| dbo:abstract
|
- اليهود المسيانيون (بالعبريّة: יְהוּדִים מָשִׁיחַיים) وتتعدد التسميات حولهم مثل اليهود المتنصرون، اليهود المسيحيون، المسيحيون اليهود، اليهود المؤمنون بالمسيح، العبرانيون المسيحيون. هي حركة إنجيلية بروتستانتية تؤكد على العنصر «اليهودي» في الإيمان المسيحي ويتكون أتباعها من اليهود المؤمنين بالمسيح ويعتبر اليهود المسيانيين حركة يهودية عرقيًا مسيحية دينيًا. ترفض المؤسسات اليهودية اعتبار اليهود الميسانيين جزءا من الطوائف اليهودية، بسبب إيمان اليهود الميسانيون بالعقيدة المسيحية. يؤمن اليهود المسيانيين بألوهية يسوع ويعترفون بكونه المسيح ويؤمنون بكافة العقائد المسيحية الرئيسية وأبرزها عقيدة الثالوث. ويعترفون بكل من العهد القديم والجديد كأجزاء من الكتاب المقدس. ويرفض اليهود المسيانيين فصل اليهودية عن المسيحية حيث يحتفظون بالاحتفال بالأعياد اليهودية مثل الاحتفال بعيد الفصح، روش هاشناه، عيد الأسابيع وغيرها، وحتى ارتداء ملابس يهودية تقليدية مثل الكيباه، تاليت وتيفيلين استخدم ميزوزت والحفاظ على العديد من الميتزفة كدليل على الحفاظ على تراثهم، والحفاظ على التقاليد اليهودية مثل ختان الطفل اليوم الثامن ويوم السبت. تظل هذه الأعياد اليهودية والممارسات، حيث لا تتعارض مع المسيحية، ويقومون بذلك لأسباب عرقية. ينتشر اليهود المسيانيون اليوم في كافة أنحاء العالم ويبلغ عددهم حوالي 350,000 شخص، ويتواجد أغلبهم في الولايات المتحدة حيث يبلغ عددهم 250,000؛ مع تواجد خاص في إسرائيل حيث تتراوح أعدادهم بين 10,000-15,000. (ar)
- El judaisme messiànic és un moviment sincrètic que combina el cristianisme, especialment la creença cristiana en què Jesús és el Messies promès del Poble d'Israel— amb elements del judaisme i de la tradició jueva. (ca)
- المسيحيون اليهود أو المسيحيون العبريون أو اليهود المسيحيون عبارة يشار بها إلى المسيحية المبكرة، فقد كان يسوع وتلاميذه وعائلته وشيوخ الدين وكل أتباعه الأوائل تقريبًا من اليهود أو المتحولين إلى اليهودية. (ar)
- Mesiánský judaismus je synkretické náboženské hnutí, mající kořeny v 60. a 70. letech 20. století, spojující evangelikální křestanskou teologii s židovskou náboženskou praxí a terminologií. Podle mesiánského judaismu je Ježíš Mesiáš i Syn Boží (jedna z osob Trojice), ale některé mesiánské skupiny odmítají trojiční učení. Jako autoritativní psané zdroje jsou chápány jak Hebrejská bible, tak i Nový zákon. (cs)
- Židokřesťanství je poměrně novodobý termín. Zřejmě poprvé ho použil až význačný odborník na počátky křesťanství, Ferdinand Christian Baur (1792–1860), a to ve své rozsáhlé studii z roku 1831. Od té doby se mezi odborníky vede dlouhá diskuze ohledně přesného vymezení tohoto pojmu. Do problematiky vymezování pojmu se zapojili takové osobnosti jako například , Jean Daniélou, , , , , , , a další. Všeobecně však panuje shoda, že výraz „židokřesťanství“ označuje víru prvních generací následovníků Ježíše z Nazareta neboli Ježíše Krista, kteří byli židovského původu. Ti jsou označování jako „židokřesťané“ na rozdíl od věřících z nežidů, kteří jsou označování jako pohanokřesťané. Problém používání výše uvedených pojmů spočívá v tom, že jako křesťané byli v 1. století poprvé označeni ti učedníci Ježíše Krista, kteří tvořili společenství v Antiochii, přičemž toto společenství bylo tvořeno převážně nežidy. Co se týče židovských učedníků Ježíše Krista, tak ti byli i nadále vnímáni jako židé či příslušníci židovské sekty, která byla někdy specifikována jako nazorejská a jindy o ní bylo mluveno jako o „té cestě“. Ještě i církevní otcové používali pro židovské následovníky Ježíše Krista prosté označení hebrejci a nikoliv „křesťané“. Někdy však církevní otcové mezi skupinami hebrejců věřících v Ježíše Krista rozlišovali a označovali je jako ebionity, či nazarény, přičemž je vnímali jako heretiky, kteří se drží Zákona. Prosper Grech shrnuje odbornou diskuzi ohledně používání pojmu „židokřesťanství“ v podstatě takto: V nejširším slova smyslu by měl termín označovat všechny křesťany, kteří se na víru v Krista obrátili ze židovství. V užším slova smyslu by však měl termín označovat všechny rané křesťany, kteří po svém obrácení i nadále zachovávali velmi přísně Zákon, ale kteří toto zachovávání nevyžadovali po etnokřesťanech. V nejužším slova smyslu by pak měl být termín vyhrazen buď pro ty židokřesťany, kteří spásu podmiňovali obřízkou a tedy zachováváním Zákona podle židovské halachy, nebo ty židokřesťany, kteří navíc odmítali Ježíšovo božství podobně jako ebionité. Faktem však zůstává, že autor pojmu Ferdinand Christian Baur měl pod pojmem židokřesťanství na mysli petrovské křesťanství, které si zakládalo na spojení židovské náboženské tradice (hl. Tóry) s křesťanskou náboženskou tradicí (evangelii) a vyústilo tak ve spojení židovského Starého zákona s křesťanským Novým zákonem do Bible, zatímco pod pojmem pohanokřesťanství měl na mysli pavlovské křesťanství, které bylo samo o sobě na starozákonní židovské tradici nezávislé, nezakládalo si na ni. (cs)
- Ο Μεσσιανικός Ιουδαϊσμός είναι συγκρητικό θρησκευτικό κίνημα που αποτελείται από Εβραίους οι οποίοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως Μεσσία, τον οποίον αποκαλούν Γιεσούα (ישוע). Ξεκίνησε την δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ και άρχισε να εξαπλώνεται μεταξύ των Εβραίων εκεί με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει στις ΗΠΑ πληθυσμός Εβραίων -ο συντριπτικά μεγαλύτερος στον κόσμο- που ομολογούν πίστη στον Χριστό. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 350.000 Μεσσιανικοί Ιουδαίοι, εκ των οποίων 15.000 με 20.000 ζουν στο Ισραήλ. Η μορφή και η λειτουργία του Μεσσιανικού Ιουδαϊσμού δεν θεωρείται γνήσια χριστιανική, διότι απουσιάζει η αναφορά στην Τριαδικότητα του Θεού, στην Θεότητα του Χριστού, στην ίδρυση και αποστολή της χριστιανικής Εκκλησίας, στο βάπτισμα στο νερό και άλλα στοιχεία του Χριστιανισμού. (el)
- Als Judenchristen werden antike Juden bezeichnet, die an Jesus von Nazaret als den menschlichen jüdischen Maschiach glaubten. Bis etwa 100 n. Chr. stellten Judenchristen die Mehrheit des Urchristentums, deren Nachkommen bis 400 n. Chr. zu christlichen Minderheiten mit judaisierenden Tendenzen wurden. Später werden einzelne aus dem Judentum zum Christentum konvertierte getaufte Juden so bezeichnet, die sich zum Glauben an Christus als den göttlichen christlichen Messias bekannten. Eine kontinuierliche judenchristliche Tradition gibt es weder im Judentum noch im Christentum. Im Gegensatz zu Kryptojuden, die aufgrund religiöser Verfolgung und Unterdrückung nicht mehr frei ihre jüdische Religion praktizierten, traten Judenchristen aus Überzeugung zum Christentum über. Christen nichtjüdischer Herkunft werden demgegenüber Heidenchristen genannt. Sie stellten in einigen von Paulus von Tarsus ab etwa 50 gegründeten Gemeinden die Mehrheit. Zu den modernen Messianischen Juden gibt es keine historische Verbindung. (de)
- Mesiaj Hebreoj aŭ Mesia Hebreismo nomiĝas la religia hebrea movado, kies membroj rekonas en Jesuo la Nazareta la Mesion resurektinta kaj dia Savanto. Tial, ili adheras al la kristanismo kun la konfeso pri la Triunuo en Dio kaj kredo je Jesuo (Yeshua), Difilo homfariĝinta. Iuj franĝoj, tamen, malakceptas la kredon je la Triunuo, sed la grupoj de Mesiaj Hebreoj ilin taksas ne jam komprenantaj la veran pozicion kaj anoncon de Jesuo. Kvankam respektantaj kaj praktikantaj la mosean leĝon, la Mesiaj Hebreoj estas akre kontraŭataj kaj flankenmetitaj en la israela ŝtato kaj tie kaj tie en diversaj mondaj regionoj, kiel en Usono, kie la movado multe nombras kaj influas. Multaj el ili simpatias al evangeliismo kaj al la katolika eklezio. (eo)
