[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

PL216397B1 - Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna oraz jego zastosowania w medycynie - Google Patents

Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna oraz jego zastosowania w medycynie

Info

Publication number
PL216397B1
PL216397B1 PL378025A PL37802504A PL216397B1 PL 216397 B1 PL216397 B1 PL 216397B1 PL 378025 A PL378025 A PL 378025A PL 37802504 A PL37802504 A PL 37802504A PL 216397 B1 PL216397 B1 PL 216397B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
mmol
preparation
added
formula
hydroxy
Prior art date
Application number
PL378025A
Other languages
English (en)
Other versions
PL378025A1 (pl
Inventor
Mathai Mammen
Sarah Dunham
Adam Hughes
Tae Weon Lee
Craig Husfeld
Eric Stangeland
Yan Chen
Original Assignee
Theravance
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Family has litigation
First worldwide family litigation filed litigation Critical https://patents.darts-ip.com/?family=32912274&utm_source=google_patent&utm_medium=platform_link&utm_campaign=public_patent_search&patent=PL216397(B1) "Global patent litigation dataset” by Darts-ip is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Application filed by Theravance filed Critical Theravance
Publication of PL378025A1 publication Critical patent/PL378025A1/pl
Publication of PL216397B1 publication Critical patent/PL216397B1/pl

Links

Classifications

    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/40—Oxygen atoms
    • C07D211/44—Oxygen atoms attached in position 4
    • C07D211/46—Oxygen atoms attached in position 4 having a hydrogen atom as the second substituent in position 4
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/435—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom
    • A61K31/44—Non condensed pyridines; Hydrogenated derivatives thereof
    • A61K31/445—Non condensed piperidines, e.g. piperocaine
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61K—PREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00—Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/33—Heterocyclic compounds
    • A61K31/395—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins
    • A61K31/435—Heterocyclic compounds having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. guanethidine or rifamycins having six-membered rings with one nitrogen as the only ring hetero atom
    • A61K31/44—Non condensed pyridines; Hydrogenated derivatives thereof
    • A61K31/445—Non condensed piperidines, e.g. piperocaine
    • A61K31/452—Piperidinium derivatives
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/06—Antiasthmatics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/08—Bronchodilators
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P11/00—Drugs for disorders of the respiratory system
    • A61P11/12—Mucolytics
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P37/00—Drugs for immunological or allergic disorders
    • A61P37/08—Antiallergic agents
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P43/00—Drugs for specific purposes, not provided for in groups A61P1/00-A61P41/00
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P5/00—Drugs for disorders of the endocrine system
    • A61P5/38—Drugs for disorders of the endocrine system of the suprarenal hormones
    • A61P5/40—Mineralocorticosteroids, e.g. aldosterone; Drugs increasing or potentiating the activity of mineralocorticosteroids
    • A—HUMAN NECESSITIES
    • A61—MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61P—SPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00—Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/40—Oxygen atoms
    • C07D211/44—Oxygen atoms attached in position 4
    • C07D211/48—Oxygen atoms attached in position 4 having an acyclic carbon atom attached in position 4
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D211/00—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings
    • C07D211/04—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom
    • C07D211/06—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members
    • C07D211/36—Heterocyclic compounds containing hydrogenated pyridine rings, not condensed with other rings with only hydrogen or carbon atoms directly attached to the ring nitrogen atom having no double bonds between ring members or between ring members and non-ring members with hetero atoms or with carbon atoms having three bonds to hetero atoms with at the most one bond to halogen, e.g. ester or nitrile radicals, directly attached to ring carbon atoms
    • C07D211/56—Nitrogen atoms
    • C07D211/58—Nitrogen atoms attached in position 4
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/06—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings
    • C07D401/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D401/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom
    • C07D401/14—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, having nitrogen atoms as the only ring hetero atoms, at least one ring being a six-membered ring with only one nitrogen atom containing three or more hetero rings
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D405/00—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom
    • C07D405/02—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings
    • C07D405/12—Heterocyclic compounds containing both one or more hetero rings having oxygen atoms as the only ring hetero atoms, and one or more rings having nitrogen as the only ring hetero atom containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D409/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D409/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D409/06—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a carbon chain containing only aliphatic carbon atoms
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D409/00—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms
    • C07D409/02—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings
    • C07D409/12—Heterocyclic compounds containing two or more hetero rings, at least one ring having sulfur atoms as the only ring hetero atoms containing two hetero rings linked by a chain containing hetero atoms as chain links
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D453/00—Heterocyclic compounds containing quinuclidine or iso-quinuclidine ring systems, e.g. quinine alkaloids
    • C07D453/02—Heterocyclic compounds containing quinuclidine or iso-quinuclidine ring systems, e.g. quinine alkaloids containing not further condensed quinuclidine ring systems
    • C—CHEMISTRY; METALLURGY
    • C07—ORGANIC CHEMISTRY
    • C07D—HETEROCYCLIC COMPOUNDS
    • C07D471/00—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00
    • C07D471/02—Heterocyclic compounds containing nitrogen atoms as the only ring hetero atoms in the condensed system, at least one ring being a six-membered ring with one nitrogen atom, not provided for by groups C07D451/00 - C07D463/00 in which the condensed system contains two hetero rings
    • C07D471/08—Bridged systems
    • G—PHYSICS
    • G01—MEASURING; TESTING
    • G01N—INVESTIGATING OR ANALYSING MATERIALS BY DETERMINING THEIR CHEMICAL OR PHYSICAL PROPERTIES
    • G01N33/00—Investigating or analysing materials by specific methods not covered by groups G01N1/00 - G01N31/00
    • G01N33/48—Biological material, e.g. blood, urine; Haemocytometers
    • G01N33/50—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing
    • G01N33/94—Chemical analysis of biological material, e.g. blood, urine; Testing involving biospecific ligand binding methods; Immunological testing involving narcotics or drugs or pharmaceuticals, neurotransmitters or associated receptors
    • G01N33/9406—Neurotransmitters
    • G01N33/9433—(Nor)adrenaline

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Pulmonology (AREA)
  • Immunology (AREA)
  • Urology & Nephrology (AREA)
  • Hematology (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Analytical Chemistry (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Cell Biology (AREA)
  • Pathology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • General Physics & Mathematics (AREA)
  • Food Science & Technology (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Endocrinology (AREA)
  • Diabetes (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
  • Hydrogenated Pyridines (AREA)
  • Medicines That Contain Protein Lipid Enzymes And Other Medicines (AREA)
  • Investigating Or Analysing Biological Materials (AREA)

Description

Niniejszy wynalazek dotyczy nowej pochodnej bifenylowej, estru 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, która jest użyteczna w leczeniu chorób płucnych. Wynalazek ten dotyczy również zawierającej ją kompozycji farmaceutycznej oraz jej zastosowania do leczenia chorób płucnych.
Choroby płucne, takie jak astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POCP) są zwykle leczone środkami rozszerzającymi oskrzela. Jedna z powszechnie stosowanych klas środków rozszerzających oskrzela składa się z agonistów receptora adrenergicznego β2 (adrenoreceptora) takich jak albuterol, formoterol i salmeterol. Związki te są zazwyczaj podawane drogą inhalacji. Inna klasa środków rozszerzających oskrzela składa się z antagonistów receptora muskarynowego (związków antycholinergicznych). takich jak ipratropium i tiotropium. Związki te również są typowo podawane drogą inhalacji.
W technice znane są także kompozycje farmaceutyczne zawierające zarówno agonistę receptora β2 adrenergicznego jak i antagonistę receptora muskarynowego, przeznaczone do leczenia zaburzeń płucnych. Przykładowo, patent USA nr 6,433,027 ujawnia kompozycje lecznicze zawierające antagonistę receptora muskarynowego, takiego jak bromek tiotropium i antagonistę receptora β2 adrenergicznego, takiego jak fumaran formoterolu.
Chociaż znane są związki posiadające albo aktywność agonistyczną względem receptora adrenergicznego β2 albo aktywność antagonistyczną wobec receptora muskarynowego, nie został do tej pory ujawniony żaden związek posiadający zarówno aktywność agonistyczną wobec receptora adrenergicznego β2 jak i aktywność antagonistyczną wobec receptora muskarynowego. Związki posiadające zarówno aktywność agonistyczną wobec receptora β2 adrenergicznego jak i aktywność antagonistyczną wobec receptora muskarynowego są bardzo pożądane, ponieważ takie związki posiadające podwójną funkcję zapewnią rozszerzenie oskrzeli za pomocą dwóch niezależnych sposobów działania, posiadając jednocześnie farmakokinetykę jednej cząsteczki.
Niniejszy wynalazek dostarcza nowej pochodnej bifenylowej, estru 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, która jest użyteczna do leczenia chorób płuc. Stwierdzono, że pośród innych właściwości związki według tego wynalazku posiadają czynność antagonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego jak i receptora muskarynowego.
Zgodnie z powyższym, w jednym z jego aspektów kompozycyjnych, niniejszy wynalazek estru 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego o wzorze
lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat.
Zgodnie z korzystną postacią wykonania przedmiotem wynalazku jest ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego o wzorze
PL 216 397 B1
Kolejny aspekt niniejszego wynalazku stanowi kompozycja farmaceutyczna zawierająca a) ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat; i b) farmaceutycznie dopuszczalny nośnik. Korzystnie, kompozycja taka zawiera dodatkowy środek leczniczy. Szczególnie korzystnie dodatkowy składnik leczniczy stanowi steroidowy środek przeciwzapalny a zwłaszcza steroidowy środek przeciwzapalny stanowi kortykosteroid.
Zgodnie z kolejnym aspektem przedmiotem niniejszego wynalazku jest ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat do stosowania w leczeniu.
Zgodnie z jeszcze kolejnym aspektem przedmiotem niniejszego wynalazku jest ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat do stosowania w leczeniu chorób płucnych, przy czym zgodnie z korzystnym aspektem wykonania chorobę płucną stanowi przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma.
Ponieważ związki według niniejszego wynalazku posiadają zarówno czynność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego jak i czynność antagonistyczną względem receptora muskarynowego, to związki takie są użyteczne jako narzędzia badawcze. Zgodnie z tym, niniejszy wynalazek ujawnia sposoby stosowania związku według wynalazku lub jego dopuszczalnej farmaceutycznie soli lub solwatu lub stereoizomeru jako narzędzia badawczego do badania układu biologicznego lub próbki biologicznej, lub do odkrywania nowych związków chemicznych mających czynność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego jak i czynność antagonistyczną względem receptora muskarynowego.
W niniejszym opisie ujawniono dodatkowo również sposoby i związki pośrednie użyteczne do wytwarzania ujawnionych niniejszym związków o wzorze I
lub ich dopuszczalnych farmaceutycznie soli lub solwatu lub stereoizomeru. Sposób wytwarzania takich związków o wzorze I obejmuje:
(a) reakcję związku o wzorze 1 lub jego soli, ze związkiem o wzorze 2;
(b) reakcję związku o wzorze 3 lub jego soli, ze związkiem o wzorze 4;
(c) sprzęganie związku o wzorze 5 ze związkiem o wzorze 6;
(d) dla związku o wzorze I, w którym R5 oznacza atom wodoru, reakcję związku o wzorze 3 ze związkiem o wzorze 7 lub jego hydratem, w obecności środka redukującego;
(e) reakcję związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 8 lub jego hydratem, w obecności środka redukującego;
(f) reakcję związku o wzorze 9, ze związkiem o wzorze 10; lub (g) reakcję związku o wzorze 11 lub jego hydratu, ze związkiem o wzorze 10, w obecności środka redukującego;
i następnie usunięcie wszelkich grup zabezpieczających z wytworzeniem związku o wzorze I; gdzie związki o wzorze 1-11 są takie jak tu zdefiniowano.
Sposób ten może dodatkowo obejmować etap tworzenia dopuszczalnej farmaceutycznie soli związku o wzorze I.
W jednym z aspektów dotyczących kompozycji, niniejszy wynalazek dotyczy nowych pochodnych bifenylowych lub ich dopuszczalnych farmaceutycznie soli lub solwatów lub stereoizomerów.
Związki te zawierają jedno lub więcej centrów chiralnych a zatem dla specjalisty w dziedzinie jest zrozumiałym, że niniejszy wynalazek dotyczy również mieszanin racemicznych; czystych stereoizomerów (to jest enancjomerów lub diastereomerów); mieszanin wzbogaconych w stereoizomery oraz podob4
PL 216 397 B1 nych, chyba że wskazano inaczej. Kiedy pokazany jest lub nazwany konkretny stereoizomer, dla specjalisty w dziedzinie będzie zrozumiałym, że w kompozycjach według wynalazku, jeśli nie wskazano inaczej, będą obecne niewielkie ilości innych stereoizomerów, pod warunkiem że obecność takich innych izomerów nie wpływa niekorzystnie na użyteczność kompozycji jako całości.
W szczególności, ujawnione niniejszym i obejmujące swym ogólnym wzorem będący przedmiotem niniejszego wynalazku ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego związki o wzorze I zawierają centrum chiralne przy atomie węgla wskazanym symbolem * w następującym wzorze:
Przykładowo, wówczas, gdy atom węgla oznaczony symbolem * ma konfigurację (R) korzystne jest aby związek miał konfigurację (R) przy atomie węgla oznaczonym symbolem * lub produkt był wzbogacony w formę stereoizomeryczną mającą przy tym atomie węgla konfigurację (R). Dla odmiany, gdy atom węgla wskazany symbolem * ma konfigurację (S) jest porządane, aby związki o wzorze I miały konfigurację (S) na atomie węgla wskazanym symbolem * lub były wzbogacone w formę stereoizomeryczną mającą konfigurację (S) na tym atomie węgla. W niektórych przypadkach, dla zoptymalizowania czynności agonistycznej względem receptorów β2 adrenergicznych związków według tego wynalazku, korzystne jest kiedy atom węgla wskazany symbolem * ma konfigurację (R).
Związki o wzorze I zawierają również kilka grup zasadowych (np. grup aminowych) i zatem związki o wzorze I mogą istnieć jako wolna zasada lub w formach różnych soli. Wszystkie takie formy soli są objęte zakresem wynalazku. Ponadto, zakresem wynalazku objęte są solwaty związków o wzorze I lub ich sole.
Ponadto, wtedy kiedy to ma zastosowanie, oraz nie jest wskazane inaczej, związki obejmują wszystkie izomery cis-trans lub E/Z (izomery geometryczne), formy tautomeryczne i formy topoizomeryczne związków o wzorze I.
Stosowana w niniejszym opisie nomenklatura do nazywania zarówno związku według wynalazku jak i innych ujawnionych niniejszym a nie objętych załączonymi zastrzeżeniami związków i związków pośrednich została opracowana zasadniczo przy wykorzystaniu dostępnego w handlu programu AutoNom (MDI, San Leandro, California). Typowo, związki o wzorze I, w którym W oznacza O, określono jako pochodne estrowe kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego; a związki o wzorze I, w którym W oznacza NWa określono jako pochodne mocznika.
Poniższe szczególne wzory i grupy przedstawiono w celu pokazania jedynie reprezentatywnych przykładów ujawnionych niniejszym, lecz nie objętych ochroną związków o wzorze I oraz związku według wynalazku.
Szczególną grupę związków o wzorze I stanowią związki ujawnione w amerykańskim zgłoszeniu U.S. Provisional Application No. 60/447,843, zgłoszonym 14 lutego 2003. Ta grupa obejmuje związki o wzorze I; w którym:
a oznacza 0 lub liczbę całkowitą od 1 do 3;
1 każdy z R1 jest niezależnie wybrany z (1-4C)alkilu, (2-4C)alkenylu, (2-4C)alkinylu, (3-6C)cykloalkilu, grupy cyjanowej, fluorowca, -OR1a, -C(O)OR1b, SR1c, -S(O)R1d, -S(O)2R1e i -NR1fRlg;
każdy z R1a, R1b, R1c, R1d, R1e, R1f i R1g niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
b oznacza 0 lub liczbę całkowitą od 1 do 3;
2 każdy z R2 jest niezależnie wybrany z (1-4C)alkilu, (2-4C)alkenylu, (2-4C)alkinylu, (3-6C)cykloalkilu, grupy cyjanowej, fluorowca, -OR2a, -C(O)OR2b, SR2c, -S(O)R2d, -S(O)2R2c i -NR2fR2g;
każdy z R2a, R2b, R2c, R2d, R2e, R2f i R2g niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
W jest przyłączony do pozycji 3- lub 4- względem atomu azotu w pierścieniu piperydynowym, i oznacza O lub NWa;
Wa oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
c oznacza 0 lub liczbę całkowitą od 1 do 4;
PL 216 397 B1 każdy z R3 jest podstawnikiem atomu węgla, niezależnie wybranym z (1-4C)alkilu, (2-4C)alkenylu, (2-4C)alkinylu, (3-6C)cykloalkilu, grupy cyjanowej, fluorowca, -OR3a, -C(O)OR3
-S(O)2R3e i NR 3fR3g;
3g
SR3c, -S(O)R3d, każdy z R3a, R3b, R3c, R3d, R3e, R3f i R3g niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil; R4 jest dwuwartościową grupą o wzorze:
-(R4a)d-(A1)e(R4b)f-Q-(R4c)g (A2)h-(R4d)iw której liczby d, e, f, g, h oraz i są każda niezależnie wybrane z 0 i 1;
R 4a, R4b,
R4c i R4d są każdy niezależnie wybrane z (1-10C)alkilenu, (2-10C)alkenylenu i (2-10C)alkinylenu, gdzie każda z grup alkilenowych, alkenylenowych lub alkinylenowych jest niepodstawiona lub podstawiona przez od 1 do 5 podstawników niezależnie wybranych z (1-4C)alkilu, fluoru, hydroksylu, fenylu i fenylo(1-4C)alkilu;
A1 i A2 są każdy niezależnie wybrane z (3-7C)cykloalkilenu, (6-10C)arylenu, (2-9C)heteroarylenu i (3-6C)heterocyklilenu; gdzie każda z grup cykloalkilenowych jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z (1-4C)alkilu a każda z grup arylenowych, heteroarylenowych lub heterocyklilenowych grup jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z fluorowców, (1-4C)alkilu i (1-4C)alkoksylu;
Q jest wybrany z wiązania, -O-, -C(O)O-, -OC(O)-, -S-, -S(O)-, -S(O)2-, -N(Qa)C(O)-, -C(O)N(Qb)-, -N(Qc)S(O)2-, -S(O)2N(Qd)-, -N(Qc)C(O)N(Qf)-, -N(Qg)S(O)2N(Qh)-, -OC(O)N(Qi)- i -N(Qj)C(O)O-;
Qa, Qb, Qc, Qd, Qe, Qf, Qg, Qh, Qi i Qj są każdy niezależnie wybrane z wodoru, (1-6C)alkilu, A3 i (1-4C)alkilen-A4; gdzie każda z grup alkilowych jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 3 podstawników niezależnie wybranych z fluoru, hydroksylu i (1-4C)alkoksylu; lub razem z atomem azotu i grupą R4b lub R4c do której są przyłączone, tworzy 4-6 członową grupę azacykloalkilenową;
A3 i A4 są każdy niezależnie wybrane z (3-6C)cykloalkilu, (6-10C)arylu, (2-9C)heteroarylu i (3-6C)heterocyklilu; gdzie każdy z cykloalkili jest niepodstawiony lub podstawiony przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z (1-4C)alkilu i każda z grup arylowych, heteroarylowych lub heterocyklilowych jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z fluorowców, (1-4C)alkilu i (1-4C)alkoksylu;
pod warunkiem że liczba sąsiadujących atomów w najkrótszym łańcuchu między dwoma atomami azotu do których R4 jest przyłączony, jest w zakresie od 8 do 14;
5
R5 oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
R6 oznacza -NR6aCR6b(O) i R7 oznacza wodór, lub R6 i R7 razem tworzą -NR7aC(O)-CR7b=CR7c-, -CR7d=CR7e-C(O)-NR7f-, -NR7gC(O)-CR7hR7i-CR7jR7k- lub -CR7lR7m-CR7nR7o-C(O)-NR7p-;
każdy z R6a i R6b niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil; i każdy z R7a, R7b, R7c, R7d, R7e, R7f, R7g, R7h, R7i, R7j, R7k, R7l, R7m, R7n, R7o i R7p niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwat lub stereoizomer.
Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki ujawnione w U.S. Provisional Application
No. 60/467,035, zgłoszonym 1 maja 2003. Ta grupa związków obejmuje związki o wzorze I; w którym:
a oznacza 0 lub liczbę całkowitą od 1 do 3:
1 każdy z R1 jest niezależnie wybrany z (1-4C)alkilu, (2-4C)alkenylu, (2-4C)alkinylu, (3-6C)cykloalkilu, grupy cyjanowej, fluorowca, -OR
1a
-C(O)OR 1g
1b
SR1c, -S(O)R1d,
-S(O)2R
1e i -NR1fR1g;
każdy z R1a, R1b, R1c, R1d, R1e, R1f i R1g niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil; b oznacza 0 lub liczbę całkowitą od 1 do 3;
każdy z R2 jest niezależnie wybrany z (1-4C)alkilu, (2-4C)alkenylu, (2-4C)alkinylu, (3-6C)cykloalkilu, grupy cyjanowej, fluorowca, -OR2a, -C(O)OR2b, SR2c, -S(O)R2d, -S(O)2R2e, i -NR2fR2g;
każdy z R2a, R2b, R2c, R2d, R2e, R2f i R2g niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
W jest przyłączony do pozycji 3- lub 4- względem atomu azotu w pierścieniu piperydynowym, i oznacza O lub NWa;
Wa oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
c oznacza 0 lub liczbę całkowitą od 1 do 4;
3 każdy z R3 jest podstawnikiem atomu węgla niezależnie wybranym z (1-4C)alkilu, (2-4C)al kenylu, (2-4C)alkinylu, (3-6C)cykloalkilu, grupy cyjanowej, fluorowca, -OR3a, -C(O)OR3b, SR3c, -S(O)R3
-S(O)2R3c, i
3d NR 3fR3g;
3g każdy z R3a, R3b, R3c, R3d, R3e, R3f i R3g niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
PL 216 397 B1
R4 jest dwuwartościową grupą o wzorze: -(R4a)d-(Al)e-(R4b)f-Q-(R4c)g-(A2)h-(R4d)iw którym d, e, f, g, h oraz i są każdy niezależnie wybrane z 0 i 1;
R 4a, R4b,
R4C i R4d są każdy niezależnie wybrane z (1-10C)alkilenu, (2-10C)alkenylenu i (2-10)alkinylenu, gdzie każda z grup alkilenowych, alkenylenowych lub alkinylenowych jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 5 podstawników niezależnie wybranych z (1-4C)aIkilu, fluoru, hydroksylu, fenylu i fenylo(1-4C)-alkilu;
A1 i A2 są każdy niezależnie wybrane z (3-7C)cykloalkilenu, (6-10)arylenu, (2-9C)heteroarylenu i (3-6C)heterocyklilenu; gdzie każdy cykloalkilen jest niepodstawiony lub podstawiony przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z (1-4C)alkilu i każda z grup arylenowych, heteroarylenowych lub heterocyklilenowych jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z fluorowców, (1-4C)alkilu i (1-4C)alkoksylu;
Q jest wybrany z wiązania, -O-, -C(O)O-, -OC(O)-, -S-, -S(O)-, -S(O)2-, -N(Qa)C(O)-, -C(O)N(Qb)-, -N(Qc)S(O)2-, -S(O)2N(Qd)-, -N(Qe)C(O)N(Qf)-, -N(Qg)S(O)2N(Qh)-, -OC(O)N(Qi)- i -N(Qj)C(O)O-;
Qa, Qb, Qc, Qd, Qe, Qf, Qg, Qh, Qi i Qj są każdy niezależnie wybrane z wodoru, (1-6C)alkilu, A3 i (1-4C)alkilen-A4; gdzie grupa alkilowa jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 3 podstawników niezależnie wybranych z fluoru, hydroksylu i (1-4C)alkoksylu; albo razem z atomem azotu i grupą R4b lub R4c do której są przyłączone, tworzą 4-6 członową grupę azacykloalkilenową;
A3 i A4 są każdy niezależnie wybrane z (3-6C)cykloalkilu, (6-10)arylu, (2-9C)heteroarylu i (3-6C)heterocyklilu; gdzie każdy cykloalkil jest niepodstawiony lub podstawiony przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z (1-4C)alkilu, a każda grupa arylowa, heteroarylowa lub heterocyklilowa jest niepodstawiona lub podstawiona przez 1 do 4 podstawników niezależnie wybranych z fluorowców, (1-4C)alkilu i (1-4C)alkoksylu;
pod warunkiem że liczba sąsiadujących atomów w najkrótszym łańcuchu między dwoma atomami azotu, do których przyłączony jest R4, jest w zakresie od 4 do 14;
5
R5 oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
R6 oznacza -NR6aCR6b(O) lub CR6cR6dOR6e i R7 oznacza wodór, albo R6 i R7 tworzą razem -NR7aC(O)-CR7b=CR7c-, -CR7d=CR7e-C(O)-NR7f-, -NR7gC(O)-CR7hR7i-CR7jR7k- lub - CR7lR7m-CR7nR7oC(O)-NR7p-;
każdy z R6a, R6b, R6c, R6d i R6e niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil; i każdy z R7a, R7b, R7c, R7d, R7e, R7f, R7g, R7h, R7i, R7j, R7k, R7l, R7m, R7n, R7o i R7p niezależnie oznacza wodór lub (1-4C)alkil;
lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki, w których: a oznacza 0; b oznacza 0; 5 c oznacza 0; W oznacza O; W jest przyłączony w pozycji 4 pierścienia piperydynylowego; R5 oznacza wodór; i R4, R6 i R7 są takie jak tu zdefiniowano; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
Jeszcze inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki, w których: a oznacza 0; b oznacza O; c oznacza 0; W oznacza NH; W jest przyłączony w pozycji 4 pierścienia piperydynylowego; R5 oznacza wodór; i R4, R6 i R7 są takie jak tu zdefiniowano; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
Jeszcze inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki, w których: a oznacza 0; b oznacza 0; c oznacza 0; W oznacza O; W jest przyłączony w pozycji 4 pierścienia piperydynylowego; R4 oznacza -(CH2),-, gdzie j ma wartość 8, 9 lub 10; R5 oznacza wodór; i R6 i R7 są takie jak tu zdefiniowano; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki, w których: a oznacza 0; b oznacza 0; c oznacza 0; W oznacza NH; W jest przyłączony w pozycji 4 pierścienia piperydynylowego; R4 oznacza -(CH2)j-, gdzie j ma wartość 8, 9 lub 10; R3 oznacza wodór; i R6 i R7 są takie jak tu zdefiniowano; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
Jeszcze inną szczególną grupę ujawnionych niniejszym związków o wzorze I stanowią związki, w których: a oznacza 0; b oznacza 0; c oznacza 0; W oznacza O; W jest przyłączony w pozycji 4 pierścienia piperydynylowego; R4 oznacza -(CH2)2-C(O)NH-(CH2)5-; R5 oznacza wodór; i R6 i R7 są takie jak tu zdefiniowano; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery. Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki, w których: a oznacza 0; b oznacza 0; c oznacza 0;
PL 216 397 B1
W oznacza NH; W jest przyłączony w pozycji 4 pierścienia piperydynylowego; R4 oznacza -(CH2)25 6 7
-C(O)NH-(CH2)5-; R5 oznacza wodór; i R6 i R7 są takie jak tu zdefiniowano; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
• Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki o ujawnionym w niniejszym opisie wzorze II; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
• Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki o ujawnionym w niniejszym opisie wzorze III; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
• Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki o ujawnionym w niniejszym opisie wzorze IV; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
• Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki o ujawnionym w niniejszym opisie wzorze II, III lub IV, w którym pierścień piperydynylowy jest podstawiony w pozycji 4 grupą metylową; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
Inną szczególną grupą związków o wzorze I są związki o wzorze V:
w którym W, R4, R6 i R7 są takie jak zdefiniowano w tabeli I; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery.
T a b e l a I
Prz. W R4 R6 R7
1 NH -(CH2)g-(racemiczny)1 -NHC(O)CH=CH2-
2 O -(CH2)g-(racemiczny) -NHC(O)CH=CH-
3 O -(CH2)9- -NHC(O)CH=CH-
4 O -(CH2)9- -NHC(O) H
5 O -(CH2)9- -NHC(O)CH2CH2-
6 O -(CH2)2C(O)NH(CH2)5- -NHC(O)CH=CH-
7 O -(CH2)2N(CHs)C(O)(CH2)5- -NHC(O)CH=CH-
8 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
9 O -(CH2)2NHC(O)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
10 O -(CH2)2NHC(O)NH(CH2)5- -NHC(O)CH=CH-
11 O -(CH2)3NHC(O)NH(CH2)s- -NHC(O)CH=CH-
12 O -(CH2)9- -CH2OH H
13 NH -(CH2)9- -CH2OH H
14 O -(CH2)2C(O)NHCH2(cykloheks-113-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
PL 216 397 B1 cd. tabeli I
Prz. W R4 R6 R7
15 O -(CH2)2NHC(O)(czs-cyklopent-113-ylen)- -NHC(O)CH2CH2-
16 O -(CH2)2C(O)NH(2-chlorofen-114-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
17 O -(CH2)2S(O)2NH(CH2)5- -NHC(O)CH =CH-
18 O -(CH2)2N(CH3)S(O)2(fen-1i4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
19 O -(CH2)2NHC(O)NHCH2(fen-1i3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
20 O -(CH2)s(fen-1,4-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
21 O 1-[-CH2(2-fluorofen-1,3-ylen)CH2](piperydyn-4-ylo-)CH2 -NHC(O)CH =CH-
22 O -(CH2)3O(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
23 O -(CH2)2(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
24 O -(CH2)3(tien-2,5-ylen)(CH2)3- -NHC(O)CH =CH-
25 O -(CH2)2C(O)NH(2-chloro-5-metoksyfen-1i4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
26 O -(CH2)7- -NHC(O)CH =CH-
27 O -(CH2)8- -NHC(O)CH =CH-
28 O -(CH2)2NHC(O)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
29 O 1-[-(CH2)2C(O)](piperydyn-4-ylo)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
30 O -(CH2)2NHC(O)(frans-cykloheks-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
31 O -(CH2)2NHC(O)(c;s-cyklopent-1,3-ylen)- -NHC(O)CH =CH-
32 O -(CH2)2NHC(O)NH(CH2)5- -NHC(O)H H
33 O -(CH2)2NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
34 O -(CH2)3NHC(O)NH(CH2)5- -NHC(O)H H
35 O 1-[-(CH2)2NHC(O)](piperydyn-4-ylo)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
36 O -CH2(fen-1,4-ylen)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
37 O -(CH2)2C(O)NHCH2(fen-1i3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
38 NH -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
39 O -(CH2)2C(O)NHCH2(piryd-2,6-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
40 O -(CH2)2C(O)NH(c;s-cykloheks-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
41 O -(CH2)2C(O)NH(frans-cykloheks-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
42 O -(CH2)2NHC(O)(c;s-cyklopent-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
43 O -(CH2)2N(CH3)C(O)(fen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
44 O -(CH2)2N(CH3)C(O)(frans-cykloheks-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
45 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- (racemic) -NHC(O)CH =CH-
46 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)C*H(CH3)- (izomer (S)) -NHC(O)CH =CH-
47 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)C*H(CH3)- (izomer (R)) -NHC(O)CH =CH-
48 O 2-[(S)-(-CH2-](pirolidyn-1-ylo)C(O)(CH2)4- -NHC(O)CH =CH-
PL 216 397 B1 cd. tabeli I
Prz. W R4 R6 R7
49 O 2-[(S)-(-CH2-](pirolidyn-1-ylo)C(O)(fen-1,4- ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
50 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
51 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)C*H(CHa)- (izomer (R)) -NHC(O)H H
52 O -(CH2)2C(O)NH(4-chlorofen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
53 NH -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
54 NH 1-[-(CH2)2C(O)](piperydyn-4-ylo)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
55 NH -(CH2)2C(O)NHCH2(fen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
56 O -CH2(2-fluorofen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
57 O -(CH2)2C(O)NH(4-metylofen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
58 O -(CH2)2C(O)NH(6-chlorofen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
59 O -(CH2)2C(O)NH(2,6-dichlorofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
60 O 4-[-CH2-](piperydyn-1-ylo)C(O)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
61 O -(CH2)2NHC(O)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
62 O -(CH2)2C(O)N(CH2CH3)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
63 O 1-[-(CH2)2NHC(O)](piperydyn-4-ylo)- -NHC(O)CH =CH-
64 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
65 O -(CH2)2NHC(O)(tien-2,5-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
66 O -(CH2)2N(CH3)C(O)(3-nitrofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
67 O -(CH2)2C(O)NH(frans-cykloheks-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
68 O -(CH2)2N(CH3)C(O)(frans-cykloheks-1,4-ylen)- -NHC(O)CH =CH-
69 O 1 -[-CH2(2-fluorofen-1,3-ylen)CH2](piperydyn-4-ylo)- -NHC(O)CH =CH-
70 O 5-[-(CH2)2NHC(O)](piryd-2-ylo)CH2- -NHC(O)CH =CH-
71 O 1-[-(CH2)3](piperydyn-4-ylo)CH2- -NHC(O)CH =CH-
72 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)H H
73 O -CH2(fen-1,2-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
74 O 1-[-CH2(2-fluorofen-1,3-ylen)CH2](piperydyn-4-ylo)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
75 O -(CH2)3NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
76 O -(CH2)2C(O)NH(3-chlorofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
77 O -(CH2)2C(O)NH(2-(CF3O-)fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
78 O -(CH2)3(fen-1,3-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
79 O -CH2(fen-1,3-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH =CH-
80 O -(CH2)2C(O)NH(2-jodofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
81 O -(CH2)2C(O)NH(2-chloro-6-metylofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH =CH-
82 O -(CH2)2C(O)NH(CH2)5- (racemic) -NHC(O)CH =CH-
PL 216 397 B1 cd. tabeli I
Prz. W R4 R6 R7
83 O -(CH2)2C(O)NH(2-bromofen-114-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
84 O -(CH2)s(fen-1,2-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
85 O 1-[-CH2(2-fluorofen-1,3-ylen)CH2](piperydyn-4-ylo)(CH2)3- -NHC(O)CH= =CH-
86 O -(CH2)2C(O)NH(2-metoksyfen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
87 O -(CH2)5NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
88 O 4-[-(CH2)2-](piperydyn-1-ylo)(fen-1i4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
89 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH(CH3)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
90 O -(CH2)2-(frans-cykloheks-1,4-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
91 O -(CH2)2C(O)NH(2-fluorofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
92 O -(CH2)2(fen-1,3-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
93 O -(CH2)2C(O)NH(2,5-difluorofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
94 O -(CH2)2NHC(O)(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
95 O 1-[-CH2(piryd-2,6-ylen)CH2](piperydyn-4-ylo)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
96 O -(CH2)2NH(naft-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
97 O 4-[-(CH2)2](piperydyn-1-ylo)C(O)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
98 O -(CH2)3(fen-1,4-ylen)NHC(O)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
99 O -(CH2)3O(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
100 O 2-[-(CH2)2](benzimidazol-5-ylo)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
101 O -(CH2)2-(frans-cykloheks-1,4-ylen)NHC(O)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
102 O -(CH2)2-(frans-cykloheks-1,4-ylen)NHC(O)(CH2)4- -NHC(O)CH= =CH-
103 O -(CH2)2-(frans-cykloheks-1,4-ylen)NHC(O)(CH2)5- -NHC(O)CH= =CH-
104 O 4-[-(CH2)2](piperydyn-1-ylo)C(O)(CH2)2- -NHC(O)CH= =CH-
105 O -(CH2)2NHC(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
106 O -(CH2)2N(CH3)(CH2)2(c;s-cykloheks-1,4-ylen)- -NHC(O)CH= =CH-
107 O -(CH2)2C(O)NH(2,3,5i6-tetrafluorofen-1i4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
108 O -(CH2)2C(O)NH(2,6-dijodofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
109 O 4-[-(CH2)2](piperydyn-1-ylo)C(O)(CH2)3- -NHC(O)CH= =CH-
110 O 4-[-(CH2)2](piperydyn-1-ylo)C(O)(CH2)4- -NHC(O)CH= =CH-
111 O 4-[-(CH2)2](piperydyn-1-ylo)C(O)(CH2)5- -NHC(O)CH= =CH-
112 O -(CH2)2C(O)NHCH2(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
113 O -(CH2)2C(O)NHCH2(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
114 O -(CH2)2NHC(O)NHCH2(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
115 O -(CH2)2NHC(O)NHCH2(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
116 O -(CH2)2C(O)NH(2-metylofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH= =CH-
PL 216 397 B1 cd. tabeli I
Prz. W R4 R6 R7
117 O 1-t-(CH2)3O(fen-114-ylen)(CH2)2](piperydyn-4-ylo)-CH2- -NHC(O)CH=CH-
118 O -(CH2)2C(O)NHCH2(fen-113-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH=CH-
119 O -(CH2)2O(fen-1,3-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
120 O -(CH2)2N(CH3)C(O)CH2O(fen-1i4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
121 O -(CH2)2N(CH3)C(O)CH2O(fen-1i3-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
122 O -(CH2)2N(CH3)C(O)(fur-2,5-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
Inną szczególną ujawnioną niniejszym grupą związków o wzorze I są związki o wzorze VII:
w którym W, R4, R6 i R7 są takie jak zdefiniowano w tabeli III; lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty.
T a b e l a III
Prz. W R4 R6 R7
170 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
171 O -(CH2)2C(O)NH(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
172 O -(CH2)g- -NHC(O)CH=CH-
173 O -(CH2)g- -NHC(O)H H
174 O -(CH2)2C(O)NH(CH2)5- -NHC(O)CH2CH2-
175 O -(CH2)2C(O)NH(CH2)5- -NHC(O)H H
176 O -(CH2)2NHC(O)(CH2)5- -NHC(O)CH=CH-
177 O -(CH2)2NHC(O)(CH2)5- -NHC(O)H H
178 O -(CH2)2NHC(O)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
179 O -(CH2)2NHC(O)(fen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)H H
180 O -(CH2)3(fen-14-ylen)NH(fen-1,4-ylen)(CH2)2- -NHC(O)CH=CH-
181 O -(CH2)2NHC(O)(2-chlorofen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
182 O -(CH2)2NHC(O)(2-chloro-5-metoksyfen-1,4-ylen)CH2- -NHC(O)CH=CH-
PL 216 397 B1
Definicje
Przy opisywaniu pochodnej bifenylowej według wynalazku oraz innych ujawnionych niniejszym a nieobjętych zdefiniowanym w zastrzeżeniach zakresem ochrony związków, kompozycji metod i sposobów, poniższe terminy mają następujące znaczenia, chyba że wskazano inaczej.
Termin „alkil” oznacza jedno wartościową nasyconą grupę węglowodorową, która może być liniowa lub rozgałęziona. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy alkilowe typowo zawierają od 1 do 10 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup alkilowych są metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, sec-butyl, izobutyl, tert-butyl, n-pentyl, n-heksyl, n-heptyl, n-oktyl, n-nonyl, n-decyl i podobne.
Termin „alkilen” oznacza dwuwartościową nasyconą grupę węglowodorową, która może być liniowa lub rozgałęziona. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy alkilenowe typowo zawierają od 1 do 10 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup alkilenowych są metylen, etano-1,2-diyl („etylen”), propano-1,2-diyl, propano-1,3-diyl, butano-1,4-diyl, pentano-1,5-diyl i podobne.
Termin „alkoksyl” oznacza jednowartościową grupę o wzorze (alkil)-O-, gdzie alkil jest taki jak tu zdefiniowano. Przykładami reprezentatywnych grup alkoksylowych są metoksyl, etoksyl, n-propoksyl, izopropoksyl, n-butoksyl, sec-butoksyl, izobutoksyl, tert-butoksyl i podobne.
Termin „alkenyl” oznacza jednowartościową nienasyconą grupę węglowodorową, która może być liniowa lub rozgałęziona i która ma co najmniej jedno, a typowo 1, 2 lub 3 wiązania podwójne węgiel-węgiel. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy alkenylowe typowo zawierają od 2 do 10 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup alkenylowych są etenyl, n-propenyl, izopropenyl, n-but-2-enyl, n-heks-3-enyl i podobne. Termin „alkenylen” oznacza dwuwartościową grupę alkenyIową.
Termin „alkinyl” oznacza jednowartościową nienasyconą grupę węglowodorową, która może być liniowa lub rozgałęziona i która ma co najmniej jedno, a typowo 1, 2 lub 3 wiązania potrójne węgiel-węgiel. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy alkinylowe typowo zawierają od 2 do 10 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup alkinylowych są etynyl, n-propynyl, n-but-2-ynyl, n-heks-3-ynyl i podobne. Termin „alkinylen” oznacza dwuwartościową grupę alkinylową.
Termin „aryl” oznacza jednowartościowy węglowodór aromatyczny, mający jeden pierścień (to jest fenyl) lub skondensowane pierścienie (to jest naftalen). Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy arylowe typowo zawierają od 6 do 10 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup arylowych są fenyl i naftalene-1-yl, naftalene-2-yl, i podobne. Termin „arylen” oznacza dwuwartościową grupę arylową.
