], (400 MHz): δ 9,77 (s, 1H, CONH), 9,62 (s, 1H, NH), 8,88 (s, 1H, aromatyczne), 8,56 (s, 1H, aromatyczne), 8,17 (t, J = 1,9 Hz, lH, H-2'), 7,87 (ddd, J = 8,2 Hz, J = 1,8 Hz, J = 1,0 Hz, 1H, H-6'), 7,34 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,29 (s, lH, aromatyczne), 7,27 (ddd, J = 8,2 Hz, J = 1,8 Hz, J = 1,0 Hz, 1H, H-4’), 6,71 (dd, J = 1*7,1 Hz, J = 10,2 Hz, 1H, CH CHCO), 6,32 (dd, J = 17,0 Hz, J = 1,9 Hz, 1H, CH CHCO), 5,82 (dd, J = 10,2 Hz, J = 1,9 Hz, 1H, CH CHCO), 4,24 (t, J = 6,6 Hz, 2H, CH CH CH CH O), 2,27 (t, J = 7,2 Hz, 2H, NCH CH CH CH 2), 2,12 (s, 6 H, N(CHh), 1,85 (kwintet, J = 6,9 Hz, 2H, CH CHCH CH 2), 1,60 (kwintet, J = 7,4 Hz, 2H, CH CH 2 CH CH2).

Analiza, obliczone dla C23H6BrN5O2l,25H₂O wymaga:

C, 54,5; H, 5,7; N, 13,8%.

Znalezione: C, 54,5; H, 5,3; N, 13,7%.

Przykład 27

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolm-6-ylo]-N-[3-morfohno-propylo]-akryloamid

Mieszany roztwór N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazoiin-6-ylo]-akryloamidu (1,78 g, 4,82 mmol), morfolmy (nadmiar, 4,0 ml) i kwasu p-toluenosulfonowego (katalitycznie) w THF (50 ml) ogrzewano w temperaturze 50°C przez 4 godziny i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, 1 poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/CH C^/EtOAc (15 40:45) z wytworzeniem N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-chinazohn-6-ylo]-3-morfolmopropylamidu (1,86 g, 78%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (EtOAc) 184-186°C ’H NMR [(CD3)2SO]: δ 10,37 (s, 1H, CONH), 9,91 (s, 1H, NH), 8,72 (d, J = 1,9 Hz, 1H, H-5), 8,58 (s, 1H, H-2), 8,17 (t, J = 2,1 Hz, 1H, H-2'), 7,86 (m, 2H, H-7, 6'), 7,78 (d, J = 8,9 Hz, 1H, H-8), 7,35 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,29 (dt, Jt= 1,2 Hz, J_d = 8,0 Hz, 1H, H-4'), 3,40 (t, J = 4,6 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,69 (t, J = 6,6 Hz, 2H, NCH2 CH CONH), 2,58 (t, J = 6,6 Hz, 2H, NCH2 CH2 CoNH), 2,44 (br s, 4H, morfolinowy metylen).

'³C NMR: δ 170,24, 157,18, 152,86, 146,48, 141,13, 136,87, 130,21, 128,39, 127,01, 125,74, 124,21, 121,03, 120,79, 115,40, 111,46, 66,09 (x2), 54,04,53,00 (x2), 33,66.

Analiza, obliczone dla C21H22BrNsO2 wymaga.

C, 55,3; H, 4,9; N, 15,3%

Znalezione· C, 55,1; H, 5,2; N, 15,2%.

Do mieszanego roztworu powyższego amidu (0,85 g, 1,86 mmol) w THF (30 ml) pod N2 w temperaturze 0°C dodano kroplami BH3 · DMS (2 równoważniki molowe, 372 μί l0 M roztworu). Powstały roztwór pozostawiono do ogrzania do 25°C i mieszano przez 2 godziny, zatrzymano reakcję ostrożnym dodatkiem 1N HCl (40 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano następnie w temperaturze 50°C przez 2 godziny, zalkalizowano przez dodanie nasyconego Na2CO3 i ekstrahowa.no EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/CHCk/EtOAc (3:8:8) z wytworzeniem 4-[(3-bromofenylo)-amlno]-6-[(3-morfolinopropylo)ammo]-chmazoiiny (130 mg, 16%) jako żółtego szkliwa (około 90% czystości w NMR). Użyto jej bez dalszego oczyszczania.

^lH NMR [(CD3)2SO]: (9,40 (s, 1H, NHAr), 8,37 (s, 1H, H-2), 8,17 (t, J = 1,9 Hz, 1H, H-2'), 7,91 (br d, J = 8,2 Hz, 1H, H-6'), 7,54 (d, J = 9,0 Hz, 1H, H-8), 7,34 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,27 (m, 2H, H-4', 7), 7,16 (d, J = 2,2 Hz, lH, H-5), 6,25 (t, J = 5,1 Hz, lH, CH2NH), 3,59 (t, J = 4,5 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 3,22 (q, J = 6,0 Hz, lH, CH2NH), 2,45

190 489 (t, J - 6,9 Hz, 2H, CH2CH2CH2NH), 2,39 (br s, 4H, morfolinowy metylen), l,82 (kwintet, J = 7,0 Hz, 2H, CH2 CH 2 CH2).

Do mieszanego roztworu powyższej aminy (l33 mg, 0,30 mmol), kwasu akrylowego (4 równoważniki molowe, l,20 mmol, 83 gl) i Et₃N (nadmiar, 0,5 ml) w DMF (5,0 ml) pod N2 dodano chlorowodorek l-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimiHu (EDCHHCl) (2,0 mol, 0,60 mmol, ll5 mg). Postąpiono zgodnie ze standardową procedurą z wytworzeniem, po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją EtOAc:CH₂Cl2 (l:l) do MeOH/CH2Cl₂/EtOAc (3:7:l0), N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-N-[3-morfolinopropylo]-akryloamiHu (39 mg, 26%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH Cl2/heksan) l7l-l75°C.

'H NMR [(CD3)2SO]: δ 9,86 (s, lH, NH), 8,70 (s, lH, H-2), 8,52 (d, J = 2,0 Hz, lH, H-5), 8,20 (t, J = l,9 Hz, lH, H-2'), 7,9l (br H, J = 8,6 Hz, lH, H-6'), 7,89 (H, J = 8,9 Hz, lH, H-8), 7,79 (dd, J = 8,8 Hz, J = 2,l Hz, lH, H-7), 7,38 (t, J = 7,9 Hz, lH, H-5'), 7,33 (dt, Jd = 8,4 Hz, J, = l,7 Hz, lH, H-4’), 6,22 (dd, J = l6,7, 2,3 Hz, lH, CH CHCO), 6,05 (br s, lH, CH₂CHCO), 5,6l (br H, J = 8,8 Hz, lH, CH2CHCO), 3,87 (t, J = 7,4 Hz, 2H, CHNRCO), 3,49 (t, J = 4,5 Hz, 4H, morfolinowy metylen), 2,28 (t, J = 7,l Hz, 2H, CH CH CH NRCO), 2,27 (br s, 4H , morfolinowy metylen) , l ,69 (kwintę, , J = 7,3 Hz , 2H , CH₂CH₂CH₂)

DEl HRMS (M+).

Obliczone dla C 24H 2₆Br^8lN₅ O2: 497,l249

Znalezione: 497,l250.

Przykład 28

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolm-6-ylo]pronanamid

Do roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazoliny (l57 mg, 0,5 mmol) w suchym THF (3 ml) mieszanym pod N 2 w temperaturze 25°C dodano kroplami chlorek propionylu (0,05 ml, 0,58 mmol). Powstało oH razu żółte ciało stałe. Po 45 minutach ciało stałe odsączono i przemyto eterem i osuszono. Rekrystalizacja z mokrego metanolu dała żądany produkt (97 mg, 47%), temperatura topnienia 265-266°C.

'H NMR [(CD3)₂SO]: δ ,3 ,( (srs, IH, NH), 10,5( (s, 1H, NH), 0,02 ( s, 1H,H5), 8888 (s, lH, H2), 8,00-7,97 (m, 2H, H7, H2'), 7,89 (d, C = 9,l Hz, lH, H8), 7,7l (H, J = 7,8 Hz, lH, H6'), 7,50 (H, J = 8,3 Hz, lH, H4'), 7,45 (t, J = 8,l Hz, lH, H5'), 2,45 (q, J = 7,3 Hz, 2H, CH₂), l,l5 (t, J = 7,5 Hz, 3H, CH3).

Widmo masowe (Cl): 373 (84, ⁸¹ BrMH+), 372 (43, ^BrM*), 37l (l00; ⁷⁹BrMH+), 370 (28, ⁷⁹BrM⁺).

Obliczone dla CrH 1₃N4BrO NClΌ)0N₂ O:

C, 49,00; H, 4,ll; N, l3,45%

Znalezione: C, 48,89; H, 3,97; N, l3,36%.

Przykład 29

N-[4-[(3-bromorenylo)ammo]-chinazolm-6-ylo]-metak(yloamiH

Do mieszanego roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)-amino]-chinazoliny (J MeH Chem, l995; 38:3482) (0,50 g, l,59 mmol) w THF (20 ml) pod azotem dodano Et₃N (nadmiar, l,0 ml), katalityczną ilość DMAP i chlorek metakryloilu (l,l równoważnika molowego, l,75 mmol, l7l gl) kroplami. Mieszaninę mieszano w temperaturze 25°C przez l,5 ggddiny, (dodając w tym 5zaaie dwii nnatęppn ilości ,(5 gl) cMoorai meetakrycoilu Mieszaninę rozcieńczono następnie nasyconym NaHCO3 i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem 1 poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją CH2Cl₂/EtOAc (l:l) Ho MeOH/CHCl₂/EtOAc (5:45:50). Rekrystalizacja z EtOAc dała N-[4-[(3-brdmofsnylo)amind]chmaaolin-6-ylo]-2-metyldakryloamiH (l95 mg, 32%) jako kremowy proszek, temperatura topnienia 244-245°C.

190 489 ‘H NMR [(CD₃)2SO]: δ 10,15 (s, 1H, CONH), 9,90 (s, 1H, NH), 8,80 (br s, 1H, H-5), 8,60 (s, 1H, H-2), 8,20 (br s, 1H, H-2'), 7,97 (br d, J = 8,6 Hz, 1H, H-7), 7,89 (br d, J = 7,7 Hz, 1H, H-6'), 7,80 (d, J = 8,9 Hz, 1H, H-8), 7,35 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,30 (br d, J = 7,5 Hz, 1H, H-4'), 5,94 (s, 1H, CH2 C(CH )CO), 5,62 (s, 1H, CH₂C (CH3 )CO), 2,02 (s, 3H,

CH2C(CH3 )CO) f3C NMR- δ 166,71, 157,17, 153,07, 146,69, 141,09, 139,93, 136,62, 130,23, 128,24, 128,11, 125,73, 124,11, 121,04, 120,66, 120,51, 115,19, 113,28, 18,60.

Analiza, obliczone dla C^H^Br^O wymaga:

C, 56,4; H, 4,0; N, 14,6%.

Znalezione: C, 56,1; H, 3,9; N, 14,5%.

Przykład 30

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]etenylosulfonamid

Do mieszanego roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)-amino]-chinazoliny (J Med Chem, 1995; 38:3482) (0,30 g, 0,95 mmol) w THF (20 ml) pod azotem dodano Et₃N (3,5 równoważnika molowego, 3,33 mmol, 245 pl), katalityczną ilość DMAP i chlorek chloroetanosulfonylu (1,2 równoważnika molowego, 1,14 mmol, 119 pl) kroplami. Mieszaninę mieszano w temperaturze 25°C przez godzinę i następnie rozcieńczono nasyconym NaHCO3 i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na2 SO4, zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/C^Ch/EtOAc (3:47:50). Krystalizacja z CH2Cl₂/heksanu dała N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]winylosulfonamid (210 mg, 54%) jako kremowy proszek, temperatura topnienia 217°C (rozkład).

Ή NMR [(CD3 )2 SO]: δ 10,31 (s, 1H, SO2NH), 9,96 (s, 1H, NH), 8,60 (s, 1H, H-2), 8,20 (d, J = 2,0 Hz, 1H, H-5), 8,14 (br s, 1H, H-2'), 7,85 (br d, J = 7,9 Hz, 1H, H-6'), 7,81 (d, J = 8,9 Hz, 1H, H-8), 7,67 (dd, J = 8,9, 2,1 Hz, 1H, H-7), 7,37 (t, J = 8,0 Hz, 1H, H-5'), 7,32 (br d, J = 8,1 Hz, 1H, H-4'), 6,90 (dd, J = 16,4, 9,8 Hz, 1H, CH2 CHSO2), 6,17 (d, J = 16,4 Hz, 1H, CH2 CHSO2), 6,06 (d, J = 9,8 Hz, 1H, CH2 CHSO2).

¹³C NMR: δ 157,18, 153,47, 147,17, 140,83, 136,02, 135,48, 130,25, 129,03, 128,44, 127,77, 126,08, 124,60, 121,18, 121,03, 115,43, 114,01.

Analiza, obliczone dla Ci6Hi3BrN4 O2S wymaga:

C, 47,4; H, 3,2; N, 13,8%.

Znalezione: C, 47,7; H, 3,1; N, 13,8%.

Przykład 31

N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-chinazolin-6-ylo]-E-but-2-enamid

Do roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazoliny (316 mg, 1,0 mmol) w THF (6 ml) mieszanego pod N2 w temperaturze 0°C dodano chlorek trans-krotonylu Po dodaniu powstało żółte ciało stałe. Ciało stałe zebrano w lejku Buchnera po 2,5 godziny i działano ultradźwiękami z EtOAc z wytworzeniem tytułowego związku (216 mg, 520), temperatura topnienia 279-281 °C.

'H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 11,55 (brs, 1H, NH), 10,78 (s, 1H, NH), 9,17 (d, J = 1,9 Hz, 1H, H5), 8,97 (s, 1H, H2), 8,12 (dd, J = 9,1, 2,0 Hz, 1H, H7), 8,05 (t, J = 1,9 Hz, 1H, H2'), 7,99 (d, J = 9,0 Hz, 1H, H8), 7,76 (dd, J = 8,1, 2,0 Hz, 1H, H6'), 7,58 (dd, J = 8,6, 1,7 Hz, 1H, H4'), 7,52 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H5’) 7,03-6,94 (m, 1H, [(CO)CH=], 6,34 (dd, J = 15,1, 1,7 Hz, 1H, CH=CHCH3), 1,98 (dd, J = 6,8, 1,4 Hz . 3H, CH3).

Widmo masowe (CI): 385 (89, ⁸¹ BrMH+), 384 (51, ⁸¹ BrM+), 383 (100, 79BrMH+), 382 (37, ⁷⁹BrM⁺)

Obliczone dla Ci8H15N4BrO<HCl:

C, 51,51; H, 3,84; N, 13,35%

Znalezione C, 51,29; H, 3,52; N, 13,13%.

190 489

Przykład 32

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chimązolin-6-ylo]-4,4,4-trifluoro-E-but-2-enamid Chlorowodorek 1-(3-dimetyloąminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (192 mg, 1,0 mmol) dodano do roztworu 6-amino-4[(3-bromofenylo)amino]-chinazoliny (158 mg, 0,5 mmol) i kwasu 4,4,4,-trifluorobut-2-enowego (153 mg, 1,1 mmol) w THF/DMF (4:1, 2,5 ml), mieszano pod azotem w temperaturze 0°C. Po godzinie dodano wodę (10 ml) i po 15 minutach osad zebrano w lejku Buchnera. Pozostałość przepłukano wodą ¢2 x 5 ml) i eterem (10 ml) i osuszono na powietrzu. Ciało stałe umieszczono w zawiesinie w EtOAc (10 ml), ogrzewano krótko w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną i działano ultradźwiękami przez 10 minut, a ciało stałe zebrano w lejku Buchnera, przepłukano EtOAc (5 ml) i osuszono w piecu próżniowym w temperaturze 75°C przez 1,5 godziny z wytworzeniem 0,4 chlorowodorku N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-4,4,4-trifluoi^obu^1^-2-e^namidu (76 mg, 33%) jako jasnożółtego ciała stałego, temperatura topnienia 273-278°C.

Obliczone dla C i₈H1₃BrF3N4O O,4HCl:

C, 47,85; H, 2,77; N, 12,40%.

Znalezione: C, 47,89, H, 2,66; N, 12,27%.

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 11,09 (brs, 1H, NH), 10,43 (s, 1H, NH), 8,90 (s, 1H, H2), 8,70 (s, 1H, H5), 8,11 (s, 1H, H2'), 7,97 (dd, J = 2,5, 9,2 Hz, 1H, H7), 7,87 (d, J = 9,0 Hz, 1H, H 8), 7,81 (d, J - 6,9 Hz, 1H, H6'), 7,41-7,33 (m, 2H, H5' & H4'), 7,11 (d, J = 16,4 Hz, 1H, CH=CHCF₃), 7,03 (dg, J_d = 16,4 Hz Jq = 6,4 Hz, 1H, CH=CHCF3).

Widmo masowe (CI) 439 (78 ⁸¹ BrM+), 437 (100 ⁷⁹BrM+).

Przykład 33

N-[4-[(3-bromofemylo)ammo]-chinazolm-6-ylo]-propynamid

Chlorowodorek 1-(3'-dimetyloąmmopropylo)-3-etylokarbodiimidu (200 mg, 1,04 mmol) dodano do roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)-amino]-chinazoliny (158 mg, 0,5 mmol) i kwasu propiolowego (0,08 ml, 1,1 mmol) w DMF (1,5 ml) mieszano pod N 2 w temperaturze 0°C. Powstały roztwór mieszano w temperaturze 0°C przez 30 minut i zalano wodą. Powstałe drobne ciało stałe zebrano w lejku Buchnera, następnie rozpuszczono w metanolu i oczyszczono metodą preparatywnej tle na krzemionce, z elucją 10% MeOH/CHCh. Tytułowy związek wydzielono jako żółte ciało stałe (21 mg, 12 %), temperatura topnienia >310°C.

'H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 11,18 (brs, 1H, NH), 9,94 (s, 1H, NH), 8,75 (s, 1H, H5), 8,59 (s, 1H, H2), 8,15 (s, 1H, H2'), 7,85-7,79 (m, 3H, H7, H8, H6'), 7,37-7,28 (m, 2H, H5', H4'), 4,53 (s, 1H · CH..

Widmo masowe (CI): 369 (47, ⁸¹ BrMH+), 368 (24, ⁸¹ BrM+), 367 (50, 79BrMH⁺), 366 (13,⁷⁹BrM⁺), 91 (100).

Obliczone dla C17H11N4B1O:

C, 55,61; H, 3,02; N, 15,26%.

Znalezione: C, 55,40; H, 2,84; N, 15,18%.