- Judkristanoj estas la nomo kiun la moderna historiografio uzas por tiuj prakristanoj de la unuaj jarcentoj post la morto de Jesuo kiu klinis al rigardo nerompa de kristanismo rilate al judismo, male al la tezoj de Paŭlo de Tarso kiuj klinas al rompo kun la judismo kaj ke kristanismo iĝu nova religio. La anoj de tiu tendenco estis la komponantoj de la nomita Eklezio de Jerusalemo kiu estas tiele la plej antikva inter la kristanaj eklezioj. Ĝi grande gravis en la 1-a jarcento, ĝis la detruo de la urbo flanke de romianoj en la 70 kaj ankaŭ poste, sed malpli influe, ĝis la dua detruo de la sankta urbo flanke de imperiestro Hadriano en 135 kaj ĝia rekonstruo kiel Aelia Capitolina. (eo)
- Als messianische Juden bezeichnen sich manche Menschen jüdischer Herkunft, die an Jesus Christus als ihren Messias glauben, sich aber dennoch weiterhin mit fortführender Zelebrierung jüdischer Bräuche als Juden verstehen. Die ‚Bibel‘ – dazu gehören für sie sowohl das Alte Testament (Tanach) als auch das Neue Testament – sie nennen es oftmals „Zweites Testament“ – bildet für sie die Grundlage ihres Glaubens. Sie sind der Überzeugung, dass die Bibel in ihrer Ganzheit durch Gott inspiriert ist. (de)
- Los judeocristianos, también llamados cristianos hebreos o cristianos judíos, fueron los miembros iniciales del movimiento judío que más tarde se convirtió en el cristianismo. En la etapa más temprana de la comunidad estaba formada por todos los judíos y extranjeros que aceptaron a Jesús de Nazaret como una persona venerable o incluso el Mesías. Tras la expansión geográfica del cristianismo, los cristianos judíos se convirtieron en una hebra de la más amplia comunidad cristiana primitiva. Algunos cristianos judíos mantuvieron brevemente su adhesión a tradiciones ancestrales como la observancia del sábado, la observancia del calendario judío, la observancia de las leyes y costumbres judías, la circuncisión y la asistencia a la sinagoga. El término «judeocristiano» aparece en los textos históricos que contrastan a los cristianos de origen judío con los cristianos gentiles, tanto en la discusión de la iglesia en el Nuevo Testamento y en los siglos II y siguientes. También es un término usado para los judíos que se convirtieron al cristianismo, pero que mantuvieron su herencia y tradiciones judías. Alister McGrath, exprofesor de teología histórica de la Universidad de Oxford, afirma que muchos de los «cristianos judíos» del siglo I eran totalmente fieles judíos religiosos. Se diferenciaban de otros judíos contemporáneos solo en su aceptación de Jesús como el Mesías. Al mismo tiempo, sin embargo, el apóstol Pablo estaba enseñando en contra de la dependencia de las prácticas judías, y en particular respecto a los requisitos para la circuncisión (1 Corintios 7:18-24, Filipenses 3:2-9). Como quiera que el cristianismo crecía en todo el mundo gentil, los cristianos se separaron de sus raíces judías y de Jerusalén. El cristianismo judío, inicialmente fortalecido a pesar de la persecución por parte de funcionarios del Templo de Jerusalén, cayó en declive durante las guerras judeo-romanas (66-135) y el creciente antijudaísmo, quizás mejor personificado por Marción (c. 150). Con la persecución por parte de los cristianos ortodoxos de la época del emperador romano Constantino en el siglo IV, los cristianos judíos buscaron refugio fuera de las fronteras del Imperio, en Arabia y más lejos. Dentro del Imperio y más tarde en otros lugares que fueron dominados por el cristianismo sobre la base de los gentiles que se convirtió en la iglesia estatal del Imperio romano y que tomó el control de los sitios de la Tierra Santa, como la Iglesia del Santo Sepulcro y el Cenáculo, y nombró a los posteriores obispos de Jerusalén. (es)
- El judaísmo mesiánico es un movimiento religioso que surgió de las misiones hebreo-cristianas entre los siglos XIX y XX, cuyo objetivo era la evangelización del pueblo judío. Contiene componentes cristianos con elementos judíos y de la tradición judía. Los judíos mesiánicos (no confundir con el movimiento Judío nazareno) se consideran a sí mismos como «judíos en religión» y practican su fe de manera que ellos se consideran a sí mismos «auténticos observantes» de la Torá. Sin embargo, las corrientes tradicionales del judaísmo, desde los ultraortodoxos hasta los reformistas, no consideran al judaísmo mesiánico como una forma de judaísmo, debido a que el judaísmo mesiánico acepta el Nuevo Testamento y a Jesús de Nazaret (Yeshúa) como el Mesías. La Corte Suprema de Israel determinó que los judíos mesiánicos que demuestren su ascendencia judía son sujetos de los beneficios que tiene la Ley del Retorno, incluyendo la ciudadanía israelí. La Corte también ha declarado que las sinagogas mesiánicas tienen derecho a la misma exención de impuestos que las sinagogas tradicionales. En 2003 existían 400 agrupaciones mesiánicas en todo el mundo.En 2008, el número de judíos mesiánicos en los Estados Unidos era de alrededor de un cuarto de millón. El número de judíos mesiánicos de los que se tenía noticia en Israel en 2007 era de 6.000-15.000 miembros. (es)
- Jewish Christians (Hebrew: יהודים נוצרים, romanized: yehudim notzrim) were the followers of a Jewish religious sect that emerged in Judea during the late Second Temple period (first century AD). The Jews integrated the belief of Jesus as the prophesied Messiah and his teachings into the Jewish faith, including the observance of the Jewish law. The name may derive from the city of Nazareth, or from prophecies in Isaiah and elsewhere where the verb occurs as a descriptive plural noun, or from both. Jewish Christianity is the foundation of Early Christianity, which later developed into Christianity. Christianity started with Jewish eschatological expectations, and it developed into the worship of a deified Jesus after his earthly ministry, his crucifixion, and the post-crucifixion experiences of his followers. Modern scholarship is engaged in an ongoing debate as to the proper designation for Jesus' first followers. Many see the term Jewish Christians as anachronistic given that there is no consensus on the date of the birth of Christianity. Some modern scholars have suggested the designations "Jewish believers in Jesus" or "Jewish followers of Jesus" as better reflecting the original context. Jewish Christians drifted apart from mainstream Judaism, eventually becoming a minority strand which had mostly disappeared by the fifth century. Jewish–Christian gospels have been lost except for fragments, so there is considerable uncertainty as to the scriptures used by this group. The split of Christianity and Judaism took place during the first centuries CE. While the First Jewish–Roman War and the destruction of the Second Temple in 70 CE were main events, the separation was a long-term process, in which the boundaries were not clear-cut. (en)
