| dbo:abstract
|
- Œ (minuskule œ) je speciální znak latinky. Jedná se o spojení písmen O a E. Používá se ve francouzštině, staroangličtině a staré severštině. Dále se používá v jazycích používaných v Kamerunu, konkrétně v jazycích , , , a . V Unicode má majuskulní tvar kód U+0152 a minuskulní U+0153. (cs)
- Œ (minúscula: œ) és un grafema de l'alfabet llatí consistent en una de les lletres o i e. En llatí medieval, i modern primerenc, era utilitzat per representar el diftong grec οι i també en algunes paraules no gregues; aquest ús continua actualment en anglès i francès. En francès representa la vocal mitjana anterior arrodonida i sona diferent que no pas la é or è. El grafema és utilitzat també en l'ortografia moderna del nòrdic antic. En alemany, l'equivalent és ö (o amb umlaut). En danès, feroès i noruec la lletra equivalent és Ø. No és intercanviable per ö en suec, finlandès, islandès, estonià, hongarès i turc, ja que la ö no representa o amb umlaut en aquestes llengües. L'islandès antic distingeix entre œ i æ. Els dos sons es confonen en æ en la llengua moderna. Per exemple, islandès antic hœgr → islandès modern hægur “fàcil; oportú, convenient; afable, amable, dolç etc.”. En llatí clàssic representava un so similar al diftong català oi ([oj]); emperò el llatí vulgar va reemplaçar aquest so pel d'una e llarga ([e:]). Per aquesta raó, les paraules llatines que posseeixen Œ i que han arribat al català s'escriuen amb e; per exemple, fœderal es converteix en federal i fœtus en fetus. En l'Alfabet Fonètic Internacional representa la vocal mitjana anterior arrodonida. Els codis Unicode són respectivament Œ 338 (152 en hexadecimal) i œ 339 (153 en hexadecimal). A HTML el codi Œ i œ; també pot ser usat. A l'hora d'escriure des d'un PC, œ és ALT+0156 i Œ és ALT+0140. (ca)
- Der Buchstabe Œ, Kleinbuchstabe œ, ist eine Ligatur aus O und E. Ursprünglich aus dem Mittellatein stammend, wird er heute im Französischen und je nach Autor im Niederdeutschen (Plattdeutschen) verwendet. Typografisch gesehen wanderte das E nicht über das O und wurde, wie beim Ö, zu einem diakritischen Zeichen, dem Trema, stilisiert, sondern verschmolz seitlich mit dem O (OE → Œ). (de)
- Œ, minuskle œ, estas litero de la franca kaj angla alfabeto kun prononco [ø] laŭ IFA. Sed ĝi ne estas franca invento; Islandaj skribistoj jam uzis ĝin en kelkaj antikvaj dokumentoj kiel signon por longa "ø". Œ simple estas ligaturo inter O kaj E, parenca al la signoj Ø kaj Ö. La unikodaj valoroj de Œ/œ estas 338 kaj 339. Male al Æ, la litero ne estas en la kodo ISO 8859-1 (Latina 1), tial tiu kodo ne plene subtenas la francan lingvon. Francoj sukcesis normigi alian kod-varianton ISO 8859-15, en kiu la litero havas la poziciojn 188 kaj 189. (eo)
- Œ (minúscula œ) es una vocal y una letra usada en latín medieval y moderno, así como en el alfabeto francés moderno. El origen de la letra es una ligadura de O y E. En inglés el carácter es llamado ethel u oethel (pronunciado /eðəl/). La combinación describe un diptongo, AFI /oe/, que tenía un valor similar al español OI. Se usaba en préstamos del griego, palabras que contenían el diptongo ΟΙ, οι. En latín clásico representaba un sonido similar al diptongo oi. Pero el latín vulgar reemplazó este sonido por el de una e larga ([e:]). Por esta razón, las palabras latinas que poseen Œ y que han llegado al castellano se escriben con E, V.G. fœderal se convierte en «federal» y fœtus en «feto». En alemán, Ö (O con Umlaut) es el equivalente. En danés, feroés y noruego la letra equivalente es Ø. No es intercambiable por Ö en sueco, finlandés, islandés, estonio, húngaro y turco, ya que la Ö no representa O con Umlaut en estas lenguas. En el francés, el uso de œ no es cuestión de estética, sino de lingüística: œ y las vocales separadas oe no se leen de la misma manera (cœlacanthe [selacãt] ~ coefficient [kɔefisjã]). Notemos que si el dígrafo francés œu