Przykład 34

N-[4-[(3-bromofemylo)ammo]-chmazolin-6-ylo]but-2-ymamid

Do roztworu kwasu 2-butynowego (196 mg, 2,3 mmol) i chlorowodorku 1-(3-dimetyloąmmopIΌpylo)-3-etyloką'bodiimldu (385 mg, 2,0 mmol) w DMF (5 ml) mieszanego w temperaturze 25°C przez 20 minut dodano 6-amimo-4-[(3-bromofenyloIamino]-chinazolinę (316 mg, 1,0 mmol). Powstały roztwór mieszano pod N2 w temperaturze 25°C przez 14 godzin, następnie dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (206 mg, 1,0 mmol) i kwas 2-butynowy (82 mg, 1,0 mmol). Po kolejnych 8 godzinach dodano do reakcji dalszy chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (197 mg, 1,0 mmoll, 3waa ( 99 mg, 3,0 mmoll. Po wymieszaanu w temp>eraaurre 225C 3alsze (1 godzin, reakcję zatrzymano wodą. Żółty osad zebrano, działano ultradźwiękami z acetonem, potraktowano triseyldamina i oczyszczono metodą prspąratywmej tle na krzemionce, z elucją 1 ' 1 IdOAc/aceton Żądany produkt wydzielono jako żółte ciało stałe (20 mg, 4,7%), temperatura topnienia 281-283°C.

190 489 'H NMR [(CD3)2SO] δ -0,97 (brs, -H, NH), 9,93 (s, iH, NH), 8,7- (s, -H, H5), 8,57 (s, -H, H2), 8,-4 (s, iH, H2'), 7,84-7,7- (m, 3H, H7, H8, H4'), 7,34 (t, J = 8,- Hz, -H, H5'), 7,29 (d, J = 7,8 Hz, 1H, H6'), 2,09 (s, 3H 1 CH3). _{#) ίο}

Widmo masowe (APCI): 383 (i^^, ⁸¹BrMH⁺), 382 (23,⁸¹BrM⁺), 38- (95, ⁷⁹BrMH⁺).

Obliczone dla C 1₈H ^BrO-O^HC-A-Cj H6O:

C, 55,-9; H, 3,99; N, I3,i2%.

Znalezione: C, 55,-7; H, 3,9-; N, i2,93%.

Przykład 35

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[4,3-d]pirymidm-7-ylo]-akryloaimd

Do mieszanego roztworu 7-amino-4-[(3-bromofenylo)-amino]pirydo[4,3-d]-pirymidyny (J Med Chem, I995; 38:3780) (I40 mg, 0,4- mmol), DMAP (-4 mg) i Et3N (nadmiar, 2,0 ml) w temperaturze 0°C pod N2 dodano chlorek akryloilu (4,8 równoważników molowych, -82 (il) kroplami w czasie 4 godzin. Mieszaninę mieszano następnie w temperaturze 20°C, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką osuszono nad bezwodnym Na2 SO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym poddano chromatografu na żelu krzemionkowym z elucjąMeOH/CH 2 CE/EtOAc (5:45:50), z wytworzeniem N-[4-[(3-bromofenylo)amino]pi]ydo[4,3-d]-pirymidyn-7-ylo]-akryloamidu (i2 mg, 7%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH2 CE/heksan) 2i5-220°C (rozkład).

'HNMR [(CD3)2SO]: δ ii,i5 (s, iH, CONH), i0,25 (s, iH, NH), 9,-7 (s, iH, H5), 8,7i (s, -H, H2), 8,40 (s, iH, H8), 8,2i (t, J = i,9 Hz, iH, H-2'), 7,88 (dt, Jc = 7,- Hz, J, = i,5 Hz, iH, H-6’), 7,38 (t, J = 7,7 Hz, iH, H-5'), 7,3- (dt, Jc = 7,7 Hz, J, = i,5 Hz, iH, H-4'), 6,68 (dd, J = i7,i, -0,2 Hz, iH, CH2CHCO), -,39 (dd, J - i7,0, i,8 Hz, iH, CH2CHCO), 5,8- (dd, J = -0,i, i,8 Hz, iH, CH 2 CHCO).

Przykład 3N-(4-(3-bromo-fenyloammo)-pirydo[3,4-d]pil:ymldyn-6-ylo]-akryloamid

Zawiesinę --fluoropirydo[3,4-d]-pirymidyn-4(3H)-onu (zgłoszenie patentowe Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 08/358352, I994) (i,-5 g) w 50 ml chlorku tionylu i kilka kropli dimetyloformamidu ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną, aż otrzymano przejrzysty roztwór (20 minut), a następnie przez kolejne 30 minut. Części lotne usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie i przemyto wodnym roztworem Na2 CO3. Rozpuszczalnik osuszono i usunięto z wytworzeniem surowej 4-chloro---fluoropirydo^^-dEpirymidyny, którą rozpuszczono w 2-propanolu (50 ml) zawierającym 3-bromoanilinę (2,- g). Mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez - 5 minut z wytworzeniem osadu, który rozpuszczono przez dodanie trietyloaminy. Po dodaniu wody roztwór zatężono i ochłodzono z wytworzeniem 4-[(3-bromofenylo)amino]-6-lluoroplrydo[3,4-d]-plrymidyny (2,29 g), temperatura topnienia (MeOH) 2i9,5-22-°C.

Mieszaninę 4-[(3-bromofenylo)amino]-6-fluolΌpirydo[3,4-d]-pirymidyny (0,48 g) i 4-metoksybenzyloaminy w etanolu (50 ml) ogrzewano do -00°C (i0,3 g) przez 5 dni. Powstały produkt poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją CH2CE:EtOAc (3:-), z wytworzeniem 4-[(3-bromol.enylo)amlno]-6-[(4-metoksyfenylo)metylo-amlno]plrydo[3,4d]-pirymidyny (0,i8 g) temperatura topnienia (wodny roztwór metanolu), i78--79,5°C. Cześć 0,i0 g rozpuszczono w 5 ml kwasu trifluorooctowego i ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez godzinę, mieszaninę odparowano do suchej masy. Pozostałość podzielono pomiędzy EtOAc i wodny roztwór amoniaku, i surowy produkt poddano chromatografii na tlenku glinu, z elucją CH2 CE-‘MeOH (97:3) z wytworzeniem tt-aminoN-[(3-bromofenylo)amino]pirydo-[3,4-d]-pirymidyny (0,040 g), temperatura topnienia (CH2-Cl2) 24i,5-242°C.

Do roztworu --amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-pirydo[3,4-d]-pirymidyny (J Med Chem, i 99-; 39-I823) (455 mg, -,50 mmol) w suchym THF (50 ml) w temperaturze 0°C pod N2 dodano Et₃N (22,5 mmol, -,-- ml), katalityczną ilość DMAP (45 mg) i chlorek akryloilu (4,50 mmol, 3— μθ. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez godzinę i następnie dodano dodatkowy chlorek akryloilu (100 μΐ) i reakcję pozostawiono do ogrzania do temperatury

190 489 pokojowej i mieszano przez kolejną godzinę, przetworzono jak w poprzednim przykładzie, z wytworzeniem po kolumnowej chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/EtOAc (5'95), N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]pnydo-[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamidu (20 mg, 37%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (EtOAc/MeOH) 238-245°C (rozkład).

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 11,07 (s, 1H, CONH), 10,33 (s, 1H, NH), 9,05 (s, 1H, H5 lub H2), 9,03 (s, 1H, H2 lub H5), 8,66 (s, 1H, H8), 8,18 (br s, 1H, H-2'), 7,89 (br d, J = 7,6 Hz, 1H, H-6'), 7,40-7,33 (m, 2H, H-4', 5’), 6,70 (dd, J = 17,0, 10,2 Hz, 1H, CH₂ CHCO), 6,41 (dd, J - 1,2 , 16,9 Hz, 1H, CH2CHCO), 5,87 (dd, J = 1,2, ‘0,1 Hz, 1H, CH₂CHCO).

‘³C NMR δ 163,35, 156,82, 154,13, 150,87, 147,92, 141,64, 140,40, 131,25, 130,26, 127,86, 126,49, 124,76, 121,30, 121,02, 120,97, 103,43.

Analiza obliczone C-H|₂ BrN5O · 1,25H₂O wymaga:

C, 51,3; H, 3,4; N, 18,7%.

Znalezione: C, 51,1; H, 3,1; N, 18,4%.

Przykład 37

N-[4-(3-metylo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d] pirymidyn-6-ylo]-akryloamid

Do mieszanego roztworu 6-amino-4-[(3-mytylofenyIo)-amino]pirydo[3,4-d]-plrymidyny, wytworzonego z m-toluidyny i 4-chloro-6-fluoropirydo[3,4-d]-pirymidyny, następnie p-metoksybenzyloaminy i kwasu trifluorooctowego, jak opisano w poprzednim przykładzie (‘40 mg, 0,56 mmol), DMAP (14 mg) i Et₃N (nadmiar, 0,5 ml) w temperaturze 0°C pod N₂dodano chlorek akryloilu (2,7 równoważnika molowego, 123 fil) kroplami w czasie 3 godzin. Mieszaninę mieszano następnie w temperaturze 20°C przez godzinę, rozcieńczono wodą i ekstrahowano EtOAc. Połączone organiczne ekstrakty przemyto solanką, osuszono nad bezwodnym Na₂ SO4 i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym poddano chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją CH2Ch/EtOAc (1:1) do MeOH/CH₂Cl₂/EtOAc (2:48:50), z wytworzeniem N-[4-[(3-mytyIofenylo)amino]pirydo-[3,4-d]-pπ-ymidyn-6-yIo]-akryloamldu (41 mg, 24%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (EtOAc/heksan) 22‘-223°C (rozkład).

^lH NMR [(CD3 )₂ SO]: δ 11,03 (s, 1H, CONH), 10,18 (s, 1H, NH), 9,02 (s, 1H, H5 lub H2), 9,01 (s, 1H, H2 lub H5), 8,59 (s, 1H, H8), 7,63 (m, 2H, H-2', 6'), 7,29 (m, 1H, H-5'), 6,89 (br d, J = 7,5 Hz, 1H, H-4'), 6,69 (dd, J = 17,0, 10,2 Hz, 1H, CH2 CHCO), 6,37 (dd, J = 17,0, 1,9 Hz, 1H, CH₂ CHCO), 5,85 (dd, J = 10,2, 1,9 Hz, 1H, CH2 CHCO), 2,35 (s, 3H, CH3AJ-).

Analiza, obliczone dla C17H15N 5 O wymaga:

C, 66,9; H, 5,0; N, 22,9%.

Znalezione: C, 67,3; H, 5,2; N, 22,9%.

Przykład 38

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]piryrmdyn-6-ylo]-N-metyloakryloamid

Chlorowodorek 1-(3-dlmytyloaminopropyIo)-3-ytyIokarbodiimidu (294 mg, 1,5 mmol) dodano w jednej porcji do roztworu 4-[3-bromofynylo)ammo]-6-metyloaminopirydo[3,4-d]-plrymidyny (100 mg, 0,3 mmol), redestylowanego kwasu akrylowego (75 μζ 1,05 mmol), pirydyny, (0,3 ml) w 3:2 THF:DMA (1,8 ml) mieszalnego pod N2 w temperaturze 0°C. Po 30 minutach całość ogrzała się do 25°C, i po 3,75 godziny dodano jeszcze kwas akrylowy (25 μΐ) i roztwór mieszano jeszcze przez 3 godziny. Roztwór zalano wodą, i ciała stałe zebrano i osuszono na powietrzu. Ciała stałe utarto w gorącym dichlorometanie:octanly etylu i zebrano pozostawiając produkt (67 mg, 56%), temperatura topnienia 215-223°C (rozkład) 'H NMR [(CD₃)₂SO]: δ 10,11 (s, 1H, wymienia D₂O), 9,14 (s, 1H), 8,80 (s, 1H), 8,45 (s, 1H), 8,22 (s, 1H), 7,91 (br d, J = 7,7 Hz, 1H), 7,43-7,36 (m, 2H), 6,36-6,23 (m, 2H), 5,66 (dd, J = 9,5, 3,0 Hz, 1H), 3,44 (s, 3H).

ClMS m/z (względny %) 383 (23), 384 (100), 385 (40), 386 (99), 387 (20)

190 489

Analiza, obliczone dla CnHuNjOBr 0,4H₂0’

C, 52,16; H, 3,81, N, 17,89.

Znalezione: C, 52,25; H, 3,51; N, 17,76.

Przykład 39

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pnydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-meta.kryloamid

Do roztworu 6-ammo-4-[(3-bromofenylo)-amino)pirydo[3,4-d]-pirymidyny (J Med Chem, 1996; 39:1823) (250 mg, 0,82 mmol), Et3N (nadmiar, 2,0 ml) i DmAP (katalitycznie) w THF (30 ml) pod azotem dodano chlorek metakryloilu (3 x 1,1 równoważnika molowego, łącznie 264 μθ, zastosowano warunki reakcji i przetwarzanie jak powyżej z wytworzeniem po kolumnowej i preparatywnej warstwowej chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją EtOAc/CH₂Cl2 (1:1), N-[4-[(3-brOmofenylo)ammo]-pirydo-[3,4-d)pirymidyn-6-ylo)-2-metyloakryloamidu (18 mg, 6 %) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH₂ Cl₂/heksan) 177-178°C.

'H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 10,61 (s, 1H, CONH), 10,29 (s, 1H, NH), 9,06 (s, 1H, H5), 8,93 (s, 1H, H2), 8,67 (s, 1H, H 8), 8,19 (t, J = 1,6 Hz, 1H, H-2¹), 7,91 (dt, J_d = 7,6 Hz, Jt = 1,6 Hz, 1H, H-6 ’), 7,38 (t, J = 7,9 Hz, 1H, H-5'), 7,34 (dt, Jd = 8,1 Hz, Jt = 1,4 Hz, 1H, H-4'), 6,04 (s, 1H, CH2C(CH3)CO), 5,64 (s, 1H CH₂C(CH)CO), 2,03 (s, 1H, CH₂C(CH3)CO)

El HRMS (M+) C17 H,4Br⁸ⁱN 5 O wymaga 385,0361.

Znalezione 385,0360.

Przykład 40

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-etenylosulfonamid

Roztwór 6-ammo-4-[(3-bromofenylo)ammo]-pirydo[3,4-d]-pirymidyny (J Med Chem, 1996; 39:1823) (250 mg, 0,82 mmol), Et₃N (0,23 ml) i dMAp (katalitycznie) w THF (20 ml) poddano reakcji z chlorkiem chloro-etanosulfonylu (1,4 równoważnika molowego, 1,15 mmol, 120 μΐ) jak powyżej z wytworzeniem po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją MeOH/CH₂Cl2/EtOAc (2:48:50) i krystalizacji z CH^C^/heksanu, N-[4-[(3-bromofenylo)amino]pirydo-[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-winylosulfonamidu (53 mg, 16%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia 261-265°C.

'H NMR [(CD3)2SO]; δ 11,02 (s, 1H, SO₂NH), 10,25 (s, 1H, NH), 9,02 (s, 1H, H5\ 8,67 (s, 1H, H2), 8,15 (br s, 1H, H-2'), 8,00 (s, 1H, H8), 7,87 (dt, Jd = 7,2 Hz, Jt = 1,9 Hz, 1H, H-6'), 7,40 (br t, J = 7,9 Hz, 1H, H-5'), 7,37 (br dt, Jd = 7,8 Hz, J_t = 1,9 Hz, 1H, H-4'), 7,07 (dd, J = 16,5, 9,9 Hz, 1H, CH₂ CHSO2), 6,30 (d, J = 16,5 Hz, 1H, CH2CHSO2), 6,09 (d, J = 9,9 Hz, 1H, CH2 CHSO2).

13C NMR: δ 156,59, 154,34, 151,23, 147,43, 141,54, 140,18, 137,02, 130,36, 127,06, 126,73, 124,88, 121,43, 121,24, 121,07, 103,57.

Analiza, obliczone dla C^H^BrN 5O2 S’0,25 H₂0 wymaga:

C, 43,9; H, 3,1; N, 17,0%.

Znalezione. C, 44,2; H, 3,0; N, 16,5%.

Przykład 41

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3, 2-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamid

Do mieszanego roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)-am.ino]pirydo[3,2-d]-pirymidyny (J Med Chem, 1996; 39:1823) (46 mg, 0,15 mmol) i kwasu akrylowego (6 równoważników molowych, 0,91 mmol, 62 μό w DMA (5,0 ml) pod N₂ dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropyloj3-etylokarbodiimidu (EDCTHCl) (4,0 równoważnika molowego, 0,61 mmol, 116 mg). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 48 godzin z dodatkową ilością kwasu akrylowego i EDCI HCl (62 μΐ /116 mg), dodawaną co 12 godzin, następnie przetworzono jak powyżej z wytworzeniem po chromatografii na żelu krzemionkowym z elucją EtOAc:CH₂Cl₂ (1.1) do MeOH/CH₂Cl₂/EtOAc (2:48:50), N-[4-[(3-bromofenylo)-amino]piiydo[3,2-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamidu (14 mg, 26%) jako kremowego proszku, temperatura topnienia (CH₂Cl2/heksan) 226-228°C.

190 489 ’Η NMR [(CDahSO]· δ 11,13 (s, 1H, CONH), 9,57 (s, 1H, NH), 8,72 (s, 1H, H2), 8,69 (d, J = 9,1 Hz, lH, H 8), 8,43 (t, J = 1,9 Hz, lH, H-2'), 8,30 (d, J = 9,1 Hz, 1H, H7), 7,87 (br d, J = 6,9 Hz, lH, H-6'), 7,39 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H-5'), 7,33 (dl, Jd = 8,2 Hz, Jt = 1,3 Hz, 1H, H-4'), 6,68 (dd, J = 17,0, 10,2 Hz, 1H, CH2CHCO), 6,43 (dd, J = 17,0, 1,8 Hz, 1H, CH2 CHCO), 5,91 (dd, J = 10,2, 1,8 Hz, lH, CH2 CHCO).

Analiza, obliczone dla CuHnBrN/O wymaga:

C, 51,9; H, 3,3; N, 18,9%.

Znalezione: C, 51,7; H, 3,3; N, 18,8%.

Przykład 42

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]-pirymidyn-8-ylo]-akryloamid

Do roztworu 8-ammo-4-[(3-bromorenyio)amimo]bcmzotiemo-plrymidyny [patrz zgłoszenie patentowe WO 95/19970 1995] (100 mg, 0,26 mmol), kwasu akrylowego (0,04 ml, 0,58 mmol), i trietyloaminy (0,07 ml, 0,5 mmol) w DMF (1,5 ml) mieszanego pod N2 w temperaturze 25°C dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (127 mg, 0,66 mmol). Po 24 godzinach mieszaninę reakcyjną zalano wodą i jasnobrązowy osad zebrano w lejku Buchnera i oczyszczono metodą preparatywnej tle na krzemionce, z elucją 10% MeOH/CHCh z wytworzeniem żądanego produktu (25 mg, 23%) jako brązowego ciała stałego, temperatura topnienia 249,0-250,5°C.