Termin „azacykloalkil” oznacza jednowartościowy pierścień heterocykliczny, zawierający jeden atom azotu, to jest grupę cykloalkilową, w której jeden atom węgla został zastąpiony atomem azotu. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy azacykloalkilowe typowo zawierają od 2 do 9 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup azacykloalkilowych są grupy pirolidynylowa i piperydynylowa. Termin „azacykloalkilen” oznacza dwuwartościową grupę azacykloalkilową. Przykładami reprezentatywnych grup azacykloalkilowych są grupy pirolidynylenowa i piperydynylenowa.
Termin „cykloalkil” oznacza jednowartościową nasyconą karbocykliczną grupę węglowodorową. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy cykloalkilowe typowo zawierają od 3 do 10 atomów węgla. Przykładami reprezentatywnych grup cykloalkilowych są cyklopropyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cykloheksyl i podobne. Termin „cykloalkilen” oznacza dwuwartościową grupę cykloalkilową.
Termin „fluorowiec” oznacza fluor, chlor, brom i jod.
Termin „heteroaryl” oznacza jednowartościową grupę aromatyczną, mającą pojedynczy pierścień lub dwa skondensowane pierścienie, i zawierającą w pierścieniu co najmniej jeden heteroatom (typowo 1 do 3 heteroatomów), wybrany z azotu, tlenu lub siarki. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy heteroarylowe typowo zawierają od 5 do 10 atomów pierścienia łącznie. Przykładami reprezentatywnych grup heteroarylowych są jednowartościowe ugrupowania pirolu, imidazolu, tiazolu, oksazolu, furanu, tiofenu, triazolu, pirazolu, izoksazolu, izotiazolu, pirydyny, pirazyny, pirydazyny, pirymidyny, triazyny, indolu, benzofuranu, benzotiofenu, benzimidazolu, benzotiazolu, chinoliny, izochinoliny, chinazoliny, chinoksaliny i podobne, w których punkt przyłączenia znajduje się przy dowolnym dostępnym atomie węgla lub azotu w pierścieniu. Termin „heteroarylen” oznacza dwuwartościową grupę heteroarylową.
Termin „heterocyklil” lub „heterocykliczny” oznacza jednowartościową nasyconą lub nienasyconą grupę (niearomatyczną), mającą pojedynczy pierścień lub wiele skondensowanych pierścieni, i zawierającą w pierścieniu co najmniej jeden heteroatom (typowo 1 do 3 heteroatomów), wybrany z azotu, tlenu lub siarki. Jeśli nie zdefiniowano inaczej, takie grupy heterocykliczne typowo zawierają od 2 do 9 atomów pierścienia łącznie. Przykładami reprezentatywnych grup heterocyklicznych są jedPL 216 397 B1 nowartościowe ugrupowania pirolidyny, imidazolidyny, pirazolidyny, piperydyny, 1,4-dioksanu, morfoliny, tiomorfoliny, piperazyny, 3-piroliny i podobne, w których punkt przyłączenia znajduje się przy dowolnym dostępnym atomie węgla lub azotu w pierścieniu. Termin „heterocyklilen” oznacza dwuwartościową grupę heterocyklilową lub heterocykliczną.
Kiedy dla konkretnego stosowanego tu terminu zamierzona jest szczególna liczba atomów węgla, to liczba atomów węgla wskazana jest w nawiasach poprzedzających ten termin. Na przykład termin „(1-4C)alkil” oznacza grupę alkilową mająca od 1 do 4 atomów węgla.
Termin „dopuszczalna farmaceutycznie sól” oznacza sól, która jest dopuszczalna do podawania pacjentowi, takiemu jak ssak (to jest sole mające dopuszczalne bezpieczeństwo dla ssaka przy danym reżimie podawania). Sole takie można otrzymać z dopuszczalnych farmaceutycznie zasad nieorganicznych lub organicznych oraz z dopuszczalnych farmaceutycznie kwasów nieorganicznych lub organicznych. Sole otrzymane z dopuszczalnych farmaceutycznie zasad nieorganicznych obejmują sole amoniowe, wapnia, żelazowe, żelazawe, litu, magnezu, manganowe, manganawe, potasu, cynku i podobne. Szczególnie korzystne są sole amoniowe, wapnia, magnezu, potasu i sodu. Sole otrzymane z dopuszczalnych farmaceutycznie zasad organicznych obejmują sole amin pierwszorzędowych, drugorzędowych i trzeciorzędowych, w tym podstawionych amin, amin cyklicznych, amin naturalnych i podobnych, takich jak arginina, betaina, kofeina, cholina, Ν,Ν'-dibenzyloetylenodiamina, dietyloamina, 2-dietyloaminoetanol, 2-dimetyloaminoetanol, etanolamina, etylenodiamina, N-etylomorfolina, N-etylopiperydyna, glukamina, glukozamina, histydyna, hydrabamina, izopropyloamina, lizyna, metyloglukamina, morfolina, piperazyna, piperadyna, żywice poliaminowe, prokaina, puryny, teobromina, trietyloamina, trimetyloamina, tripropyloamina, trometamina i podobne. Solami pochodzącymi od dopuszczalnych farmaceutycznie kwasów są sole kwasów octowego, askorbowego, benzenosulfonowego, benzoesowego, kamforosulfonowego, etanosulfonowego, cytrynowego, etanosulfonowego, edisylowego, fumarowego, gentyzynowego, glukonowego, glukuronowego, glutaminowego, hippurowego, bromowodorowego, chlorowodorowego, izetionowego, mlekowego, laktobionowego, maleinowego, jabłkowego, migdałowego, metanosulfonowego, śluzowego, naftalenosulfonowego, naftaleno-1,5-disulfonowego, naftaleno-2,6-disulfonowego, nikotynowego, azotowego, orotowego, pamoesowego, pantotenowego, fosforowego, bursztynowego, siarkowego, winowego, p-toluenosulfonowego, ksynaftoesowego. i podobnych. Szczególnie korzystne są kwasy cytrynowy, bromowodorowy, chlorowodorowy, izetionowy, maleinowy, naftaleno-1,5-disulfonowy, fosforowy, siarkowy i winowy.
Termin „jego sól” oznacza związek, utworzony kiedy wodór z kwasu jest zastąpiony kationem, takim jak kation metalu lub kation organiczny i podobne. Korzystnie, sól jest dopuszczalna farmaceutycznie, chociaż nie jest to wymagane dla soli związków pośrednich, które nie są przewidywane do podawania pacjentowi.
Termin „solwat” oznacza kompleks lub agregat utworzony przez jedną lub więcej cząsteczek substancji rozpuszczonej, to jest związku o wzorze I lub jego dopuszczalnej farmaceutycznie soli, oraz jedną lub więcej cząsteczek rozpuszczalnika. Takie solwaty są typowo krystalicznymi ciałami stałymi, mającymi zasadniczo ustalony stosunek molowy substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika. Przykładami reprezentatywnych rozpuszczalników są woda, metanol, etanol, izopropanol, kwas octowy i podobne. Kiedy rozpuszczalnikiem jest woda, utworzonym rozpuszczalnikiem jest hydrat.
Będzie jasne, że termin „lub jego dopuszczalne farmaceutycznie sole lub solwaty lub stereoizomery” ma obejmować wszelkie permutacje soli, solwatów i stereoizomerów, takie jak solwat dopuszczalnej farmaceutycznie soli związku o wzorze I.
Termin „skuteczna terapeutycznie ilość” oznacza ilość dostateczną do przeprowadzenia leczenia kiedy jest podawana pacjentowi potrzebującemu leczenia.
Termin „leczyć” lub „leczenie” oznacza tu leczenie choroby lub stanu medycznego (takiego jak
COPD) u pacjenta, takiego jak ssak (zwłaszcza człowieka), które obejmuje:
(a) zapobieganie wystąpieniu choroby lub stanu medycznego, to jest postępowanie zapobiegawcze z pacjentem;
(b) uśmierzenie choroby lub stanu medycznego, to jest wyeliminowanie lub spowodowanie cofnięcia sie choroby lub stanu medycznego u pacjenta;
(c) stłumienie choroby lub stanu medycznego, to jest spowolnienie lub zatrzymanie rozwoju choroby lub stanu medycznego u pacjenta; lub (d) złagodzenie objawów choroby lub stanu medycznego u pacjenta.
Termin „grupa odchodząca” oznacza grupę funkcyjną lub atom, które mogą być zastąpione przez inną grupę funkcyjną lub atom w reakcji podstawienia, takiej jak reakcja podstawienia nukleofi14
PL 216 397 B1 lowego. Przykładami reprezentatywnych grup odchodzących są chlor, brom i jod, grupy estru sulfonowego1 takie jak mesylan1 tosylan1 brosylan1 nosylan i podobne1 oraz grupy acyloksy1 takie jak acetoksyl1 trifluoroacetoksyl i podobne.
Termin „jego zabezpieczone pochodne” oznacza pochodną określonego związku, w której jedna lub więcej grup funkcyjnych związku są zabezpieczone przed niepożądanymi reakcjami grupą zabezpieczającą lub blokującą. Przykładami grup funkcyjnych, które mogą być zabezpieczane, są grupy karboksylowe1 grupy aminowe1 grupy hydroksylowe1 grupy tiolowe1 grupy karbonylowe i podobne. Reprezentatywnymi grupami zabezpieczającymi dla kwasów karboksylowych są estry (takie jak ester p-metoksybenzylowy)1 amidy i hydrazydy; dla grup aminowych karbaminiany (takie jak tertbutoksykarbonyl) i amidy; dla grup hydroksylowych etery i estry; dla grup tiolowych tioetery i tioestry; dla grup karbonylowych acetale i ketale, oraz podobne. Takie grupy zabezpieczające są dobrze znane w sztuce i są opisane na przykład w T. W. Greene i G. M. Wuts1 Protecting Groups in Organic Synthesis1 Third Edition1 Wiley1 New York1 19991 i cytowanych tam odsyłaczach literaturowych.
Termin „grupa zabezpieczająca grupę aminową” oznacza grupę zabezpieczającą odpowiednią do zapobiegania niepożądanym reakcjom grupy aminowej. Reprezentatywnymi grupami zabezpieczającymi grupy aminowe są, ale bez ograniczenia do nich, tert-butoksykarbonyl (BOC)1 trityl (Tr)1 benzyloksykarbonyl (Cbz)1 9-fluorenylometoksykarbonyl (Fmoc)1 formyl1 trimetylosilil (TMS)1 tert-butylodimetylosilil (TBS)1 i podobne.
Termin „grupa zabezpieczająca grupę karboksylową” oznacza grupę zabezpieczającą odpowiednią do zapobiegania niepożądanym reakcjom grupy karboksylowej. Reprezentatywnymi grupami zabezpieczającymi grupy karboksylowe są, ale bez ograniczenia do nich1 estry takie jak metyl1 etyl1 tert-butyl1 benzyl (Bn)1 p-metoksybenzyl (PMB)1 9-fluroenylometyl (Fm)1 trimetylosilil (TMS)1 tertbutyldimetylosilil (TBS)1 difenylometylo (benzhydryl1 DPM) i podobne.
Termin „grupa zabezpieczającą grupę hydroksylową” oznacza grupę zabezpieczającą odpowiednią do zapobiegania niepożądanym reakcjom grupy hydroksylowej. Reprezentatywnymi grupami zabezpieczającymi grupy hydroksylowe są, ale bez ograniczenia do nich, grupy sililowe, w tym grupy tri(1-6C)alkilosililowe1 takie jak trimetylosilil (TMS)1 trietylosilil (TES)1 tert-butylodimetylosilil (TBS) i podobne; estry (grupy acylowe)1 w tym grupy (1-6C)alkanoilowe1 takie jak formyl1 acetyl i podobne; grupy arylowe1 takie jak benzyl (Bn)1 p-metoksybenzyl (PMB)1 9-fluorenylometyl (Fm)1 difenylometyl (benzhydryl1 DPM) i podobne. Ponadto, mogą być również zabezpieczone dwie grupy hydroksylowe jako grupa alkilidenowa1 taka jak prop-2-ylidynowa, utworzona na przykład przez reakcję z ketonem, takim jak aceton.
Pochodne bifenylowe według wynalazku oraz inne ujawnione niniejszym związki mogą być wytworzone z łatwo dostępnych substratów przy zastosowaniu niżej opisanych ogólnych metod i procedur lub przy zastosowaniu innych informacji łatwo dostępnych fachowcom w sztuce. Jakkolwiek może tu być opisane lub przedstawione szczególne wykonanie niniejszego wynalazku, dla fachowców będzie jasne, że wszystkie wykonania i postacie wynalazku można wytworzyć stosując opisane niniejszym sposoby lub stosując inne sposoby, reagenty i substraty znane fachowcom. Będzie także jasne, że kiedy podane są typowe lub preferowane warunki procesu (to jest temperatury, czasy, stosunki molowe reagentów, rozpuszczalniki, ciśnienia, itd.)1 to jeśli nie stwierdzono inaczej, mogą być również stosowane inne warunki procesu. Jakkolwiek optymalne warunki reakcji mogą zależeć od konkretnych zastosowanych reagentów lub rozpuszczalnika, to warunki takie może łatwo ustalić fachowiec za pomocą rutynowych procedur optymalizacji.
Ponadto, co jest oczywiste dla specjalistów w dziedzinie, może być niezbędne lub pożądane zastosowanie typowych grup zabezpieczających dla zapobieżenia niepożądanym reakcjom grup funkcyjnych. Wybór odpowiedniej grupy zabezpieczającej dla szczególnej grupy funkcyjnej oraz odpowiednich warunków zabezpieczenia i odbezpieczenia takich grup funkcyjnych jest dobrze znany w sztuce. W razie potrzeby można stosować inne grupy zabezpieczające niż grupy zilustrowane w opisanych tu procedurach. Na przykład, liczne grupy zabezpieczające i ich wprowadzanie i usuwanie opisano w T. W. Greene i G. M. Wuts1 Protecting Groups in Organic Synthesis1 Third Edition1 Wiley1 New York1 19991 i cytowane tam odnośniki.
Dla ilustracji, pochodna bifenylowe według wynalazku oraz inne ujawnione niniejszym związki można wytworzyć sposobem obejmującym:
PL 216 397 B1 (a) reakcję związku o wzorze 1:
lub jego soli; ze związkiem o wzorze 2:
1 2 w którym X1 oznacza grupę odchodzącą, a P1 i P2 każdy niezależnie oznacza ją atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową;
(b) reakcję związku o wzorze 3:
lub jego soli; ze związkiem o wzorze 4:
3 4 w którym X2 oznacza grupę odchodzącą, a P3 i P4 każdy niezależnie oznaczają atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową;
PL 216 397 B1 (c) sprzęganie związku o wzorze 5:
ze związkiem o wzorze 6:
w którym XQa i XQb każdy niezależnie oznacza ją grupy funkcyjne, które sprzęgają się tworząc grupę
5a 5b 6
Q, P5a oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę aminową; a P5b i P6 każdy niezależnie oznacza ją atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową;
5 (d) dla związku o wzorze I, w którym R oznacza atom wodoru, reakcję związku o wzorze 3 ze związkiem o wzorze 7:
lub jego hydratem (np. glioksalem), w obecności środka redukującego, w którym P7 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową;
(e) reakcję związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 8:
lub jego hydratem, w obecności środka redukującego, w którym P8 i P9 każdy niezależnie oznaczają atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową, P10 oznacza atom wodoru lub grupę
PL 216 397 B1 zabezpieczającą grupę aminową, i R4' oznacza resztę, która, razem z węglem, do którego jest przyłączona, daje po zakończeniu reakcji grupę R4;
(f) reakcję związku o wzorze 9:
3 w którym X oznacza grupę odchodzącą, ze związkiem o wzorze 10:
12 w którym P11 i P12 każdy niezależnie oznaczają atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hy13 droksylową, a P13 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę aminową; lub (g) reakcję związku o wzorze 11:
lub jego hydratem; gdzie R4' oznacza resztę, która, razem z węglem, do którego jest przyłączona, daje grupę R4 po zakończeniu reakcji; ze związkiem o wzorze 10 w obecności środka redukującego; i następnie usunięcie wszelkich grup zabezpieczających P1, P2, P3, P4, P5a, P5b, P6, P7, P8, P9, P10, P11,
13
P12 lub P13 z wytworzeniem związku o wzorze I; i ewentualnie utworzenie jego dopuszczalnej farmaceutycznie soli.
Generalnie, jeśli w sposobach opisanych powyżej stosuje się sól jednego z substratów, taką jak sól addycyjna z kwasem, to zwykle sól zobojętnia się przed lub podczas reakcji. Te reakcję zobojętnienia typowo przeprowadza się przez kontaktowanie soli z jednym równoważnikiem molowym zasady na każdy równoważnik molowy soli addycyjnej z kwasem.
W sposobie (a), to jest w reakcji między związkami o wzorze 1 i 2, grupami odchodzącymi reprezentowanymi przez X1 mogą być na przykład fluorowce, takie jak chlor, brom lub jod, lub grupy estru sulfonowego, takie jak mesylan lub tosylan. Grupami P1 i P2 mogą być na przykład odpowiednio trimetylosilil i benzyl. Reakcję tę typowo prowadzi się w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak aceton itryl, w obecności zasady. Na przykład, reakcję tę można prowadzić w obecności aminy trzeciorzędowej, takiej jak diizopropyloetyloamina. Generalnie, reakcję tę prowadzi się w temperaturze w zakresie od 0°C do 100°C aż do zakończenia reakcji. Następnie produkt reakcji wydziela się, stosując typowe procedury, takie jak ekstrakcja, rekrystalizacja, chromatografia i podobne.
PL 216 397 B1
Związki o wzorze 1 są generalnie znane w sztuce lub mogą być wytworzone z dostępnych w handlu substratów i reagentów przy użyciu dobrze znanych procedur. Na przykład, związki o wzorze 1 można wytworzyć przez odbezpieczenie związku o wzorze 12:
w którym P14 oznacza grupę zabezpieczającą grupę aminową, taką jak grupa benzylowa. Dla ilustracji, grupę benzylową można łatwo usunąć, stosując na przykład wodór lub mrówczan amonu, metal z grupy VIII jako katalizator, taki jak pallad na węglu. Kiedy W oznacza NWa1 reakcję uwodorniania dogodnie przeprowadza się stosując katalizator Pearlman'a (czyli Pd(OH)2).
Związki o wzorze 12 można wytworzyć przez reakcję związku izocyjanianowego o wzorze 13:
ze związkiem o wzorze 14:
Związki o wzorze 2 można wytworzyć za pomocą różnych procedur tu opisanych lub procedur dobrze znanych fachowcom. Na przykład, grupę hydroksylową związku o poniższym wzorze 23 można łatwo przekształcić w grupę odchodzącą, stosując dobrze znane reagenty i procedury. Dla ilustracji, grupę hydroksylową można przekształcić w grupę fluorowca, stosując halogenek kwasu nieorganicznego1 taki jak chlorek tionylu1 trichlorek fosforu1 tribromek fosforu1 tlenochlorek fosforu i podobne1 lub halogenek kwasowy, taki jak bromowodór.
W sposobie (b), czyli reakcji związku o wzorze 3 ze związkiem o wzorze 4, grupami odchodzącymi reprezentowanymi przez X2 mogą być na przykład fluorowce, takie jak chlor, brom lub jod, lub grupy estru sulfonowego1 takie jak mesylan lub tosylan. Grupami P3 i P4 mogą być na przykład odpowiednio tert-butylodimetylosilil i benzyl. Reakcję tę typowo prowadzi się w obecności zasady, takiej jak wodorowęglan sodu, i jodek metalu alkalicznego, taki jak jodek sodu. Generalnie, reakcję tę prowadzi się w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak tetrahydrofuran, w temperaturze w zakresie od 25°C do 100°C aż do zakończenia reakcji. Następnie produkt reakcji wydziela się stosując typowe procedury, takie jak ekstrakcja1 rekrystalizacja1 chromatografia i podobne.
PL 216 397 B1
Związki o wzorze 3 można wytworzyć przez odbezpieczenie związku o wzorze 15:
w którym jeden lub oba z P13 i P16 niezależnie oznaczają grupę zabezpieczającą, taką jak tertbutoksykarbonyl, a pozostały z nich oznacza atom wodoru. Na przykład, grupę tert-butoksykarbonylową można usunąć przez działanie na zabezpieczony związek kwasem trifluorooctowym.
Związki o wzorze 15 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 16:
x3-r4-np15p16 3 w którym X3 oznacza grupę odchodzącą, taką jak fluorowiec, taki jak chlor, brom lub jod, lub grupy estru sulfonowego, takie jak mesylan lub tosylan. Reakcję tę typowo prowadzi się przez kontaktowanie związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 16 w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak acetonitryl, DMF lub ich mieszaniny, w temperaturze w zakresie od około 0°C do około 100°C aż do zakończenia reakcji.
Alternatywnie, związki o wzorze 3 można otrzymać przez redukcyjne aminowanie związku o wzorze 11. Redukcyjne aminowanie można przeprowadzić przez reakcję związku o wzorze 11 na przykład z benzyloaminą i wodorem w obecności palladu na węglu.