- Le judaïsme messianique est un mouvement religieux chrétien, qui professe que Jésus est le Messie mais reprend des éléments du judaïsme et de la tradition juive ; il combine une théologie chrétienne avec des rites juifs. Ses fidèles se présentent souvent comme des juifs qui reconnaissent la messianité de « Yeshoua (ישו) (Jésus) », mais peu d'entre eux ont des origines juives. Le mouvement trouve son origine dans l'anglicanisme en Angleterre au début du XIXe siècle parmi des groupes assumant la promotion du christianisme parmi les Juifs. Sa forme actuelle est apparue dans les années 1960 et 1970, issue du mouvement missionnaire chrétien du christianisme évangélique. Le « judaïsme messianique » n'est pas reconnu comme un des courants du judaïsme. Ses pratiquants ne doivent pas non plus être confondus avec les juifs qui se convertissent au christianisme, et seuls ses membres d'origine juive selon la Halakha sont reconnus comme juifs par le rabbinat. Ce mouvement religieux est fort mal considéré dans les milieux juifs, en raison de son intitulé qui prête à confusion (« judaïsme ») et de ses tendances au prosélytisme. (fr)
- Yahudi Mesianikadalah suatu gerakan sinkretisme keagamaan yang muncul dari Yudaisme terutama pada tahun 1960-an dan 70-an. Gerakan keagamaan ini memadukan teologi Kristen evangelis dengan unsur Yahudi dan terminologi ritual. Mesianik Yudaisme umumnya menyatakan bahwa Yesus adalah Mesias Yahudi dan "Anak Allah" (satu orang dari Trinitas),meskipun beberapa di dalam gerakan ini tidak percaya pada keyakinan Trinitarian. keselamatan di Mesianik Yudaisme dicapai hanya melalui penerimaan Yesus sebagai penyelamat seseorang. Setiap hukum Yahudi atau kebiasaan yang diikuti adalah budaya dan tidak memberikan kontribusi untuk mencapai keselamatan. Kepercayaan pada kemesiasan dan keilahian Yesus, yang Mesianik Yudaisme pahami, dipandang oleh banyak denominasi Kristen, dan gerakan keagamaan Yahudi sebagai perbedaan mendefinisikan antara Kristen dan Yudaisme. Kebanyakan anggota gerakan ini adalah dari etnis Yahudi, dan beberapa dari mereka berpendapat bahwa Yudaisme Mesianik adalah sekte dari Yudaisme. Organisasi-organisasi dan gerakan keagamaan Yahudi, maupun Mahkamah Agung Israel (mengenai Hukum), menolak pandangan ini, dan menganggap Yudaisme Mesianik ini suatu bentuk agama Kristen. Kelompok Kristen umumnya juga menerima Yudaisme Mesianik sebagai bentuk agama Kristen. Dari tahun 2003 sampai 2007, gerakan ini tumbuh dari 150 rumah ibadah Mesianik di Amerika Serikat menjadi sebanyak 438, dengan lebih dari 100 di Israel dan di seluruh dunia. Sering suatu jemaat menjadi anggota organisasi Mesianik yang lebih besar atau aliansi pada tahun 2008, gerakan itu dilaporkan memiliki antara 6.000 dan 15.000 anggota di Israel dan 250.000 di Amerika Serikat. (in)
- Umat Kristen Yahudi, juga umat Kristen Ibrani atau Yudeo-Kristen, adalah para anggota asli dari gerakan Yahudi yang kemudian menjadi Kekristenan. Pada tahap terawal, komunitas tersebut terdiri dari seluruh Yahudi yang menerima Yesus sebagai orang atau Mesias (Kristus). Saat Kekristenan bertumbuh dan berkembang, umat Kristen Yahudi menjadi satu-satunya komunitas Kristen awal, yang dikarakterisasikan dengan memadukan pengakuan Yesus sebagai Kristus dengan tetap mengikuti tradisi Yahudi seperti perayaan Sabat, perayaan kalender Yahudi, perayaan hukum dan adat Yahudi, sunat, dan menghadiri sinagoge, dan dengan hubungan genetik langsung dari umat Kristen Yahudi terawal. (in)
- Le judéo-christianisme correspond, sur le plan historique, aux chrétiens d'origine juive qui observent les prescriptions de la Loi mosaïque. Majoritaire au sein du christianisme au Ier siècle, dispersé par les événements historiques qui frappent la Palestine au cours du Ier siècle, ce courant consiste par la suite en une variété de groupes à la théologie et aux croyances diverses qui disparaissent en Occident au cours du IVe siècle et en Orient au cours du VIe siècle. D'autre part, le terme de « judéo-christianisme » a fait fortune dans le monde intellectuel à partir de la fin du XIXe siècle, où il désigne, de manière parfois approximative, un ensemble de croyances ou de principes moraux issus de la Bible, donc se référant à un héritage à la fois chrétien et juif, puisque la Bible hébraïque fait partie de la Bible chrétienne sous le nom d'Ancien Testament. (fr)
- メシアニック・ジュダイズム（英語: Messianic Judaism; ヘブライ語: יהדות משיחית, Yahadut Meshikhit）は、異邦人キリスト教徒が持たないユダヤ人としての民族意識や諸風習と、ユダヤ教の「律法」や基本教義・儀礼様式を保持したまま、ギリシア語でイエス・キリストと呼ばれるイェシュア（ヘブライ語: יְהוֹשֻׁעַ, Yēšūă‘）すなわちナザレのイエスを、メシア（מָשִׁיחַ, māšîaḥ）すなわち救世主（ギリシア語: キリスト）として認める信仰。使徒たちの時代にも、イェシュアに従うユダヤ人がユダヤ人の生き方を止めるという考え方はなく、そうしたユダヤ人をメシアニック・ジュー（Messianic Jew）と呼ぶ。メシアニック・ジューはイスラエルの民と教会に同時に属する。 ユダヤ教の一派を自認するが、旧約聖書（ヘブライ語聖書、タナハ）の預言の成就であるとして新約聖書を受け入れることから、大方のユダヤ教の立場からは異端視されている。 信徒数は全世界で35万人程度、そのうちアメリカ合衆国において17万5千人から25万人程度、イスラエルでは1～2万人程度と見積もられる。 (ja)
- 메시아 유대교(히브리어: יהדות משיחית 야하두트 메시히트)는 1960년대와 70년대 사이에 일어난 종교운동으로 생긴 종파로 보는 견해가 있다. 그러나 이는 신학의 정립에 있어 종교적 형태가 완성된 시점을 의미하며 복음주의 기독교와 유대교에서 파생된 것으로 여겨진다. 메시아 유대교는 일반적으로 예수를 유대교의 메시아와 삼위일체의 성자로 인정하지만 카톨릭에서 이야기하는 삼위일체는 세명의 신의 인격은 다신교를 연상시키므로 거부한다. 또한 거의 대부분의 메시아 유대교도가 히브리 성서와 신약성경 둘다를 아도나이(주)에 의해 쓰여진 권위적인 성서라고 믿는다. 메시아 유대교는 예수를 자신의 로 받아들여야 구원이 이루어진다고 말한다. 또한 모든 죄가 예수의 죽음과 부활로 속죄되었다고 믿으며 유대법과 유대 관습은 단지 문화적인 것일 뿐 구원에 도움을 주는 것은 아니라고 말한다. 주류 기독교 교파들은 메시아 유대교를 기독교의 한 종파로 받아들인다. 메시아 유대교의 몇몇 지지자들은 민족적으로 유대인이며, 그들 중 많은 이들이 메시아 유대교가 유대교의 한 종파라고 입장을 유지한다. 이들은 자신들을 여전히 유대교를 믿고 있는, 개종하지 않은 유대인이며 기독교인이 아니라고 말한다. 잊들은 스스로를 크리스천이라고 하지는 않는다. 유대인 단체들과 이스라엘 최고 법원은 이러한 주장이 귀환법과 관련된 문제를 야기할 것으로 보고 메시아 유대교가 유대교의 일부라는 이들의 주장을 거부했으며, 대신 메시아 유대교를 기독교의 한 종류로 정의내렸다. 그러나 메시아닉 유대인들, 메시아닉 Jew는 스스로를 유대인으로 여기며 모든 절기를 지킨다. 2003년에서 2007년까지 메시아 유대교는 예배당이 미국에서 150개에서 438개로, 이스라엘에서 100개 이상으로, 전세계에선 그보다 더 많이 늘어났으며 많은 신자들이 규모가 큰 메시아 유대교 단체나 연합체들에 소속되게 되었다. 또한 2008년에 메시아 유대교는 최소 6,000여명에서 많게는 15,000여명 정도의 신자들을 이스라엘에서, 250,000여명의 신자들을 미국에서 거느리고 있는 것으로 알려졌다. (ko)
- ユダヤ人キリスト教徒とは、初期キリスト教の時代に、ユダヤ人の間で広まったキリスト教徒を指す。主に、エルサレムを中心に、イエスの弟（或いは親戚）ヤコブが布教した。 イエス自身がユダヤ人であり、ユダヤコミュニティの中からキリスト教は興った為、初期のキリスト教徒の殆どがユダヤ人であるのは当然のことであった。しかし、ユダヤ教からの独立が明確になりはじめると、異邦人の信徒が多数を占め始めたためにこのような呼称が成立した。 ユダヤ人キリスト教徒は、パウロの布教による異邦人キリスト教（ヘレニズム・キリスト教）の勢力拡大を前に、3～4世紀に消滅した。 (ja)
- Il termine giudeo-cristianesimo indica le comunità dei primi cristiani, cioè gli Ebrei (e, nella sola ed unica accezione della Chiesa gerosolimitana, anche i gentili) che costituivano i nuclei originali del gruppo di seguaci del galileo, Yeshua di Nazareth (Gesù di Nazareth). Essi, in quanto giudei così come il loro maestro, rispettavano tutte le prescrizioni della Legge mosaica contenute nella Torah (circoncisione, tabù alimentari, Shabbat, preghiera e festività bibliche ecc.). Dagli altri movimenti giudaici venivano chiamati Notzrim (nazareni), in quanto seguaci di Yeshua il nazareno.Il termine viene utilizzato per indicare anche alcune sette che discendevano più o meno direttamente dalle comunità cristiane primitive: nazareni, ebioniti, elcasaiti e altri gruppi relativi a questi; essi sono citati nei frammenti dei vangeli apocrifi indicati come Vangeli giudeo-cristiani. I giudeo-cristiani erano i membri originali della corrente giudaica della "via", i quali più tardi vennero denominati "cristiani" cui avrà seguito il Cristianesimo. Nella fase più precoce la comunità era composta da tutti gli ebrei, sia giudei che galilei, i quali avevano accettato Yeshua come una persona venerabile, un maestro, il Messia o redentore d'Israele. Nel momento in cui il Cristianesimo si separò dal Giudaismo, dalle