'H NMR [(CD3 )₂ SO]: δ 10,50 (s, 1H, NH), 9,86 (s, 1H, NH), 8,86 (d, J = 2,0 Hz, 1H, H9), 8,79 (s, 1H, H2), 8,19 (s, 1H, H2'), 8,17 (dd, J = 8,0, 1,9 Hz, 1H, H7), 7,91 (dd, J = 8,8, 2,2 Hz, 1H, H6), 7,84 (d, J = 8,1 Hz, 1H, H6'), 7,35 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H5'), 7,29 (d, J = 8,0 Hz, lH, H41, 6,50 (dd, J = 16,9, 10 Hz, 1H, =CH), 6,33 (dd, J = 16,8, 2,1 Hz, lH, =CH), 5,82 (dd, J= 10, 1,9 Hz, 1H, =CH)

Widmo masowe (APCI): 427 (100, ⁸1 BrMH+), 426 (21, ^BrM+j, 425 (93, ⁷⁹BrMH⁺).

Obliczone dla C19H _BN4BrOS O,3HCTO,25C₃H₆O:

C, 52,49, H, 3,18; N, 12,19%.

Znalezione: C, 52,62; H, 3,31; N, 12,40%.

Przykład 43

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamid

6-amino-4-(3-bromoanilino)benzotieno[3, 2-d]-pirymidyna

2-chioro-3-nitrobenzamld: DMF (3 krople) dodano do mieszaniny kwasu 2-chloro-3-nitrobezoesowego (0,99 g, 4,9 mmol), chlorku oksalilu (0,47 ml, 5,4 mmol) w CH2 Cl2 (20 ml) w temperaturze 25°C mieszając pod N2. Po zakończeniu wydzielania gazu całe ciało stałe przeszło w roztwór. Po 3 godzinach rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem pozostawiając jasnozółte ciało stałe, które potraktowano zimnym NH4OH (20 ml). 2-chloro-3-mtrobenzamid zebrano jako białawe ciało stałe (1,02 g, 100%).

*H NMR [(CD3)zSO]: δ 8,12 (brs, 1H, NH), 8,06 (dd, J = 8,0, 1,7 Hz, 1H, H4), 7,87 (brs, 1H, NH2), 7,73 (dd, J = 7,8, 1,7 Hz, 1H, H6), 7,63 (t, J = 8,1 Hz, 1H, H5).

2- chioro-3-mtrobcnzonitryi: Roztwór 2-chłoro-3-nitrobenzamidu (l,02 g, 4,9 mmol) w P2O5/(TMS)2O/1,2-dichloroetame (30 ml) ogrzewano w temperaturze 85°C przez 18 godzin. Po ochłodzeniu do 25°C, roztwór przesączono przez korek żelu krzemionkowego (60 ml), z elucją 5% metanolu/CHCF (400 ml). Połączone popłuczyny zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem 2-chloro-3-nitrobenzonitrylu jako białawego ciała stałego (0,66 g, 74%).

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 8,42 (dd, J = 8,1, 1,5 Hz, 1H, H4), 8,33 (dd, J = 8,1, 1,7 Hz, 1H, H6), 7,81 (t, J = 8,3 Hz, 1H, H5).

3- Amino-2-metylokarboksylano-7-nitrobenzotloren: NEt3 (0,16 ml, 1,15 mmol) dodano kroplami do roztworu 2-chioro-3-mitrobcnzonltrylu (191 mg, 1,05 mmol) i tiooctanu metylu (0,l ml, l,1 mmol) w DMSO (3 ml) w temperaturze 25°C mieszając pod N2. Kolor roztworu zmienił się na ciemnopomarańczowy. Po 30 minutach reakcję zatrzymano wodą z lodem

190 489

Powstałe ciało stałe zebrano w lejku Buchnera i osuszono na powietrzu z wytworzeniem

3- amino-7-nitrobenzotiofeno-2-karboksylanu jako czerwonopomarańczowego ciała stałego (244 mg, 92%) *H NMR [(CD3)2SO]: δ 8,67 (dd, J = 8,1, 1,0 Hz, 1H, H6), 8,58 (dd, J = 7,8, 0,8 Hz, 1H, H4), 7,72 (t, J = 7,8 Hz, 1H, H5), 7,37 (brs, 2H, NH2).

6-nitrobenzotieno[3,2-d]pirymidon: Mieszaninę 3-amino-7-mtrobenzotiofeno-2-karboksylanu metylu (242 mg, 0,96 mmol) i octanu formamidyny (0,51 g, 4,9 mmol) ogrzano do 185°C i dodano 1,5 ml formamidu do reakcji Po godzinie w temperaturze 185°C, mieszaninę ochłodzono do 25°C. Ciało stałe zebrano i przemyto wodą, następnie osuszono. 6-Nitrobenzotieno[3,2-d]-pirymidon wydzielono jako żółte ciało stałe (161,5 mg, 68 %).

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 8,72 (d, J = 8,1 Hz, 2H, H7, H9), 8,45 (s, 1H, H2), 7,91 (t, J = 7,8 Hz, H8).

4-chloro-6-mtrobenzotieno[3,2-d^]-pir^'midyna. Suchy DMF (5 kropli) dodano do mieszaniny 6-mtrobenzotieno[3,2-d]-pirymidonu (161 mg, 0,65 mmol) i chlorku oksalilu (0,28 ml, 3,2 mmol) w 1,2-dichloroetanie (5 ml). Mieszaninę ogrzewano w temperaturze 85°C przez 7,5 godziny, następnie ochłodzono do 25°C. Ciało stałe przesączono na lejku Buchnera, przemyto CH2Ch i osuszono na powietrzu. 4-chloro-6-nitrobenzotieno[3,2-d]-pirymidynę otrzymano jako szare ciało stałe (166 mg, 96% surowej).

Ή NMR [(CD3)2SO]: δ 9,33 (s, 1H, H2), 8,99 (dd, J = 7,9, 1,3 Hz, 1H, H7), 8,87 (dd, J = 8,2, 1,0 Hz, 1H, H9), 8,03 (t, J = 7,8 Hz, 1H, H8).

4-([3-bromofenylo]ammo)-6-nitrobenzotieno[3,2-d]-pirymidyna· Mieszaninę 4-chloro-6-nitrobenzotienopirymidyny (166 mg, 0,62 mmol), m-bromoaniliny (0,08 ml, 0,73 mmol) i chlorowodorku m-bromoamliny (144 mg, 0,69 mmol) w izopropanolu (4,5 ml) ogrzewano w temperaturze 85°C mieszając pod N2 przez 7,5 godziny. Ciemnobrunatne ciało stałe zebrano w lejku Buchnera, przemyto izopropanolem i osuszono na powietrzu z wytworzeniem

4- ([3-bromofenylo]amino)-6-nitrobenzotieno[3,2-d]-pirymidyny (145 mg, 67%), temperatura topnienia 247,0-248,1 °C.

'H NMR [(CD3)2SO]: δ 10,21 (s, 1H, NH), 8,89 (s, 1H, H2), 8,84 (dd, J = 7,6, 1,1 Hz, 1H, H7), 8,75 (dd, J = 8,0, 0,9 Hz, 1H, H9), 8,25 (s, 1H, H2'), 7,92 (t, J = 7,8 Hz, 1H, H 8), 7,89 (d, J = 6,6 Hz, 1H, H4'), 7,39-7,32 (m, 2H, H5', H6').

si.

79_T

MS (APCI): 403 (100,⁸'Br, MH+), 402 (17,45, 8'Br, M+), 401 (93,01, 'Br, MH)

Obliczone dla Cie^BrN O 2 S-HCl:

C, 43,90; H, 2,30; N, 12,80%.

Znalezione: C, 44,00; H, 2,43; N, 12,48%.

6-amino-4-([3-bromofenylo]amino)benzotieno[3,2-d]-pirymidyna: Roztwór 4-([3-bromofenylo]amino)-6-nitrobenzotieno[3,2-d]-pirymidyny (i60 mg, 0,4 mmol) w metanolu (10 ml) poddano uwodornieniu niklem Raneya (0,07 g) w temperaturze 25°C przez 30 godzin. Po zakończeniu reakcji rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem pozostawiając ciemnobrunatne ciało stałe. Rekrystalizacja z mokrego metanolu dała 6-amino-4-([3-bromofenylo]ammo)benzotieno[3,2-d]-pirymidynę jako brunatne ciało stałe (70 mg, 43%), temperatura topnienia 217,6-218,8°C.

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 9,89 (s, 1H, NH), 8,77 (s, 1H, H2), 8,19 (t, J = 1,9 Hz, H2'), 7,85 (ddd, J = 8,1, 2,9, 1,2 Hz, 1H, H4'), 7,64 (dd, J = 7,9, 1,0 Hz, 1H, H9), 7,34 (t, J = 7,6 Hz, 2H, H8, H5'), 7,28 (td, J = 8,1, 1,5 Hz, 1H, H6’), 6,95 (dd, J = 7,4, 1,0 Hz, 1H, H7), 5,71 (brs, 2H, NH2)

MS (APCI): 373 (100, 81 Br, MH+), 372 (19,5, 81Br, M+), 371 (96,87, 798r, MH+).

Obliczone dla C leHiiBrN SO,3HCl 0,7 CH3OH C, 49,57; H, 3,51; N, 13,85%.

Znalezione· C, 49,47; H, 3,56; N, 13,84%.

190 489

Do roztworu 6-amind-4-[(3-brdmofsnylo)amind]-bsnaotienochlnazdliny (l30 mg, 0,35 mmol), kwasu akrylowego (0,05 ml, 0,73 mmol) i trietyloaminy (0,l ml, 0,72 mmol) w DMF (3 ml) mieszanego pod N2 w temperaturze 0°C dodano chlorowodorek l-(3-dimetyloamlndpIΌpylo)-3-etyldkarbodiimiHu (l44 mg, 0,75 mmol). Mieszaninę powoli ogrzano do 25°C i zalano wodą po 20 godzinach. Powstałe żółte ciało stałe zebrano i oczyszczono działaniem ultradźwiękami z acetonem z wytworzeniem żądanego produktu (40 mg, 27%), temperatura topnienia 2l6,4-2l7,2°C.

^lH NMR [(CD3)2SO]: δ l0,64 (s, lH, NH), 9,84 (s, lH, NH), 8,77 (s, lH, H2), 8,73 (H, J = l,5 Hz, lH, H6), 8,3l (d, lH, J = 8,8 Hz, H8), 8,20 (s, lH, H2'), 7,84 (H, J = 8,3 Hz, lH, H6'), 7,67 (Hd, J = 8,6, l,7 Hz, lH, H9), 7,34 (t, J = 7,8 Hz, lH, H5'), 7,28 (H, J = 8,l Hz, lH, H4'), 6,50 (Hd, J = l6,9, l0,0 Hz, lH, =CH), 6,34 (dd, J = l7,l, l,7 Hz, lH, =CH₂), 5,83 (dd, J = l0, l,7 Hz, lHCH).

Widmo masowe (APCl): 426,7 (l00, ⁸¹ BrMH+), 425,7 (26,28, 8'BrM+), 424,7 (92, ⁷⁹B(MH+)

Obliczone dla C19H3N4B1OSO,3HClO,8HO:

C, 52,28; H, 3,62; N, l2,26%.

Znalezione: C, 52,42; H, 3,49; N, l2,4l%.

Przykład 44

N-[4-(3-b(omd-fenyloamino)-benad[b]tieno[3,2-H]-pirymiHyn-7-ylo]-ak(yloamid

7-mt(obenzo[b]tlend[3,2-H]-3N-pirymiH-4-dn

Kwas 2-fluoro-4-nitrdbsnadesowy: [25] Do roztworu dwuchromianu sodu (3,87 g, l3 mmol) w kwasie octowym (20 ml) dodano 2-fluord-4-mtrdtoluen (l,55 g, l0 mmol) w porcjach, następnie kroplami stężony kwas siarkowy (l0 g). Zaobserwowano silną egzotermę (l00°C) i barwa zmieniła się z pomarańczowej na zieloną. Miesaaninρ ogrzewano w temperaturze 90°C przez godzinę i ochłodzono Ho 25°C. Mieszaninę reakcyjną rozpuszczono w wodzie (30 ml) i białe kryształy powstały przy chłodzeniu Ho 0°C. Białe ciało stałe odsączono, przemyto zimną wodą i osuszono z wytworzeniem kwasu 2-fluoro-4-nitrobenzostdwsgś (0,99 g, 53%).

*H NMR (DMSO-d_ó): δ: 8,l6 (Hd, J = l0,0, 2,0 Hz, lH), 8,l0-8,03 (m, 2H).

2-fluś(d-4-mtrobenzamiH: Do mieszaniny kwasu 2-fluoro-4-mtrobenzoesowegd (0,98 g, 5,3 moll, chlooku oksaaliu ,(,48 ml, 5,5 imnośl w dleihł>śomnl^ne ,(5 mil, mieezanego pod azotem w temperaturze 25°C, dodano 3 krople Hlmetyldro(mamidu Wydzielał się gaz. Ciało stałe powoli rozpuściło się i po 4 godzinach części lotne usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano do pozostałości nasycony wodny roztwór amoniaku (5 ml) i mieszaninp mieszano przez l0 minut. Ciało stałe ekstrahowano chloroformem (3 x 20 ml). Połączoną warstwę organiczną przemyto wodą, nasyconą solanką i osuszono (siarczan magnezu). Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem 2-fluoro-4-nitro(0,83 g, 85%) jako jasnozółęegd ciała stałego.

*H NMR (DMSO-d₆): δ 8,l5 (Hd, J = l0,0, 2,2 Hz, lH), 8,06 (dd, J = 8,5, 2,2 Hz, lH), 8,02 (brs, lH), ^,^8 (brs, lH), ^^^1 (dd, J = 8,3,7,,0 Hz, lH).

2- Fludro-4-mtrobenaomtcyl: Mieszaninę 2-fluoro-4-nitrobsnzamiHu (0,83 g, 4,6 mmol) i pięciotlenku fdsforu./heksamstylodisildksanu w 1,2-dichloroetanie (20 ml) ogrzewano pod azotem w temperaturze l00°C przez 4 godziny. Przy chłodzeniu roztwór wylano na korek z żelu k(zsmionkdwegd i przemyto heksanem (200 ml), następnie 5% metanolem/chloroformem (400 ml). Popłuczyny msęandl/chldrdrd(m zebrano i zatężono pod amniejtaonym ciśnieniem z wytworzeniem 2-fludro-4-mtrobenadnitr·ylu (0,7l g, 950) jako beżowego ciała stałego.

*H NMR (DMSO-H6): δ 8,46 (dH, J = 9,5, 2,0 Hz, lH), 8,37-8,22 (m, 2H)

3- ammo-6-mtrobenzotidfsno-2-karboksylan metylu: Tioglikolan metylu (0,08 ml, 0,85 mmol) dodano do roztworu 2-fluord-4-nitrdbenzdnit(ylu (l45 mg, 0,87 mmol) i trietyloaminy (0,l4 ml, l,0 mmol) w acetonitrylu (20 ml) mieszając pod azotem w temperaturze 25°C. Po 3 godzinach dodano do roztworu więcej trietyloaminy (0,28 ml, 2,0 mmol)

190 489 i mieszano w temperaturze 25°C przez dalsze 16 godzin Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem brunatnej pozostałości, która po utarciu z chloroformem wytrąciła 3-αmind-6-nitrobsneotidfsmd-2-kąaboksylαm metylu (103 mg, 54%) jako cesrwdndbrunαtne ciało stałe, temperatura topnienia 228,8-229,5°C.

’H NMR (DMSO-d6): δ 8,87 (d, J = 2,0 Hz, 1H), 8,32 (d, J = 9,0 Hz, 1H), 8,15 (dd, J = 8,8, 2,0 Hz, 1H), 7,26 (brs, 2H), 3, 77 (s, 3H).

Widmo masowe (CI): 253 (100, MH+), 252 (52, M+).

7-mtrdbsmeo[b]tieno[3,2-d]-3H-piaymid-4-dn: Mieszaninę 3-amino-6-mtIΌbsnzotiofsnd-2-kaaboksyląmu metylu (20 mg, 0,08 mmol) i octanu formamidyny (59 mg, 0,57 mmol) ogrzewano w temperaturze 190°C przez 5 godzin i ochłodzono do 25°C. Pozostałość z reakcji utarto wodą i 7-nitadbeneo[b]tisno[3,2-d]-3H-piaymid-4-on (7 mg, 36%) otrzymano w lejku Buchnera jako ciemnobrunatne ciało stale, temperatura topnienia >320°C.

*H NMR (DMSO-d6): δ 9,21 (d, J = 1,7 Hz, 1H), 8,39 (d, J = 8,5 Hz, 1H), 8,38 (s, 1H), 8,32 (dd, J = 8,8, 2,0 Hz, 1H).

Widmo masowe (CI): 248 (100, MH+), 247 (30, M+).

Analiza, obliczone dla C10H 5N 3 O3 S

C, 48,58; H, 2,04; N, 17,00%.

Znalezione: C, 48,19; H, 2,09; N, 16,77%.

Do roztworu 7-ąmlno-4-[(3-brΌmdfenylo)amlnd]beneotlemopπymldymy (88 mg, 0,24 mmol), kwasu akrylowego (0,03 ml, 0,44 mmol) 1 tnetyldąminy (0,09 ml, 0,64 mmol) w DMF (3 ml), mieszając pod azotem w temperaturze 0°C, dodano chlorowodorek 1-(3-dlmstyloąmln.opropylo)-3-etylokąboaiimlau (84 mg, 0,44 mmol). Mieszaninę stopniowo ogrzano do 25°C i zalano wodą po 24 godzinach. Jasnobrunatny osad zebrano i oczyszczono aeiałąnism ultradźwiękami z acetonem. Żądany produkt wydzielono jako beżowe ciało stałe (59 mg, 37%), temperatura topnienia 251,0-252,4°C.

’H NM'R [(CD3)2SO]: δ 10,58 (s, 1H, NH), 9,92 (s, 1H, NH), 8,84 (s, 1H, H2), 8,28-8,24 (m, 2H, H6, H2'), 7,88 (d, 1H, J = 6,8 Hz, H6'), 7,70 (dd, J = 7,6, 1,2 Hz, 1H, H8), 7,65 (t, J = 7,6 Hz, 1H, H9), 7,33 (t, J = 8,0 Hz, IH, H5'), 7,28 (dd, J = 6,9, 1,8 Hz, IH, H4'), 6,60 (dd, J = 16,8, 10,0 Hz, 1H, =CH), 6,36 (dd, J = 17,1, 1,9 Hz, 1H, =CH2), 5,88 (dd, J= 10,3, 1,7 Hz, 1H, =CH2).