se pronuncia [ø] o [œ], los œ de las palabras provenientes del griego deberían oírse como [e] (œdème como édème, œsophage como ésophage, œcuménique como écuménique, Œdipe como Édipe); el uso actual prefiere algunas veces la pronunciación [ø], pero no en todos los casos (fœtus, cœlacanthe). El símbolo «œ» también se usa en el Alfabeto fonético internacional para la vocal semiabierta anterior redondeada. La mayúscula pequeña ɶ corresponde a un sonido diferente, la vocal abierta anterior redondeada. Los códigos Unicode son respectivamente Œ 338 (152 en hexadecimal) y œ 339 (153 en hexadecimal). En HTML el código Œ y œ también puede ser usado. Para el entorno Windows es alt + 0156 para la minúscula (œ) y alt + 0140 para la mayúscula (Œ). (es)
- Œ (Huruf non-kapital : œ) adalah salah satu Huruf Latin, dan merupakan gabungan dari o dan e. Dalam Latin pertengahan dan Latin Awal, Huruf ini digunakan sebagai diftong dalam Bahasa Yunani yaitu οι. Dan berlanjut penggunaannya dalam Bahasa Inggris dan Bahasa Prancis. (in)
- Œ, minuscule œ, est une voyelle et un graphème utilisé en latin médiéval et moderne, ainsi qu’en français, en anglais, en vieux norrois et dans plusieurs langues utilisant l’alphabet général des langues camerounaises comme le kom, le koonzime, le guemzek, le mbuko et le merey, ou des langues comme le mbandja ou le mono en République démocratique du Congo. Il est appelé en français o-e entrelacé, o e-dans-le-o, o e-dans-l’o, ou par simplification, « e-dans-l’o ». D’autres noms plus informels sont : o-e lié, o-e collé. Dans le contexte anglophone, on l’appelle ethel ou œthel (du vieil anglais éðel, terme aussi utilisé pour la rune ōthalan). Dans l’ordre alphabétique français, le Œ est classé comme la suite d’un O et d’un E indépendants. (fr)
- Œ (minuscule: œ) is a Latin alphabet grapheme, a ligature of o and e. In medieval and early modern Latin, it was used to represent the Greek diphthong οι and in a few non-Greek words, usages that continue in English and French. In French, it is also used in some non-learned words, representing then mid-front rounded vowel-sounds, rather than sounding the same as é or è, those being its traditional French values in the words borrowed from or via Latin. It is used in the modern orthography for Old West Norse and is used in the International Phonetic Alphabet to represent the open-mid front rounded vowel. In English runology, œ is used to transliterate the Runic letter odal (Old English ēðel "estate, ancestral home"). Its traditional name in English is still ethel, ēðel, or œ̄þel. (en)
- Œ,œ는 O와 E의 합자이다.현재 쓰는 언어는 프랑스어가 있으며, 노르드어에 사용되었다. (ko)
- "Œ" (kleine letter "œ") is een klinker en een letter gebruikt in middeleeuws en vroegmodern Latijn, en in modern Frans. De letter is een ligatuur voor "OE". Het teken wordt ook wel eðel genoemd (IPA: [/eðəl/]?). In het Latijn staat deze combinatie voor een tweeklank, IPA [oe], die wordt uitgesproken als "oi". Ze werd gebruikt in woorden met de tweeklank "OI" ("ΟΙ, οι") die geleend waren uit het Oudgrieks. Zowel in de klassieke tijd als tegenwoordig worden de letters apart geschreven, maar de ligatuur werd gebruikt in middeleeuwse en vroegmoderne geschriften, onder meer omdat "œ" gereduceerd was tot een eenvoudige lange klanker (IPA: [e:]) in . Het Duitse, IJslandse en Zweedse equivalent is "Ö". In het Deens, Faeröers en Noors is de overeenkomstige letter "Ø". De letter is niet equivalent met "Ö" in Fins, Estisch, Hongaars en Turks, aangezien de "Ö" daar niet het resultaat van umlaut is. Leenwoorden in het Engels uit het Latijn met "œ" worden vaak gespeld met de letter "e", vooral in Amerikaans-Engels. Zo werd bijvoorbeeld fœderal federal en fœtus werd fetus (in Amerikaans-Engels). In het Frans heeft de "œ" geen louter esthetische waarde, maar ook een linguïstische, dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de “fi”-ligatuur die verder geen