Związki o wzorze 11 można wytworzyć przez utlenianie odpowiadającego alkoholu o wzorze 17:
stosując odpowiedni środek utleniający, taki jak kompleks tritlenku siarki z pirydyną i dimetylosulfotlenek. Tę reakcję utleniania typowo prowadzi się w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak dichlorometan, w obecności aminy trzeciorzędowej, takiej jak diizopropyloetyloamina, w temperaturze w zakresie od około -20°C do około 25°C.
Związki o wzorze 17 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 18:
X4-R4-OH w którym X4 oznacza grupę odchodzącą, taką jak fluorowce, takie jak chlor, brom lub jod, lub grupy estru sulfonowego, takie jak mesylan lub tosylan.
PL 216 397 B1
Związki o wzorze 4 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 19:
ze środkiem redukującym, takim jak boran. W razie potrzeby, taką redukcję można prowadzić w obecności chiralnego katalizatora, otrzymując związki o wzorze 4 w postaci chiralnej. Na przykład, związki o wzorze 19 można redukować w obecności chiralnego katalizatora utworzonego z (R)-(+)-a,adifenylo-2-pirolidynometanolu i trimetyloboroksyny; lub alternatywnie, z (S)-(-)-a,a-difenylo-2-pirolidynometanolu i trimetyloboroksyny. Uzyskaną grupę hydroksylową można następnie zabezpieczyć 3 grupą zabezpieczającą P31 przez reakcję na przykład z trifluorometanosulfonianem tert-butylo2 dimetylosililu. Związki o wzorze 19 w którym X oznacza atom bromu można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 20:
z bromem w obecności kwasu Lewisa, takiego jak eterat dietylowy trifluorku boru. Związki o wzorze 20 są dobrze znane w sztuce lub można je wytworzyć za pomocą dobrze znanych procedur, stosując dostępne w handlu substraty i reagenty.
Odnośnie sposobu (c), czyli reakcji związku o wzorze 5 ze związkiem o wzorze 6, będzie widoczne, że grupy XQa i XQb powinny być wybrane tak, aby uzyskać po zakończeniu reakcji żądaną ab grupę Q. Na przykład, kiedy żądaną grupą Q jest grupa amidowa, to jest -N(Qa)C(O)- lub -C(O)N(Qb), to jeden z XQa i XQb może być grupą aminową (to jest -NHQa lub -NHQb) a drugą może być grupa karboksylowa (czyli -COOH) lub jej reaktywna pochodna (taka jak halogenek acylowy, taki jak chlorek
5a 5b 6 acylu lub bromek acylu). Grupami P5a, P5b i P6 mogą być na przykład odpowiednio benzyl, trimetylosilil i benzyl. Kiedy Q jest grupą amidową, reakcję można prowadzić w typowych warunkach sprzęgania cd amidów. Podobnie, kiedy żądaną grupą Q jest sulfonamid, czyli -N(Qc)S(O)2- lub -S(O)2N(Qd)-, jeden z XQa i XQb może być grupą aminową, -NHQc lub -NHQd, a drugi może być grupą halogenku sulfonylu (taką jak chlorek sulfonylu lub bromek sulfonylu).
Związki o wzorze 5 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 21:
X5-(R4a)d-(Al)e-(R4b)f-XQa' 5 w którym X5 oznacza grupę odchodzącą, w tym fluorowiec, taki jak chlor, brom lub jod, oraz grupę estru sulfonowego, taką jak mesylan lub tosylan; a XQa' oznacza grupę XQa, taką jak grupa karboksylowa lub grupa aminowa NHQa, lub jej zabezpieczoną pochodną, taką jak grupa (1-6C)-alkoksykarbonyloaminowa lub grupa tert-butoksykarbonyloaminowa. Reakcję tę typowo prowadzi się metodami analogicznymi do metod stosowanych do wytworzenia związków o wzorze 3, po czym usuwa wszelkie grupy zabezpieczające w XQa'.
Związki o wzorze 6 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 4 ze związkiem o wzorze 22: XQb'-(R4c)g-(A2)h-(R4d)i-X6
PL 216 397 B1 w którym X6 oznacza grupę odchodzącą, w tym fluorowiec, taki jak chlor, brom lub jod, oraz grupę estru sulfonowego, taką jak mesylan lub tosylan; a XQb' oznacza grupę XQb', taką jak grupa karboksylowa lub grupa aminowa NHQb1 lub jej zabezpieczoną pochodną, taką jak grupa (1-6C)alkoksykarbonylowa lub grupa tert-butoksykarbonyloaminowa. Reakcję tę typowo prowadzi się metodami analogicznymi do metod stosowanych do wytworzenia związków o wzorze 3, po czym usuwa wszelkie grupy zabezpieczające w XQb.
Odnośnie sposobu (d), czyli reakcji związku o wzorze 3 ze związkiem o wzorze 7, w reakcji tej można stosować dowolny odpowiedni środek redukujący. Na przykład, środkiem redukującym może być wodór w obecności metalu grupy VIII jako katalizatora, takiego jak pallad na węglu; lub wodorku metalu, takiego jak triacetoksyborowodorek sodu. Grupą P7 może być na przykład benzyl. Reakcję tę typowo prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku i rozpuszczalniku protonowym, takim jak mieszanina dichloroetanu i metanolu1 w temperaturze w zakresie od 0°C do 100°C aż do zakończenia reakcji.
Związki o wzorze 7 w formie hydratu można wytworzyć za pomocą typowych procedur, na przykład przez dibromowanie związku o wzorze 19 (gdzie X w tym przypadku może być również wodór), i następnie hydrolizę uzyskanego dibromku do glioksalu lub jego hydratu. Na przykład, związek o wzorze 19 można poddać reakcji z bromowodorem i następnie hydrolizować wodą do odpowiadającego hydratu glioksalu.
Odnośnie sposobu (e), czyli reakcji związku o wzorze 1 ze związkiem o wzorze 8, w reakcji tej można stosować dowolny odpowiedni środek redukujący. Na przykład, środkiem redukującym może być wodór w obecności metalu grupy VIII jako katalizatora, takiego jak pallad na węglu; lub wodorku metalu, takiego jak triacetoksyborowodorek sodu. Grupami P8, P9 i P10 mogą być na przykład odpowiednio trimetylosilil, benzyl i benzyl. Typowo, tę reakcję redukcji prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku i rozpuszczalniku protonowym, takim jak dichloroetan i metanol, w temperaturze w zakresie od 0°C to 100°C aż do zakończenia reakcji.
Związki o wzorze 8 można wytworzyć przez utlenianie związku o wzorze 23:
stosując dowolny odpowiedni środek utleniający, taki jak kompleks tritlenku siarki z pirydyną i dimetylosulfotlenek. Reakcję tę typowo prowadzi się w obecności aminy trzeciorzędowej, takiej jak diizopropyloetyloamina, w temperaturze w zakresie od około -20°C do około 25°C aż do praktycznego zakończenia utleniania.
Związki o wzorze 23 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 10 ze związkiem o wzorze 24:
HO-R4-X7 w którym X7 oznacza grupę odchodzącą, w tym fluorowiec, taki jak chlor, brom lub jod, oraz oraz grupę estru sulfonowego, taką jak mesylan lub tosylan.
Odnośnie sposobu (f), czyli reakcji związku o wzorze 9 ze związkiem o wzorze 10, grupą odchodzącą reprezentowaną przez X3 mogą być na przykład fluorowce, takie jak chlor, brom lub jod, lub
12 13 grupy estru sulfonowego, takie jak mesylan lub tosylan. Grupami P11, P12 i P13 mogą być na przykład odpowiednio trimetylosilil, benzyl i benzyl. Reakcję tę typowo prowadzi się w obojętnym rozcieńczalniku, takim jak acetonitryl, w obecności odpowiedniej zasady. Na przykład, reakcję tę można prowadzić w obecności aminy trzeciorzędowej, takiej jak diizopropyloetyloamina. Generalnie, reakcję tę prowadzi się w temperaturze w zakresie od 0°C do 100°C aż do zakończenia reakcji.
PL 216 397 B1
Związki o wzorze 9 można wytworzyć przez etapy analogiczne do etapów w sposobach od (a) do (e), wychodząc ze związku o wzorze 1. Ponadto, związki o wzorze 10 można wytworzyć ze związków o wzorze 4 przez reakcję z aminą o wzorze P NH2.
Odnośnie sposobu (g), czyli reakcji związku o wzorze 11 ze związkiem o wzorze 10, w reakcji tej można stosować dowolny odpowiedni środek redukujący. Na przykład, środkiem redukującym m oże być wodór w obecności metalu grupy VlII jako katalizatora, takiego jak pallad na węglu; lub wodo11 12 13 rek metalu, taki jak triacetoksyborowodorek sodu. Grupami P11, P12 i P13 mogą być na przykład odpowiednio tert-butylodimetylosilil, benzyl i benzyl. Typowo, tę reakcję redukcji prowadzi się w obojętnym rozpuszczalniku i rozpuszczalniku protonowym, takim jak dichloroetan i metanol, w temperaturze w zakresie od 0°C do 100°C aż do zakończenia reakcji.
Związki o wzorze 11 można łatwo wytworzyć przez utlenianie odpowiadającego alkoholu lub przez hydrolizę odpowiadającego acetalu. W reakcji tej dla uzyskania aldehydu można stosować dowolny odpowiedni środek utleniający, taki jak kompleks tritlenku siarki z pirydyną i dimetylosulfotlenek. Dla uzyskania aldehydu acetal można zhydrolizować w typowych warunkach, stosując wodny roztwór kwasu.
W szczególnym wykonaniu, niektóre związki o wzorze I wytwarza się sposobem obejmującym:
(h) odbezpieczenie związku o wzorze 25:
w którym P17 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę aminową; a każdy z P18, P19 i P20 niezależnie oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową; pod warunkiem że co najmniej jeden z P17, P18, P19 lub P20 jest grupą zabezpieczającą;
(i) odbezpieczenie związku o wzorze 26:
22 w którym P21 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę aminową; a każdy z P22 i P23 niezależnie oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową; pod warun21 22 23 kiem że co najmniej jeden z P21, P22 lub P23 jest grupą zabezpieczającą; lub
PL 216 397 B1 (j) odbezpieczenie związku o wzorze 27:
w którym P24 oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę aminową; a każdy z P25 i P26 niezależnie oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą grupę hydroksylową; pod warunkiem że co najmniej jeden z P241 P25 lub P26 jest grupą zabezpieczającą;
otrzymując związek o wzorze I i1 ewentualnie utworzenie dopuszczalnej farmaceutycznie soli związku o wzorze I.
Odnośnie sposobu (h), przykładami szczególnych wartości dla P171 P181 P19 i P20 są: dla P171 wodór lub benzyl; dla P18 wodór lub tert-butylodimetylosilil; i dla P19 i P20 wodór lub benzyl, lub razem propylidyn. W sposobie tym, benzylowe grupy zabezpieczające dogodnie usuwa się przez katalityczne uwodornianie w obecności jako katalizatora metalu grupy VIII, takiego jak pallad na węglu; grupę tertbutylodimetylosililową dogodnie usuwa się przez działanie fluorkiem wodoru, takim jak trifluorowodorek trietyloaminy; a grupę propylidynową dogodnie usuwa się przez działanie kwasem, takim jak trifluorooctowy.
Związki o wzorze 25 można wytworzyć sposobami opisanymi niniejszym, takimi jak sposoby od (a) do (g). Alternatywnie, związki o wzorze 25 można wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 28:
w którym R8 oznacza grupę -CH2OP191 -CHO1 -COOH lub -C(O)O(1-6C)alkoksy, taką jak karQ 1 ft 1Ω Q 1Ω bometoksy1 R9 oznacza -OP18 i R10 oznacza atom wodoru1 lub R9 i R10 razem oznaczają =O1 ze środkiem redukującym. W reakcji tej można stosować dowolny odpowiedni środek redukujący, w tym na przykład wodorki metali, takie jak borowodorek sodu, wodorek litowoglinowy, i podobne.
Związki o wzorze 28, w których R9 i R10 razem oznaczają grupę =O można łatwo wytworzyć przez reakcję związku o wzorze 29:
PL 216 397 B1
lub jego soli, ze związkiem o wzorze 30:
w którym X8 oznacza grupę odchodzącą, taką jak brom.
22 23 21
Odnośnie sposobu (i), przykładami szczególnych wartości dla P21, P22 i P23 są: dla P21, wodór
23 lub benzyl; dla P22 wodór lub tert-butylodimetylosilil; i dla P23 wodór lub benzyl. W sposobie tym benzylowe grupy zabezpieczające dogodnie usuwa się przez katalityczne uwodornianie w obecności metalu grupy VIII jako katalizatora, takiego jak pallad na węglu; a grupę tert-butylodimetylosililową dogodnie usuwa się przez działanie fluorowodorem, takim jak trifluorowodorek trietyloaminy. Związki o wzorze 26 można wytworzyć za pomocą opisanych tu sposobów, takich jak sposoby od (a) do (g).
Odnośnie sposobu (j), przykładami szczególnych wartości dla P24, P25 i P26 są: dla P24, wodór lub benzyl; dla P25 wodór lub tert-butylodimetylosilil; i dla P26 wodór lub benzyl. W sposobie tym benzylowe grupy zabezpieczające dogodnie usuwa się przez katalityczne uwodornianie w obecności jako katalizatora metalu grupy VIII, takiego jak pallad na węglu; a grupę tert-butylodimetylosililową dogodnie usuwa się przez działanie fluorowodorem, takim jak trifluorowodorek trietyloaminy. Związki o wzorze 27 można wytworzyć za pomocą opisanych tu sposobów, takich jak sposoby od (a) do (g).
Ponadto, związki o wzorze I, w których R6 i R7 razem tworzą -NR7sC(O)-CR7hR7l-CR7jR7k- lub -CR7lR7m-CR7nR7o-C(O)-NR7p- można wytworzyć przez redukcję odpowiadającego związku o wzorze I, w którym R6 i R7 razem tworzą -NR7aC(O)-CR7b=CR7c- lub -CR7d=CR7e-C(O)-NR7f-, na przykład przez uwodornianie tak jak opisano dalej w przykładzie 6.
Dalsze szczegóły odnośnie szczególnych warunków reakcji i innych procedur wytwarzania reprezentatywnych związków według niniejszego wynalazku lub półproduktów są opisane w poniższych przykładach.
Pochodna bifenylowa według wynalazku, typowo może być podawana pacjentowi pod postacią kompozycji farmaceutycznej lub preparatu. Takie kompozycje farmaceutyczne mogą być podawane pacjentowi dowolną możliwą do zaakceptowania drogą podawania obejmującą, bez ograniczenia do nich, inhalację, podawanie doustne, donosowe, miejscowe (obejmujące podawanie przezskórne) i pozajelitowe sposoby podawania. Jest zrozumiałe, że w omawianych tu kompozycjach farmaceutycznych mogą być stosowane dowolne postacie związków według wynalazku (tj. wolne zasady, farmaceutycznie dopuszczalne sole, solwaty, itp.), które są odpowiednie dla poszczególnej drogi podawania.
W związku z tym, jak wskazano powyżej wynalazek dotyczy kompozycji farmaceutycznej, zawierającej farmaceutycznie dopuszczalny nośnik lub substancje pomocnicze i terapeutycznie skuteczną ilość związku według wynalazku, lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli. Opcjonalnie, jeśli jest to pożądane, taka kompozycja farmaceutyczna może zawierać inne środki terapeutyczne i/lub formulacyjne.
PL 216 397 B1
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku typowo zawierają terapeutycznie skuteczną ilość związku według wynalazku lub jego farmaceutycznie dopuszczalną sól. Typowo takie kompozycje farmaceutyczne będą zawierać od około 0,01 do około 95% wagowych składnika czynnego; włączając od około 0,01 do 30% wagowych; tak jak od około 0,01 do około 10% wagowych składnika czynnego.
W kompozycjach farmaceutycznych, według wynalazku, mogą być zastosowane dowolne konwencjonalne nośniki lub substancje pomocnicze. Wybór poszczególnego nośnika, substancji pomocniczych lub kombinacji nośników i substancji pomocniczych będzie zależał od sposobu podawania stosowanego w leczeniu poszczególnego pacjenta lub rodzaju stanu chorobowego albo stadium choroby. Z tego względu, przygotowanie odpowiedniej kompozycji farmaceutycznej dla poszczególnego sposobu podawania jest oczywiście w zakresie możliwości fachowców w technice farmaceutycznej. Dodatkowo, składniki dla takich kompozycji są dostępne na rynku na przykład od Sigma, P.O. Box 14508, St. Louis, MO 63178. W celu dalszej ilustracji, konwencjonalne techniki formułowania są opisane w Remington: The Science and Practice of Pharmacy, Wydanie 20, Lippincott Williams & White, Baltimore, Maryland (2000) i H.C. Ansel i wsp., Pharmaceutical Dosage Forms and Drug Delivery Systems, Wydanie 7, Lippincott Williams & White, Baltimore, Maryland (1999).
Reprezentatywne przykłady materiałów, które mogą służyć jako farmaceutycznie dopuszczalne nośniki obejmują, bez ograniczenia do nich, następujące związki: (1) cukry, takie jak laktoza, glukoza i sacharoza; (2) skrobie, takie jak skrobia kukurydziana i ziemniaczana; (3) celuloza i jej pochodne, takie jak sól sodowa karboksymetylocelulozy, etyloceluloza i octan celulozy; (4) sproszkowana trakaganta; (5) słód; (6) żelatyna; (7) talk; (8) substancje pomocnicze takie jak masło kakaowe i woski do produkcji czopków; (9) oleje, takie jak olej arachidowy, olej bawełniany, słonecznikowy, sezamowy, oliwa z oliwek, olej kukurydziany i sojowy; (10) glikole, takie jak glikol propylenowy; (11) poliole, takie jak gliceryna, sorbitol, mannitol i glikol polietylenowy; (12) estry, takie jak oleinian etylu i laurynian etylu; (13) agar; (14) środki buforujące, takie jak wodorotlenek magnezu i aluminium; (15) kwas alginowy; (16) woda nie zawierająca pirogenów; (17) izotoniczny roztwór soli; (18) roztwór Ringera;
(19) alkohol etylowy; (20) roztwory buforu fosforanowego; (21) sprężone propelenty gazowe takie jak pochodne chlorofluorowęglowe i wodorofluorowęglowe i (22) inne nietoksyczne, kompatybilne substancje stosowane w kompozycjach farmaceutycznych.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku są zazwyczaj przygotowywane poprzez dokładne i staranne mieszanie lub blendowanie składników według wynalazku z farmaceutycznie dopuszczalnym nośnikiem i jednym lub więcej opcjonalnych składników. Jeśli jest to niezbędne lub pożądane, powstała jednorodnie wymieszana mieszanina może być za pomocą konwencjonalnych procedur i wyposażenia ukształtowana w postać tabletek, kapsułek i pigułek lub załadowana do pojemników, zasobników, dozowników i podobnych.
W jednym z wykonań, kompozycje farmaceutyczne według wynalazku są odpowiednie do podawania drogą inhalacji. Odpowiednie kompozycje do podawania drogą inhalacji będą typowo mieć postać aerozolu lub proszku. Kompozycje takie są zazwyczaj podawane za pomocą dobrze znanych urządzeń do podawania, takich jak inhalator do nebulizacji, inhalator z odmierzoną dawką (MDI), inhalator suchego proszku (DPI) lub podobne urządzenia podające.
W jednym ze szczególnych wykonań wynalazku, kompozycja farmaceutyczna zawierająca składnik czynny jest podawana poprzez inhalację za pomocą inhalatora do nebulizacji. Takie urządzenie do nebulizacji zazwyczaj produkuje strumień powietrza o wysokiej prędkości, które powoduje, że kompozycja farmaceutyczna zawierająca składnik czynny rozpyla się jako mgła, która jest przenoszona do dróg oddechowych pacjenta. W związku z tym, jeśli kompozycja jest przygotowywana do stosowania w inhalatorze do nebulizacji, składnik czynny jest zazwyczaj rozpuszczany w odpowiednim nośniku, tak aby utworzyć roztwór. Alternatywnie, składnik czynny może być mikronizowany i połączony z odpowiednim nośnikiem z wytworzeniem zawiesiny mikronizowanych cząstek o wielkości umożliwiającej wdychanie. Jako zawiesinę mikronizowaną określa się zwykle zawiesinę posiadającą około 90% lub więcej cząstek o średnicy mniejszej od około 10 μm. Odpowiednie urządzenia do nebulizacji są dostępne na rynku, na przykład, produkowane przez PARI GmbH (Starnberg, Niemcy). Inne urządzenia do nebulizacji obejmują Respimat (Boehringer Ingelheim) i urządzenia ujawnione np. w patencie USA nr 6,123,068 i WO 97/12687.