sue radici (ebraiche) e da Gerusalemme, i giudeo-cristiani diventarono poi solo un filone della comunità cristiana mediterranea che sfocerà nella Chiesa latina, fino a che iniziarono ad essere letteralmente emarginati dai cristiani gentili poiché, a differenza di questi ultimi, loro (in qualità di giudei) osservavano la Torah. I giudeo-cristiani, detti anche giudeo-messianici, differivano dai successivi cristiani gentili di origine ellenistica, poiché essendo ebrei si comportavano come tali, aderendo in modo completo a tutti i principi e le pratiche ebraiche del periodo del Secondo Tempio: in ottemperanza alla Tanakh: Torah, 613 mitzvot, preghiera, festività e calendario ebraico, Shabbat, festività bibliche, circoncisione, dieta kosher, ecc. Il termine giudeo-cristiano appare nei testi storici che mettevano in contrasto i cristiani di origine ebraica con i cristiani gentili, nella discussione della chiesa dell'Età Apostolica ed in dispute successive. Tra i principali giudeo-cristiani della chiesa originaria troviamo gli apostoli ed i discepoli di Yeshua, tra cui i più importanti furono soprattutto: Shaul (Paolo) di Tarso (che fu originariamente un fariseo) e Yakov (Giacomo) il Giusto. Moltissimi studiosi, tra cui il professore di teologia storica all'Università di Oxford, Alister McGrath, hanno dimostrato e sostengono che durante il I secolo d.C. tutti i giudeo-cristiani furono totalmente e devotamente ebrei. Essi differivano dagli altri ebrei contemporanei solo nella loro accettazione di Yeshua come Messia. (it)
- 유대 기독교인(Jewish Christians, Judeo-Christians), 또는 히브리 기독교인(Hebrew Christians)은 유대인의 민족 정체성을 지키면서 기독교를 믿는 유대인을 이르는 말이다. 초기의 기독교 공동체는 예수를 성인이나 메시아로 받아들인 유대인들로만 이루어졌었고 유대의 안식일, 율법, 달력, 관습, 할례, 회당 (시나고그)에서의 예배 등을 지켰다. 하지만 수 세기가 지나고 비유대인 기독교도들이 기독교인의 대부분을 차지하게 되면서 기독교를 믿는 유대인들은 점차 사라져갔다. 오늘날에는 로마 가톨릭, 개신교, 성공회 등 주요 기독교 교파에 속한 유대인 신도들과 유대교의 관습을 지키면서 예수를 메시아로 인정하는 메시아닉 유대인으로 나뉘어 있다. (ko)
- Judeochrześcijanie – w pierwotnym chrześcijaństwie wyznawcy wywodzący się ze społeczności żydowskiej wraz z prozelitami, zachowujący judaistyczne tradycje, ryty i pobożność. Byli wówczas traktowani jako jeden z odłamów judaizmu. W pierwszym stadium rozwoju chrześcijaństwa judeochrześcijaństwo było jedyną jego formą. Później grupa ta stanowiła większość we wspólnocie chrześcijańskiej. Na osobę i działalność Jezusa z Nazaretu patrzyli przez pryzmat Biblii hebrajskiej, z interpretacją opartą na judaistycznej metodologii i argumentacji. Środowisko judeochrześcijan było pod względem socjologicznym i doktrynalnym bardzo złożone. Grupa obejmowała wielu autorów Nowego Testamentu i wyznawców z gmin pierwszych chrześcijan, ale z czasem judeochrześcijanie znaleźli się w mniejszości. Podczas zgromadzenia na Soborze jerozolimskim apostołowie ustalili, że chrześcijanie są wolni od obowiązku zachowywania szczegółowych kultowych przepisów Prawa Mojżeszowego, co spowodowało uwolnienie nowej religii od nakazów i religijnych praktyk judaizmu. Gdy po wojnie żydowskiej (66–73) społeczność żydowska konsolidowała się wokół tradycji faryzejskiej, judeochrześcijanie zaczęli być wykluczani z gmin żydowskich. Wraz ze wzrostem liczebności chrześcijan w świecie greckim następowała sukcesywna asymilacja judeochrześcijan do społeczności chrześcijańskiej. Z części grup judeochrześcijan wyodrębniały się nowe wspólnoty (ebionici, nazarejczycy, elkezaici, nikolaici i ). Sukcesywnie aż po IV wiek wspólnoty judeochrześcijańskie schodziły na boczny tor chrześcijaństwa. Ostateczny kres ich istnienia przyniósł najazd perski (wojna bizantyńsko-sasanidzka) w VII wieku. (pl)
- Il Giudaismo messianico è un movimento religioso giudeo-cristiano in seno all'Evangelicismo, nato intorno agli anni settanta e sviluppatosi a partire dagli anni ottanta, i cui membri condividono in genere la dottrina cristiana sulla figura di Yeshua HaMaschiach (Gesù Cristo). I giudeo-messianici non vanno equivocati con gli ebrei cattolici, i quali, seppur rappresentino un movimento d'ispirazione giudeo-cristiana, si sono altresì sviluppati in ambito al Cattolicesimo e sono posti sotto l'autorità della Chiesa cattolica. Il Giudaismo messianico non va peraltro confuso con l'Ebraismo di cui non fa parte. L'Ebraismo non crede infatti che il Messia sia giunto, bensì ne attende ancora la venuta. Il Giudaismo messianico è invece un movimento religioso cristiano di matrice evangelica i cui fedeli sono in gran parte giudei che riconoscono in Yeshua (Gesù) la figura del Messia. (it)
- Vroegchristelijk jodendom is een benaming voor een aantal vormen van christelijk jodendom in de periode vanaf de eerste volgelingen van Jezus tot aan begin vijfde eeuw. Met name in het Engelstalige vakgebied zijn nogal wat discussies gevoerd over het hanteren van de benaming voor deze stromingen. Er zijn variaties zoals Jewish Christianity, Judaeo-Christinanty, Judaic Christianity, Christian Judaism en Hebrew Christianity. Er is geen algemeen geaccepteerde term voor het totaal van deze stromingen binnen de bedoelde periode. In het Nederlands worden de stromingen aangeduid als 'joods christendom' ('jodenchristendom') of '(vroeg)christelijk jodendom'. De laatste benaming brengt beter tot uitdrukking dat het hier handelt om een intern, joods fenomeen. Met de benaming vroegchristelijk jodendom wordt zowel het jodendom van de eerste volgelingen van Jezus bedoeld als het christelijk jodendom dat zich tot de vijfde eeuw wist te handhaven naast het vroege rabbijnse jodendom en het christendom waar handhaving van de Wet van Mozes geen rol speelde. (nl)
- Tot de messiaanse beweging behoren godsdienstige groeperingen die Jezus beschouwen als de door God in de Bijbel beloofde messias. Zij combineren in hun theologie en geloofsleven aspecten uit het christendom met die uit het jodendom. Een andere benaming is messiaans jodendom. Het gaat in veel gevallen om christenen die zich verbonden weten met het joodse volk, en terugkeren naar de Hebreeuwse wortels van het christelijk geloof. Zoals de bijbelse feesten die zijn ingesteld door God zelf. Te noemen:Sabbat als de rustdag, Pesach en het Feest van Ongezuurde Broden, Wekenfeest (Pinksteren), Bazuinendag, Grote Verzoendag en Loofhuttenfeest. (nl)
- Żydzi mesjanistyczni (pełna nazwa: żydzi mesjanistyczni, synowie Nowego Przymierza) (hebr. jehudej meszichiיהודי משיחי; jehudim meszichijim יהודים משיחיים, b’nej B’rit Hadasza בני ברית חדשה) – współczesny ruch religijny, łączący judaizm i chrześcijaństwo, wiarę, że Jezus jest Mesjaszem – z wiernością wobec podstawowych form judaizmu i żydowskiej tradycji. Jego obecna forma pojawiła się w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w.. Początkowo, główny nurt ruchu rozwijał się pod wpływem teologii protestanckiej, szybko jednak pojawił się nurt bliski katolickiemu rozumieniu Kościoła – zwłaszcza w jego wersji odnowionej przez Sobór watykański II. Wyznawcy judaizmu nie uznają żydów mesjanistycznych za żydów, lecz za sektę chrześcijańską, sprzeczną z judaizmem. Również prawo państwa Izrael nie uznaje ich za Żydów. (pl)