linguïstische waarde heeft. In de woorden cœur ("hart") en sœur ("zus"), of in eigennamen (Belœil); in leenwoorden uit het Oudgrieks "œ" wordt als [e:] uitgesproken (bijvoorbeeld in œsophage). In druk kan in het Frans de "œ" worden gebruikt om aan te geven dat het om één klank gaat, en niet om twee afzonderlijke klinkers "o" en "e", zoals in coëfficiënt. Mede als gevolg van de beperkingen van tekstverwerkers (of hun gebruikers) wordt dit uitgangspunt echter vaak niet standaard gehanteerd. Wat computers betreft: in de Unicode-tekenset zijn de codes voor "Œ" en "œ" respectievelijk U+0152 (alt+0156) en U+0153, of 338 en 339 in decimaal. In HTML kunnen de codes Œ en œ of Œ en œ worden gebruikt. In Nederland wordt "Œ" binnen studentengroepen ook wel gebruikt als informele groet, om een beschonken staat van zijn aan te geven via chatberichten. (nl)
- Œ (minuscolo: œ) è un grafema composto dalle lettere o ed e. Originariamente intesa come una legatura che rappresentava il dittongo latino, è stata promossa a lettera vera e propria in vari alfabeti. Ad esempio, è utilizzata dalla moderna lingua norrena, nonché dall'alfabeto fonetico internazionale per rappresentare la vocale anteriore semiaperta arrotondata e dalla lingua francese. In antico inglese il grafema "œ" veniva utilizzato per la traslitterazione della runa (ᛟ) del fuþorc anglo-sassone (un antico alfabeto runico, predecessore dell'antico inglese).È una lettera utilizzata anche in francese, sebbene non sia elencata nell'alfabeto, in cui è chiamata e dans l'o /ə dɑ̃ lo/, ossia "e nella o". (it)
- Œ, œは、フランス語などで使われる、OとEの合字である。 (ja)
- Œ – litera alfabetu łacińskiego powstała jako ligatura liter o i e. Używana często w łacińskich tekstach na oddanie częstej w łacinie grupy oe. Występuje też w języku francuskim, gdzie jest wymagana ortografią (przykłady: œil – oko, cœur – serce, bœuf – wół). (pl)
- Œ (gemenform: œ) är en bokstav i det latinska alfabetet. Den är en ligatur av bokstäverna o och e. I medeltida latin användes den för att representera den grekiska diftongen οι. Bokstaven används fortfarande i franska och engelska. I nutida engelska, i synnerhet amerikansk engelska, används i de flesta fall enbart bokstaven e. I franska är bokstaven däremot väletablerad. Œ används också i modern transkription av fornnordiska (Odalrunan). (sv)
- Œ ou œ é uma ligadura do alfabeto latino usada na língua francesa, no inglês, no latim medieval e moderno, e na língua nórdica antiga. Uma ligadura de o + e. É usada no Alfabeto Fonético Internacional em sua forma maiúscula para representar a vogal anterior aberta arredondada, e em sua forma minúscula para representar a vogal anterior semiaberta arredondada. Não é considerado uma letra, ao contrário de Æ. Exemplos de palavras do francês moderno que utilizam œ: phœnix pœcile cœurse cœnure cœlome œuvres œuvrer œstrus œstral œrsted œillet œchslé Embora a ligadura œ se encontre num número limitado de palavras eruditas oriundas do latim, também é encontrado em algumas palavras do e uso extremamente comum: bœuf (boi / vitela) cœur (coração) nœud (nó) œuf (ovo) sœur (irmã) vœu (voto [de felicidade]) (pt)
- Œ, œ — лигатура латинских букв O и E. Появляется в качестве латинской транслитерации древнегреческого дифтонга οι. Встречается во французском, факультативно в британском английском и некоторых других языках. Также используется как фонетический символ для обозначения огубленного гласного переднего ряда средне-нижнего подъёма. Также использовалась в древнескандинавском языке. (ru)
- Œ, œ（Oethel，发音为 [eðəl]）是中世纪拉丁语所用字母，用来代表 [oe̯] 音。现在法语也有使用这个连字，而此字母也有在音标中使用。 在英语，œ 多用在一些从拉丁语中借来的外来词，但现在多数人都不再使用，如 fœderal（现在写成 federal）, fœtus（英国英语： foetus；美国英语：fetus）, œsophagus（英国英语： oesophagus；美国英语：esophagus）。 在法语，使用 œ 字母的有 cœur（心）, sœur（姊、妹）和 œil（眼）等。 在德语，œ字已被Ö字取代。 在國際音標中，[œ]音表示半開前圓唇元音。 (zh)