Reprezentatywna kompozycja farmaceutyczna przeznaczona do stosowania w nebulizatorze do inhalacji zawiera izotoniczny roztwór wodny zawierający od około 0,05 μg/ml do około 10 mg/ml związku o wzorze I lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, solwatu lub ich stereoizomerów.
PL 216 397 B1
W innym ze szczególnych wykonań wynalazku, kompozycja farmaceutyczna zawierająca składnik czynny jest podawana poprzez inhalację za pomocą inhalatora suchego proszku. Inhalatory suchego proszku zazwyczaj podają składnik czynny jako sypki proszek, który podczas wdechu jest rozpraszany w strumieniu powietrza w drogach oddechowych pacjenta. W celu uzyskania swobodnie przepływającego proszku składnik czynny jest zazwyczaj formułowany z odpowiednią substancją pomocniczą, taką jak laktoza lub skrobia.
Reprezentatywna kompozycja farmaceutyczna, przeznaczona do zastosowania w inhalatorze suchego proszku, zawiera suchą laktozę o wielkości cząstek pomiędzy od około 1 μm do około 100 μm i mikronizowane cząstki związku o wzorze I lub jego dopuszczalną farmaceutycznie soli, solwatu lub stereoizomeru.
Preparat suchego proszku może zostać wykonany, na przykład, poprzez łączenie laktozy ze związkiem czynnym, a następnie suszenie i łączenie składników. Alternatywnie, jeśli jest to pożądane, składnik czynny może być formułowany bez substancji pomocniczych. Kompozycja farmaceutyczna jest następnie pakowana do dozownika suchego proszku lub do zasobnika do inhalacji albo do kapsułek przeznaczonych do stosowania z urządzeniem dostarczającym suchy proszek.
Przykłady urządzeń dostarczających do inhalacji suchego proszku obejmują Diskhaler (GlaxoSmithKline, Research Triangle Park, NC) (patrz np. patent USA nr 5,035,237); Diskus (GlaxoSmithKline) (patrz np. patent USA nr 6,378,519; Turbuhaler (AstraZeneca, Wilmington, DE) (patrz np. patent USA nr 4,524,769); Rotahaler (GlaxoSmithKline) (patrz np. patent USA nr 4,353,365) i Handihaler (Boehringer Ingelheim). Kolejne przykłady odpowiednich urządzeń DPI są opisane w patentach USA o numerach 5,415,162, 5,239,993 i 5,715,810 oraz w cytowanych w nich odsyłaczach.
Kompozycja farmaceutyczna zawierająca składnik czynny może być podawana drogą inhalacji za pomocą inhalatora z odmierzaną dawką. Inhalatory z odmierzaną dawką zazwyczaj wyrzucają odmierzoną ilość środka czynnego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli za pomocą sprężonego gazowego propelentu. W związku z tym, kompozycje farmaceutyczne podawane za pomocą inhalatora z odmierzaną dawką zazwyczaj zawierają roztwór lub zawiesinę składnika czynnego w skroplonym propelencie. Mogą zostać zastosowane dowolne odpowiednie propelenty, obejmujące związki ehlorofluorowęglowe, takie jak CCl3F; wodorofluoroalkany (HFA) takie jak 1,1,1,2-tetrafluoroetan (HFA 134a) i 1,1,1,2,3,3,3-heptafluoro-n-propan (HFA 227). Z powodu obaw dotyczących wpływu związków chlorofluorowęglowych na warstwę ozonową, generalnie preferowane są kombinacje zawierające HFA. Dodatkowe opcjonalne składniki preparatów HFA obejmują ko-rozpuszczalniki, takie jak etanol lub pentan, i surfaktanty takie jak trójoleinian sorbitanu, kwas oleinowy, lecytyna i gliceryna. Przykładów szukaj w patencie USA nr 5.225,183, EP 0717987 A2 i WO 92/22286.
Reprezentatywna kompozycja farmaceutyczna przeznaczona do stosowania w inhalatorze z odmierzaną dawką składa się z od około 0,01% do około 5% wagowych związku o wzorze I lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, solwatu lub ich stereoizomeru; od około 0% do około 20% wagowych etanolu i od około 0% do około 5% wagowych surfaktantu. Pozostałą część kompozycji stanowi propelent HFA.
Kompozycje takie są typowo przygotowywane poprzez dodanie schłodzonego lub sprężonego wodorofluoroalkanu do odpowiedniego pojemnika zawierającego składnik czynny, etanol (jeśli jest obecny) i surfaktant (jeśli jest obecny). W celu przygotowania zawiesiny, składnik czynny jest mikronizowany i następnie łączone z propelentem. Preparat jest następnie ładowany do pojemnika areozolowego, który tworzy część inhalatora z odmierzona dawką. Przykłady inhalatorów z odmierzoną dawką stworzonych specjalnie do stosowania z propelentami HFA są podane w patentach USA nr 6,006,745 i 6,143,277. Alternatywnie, preparat pod postacią zawiesiny może zostać wytworzony poprzez rozpylenie wysychającej otoczki surfaktantu na mikronizowanych cząstkach związku czynnego. Przykładów szukaj w WO 99/53901 i WO 00/61108.
Dodatkowych przykładów procesów przygotowywania cząstek do wdychania oraz preparatów i urządzeń odpowiednich do dawkowania inhalacji szukaj w patentach USA nr 6,268,533, 5,983,956, 5,874,063, 6,221,398, WO 99/55319 i WO 00/30614.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą również być odpowiednie do podawania doustnego. Takie kompozycje farmaceutyczne do podawania doustnego mogą mieć postać kapsułek, tabletek, pigułek, pastylek do ssania, leków w opłatku, drażetek, proszków, granulek. Mogą też mieć postać roztworu lub zawiesiny w wodnym lub bezwodnym płynie, płynnej emulsji olejowo-wodnej lub wodno-olejowej, eliksiru, syropu lub podobnych. Każda z tych postaci ma zawierać uprzednio ustaloną ilość związku według wynalazku jako składnika czynnego.
PL 216 397 B1
Jeśli kompozycje farmaceutyczne są przeznaczone do podawania doustnego pod postacią stałych form dawkowania (tj. jako kapsułki, tabletki, pigułki i podobne) będą one typowo zawierać związek według wynalazku jako składnik czynny i jeden lub więcej dopuszczalnych farmaceutycznie nośników, takich jak cytrynian sodu lub fosforan dwuwapniowy. Opcjonalnie lub alternatywnie, takie stałe postacie dawkowania mogą także zawierać: (1) wypełniacze lub rozcieńczalniki, takie jak skrobie, laktoza, sacharoza, glukoza, mannitol, i/lub kwas krzemowy; (2) lepiszcza, takie jak karboksymetyloceluloza, alginiany, żelatyna, poliwinylopirolidon, sacharoza i/lub guma akacjowa; (3) substancje pochłaniające wilgoć, takie jak glicerol; (4) środki rozsadzające, takie jak agar-agar, węglan wapnia, skrobia ziemniaczana lub tapiokowa. kwas alginowy, pewne silikaty i/lub węglan sodu; (5) substancje opóźniające rozpuszczanie, takie jak parafina; (6) przyspieszacze wchłaniania takie jak czwartorzędowe związki amonowe; (7) środki zwilżające, takie jak alkohol cetylowy i/lub monostearynian glicerolu; (8) absorbenty, takie jak glinka kaolinowa i/lub bentonitowa; (9) środki smarujące, takie jak talk, stearynian wapnia, stearynian magnezu, stałe glikole polietylenowe, sól sodowa siarczanu laurynowego i/lub jego mieszaniny; (10) środki koloryzujące i (11) środki buforujące.
W kompozycji farmaceutycznej według wynalazku mogą też być obecne środki uwalniające, zwilżające, powlekające, słodzące, poprawiające smak, perfumujące, konserwujące i antyoksydanty. Przykłady dopuszczalnych farmaceutycznie antyoksydantów obejmują: (1) antyoksydanty rozpuszczalne w wodzie, takie jak kwas askorbowy, chlorowodorek cysteiny, wodorosiarczan sodu, metawodorosiarczan sodu, siarczyn sodu i podobne; (2) antyoksydanty rozpuszczalne w tłuszczach, takie jak palmitynian askorbylu, butylowany hydroksyanizol (BHA), butylowany hydroksytoluen (BHT), lecytyna, galusan propylu, alfa-tokoferol i podobne; (3) środki chelatujące metale, takie jak kwas cytrynowy, kwas etylenodiaminotetraoctowy (EDTA), sorbitol, kwas winowy, kwas fosforowy i podobne.
Materiały powlekające tabletki, kapsułki, pigułki i podobne obejmują materiały stosowane do powlekania jelitowego, takie jak ftalan octanu celulozy (CAP), ftalan octanu poliwinylu (PVAP), ftalan hydroksypropylometylocelulozy, kwas metakrylowy, kopolimery estru kwasu metakrylowego, trimelitynian octanu celulozy (CAT), karboksymetylo-etyloceluloza (CMEC), octan bursztynianu hydroksypropylometylocelulozy (HPMCAS) i podobne.
Jeśli jest to pożądane, to kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą być także formułowane tak, aby dostarczały powolnego lub kontrolowanego uwalniania składnika czynnego z zastosowaniem, przykładowo, hydroksypropylometylocelulozy w różnych proporcjach lub innych polimerowych matryc, liposomów i/lub mikrokulek.
Dodatkowo, kompozycje farmaceutyczne według wynalazku mogą opcjonalnie zawierać środki zmętniające. Mogą być one formułowane w taki sposób, że uwalniają składnik czynny tylko, lub preferencyjnie, w pewnej części przewodu pokarmowego, opcjonalnie w sposób opóźniony. Przykłady kompozycji matrycowych, które mogą być zastosowane, obejmują substancje polimeryczne i woski. Składnik czynny może występować także pod postacią mikro-otoczkowaną i jeśli jest to właściwe, razem z jedną lub więcej opisanych powyżej substancji pomocniczych.
Odpowiednie płynne postacie dawkowania przeznaczone do podawania doustnego obejmują, dla przykładu, farmaceutycznie dopuszczalne emulsje, mikroemulsje, roztwory, zawiesiny, syropy i eliksiry. Takie płynne postacie dawkowania typowo zawierają składnik czynny i obojętny rozcieńczalnik, taki jak przykładowo woda lub inne rozpuszczalniki, środki poprawiające rozpuszczalność i emulgatory, takie jak alkohol etylowy, alkohol izopropylowy, węglan etylu, octan etylu, alkohol benzylowy, benzoesan benzylowy, glikol propylenowy, glikol 1,3-butylenowy, oleje (zwłaszcza olej z nasion bawełny, orzeszków ziemnych, kukurydzy, kiełków, oliwek, rycynowy i sezamowy), glicerol, alkohol tetrahydrofurylowy, glikole polietylenowe i estry kwasów tłuszczowych sorbitanu oraz ich mieszaniny. Oprócz składnika czynnego zawiesiny mogą zawierać środki zawieszające, przykładowo takie jak etoksylowane alkohole izostearylowe, polioksyetylen sorbitolu i estry sorbitanu, mikrokrystaliczna celuloza, metawodorotlenek glinu, bentonit, agar-agar, trakaganta i ich mieszaniny.
Kompozycje farmaceutyczne według wynalazku, jeśli są przeznaczone do podawania doustnego, są korzystnie pakowane w jednostkowe postacie dawkowania. Określenie „jednostkowa postać dawkowania” oznacza odrębną fizycznie jednostkę odpowiednią do dawkowania pacjentowi. Dla przykładu, każda jednostka zawiera uprzednio określoną ilość składnika czynnego wyliczoną do wywołania pożądanego efektu terapeutycznego albo osobno, albo w kombinacji z jedną lub więcej dodatkowych jednostek. Przykładowo, takimi jednostkowymi postaciami dawkowania mogą być kapsułki, tabletki, pigułki i podobne.
PL 216 397 B1
Związki według wynalazku mogą być także podawane przezskórnie, za pomocą znanych systemów dostarczania przezskórnego i substancji pomocniczych. Na przykład, związek według wynalazku może być zmieszany z substancjami zwiększającymi przepuszczalność, takimi jak glikol propylenowy, monolaurynian glikolu polietylenowego, azacykloalkan-2-ony i podobne, a następnie włączony do plastra lub podobnego układu dostarczającego. W takich przezskórnych kompozycjach, jeśli jest to pożądane, mogą być zastosowane dodatkowe substancje pomocnicze obejmujące środki żelujące, emulgatory i bufory.
Kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku mogą również zawierać inne środki terapeutyczne, które są podawane razem z esterem 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowym kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, lub jego dopuszczalną farmaceutycznie solą, solwatem lub stereoizomerem. Na przykład, kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku mogą zawierać dodatkowo jeden lub więcej środków terapeutycznych wybranych z innych środków rozszerzających naczynia (np. inhibitory PDE3, modulatory adenozyny 2b i agoniści receptorów β2 adrenergicznych); środków przeciwzapalnych (np. steroidowych środków przeciwzapalnych, takich jak kortykosteroidy; niesteroidowych środków przeciwzapalnych (NSAID), i inhibitorów PDE4); innych antagonistów receptorów muskarynowych (np. środków antycholinergicznych); środków antyinfekcyjnych (np. antybiotyków przeciwko bakteriom Gram dodatnim i Gram ujemnym lub środków przeciwwirusowych); środków antyhistaminowych; inhibitorów proteazy; oraz różnych blokerów (np. agonistów D2 i modulatorów neurokininy). Inne środki terapeutyczne mogą być stosowane w formie dopuszczalnych farmaceutycznie soli lub solwatów. Dodatkowo, jeśli to odpowiednie, inne środki terapeutyczne mogą być stosowane jako optycznie czyste stereoizomery.
Reprezentatywnymi agonistami receptorów β2 adrenergicznych, które mogą być stosowane w połączeniu ze związkami według wynalazku i w dodatku do związków według wynalazku są, ale bez ograniczenia do wskazanych, salmeterol, salbutamol, formoterol, salmefamol, fenoterol, terbutalin, albuterol, izoetaryna, metaproterenol, bitolterol, pirbuterol, lewalbuterol i podobne, lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole. Innymi agonistami receptorów β2 adrenergicznych które mogą być stosowane w połączeniu ze związkami według wynalazku są, ale bez ograniczenia do wskazanych, 3-(4-{[6-({(2R)-2-hydroksy-2-[4-hydroksy-3-(hydroksymetylo)fenylo]etylo}amino)heksylo]oksy}butylo)benzenosulfonamid i 3-(-3-{[7-({(2R)-2-hydroksy-2-[4-hydroksy-3-(hydroksymetylo)fenylo]etylo}amino)heptylo]oksy}propylo)benzenosulfonamid i pokrewne związki ujawnione w publikacji WO 02/066422, opublikowanej 29 sierpnia 2002; 3-[3-(4-{[6-([(2R)-2-hydroksy-2-[4-hydroksy-3-(hydroksymetylo)fenylo]etylo}amino)heksylo]oksy}butylo)fenylo]imidazolidyno-2,4-dion i związki pokrewne ujawnione w publikacji WO 02/070490, opublikowanej 12 września 2002; 3-(4-{[6-({(2R)-2-[3-(formyloamino)-4-hydroksyfenylo]-2-hydroksyetylo}amino)heksylo]oksy}butylo)benzenosulfonamid, 3-(4-{[6-({(2S)-2-[3-(formyloamino)-4-hydroksyfenylo]-2-hydroksyetylo}amino)heksylo]oksy}butylo)benzenosulfonamid, 3-(4-{[6-({(2R/S)-2-[3-(formyloamino)-4-hydroksyfenylo]-2-hydroksyetylo}amino)heksylo]oksy}butylo)benzenosulfonamid, N-(tert-butylo)-3-(4-{[6-({(2R)-2-[3-(formyloamino)-4-hydroksyfenylo]-2-hydroksyetylo}amino)heksylo]-oksy}-butylo)benzenosulfonamid, N-(tert-butylo)-3-(4-{[6-({(2S)-2-[3-(formyloamino)-4-hydroksyfenylo]-2-hydroksyetylo)amino)heksylo]oksy}butylo)benzenosulfonamid, N-(tert-butylo)-3-(4-{[6-({(2R/S)-2-[3-(formyloamino)-4-hydroksyfenylo]-2-hydroksyetylo}amino)heksylo]oksy}butylo)benzenosulfonamid i związki pokrewne ujawnione w publikacji WO 02/076933, opublikowanej 3 października 2002; 4-{(1R)-2-[(6-{2-[(2,6-dichlorobenzylo)oksy]etoksy}heksylo)amino]-1-hydroksyetylo}-2-(hydroksymetylo)fenol i związki pokrewne ujawnione w publikacji WO 03/024439, opublikowanej 27 marca 2003; oraz ich dopuszczalne farmaceutycznie sole. Agonista β2-adrenoreceptora, kiedy jest stosowany, będzie zawarty w kompozycji farmaceutycznej w skutecznej terapeutycznie ilości. Typowo, agonista β2-adrenoreceptora będzie zawarty w kompozycji farmaceutycznej w ilości dostatecznej dla uzyskania od około 0,05 μg do około 500 μg na dawkę.
Reprezentatywnymi steroidowymi środkami przeciwzapalnymi, które mogą być stosowane w połączeniu ze związkami według wynalazku, są, ale bez ograniczenia do wskazanych, metyloprednizolon, prednizolon, deksametazon, propionian flutikazonu, ester S-fluorometylowy kwasu 6,9-difluoro-17-[(2-furanylokarbonylo)oksy]-11-hydroksy-16-metylo-3-oksoandrosta-1,4-dieno-17-karbotiowego, ester S-(2-okso-tetrahydrofuran-3S-ylowy) kwasu 6,9-difluoro-11-hydroksy-16-metylo-3-okso-17-propionyloksy-androsta-1,4-dieno-17-karbotiowego, estry beklometazonu (np. ester 17-propionianowy lub ester 17,21-dipropionianowy), budesonid, flunisolid, estry mometazonu (np. ester furoesanowy), acetonid triamcinolonu, rofleponid, cyklezonid, propionian butyksokortu, RPR-106541, ST-126
PL 216 397 B1 i podobne, lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole. Steroidowy środek przeciwzapalny, kiedy jest stosowany, będzie obecny w kompozycji farmaceutycznej w ilości skutecznej terapeutycznie. Typowo, steroidowy środek przeciwzapalny będzie zawarty w ilości wystarczającej do uzyskania od około
0,05 μg do około 500 μg na dawkę.
Inne odpowiednie kombinacje obejmują na przykład dodatkowe środki przeciwzapalne, np. NSAID (takie jak kromoglikan sodu; nedokromil sodu; inhibitory fosfodiesterazy (PDE) (np. teofilina, inhibitory PDE4 lub mieszane inhibitory PDE3/PDE4); antagoniści leukotrienu (np. montelukast); inhibitory syntezy leukotrienu; inhibitory iNOS; inhibitory proteazy, takie jak inhibitory tryptazy i elastazy; antagoniści beta-2 integryny i agoniści lub antagoniści receptora adenozyny (np. agoniści adenozyny 2a); antagoniści cytokin (np. antagoniści chemokin, tacy jak przeciwciało interleukinowe (przeciwciało IL), szczególnie terapia IL-4, terapia IL-13 lub ich kombinacje); lub inhibitory syntezy cytokin.
Na przykład, reprezentatywnymi inhibitorami fosfodiesterazy-4 (PDE4) lub mieszanymi inhibitorami PDE3/PDE4, które mogą być stosowane w połączeniu ze związkami według wynalazku, są, ale bez ograniczenia do wskazanych, kwas cis 4-cyjano-4-(3-cyklopentyloksy-4-metoksyfenylo)cykloheksano-1-karboksylowy, 2-karbometoksy-4-cyjano-4-(3-cyklopropylometoksy-4-difluorometoksyfenylo)cykloheksan-1-on; cis-[4-cyjano-4-(3-cyklopropylometoksy-4-difluorometoksyfenylo)-cykloheksan-1-ol]; kwas cis-4-cyjano-4-[3-(cyklopentyloksy)-4-metoksyfenylo]cykloheksano-1-karboksylowy i podobne, lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole. Inne reprezentatywne inhibitory PDE4 lub mieszane inhibitory PDE4/PDE3 obejmują AWD-12-281 (elbion); NCS-613 (INSERM); D-4418 (Chiroscience i Schering-Plough); Cl-1018 lub PD-168787 (Pfizer); związki benzodioksolowe ujawnione w WO 99/16766 (Kyowa Hakko); K-34 (Kyowa Hakko); V-11294A (Napp); roflumilast (Byk-Gulden); związki ftalazynonowe ujawnione w WO99/47505 (Byk-Gulden); Pumafentrine (Byk-Gulden, obecnie Altana); arofylline (Almirall-Prodesfarma); VM554/UM565 (Vernalis); T-440 (Tanabe Seiyaku); i T2585 (Tanabe Seiyaku).