- Os adeptos dos cristianismo judaico (em hebraico: יהודים נוצרים) eram os seguidores de uma seita religiosa judaica que surgiu na Judeia durante o final do período do Segundo Templo, destruído em 70, durante a Primeira guerra judaico-romana. Eles acreditavam que Jesus como o Messias profetizado no Antigo Testamento e que seus ensinamentos incluíam a observância das prescrições da lei mosaica, descritas no Pentateuco. O cristianismo judaico é o fundamento do cristianismo primitivo, que mais se transformou no cristianismo patrístico. O movimento teve como ponto de partida as expectativas escatológicas judaicas e se transformou na veneração de um Jesus deificado após seu ministério terrestre, sua crucificação e as experiências pós-crucificação de seus seguidores. A inclusão de gentios levou a uma crescente divisão entre os cristãos judeus e os cristãos gentios (paulinismo). Deste último grupo surgiu o cristianismo "ortodoxo", enquanto o judaísmo predominante se transformou no judaísmo rabínico. Os cristãos judeus se afastaram do judaísmo tradicional, tornando-se uma parte minoritária que havia praticamente desaparecido no século V. A divisão definitiva entre cristianismo judaico e o cristianismo gentio ocorreu durante os primeiros séculos d.C. Embora a primeira guerra judaico-romana e a destruição de Jerusalém no 70 DC tenham sido os principais eventos, a separação foi um processo de longo prazo, no qual as fronteiras não estão bem definidas. Desse modo, há estudiosos que questionam a utilização da expressão "cristianismo judaico", pois não há um consenso sobre a data de nascimento do cristianismo. Desse modo, entendem que seria melhor designá-los como "seguidores judeus de Jesus". Os primeiros seguidores judeus de Jesus, se referiam a si mesmos como "O Caminho" (ἡ ὁδός - hė hodós), provavelmente inspirados pelo Versículo 3 do Capítulo 40 do Livro de Isaías: "prepare o caminho do Senhor". De acordo com o Versículo 26 do Capítulo 11 do Livro que relata os Atos dos Apóstolos, o termo "cristão" (grego: Χριστιανός) foi usado pela primeira vez em referência aos discípulos de Jesus na cidade de Antioquia, pelos habitantes não-judeus da cidade, para designar os "seguidores de Cristo". O uso mais antigo registrado do termo "Cristianismo" (grego: Χριστιανισμός) foi por Inácio de Antioquia, por volta de 100 DC . (pt)
- O Judaísmo Messiânico é a movimento religioso cristão, que têm por característica principal a crença em Yeshua (Jesus), como o Mashiach (Messias) prometido ao povo judeu. Como não há uma organização que centralize essas comunidades, comumente acontecem divergências de opiniões que acabam por fazer com que se isolem uma das outras. Na visão judaica tradicional os “judeus messiânicos” são considerados cristãos, mesmo quando nascidos de mãe judia. (pt)
- Messiansk judendom är en synkretisk judisk / kristen rörelse , inom vilken Yeshua (Jesus) anses vara den judiska Messias (הַמָשִׁיחַ; ha-Mashiach). Enligt den Messianska judendomens tro var rörelsen etablerad av Yeshuas första lärjungar. Efteråt hävdas stor antisemitisk förföljelse skett under det Romerska imperiet, vilket ska ha lett till skapandet av dess av-judaiserade form, i dag kallad kristendom. Messiansk judendom kom till under 1960- och 1970-talen. Till skillnad från kristendom lär messiansk judendom ut att tro på Yeshua bör leda till en inkorporering av den troende i Guds folk, det vill säga konvertering till judendom och en förändrad livsstil i enlighet med Guds Torah. Namnet messiansk har även använts av kristna grupper som inkorporerar element av judendom och . Detta har också kallats messiansk kristendom eller messiansk tro. Namnet messiansk judendom ses också användas av judar som valt att konvertera till kristendom . Andra etiska judar refererar till sig själva på hebreiska som maaminim (troende), och inte konvertiter, samt yehudim (judar) och inte notmrim (kristna). Judiska organisationer och har avslagit detta anspråk i ärenden som rör och anser i stället att den messianska judendomen är en form av kristendom. Åsikterna är dock delade och en studie från 2013 visade att 34% av Amerikanska judar tycker att det är möjligt att vara judisk och samtidigt tro att Jesus/ Yeshua är Messias . Anhängare av messiansk judendom tror att Jesus är den och "Sonen" (en hypostas i treenighetsläran) och att den hebreiska Bibeln, Gamla testamentet och Nya testamentet alla är auktoritativa skrifter. Frälsning inom messiansk judendom uppnås endast genom acceptans av Jesus som sin frälsare, och judiska lagar eller seder som följs bidrar inte till frälsning. Från 2003 till 2007 växte rörelsen från 150 messianska församlingar i USA till 438 stycken, med över 100 i Israel. Församlingar är ofta anslutna till större messianska organisationer eller allianser. Enligt 2012 års folkräkning var mellan 175 000 och 250 000 medlemmar i USA, mellan 10 000 och 20 000 medlemmar i Israel och globalt sett cirka 350 000. (sv)
- Иудеи-христиане, иудеохристиане, иудейско-христианская секта, и иногда также христиано-иудеи — ранние христиане, вышедшие из еврейских общин, продолжавшие и после принятия христианства соблюдать основные предписания иудаизма. Включение гоев в ряды христиан привело к отдалению иудейского христианства как от православного христианства, так и от основного течения иудаизма. В Иерусалимском соборе в 49 г. было принято апостольское постановление о необязательности обрезания для принятия крещения, а также об отказе от жертвоприношений в храме и во время левирата. Часть иудеев, которые верили в Христа, но не собирались отказываться от соблюдения иудейских законов, стали называть эбионитами. Считается, что эбиониты имели собственную версию Евангелия, называемую Евангелие от евреев. Христианство воспринималось иудеями как одно из многих мессианских движений внутри иудаизма. Соответственно, первые последователи Христа были в основном евреями, рассматривавшими новое учение как часть иудаизма. Иудео-христиане считали себя иудеями и, помимо крещения и веры в то, что Иисус был Мессией, исполняли заповеди иудаизма (кашрут, обрезание, соблюдение Шаббата и др.), а также видели в Иерусалимском Храме свой религиозный и духовный центр. Критика Иисусом Христом того, что происходило в Бейт а-Микдаше, не отрицала значения Иерусалимского Храма в качестве духовного центра, а касалась деяний людей в нём (например, денежных менял). Римляне считали, что иудео-христиане (а позже и сами христиане) являются только одним из течений или даже сект внутри иудаизма. Запреты и разрешения, касавшиеся иудеев, распространялись и на иудеев-христиан. До апостола Павла и изменений, произведённых им в основах веры, разница между иудаизмом и христианством была погрешной, и поэтому были иудеи, которые определяли себя учениками Иисуса из Назарета (назареи, назаряне, или назореи), и всё же считали себя иудеями, также ближайшее окружение видело в них иудеев. Иудео-христиане вначале рассматривали в качестве кандидатов для присоединения к их вере только иудеев, однако с течением времени, идея назареев понравилась неиудеям (в основном представителям эллинистической культуры) и они захотели присоединяться к новому религиозному учению. Когда неиудеи пожелали присоединиться, начали всплывать вопросы по поводу двух основных тем — соблюдения кашрута и обрезания. Среди иудео-христиан выделялись эбиониты, считавшие, что заповедям иудаизма должны следовать все христиане, и умеренные, назареи в узком смысле, считавшие заповеди Ветхого Завета обязательными лишь для евреев-христиан. Разделение