Widmo masowe (APCI): 426,7 (100, MH+), 425,7 (18,68, M+).

Obliczone dla C^H^^BrOS H^^:

C, 51,47; H, 3,41; N, 12,64%.

Znalezione. C, 51,42; H, 3,39; N, 12,40%

Przykład 45

N-[4-[(3-brdmdfsnyld)ammo]-chinaedhn-6-yld]buta-2,3-diena.mid

Do roztworu 6-amlno-4-[(3-bromofsnyld)ąmind]-chinaeoliny (316 mg, 1,0 mmol) 1 kwasu 3-butyndwsod (173 mg, 2,06 mmol) w DMF (5 ml) mieszanego pod azotem w temperaturze 0°C dodano chlorowodorek 1-(3-dmlstyloaminoprdpyΊo)-3-styIokαrbodnmiau (384 mg, 2,0 mmol). Po 1,5 godziny reakcję zatrzymano 0,1 M roztworem HCl (10 ml). Żółty osad zebrano w lejku Buchnera i przemyto wodą, następnie acetonem. Ciało stałe rozpuszczono w acetonie dodatkiem trietyloam^in^)^. Powstały roztwór przesączono przez 6-cąldwy żel krzemionkowy z elucją 50% acetonu/CH Ch. Przesącz zebrano i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem z wytworzeniem tytułowego związku jako żółtego ciała stałego (247 mg, 56%), temperatura topnienia 268-270°C.

'H NMR [(CD3)2SO]: δ 10,39 (s, 1H, NH), 9,93 (s, 1H, NH), 8,76 (d, J = 2,2 Hz, 1H, H5), 8,58 (s, 1H, H2), 8,18 (s, 1H, H2'), 7,87 (dt, J = 9,0, 1,9 Hz, 2H, H7, H8), 7,79 (d, J = 8,8 Hz, 1H, H6'), 7,34 (t, J = 7,9 Hz, 1H, H5'), 7,29 (d, J = 8,3 Hz, 1H, H4'), 6,07 (t, J = 6,5 Hz, 1H, CH=C=CH2), 5,49 (d, J = 6,6 Hz, 2H, =C=CH2).

190 489

Widmo masowe (APCl): 382,8 (88, ^8,BrMH+), 381,8 (19, ⁸'BrM⁺), 380,7 (100, ⁷⁹ BrMH+)

Obliczone dla C-H-NziBrO 0,8H2O , 0,8 C 3 H ¢,0:

C, 55,42; H, 4,42; N, 12,68%.

Znalezione: C, 55,13; H, 4,17; N, 12,87%.

Przykład 46

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazoIin-6-ylo]-E,4-oksopent-2-ynamid

6-ammo-4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolinę (0,23 g, 0,75 mmol) i N-etylodiizopropyloaminę (0,26 ml, 1,5 mmol) dodano do roztworu kwasu E,4-oksopent-2-ynowego (‘71 mg, 1,5 mmol) i EDACHCl (288 mg, 1,5 mmol) w THF/DMF (31, 4 ml) mieszanego pod N2 w temperaturze 25°C. Łaźnię lodową usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 25°C przez 4 godziny, gdy to dodano jeszcze N-etylodiizppropyloaminę (0,‘3 ml, 0,75 mmol), kwas E,4-oksopynt-2-enowy (86 mg, 0,75 mmol) i EDAC HCl (‘44 mg, 0,75 mmol). Po mieszaniu przez ‘4 godzin w temperaturze 25°C, mieszaninę reakcyjną dodano kroplami do mieszanej zimnej wody (100 ml). Ciało stałe zebrano, rozpuszczono w MeOH (50 ml) i osuszono na żelu krzemionkowym (3 g). Użyto go jako początku w kolumnie rzutowej z żelem krzemionkowym (80 g) z elucją 10% MeOH/CH2 CU. Zatężanie czystych frakcji pod zmniejszonym ciśnieniem dało N-[4-[(3-bromofynylo)amino]-chinazolin6-yloj-E,4-oksopent-2-enamid (0,‘4 g, 45%) jako żółte ciało stałe, temperatura topnienia 230°C (rozkład).

*H NMR [(CD3 )2 SO]· δ 10,91 (s, 1H, NH), 9,99 (s, ‘H, NH), 8,87 (d, J = 1,9 Hz, 1H, H5), 8,60 (s, 1H, H2), 8,17 (t, J = ‘,9 Hz, 1H, H2'), 7,85 (m, 3H, H7, H8, H6'), 7,37 (m, 2H, H5', H4'), 7,15 (d, J = 15,7 Hz, 1H, H3-pentenyl), 6,99 (d, J = 15,7 Hz, 1H, H2-pentenyl), 2,40 (s, 3H, Me).

Widmo masowe (APCl): 412,7 (100, 8>BrMH⁺), 410,8 (98, ⁷⁹BrMH⁺).

Obliczone dla CięHi5BrN4O2:

C, 55,49, H, 3,68; N, 13,62%.

Znalezione: C, 55,21, H, 3,72; N, 13,35%

Przykład 47

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-E,4-etoksy-4-oksobut-2-enamid

6-ammo-4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolinę (0,23 g, 0,75 mmol) i N-etylodiizopropyloaminę (0,26 ml, 1,5 mmol) dodano do roztworu kwasu E,4-etoksy-4-oksobut-2-enowego (2‘6 mg, ‘,5 mmol) i EDAC ACl (288 mg, 1,5 mmol) w THF/DMF (3:1, 4 ml) mieszanego pod N2 w temperaturze 25°C. Łaźnię lodową usunięto i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 25°C przez 4 godziny, po czym dodano N-etylodiizopropyloaminę (0,‘3 ml, 0,75 mmol), kwas E,4-ytoksy-4-oksobut-2-ynowy (‘08 mg, 0,75 mmol) i EDAC‘HCl (144 mg, 0,75 mmol). Po mieszaniu przez ‘4 godzin w temperaturze 25°C, mieszaninę reakcyjną dodano kroplami do mieszanej zimnej wody (‘00 ml). Ciało stałe zebrano, rozpuszczono w MeOH (50 ml) i osuszono na żelu krzemionkowym (3 g). Użyto go jako początku na kolumnie rzutowej z żelem krzemionkowym (80 g) z elucją 10% MeOH/CH₂ CŁ. Zatężenie czystej frakcji pod zmniejszonym ciśnieniem dało N-[4-[(3-bromofynylo)amino]-chinazolin6-ylo]-E,4-etoksy-4-oksobut-2-ynamid (0,‘9 g, 58%) jako żółte ciało stałe, temperatura topnienia >255°C.

’H NMR [(CD3 )2 SO], δ 10,93 (s, 1H, NH), 9,99 (s, 1H, NH), 8,89 (d, J = 1,9 Hz, 1H, H5), 8,60 (s, 1H, H2), 8,16 (t, J = 1,9 Hz, 1H, H2'), 7,85 (m, 3H, H7, H8, H6’), 7,33 (m, 3H, H5',H4',H3-pentenyl), 6,79 (d, J = 15,4 Hz, EH, H2-pentenyl), 4,24 (q, J = 7,1 Hz, CH₂), ‘,29 (t, J = 7,1 Hz, 3H, Me). _o, ,_o

Widmo masowe (APCl)· 442,8 (99,⁸¹ BrMH+), 440,8 (100, ⁷⁹BrMH+).

190 489

Obliczone dla C 20 HpBrHCh'

C, 54,44; H, 3,88; N, 12,70%.

Znalezione· C, 54,59; H, 3,83; N, 12,67%.

Przykład 48

N-[4-(3-brOmo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d.]-pirym.idyn-6-ylo]-penta-2,4-dienamid

Do roztworu o temperaturze 0-5°C 6-ammo-4-[(3-bromofcnyio)-amino]pirydo[3,4-d]-pirymidyny (160 mg, 0,5 mmol), 80% kwasu trams-2,4-pentadiemowego (245 mg, 2 mmol) i pirydyny (0,5 ml) w 2:l THF.DMA (3 ml) mieszanego pod N2 dodano w jednej porcji chlorowodorek l-U-dimetyloaminopropylo^-etylokarbodiimidu (490 mg, 2,5 mmol). Chłodzenie usunięto i mieszaninę o dużej lepkości mieszano w temperaturze 25°C. Po 23 godzinach mieszaninę uzupełniono dodatkowym kwasem transUH-pentadienowym (125 mg), chlorowodorkiem l-U-dimetyloaminopropylo^-etylokarbodiimidu (240 mg) i 2:l THF DMA (2 ml). Po wymieszaniu przez kolejne 19 godzin mieszaninę rozcieńczono wodą i octanem etylu. Dwufazową mieszaninę ogrzano, następnie przesączono przez celit z przemyciem wkładki filtracyjnej starannie wodą i gorącym octanem etylu. Przesącz ekstrahowano octanem etylu (3x) i połączone fazy organiczne przemyto solanką, osuszono (MgSO4) i zatężono do ciała stałego Ciało stałe rozpuszczono w gorącym octanie etylu i roztwór oczyszczono metodą kolumnowej chromatografii rzutowej na SiO2 z elucją octanem etylu. Frakcje produktu zebrano i zatężono do ciała stałego, które utarto w gorącym octanie etylu. Po ochłodzeniu ciała stałe zebrano i osuszono otrzymując produkt (27 mg, 13%), temperatura topnienia 210-215°C.

lH NMR [(CD3 )2 SO]: δ 11,04 (s, 1H, wymienia D2O), 10,34 (s, 1H, wymienia D2O), 9,04 (s, lH), 9,02 (s, 1H), 8,66 (s, lH), 8,17 (t, J = 1,9 Hz, lH), 7,89 (dt, J = 7,7, 1,7 Hz, 1H), 7,40-7,27 (m, 3H), 6,60 (dt, J = 16,9, 10,6 Hz, lH), 6,53 (d, J = 15,2 Hz, lH), 5,75 (d, J = 16,9 Hz, 1H), 5,56 (d, J = 11,1 Hz, 1H).

Widmo masowe (APCI) m/z (względny %): 395,9 (89), 396,9 (20), 397,9 (100), 398,9 (20).

Analiza, obliczone dla Cu H14N 5OBrO,3 Η0Ό,2 C4H8O2:

C, 53,86; H, 3,89; N, 16,70.

Znalezione· C, 54,02, H, 3,77; N, 16,33.

Przykład 49

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pnydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-N^-(NN-dimetyloaminojtylobakryloamid

Do roztworu w temperaturze 0-5°C 4-[3-bromofcnyio)-amino]-6-(2-dimetyloammoetylo)aminopirydo[3,4-d]-pirymidymy (387 mg, 1 mmol) i redestylowanego kwasu akrylowego (0,25 ml, 3,6 mmol) w pirydynie (5 ml) mieszanego pod N2 dodano chlorowodorek l-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (980 mg, 5 mmol). Po 30 minutach chłodzenie usunięto i roztwór mieszano jeszcze przez 45 minut. Roztwór rozcieńczono 1% wodnym roztworem wodorowęglanu sodu i ekstrahowano octanem etylu (4x). Połączone ekstrakty przemyto solanką, osuszono (MgSO4) i zatężono pozostawiając olej, który krystalizowano z octanu etylu w temperaturze 5°C przez noc pozostawiając produkt (l22 mg, 28%), temperatura topnienia >l60°C (rozkład).

Ή NMR [(CD3)2SO]: δ 10,16 (s, 1H, wymienia D2O), 9,15 (s, 1H), 8,80 (s, lH), 8,43 (s, 1H), 8,22 (s, 1H), 7,93 (d, J = 7,7 Hz, 1H), 7,42-7,35 (m, 2H), 6,29-6,22 (m, 2H), 5,66 (dd, J = 9,0, 3,5 Hz, lH), 4,05 (t, J = 7,1 Hz, 2H), 2,42 (t, J = 7,1 Hz, 2H), 2,11 (s, 6H).

Widmo masowe (apCi) m/z (względny %): 440,9 (99), 441,8 (23), 442,8 (l00), 443,9 (24).

Analiza, obliczone dla C 20 H2iN6OBr·

C, 54,43; H, 4,80; N, 19,04.

Znalezione: C, 54,15; H, 4,65; N, 18,76.

190 489

Przykład 50

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-E-but-2-enamid

Do roztworu w temperaturze 0-5°C 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]pirydo[3,4-d]pirymidyny (32 mg, 0,1 mmol), kwasu trans-krotonowego (35 mg, 0,4 mmol) w pirydynie (0,4 ml) mieszanego pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (98 mg, 0,5 mmol). Chłodzenie usunięto i mieszaninę mieszano w temperaturze 25°C. Po 2 godzinach roztwór rozcieńczono wodą i zawiesinę mieszano przez 15 minut. Ciała stałe zebrano, następnie rozpuszczono w octanie etylu. Roztwór przemyto 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, osuszono (MgSO4) i przesączono przez rzutowy SiO2. Przesącz zatężono do ciała stałego, które utarto w gorącym octanie etylu. Ciała stałe zebrano otrzymując produkt, (11 mg, 28%) temperatura topnienia >260°C (rozkład).

Ή NMR [(CD3 )2 SO]: δ 10,87 (s, 1H, wymienia D2O), 10,31 (s, 1H, wymienia D2O), 9,03 (s, 1H), 9,00 (s, 1H), 8,65 (s, 1H), 8,17 (s, 1H), 7,89 (d, J = 7,5 Hz, 1H), 7,39-7,33 (m, 2H), 6,99-6,90 (m, 1H), 6,39 (dd, J = 15,4, 1,7 Hz, 1H), 1,91 (dd, J = 7,0, 1,4 Hz, 3H.

Widmo masowe (APCI) m/z (względny %): 381,8 (74), 382,8 (27), 383,8 (100), 384,8 (30), 385,9 (10).

Analiza, obliczone dla Ci/Hi4N5OBrO,3H2O:

C, 52,40; H, 3,78; N, 17,97

Znalezione- C, 52,37; H, 3,65; N, 17,70.

Przykład 51

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-cynamid

Do roztworu w temperaturze 0-5°C 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]pirydo[3,4-d]-pirymidyny (32 mg, 0,1 mmol), kwasu trans-cynamonowego (60 mg, 0,4 mmol), w pirydynie (0,4 ml) mieszanego pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (98 mg, 0,5 mmol). Chłodzenie usunięto i mieszaninę mieszano w temperaturze 25°C. Po 2 godzinach roztwór rozcieńczono wodą i zawiesinę mieszano przez 15 minut. Ciała stałe zebrano, następnie rozpuszczono w octanie etylu. Roztwór przemyto 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, osuszono (MgSO4) i przesączono przez rzutową SiO2. Przesącz zatężono do ciała stałego, które utarto w gorącym octanie etylu. Ciała stałe zebrano otrzymując produkt, (23 mg, 51%) temperatura topnienia 253-256°C.

'Η NMR [(CD3)2SO]: δ 11,07 (s, 1H, wymienia D2O), 10,36 (s, 1H, wymienia D2O), 9,06 (s, 2H; po przemyciu D2O, opada do 9,06 [s, 1H] i 9,02 [s, 1H]), 8,67 (s, 1H), 8,19 (s, 1H), 7,90 (d, J = 7,7 Hz, 1H), 7,72-7,65 (m, 3H), 7,51-7,34 (m, 5H), 7,14 (d, J = 15,7, 1H)

Widmo masowe (APCI) m/z (względny %): 445,9 (97), 446,9 (24), 447,9 (100), 448,9 (26)

Analiza, obliczone dla C22Hi6N5OBrO,2H2O:

C, 58,73; H, 3,67; N, 15,57.

Znalezione: C, 58,79; H, 3,66; N, 15,37.

Przykład 52

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d] pirymidyn-6-ylo]-E,3-chloroakryloamid

Do roztworu w temperaturze -20°C 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]pirydo[3,4-d]-pirymidyny (128 mg, 0,4 mmol), i kwasu cis-3-chloroakrylowego (172 mg, 1,6 mmol) w pirydynie (2 ml) mieszanego pod N 2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetylo-aminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (392 mg, 1,5 mmol). Po 4,5 godziny dodano jeszcze kwas cis-3-chloroakrylowy (57 mg) i chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (130 mg) i temperaturę podniesiono do -10°C. Po całkowitym czasie reakcji 7 godzin, ciemną mieszaninę o dużej lepkości rozcieńczono DMF i powstały roztwór wylano do mieszaniny 1: 1 octan etylu:woda. Powstałą mieszaninę wytrząsano energicznie i fazy oddzielono. Fazę wodną ekstrahowano (2x), następnie połączone fazy organiczne przemyto solanką (2x), osuszono (MgSO4) i przesączono przez rzutową SiO2. Przesącz zatężono do ciała stałego, które rozpuszczono w ciepłym octanie etylu. Roztwór oczyszczono metodą kolumnowej chromatografii nad rzutową SiO? z elucją octanem etylu. Frakcje produktu zebrano i zatężono do ciała stałego, które utarto w mieszaninie 1: 1 octan etylu: eter t-butylo-metylowy. Ciała stałe zebrano

190 489 i osuszono przy 0,1 mm/25°C otrzymując produkt (30 mg, 18%), temperatura topnienia 165-175°C (rozkład) po krystalizacji z octanu etylu 'H nMr [(CD3)2SO]. δ 11,09 (s, 1H, wymienia D2O), 10,38 (s, 1H, wymienia D2O), 9,04 (s, 1H), 9,00 (s, 1H), 8,66 (s, 1H), 8,16 (t, J = 1,9 Hz, 1H), 7,88 (dt, J = 7,7, 1,7 Hz, 1H), 7,40-7,33 (m, 2H), 7,07 (d, J = 8,0 Hz, 1H), 6,77 (d, J = 8,0 Hz, 1H).

Widmo masowe (ApCI) m/z (względny %)· 365,8 (29), 366,8 (36), 367,8 (35), 368,8 (35), 401,8 (82), 402,8 (18), 403,8 (100), 404,8 (20), 405,8 (29).

Analiza, obliczone dla Ci6HnN5OBrCl’0,2 H₂0 0,2 C4 HgO 2:

C, 47,38; H, 3,08; N, 16,44.

Znalezione: C, 47,53; H, 3,15; N, 16,25.