Reprezentatywnymi antagonistami muskarynowymi (np. środkami anticholinergicznymi), które mogą być stosowane w połączeniu ze związkami według wynalazku, są, ale bez ograniczenia do wskazanych, atropina, siarczan atropiny, tlenek atropiny, azotan metyloatropiny, bromowodorek homatropiny, bromowodorek hioscyjaminy (d, I), bromowodorek skopolaminy, bromek ipratropium, bromek oksitropium, bromek tiotropium, metantelina, bromek propanteliny, metylobromek anizotropiny, bromek klidynium, kopirolat (Robinul), jodek izopropamidu, bromek mepenzolate, chlorek tridiheksetylu (Pathilone), metylosiarczan heksocyklium, chlorowodorek cyklopentolate, tropikamid, chlorowodorek triheksyfenidylu, pirenzepina, telenzepina, AF-DX 116 i metoktramina i podobne, lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole; lub dla związków wymienionych jako sole, ich alternatywne dopuszczalne farmaceutycznie sole.
Reprezentatywnymi środkami antyhistaminowymi (to jest antagonistami receptora Hl), które mogą być stosowane w połączeniu ze związkami według wynalazku, są, ale bez ograniczenia do wskazanych, etanolaminy takie jak maleinian karbonoksaminy, fumaran klemastyny, chlorowodorek difenhydraminy i dimenhydrinat; etylenodiaminy, takie jak maleinian pirylaminy, chlorowodorek tripelennaminy i cytrynian tripelennaminy; alkiloaminy, takie jak chlorfeniramina i akrywastyna; piperazyny, takie jak chlorowodorek hydroksyzyny, pamoesan hydroksyzyny, chlorowodorek cyklizyny, mleczan cyklizyny, chlorowodorek meklizyny i chlorowodorek cetyryzyny; piperydyny, takie jak astemizol, chlorowodorek lewokabastyny, loratadyna lub jej analog dekarboetoksy, terfenadyna, chlorowodorek feksofenadyny; chlorowodorek azelastyny; i podobne, lub ich dopuszczalne farmaceutycznie sole; lub dla związków wymienionych jako sole, ich alternatywne dopuszczalne farmaceutycznie sole.
Odpowiednie dawki dla innych środków terapeutycznych podawanych w połączeniu ze związkiem według wynalazku są w zakresie od około 0,05 g/dzień do około 100 mg/dzień.
Poniższe formulacje ilustrują reprezentatywne kompozycje farmaceutyczne według niniejszego wynalazku:
Przykład formulacji A
Suchy proszek do podawania wziewnego wytwarza się jak następuje:
Składniki Ilość
Związek według wynalazku Laktoza
0,2 mg 25 mg
PL 216 397 B1
Reprezentatywna procedura: Związek według wynalazku mikronizuje się i następnie miesza z laktozą. Tę zmieszaną mieszankę wprowadza się do żelatynowego wkładu do inhalacji. Zawartość wkładu podaje się, stosując inhalator do proszku.
Przykład formulacji B
Formulację suchego proszku do stosowania w inhalatorach suchego proszku wytwarza się w następujący sposób:
Reprezentatywna procedura: Wytwarza się kompozycję farmaceutyczną mającą stosunek zmikronizowanego związku do laktozy luzem 1:200. Kompozycję pakuje się do inhalatora suchego proszku o zdolności dostarczania między około 10 μg a około 100 μg związku według wynalazku na dawkę.
Przykład formulacji C
Suchy proszek do podawania wziewnego w inhalatorze z odmierzaną dawką wytwarza się jak następuje:
Reprezentatywna procedura: Zawiesinę zawierająca 5% wagowych związku według wynalazku i 0,1% wagowych lecytyny wytwarza się przez zdyspergowanie 10 g związku według wynalazku w postaci zmikronizowanych cząstek o średniej wielkości poniżej 10 μm w roztworze utworzonym z 0,2 g lecytyny rozpuszczonej w 200 ml wody demineralizowanej. Zawiesinę suszy się rozpyłowo i uzyskany materiał mikronizuje na cząstki o średnicy poniżej 1,5 μm. Cząstki wprowadza się do wkładów z 1,1,1,2-tetrafluoroetanem pod ciśnieniem.
Przykład formulacji D
Kompozycję farmaceutyczną do stosowania w inhalatorze z odmierzaną dawką wytwarza się jak następuje:
Reprezentatywna procedura: Zawiesinę zawierającą 5% związku według wynalazku, 0,5% lecytyny i 0,5% trehalozy wytwarza się przez zdyspergowanie 5 g zmikronizowanych cząstek składnika czynnego o średniej wielkości poniżej 10 μm w roztworze koloidalnym utworzonym z 0,5 g trehalozy i 0,5 g lecytyny rozpuszczonych w 100 ml wody demineralizowanej. Zawiesinę suszy się rozpyłowo i uzyskany materiał mikronizuje na cząstki o średniej średnicy mającej poniżej 1,5 μm. Cząstki pakuje się do zbiorników z 1,1,1,2-tetrafluoroetanem pod ciśnieniem.
Przykład formulacji E
Kompozycję farmaceutyczną do stosowania w nebulizerze do inhalacji wytwarza się w następujący sposób:
Reprezentatywna procedura: Formulację aerozolu wodnego do stosowania w nebulizerze wytwarza się przez rozpuszczenie 0,1 mg związku według wynalazku w 1 ml 0,9% chlorku sodu zakwaszonego kwasem cytrynowym. Mieszankę mieszano i sonikowano aż do rozpuszczenia składnika czynnego. pH roztworu ustawiono na wartość w zakresie od 3 do 8 przez powolne dodawanie NaOH.
Przykład formulacji F
Twarde kapsułki żelatynowe do podawania doustnego wytworzono w następujący sposób:
Składniki Ilość
Związek według wynalazku 250 mg
Laktoza (suszona rozpyłowo) 200 mg
Stearynian magnezu 10 mg
Reprezentatywna procedura: Składniki starannie wymieszano i następnie załadowano do twardych kapsułek żelatynowych (460 mg kompozycji na kapsułkę).
Przykład formulacji G
Zawiesinę do podawania doustnego wytworzono jak następuje:
Składniki Ilość
Związek według wynalazku 1,0 g
Kwas fumarowy 0,5 g
Chlorek sodu 2,0 g
Metyloparaben 0,15 g
Propyloparaben 0,05 g
Cukier granulowany 25,5 g
Sorbitol (70% roztwór) 12,85 g
Veegum k (Vanderbilt Co.) 1,0 g
Środek smakowo-zapachowy 0,035 ml
Barwniki 0,5 mg
Woda destylowana q.s. do 100 ml
PL 216 397 B1
Reprezentatywna procedura: Składniki wymieszano tworząc zawiesinę zawierającą 100 mg składnika czynnego na 10 ml zawiesiny.
Przykład formulacji H
Formulację do wstrzyknięć wytwarza się w następujący sposób:
Składniki_Ilość_
Związek według wynalazku 0,2 g
Roztwór buforowy octanu sodu (0,4 M) 2,0 ml HCl (0,5 N) lub NaOH (0,5 N) q.s. do pH 4
Woda (destylowana, jałowa)q.s. do 20 ml
Reprezentatywna procedura: Powyższe składniki zmieszano i ustawiono pH na 4 ± 0,5 stosując 0,5N HCl lub 0,5N NaOH.
Zastosowanie
Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku posiada zarówno aktywność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego jak aktywność antagonistyczną względem receptora muskarynowego i dlatego też związki te są użyteczne w leczeniu stanów medycznych zachodzących za pośrednictwem receptorów β2 adrenergicznych lub receptorów muskarynowych, czyli stanów medycznych, które są łagodzone leczeniem agonistą receptora β2 adrenergicznego lub antagonistą receptora muskarynowego. Takie stany medyczne obejmują, przykładowo, zaburzenia płucne lub choroby związane z odwracalnym zwężeniem dróg oddechowych, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc (np. przewlekłe i spastyczne zapalenie oskrzeli i rozedma), astma, zwłóknienie płuc i podobne. Inne stany które mogą być leczone obejmują przedwczesny poród, depresję, zastoinową niewydolność krążenia, choroby skórne (np. zapalne, alergiczne, łuszczycowe i proliferacyjne choroby skóry, stany w których pożądane jest obniżenie kwaśności trawiennej (np. wrzód trawienny i owrzodzenie żołądka) oraz zanik mięśni.
W związku z tym niniejszy wynalazek znajduje zastosowanie w sposobie leczenia zaburzenia płucnego, który to sposób obejmuje podawanie pacjentowi potrzebującemu leczenia skutecznej ilości związku o wzorze I lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, solwatu lub stereoizomeru. Stosowane do leczenia zaburzeń płucnych związki według wynalazku będą typowo podawane drogą inhalacji w wielu dawkach w ciągu dnia, w pojedynczej dawce dziennej lub pojedynczej dawce tygodniowej. Zazwyczaj dawka do leczenia zaburzenia płucnego będzie się mieścić w granicach od około 10 pg//dziennie do około 200 pg/dziennie.
Przy podawaniu drogą inhalacji ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku typowo powodują działanie rozszerzające oskrzela. W związku z tym, w niniejszy wynalazek znajduje zastosowanie w sposobie wywoływania rozszerzenia oskrzeli u pacjenta. Sposób ten obejmuje podawanie pacjentowi wymagającemu rozszerzenia oskrzeli terapeutycznie skutecznej estru 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, solwatu lub stereoizomeru. Generalnie, dawka zapewniająca rozszerzenie oskrzeli będzie mieścić się w granicach od około 10 pg/dziennie do około 200 pg/dziennie.
Niniejszy wynalazek znajduje również zastosowanie w sposobie leczenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc lub astmy, obejmujący podawanie pacjentowi potrzebującemu leczenia terapeutycznie skutecznej ilości estru 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalnej soli, solwatu lub stereoizomeru. Stosowane w leczeniu COPD lub astmy, związki według wynalazku będą typowo podawane poprzez inhalacje w wielu dawkach w ciągu dnia lub w pojedynczej dawce dziennej. Generalnie, dawka do leczenia COPD lub astmy będzie mieścić się w granicach od około 10 pg/dziennie do około 200 pg/dziennie.
W tym zgłoszeniu COPD obejmuje przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli i rozedmę (patrz na przykład Barnes, Chronic Obstructive Pulmonary Disease, N Engl J Med 2000: 343:269-78).
Przy stosowaniu w leczeniu zaburzenia płucnego ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku jest opcjonalnie podawany w kombinacji z innymi środkami terapeutycznymi. W szczególności, poprzez połączenie estru 1-[2-(232
PL 216 397 B1
-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino}metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku ze steroidowym środkiem przeciwzapalnym (np. kortykosteroidem), kompozycje farmaceutyczne według wynalazku, przy użyciu jedynie dwóch składników czynnych mogą dostarczyć potrójnej terapii, tj. aktywności agonistycznej wobec receptora β2 adrenergicznego, antagonistycznej względem receptora muskarynowego i przeciwzapalnej. Ponieważ, w porównaniu z kompozycjami zawierającymi trzy składniki czynne, kompozycje farmaceutyczne zawierające dwa składniki czynne są zazwyczaj łatwiejsze do formułowania, takie dwuskładnikowe kompozycje mają znaczącą przewagę nad kompozycjami zawierającymi trzy składniki czynne. W związku z tym, w szczególnym wykonaniu, kompozycje farmaceutyczne i sposoby według wynalazku dodatkowo zawierają terapeutycznie skuteczną ilość steroidowego środka przeciwzapalnego.
Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo]-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego wykazuje zarówno aktywność antagonistyczną względem receptora muskarynowego jak i agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego. W związku z tym, pomiędzy innymi właściwościami, związkami budzącymi szczególne zainteresowanie są te związki, które wykazują stałą inhibicji Ki dla wiązania z receptorem muskarynowym M3 i wartość EC50 dla aktywności agonistycznej wobec receptora β2 adrenergicznego mniejszą od około 100 nM, a szczególnie mniejszą od 10 nM. Pomiędzy tymi związkami, szczególne zainteresowanie budzą związki, które posiadają aktywność muskarynową wyrażoną w warunkach stałej inhibicji K1 dla wiązania z receptorem muskarynowym M3, która jest prawie równa aktywności agonistycznej β2 adrenergicznej związku, wyrażonej w warunkach połowy maksymalnego skutecznego stężenia EC50, jak to zostało określone w opisanych w tym zgłoszeniu oznaczeniach in vitro, lub podobnych. Przykładowo, związki budzące szczególne zainteresowanie są związkami, które posiadają stosunek stałej inhibicji Ki dla receptora muskarynowego M3 do EC50 dla receptora β2 adrenergicznego mieszczący się w granicach od około 30:1 do około 1:30; włączając od 20:1 do około 1:20, tak jak około 10:1 do około 1:10.
Niniejszy wynalazek znajduje również zastosowanie w sposobie leczenia zaburzenia płucnego, który to sposób obejmuje podawanie potrzebującemu takiego leczenia pacjentowi skutecznej terapeutycznie ilości estru 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego o aktywności antagonistycznej względem receptora muskarynowego jak i aktywności agonistycznej względem receptora β2 adrenergicznego. W szczególności, podawany związek posiada stałą inhibicji Ki dla receptora muskarynowego M3, która jest mniejsza od około 100 nM i połowicze maksymalne skuteczne stężenie EC50 dla działania agonistycznego względem receptora β2 adrenergicznego, które jest mniejsze od około 100 nM. W innym wykonaniu, sposób leczenia zaburzenia płucnego obejmuje podawanie skutecznej terapeutycznie ilości związku, dla którego stosunek stałej inhibicji Ki dla receptora muskarynowego M3 do EC50 dla działania agonistycznego względem receptora β2 adrenergicznego wynosi pomiędzy około 30:1 a około 1:30.
Ponieważ ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku posiada zarówno aktywność agonistyczną wobec receptora β2 adrenergicznego jak i aktywność antagonistyczną względem receptora muskarynowego, jest on także użyteczny jako narzędzie badawcze do badania lub studiowania układów biologicznych lub próbek posiadających receptory β2 adrenergiczne lub receptory muskarynowe. Może też być wykorzystywany do odkrywania nowych związków posiadających zarówno aktywność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego jak i aktywność antagonistyczną względem receptora muskarynowego. Takie układy biologiczne lub próbki mogą zawierać receptory β2 adrenergiczne i/lub receptory muskarynowe. W takich badaniach może zostać zastosowany dowolny odpowiedni układ biologiczny lub próbka posiadające receptory β2 adrenergiczne i/lub receptory muskarynowe. Badania te mogą być przeprowadzone zarówno in vitro jak i in vivo.
Reprezentatywne układy biologiczne lub próbki, które są odpowiednie do takich badań obejmują, bez ograniczeń, komórki, wyciągi komórkowe, błony plazmatyczne, próbki tkanek, ssaki (takie jak myszy, szczury, świnki morskie, króliki, psy, świnie itp.) i podobne.
W takiej sytuacji, układ biologiczny lub próbka zawierające receptor β2 adrenergiczne lub receptor muskarynowy są kontaktowane z taką ilością związku według wynalazku, która wywiera działanie agonistyczne wobec receptora β2 adrenergicznego lub działanie antagonistyczne wobec receptora
PL 216 397 B1 muskarynowego. Wynikające z tego skutki są określane za pomocą konwencjonalnych procedur i wyposażenia, takich jak testy wiązania radioaktywnego ligandu i testy funkcjonalne. Testy funkcjonalne obejmują zachodzące za pośrednictwem ligandu zmiany wewnątrzkomórkowego cyklicznego fosforanu adenozyny (cAMP), zachodzące za pośrednictwem ligandu zmiany aktywności cyklazy adenylowej (która syntetyzuje cAMP), zachodzące za pośrednictwem ligandu zmiany w inkorporacji gu35 anozyno 5'-O-(^-tio)trifosforano ([ S]GTPPS) do izolowanych błon poprzez katalizowaną poprzez receptor wymianę [35S]GTPPS na GDP, zachodzące za pośrednictwem ligandu zmiany wolnych wewnątrzkomórkowych jonów wapnia (mierzonych przykładowo za pomocą związanego z fluorescencją czytnika płytkowego lub FLIPR® z Molecular Devices, Inc.). Związek według wynalazku będzie wywierać działanie agonistyczne lub powodować aktywację receptora β2 adrenergicznego lub wywierać działanie antagonistyczne lub zmniejszać aktywację receptorów muskarynowych w dowolnym z wymienionych powyżej oznaczeń funkcjonalnych, lub oznaczeń o podobnej naturze. Ilość związku stosowanego w tych badaniach będzie typowo wahać się w granicach od około 0,1 do około 100 nanomoli.
Dodatkowo, ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku może być stosowany jako narzędzia badawcze do odkrywania nowych związków, które posiadają zarówno aktywność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego jak i antagonistyczną względem receptora muskarynowego. W tym wykonaniu, dane dotyczące wiązania z receptorem β2 adrenergicznym i receptorem muskarynowym (na przykład oznaczone w oznaczeniach in vitro wyparcia ligandu znakowanego radioaktywnie) dla testowanego związku lub grupy testowanych związków, są porównywane z danymi dotyczącymi wiązania z receptorem β2 adrenergicznym i receptorem muskarynowym dla związku według wynalazku. Ma to na celu identyfikację tych związków, które posiadają prawie równe lub wyższe wiązanie z receptorem β2 adrenergicznym i/lub muskarynowym, jeśli je w ogóle posiadają. Ten aspekt wynalazku obejmuje, jako oddzielne wykonania, zarówno wytworzenie danych porównawczych (z zastosowaniem odpowiednich oznaczeń) jak i analizę danych testowych w celu zidentyfikowania związków będących przedmiotem zainteresowania.
W pewnych przypadkach ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku posiada bądź to słabą aktywność antagonistyczną względem receptora muskarynowego bądź słabą aktywność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego. W takich przypadkach, specjaliści w danej dziedzinie będą wiedzieli, że takie związki nadal będą miały zastosowanie pierwotnie albo jako agoniści receptora β2 adrenergicznego albo antagoniści receptora muskarynowego.
Właściwości i użyteczność estru 1-[2-{2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylo-karbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego według wynalazku oraz innych ujawnionych niniejszym związków można wykazać stosując różne testy in vitro i in vivo dobrze znane fachowcom. Na przykład, reprezentatywne testy opisano bardziej szczegółowo w poniższych przykładach.
Poniższe Preparaty i Przykłady Porównawcze i Przygotowawcze zamieszczono dla zilustrowania szczególnych wykonań tego wynalazku. Te szczególne wykonania nie mają na celu ograniczania w jakikolwiek sposób wynalazku, chyba że w szczególnym przypadku wskazano inaczej.
Poniższe skróty mają następujące znaczenia, jeśli nie wskazano inaczej, a wszelkie inne stosowane tu skróty i nie zdefiniowane mają ich standardowe znaczenia:
AC cyklaza adenylanowa
Ach acetylocholina
ATCC American Type Culture Collection
BSA bydlęca albumina osocza cAMP 3'-5' cykliczny adenozynomonofosforan
CHO jajnik chomika chińskiego cM5 klonowany receptor szympansa M5
DCM dichlorometan (to jest chlorek metylenu)
DIPEA N,N-diizopropyloetyloamina dPBS solanka buforowana fosforanem Dulbeceo
DMEM pożywka Eagle'a modyfikowana Dulbeeco
DMSO dimetylosulfotlenek
PL 216 397 B1
EDTA
Emax
EtOAc
EtOH
FBS
FLIPR
Gly
HATU
HBSS
HEK
HEPES hM1 hM2 hM3 hM4 hM5
HPLC
IBMX %Eff
PBS
PyBOP rpm
TFA
THF
Tris kwas etylenodiaminotetraoctowy minimalna skuteczność octan etylu etanol bydlęca surowica osocza czytnik płytek obrazowania fluorometrycznego glicyna heksafluorofosforan O-(7-azabenzotriazol-1-ilo-N,N,N',N'-tetrametylouronium buforowany roztwór soli Hank'a ludzkie komórki embrionalne nerki kwas 4-(2-hydroksyetylo)-1-piperazynoetanosulfonowy klonowany ludzki receptor M1 klonowany ludzki receptor M2 klonowany ludzki receptor M3 klonowany ludzki receptor M4 klonowany ludzki receptor M5 wysokosprawna chromatografia cieczowa
3-izobutylo-1-metyloksantyna % skuteczności solanka buforowana fosforanem heksafluorofosforan benzotriazol-1-iloksytripirolidynofosfonium obroty na minutę kwas trifluorooctowy tetrahydrofuran tris(hydroksymetylo)aminometan
Jeśli nie wskazano inaczej, reagenty, substraty i rozpuszczalniki nabywano od dostawców handlowych (takich jak Aldrich, Fluka, Sigma i podobne) i stosowano bez dalszego oczyszczania.