между раввинистическим иудаизмом и христианством началось внутри иудейско-христианской общины ещё в при двенадцати апостолах и усиливалось в течение I и II вв., до тех пор, пока две общины полностью не разошлись в III в. Это был медленный процесс, связанный с достижением компромисса по поводу соблюдения иудаистских заповедей со стороны иудео-христиан в пользу незначительного приёма иноплеменников в общину. Процесс разделения между мессианской группой и центральными течениями в иудаизме закончился окончательно с принятием христианства в качестве государственной религии Римской империи в 325 году, но также важной вехой развития данного процесса было принятие армянами в 301 году христианства в качестве государственной религии, став тем самым первым государством принявшим христианство. Иудео-христианские общины продолжали существовать по крайней мере до VII в. Существуют отрывки информации о существовании иудео-христиан в Земле Израиля и её окрестностях (в основном в Антиохии) в течение V и VI вв., однако нет информации об этих общинах после арабского завоевания. Согласно общепринятому мнению, большинство из них ассимилировалось с сирийскими церквями: мелькитскими церквями, с антиохийской церковью, со сирийской ортодоксальной церковью. Сирийская церковь Малабара также заявляет об иудео-христианских корнях общины. Кроме того, были секты наподобие , у которых, возможно, были корни из иудео-христианских общин. (ru)
- Месіанський іудаїзм — релігійний напрям серед євреїв та не-євреїв, послідовники якого вірять що Єшуа (Ісус Христос) є Сином Божим і рятівником всього людства, прихід якого обіцяний пророками. Святим письмом визнається лише Біблія. Перший месіанський молитовний дім був заснований проповідником Йосифом Рабиновичем в 1884 році в Кишиневі. В 1960-ті роки в США виник рух історично пов'язаний з подібним рухом євреїв-християн в кінці XIX ст. В 1986 році був створений Міжнародний Альянс Месіанських громад «IAMCS».На сьогодні найбільша кількість месіанських общин знаходиться в США. Існують значні общини в Німеччині, Україні, Росії. Рух веде діалог з багатьма протестантськими та реформаційними церквами, займається доброчинністю. Месіанський іудаїзм визнає Новий Заповіт і відкидає Усну Тору (Талмуд). Важливу роль в літургії відіграє читання Біблії. Головні ідеї месіанського іудаїзму викладені в книзі Давида Стерна «Месіанський єврейський маніфест». (uk)
- 猶太基督教（英語：Jewish Christian），也稱為希伯來基督教（英語：Hebrew Christians），基督猶太教（英語：Christian Jews）。 1世紀時「猶太基督教」是指接受耶穌為彌賽亞的猶太教徒，他們仍守耶和華的律法（申命記）。 另外猶太律法主義者（英語：Judaizers）主張外族基督徒也應該遵守的耶和華的律法，包括行割禮。 (zh)
- Мессианский иудаизм — религиозное направление евреев-христиан и не-евреев, последователи которого веруют, что Йешуа (Иисус Христос) является Сыном Божьим и Спасителем всего человечества, приход которого был обещан пророками, и признают священным писанием только Библию. По определению Союза Мессианских Еврейских Общин (UMJC), мессианский иудаизм — это «движение еврейских конгрегаций и групп, преданных Йешуа Мессии, которое принимает заветную ответственность за еврейскую жизнь и идентичность, которые основаны на Торе (Ветхий Завет), и выражены в традиции, обновляются и применяются в контексте Нового Завета». …«Еврейская жизнь — это жизнь в конкретном, историческом сообществе. Таким образом, мессианским евреям следует быть полностью частью еврейского народа, разделяя его историю и его ответственность по Завету как избранный Богом народ. В то же время, вера в Йешуа составляет очень важный аспект в жизни общины. Эта вера объединяет мессианское еврейское сообщество и христианскую Церковь, являющуюся собранием верующих из разных народов, которые присоединяются к Израилю через Мессию. Вместе мессианская еврейская община и христианская Церковь составляют экклезиа, Тело Мессии, объединение евреев и неевреев…» (ru)
- 彌賽亞猶太教是現代融合宗教運動，它將基督教與猶太教和猶太傳統的元素結合在一起。它出現在1960年代和1970年代。許多彌賽亞猶太教徒認為耶穌是聖子，《希伯來聖經》和《新約聖經》是權威的聖經。彌賽亞猶太教中的救贖只有通過接受耶穌為救主（彌賽亞）才能實現，遵守猶太律法或猶太習俗無助於救贖。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El judaisme messiànic és un moviment sincrètic que combina el cristianisme, especialment la creença cristiana en què Jesús és el Messies promès del Poble d'Israel— amb elements del judaisme i de la tradició jueva. (ca)
- المسيحيون اليهود أو المسيحيون العبريون أو اليهود المسيحيون عبارة يشار بها إلى المسيحية المبكرة، فقد كان يسوع وتلاميذه وعائلته وشيوخ الدين وكل أتباعه الأوائل تقريبًا من اليهود أو المتحولين إلى اليهودية. (ar)
- Mesiánský judaismus je synkretické náboženské hnutí, mající kořeny v 60. a 70. letech 20. století, spojující evangelikální křestanskou teologii s židovskou náboženskou praxí a terminologií. Podle mesiánského judaismu je Ježíš Mesiáš i Syn Boží (jedna z osob Trojice), ale některé mesiánské skupiny odmítají trojiční učení. Jako autoritativní psané zdroje jsou chápány jak Hebrejská bible, tak i Nový zákon. (cs)
- Judkristanoj estas la nomo kiun la moderna historiografio uzas por tiuj prakristanoj de la unuaj jarcentoj post la morto de Jesuo kiu klinis al rigardo nerompa de kristanismo rilate al judismo, male al la tezoj de Paŭlo de Tarso kiuj klinas al rompo kun la judismo kaj ke kristanismo iĝu nova religio. La anoj de tiu tendenco estis la komponantoj de la nomita Eklezio de Jerusalemo kiu estas tiele la plej antikva inter la kristanaj eklezioj. Ĝi grande gravis en la 1-a jarcento, ĝis la detruo de la urbo flanke de romianoj en la 70 kaj ankaŭ poste, sed malpli influe, ĝis la dua detruo de la sankta urbo flanke de imperiestro Hadriano en 135 kaj ĝia rekonstruo kiel Aelia Capitolina. (eo)
- Als messianische Juden bezeichnen sich manche Menschen jüdischer Herkunft, die an Jesus Christus als ihren Messias glauben, sich aber dennoch weiterhin mit fortführender Zelebrierung jüdischer Bräuche als Juden verstehen. Die ‚Bibel‘ – dazu gehören für sie sowohl das Alte Testament (Tanach) als auch das Neue Testament – sie nennen es oftmals „Zweites Testament“ – bildet für sie die Grundlage ihres Glaubens. Sie sind der Überzeugung, dass die Bibel in ihrer Ganzheit durch Gott inspiriert ist. (de)
- Umat Kristen Yahudi, juga umat Kristen Ibrani atau Yudeo-Kristen, adalah para anggota asli dari gerakan Yahudi yang kemudian menjadi Kekristenan. Pada tahap terawal, komunitas tersebut terdiri dari seluruh Yahudi yang menerima Yesus sebagai orang atau Mesias (Kristus). Saat Kekristenan bertumbuh dan berkembang, umat Kristen Yahudi menjadi satu-satunya komunitas Kristen awal, yang dikarakterisasikan dengan memadukan pengakuan Yesus sebagai Kristus dengan tetap mengikuti tradisi Yahudi seperti perayaan Sabat, perayaan kalender Yahudi, perayaan hukum dan adat Yahudi, sunat, dan menghadiri sinagoge, dan dengan hubungan genetik langsung dari umat Kristen Yahudi terawal. (in)
- メシアニック・ジュダイズム（英語: Messianic Judaism; ヘブライ語: יהדות משיחית, Yahadut Meshikhit）は、異邦人キリスト教徒が持たないユダヤ人としての民族意識や諸風習と、ユダヤ教の「律法」や基本教義・儀礼様式を保持したまま、ギリシア語でイエス・キリストと呼ばれるイェシュア（ヘブライ語: יְהוֹשֻׁעַ, Yēšūă‘）すなわちナザレのイエスを、メシア（מָשִׁיחַ, māšîaḥ）すなわち救世主（ギリシア語: キリスト）として認める信仰。使徒たちの時代にも、イェシュアに従うユダヤ人がユダヤ人の生き方を止めるという考え方はなく、そうしたユダヤ人をメシアニック・ジュー（Messianic Jew）と呼ぶ。メシアニック・ジューはイスラエルの民と教会に同時に属する。 ユダヤ教の一派を自認するが、旧約聖書（ヘブライ語聖書、タナハ）の預言の成就であるとして新約聖書を受け入れることから、大方のユダヤ教の立場からは異端視されている。 信徒数は全世界で35万人程度、そのうちアメリカ合衆国において17万5千人から25万人程度、イスラエルでは1～2万人程度と見積もられる。 (ja)