- Œ, œ — лігатура з поєднання латинських літер о і е. Є латинською транслітерацією давньогрецького дифтонга «οι». Зустрічається у французькій, факультативно в британській англійській та деяких інших мовах. Також використовується як фонетичний символ для позначення огубленого голосного переднього ряду низько-середнього піднесення. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Œ (minuskule œ) je speciální znak latinky. Jedná se o spojení písmen O a E. Používá se ve francouzštině, staroangličtině a staré severštině. Dále se používá v jazycích používaných v Kamerunu, konkrétně v jazycích , , , a . V Unicode má majuskulní tvar kód U+0152 a minuskulní U+0153. (cs)
- Der Buchstabe Œ, Kleinbuchstabe œ, ist eine Ligatur aus O und E. Ursprünglich aus dem Mittellatein stammend, wird er heute im Französischen und je nach Autor im Niederdeutschen (Plattdeutschen) verwendet. Typografisch gesehen wanderte das E nicht über das O und wurde, wie beim Ö, zu einem diakritischen Zeichen, dem Trema, stilisiert, sondern verschmolz seitlich mit dem O (OE → Œ). (de)
- Œ, minuskle œ, estas litero de la franca kaj angla alfabeto kun prononco [ø] laŭ IFA. Sed ĝi ne estas franca invento; Islandaj skribistoj jam uzis ĝin en kelkaj antikvaj dokumentoj kiel signon por longa "ø". Œ simple estas ligaturo inter O kaj E, parenca al la signoj Ø kaj Ö. La unikodaj valoroj de Œ/œ estas 338 kaj 339. Male al Æ, la litero ne estas en la kodo ISO 8859-1 (Latina 1), tial tiu kodo ne plene subtenas la francan lingvon. Francoj sukcesis normigi alian kod-varianton ISO 8859-15, en kiu la litero havas la poziciojn 188 kaj 189. (eo)
- Œ (Huruf non-kapital : œ) adalah salah satu Huruf Latin, dan merupakan gabungan dari o dan e. Dalam Latin pertengahan dan Latin Awal, Huruf ini digunakan sebagai diftong dalam Bahasa Yunani yaitu οι. Dan berlanjut penggunaannya dalam Bahasa Inggris dan Bahasa Prancis. (in)
- Œ, minuscule œ, est une voyelle et un graphème utilisé en latin médiéval et moderne, ainsi qu’en français, en anglais, en vieux norrois et dans plusieurs langues utilisant l’alphabet général des langues camerounaises comme le kom, le koonzime, le guemzek, le mbuko et le merey, ou des langues comme le mbandja ou le mono en République démocratique du Congo. Il est appelé en français o-e entrelacé, o e-dans-le-o, o e-dans-l’o, ou par simplification, « e-dans-l’o ». D’autres noms plus informels sont : o-e lié, o-e collé. Dans le contexte anglophone, on l’appelle ethel ou œthel (du vieil anglais éðel, terme aussi utilisé pour la rune ōthalan). Dans l’ordre alphabétique français, le Œ est classé comme la suite d’un O et d’un E indépendants. (fr)
- Œ,œ는 O와 E의 합자이다.현재 쓰는 언어는 프랑스어가 있으며, 노르드어에 사용되었다. (ko)
- Œ (minuscolo: œ) è un grafema composto dalle lettere o ed e. Originariamente intesa come una legatura che rappresentava il dittongo latino, è stata promossa a lettera vera e propria in vari alfabeti. Ad esempio, è utilizzata dalla moderna lingua norrena, nonché dall'alfabeto fonetico internazionale per rappresentare la vocale anteriore semiaperta arrotondata e dalla lingua francese. In antico inglese il grafema "œ" veniva utilizzato per la traslitterazione della runa (ᛟ) del fuþorc anglo-sassone (un antico alfabeto runico, predecessore dell'antico inglese).È una lettera utilizzata anche in francese, sebbene non sia elencata nell'alfabeto, in cui è chiamata e dans l'o /ə dɑ̃ lo/, ossia "e nella o". (it)
- Œ, œは、フランス語などで使われる、OとEの合字である。 (ja)
- Œ – litera alfabetu łacińskiego powstała jako ligatura liter o i e. Używana często w łacińskich tekstach na oddanie częstej w łacinie grupy oe. Występuje też w języku francuskim, gdzie jest wymagana ortografią (przykłady: œil – oko, cœur – serce, bœuf – wół). (pl)
- Œ (gemenform: œ) är en bokstav i det latinska alfabetet. Den är en ligatur av bokstäverna o och e. I medeltida latin användes den för att representera den grekiska diftongen οι. Bokstaven används fortfarande i franska och engelska. I nutida engelska, i synnerhet amerikansk engelska, används i de flesta fall enbart bokstaven e. I franska är bokstaven däremot väletablerad. Œ används också i modern transkription av fornnordiska (Odalrunan). (sv)