W przykładach opisanych poniżej, analizę HPLC prowadzono stosując instrument Agilent (Palo Alto, CA) Series 1100 z kolumnami Zorbax Bonus RP 2,1 x 50 mm, dostarczanymi przez Agilent, (kolumna C14), o średnicy cząstek 3,5 mikrona. Do detekcji stosowano absorbancję UV przy 214 nm. Dane HPLC 10-70 uzyskano przy prędkości przepływu 0,5 ml/minutę 10%-70% B w ciągu 6 minut. Fazą ruchomą A był układ 2% - 98% - 0,1% ACN-H2O-TFA; a fazą ruchomą B był układ 90% - 10% - 0,1% ACN-H2O-TFA. Stosując fazy ruchome A i B opisane powyżej otrzymano dane HPLC 5-35 i HPLC 10-90 przy gradiencie 5 minut.
Dane spektrometrii masowej z chromatografią cieczową (LCMS) otrzymano za pomocą instrumentu Applied Biosystems (Foster City, CA) model API-150EX. Dane LCMS 10-90 otrzymano z fazą ruchomą otrzymano z 10% - 90% fazy ruchomej B w gradiencie w ciągu 5 minut.
Oczyszczanie na małą skalę prowadzono stosując układ API 150EX Prep Workstation z Applied Biosystems. Faza ruchoma A była następująca: woda + 0,05% v/v TFA; i B: acetonitryl + 0,05% v/v TFA. Dla matryc (typowo około 3 do 50 mg odzyskanej próbki) stosowano następujące warunki: szybkość przepływu 20 ml/min; gradienty 15 min i kolumna 20 mm x 50 mm Prism RP z cząstKami o wielkości 5 mikronów (Thermo Hypersil-Keystone, Bellefonte, PA). Do oczyszczania na większą skalę (typowo powyżej 100 mg surowej próbki) stosowano następujące warunki: szybkość przepływu 60 ml/min; gradienty 30 min i kolumna 41,4 mm x 250 mm Microsorb BDS z cząstkami o wielkości 10 mikronów (Varian, Palo Alto, CA).
Skręcalność właściwą dla związków chiralnych (wskazana jak [α] D) mierzono stosując polarymetr Jasco (Model P-1010) z wolframowym źródłem światła halogenowego i filtrem 589 nm w temperaturze 20°C. Pomiary próbek związków testowanych typowo mierzono stosując roztwory wodne o stężeniu 1 mg/ml.
Niniejszy wynalazek bardziej szczegółowo opisano w zamieszczonych poniżej przykładach przygotowawczych i przykładach wykonania. Dodatkowo, dla lepszego zilustrowania przedmiotu wynalazku w opisie zamieszczono przykłady ilustracyjne, które nie są objęte zakresem wynalazku zdefiniowanym w załączonych zastrzeżeniach patentowych.
PL 216 397 B1
Preparat 1 - Przykład przygotowawczy
N-1,1'-Bifenyl-2-ylo-N'-4-(1-benzylo)piperydynylomocznik
Bifenylo-2-izocyjanian (50 g, 256 mmol) rozpuszczono w acetonitrylu (400 ml) w temperaturze pokojowej. Po ochłodzeniu do 0°C, dodano w ciągu 5 minut roztwór 4-amino-W-benzylopiperydyny (48,8 g, 256 mmol) w acetonitrylu (400 ml). Zaobserwowano natychmiastowe wytrącanie się osadu. Po 15 minutach dodano acetonitryl (600 ml), a uzyskaną lepką mieszaninę mieszano przez 12 h w temperaturze 35°C. Następnie osad odsączono i przemyto zimnym acetonitrylem, po czym wysuszono pod próżnią, otrzymując związek tytułowy (100 g, wydajność 98%). MS m/z: [M + H+] obl. dla C25H27N3O 386,22; znaleziono 386,3.
Preparat 2 - Przykład przygotowawczy
N-1,1'-Bifenyl-2-ylo-N'-4-piperydynylomocznik
Produkt z preparatu 1 (20 g, 52 mmol) rozpuszczono w mieszaninie bezwodnego metanolu i bezwodnego DMF (3:1, 800 ml). Dodano wodny roztwór kwasu chlorowodorowego (0,75 ml 37% stężonego roztworu, 7,6 mmol) i przez roztwór przepuszczano energicznie gazowy azot przez 20 minut. W strumieniu azotu dodano katalizator Pearlman'a (Pd(OH)2, 5 g), po czym mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru (balon). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 4 dni i następnie przepuszczono dwukrotnie przez słupki celitu w celu usunięcia katalizatora. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (13 g, wydajność 85%). MS m/z: [M + H+] obl. dla C18H21N3O 296,17; znaleziono 296,0.
Alternatywnie, N-1,1'-bifenyl-2-ylo-N'-4-piperydynylomocznik zsyntetyzowano przez ogrzewanie bifenylo-2-izocyjanianu (50 g, 256 mmol) i 4-amino-N-benzylopiperydyny (51,1 g, 269 mmol) w temperaturze 70°C przez 12 h (postęp reakcji monitorowano za pomocą LCMS). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do 50°C i dodano (500 ml), po czym powoli dodano 6M kwas chlorowodorowy (95 ml). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej. Do mieszaniny reakcyjnej dodano mrówczan amonu (48,4 g, 768 mmol) i przez roztwór przepuszczano energicznie gazowy azot, po czym dodano pallad (10% wagowych suchej masy) na węglu aktywnym, (10 g). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 40°C przez 12 h, następnie przesączono przez słupek celitu i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Do surowej pozostałości dodano 1M kwas chlorowodorowy (20 ml) i dodano 10 N wodorotlenek sodu dla ustawienia pH na 12. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (2 x 80 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (71,7 g, wydajność 95%). MS m/z: [M + H+] obl. dla C18H21N3O 296,17; znaleziono 296,0.
Preparat 3 - Przykład przygotowawczy
N-1,1'-Bifenyl-2-ylo-N'-4-[1-(9-hydroksynonylo)]piperydynylomocznik
9-Bromo-1-nonanol (4,84 g, 21,7 mmol) dodano do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 2 (5,8 g, 19,7 mmol) i diizopropyloetyloaminy (10,29 ml, 59,1 mmol) w acetonitrylu (99 ml) w temperaturze 50°C. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 50°C przez 8 h. Następnie mieszaninę reakcyjną pozostawiono do samorzutnego ochłodzenia i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (100 ml), przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 50 ml) i wysuszono (siarczan magnezu). Usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (układ dichlorometan:metanol:amoniak), otrzymując związek tytułowy (7,1 g, 16,2 mmol, wydajność 82%).
Preparat 4 - Przykład przygotowawczy
N-1,1'-Bifenyl-2-ylo-N'-4-[1-(9-oksononylo)]piperydynylomocznik
Do roztworu produktu z preparatu 3 (500 mg, 1,15 mmol) w dichlorometanie (11,5 ml) w temperaturze -10°C w atmosferze azotu dodano dimetylosulfotlenek (490 gl, 6,9 mmol), po czym diizopropyloetyloaminę (324 gl, 3,45 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze -15°C przez 15 minut, i następnie porcjami dodano kompleks tritlenku siarki i pirydyny (549 mg, 3,45 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze -15°C przez 1 h, po czym dodano wodę (10 ml). Następnie fazę organiczną oddzielono, przemyto wodą (10 ml), i wysuszono (siarczan sodu). Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (475 mg, 1,09 mmol, 95% wydajność). HPLC (10-70) Rt = 3,39.
Preparat 5 - Przykład przygotowawczy
N-1,1'-Bifenyl-2-ylo-N'-4-[1-(9-aminononylo)]piperydynylomocznik
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 4 (1,58 g, 3,63 mmol) i benzyloaminy (516 gl,
4,72 mmol) w metanolu (36,3 ml) dodano pallad (10% wagowych suchej masy na węglu aktywnym)
PL 216 397 B1 (1,5 g). Mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru. Mieszano przez 12 h, po czym mieszaninę reakcyjną przesączono przez słupek celitu i przemyto metanolem (10 ml). Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (1,50 g, 3,45 mmol, wydajność 95%). HPLC (10-70) Rt = 2,35; MS m/z: tM + H+] obl. dla C27H40N4O1 437,06; znaleziono 437,5.
Preparat 6 - Przykład przygotowawczy
8-Benzyloksy-5-(2,2-dihydroksyacetylo)-1 H-chinolin-2-on (a) 8-Acetoksy-1 H-chinolin-2-on
N-tlenek 8-hydroksychinoliny (160,0 g, 1,0 mol), dostępny w handlu z firmy Aldrich, Milwaukee, WI, i bezwodnik octowy (800 ml, 8,4 mol) ogrzewano w temperaturze 100°C przez 3 h i następnie ochłodzono na lodzie. Produkt zebrano na lejku Buchnera, przemyto bezwodnikiem octowym (2 x 100 ml) i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 8-acetoksy-1H-chinolin-2-on (144 g) w postaci osadu.
(b) 5-Acetylo-8-hydroksy-1 H-chinolin-2-on
Zawiesinę chlorku glinu (85.7 g, 640 mmol) w 1,2-dichloroetanie (280 ml) ochłodzono w lodzie i dodano produkt z etapu (a) (56,8 g, 280 mmol). Mieszaninę ogrzano do temperatury pokojowej i następnie ogrzewano w temperaturze 85°C. Po 30 minutach dodano chlorek acetylu (1,5 ml, 21 mmol) mieszaninę ogrzewano przez jeszcze 60 minut. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono i dodano do dobrze mieszanego 1N kwasu chlorowodorowego (3 I) w temperaturze 0°C. Mieszano przez h, po czym osad zebrano na lejku Buchnera, przemyto wodą (3 x 250 ml) i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt wydzielony z kilku partii (135 g) połączono i macerowano z dichlorometanem (4 I) przez 6 h. Produkt zebrano na lejku Buchnera i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 5-acetylo-8-hydroksy-2(1H)-chinolinon (121 g).
(c) 5-Acetylo-8-benzyloksy-1 H-chinolin-2-on
Do produktu z etapu (b) (37,7 g, 186 mmol) dodano N,N-dimetyloformamid (200 ml) i węglan potasu (34,5 g, 250 mmol) i następnie bromek benzylu (31,8 g, 186 mmol). Mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2,25 godziny i następnie wylano do nasyconego roztworu chlorku sodu (3,5 I) w temperaturze 0°C i mieszano przez 1 godzinę. Produkt zebrano i suszono na lejku Buchnera przez 1 godzinę, uzyskany osad rozpuszczono w dichlorometanie (2 I) i tę mieszaninę suszono nad siarczanem sodu. Roztwór przesączono przez słupek celitu, który następnie przemyto dichlorometanem (5 x 200 ml). Następnie połączone przesącze zatężono do sucha i uzyskany osad macerowano z eterem (500 ml) przez 2 h. Produkt zebrano na lejku Buchnera, przemyto eterem (2 x 250 ml) i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując 5-acetylo-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on (44 g) w postaci proszku.
(d) 8-Benzyloksy-5-(2,2-dihydroksyacetylo)-1 H-chinolin-2-on
Do zawiesiny produktu z etapu (c) (10,0 g, 34,1 mmol) w DMSO (60 ml) dodano 48% w/w roztwór kwasu bromowodorowego (11,8 ml, 102,3 mmol). Mieszaninę ogrzewano do 60°C przez 16 h, po czym pozostawiono do samorzutnego ochłodzenia do temperatury pokojowej. Dodano wodę (100 ml) i uzyskaną zawiesinę mieszano w temperaturze pokojowej przez 0,5 h, po czym ochłodzono do 0°C. Produkt zebrano na lejku Buchnera, po czym wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując
8-benzyloksy-5-(2,2-dihydroksyacetylo)-1H-chinolin-2-on (12,2 g) w postaci osadu.
Preparat 7 - Przykład przygotowawczy
1-(1-{9-[2-(8-BenzyIoksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylo)-3-bifenyl-2-ylomocznik
Produkty z Preparatu 5 (183 mg, 0,42 mmol) i Preparatu 6 (149 mg, 0,46 mmol) mieszano w dichloroetanie (4,2 ml) w temperaturze pokojowej przez 2 h. Następnie dodano triacetoksyborowodorek sodu (267 mg, 1,26 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez jeszcze 12 h. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (10 ml), przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę reakcyjną oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% metanol w dichlorometanie, 0,5%) wodorotlenek amonu), otrzymując związek tytułowy (144 mg, 0,20 mmol, wydajność 48%). HPLC (10-70) Rt = 3,48; MS m/z: tM + H+] obl. dla C45H55N5O4 730,4; znaleziono 730,7.
P r z y k ł a d 1 - Przykład przygotowawczy
1-Bifenyl-2-ylo-3-(1-{9-[2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinoIin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylo)mocznik
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 7 (144 mg, 0,20 mmol) w metanolu (2 ml) dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (63 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono
PL 216 397 B1 w atmosferze wodoru. Mieszano przez 12 h, po czym mieszaninę reakcyjną przesączono przez słupek celitu, przemyto metanolem (2 ml) i następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (10 mg). HPLC (10-70) Rt = 2,8; MS m/z: [M + H+] obl. dla C38H49N5O4 640,3; znaleziono 640,5.
Preparat 8 - Przykład przygotowawczy
Ester piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Bifenylo-2-izocyjanian (97,5 g, 521 mmol) i 4-hydroksy-1-benzylopiperydynę (105 g, 549 mmol), oba dostępne w handlu z firmy Aldrich, Milwaukee, WI, ogrzewano razem w temperaturze 70°C przez 12 h, w tym czasie monitorując tworzenie się estru 1-benzylopiperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego za pomocą LCMS. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do 50°C i dodano etanol (1 I), i następnie powoli dodano 6M kwas chlorowodorowy (191 ml). Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, dodano mrówczan amonu (98,5 g, 1,56 mol) i przez roztwór przepuszczano energicznie gazowy azot przez 20 minut. Następnie dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (20 g). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 40°C przez 12 h, po czym przesączono przez słupek celitu. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i do surowej pozostałości dodano 1M kwas chlorowodorowy (40 ml). Następnie dodano wodorotlenek sodu (10 N) w celu ustawienia pH na 12. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (2 x 150 ml) i wysuszono (siarczan magnezu), i następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (155 g, 100%). HPLC (10-70) Rt = 2,52; MS m/z: [M + H+] obl. dla C18H20N2O2 297,15; znaleziono 297,3.
Preparat 9 - Przykład przygotowawczy
N,N-(Di-tert-butoksykarbonylo)-9-bromononyloamina
Roztwór di-tert-butoksykarbonyloaminy (3,15 g, 14,5 mmol) w N,N-dimetyloformamidzie (0,28 ml) ochłodzono do 0°C przez około 10 min. Dodano wodorek sodu (60% w oleju mineralnym) (0,58 g,
14,5 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 10 minut. Mieszaninę reakcyjną usunięto z łaźni lodowej i pozostawiono do samorzutnego ogrzania do temperatury pokojowej przez około 30 min. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono z powrotem do 0°C i dodano roztwór 1,9-dibromononanu (2,46 ml, 12,1 mmol) w dimetyloformamidzie (100 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano do następnego dnia w temperaturze pokojowej. Po 24 h analiza MS pokazała zakończenie reakcji. Mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha i rozcieńczono octanem etylu (100 ml). Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 100 ml), solanką (100 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując surowy produkt, który oczyszczono przez chromatografię na silikażelu, stosując 5% octan etylu w heksanie, otrzymując związek tytułowy. MS m/z: [M + H+] obl. dla C19H36N1O4Br 423,18; znaleziono 423.
Preparat 10 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(9-di-tert-butoksykarbonyloamino)nonylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Mieszaninę 1:1 acetonitrylu i N,N-dimetyloformamid (50 ml) dodano do produktów z Preparatu 8 (3,0 g, 10,1 mmol) i Preparatu 9 (5,1 g, 12,2 mmol) i trietyloaminy (1,42 ml, 10,1 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 h i monitorowano z użyciem analizy LCMS. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono i rozcieńczono octanem etylu (50 ml). Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 50 ml) i solanką (50 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując 6,5 g surowego oleju. Olej oczyszczono przez chromatografię na silikażelu, stosując mieszaninę 1:1 heksan/octan etylu, otrzymując związek tytułowy (3 g). MS m/z: [M + H+] obl. dla C37H55N3O6 638,41; znaleziono 639.
Preparat 11 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(9-aminononylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Kwas trifluorooctowy (11 ml) dodano do roztworu produktu z Preparatu 10 (7,2 g, 11,3 mmol) w dichlorometanie (56 ml). Po 2 h analiza LCMS wykazała, że reakcja była zakończona. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha i rozcieńczono octanem etylu (75 ml). Następnie dodano wodorotlenek sodu (1N) aż do uzyskania pH mieszaniny 14. Następnie fazę organiczną zebrano i przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 50 ml) i solanką (50 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy (5,5 g). MS m/z: [M + H+] obl. dla C27H39N3O2 438,30; znaleziono 439.
PL 216 397 B1
Preparat 12 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 11 (196 mg, 0,43 mmol) rozpuszczono w dichloroetanie (4 ml) i dodano triacetoksyborowodorek sodu (101 mg, 0,48 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez około 10 minut i następnie dodano 8-benzyloksy-5-(2,2-dihydroksyacetylo)-1H-chinolin-2-on (Preparat 6) (141 mg, 0,43 mmol). Analiza LCMS pokazała, że reakcja była zakończona po 2 h. Do mieszaniny reakcyjnej dodano metanol (1 ml) i następnie powoli dodano borowodorek sodu (18 mg, 0,48 mmol). Po 1 h analiza LCMS pokazała, że reakcja była zakończona. Wtedy mieszaninę reakcyjną wygaszono chlorkiem amonu i mieszaninę tę ekstrahowano dichlorometanem. Fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 50 ml) i solanką (10 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując 315 mg żółtego osadu. Osad oczyszczono przez chromatografię na silikażelu, stosując 10% metanol w dichlorometanie, otrzymując związek tytułowy (64 mg). MS m/z: [M + H+] obl. dla C43H55N4O5 730,40; znaleziono 731.
P r z y k ł a d 2 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Roztwór produktu z Preparatu 12 (64 mg, 0,09 mmol) w metanolu (450 ml) przedmuchano azotem. Następnie dodano pallad na węglu (10%, 10 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono pod balonem zawierającym wodór i mieszano. Analiza LCMS pokazała, że reakcja była zakończona po 9 h. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i przesącz zatężono, otrzymując kruchy żółty osad. Osad oczyszczono przez preparatywną HPLC (5-35 w ciągu 60 minut), otrzymując związek tytułowy (19 mg). MS m/z: [M + H+] obl. dla C38H48N4O5 641,36; znaleziono 641.
Preparat 13 - Przykład przygotowawczy
8-Benzyloksy-5-[(R)-2-bromo-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-1 H-chinolin-2-on (a) 8-Benzyloksy-5-(2-bromoacetylo)-1 H-chinolin-2-on
5-Acetylo-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on (Preparat 6) (20,0 g, 68,2 mmol) rozpuszczono w dichlorometanie (200 ml) i ochłodzono do 0°C. Dodano za pomocą strzykawki eterat dietylowy trifluorku boru (10,4 ml, 82,0 mmol) i mieszaninę ogrzano do temperatury pokojowej, otrzymując gęstą zawiesinę. Zawiesinę ogrzewano w temperaturze 45°C (łaźnia olejowa) i dodano w ciągu 40 minut roztwór bromu (11,5 g, 72,0 mmol) w dichlorometanie (100 ml). Mieszaninę trzymano w temperaturze 45°C przez jeszcze 15 minut i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i następnie macerowano z 10% wodnym roztworem węglanu sodu (200 ml) przez 1 godzinę. Zebrano osad na lejku Buchnera, przemyto wodą (4 x 100 ml) i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem. Do oczyszczenia połączono produkt z dwóch partii. Surowy produkt (52 g) macerowano z 50% metanolem w chloroformie (500 ml) przez 1 godzinę. Produkt zebrano na lejku Buchnera i przemyto 50% metanolem w chloroformie (2 x 50 ml) i metanolem (2 x 50 ml). Osad wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (34,1 g) w postaci proszku.
(b) 8-Benzyloksy-5-((R)-2-bromo-1-hydroksyetylo)-1 H-chinolin-2-on (R)-(+) -α,α-Difenyloprolinol (30,0 g, 117 mmol) i trimetyloboroksynę (11,1 ml, 78 mmol) połączono w toluenie (300 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Mieszaninę umieszczono w łaźni olejowej o temperaturze 150°C i oddestylowano ciecz. Dodano toluen w porcjach po 20 ml i kontynuowano destylację przez 4 h. Dodano łącznie 300 ml toluenu. Następnie mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej. Próbkę 500 μl odparowano do sucha i zważono (246 mg). Stężenie katalizatora określono na 1,8 M.