- ユダヤ人キリスト教徒とは、初期キリスト教の時代に、ユダヤ人の間で広まったキリスト教徒を指す。主に、エルサレムを中心に、イエスの弟（或いは親戚）ヤコブが布教した。 イエス自身がユダヤ人であり、ユダヤコミュニティの中からキリスト教は興った為、初期のキリスト教徒の殆どがユダヤ人であるのは当然のことであった。しかし、ユダヤ教からの独立が明確になりはじめると、異邦人の信徒が多数を占め始めたためにこのような呼称が成立した。 ユダヤ人キリスト教徒は、パウロの布教による異邦人キリスト教（ヘレニズム・キリスト教）の勢力拡大を前に、3～4世紀に消滅した。 (ja)
- 유대 기독교인(Jewish Christians, Judeo-Christians), 또는 히브리 기독교인(Hebrew Christians)은 유대인의 민족 정체성을 지키면서 기독교를 믿는 유대인을 이르는 말이다. 초기의 기독교 공동체는 예수를 성인이나 메시아로 받아들인 유대인들로만 이루어졌었고 유대의 안식일, 율법, 달력, 관습, 할례, 회당 (시나고그)에서의 예배 등을 지켰다. 하지만 수 세기가 지나고 비유대인 기독교도들이 기독교인의 대부분을 차지하게 되면서 기독교를 믿는 유대인들은 점차 사라져갔다. 오늘날에는 로마 가톨릭, 개신교, 성공회 등 주요 기독교 교파에 속한 유대인 신도들과 유대교의 관습을 지키면서 예수를 메시아로 인정하는 메시아닉 유대인으로 나뉘어 있다. (ko)
- O Judaísmo Messiânico é a movimento religioso cristão, que têm por característica principal a crença em Yeshua (Jesus), como o Mashiach (Messias) prometido ao povo judeu. Como não há uma organização que centralize essas comunidades, comumente acontecem divergências de opiniões que acabam por fazer com que se isolem uma das outras. Na visão judaica tradicional os “judeus messiânicos” são considerados cristãos, mesmo quando nascidos de mãe judia. (pt)
- 猶太基督教（英語：Jewish Christian），也稱為希伯來基督教（英語：Hebrew Christians），基督猶太教（英語：Christian Jews）。 1世紀時「猶太基督教」是指接受耶穌為彌賽亞的猶太教徒，他們仍守耶和華的律法（申命記）。 另外猶太律法主義者（英語：Judaizers）主張外族基督徒也應該遵守的耶和華的律法，包括行割禮。 (zh)
- 彌賽亞猶太教是現代融合宗教運動，它將基督教與猶太教和猶太傳統的元素結合在一起。它出現在1960年代和1970年代。許多彌賽亞猶太教徒認為耶穌是聖子，《希伯來聖經》和《新約聖經》是權威的聖經。彌賽亞猶太教中的救贖只有通過接受耶穌為救主（彌賽亞）才能實現，遵守猶太律法或猶太習俗無助於救贖。 (zh)
- اليهود المسيانيون (بالعبريّة: יְהוּדִים מָשִׁיחַיים) وتتعدد التسميات حولهم مثل اليهود المتنصرون، اليهود المسيحيون، المسيحيون اليهود، اليهود المؤمنون بالمسيح، العبرانيون المسيحيون. هي حركة إنجيلية بروتستانتية تؤكد على العنصر «اليهودي» في الإيمان المسيحي ويتكون أتباعها من اليهود المؤمنين بالمسيح ويعتبر اليهود المسيانيين حركة يهودية عرقيًا مسيحية دينيًا. ترفض المؤسسات اليهودية اعتبار اليهود الميسانيين جزءا من الطوائف اليهودية، بسبب إيمان اليهود الميسانيون بالعقيدة المسيحية. (ar)
- Židokřesťanství je poměrně novodobý termín. Zřejmě poprvé ho použil až význačný odborník na počátky křesťanství, Ferdinand Christian Baur (1792–1860), a to ve své rozsáhlé studii z roku 1831. Od té doby se mezi odborníky vede dlouhá diskuze ohledně přesného vymezení tohoto pojmu. Do problematiky vymezování pojmu se zapojili takové osobnosti jako například , Jean Daniélou, , , , , , , a další. Všeobecně však panuje shoda, že výraz „židokřesťanství“ označuje víru prvních generací následovníků Ježíše z Nazareta neboli Ježíše Krista, kteří byli židovského původu. Ti jsou označování jako „židokřesťané“ na rozdíl od věřících z nežidů, kteří jsou označování jako pohanokřesťané. (cs)
- Ο Μεσσιανικός Ιουδαϊσμός είναι συγκρητικό θρησκευτικό κίνημα που αποτελείται από Εβραίους οι οποίοι πιστεύουν στον Ιησού Χριστό ως Μεσσία, τον οποίον αποκαλούν Γιεσούα (ישוע). Ξεκίνησε την δεκαετία του 1960 στις ΗΠΑ και άρχισε να εξαπλώνεται μεταξύ των Εβραίων εκεί με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει στις ΗΠΑ πληθυσμός Εβραίων -ο συντριπτικά μεγαλύτερος στον κόσμο- που ομολογούν πίστη στον Χριστό. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 350.000 Μεσσιανικοί Ιουδαίοι, εκ των οποίων 15.000 με 20.000 ζουν στο Ισραήλ. (el)
- Mesiaj Hebreoj aŭ Mesia Hebreismo nomiĝas la religia hebrea movado, kies membroj rekonas en Jesuo la Nazareta la Mesion resurektinta kaj dia Savanto. Tial, ili adheras al la kristanismo kun la konfeso pri la Triunuo en Dio kaj kredo je Jesuo (Yeshua), Difilo homfariĝinta. Iuj franĝoj, tamen, malakceptas la kredon je la Triunuo, sed la grupoj de Mesiaj Hebreoj ilin taksas ne jam komprenantaj la veran pozicion kaj anoncon de Jesuo. (eo)
- Los judeocristianos, también llamados cristianos hebreos o cristianos judíos, fueron los miembros iniciales del movimiento judío que más tarde se convirtió en el cristianismo. En la etapa más temprana de la comunidad estaba formada por todos los judíos y extranjeros que aceptaron a Jesús de Nazaret como una persona venerable o incluso el Mesías. Tras la expansión geográfica del cristianismo, los cristianos judíos se convirtieron en una hebra de la más amplia comunidad cristiana primitiva. Algunos cristianos judíos mantuvieron brevemente su adhesión a tradiciones ancestrales como la observancia del sábado, la observancia del calendario judío, la observancia de las leyes y costumbres judías, la circuncisión y la asistencia a la sinagoga. (es)
- Als Judenchristen werden antike Juden bezeichnet, die an Jesus von Nazaret als den menschlichen jüdischen Maschiach glaubten. Bis etwa 100 n. Chr. stellten Judenchristen die Mehrheit des Urchristentums, deren Nachkommen bis 400 n. Chr. zu christlichen Minderheiten mit judaisierenden Tendenzen wurden. Später werden einzelne aus dem Judentum zum Christentum konvertierte getaufte Juden so bezeichnet, die sich zum Glauben an Christus als den göttlichen christlichen Messias bekannten. Zu den modernen Messianischen Juden gibt es keine historische Verbindung. (de)
- Jewish Christians (Hebrew: יהודים נוצרים, romanized: yehudim notzrim) were the followers of a Jewish religious sect that emerged in Judea during the late Second Temple period (first century AD). The Jews integrated the belief of Jesus as the prophesied Messiah and his teachings into the Jewish faith, including the observance of the Jewish law. The name may derive from the city of Nazareth, or from prophecies in Isaiah and elsewhere where the verb occurs as a descriptive plural noun, or from both. Jewish Christianity is the foundation of Early Christianity, which later developed into Christianity. Christianity started with Jewish eschatological expectations, and it developed into the worship of a deified Jesus after his earthly ministry, his crucifixion, and the post-crucifixion experience (en)
- El judaísmo mesiánico es un movimiento religioso que surgió de las misiones hebreo-cristianas entre los siglos XIX y XX, cuyo objetivo era la evangelización del pueblo judío. Contiene componentes cristianos con elementos judíos y de la tradición judía. La Corte Suprema de Israel determinó que los judíos mesiánicos que demuestren su ascendencia judía son sujetos de los beneficios que tiene la Ley del Retorno, incluyendo la ciudadanía israelí. La Corte también ha declarado que las sinagogas mesiánicas tienen derecho a la misma exención de impuestos que las sinagogas tradicionales. (es)
- Le judéo-christianisme correspond, sur le plan historique, aux chrétiens d'origine juive qui observent les prescriptions de la Loi mosaïque. Majoritaire au sein du christianisme au Ier siècle, dispersé par les événements historiques qui frappent la Palestine au cours du Ier siècle, ce courant consiste par la suite en une variété de groupes à la théologie et aux croyances diverses qui disparaissent en Occident au cours du IVe siècle et en Orient au cours du VIe siècle. (fr)
- Yahudi Mesianikadalah suatu gerakan sinkretisme keagamaan yang muncul dari Yudaisme terutama pada tahun 1960-an dan 70-an. Gerakan keagamaan ini memadukan teologi Kristen evangelis dengan unsur Yahudi dan terminologi ritual. Mesianik Yudaisme umumnya menyatakan bahwa Yesus adalah Mesias Yahudi dan "Anak Allah" (satu orang dari Trinitas),meskipun beberapa di dalam gerakan ini tidak percaya pada keyakinan Trinitarian. keselamatan di Mesianik Yudaisme dicapai hanya melalui penerimaan Yesus sebagai penyelamat seseorang. Setiap hukum Yahudi atau kebiasaan yang diikuti adalah budaya dan tidak memberikan kontribusi untuk mencapai keselamatan. Kepercayaan pada kemesiasan dan keilahian Yesus, yang Mesianik Yudaisme pahami, dipandang oleh banyak denominasi Kristen, dan gerakan keagamaan Yahudi sebag (in)