Przykład 53

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-propynamid

Do roztworu w temperaturze -20°C 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]pirydo[(3,4-d]-pirymidyny (94 mg, 0,3 mmol) i kwasu propiolowego (66 μΐ, 1,05 mmol) w pirydynie (1,2 ml) mieszanego pod N2 dodano chlorowodorek 1-(3-dimetyloamino-propylo)-3-etylo-karbodiimidu (294 mg, 1,5 mmol). Po 2,25 godziny dodano do zimnego roztworu dodatkowy kwas propiolowy (33 μΐ) i chlorowodorek 1-(3-dimetyloaminopropylo)-3-etylokarbodiimidu (147 mg). Po całkowitym czasie reakcji 7,5 godziny ciemną mieszaninę o dużej lepkości rozcieńczono DMF i powstały roztwór wylano do mieszaniny 1 · 1 octan etylu; woda Powstałą mieszaninę wytrząsano energicznie i fazy oddzielono Fazę wodną ekstrahowano (2x), następnie połączone fazy organiczne przemyto solanką (2x), osuszono (MgSO4) i przesączono przez rzutową SiO₂. Przesącz zatężono do ciała stałego, które rozpuszczono w ciepłym octanie etylu. Roztwór oczyszczono metodą kolumnowej chromatografii nad rzutową SiO₂ z elucją octanem etylu. Frakcje produktu zebrano i zatężono do ciała stałego, które utarto w mieszaninie 1:1 octan etylu:eter t-butylo-metylowy. Ciała stałe zebrano i osuszono przy 0,1 mm/25°C otrzymując produkt (16 mg, 14%), temperatura topnienią >150°C (rozkład).

'H NMR [(CD3)2SO]: δ 11,69 (s, 1H, wymienia D₂O), 10,31 (s, 1H, wymienia D₂O), 9.05 (s, 1H), 8,83 (s, 1H), 8,68 (s, 1H), 8,15 (s, 1H), 7,87 (d, J = 7,2 Hz, 1H), 7,40-7,33 (m, 2H), 4,54 (s, 1H).

Widmo masowe (APCI) m/z (względny %): 365,8 (69), 366,8 (28), 367,8 (100), 368,9 (50), 369,9 (14).

Analiza, obliczone dla C16H10N5 OBrO,1H2 OO,1 C4H8O2:

C, 52,00; H, 2,93; N, 18,49.

Znalezione· C, 51,89; H, 2,78; N, 18,50.

Przykład 54 tns-trifluorooctan N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolm-6-ylo]-E,4-(3-(N,N-dimetyloamino)propoksy-4-oksobut-2-enamidu

Roztwór 6-ammo-4-[(3-bromofenylo)ammo]-chinazoliny (158 mg, 0,5 mmol) w THF (10 ml) dodano kroplami w czasie 15 minut do roztworu chlorku fumaroilu (382 mg,

2.5 mmoo) w THF (1(0 ml) mieszimego pod N₂ w temperaturze 0°C. Po godzime w temperamrze 0°C, zawiesinę pozostawiono do sedymentacji i supernatant zdekantowano. Dodano świeży THF (5 ml) i zawiesinę mieszano w temperaturze 0°C dodając kroplami roztwór 3-(N,N-ciimetyloamino)propan-1-olu (1,18 ml, 10 mmol) w THF (5 ml). Zawiesinę mieszano w temperaturze 25°C przez godzinę, rozpuszczalnik odpędzono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość potraktowano zimną wodą. Ciało stałe zebrano w lejku Buchnera, rozpuszczono w minimum DMF, absorbowano na żel krzemionkowy (2 g) i osuszono. Ciało stałe użyto jako początek w chromatografii rzutowej na żelu krzemionkowym (50 g) z elucją CH2 Cj/MeOH (2.1). Najlepsze frakcje zebrano i odpędzono, rozpuszczono w kwasie octowym/wodzie (3:2,

2.5 ml), przepuszczono przez filtr 0,45 i oczyszczono metodą HPLC na kolumnie HpLC

190 489 z odwróconymi fazami Vidac C-8 2-8TP-022, z elucją -0% do 50% gradientu 0,-% TFA w wodzie/0,-% TFA w CH₃CN w czasie -0 minut. Czyste frakcje zebrano i liofilizowano z wytworzeniem tns-trifluorooctanu N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chmazolin-6-ylo)-E,4-(3-(N,N-dimetyloamino)-propoksy-4-oksobut-2-enamidu (5- mg, -2%) jako żółtego ciała stałego, temperatura topnienia -0°C.

'H NMR [(CD3)2SO]: δ ii,14 (s, iH, NH), -0,85 (br s, -H, NH), 9,57 (br s, -H, NH), 9,0- ^di J = i,7 HZi IFłi H5, i 8,79 (s , 1Hi H2)i 8,07 ^iSi -Hi H2’), 8,02 (ddi J = 2,Ł 9,0 HZi -H i H7), 7,89 (d, J = 8,9 Hz, -H, H 8), 7,78 (d, J = -,5 Hz, H6'), 7,43 (m, 2H, H4' i H5'), 7,34 (d, J = -5,4 Hz, -H, H3-butenyl), -,84 (d, J = -5,4 Hz, -H, H2-butenyl), 4,2- (t, J = -,2 Hz, 2H, OCH2), 3,19 (m, 2H, CH₂N), 2,81 (d, J = 4,- Hz, 6H, Me), 2,05 (m, 2H, CH2).

Widmo masowe (APCI): 499,8 (100,⁸¹ BrMH+), 497,9 (97, 7⁹BrMH⁺).

Obliczone dla C 23 H24BrN5C>3 3CF3 COOH:

C, 40,15; H, 3,49; N, 8,07%.

Znalezione: C, 40,0-; H, 3,3-; N, 8,25% '

Przykład 55 kwas (Z) 3-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin---ylo]karbamoilo]-akrylowy

Do roztworu 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-chlnazollny (0,78 g, 2,5 mmol) w 8 ml DMF dodano bezwodnik maleinowy (0,266 g, 2,7 mmol) i mieszaninę ogrzewano z mieszaniem na łaźni olejowej 70°C przez 2,5 godziny. Powstałą zawiesinę ochłodzono do temperatury pokojowej i następnie rozcieńczono wodą. Ciało stałe zebrano, przemyto kolejno mieszaniną toluen/DMF (-:-), wodą i IPA. Ciało stałe osuszono pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze -0°C przez -- godzin z wytworzeniem kwasu (Z) 3-[4-(3-bromo-fenyloamino)chmazolin-6-ylo-karbamoilo]-akrylowego (0,87 g, 86%) jako bladożółtego proszku, temperatura topnienia 224-225°C (rozkład z wydzielaniem gazu).

'HNMR [(CD3 )2 SO]: δ 13,00 (br s, -H, COOH), -0,85 (br s, -H, NH), 9,9- (br s, -H, NH), 8,73 (d, J = 1,8 Hz, -H, H5), 8,54 (s, -H, H2), 8,1- (brs, -H, Me₂NCHO), 7,91-7,75 (m, 4H), 7,32-7,24 (m, 2H), -,4- (d, J = -2,0 Hz, -H, CH=CH), -,35 (d, J = -2,0 Hz, -H, CH=CH), 2,84 (s, 3H, Me₂NCHO), 2,-8 (s, 3H, Me2NCHO).

Widmo masowe (APCI): 412,8 (-00, ⁸¹BrM+), 4-0,8 (9-, 79BrM⁺); 4-3,8 (2-, 8'BrMH+), 4--,8 (24, ⁷⁹BrMH+).

Obliczone dla C- H 13BrN4O₃ 10,81 DMF:

C, 51,94; H, 3,98; N, -4,2-%.

Znalezione- C, 51,97; H, 3,98; N, -4,40%.

Przykład 5N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-E,4-(3-(N,N-dlmetyloamino)propyloamino-4-oksobut-2-enamid

Roztwór 6-amino-4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazoliny (158 mg, 0,5 mmol) w THF (10 ml) dodano kroplami w czasie 15 minut do roztworu chlorku fumaroilu (382 mg,

2,5 mmoll w THF (10 mil mieezznego pod N₂ w ttmpeeraurrz 0°C. Po ggdzinie w tt^e^f^eer^at^rze 0°C, zawiesinę pozostawiono do sedymentacji i supernatant zdekantowano. Dodano świeży THF (5 ml) i zawiesinę mieszano w temperaturze 0°C dodając kroplami roztwór 3-(N,N-dimetyloamino)prop---yloaminy (-,2- ml, -0 mmol) w THF (5 ml). Zawiesinę mieszano w temperaturze 25°C przez godzinę, rozpuszczalnik odpędzono pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość potraktowano zimną wodą. Ciało stałe zebrano w lejku Buchnera, rozpuszczono we wrzącym MeOH (25 ml), przesączono, i rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w kwasie octowym/wodzie (3:2, 2,5 ml) i oczyszczono metodą HPLC na kolumnie HPLC z odwróconymi fazami Vidac C-8 2-8ΊΌ-022, z elucją -0% do 50% gradientu 0,-% TFA w wodzie/0,-% TFA w CH₃CN w czasie -0 minut Czyste frakcje zebrano i liofilizowano z wytworzeniem tns-trilluorooctanr N-[4-[(3-bro190 489 mofenyIo)-ąmino]-chinazolin-6-yIo]-E,4-(3-(N,N-dlmetyloamino)prop-1-yIoamlno-4-oksobut-2-enamidu (154 mg, 37%) jako żółtego ciała stałego, temperatura topnienia 40°C 'H NMR [(CD3)2SO): δ ‘1,02 (s, 1H, NH), 9,50 (br s, 1H, NH), 9,02 (d, J = 1,7 Hz, 1H, H5), 8,82 (s, 1H, H2), 8,74 (t, J = 5,7 Hz, 1H, NH), 8,05 (s, 1H, H2'), 8,02 (dd, J = 2,1, 9,0 Hz, 1H, H7), 7,89 (d, J = 8,9 Hz, 1H, H8), 7,76 (d, J = 7,2 Hz, H6'), 7,45 (m, 2H, H4' & H5'), 7,17 (d, J = 14,9 Hz, ‘H, H3-butenyl), 7,05 (d, J = ‘5,2 Hz, ‘H, H2-butenyl), 3,26 (m, 2H, NCH2), 3,08 (m, 2H, CH2 N), 2,79 (d, J = 4,8 Hz, 6H, Me), 1, 83 (m, 2H, CH₂).

Widmo masowe (APCl): 498,8 (100, ^8lBrMH⁺), 496,9 (97, ™BrMH⁺).

Obliczone dla C 23 H25 BrN₆O₂'3 CF3 COOH:

C, 41,49; H, 3,36; N, 10,01%.

Znalezione: C, 41,44; H, 3,60; N, 10,33%.

Przykład 57

4-[(3-bromofenylo)amino]-6-(et^^^osulfony^lo)pirydo-[3,4-d]-pirymidyna,

2-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo-sulfanylo]-etanol

Płukany azotem roztwór 2-merkaptoetanolu (1,75 ml, 25 mmol) i 4-[3-bromofenylo)amino]-6-fluoropnydo[3,4-d]-pirymidyny (1,6 g, 5 mmol), w DMSO (10 ml) potraktowano bezwodnym węglanem cezu (3,26 g, ‘0 mmol). Mieszany roztwór ogrzewano w temperaturze 50°C przez 2 godziny, następnie wylano do 2% wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego (‘80 ml). Po mieszaniu zawiesiny przez 15 minut ciała stałe zebrano, przemyto dobrze wodą i rozpuszczono w DMF. Roztwór wylano do mieszaniny 1:1 woda:octan etylu i powstałą mieszaninę ekstrahowano octanem etylu (3x). Połączone ekstrakty przemyto solanką, osuszono (MgSO4) i przesączono przez rzutową SiO₂. Przesącz zatężono do ciała stałego, które utarto w octanie etylu. Ciała stałe zebrano z wytworzeniem 1,24 g (66 %) produktu, temperatura topnienia 182-185°C w dwu rzutach, oraz 98 mg (5%) z trzeciego rzutu, temperatura topnienia 179-183 °C.

‘H NMR [(CD3 )2 SO]: δ 10,03 (s, 1H, wymienia D2O), 9,10 (s, 1H), 8,69 (s, 1H), 8,35 (s, 1H), 8,22 (t, J = 1,9 Hz, 1H), 7,91 (dt, J = 7,7, 1,9 Hz, 1H), 7,42-7,34 (m, 2H), 5,04 (t, J = 5,5 Hz, wymienia D₂O, 1H), 3,68 (dd, J = 6,8, 5,7 Hz, 2H), 3, 36 (t, J = 6,8 Hz, 2H).

Widmo masowe (aPcI) m/z (względny %): 374,8 (49), 375,8 (10), 376,9 (‘00), 377,8 (23), 378,9 (63), 379,8 (14).

Analiza, obliczone dla C-HnNąOSBr:

C, 47,76; H, 3,47; N, ‘4,85.

Znalezione C, 47,65; H, 3,38; N, ‘4,55.

2-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyno-6-sulfonylo]-etanol

Mieszaną zawiesinę o temperaturze 0-5°C 2-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylosulfanylo)-etanolu (755 mg, 2 mmol) w chloroformie (30 ml) potraktowano kwasem meta-chloronadbenzoesowym (1,27 g, 57-86%). Zawiesinę powoli ogrzano do 25°C w czasie 4 godzin. Po 14,5 i ‘7,5 godziny, odpowiednio, zawiesinę potraktowano dodatkową ilością utleniacza (720 mg, 720 mg). Po 19,5 godziny łącznego czasu reakcji rzadką zawiesinę ochłodzono do 0-5°C i potraktowano DMSO (2 ml). Chłodzenie usunięto i roztwór mieszano przez 30 minut. Mieszaninę podzielono następnie pomiędzy octan etylu i 5% wodny roztwór wodorowęglanu sodu. Fazę organiczną przemyto solanką, osuszono (MgSO4) i zątężono do zmniejszonej objętości, którą oczyszczono metodą rzutowej kolumnowej chromatografii na SiO₂ z elucją octanem etylu. Frakcje produktu połączono i zatężono do ciała stałego, które krystalizowano z octanu etylu z wytworzeniem produktu (460 mg, 56%), temperatura topnienia 210-212°C Przesącz przetworzono następnie z wytworzeniem 84 mg (‘0%) drugiego rzutu, temperatura topnienia 208-209°C.

‘H NMR (CF3CO2H): δ ‘0,96 (s, 1H), 10,90 (s, 1H), ‘0,42 (s, 1H), 9,47 (s, 1H), 9,16 (d, J = 8,2 Hz, 1H), 9,05 (d, J = 8,2 Hz, 1H), 8,83 (t, J = 8,0, 1H), 5,81 (t, J = 5,2 Hz, 2H), 5,43 (t, J = 5,2 Hz, 2H)

190 489

Widmo masowe (APCI) m/z (względny %) 378,7 (39), 380,7 (45), 408,7 (100), 409,7 (15), 410,7 (97), 411,7 (17)

Analiza, obliczone dla C15H13 N4 O3 SBr:

C, 44,02, H, 3,20; N, 13,69.

Znalezione: C, 44,09; H, 3,14; N, 13,44.

4-[(3-bromofenylo)amino]-6-(etenosulfonyio)pirydo-[3,4-d]-pirymidyna

Do mieszanej zawiesiny o temperaturze 0-5°C 2-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d'Jpirymidyno-6-sulfonylo]-etanolu (4l mg, 0,1 mmol) i trietyloaminy (3l μί, 0,22 mmol) w dichlorometanie (0,5 ml) pod N2 dodano kroplami chlorek metanosulfonylu (9,3 μί, 0,l2 mmol). Dodatkowe ilości chlorku metanosulfonylu (9,3 μί, 9,3 μί) dodano po 45 minutach i 1,5 godziny, później z dodatkową trietyloaminą (50 μί). Po czasie reakcji 2,5 godziny zimny roztwór zalano 5% wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, następnie ekstrahowano octanem etylu (2x). Połączone organiczne ekstrakty osuszono (MgSO4), następnie przesączono przez warstwę rzutowej SiO2. Przesącz zatężono do ciała stałego, które krystalizowano z octanu etylu uzyskując produkt (17 mg, 44%), temperatura topnienia 2l4-2l7°C.

*H NMR [(CD3)2SO]: δ 10,64 (s, 1H, wymienia D2O), 9,30 (s, 1H), 9,25 (s, 1H), 8,87 (s, lH), 8,16 (s, 1H), 7,89-7,85 (m, 1H), 7,39-7,33 (m, 2H), 7,17 (dd, J = 10,0, 16,5 Hz, 1H), 6,46 (d, J = 16,4 Hz, 1H), 6,37 (d, J = 10,0 Hz, 1H).

Przykład 58

N-(3-bromo-fenylo)-N-[6-(2,5-diokso-2,5-dihydro-pirol-l-ilo)-chinazolin-4-ylo]-acetamid

Octan sodu (0,10 g, 1,2 mmol) dodano do zawiesiny kwasu (Z) 3-[4-(3-bromofenyloamino)-chmazolin-6-ylokarbamoilo]-akryiowego (0,25 g, 0,61 mmol) w 5 ml bezwodnika octowego, i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 30 minut. Po ochłodzeniu do temperatury pokojowej, mieszaninę przesączono i przesącz zatężono do suchej masy pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w EtOAc i przemyto kolejno nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu, wodą i solanką. Część EtOAc osuszono nad siarczanem magnezu, przesączono i zatężono z wytworzeniem słabo różowego ciała stałego. Ciało stałe rekrystalizowano dwukrotnie z EtOAc z wytworzeniem N-(3-bromo-fenylo)-N-[6-(2,5-diokso-2,5-dihydro-pirol-1-ylo)-chmazolin-4-ylo]-acetamidu (0,104 g, 39%) jako białawego proszku, temperatura topnienia 174-l75°C.

Ή NMR [CDCI3]: δ 9,24 (s, 1H, H2), 8,16 (d, J = 9 Hz, 1H, H8), 8,10 (d, J = 2 Hz, 1H, H5), 8,03 (dd, J = 9 Hz, J = 2 Hz, lH, H7), 7,59 (t, 1H, J = 2Hz, H2'), 7,45 (m, lH, H4'), 7,38 (m, 1H, H6'), 7,27 (d, lH, J = 7 Hz, H5'), 6,91 is, 2H, CH=CH), 2,15 (s. 3H, CH3)

Widmo masowe (APCI): 438,7 (89, ⁸¹BrMH⁺), 436,7 (79, ⁷⁹BrMH+); 439,7 (17, ^8lBrM⁺), 437,7 (19,7⁹BrM+); 470,7 (100, ⁸¹ BrM⁺MeOH), 468,8 (9^, ⁷⁹BrM⁺MeOH).

Obliczone dla C 20H3 BrN4 O3:

C, 54,94, H, 3,00, N, 12,81%.

Znalezione. C, 54,90; H, 2,97; N, 12,61%.

