szata
szata (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odświętny ubiór
- (1.2) książk. podniośle o ubraniu
- (1.3) rzeczy tworzące powłokę lub zewnętrzny wygląd
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szata szaty dopełniacz szaty szat celownik szacie szatom biernik szatę szaty narzędnik szatą szatami miejscownik szacie szatach wołacz szato szaty
- przykłady:
- (1.1) Królu, którą szatę zatem przygotować?
- (1.2) Na obrazach dziesiątej stacji Drogi Krzyżowej przedstawia się odarcie Jezusa z szat.
- (1.2) Piękne jej łono szata rozsłoniona / Dawała widzieć, jak srebro księżyca / Z obłoków nocy, gdy jasne na poły / Oblicza swego wykazuje koło[1].
- (1.3) W październiku las przywdziewa jesienną szatę.
- (1.3) Ostatnie wydanie dzieł Arystotelesa wydrukowaliśmy w skromnej szacie graficznej.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szata liturgiczna
- (1.2) przywdziać / wdziać szaty
- (1.3) szata graficzna • szata roślinna • szata zewnętrzna • szata godowa • szata letnia / jesienna / zimowa / wiosenna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- nie szata zdobi człowieka • rozdzierać szaty • szata Dejaniry • nie widzi brat brata, kiedy na nim zła szata • nie kłaniam się tobie, bracie, jeno twojej szacie • lepiej mieć więcej bydła w oborze niźli szat w komorze
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) robe, dress, vesture, vestment, apparel, garment; (1.2) robe, dress, vesture, vestment, apparel, garment; (1.3) livery
- arabski: (1.1) ثوب m, روب m, رداء m; (1.3) غطاء m
- bułgarski: (1.1) одежда ż
- niemiecki: (1.1) Robe ż; (1.2) Robe ż
- rosyjski: (1.1) наряд m, одежда ż; (1.2) наряд m, одежда ż; (1.3) покров m, оформление n
- włoski: (1.1) abito m, veste ż; (1.2) abito m, veste ż; (1.3) veste ż
- źródła:
- ↑ Franciszek Dionizy Kniaźnin Pieśni Ossyana, część I Fingal
- ↑ Hasło „szata” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.