- Œ, œ — лигатура латинских букв O и E. Появляется в качестве латинской транслитерации древнегреческого дифтонга οι. Встречается во французском, факультативно в британском английском и некоторых других языках. Также используется как фонетический символ для обозначения огубленного гласного переднего ряда средне-нижнего подъёма. Также использовалась в древнескандинавском языке. (ru)
- Œ, œ（Oethel，发音为 [eðəl]）是中世纪拉丁语所用字母，用来代表 [oe̯] 音。现在法语也有使用这个连字，而此字母也有在音标中使用。 在英语，œ 多用在一些从拉丁语中借来的外来词，但现在多数人都不再使用，如 fœderal（现在写成 federal）, fœtus（英国英语： foetus；美国英语：fetus）, œsophagus（英国英语： oesophagus；美国英语：esophagus）。 在法语，使用 œ 字母的有 cœur（心）, sœur（姊、妹）和 œil（眼）等。 在德语，œ字已被Ö字取代。 在國際音標中，[œ]音表示半開前圓唇元音。 (zh)
- Œ, œ — лігатура з поєднання латинських літер о і е. Є латинською транслітерацією давньогрецького дифтонга «οι». Зустрічається у французькій, факультативно в британській англійській та деяких інших мовах. Також використовується як фонетичний символ для позначення огубленого голосного переднього ряду низько-середнього піднесення. (uk)
- Œ (minúscula: œ) és un grafema de l'alfabet llatí consistent en una de les lletres o i e. En llatí medieval, i modern primerenc, era utilitzat per representar el diftong grec οι i també en algunes paraules no gregues; aquest ús continua actualment en anglès i francès. En francès representa la vocal mitjana anterior arrodonida i sona diferent que no pas la é or è. El grafema és utilitzat també en l'ortografia moderna del nòrdic antic. En alemany, l'equivalent és ö (o amb umlaut). En danès, feroès i noruec la lletra equivalent és Ø. No és intercanviable per ö en suec, finlandès, islandès, estonià, hongarès i turc, ja que la ö no representa o amb umlaut en aquestes llengües. (ca)
- Œ (minúscula œ) es una vocal y una letra usada en latín medieval y moderno, así como en el alfabeto francés moderno. El origen de la letra es una ligadura de O y E. En inglés el carácter es llamado ethel u oethel (pronunciado /eðəl/). En alemán, Ö (O con Umlaut) es el equivalente. En danés, feroés y noruego la letra equivalente es Ø. No es intercambiable por Ö en sueco, finlandés, islandés, estonio, húngaro y turco, ya que la Ö no representa O con Umlaut en estas lenguas. (es)
- Œ (minuscule: œ) is a Latin alphabet grapheme, a ligature of o and e. In medieval and early modern Latin, it was used to represent the Greek diphthong οι and in a few non-Greek words, usages that continue in English and French. In French, it is also used in some non-learned words, representing then mid-front rounded vowel-sounds, rather than sounding the same as é or è, those being its traditional French values in the words borrowed from or via Latin. (en)
- "Œ" (kleine letter "œ") is een klinker en een letter gebruikt in middeleeuws en vroegmodern Latijn, en in modern Frans. De letter is een ligatuur voor "OE". Het teken wordt ook wel eðel genoemd (IPA: [/eðəl/]?). Het Duitse, IJslandse en Zweedse equivalent is "Ö". In het Deens, Faeröers en Noors is de overeenkomstige letter "Ø". De letter is niet equivalent met "Ö" in Fins, Estisch, Hongaars en Turks, aangezien de "Ö" daar niet het resultaat van umlaut is. (nl)
- Œ ou œ é uma ligadura do alfabeto latino usada na língua francesa, no inglês, no latim medieval e moderno, e na língua nórdica antiga. Uma ligadura de o + e. É usada no Alfabeto Fonético Internacional em sua forma maiúscula para representar a vogal anterior aberta arredondada, e em sua forma minúscula para representar a vogal anterior semiaberta arredondada. Não é considerado uma letra, ao contrário de Æ. Exemplos de palavras do francês moderno que utilizam œ: phœnix pœcile cœurse cœnure cœlome œuvres œuvrer œstrus œstral œrsted œillet œchslé bœuf (boi / vitela) cœur (coração) nœud (nó) œuf (ovo) sœur (irmã) (pt)
|