Następujące związki można wytwarzać stosując schematy i przykłady opisane powyżej'

-[4-(3-bromo-femyioammo)-chmaz;olin-6-yio]-pirolo-2, 5-dion;

1-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolln-6-ylo]-prop-2-en-l-on;

ester 4-(3-bromo-fenyloammo)-chinazolin-6-ylowy kwasu akrylowego,

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-P-etenylo-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]fosfonamidan metylu;

ester 4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylowy kwasu akrylowego; 1-[4-(3-bromo-fenyloammo)-chinazolin-6-yio]-but-3-en-2-on;

ester 4-(3-chloro-4-fluoro-femyloamlno)-7-metoksy-chinazolin-6-ylowy kwasu akrylowego; N-[4-(3-bromo-fenyloamlno)-7-(3-morfohn-4-ylo-propoksy)-plrydo[3,6-d]-plrymidyτl-6-ylo]-akryloamid;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo)-amid kwasu penta-6,3-dicncwego,

190 489 [4-(3-b(dmo-fsnyloamino)-chinaadlm-6-yld]-amiH kwasu propa-1,2-diend- l -sulfonowego, N-[4-[(3-bromdfenylo)amino)-6-chinazdlinylo]-(l,2-p(opaHisnyld)fosfonamidan metylu; N-[ l -(3-bIΌmo-fenyloamind)-9N-2,4,9-tnaaa-fluo(sn-7-yld]-akryloamiH;

N-[4-(3-bromo-fenyloammo)-9N-1 )3,9-tnaaa-fluorsn-6-yld]-a.kryloamlH,

N-[4-(3-chldrd-4-fluocd-fenyloammo)-chinaadhn-6-ylo]-akryloamiH;

N-(4-fsnyldmsęyldamino-chmaaolin-6-ylo)-akryloamld;

(S)-N-[4-(l-fenylo-styldamino)-chlnazdlin-6-ylo]-akryloamid;

(R)-N-[4-(l-Fsnyld-etyloamind)-chinazolin-6-yld]-akryldamid;

[4-(3-chldro-4-fluoro-fenyldamino)-chlnaadlm-6-ylo]-amiH (3-Himetyloamind-p(opylo)-amid kwasu but-2-enodiowego,

N-[4-(3-chlord-4-Ωuoro-fenyloammo)-pirydlo[3,4-d]-plrymldlyn-6-ylo]-akryldamld; N-[4-(3-clllΰrΰ-4-fluoro-fenyloammd)-pi(ydo[3,4-H]-plrymidyn-6-ylo]-N-metyld-akryldamid; [4-(3-chlorΰ-4-Ωuo(o-fsnyloammo)-pirydtś[3,4-cl]-pirymiHyn-6-ylo]-amlcl (3-dimetyloamind-prdpylo)-amlH kwasu but-2-endHiowsgo;

[4-(3-cbloro-4-fłudrΌ-fsnyldamino)-plrydd[3,4-H]-pirymiHyn-6-ylo)-amid (3-imidazdl-l-ilo-prdpyld)-amiH kwasu but-2-snoHiowsgś;

[4-(3-chlord-4-fludrΌ-fenyldamino)-piryHd[3,4-d]-pirymiHyn-6-ylo]-amid kwasu 4,4-HifluoIΌ-8-mdrrohn-4-yld-okt-2-sndwegd;

[4-(3-chldrd-4-fludrd-fenyldammo)-piryHd[3,4-d]-pirymiHyn-6-yld]-amid kwasu 8-dimetyldammo-4,4-Hifludro-okt-2-sndwsgd;

[4-(3-chldrd-4-fludrd-fenyldamino)-pi(yHd[3,4-d]-pirymiHyn-6-yld]-amiH kwasu 7-dimetyloamind-4,4-Hιfludro-hept-2-snowego;

[4-(3-chloro^-fłudro-fenyldammo)-pirydd[3,4-H]-pirymiHyn-6-y^-amid kwasu 4,4-Hirluoro-7-mo(folln-4-yld-hspt-2-endwego;

[4-(3-chldrd-4-fludro-fsnyloamlno)-pl(yHd[3,4-H]-pirymiHyn-6-ylo]-amid kwasu 6-dimetyloamino-beks^-ynowego, [4-(3-chlo(O-4-fluoro-renyldamind)-pi(yHd[3,4-H]-plrymiHyn-6-yld]-amld kwasu 6-morfolln-4-yld-bskt-2-yndwego;

[4-(3-cblo(O-4-fluorΌ-fsnyloamind)-pirydd[3,4-H]-pirymiHyn-6-yld]-amid kwasu 7-dimstyldamind-bspt-2-ynowego;

[4-(3-cblo(O-4-ΩuorΌ-fenyloamino)-pi(ydd[3,4-H]-pirymiHyn-6-ylo]-amid kwasu 7-morfdbn-4-ylo-bept-2-yndwegd;

[4-(3-cblo(O-4-fludrΌ-fsnyloammo)-plrydd[3,4-H]-pirymlHyn-6-ylo]-amid kwasu 5-dimetyloamino-pent^-ynowego;

[4-(3 -cbloro-4-fłuoro-fenyldamino)-pirydd[3,4-H] -pirymiHyn-6-ylo] -amid kwasu 5 -morfolin-4-ylo-psnt-2-yndwegd;

[4-(3-cbloro-4-fludro-fsnyloamino)-plrydd[3,4-d]-pirymiHyn-6-yld]-amiH kwasu 5-ImiH-zol-1 -ilo-pent^-ynowego;

[4-(3-cblo(O-4-Ωudrś>-fsnylo-mnno)-pi]ydo[3,4-d]-pirymldiyn-6-yld]-amld kwasu 5-(4-metyld-piperaayn-1 -ylo-pent^-ynowego;

ester 2-(4-mstylo-pipsrazyn-l-ylo)-etylowy kwasu 4-[4-(3-cbldro-4-fludro-fenyloamino)-pirydd[3,4-H]-pirymidyn-6-ylka(bamdild]-but-3-sndwsgd;

ester 2((imid;ad:ιlιljylo-tetylowy iw-s^u 4-[4--(3chlośo-4-fuośo--etnyOśUmnoś-pirydo[3,4-d] -pirymidyn-6-yldkarbamoilo] -but-3 -enowego, l-{[4-(3-chloro-4-fluord-fenylo-mino)-pirydlo[3,4-H]-pirymidlyn-6-yld]-amidl} 5-[(3-morfolinCylo-propylohamiH] kwasu psnt-2-enddiowegd;

l-{[4-(3-chldrd-4-fluord-fsnylojmHno)-plydo[3,4-d]-p(y,mudjnl-6-ylo]-amldl} 0-[(3-Histyioammo-prdpyld)-amid] kwasu pent-2-snoHidwsgo;

ester Z-morfolinCylo-etylowy kwasu 4-[4-(3-clhośo-4-fuoro-fenyloamlnd)-plrydo[3,4-d] pirymidyn-6-ylokarbamdilo]-but-3-enowegd;

l - {[4-(3-chloro-4-fludro-fenyloamino)-piryclo[3,4-d]-pίrymidjnl-6-ylo]-amld} 5- {[3-4-metylo-piperaayn-l-ylo)-propylo]-amicl} kwasu pent-2-snodidwegd;

(3-cbld(d-4-fludrd-fenylo)-{6-[2-(3-Himetyloamino-prdpdksy)-stenosulronyld]-plr·ydo[3,4-H] -pirymidyn^-ylo} -amina;

190 489 (3-chloro-4-fluoro-fenylo)-(6-{2-[4-(4-metylo-pίperązyn-1-ylo)-butyloąmlno]-stsnosulfonylo} -plrydo[3,4-d]-plrymldym-4-ylo)-ąmina;

(3-chloro-4-fluoro-fenyld)-[6-(5-rndrfolin-4-ylo-pent-1-eno-1-sulfonylo)-plryad[3,4-d]-pirymidynA-ylo} -amina;

(3-chldro-4-fludro-fsnyld)-(6-etendsulfinyld-pirydo[3,4-d]-plrymldyn-4-ylo]-amlną; ester 6-morfolim-4-ylo-styldwy kwasu 3-[4-(l-Fenylo-styldamlno)-chlnąeohn-6-ylokarbąmollo)-akryIoweod;

(4-imiaąaol-1 -llo-butyloI-ąmid [4-( 1 -fenylo-etyldąminoI-chlnazolm-6-ylo]-amid kwasu but-2-sndaldwego;

ester 3-aietyldαmino-prdpyldwy kwasu 4-[4-(1-fenyld-etyloamlmo)-chinazolm-6-yldkąrbamdild]-but-3-enowegd;

5- {[2-(4-metylo-pipedaziPl-1 -ylo--etylo--amld'- m id}4-1 - -feny1o-elyldamino)-nhldazolin-6-y^-amid} kwasu pent-2-snoaiowegd;

[4-(1-fsnylo-etyloαmindI-chmaeolin-6-yld]-amia kwasu 7-dimetyldammo-4,4-dlfluoro-hept-2-enowego;

[4-(1-fsnylo-etyloammo)-chinąeołlm-6-yld]-ąmid kwasu 7-imidąaoM-llo-hept-2-ynowego; [4-(1-fsnylo-etyloąnind)-chiInąeolin-6-ylo]-amia kwasu 6-dimstyloąmmo-heks-2-ynowego; [4-(3-bromo-fenyldamino)-pirydo[3,4-a]-pirymlayn-6-yld]-ąmla (3-aimstyldąmmo-propylo)-amia kwasu but-2-enodidwsgo;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydd[3,4-a]-pirymidyn-6-ylo]-amid (3-imldazdl-1-llo-prdpylo)-αmla kwasu but-2-enoaldwegd;

[4-(3-bromo-fenyloαmmo)-piryad[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amid kwasu 4,4-difluoro-8-mdrfolin-4-ylo-okt-2-endwsgd;

[4-(3-bromo-fenyloąmino)-piryad[3,4-a]pirymiayn-6-yld]-amid kwasu 8-dimetyloąmlno-4,4-aifludro-dkt-2-endwego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-piryao[3,4-d]-pirjmidyn-6-ylo]-amid kwasu 7-dimetyloamino-4,4-difludro-hept-2-emdwego;

[4-(3-bromo-fenyloammd)-piryad[3,4-d]-pirymiayn-6-ylo]-amld kwasu 4,4-difluoro-7-mdrfdlin-4-yld-hspt-2-snowsgd;

[4-(3-bromo-fenyloαrnindI-plryZo[3,4-a]-plryrniZyn-f^-ylo]-ąmlZ kwasu 6-dimstyldąmino-heks^-yi-iowego;

[4-(347IΌmo-fenyldąmlnoI-pirydo[3,4-a]-plrymlZyn-()-ylo]-aIniZ kwasu 6-morfolm-4-ylo-heks-2-y-nowego;

[4-(3-bromo-fenyloąmino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amia kwasu 7-dimstyldamino-hept-2-yndwsgd;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amid kwasu 7-morfolin-4-ylo-hept-2 ^nowego;

[4-(3-bromo-fenyldamlnd)-plryad[3,4-a]-pirymlayn-6-ylo]-amia kwasu 5-almstyldamino-pent-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloaminoI-plrydo[3,4-d]-pirymiayIn-6-ylo]-amia kwas 8-lmidazol-1-ild-pmt-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-piryad[3,4-d)pirymidyn-6-ylo]-ąmid kwasu 8-94-mstylo-plperazyn-1 -ylo)-pnnt-2-ynowego;

ester 6-(4-metylo-plpsrazyn-1-ylo)-styldwy kwasu 4-[4-(3-bromd-fenyloamindI-plryad[3,4-d]-plrymldyn-6-yldkarbąmo-llo]-but-3-endwsgo;

ester 6-lmldazol-1-llo-stylowy kwasu 4-[4-(3-bromo-fenyldąmmd)-pirydo[3,4-aIplrymiZyn-6>-ylkarbamoilo]-but-3-snowegd;

1-{[4--3-bromo-fenyloąmmo)-piryad[3,4-d]-plrymldyn-6-ylo]-ąmid} 8-[(3-mdrfolm-4-yld-prdpyldI-amia] kwasu pent-2-enddlowsgo;

190 489

1-{[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amid} 5-[(3-dietyloamino-propylo)-amid] kwasu pent-2-enodiowego;

ester Z-morfolinM-ylo-etylowy kwasu 4-[4-(3(bromO(fenyloamino)-pirydo[3,4-d](pi( rymldyn-6-ylokia·bamoilo](but-3-enowego;

1-{[4-(3-bromO(fenyloamlno)-pirydo[3._>4(d]-pirymidyn-6-ylo](amid} S-^^-metylo(piperazyn-1-ylo)-propylo]-amid} kwasu pent-2-enodiowego;

(3(br(:)mo-fenylo)-{6([2-(3-dimίetyloamino-propoksy)-etenosulfonylo](plrydo[3,4-d]-pi( rymidyn^-ylo} -amina;

(3(bromo-fenylo)-(6-{2([4((4-metylo-piperazyn-1(ylo)-butyloamino]-etenosulfonylo}pirydo[3,4-d]pirymidyn-4-ylo)-amina;

(3-bromo-fenylo)([6-(5-morfolin-4(ylo-pent-1-eno-1-sulfbnylo)-pirydo[3,4-d]-pirymi( dyn^-ylohamina;

(3-bromO(fenylo)((6(etenosulfinylo-pirydo[3,4-d] pirymidyn^-ylohamina; [A-O-chloro^-fluoro-fenyloaminobchinazohn^-yloEamid (3-dlmetyloamino-propylo)( amid kwasu but-2-enodiowego;

[4-(3(ChlorO(4-fluoro-fenyloamino)-chlnazolln(6(ylo](amld (3-imidazol-1 -ilo-propylo)amid kwasu but-2-enodiowego, [4-(3(Chloro-4(fluorΌ-fenyloammo)(Chmazolln-6-ylo](amid kwasu 4,4(dlfluorΌ-8-mor( folm-i-ylo-okt^-enowego;

[4-(3(Chloro-4-fluorΌ-fenyloamino)-chinazohn-6-ylo]-amid kwasu 8-dimetyloamino-4,4-di fluoro-okt-2-enowego;

[4-(3(Chloro-4-fluoro-fenyloammo)-chinazolm-6-ylo]-amid kwasu 7-dimetyloamino^A-difluoro-hept-^-enowego;

[4-(3(Chloro-4(fluorO(fenyloamino)(Chinazolin-6-ylo](a.mid kwasu 4,4-difluoro-7-morfolin-4-ylo-hept-2-enowego;

[4-(3(Chloro-4(fluoro-fenyloammo)-chlnazohn-6-ylo](amid kwasu 6-dimetyloammohek8(2-ynowego;

[4-(3(Chloro-4(fluoro-fenyloamlno)-chinazolin(6-ylo](amid kwasu ó-morfolin^-yloheks-2-ynowego;

[4((3(Chloro-4-fluorO(fenyloamino)(Chmazohn-6(ylo]-amid kwasu 7-dimetyloaminO( hept-2-ynowego;

[4-(3(Chloro-4-fluorO(fenyloamino)-chlnazolm-6-ylo]-amid kwasu 7(morfolm-4-ylO( hept-2-ynowego;

[4-(3(Chloro-4-fluorO(fenyloammo)(Chmazohn-6-ylo](amld kwasu 5-dimetyloamlnO( pent-2-ynowego;

[4-(3(ChlorO(4-fluorO(fenyloammo)-chinazohn-6(ylo]-amld kwasu 5-morfolin-4-ylopent-2-ynowego;

[4-(3(ChlorO(4-fluoro-fenyloammo)-chmazolm-6-ylo](amid kwasu 5-lmidazol-1-ilO( p ent-2 -ynowego;

[4((3(Chloro-4-fluoro-fenyloamino)-chinazolm-6(ylo](amld kwasu 5-(4-metylopiperazyn-1 -yloEpent-Z-ynowego;

1-J'[4--(3-chk)IΌ(4-ΠuorΌ-fenyloamlno)(Chinazollrl-6(ylo](amld} 5-[(3(morfolm(4-ylO( -propylohamid] kwasu pent-2-enodiowego;

1-{[4-(3-chloro-4-fluoro-fenyloammo)(Chlnazohn-6-ylo]-amid} 5([(3(dletyloammo-propylo)-amid] kwasu pent-2-enodiowego;

ester 2-morfolin(4(ylo-etylowy kwasu 4-[4((3-chlorO(4-fluoro-fenyloamino)-chinazolm-6-ylokarbamoi Io] -but- 3 -enowego;

1-{[4-(3-chloro-4(fluoro-fenyloamino)(Chinazohn(6(ylo]-amid} 5-{(3((4-metylo-pipera( zyn-i-ylohpropylotyamid} kwasu pent-2-enodiowego;

(3(ChlorO(4(fluor)fenylo)-{6)-[2-(3(dimetylcalmm))-propoksy)(etenosLllfonylo](ChmazO( lin-4-ylo}-amina;

(3-chloIΌ-4-fluoro-fenylo)-((}({2-[4-(4-metylo-plperazyn-1-yk))(butyloamlnoj(etenosulfonylo} -chinazolm^-ylohamina;

190 489 [4-(3-bromo-fenyIoammo)-chmazohn-6-ylo]-amid (3-dimetyloamino-propyIo)-amid kwasu but-2-enodiowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid U-imidazol-lilo-propylojamid kwasu but-2-enodiowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 4,4-difluoro-8-morfolm-4-ylo-okt-2-enowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 8-dimetyloamino-4,4-difluoro-okt-2-enowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 7-dimetyloamino-4,4-difluoro-hept-2-eno wego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 4,4-difluoro-7-morfohn-4-ylo-hept-2-enowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 6-dimetyloamino-heks-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolm-6-ylo]-amid kwasu 6-morfolin-4-ylo-heks-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolm-6-ylo]-amid kwasu 7-dimetyloamino-hept-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 7-morfolin-4-ylo-hept-2-ynowego [4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 5-dimetyloamino-pent-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 5-morfolin-4-ylo-pent-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwas 5-imidazol-(-ilo-pent-2-ynowego;

[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid kwasu 5-(4-metylo-piperazyn-1-ylo)-pent-2-ynowego;

ester 2-(4-metylo-piperaz;yr-(-ylo)-etylowy kwasu 4-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylokarbamoilo]-but-3-enowego;

ester 2-imidazol-lylo-etylowy kwasu 4-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylokarbamoilo]-but-3-enowego;

1-{[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid} 5-[(3-morfolin-4-ylo-propylo)amid] kwasu pent-2-enodiowego;

- {[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid} 5-[(3-dietyloamino-propylo)amid] kwasu pent-2-enodiowego;

ester 2-morfohn-4-ylo-etylowy kwasu 4-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylokarbamoilo]-but-3-enowego;

1-{[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylo]-amid} 5-{[3-(4-metylo-piperazyn-(-ylo)-propylo]-amid} kwasu pent-2-enodiowego;

ester 2-morfolin-4-ylo-etylowy kwasu 3-[4-(1-fenylo-etyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylokarbamoilo] -akrylowego;

(4-imidazol-1 -ilo-butylo)-amid [4-( 1 -fenylo-etyloamin.o)-pirydo[3,4-d]-piiymidyn-6-ylo]-amid kwasu but-2-enodiowego;

ester 3-dietyloammo-propylowy kwasu 4-[4-(1-fenylo-etyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylokarbamoilo]-but-3-enowego;

5-{[2-(4-metylo-piperazyn-(-ylo)-etylo]-amid} 1-{[4-(1-fenylo-etyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amid} kwasu pent-2-enodiowego;

[4-(1-fenylo-etyloammo)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amid kwasu 4,4-difluoro-7-morfohn-4-ylo-hept-2-enowego;

[4-((-fenylo-etyloamlno)-pirydo[3,4-d]-plr·ymidyn-6-ylo]-amld kwasu 7-dimetyloammo-4,4-difluoro-hept-2-enowego;

[4-((-fenylo-etyloamlno)-plrydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-amid kwasu 7-imidazol-b-ilo-hept-2-ynowego;

190 489 [4-( 1 -fenylo-etyloamino)-eirydo[3,4-d]-eirymidyn-6-ylo]-amid kwasu 6-dimetyloamino-heks-2-ynowego, [4-(3-chloro-4-fluorofenyloamino)-7-fluorochinazolin---ylo]amid (3-dImetyloaminoeropylo)amid kwasu but-2-enodiowego;

[7-chloro-4-(3-chloro-4-fluorofenyloamino)-chinazolin-6-ylo]amid (3-dimetyloaminopropylo)amid kwasu but-2-enodiowego;

N-[4-[3-(bromofenylo)amino]-5-fluoro-7-[3-(4-morfolino)propoksy]-chlnazolin-6-ylo]-akryloamid; oraz

N-[4-[13-(chloro-4-flrorofenylo)amino]-5-fluoro-7-(-)N-lmidazollo)propoksy]-chlnazolin-6-ylo]-akryloamid.