- Le judaïsme messianique est un mouvement religieux chrétien, qui professe que Jésus est le Messie mais reprend des éléments du judaïsme et de la tradition juive ; il combine une théologie chrétienne avec des rites juifs. Ses fidèles se présentent souvent comme des juifs qui reconnaissent la messianité de « Yeshoua (ישו) (Jésus) », mais peu d'entre eux ont des origines juives. Ce mouvement religieux est fort mal considéré dans les milieux juifs, en raison de son intitulé qui prête à confusion (« judaïsme ») et de ses tendances au prosélytisme. (fr)
- Il termine giudeo-cristianesimo indica le comunità dei primi cristiani, cioè gli Ebrei (e, nella sola ed unica accezione della Chiesa gerosolimitana, anche i gentili) che costituivano i nuclei originali del gruppo di seguaci del galileo, Yeshua di Nazareth (Gesù di Nazareth). Essi, in quanto giudei così come il loro maestro, rispettavano tutte le prescrizioni della Legge mosaica contenute nella Torah (circoncisione, tabù alimentari, Shabbat, preghiera e festività bibliche ecc.). Dagli altri movimenti giudaici venivano chiamati Notzrim (nazareni), in quanto seguaci di Yeshua il nazareno.Il termine viene utilizzato per indicare anche alcune sette che discendevano più o meno direttamente dalle comunità cristiane primitive: nazareni, ebioniti, elcasaiti e altri gruppi relativi a questi; essi s (it)
- Il Giudaismo messianico è un movimento religioso giudeo-cristiano in seno all'Evangelicismo, nato intorno agli anni settanta e sviluppatosi a partire dagli anni ottanta, i cui membri condividono in genere la dottrina cristiana sulla figura di Yeshua HaMaschiach (Gesù Cristo). I giudeo-messianici non vanno equivocati con gli ebrei cattolici, i quali, seppur rappresentino un movimento d'ispirazione giudeo-cristiana, si sono altresì sviluppati in ambito al Cattolicesimo e sono posti sotto l'autorità della Chiesa cattolica. (it)
- 메시아 유대교(히브리어: יהדות משיחית 야하두트 메시히트)는 1960년대와 70년대 사이에 일어난 종교운동으로 생긴 종파로 보는 견해가 있다. 그러나 이는 신학의 정립에 있어 종교적 형태가 완성된 시점을 의미하며 복음주의 기독교와 유대교에서 파생된 것으로 여겨진다. 메시아 유대교는 일반적으로 예수를 유대교의 메시아와 삼위일체의 성자로 인정하지만 카톨릭에서 이야기하는 삼위일체는 세명의 신의 인격은 다신교를 연상시키므로 거부한다. 또한 거의 대부분의 메시아 유대교도가 히브리 성서와 신약성경 둘다를 아도나이(주)에 의해 쓰여진 권위적인 성서라고 믿는다. 메시아 유대교는 예수를 자신의 로 받아들여야 구원이 이루어진다고 말한다. 또한 모든 죄가 예수의 죽음과 부활로 속죄되었다고 믿으며 유대법과 유대 관습은 단지 문화적인 것일 뿐 구원에 도움을 주는 것은 아니라고 말한다. 주류 기독교 교파들은 메시아 유대교를 기독교의 한 종파로 받아들인다. (ko)
- Judeochrześcijanie – w pierwotnym chrześcijaństwie wyznawcy wywodzący się ze społeczności żydowskiej wraz z prozelitami, zachowujący judaistyczne tradycje, ryty i pobożność. Byli wówczas traktowani jako jeden z odłamów judaizmu. W pierwszym stadium rozwoju chrześcijaństwa judeochrześcijaństwo było jedyną jego formą. Później grupa ta stanowiła większość we wspólnocie chrześcijańskiej. Na osobę i działalność Jezusa z Nazaretu patrzyli przez pryzmat Biblii hebrajskiej, z interpretacją opartą na judaistycznej metodologii i argumentacji. Środowisko judeochrześcijan było pod względem socjologicznym i doktrynalnym bardzo złożone. Grupa obejmowała wielu autorów Nowego Testamentu i wyznawców z gmin pierwszych chrześcijan, ale z czasem judeochrześcijanie znaleźli się w mniejszości. Podczas zgromadze (pl)
- Tot de messiaanse beweging behoren godsdienstige groeperingen die Jezus beschouwen als de door God in de Bijbel beloofde messias. Zij combineren in hun theologie en geloofsleven aspecten uit het christendom met die uit het jodendom. (nl)
- Żydzi mesjanistyczni (pełna nazwa: żydzi mesjanistyczni, synowie Nowego Przymierza) (hebr. jehudej meszichiיהודי משיחי; jehudim meszichijim יהודים משיחיים, b’nej B’rit Hadasza בני ברית חדשה) – współczesny ruch religijny, łączący judaizm i chrześcijaństwo, wiarę, że Jezus jest Mesjaszem – z wiernością wobec podstawowych form judaizmu i żydowskiej tradycji. Jego obecna forma pojawiła się w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX w.. Początkowo, główny nurt ruchu rozwijał się pod wpływem teologii protestanckiej, szybko jednak pojawił się nurt bliski katolickiemu rozumieniu Kościoła – zwłaszcza w jego wersji odnowionej przez Sobór watykański II. (pl)
- Os adeptos dos cristianismo judaico (em hebraico: יהודים נוצרים) eram os seguidores de uma seita religiosa judaica que surgiu na Judeia durante o final do período do Segundo Templo, destruído em 70, durante a Primeira guerra judaico-romana. Eles acreditavam que Jesus como o Messias profetizado no Antigo Testamento e que seus ensinamentos incluíam a observância das prescrições da lei mosaica, descritas no Pentateuco. (pt)
- Vroegchristelijk jodendom is een benaming voor een aantal vormen van christelijk jodendom in de periode vanaf de eerste volgelingen van Jezus tot aan begin vijfde eeuw. Met name in het Engelstalige vakgebied zijn nogal wat discussies gevoerd over het hanteren van de benaming voor deze stromingen. Er zijn variaties zoals Jewish Christianity, Judaeo-Christinanty, Judaic Christianity, Christian Judaism en Hebrew Christianity. Er is geen algemeen geaccepteerde term voor het totaal van deze stromingen binnen de bedoelde periode. (nl)
- Мессианский иудаизм — религиозное направление евреев-христиан и не-евреев, последователи которого веруют, что Йешуа (Иисус Христос) является Сыном Божьим и Спасителем всего человечества, приход которого был обещан пророками, и признают священным писанием только Библию. (ru)
- Messiansk judendom är en synkretisk judisk / kristen rörelse , inom vilken Yeshua (Jesus) anses vara den judiska Messias (הַמָשִׁיחַ; ha-Mashiach). Enligt den Messianska judendomens tro var rörelsen etablerad av Yeshuas första lärjungar. Efteråt hävdas stor antisemitisk förföljelse skett under det Romerska imperiet, vilket ska ha lett till skapandet av dess av-judaiserade form, i dag kallad kristendom. Messiansk judendom kom till under 1960- och 1970-talen. Till skillnad från kristendom lär messiansk judendom ut att tro på Yeshua bör leda till en inkorporering av den troende i Guds folk, det vill säga konvertering till judendom och en förändrad livsstil i enlighet med Guds Torah. (sv)
- Иудеи-христиане, иудеохристиане, иудейско-христианская секта, и иногда также христиано-иудеи — ранние христиане, вышедшие из еврейских общин, продолжавшие и после принятия христианства соблюдать основные предписания иудаизма. Среди иудео-христиан выделялись эбиониты, считавшие, что заповедям иудаизма должны следовать все христиане, и умеренные, назареи в узком смысле, считавшие заповеди Ветхого Завета обязательными лишь для евреев-христиан. (ru)
- Месіанський іудаїзм — релігійний напрям серед євреїв та не-євреїв, послідовники якого вірять що Єшуа (Ісус Христос) є Сином Божим і рятівником всього людства, прихід якого обіцяний пророками. Святим письмом визнається лише Біблія. Перший месіанський молитовний дім був заснований проповідником Йосифом Рабиновичем в 1884 році в Кишиневі. В 1960-ті роки в США виник рух історично пов'язаний з подібним рухом євреїв-християн в кінці XIX ст. (uk)
|