Metody biologiczne

Kultura tkankowa

Komórki ludzkiego raka naskórkowego A431 otrzymano z American Type Culture Collection, Rockville, MD, i trzymano jako monowarstwy w dMEM (pożywka Eagle zmodyfikowana przez Dulbecco)/F12, 50:50 (Gibco/BRL) zawierającej -0% płodowej surowicy bydlęcej. Dla prób inhibicji wzrostu, rozcieńczenia określonego związku w -0 μΐ umieszczano w 24-dołkowych płytkach Linbro (-,7 x -,- cm, płaskie dno), następnie dodawano komórki (2 x -04) w 2 ml pożywki Płytki inkubowano przez 72 godziny w temperaturze 37°C w wilgotnej atmosferze zawierającej, 5% CO₂ w powietrzu. Wzrost komórek określono metodą zliczania komórek elektronicznym licznikiem komórek Coulter Model AM (Coulter Electronics, Inc., Hialeah, FL).

Oczyszczanie kinazy tyrozyny receptora naskórkowego czynnika wzrostu

Ludzką kinazę tyrozyny receptora EGF wydzielono z komórek ludzkiego raka naskórkowego A43- następującym sposobem. Komórki hodowano w walcowych butlach w pożywce dMEM/F-2 (Gibco/BRL) zawierającej -0% płodową surowicę bydlęcą. Około -0⁹ komórek lizowano w 2 objętościach bufora zawierającego 20 mM N-[2-hydroksyetylo]-eiperazyno-N'-[kwas 2-etanozulfonowy] (Hepes), pH 7,4, 5 mM glikol etylenowy-kwas 1,2-di(2-aminoetoksy)etano-N,N,N',N'-tetraoctowy (EGTA), 1% Triton Χ-100, 10% gliceryny, 0,1 mM ortowanadanu sodu, 5 mM fluorku sodu, 4 mM pirofosforanu, 4 mM benzamidu, - mM ditiotreltolu (DTT), 80 μg/ml aprotyniny, 40 μ g/ml leupeptyny i i mM fluorku fenylometylosulfonylu (PMSF). Po odwirowaniu przy przyspieszeniu 25000 g przez 10 minut supernatant wprowadzono na szybką kolumnę Q sepharose (Pharmacia Biotech., Inc., Piscataway, NJ) i eluowano liniowym gradientem od 0,1 M NaCl do 0,4 M NaCl w 50 mM Hepes, 10% gliceryny, pH 7,4. Frakcje o aktywności enzymu zebrano, podzielono na próbki i trzymano w temperaturze --00°C. Receptor czynnika wzrostu fibroblastów (FGFR), pochodzący z płytek czynnik wzrostu (PDGF), insulinę i kinazy tyrozyny c-src otrzymano sposobami dobrze znanymi w dziedzinie. Np., patrz Fry, i in., „Strategies For The Discovery Of Novel Tyrosine Kinase Inhibitors With Anticancer Activity, Anticancer Drug Design, -994; 9.331-35-.

Próby kinazy tyrozyny

Próby enzymatyczne dla określenia IC50 przeprowadzono w 9--dołkowych płytkach filtracyjnych (Millipore MADVN-550, Millipore, Bedford, MA). Łączna objętość wynosiła 0,- ml z 20 mM Hepes, pH 7,4, 50 μM wanadanu sodu, 40 mM chlorku magnezu, -0 μM trifosforanu adenozyny (ATP) zawierającego 0,5 μθ [³²P]ATP, 20 μg eoli(kwasu glutaminowego)/tyrozyny (Sigma Chemical Co., St. Louis, MO), 10 ng receptora kinazy tyrozyny EGF i odpowiednie rozcieńczenia inhibitora. Wszystkie składniki poza ATP dodaje się do dołka i płytkę inkubuje przez wytrząsanie przez -0 minut w temperaturze 25°C. Reakcję rozpoczyna się dodając [³^ATO, i płytkę inkubuje się w temperaturze 25°C przez -0 minut. Reakcję przerywa się przez dodanie 0,1 ml 20% kwas trichlorooctowego (TCA). Płytkę trzyma się w temperaturze 4°C, przez co najmniej -5 minut dla umożliwienia strącenia substratu Dołki przemywa się następnie 5 razy 0,2 ml - 0% TCA i określa włączenie ³²P licznikiem beta płytek Wallac (Wallac, Inc., Gaithersburg, PA) Próby z użyciem międzykomórkowych domen kinazy receptorów ODGF, FGF i insuliny, jak tez tych c-src, przeprowadzono jak opisano dla receptora EGF, jedynie włączając -0 mM chlorku manganu w reakcję.

190 489

Procedura hybrydyzacji Western

Otrzymano ekstrakty przez lizę monowarstw w 0,2 ml wrzącego bufora Laemlli (2% dodecylosiarczanu sodu, 5% betamerkaptoetanolu, ‘0% gliceryny i 50 mM tris[hydroksynetylo]-anmometanu (Tris), pH 6,8), i lizaty ogrzewano do 100°C przez 5 minut. Białka w lizacie oddzielono metodą elektroforezy na żelu poliakryloamidowym i elektroforetyczme przeniesiono na nitrocelulozę. Błonę przemyto raz ‘0 mM Tris, pH 7,2, ‘50 mM NaCl, 0,01% Azide (TNA), i blokowano przez noc w TNA zawierającym 5% albuminy surowicy bydlęcej i 1% albuminy jaja. Błony hybrydyzowano przez 2 godziny z antyfosfotyrozynowym przeciwciałem (UBl, 1 μ g/ml w buforze blokującym) i następnie przemyto dwukrotnie TNA, raz TNA zawierającym 0,05% detergentu Tween-20 i 0,05% detergentu nomdet P-40 oraz dwukrotnie TNA. Błony inkubowano następnie przez 2 godziny w buforze blokującym zawierającym 0,1 pCi/ml [^l25 ljbiałka A i następnie przemyto ponownie jak powyżej. Po osuszeniu plam, załadowano je do kasety z filmem i naświetlano na filmie rentgenowskim X-AR (Eastman Kodak Co., Rochester, NY) przez 1 do 7 dni. Natężenia pasm określano gęstościomierzem laserowym Molecular Dynamics.

Próba autofosforylowania

Komórki ludzkiego raka naskórkowego A431 hodowano w 6-dołkowych płytkach do około 80% zlewania i następnie inkubowano w pożywce bez surowicy przez 18 godzin. Podwójne zestawy komórek potraktowano wieloma stężeniami wyznaczonego związku testowanego jako inhibitor przez ‘5 minut. Komórki stymulowano następnie 100 ng/ml EGF przez 5 minut i ekstrakty utworzono jak opisano przy procedurze hybrydyzacji Western.

Protokół testu nieodwracalności

Komórki ludzkiego raka naskórkowego A431 hodowano w 6-dołkowych płytkach do około 80%o zlewania i następnie inkubowano w pożywce bez surowicy przez ‘8 godzin. Podwójne zestawy komórek potraktowano wieloma stężeniami wyznaczonego związku testowanego jako nieodwracalny inhibitor przez ‘ lub 2 godziny. Jeden zestaw komórek stymulowano następnie 100 ng/ml EGF przez 5 minut i wytworzono ekstrakty jak opisano przy procedurze hybrydyzacji Western. Drugi zestaw komórek odmyto od związku ogrzaną pożywką bez surowicy, inkubowano przez 2 godziny, przemyto ponownie, inkubowano przez 2 godziny, przemyto ponownie i następnie inkubowano 4 godziny. Ten zestaw komórek stymulowano następnie EGF i ekstrakty wykonano podobnie jak dla pierwszego zestawu komórek.

Wyniki

Tabela 1 pokazuje wartości lC50 różnych związków dla inhibicji wydzielonej kinazy tyrozyny receptora EGF w pierwszej kolumnie, i dla inhibicji stymulowanej EGF auto fosforylacji receptora EGF w komórkach A431 w drugiej kolumnie. Większość związków według niniejszego wynalazku inhibitowała wydzielony enzym z niską nanomolową lub subnanomolową siłą i większość miała niską nanomolową siłę przy inhibicji komórkowej auto fosforylacji Tabela 2 wskazuje zdolność komórek A43‘ do odzyskiwania aktywności autofosforylacji receptora EGF po pełnej supresji enzymu przez te związki i ich usunięciu z pożywki. Pierwszy zestaw ekstraktów komórkowych (druga kolumna) pokazuje, ze wiele związków badanych całkowicie tłumiło autofosforylację receptora EGF po początkowych 2 godzinach inkubacji. Trzecia kolumna w tabeli 2 pokazuje procent przywrócenia aktywności autofosforylacji receptora EGF po przemywaniu i inkubacji w wolnej od związku pożywce, jak opisano w metodyce. Co najmniej 30 związków zachowało 50% lub większą inhibicję aktywności kinazy po takim potraktowaniu, przy czym co najmniej 23 związki wykazały 90%-100% inhibicję oryginalnej aktywności enzymu. Komórki potraktowane wszystkimi innymi badanymi związkami były w stanie odzyskać 86 % do 100% swojej zaleznej od EGF aktywności autofosforylacji. Badania odwracalności, w których czas inkubacji przedłuzano, wskazują, ze czas wymagany do przywrócenia 50% aktywności wynosił 21 godzin (tabela 3). Specyficzne wymaganie na boczny łańcuch dla nieodwracalnej interakcji ilustruje fakt, ze związek 9, bardzo bliski analog związku 3 z równie silną aktywnością inhibicyjną wobec enzymu, był całkowicie odwracalny. Ponadto konieczność występowania sprzężonego alkenu w bocznym łańcuchu wykazano porównując związki 3 i 11 z ich nasyconymi analogami 17 i 28. W tych przypadkach związki

190 489 wszystkie wykazują podobną siłę wobec wydzielonego enzymu i nie różnicują się w próbie autofosforylacji, lecz związki 17 i 28 nie działają inhibicyjnie pod koniec 8 godzin przemywania, podczas gdy nieodwracalne inhibitory, związki 3 i 11, wykazują 89% i 100% inhibicji enzymu po tym czasie

Tabela 4 ilustruje, ze związek 3 zachowuje bardzo wysoką specyficzność wobec kinazy tyrozyny receptora EGF w przeciwieństwie do innych kinaz tyrozyny, i wskazuje, ze aktywny boczny łańcuch w przykładzie 3 nie oddziaływuje bez wyboru z innymi enzymami.

Na koniec, związek 3 testowano na jego zdolność do inhibicji namnazania komórek ludzkiego raka naskórkowego A431. Otrzymano IC50 0,30 ± 0,09 mikromoli wskazujące na jego zdolność do zatrzymania wzrostu nowotworu.

Właściwości nieodwracalnego inhibitora są interesujące, ponieważ może on pomóc ominąć lub rozwiązać potencjalne problemy krótkiego półtrwania w osoczu i/lub wymagania na przedłuzoną supresję swego celu. Jeden zastrzyk w odpowiedniej dawce nieodwracalnego inhibitora byłby dostateczny do zatrzymania istniejącej aktywności celu, a przywrócenie tej aktywności zależałoby od szybkości resyntezy celu. Ponieważ wiadomo, że czas półtrwania obrotu metabolicznego receptora EGF wynosi 20 godzin w komórkach A431, inhibitor mógłby utrzymywać supresję receptora przy podawaniu raz lub dwa razy dziennie. Eliminuje to potrzebę wielu zastrzyków lub stosowanie infuzji lub pomp osmotycznych. Alternatywnie, może to pozwolić na stosowanie niższych dawek w reżimie wielokrotnego lub ciągłego dawkowania z uzyskaniem działania nieodwracalnego inhibitora, ponieważ aktywność receptora nie byłaby tłumiona w warunkach równowagi wiązania.

Tabela l

IC 50 z przykładów w porównaniu z aktywnością wydzielonej kinazy EGFR , autofosforylacją EGFR w EGFR komórek A431

Przykład	IC50 kinazy tyrozyny EGFR (nM)	IC50 autofosforylacji (nM)
1	2	3
2	2,700	156
3	0,360	14,0
4	89,000	2090,0
5	1l,000
6	104,000
7	27,000	130,0
8	0,029	13,0
9	0,460	20,0
ll	0,840	2,7
12	910,000	> 10000,0
13	1,600	90,0
14	0,250	53,0
15	l,200	16,0

190 489 c d tabeli 1

1	2	3
16	3,700	2450,0
17	1,900	60,0
18	1,600	2,3
19	0,420	4,7
20	0,910	4,5
21	3,600	5,3
22	1,500	27,0
23	2,000	18,0
24	4,000	7,9
25	3,000	21,0
26	1,700	3,0
27	3,300	194,0
28	0,520	15,0
29	1,200	28,0
30	1,400	2,7
31	0,550	8,7
32	1,750	35,0
33	0,890	10,0
34	0,470	5,5
35	0,540	108,0
36	0,910	3,4
37	0,480	8,3
38	0,170	13,0
39	1,600	44,0
40	0,760	2,4
41	1,100	5,6
42	23,000	173,0
43	1,400	24,0
44	21,000	327,0

190 489 c d tabeli 1

‘	2	3
45	1,600	1039,0
46	‘200	120,0
47	2,700	67,0
48	1,100	27,0
49	4,200	2280,0
50	0,500	7,7
51	9,100	77,0
52	0,690	20,0
53	0,810	52,0
54	2,400	108,0
55	0,370	> 500,0
56	0,440	59,0
57	0,430	> 500,0
58	124,000	> 500,0

Tabela 2

Przywrócenie aktywności autofosforylacyjnej receptora EGF w komórlach A431 po wystawieniu na dziabnie 2 μΜ inhibitora

Przykład nr	% kontrolnych po 2 godzinach inkubacji	% kontrolnych po 8 godzinach inkubacji w pożywce bez leku	Nieodwracalny
‘	2	3	4
2	0	92	N
3	1	13	T
4	55	98	N
5			N
6			N
7			N
8	0	95	N
9	0	99	N
11	0	0	T
12	85	100	N

190 489 c d tabeli 2

1	2	3	4
13	l	90	N
14	0	50	T
15	0	85	N
16	30	85	N
17	0	100	N
18	0	0	T
19	0	0	T
20	0	0	T
21	0	0	T
22	0	0	T
23	0	0	T
24	0	0	T
25	0	0	T
26	0	0	T
27	0	96	N
28	0	100	N
29	0	100	N
30	0	0	T
31	0	35	T
32	0	0	T
33	0	0	T
34	0	0	T
35	0	20	T
36	0	0	T
37	0	0	T
38	0	0	T
39	0	80	N
40	0	0	T
41	0	0	T
42	12	50	T

190 489 c d tabeli 2

1	2	3	4
43	0	0	T
44	13	42	T
45	0	21	T
46	19	59	T
47	0	26	T
48	0	53	T
49	50	75	N
50	0	32	T
51	-2	32	T
52	0	0	T
53	0	0	T
54	0	3	T
55	32	32	T
56	0	0	T
57	43	39	T
58	81	95	N

Tabela 3

Odwracalność inhibitora autofosforylacji receptora EGF w komórkach A431 potraktowanych przez 2 godziny 2 pM związku 3 lub związku 9

Godziny w pożywce bez związku	Związek 3 % kontrolnej autofosforylacji	Związek 9%> kontrolnej autofosforylacji
0	0	4
4	12	24
8	23	-00
23	54	-00

Tabela 4

Wpływ związku z przykładu 3 naIC50 inhibicji różnych kinaz tyrozyny (nm)

EGFR	C-SRC	Insulina	PDGF	FGF1
0,36	>2500	> 50000	> 50000	> 50000

190 489

Dane in vivo

Samice nagich myszy (NCr nu/nu, Taconic Farms) l8-20 g otrzymały podskórnie fragmenty nowotworu (około 30 mg) w region prawej pachy w dniu 0 Nowotwór użyty w tym badaniu był fibroblast NlH 3T3 transfekowany receptorem h-EGF (Decker i in., J Biol Chem, l990; 265-7009-70l5). Ten model jest silnie nowotworzący, dający l00% przyjmowania, i podwajający objętość mniej niż w 2 dni. Związek z przykładu 3 podawano dootrzewnowo, co l2 godzin w dniach 3 Ho 7 przez łącznie l0 zastrzyków (5 myszy na grupę). Nośnikiem był 6 % HimetyldacstamiH w 50 mM bufora mlecz-nowego, pH 4,0. Objętości guzów rejestrowano trzykrotnie na tydzień mierząc długość i szerokość indywidualnych guzów i obliczając masę w miligramach zgodnie ze wzorem (a x b² )/2, gdzie a i b są długością i szerokością guza. Procent T/C (potraStow-ns/kdntrolne) obliczono ze stosunku mediany objętości guzów potraktowanych nowotworów w porównaniu z medianami objętości guzów kontrolnych nowotworów konkretnego dnia pomiaru.

Traktowanie l00 i 30 mg/kg/zastrzyk inbibitowałd wzrost nowotworu o 40% do 50% w badaniach z dni- 7, l0, i l2 eksperymentu. Brak aktywności zauważono przy l0 lub 3 mg/kg/zastrzyk. Nie zauważono utraty wagi, śmiertelności lub klinicznych oznak toksyczności przy żadnych d-wk-ch.

% T/C

Grupa	Dzień
7	l0	l2
Kontrolny	l00	l00	l00
Przykład nr 3 przy 100 (mg/kg/ zastrzyk)	57	70	57
Przykład nr 3 przy 30 (mg/kg/ zastrzyk)	48	66	53
Przykład nr 3 przy 3 (mg/kg/zastrzyk)	115	138	113

Dodatkowe testy in vivo

Stosując podobne protokół j-k opisany powyżej, za wyjątkiem stosowania 6 myszy na grupę, i stosowania opisanych schem-tów dawkowania, kilka związków przetestowano wobec różnych nowotworowych betsroprasszczspów. Obejmują one model fibroblastu NlH 3T3 t(ansfekowansgd receptorem h-EGF; ludzkiego raka naskórkowego A43l, który ma silną nadsktpresjp receptora EGF; ludzkiego raka piersi MCF7, który jest wrażliwy na inhibitory receptora EGF i jest znany z ekspresji receptora EGF oraz erbB-2 i erbB-3; ludzkiego raka jajników SK-OV-3, który Haje silną n-Hekspresję erbB-2: rak- małych komórek płucnych AH-l25, który Haje ekspresję receptora EGF; oraz mysiego l6/c raka gruczołowego sutków.

Przykład 3

Nowotwór EGFR

Oferta dawkowani- dootrzewnowego Hni 3 Ho 7: przy l00 mg/kg dał 4-Hniowe opóźnienie wzrostu, przy 30 mg/kg dał 2,0-Hniowe opóźnienie wzrostu.

Oferta dawkowani- dootrzewnowego dni l do l3: przy 300 mg/kg brak aktywności, przy l90 i 120 mg/kg 1 -dniowe opóźnienie wzrostu, przy 75 mg/kg 0-Hniowe opóźnienie wzrostu.

Przykład ll

Nowotwór MCF-7

Oferta dawkowania dootrzewnowego dni l-5, 8-l2, l5-l9: przy 47 mg/kg 17,4-dnldwe opóźnienie wzrostu, przy 28 mg/kg 22,9-dniowe opóźnienie wzrostu.

190 489

Rak gruczołowy sutków 16/c nieaktywne przy ofercie dawek 120 mg/kg.

Nowotwór EGFR

Oferta dawkowania dootrzewnowego przez 14 dni: przy 75 mg/kg dał S^-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 47 mg/kg 6,6-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 29 mg/kg 2,3-amidwe opóźnienie wzrostu, przy 18 mg/kg 1,8-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 150 mg/kg toksyczny.

przy 75 mg/kg toksyczny.

Oferta dawkowania dootrzewnowego dni 3-7, 10-14, 17-21, 24-28: przy 75 mg/kg 19,9-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 150 mg/kg toksyczny.

IP dąwkdwąnls raz aeienms dni 3-17: przy 75 mg/kg 11,7-dniowe opóźnienie wzrostu.

IP dawkowanie raz dziennie dni 3-7, 10-14, 17-21: przy 75 mg/kg 5,3-amidwe dpóźmienis wzrostu, przy 150 mg/kg toksyczny.

Nowotwór A431

Oferta dawkowania dootrzewnowego dni 7-11,4-18, 21-25: przy 28 mg/kg dał 68,2-anidws opóźnienie wzrostu

Dawkowanie doustne raz Ζώμιμ dni 7-21: przy 200 mg/kg dał 3,8-aniows opóźnienie wzrostu, przy 100 mg/kg 2-dniowe opóźnienie wzrostu.

Nowotwór SK-OV-3

Oferta dawkowania dostanego dni 10-14, 17-21, 24-28. przy 30 mg/kg dał ł^-dniowe opóźnienie wzrostu.

Przykład 19

Nowotwór EGFR

Oferta dawkowania dootrzewnowego przez 14 dni: przy 124 mg/kg dał 11,8-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 77 mg/kg 7,9-dmidwe opóźnienie wzrostu, przy 48 mg/kg ó^-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 200 mg/kg toksyczny.

Nowotwór SK-OV-3

Oferta dawkowania dostanego dm 10-14, 17-21, 24-28: przy 30 mg/kg dał 1,3-anidws opóźnienie wzrostu.

Nowotwór A431

Infuzja podskórna (Alze^ dni 9-23. przy 24 mg/kg/dzisnnis dał M-dniowe opóźnienie wzrostu przy 12 Ing/ko/dziennls dał 15-dniowe opóźnienie wzrostu.

Przykład 21

Oferta dawkowania dootrzewnowego: przy 48 mg/kg toksyczny.

Nowotwór EGFR

Oferta dawkowania dootrzewnowego przez 14 dni: przy 12,5 mg/kg dal ł6,8-aniows opóźnienie wzrostu, przy 6,25 mg/kg 9,3-amidws opóźnienie wzrostu, przy 25 mg/kg toksyczny.

Infuzja podskórna 9Aleet)· przy 200, 124, 77, i 48 mg/kg/deienmle toksyczny.

Nowotwór AH-125

Infuzja podskórna (Ałzet) dni 19-33: przy 20,6 mo/kg/dzismnie dał 10,0-dniowe opóźnienie wzrostu

190 489 przy 10,4 mg/kg/dziennie dał 9,5-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 5,5 mg/kg/dziennie dał 9,5-dniowe opóźnienie wzrostu.

Nowotwór A431

Infuzja podskórna (Alzet) dni 9-23, 42-56: przy 48 mg/kg/dziennie dał 55-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 24 mg/kg/dziennie dał 60-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 12 mg/kg/dziennie dał 51-dniowe opóźnienie wzrostu.

Przykład 36

Nowotwór EGFR

Oferta dawkowania dootrzewnowego przez 7 dni: przy 48 mg/kg dał 10,3-dniowe opóźnienie wzrostu.

Oferta dawkowania dootrzewnowego przez 14 dni: przy 25 mg/kg dał 8,7-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 12,5 mg/kg 3,5-dniowe opóźnienie wzrostu, przy 50 mg/kg toksyczny.

Infuzja podskórna (Alzet): przy 200, 124, 77 mg/kg/dziennie toksyczny.

Przykład 40

Oferta dawkowania dootrzewnowego, przy 48 i 20 mg/kg toksyczny.

Nowotwór EGFR

Nieskuteczny przy 10 i 5 mg/kg przez 14 dni.

Infuzja podskórna (Alzet): przy 200, 124, 77, i 48 mg/kg/dziennie toksyczny.

Departament Wydawnictw UP RP Nakład 50 egz Cena 6,00 zł

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1 Nieodwracalne inhibitory kinaz tyrozyny o wzorze I w którym X oznacza -D-E-F i Y oznacza wodór, lub X oznacza -OR⁴, lub wodór, i Y oznacza -D-E-F;

D oznacza

R

I

-N-,

R

I

-C-,

I

H

E oznacza

O O II Π —c- -S-,

II o

-c=c ,

I

H

-C—C-R , lub —C-=C=C;

f'

H

F oznacza

R¹ oznacza wodór lub Ci-)-alkil;

R² i R4 oznaczają niezależnie wodór, C1-6 -alkil, -(CH2)n-Ni-pIperazynylo[N4-(Ci_6)alkil], -(CH2)n-N-imidazoil,

-(CH.frN-morfolmyl lub podstawiony Ci-)-alkil, w którym podstawnik wybiera się spośród

190 489

A

I

-Ν—Β,

A i B oznaczają niezależnie Ci^alkil;

Z¹, Z² lub Z³ oznaczają niezależnie wodór, chlorowiec, Ci^-alkil, Ci-6-perfluoroalkil, i R⁵ oznacza wodór, Ci-Có-perfluoroalkil, Ci_₆-alkil, -1-okso (Ci-Cój-alkil, karboksyl, (Ciójalkiloksykarbonyl, N-(Ci.C6)alkilokarbamoil, a każda grupa Ci-₆-alkilowa może być podstawiona -NAB, gdzie A i B są takie, jak zdefiniowano powyżej, r6 oznacza wodór;

oraz n oznacza 1 do 4, p oznacza 0, oraz farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory lekowe.
2. Związek według zastrz. 1, w którym Zi i Z² oznaczją wodór, a Z3 oznacza chlorowiec.
3. Związek według zastrz. 2, w którym Z³ oznacza brom.
4. Związek według zastrz 3, w którym brom mieści się w położeniu 3 lub meta pierścienia fenylowego.
5. Związek według zastrz. 1 w którym X oznacza ί S fi© —N—C-C-R a Y oznacza wodór, lub X oznacza wodór, a Y oznacza f fi fi© —N—C-C-R
6. Związek według zastrz. 1, w którym Y oznacza -D-E-F i -D-E-F oznacza

2 i 5

-N-C-C=CH _lub2 1 5 —N—S-C=CH II O
7 Związek według zastrz. 1, w którym X oznacza -D-E-F i -D-E-F oznacza 2 15 fSH

->ł-C-C=CH _lub f ?, ! ΐ —N~S-C~CH II O
8. Związek według zastrz. 6, w którym r2 oznacza wodór
9. Związek według zastrz 7, w którym R2 oznacza wodór.

190 489
10. Związek według zastrz. 6, w którym R² oznacza -(CH₂)_n-morfolinyi.
11. Związek według zastrz. 7, w którym r2 oznacza -(CH2)n-morfolinyi.
12. Związek według zastrz 6, w którym R⁵ oznacza karboksyl, (Ct_C6)alkiioksykarbonyi lub Cu,-alkil.
13. Związek według zastrz. 1, w którym Y oznacza -D-E-F i X oznacza -O(CH2)_nmorfolinyl.
14. Związek według zastrz. 1, w którym Y oznacza -D-E-F i X oznacza -O-(CH2)n-Nupiperazynylo [N4-(C -C))alkil].
15 Związek według zastrz. 1, w którym Y oznacza -D-E-F i X oznacza -O-(CH2)n-lmidazoiL
16 Związek o wzorze II

II w którym Q oznacza

X oznacza -D-E-F i Y oznacza wodór, lub X oznacza wodór, i Y oznacza -D-E-F; D oznacza

R

I —N-, lub jej nie ma,

E oznacza

O O II u —c--S-,

II o

F oznacza

190 489

H

R¹ oznacza wodór, lub C1---alkil;

R² oznacza wodór, Ci_6~alkil, -(CH2)_n-N-morfolinyl, lub podstawiony Ci-6-alkil, w którym podstawnik wybiera się spośród

A l

-N—B

1 2 3

A i B oznaczają niezaleznie Ci-6-alkil; E , E , i E oznaczają niezaleznie chlorowiec, C^-alkil;

R⁵ oznacza wodór, chlorowiec, C1-6-alkil,

H

-C=CH fenyl i kazda grupa Cl-6-alkiiowa moze być podstawiona -NAB, gdzie A i B są takie, jak zdefiniowano powyżej, R⁶ oznacza wodór; oraz n oznacza 1 do 4, p oznacza 0, oraz jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory lekowe
17. Związek według zastrz 16, w którym Ei i e2 oznaczają wodór, a E³ oznacza chlorowiec
18. Związek według zastrz. 17, w którym chlorowiec oznacza brom.
19. Związek według zastrz. 18, w którym brom mieści się w położeniu 3 lub meta pierścienia fenylowego.
20. Związek według zastrz. 16, w którym Q oznacza
21. Związek według zastrz. 16, w którym Q oznacza
22. Związek według zastrz. 16, w którym Q oznacza

190 489
23. Związek według zastrz. 21, w którym X oznacza f 3 ί ί

-W-C-C=CH
24. Związek według zastrz. 22, w którym X oznacza

2 i 5

KM

-N— C-C=CH
25. Związek według zastrz. 22, w którym X oznacza

2 i 5

KM —N— S-C=CH II O
26. Związek według zastrz. 20, w którym X oznacza

2 i 5

HH —N—C—C—CH i Y oznacza wodór.

w którym Q oznacza

III

190 489

X oznacza -D-E-F, i Y oznacza wodór, albo X oznacza wodór, i Y oznacza -D-E-F,

D oznacza

I

-NE oznacza

O

II

-c-,

F oznacza

1 5

R R I I — C—C ,

I

H

R¹ oznacza wodór;

R² oznacza wodór;

E1 E², i E³ oznaczają niezależnie chlorowiec;

R⁵ oznacza wodór;

p oznacza 0, oraz jego farmaceutycznie dopuszczalne sole, estry, amidy i prekursory lekowe.
28. Związek według zastrz. 27, w którym Q oznacza
29. Związek według zastrz. 28, w którym X oznacza

2 i 5

KH —N—C-C=CH
30. Związek według zastrz. 27, w którym E1 i E2 oznaczają wodór i E3 oznacza brom.
31. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, ze zawiera związek o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1.

190 489
32. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, ze zawiera związek o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16.
33. Kompozycja farmaceutyczna, znamienna tym, ze zawiera związek o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27.
34. Zastosowanie związku o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania leku do leczenia raka.
35. Zastosowanie związku o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania nawrotowi zwężenia.
36. Zastosowanie związku o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16 do wytwarzania leku do leczenia raka.
37. Zastosowanie związku o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16 do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania nawrotowi zwężenia.
38. Zastosowanie związku o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27 do wytwarzania leku do leczenia raka.
39. Zastosowanie związku o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27 do wytwarzania leku do leczenia lub zapobiegania nawrotowi zwężenia.
40. Zastosowanie związku o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania leku do nieodwracalnej inhibicji kinaz tyrozyny.
41. Zastosowanie związku o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16 do wytwarzania leku do nieodwracalnej inhibicji kinaz tyrozyny.
42. Zastosowanie związku o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27 do wytwarzania leku do nieodwracalnej inhibicji kinaz tyrozyny.
43. Związki:

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamid;

3 - [4-(3 -bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo-karbamoiIo]-kwas akrylowy ;

ester etylowy kwasu 3-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo-karbamoilo]-akrylowego;

[4-(3 -bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-amid kwasu but-2-enowego;

N-(4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolm-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-metylo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-chloro-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]metakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]etenylosulfonamid;

N-[4-[(3-chlorofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akiyloamid;

N-[4-[(3-(trifluorometylo)fenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]metakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-7-ylo]etenylosulfonamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-E-but-2-enamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-4,4,4-trifluoro-E-but-2-enamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]propynamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]but-2-yn-amid;

N-[4-(3-bromo-fenyIoamino)-pirydo[4,3-d]-pirymidyn-7-ylo]-akryloamid;

N-(4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-metylo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-N-metyloakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-metakryloamid;

N-[4-(3 -bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d] -pirymidyn-6-ylo]-etenylosulfonamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]-pirymidyn-8-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]-pirymidyn-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-benzo[b]tieno[3,2-d]-pirymidyn-7-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]buta-2,3-dienamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino] -chinazolin-6-ylo] -E,4-oksopent-2-enamid,

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-E,4-etoksy-4-oksobut-2-enamid;

190 489

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]penta-2,4-dienamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-E-but-2-enamid;

N-(4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo (3,4-d] pirymidyn-6-ylo]cynamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-E,3-chloroakryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloammo)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-propynamid;

kwas (Z) 3-[4-(3-bromo-fenyloamino)-chinazolin-6-ylokarbamoilo]-akry!owy; i

4-[(3-bromofenylo)amino]-6-(etenosulfonylo)-pirydo[3,4-d]-pirymiidyna.
44. Zastosowanie związku o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania leku do leczenia łuszczycy.
45. Zastosowanie związku o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16 do wytwarzania leku do leczenia łuszczycy.
46. Zastosowanie związku o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27 do wytwarzania leku do leczenia łuszczycy.
47. Zastosowanie związku o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania leku do leczenia miażdżycy naczyń.
48. Zastosowanie związku o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16 do wytwarzania leku do leczenia miażdżycy naczyń.
49. Zastosowanie związku o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27 do wytwarzania leku do leczenia miażdżycy naczyń.
50. Zastosowanie związku o wzorze I jak określono w zastrzeżeniu 1 do wytwarzania leku do leczenia endometriozy.
51. Zastosowanie związku o wzorze II jak określono w zastrzeżeniu 16 do wytwarzania leku do leczenia endometriozy.
52. Zastosowanie związku o wzorze III jak określono w zastrzeżeniu 27 do wytwarzania leku do leczenia endometriozy.
53. Związki'

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pirydo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo]-N-(3-morfolin-4-ylo-propylo)-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-chinazolin-7-ylo]-N-[3-morfolinopropylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-7-[3-(4-morfolino)propoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid,

N-[4-[(3-metylofenylo)ammo]-7-[3-(4-morfblino)propoksy]-chmazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-metylofenylo)amino]-7-[3-(4,N-metylo-1,N-piperazyno)propoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-((3-bromofenylo)amino]-7-[3-(4,N-metylo-1,N-piperazyno)propoksy]-chinazolm-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[3-(1,N-imidazylo)propoksy]-chinazolin-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-7-[4-(N,N-dimetylo-amino)-butoksy]-chinazolm-6-ylo]-akryloamid;

N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chmazolin-6-ylo]-N-[3-morfolmopropylo]-akryloamid;

N-[4-(3-bromo-fenyloamino)-pir^yńo[3,4-d]-pirymidyn-6-ylo)-N-(2-(N,N-dimetyloamino)etylo)-akryloamid;

tris-tnfluorooctan N-[4-[(3-bromofenylo)amino]-chinazolin-6-ylo]-E,4-(3-(N,N-dimetyloamino)propoksy-4-oksobut-2-enamidu; i

N-[4-[(3-bromofenylo)ammo]-chinazolin-6-ylo]-E,4-(3-(N,N-dimetyloamino)propyloamino-4-oksobut-2-enamid
54. Związek według zastrz. 1, w którym X oznacza-D-E-F i F oznacza

1 5 —C——. C f I

H i R⁵ oznacza karboksyl, (Ct-C6)alkiloksykarbonyl; lub

190 489

Y oznacza -D-E-F i F oznacza

15 15

H _s Τ T —C=C , -C—C—R , lub —C-=C=<p

Η H i R⁵ oznacza Cnj-alkil, -1-okso(Ci_6)alkil, karboksyl, (Ci_6)alkiloksykarbonyl, N-(Ci_₆)alkilokarbamoil, i każda grupa Cj-,-alkiIowa jest podstawiona -NAB, gdzie A i B są takie, jak zdefiniowano powyżej.
55. Związek według zastrz. 16, w którym X oznacza -D-E-F i F oznacza

4 S _s

I ? — — C~C ,

I

H i R5 oznacza C|_6^^1kil.
56. Związek według zastrz. 1, w którym

Y oznacza -D-E-F;

X oznacza -OR⁴, i

R⁴ oznacza -(CH2)_n-Nι-piperazynyło[N4-(Cι-C6)ałkil], -(CHUn-N-imidazoil, -(CH2)_n-N-morfolinyl, lub podstawiony Ci-6-alkil, w którym podstawnik wybiera się spośród

A

I

-N—B

A i B oznaczają niezależnie C^-alkil.