8-Benzyloksy 5-(2-bromoacetylo)-1H-chinolin-2-on (90,0 g, 243 mmol) umieszczono pod azotem i dodano tetrahydrofuran (900 ml), a następnie katalizator opisany powyżej (1,8M w toluenie, 15 ml, 27 mmol). Zawiesinę ochłodzono do -10±5°C w łaźni lód/izopropanol. Dodano boran (1,0M w THF, 294 ml, 294 mmol) w ciągu 4 h. Następnie mieszano mieszaninę reakcyjną przez jeszcze 45 minut w temperaturze -10°C, po czym powoli dodano metanol (250 ml). Mieszaninę zatężono pod próżnią i pozostałość rozpuszczono we wrzącym acetonitrylu (1,3 I), przesączono na gorąco i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Kryształy odsączono, przemyto acetonitrylem i wysuszono pod próżnią, otrzymując związek tytułowy (72,5 g, 196 mmol, wydajność 81%, 95% ee, czystość HPLC 95%).
PL 216 397 B1 (c) 8-Benzyloksy-5-[(R)-2-bromo-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-1 H-chinolin-2-on
Do produktu z etapu (b) (70,2 g, 189 mmol) dodano N,N-dimetyloformamid (260 ml) i mieszaninę tę ochłodzono w łaźni lodowej pod azotem. Dodano w ciągu 5 minut 2,6-lutydynę (40,3 g, 376 mmol) i następnie powoli dodano w ciągu 5 minut trifluorometanosulfonian tert-butylodimetylosililu (99,8 g, 378 mmol), utrzymując temperaturę poniżej 20°C. Mieszaninę pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej przez 45 minut. Do mieszaniny wkroplono w ciągu 10 minut metanol (45 ml) mieszaninę podzielono między octan etylu/cykloheksan (1:1, 500 ml) i woda/solanka (1:1, 500 ml). Fazy organiczne przemyto dwa razy mieszaniną woda/solanka (1:1, za każdym razem po 500 ml). Połączone fazy organiczne odparowano pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując jasnożółty olej. Do oleju dodano dwie oddzielne porcje cykloheksanu (400 ml) i kontynuowano destylację aż do utworzenia gęstej zawiesiny. Do zawiesiny dodano cykloheksan (300 ml) i uzyskane białe kryształy odsączono, przemyto cykloheksanem (300 ml) i wysuszono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (75,4 g, 151 mmol, wydajność 80%, 98,6% ee).
Preparat 14 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-yIo)-2-(tert-butylodimetylosilanyIoksy)etyloamino]nonyIo}piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z preparatu 11 (5,0 g, 11,4 mmol) w THF (20 ml) dodano produkt z preparatu 13 (3,9 g, 8,17 mmol), następnie wodorowęglan sodu (2,0 g, 24,5 mmol) i jodek sodu (1,8 g, 12,2 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do 80°C przez 72 h. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono, rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 50 ml) i solanką (50 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i zatężono, otrzymując 6,5 g surowego produktu. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię na silikażelu eluując 3% metanolem w dichlorometanie, otrzymując związek tytułowy (1,4 g, wydajność 21%).
Preparat 15 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z preparatu 14 (1,3 g, 1,5 mmol) w THF (8 ml) dodano fluorowodorek trietyloaminy (376:1, 2,3 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej. Po 5 h określono stopień zakończenia reakcji za pomocą analizy LCMS. Następnie mieszaninę reakcyjną wygaszono 1N NaOH do uzyskania pH 14 i następnie rozcieńczono octanem etylu (20 ml) i przemyto 1N NaOH (20 ml) i solanką (20 ml). Następnie fazę organiczną oddzielono, wysuszono nad siarczanem magnezu, i zatężono, otrzymując związek tytułowy (1,1 g).
P r z y k ł a d 3 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydro-chinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Roztwór produktu z Preparatu 15 (1,1 g, 1,5 mmol) przedmuchano azotem i dodano pallad na węglu (10%, 110 mg). Mieszaninę reakcyjną mieszano pod ciśnieniem wodoru z balona. Analiza metodą LCMS pokazała, że reakcja była zakończona po 9 h. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i zatężono, otrzymując żółty osad. Osad oczyszczono przez preparatywną HPLC (5-30 w ciągu 60 min), otrzymując związek tytułowy (510 mg). MS m/z: [M + H+] obl. dla C38H48N4O5 641,36; znaleziono 641. HPLC 10-70: 3,207. [α]2% = -23,6 (c = 1,0 mg/ml, woda).
P r z y k ł a d 3A - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydro-chinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Alternatywnie, związek tytułowy wytworzono w następujący sposób:
(a) 9-Bromononanal
Do kolby okrągłodennej o pojemności 100 ml wyposażonej w mieszadło magnetyczne, wkraplacz i kontroler temperatury, dodano pod azotem 9-bromononanol (8,92 g, 40 mmol) i dichlorometan (30 ml). Uzyskaną mieszaninę ochłodzono do 5°C i dodano roztwór wodorowęglanu sodu (0,47 g, 5,6 mmol) i bromku potasu (0,48 g, 4 mmol) w wodzie (10 ml). Dodano wolny rodnik 2,2,6,6-tetrametylo-1-piperydynyloksy (TEMPO) (63 mg, 0,4 mmol), po czym wkroplono przez wkraplacz 10 do 13% roztwór podchlorynu sodu (27 ml) z szybkością taką aby utrzymać temperaturę około 8°C (+/- 2°C) za pomocą łaźni z lodem (w ciągu około 40 minut). Po zakończeniu dodawania podchlorynu sodu mieszaninę mieszano przez 30 minut, utrzymując temperaturę około 0°C. Dodano roztwór wodorosiarczynu sodu (1,54 g) w wodzie (10 ml) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojo40
PL 216 397 B1 wej przez 30 minut. Następnie warstwy mieszaniny rozdzielono, i mleczną warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (1 x 20 ml). Następnie połączone warstwy dichlorometanowe przemyto wodą (1 x 30 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy związek pośredni (8,3 g, wydajność 94%), który stosowano bez dalszego oczyszczania w następnym etapie.
(b) 9-Bromo-1,1-dimetoksynonan
Do kolby okrągłodennej o pojemności 100 ml dodano 9-bromononanal (7,2 g, 32,5 mmol), metanol (30 ml) i ortomrówczan trimetylu (4 ml, 36,5 mmol). Dodano roztwór 4N kwasu chlorowodorowego w dioksanie (0,2 ml, 0,8 mmol) i uzyskaną mieszaninę ogrzewano do wrzenia przez 3 h. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i dodano stały wodorowęglan sodu (100 mg, 1,2 mmol). Uzyskaną mieszaninę zatężono do jednej czwartej jej początkowej objętości pod zmniejszonym ciśnieniem, po czym dodano octan etylu (50 ml). Warstwę wodną przemyto wodą (2 x 40 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt (8,44 g, (wydajność 97%)) w postaci cieczy, którą stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
(c) Ester 1-(9,9-dimetoksynonylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylo-karbamowego
Do trójszyjnej kolby okrągłodennej o pojemności 50 ml dodano ester piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego (1 g, 3,38 mmol) i acetonitryl (10 ml), otrzymując zawiesinę. Do tej zawiesiny dodano 9-bromo-1,1-dimetoksynonan (1,1 g, 1,3 mmol) i trietyloaminę (0,57 g, 4,1 mmol) i uzyskaną mieszaninę ogrzewano w temperaturze 65°C przez 6 h (przebieg reakcji śledzono za pomocą HPLC aż do zejścia do zawartości substratu poniżej < 5%). Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej, kiedy to mieszanina utworzyła gęstą zawiesinę. Dodano wodę (5 ml) i mieszaninę przesączono, zbierając osad na gruboziarnistym spieku szklanym. Osad przemyto uprzednio zmieszanym roztworem acetonitrylu (10 ml) i wody (5 ml) i następnie drugim uprzednio zmieszanym roztworem acetonitrylu (10 ml) i wody (2 ml). Uzyskany osad wysuszono na powietrzu, otrzymując tytułowy półprodukt (1,37 g, 84%, czystość wg LC >96% LC, 1H NMR) w postaci białego osadu.
(d) Ester 1-(9-oksononylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do kolby okrągłodennej o pojemności 500 ml z mieszadłem magnetycznym dodano ester 1-(9,9-dimetoksynonylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego (7,7 g, 15,9 mmol) i następnie acetonitryl (70 ml) i wodny 1M roztwór kwasu chlorowodorowego (70 ml). Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 h i następnie dodano dichlorometan (200 ml). Mieszaninę tę mieszano przez 15 minut i następnie rozdzielono warstwy. Warstwę wodną wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt (6,8 g), którą stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
(e) Ester 1-(9-{benzylo-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosiIanyloksy)etylo]amino}nonylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do kolby okrągłodennej o pojemności 300 ml dodano 5-[(R)-2-benzyloamino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on (5 g, 9,73 mmol), dichlorometan (100 ml) i lodowaty kwas octowy (0,6 ml, 10 mmol). Tę mieszaninę ochłodzono do 0°C stosując łaźnię z lodem i dodano z mieszaniem ester 1-(9-oksononylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego (4,6 g, 9,73 mmol). Tę mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 30 minut i następnie dodano porcjami w ciągu 15 minut triacetoksyborowodorek sodu (6,15 g, 29 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0° do 10°C przez 2 godziny i następnie dodano wodny nasycony roztwór wodorowęglanu sodu (50 ml) dodano i tę mieszaninę mieszano przez 15 minut. Następnie rozdzielono warstwy i warstwę organiczną przemyto 5% wodnym roztworem chlorku sodu (50 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt (8,5 g, czystość 80% wg HPLC), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
(f) Ester 1-{9-[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-yIo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do kolby okrągłodennej o pojemności 200 ml dodano półprodukt z etapu E (8,5 g, 9 mmol), etanol (100 ml) i lodowaty kwas octowy (0,54 ml, 18 mmol) i tę mieszaninę mieszano aż do rozpuszczenia osadu. Mieszaninę reakcyjną odpowietrzano wodorem przez 5 minut, po czym dodano 10% pallad na węglu (1,7 g). Tę mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej, powoli przedmuchując przez mieszaninę reakcyjną wodór aż do stwierdzenia za pomocą HPLC konwersji >95% (około 8-9 h). Następnie mieszaninę przesączono przez słupek celitu i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym
PL 216 397 B1 ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przez chromatografię na silikażelu (15 g krzemionki/1 g surowego produktu) stosując 5% MeOH w DCM/0,5% NH4OH (10 x 150 ml), 8% MeOH w DCM/0,5% NH4OH (10 x 150 ml) i 10% MeOH w DCM/0,5% NH4OH (10 x 150 ml). Odpowiednie frakcje połączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, utrzymując temperaturę <35°C, otrzymując tytułowy półprodukt (4,05 g, czystość 97%).
(g) Ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyI-2-yIokarbamowego
Do kolby okrągłodennej o pojemności 200 ml dodano półprodukt z etapu F (4,05 g, 5,36 mmol) i dichlorometan (80 ml) i uzyskaną mieszaninę mieszano aż do rozpuszczenia osadu. Dodano trifluorowodorek trietyloaminy (2,6 ml, 16 mmol) i kontynuowano mieszanie pod azotem przez 18 do 20 h. Dodano metanol (20 ml) i następnie powoli dodano nasycony roztwór wodny wodorowęglanu sodu (50 ml) i mieszaninę mieszano przez 15 minut. Następnie rozdzielono warstwy i warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodnym roztworem chlorku sodu (20 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (3,5 g, czystość wg FIPLC 98% HPLC) w postaci żółtego osadu.
P r z y k ł a d 3B - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowego kwasu bifenyI-2-ylokarbamowego, sól kwasu naftaleno-1,5-disulfonowego
Ester 1-(9-[R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyI-2-ylokarbamowego (1,0 g, 1,56 mmol, wolna zasada) rozpuszczono w metanolu (10 ml; niska zawartość wody). Dodano roztwór kwasu naftaleno-1,5-disulfonowego (0,45 g, 1,56 mmol) w metanolu (5 ml; niska zawartość wody) dodano i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 30°C przez dwie godziny i następnie do następnego dnia w temperaturze pokojowej (18 h). Uzyskaną gęstą zawiesinę przesączono i placek filtracyjny przemyto metanolem (5 ml), po czym wysuszono, otrzymując związek tytułowy (1,16 g, wydajność 80%) w postaci krystalicznego osadu koloru złamanej bieli.
Preparat 16 - Przykład przygotowawczy
N-{2-Benzyloksy-5-[(R)-2-bromo-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]fenylo}formamid (R)-2-Bromo-1-(3-formamido-4-benzyloksyfenylo)etanol (9,9 g, 28 mmol) rozpuszczono w dimetyloformamidzie (36 ml). Dodano imidazol (2,3 g, 34 mmol) i chlorek tert-butylodimetylosililu (4,7 g, 31 mmol). Roztwór mieszano pod azotem przez 72 h. Dodano jeszcze imidazolu (0,39 g, 5,7 mmol) i chlorku tert-butylodimetylosililu (0,64 g, 4,3 mmol) i mieszano przez jeszcze 20 h. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono mieszaniną octanu izopropylu (53 ml) i heksanu (27 ml) i przeniesiono do rozdzielacza. Warstwę wodną przemyto dwa razy mieszaniną wody (27 ml) i nasyconego wodnego roztworu chlorku sodu (27 ml), po czym na koniec nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu (27 ml). Warstwę wodną wysuszono nad siarczanem sodu. Dodano krzemionkę (23,6 g) i heksan (27 ml) i zawiesinę mieszano przez 10 minut. Usunięto osad przez filtrację i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość krystalizowano z heksanu (45 ml), otrzymując 8,85 g (19 mmol, 68%) związku tytułowego w postaci osadu. MS m/z: [M + H+] obl. dla C22H30NO3SiBr 464,1; znaleziono 464,2.
Substrat, (R)-2-bromo-1-(3-formamido-4-benzyloksyfenylo)etanol, można wytworzyć tak jak opisano w opisie patentu USA nr 6,268,533 B1; lub R. Hett et al., Organic Process Research i Development, 1998, 2:96-99; lub stosując procedury podobne do tych opisanych w Hong et al., Tetrahedron Lett., 1994, 35:6631; lub podobnych do tych opisanych w patencie USA nr 5,495,054.
Preparat 17 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-(4-benzyloksy-3-formyloaminofenylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 16 (500 mg, 1,008 mmol) i jodku sodu (243 mg, 1,62 mmol) mieszano w tetrahydrofuranie (0,5 ml) przez 15 minut w temperaturze pokojowej. Dodano następnie produkt z preparatu 11, (564 mg, 1,29 mmol) i wodorowęglan sodu (272 mg, 3,24 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 80°C przez 24 h. Następnie mieszaninę reakcyjną pozostawiono do samorzutnego ochłodzenia. Dodano wodę (2 ml) i mieszaninę ekstrahowano dichlorometanem (2 x 2 ml). Połączone ekstrakty organiczne przemyto 1M kwasem chlorowodorowym (2 x 1 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% metanol/dichlorometan), otrzymując związek tytułowy (360 mg, 0,44 mmol, wydajność 41%). HPLC (10-70) Rt = 4,96; MS m/z: [M + H+] obl. dla C49H68N4O5 821,51; znaleziono 821,9.
PL 216 397 B1
Preparat 18 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-(4-benzyloksy-3-formyloaminofenylo)-2-hydroksyetyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 17 (360 mg, 0,44 mmol) w tetrahydrofuranie (2,2 ml) w temperaturze pokojowej dodano trifluorowodorek trietyloaminy (108 μ!, 0,66 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 24 h i następnie rozcieńczono dichlorometanem (5 ml) i przemyto 1M kwasem chlorowodorowym (2 ml) i nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (2 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy związek tytułowy stosowano bezpośrednio w następnym etapie bez dalszego oczyszczania. HPLC (10-70) Rt = 4,6; MS m/z: tM + H+] obl. dla C43H54N4O5 707,43; znaleziono 707,8.
P r z y k ł a d 4 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]nonyIo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 18 (311 mg, 0,44 mmol) w etanolu (4 ml) dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (124 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru. Mieszano przez 12 h, po czym mieszaninę reakcyjną przesączono przez słupek celitu, przemyto metanolem (2 ml) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (41 mg). HPLC (10-70) Rt = 3,0; MS m/z: tM + H+] obl. dla C16H48N4O5 617,39; znaleziono 617,5.
P r z y k ł a d 5 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-((R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2,3,4-tetrahydrochinolin-5-yIo)etyIoamino]nonylo}piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z przykładu 3 (80 mg, 0,11 mmol) w etanolu (1,1 ml) dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (80 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru. Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 12 h, następnie przesączono przez słupek celitu. przemyto metanolem (2 ml) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy materiał poddano ponownie powyższym warunkom dla zapewnienia zakończenia reakcji. Uzyskaną pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (6 mg). HPLC (10-70) Rt = 3,23; MS m/z: tM + H+] obl. dla C38H50N4O5 643,39; znaleziono 643,7.
Preparat 19 - Przykład przygotowawczy
Ester metylowy kwasu 3-[4-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)piperydyn-1-ylo]propionowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 8 (1,00 g, 3,38 mmol) i DIPEA (1,76 ml, 10,1 mmol) w acetonitrylu (34 ml) dodano w temperaturze 50°C 3-bromopropionian metylu (553 μ! 5,07 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 50°C do następnego dnia. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (30 ml). Uzyskany roztwór przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (5-10% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy (905 mg, 70%).
Preparat 20 - Przykład przygotowawczy
Kwas 3-[4-(bifenyIo-2-ilokarbamoiloksy)piperydyn-1-ylo]propionowy
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 19 (902 mg, 2,37 mmol) i wodorotlenku litu (171 mg, 7,11 mmol) w 50% THF/H2O (24 ml) ogrzewano w temperaturze 30°C do następnego dnia, i następnie zakwaszono stężonym kwasem chlorowodorowym i liofilizowano, otrzymując związek tytułowy (wydajność ~ 100%, zawiera również sole LiCl).
Preparat 21 - Przykład przygotowawczy
Ester tert-butylowy kwasu {5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetyIosilanyloksy)etyloamino]pentylo}karbamowego
Produkt z preparatu 13 (600 mg, 1,23 mmol) i N-tert-butoksykarbonylo-1,5-diaminopentan (622 mg, 3,07 mmol) rozpuszczono w dimetylosulfotlenku (1,23 ml) i ogrzewano do 105°C przez 6 h. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono i rozcieńczono octanem etylu (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (4 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (5-10% metanol/dichlorometan), otrzymując związek tytułowy (wydajność ~100%).
PL 216 397 B1
Preparat 22 - Przykład przygotowawczy
5-[(R)-2-(5-aminopentyloamino)-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-benzyloksy-1 H-chinolin-2-on
Roztwór produktu z Preparatu 21 (800 mg, 1,31 mmol) w mieszaninie kwas trifluorooctowy//dichlorometan (25%, 12 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i surową pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (15 ml) i przemyto 1N wodorotlenkiem sodu (8 ml). Fazę organiczną oddzielono, wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (509 mg, wydajność 81% na 2 etapy).
Preparat 23 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]pentylokarbamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do produktu z Preparatu 20 (417 mg, 1,13 mmol) i HATU (430 mg, 1,13 mmol) dodano produkt z Preparatu 22 (458 mg, 0,90 mmol) w DMF (1,8 ml), a następnie DIPEA (204 pl, 1,17 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 50°C przez 12 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (10 ml). Uzyskany roztwór przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (4 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (5-10% metanol/dichlorometan i 0,5% NH4OH), otrzymując związek tytułowy (240 mg, wydajność 31%).
Preparat 24 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]pentylokarbamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 23 (240 mg, 0,28 mmol) w dichlorometanie (2,8 ml) dodano trifluorowodorek metyloaminy (91 pl, 0,56 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h, po czym rozcieńczono dichlorometanem (10 ml). Uzyskany roztwór przemyto następnie nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml), po czym fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (209 mg, wydajność 100%).
P r z y k ł a d 6 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentylokarbamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 24 (209 mg, 0,28 mmol) w etanolu (2,8 ml) dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (81 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (58 mg). HPLC (10-70) Rt = 2,30; MS m/z: [M + H+] obl. dla C37H45N5O6 656,34; znaleziono 656,6; [a]20D = -6,5 (c=1,0 mg/ml, woda).
P r z y k ł a d 6A - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-etyloamino]pentylokarbamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Alternatywnie, związek tytułowy można wytworzyć w sposób następujący:
(a) 5-Chloropentanal
Do trójszyjnej kolby okrągłodennej o pojemności 2 I, wyposażonej w mieszadło magnetyczne, wkraplacz i kontroler temperatury pod azotem, dodano 5-chloropentanol (53 g, 0,433 mol) i dichlorometan (300 ml). Tę mieszaninę ochłodzono do 5°C i dodano roztwór wodorowęglanu sodu (5 g, 0,059 mol) i bromku potasu (5,1 g, 0,043 mol) w wodzie (225 ml). Dodano wolny rodnik 2,2,6,6-tetrametylo-1-piperydynyloksylowy (TEMPO) (63 mg, 0,4 mmol), po czym wkroplono przez wkraplacz 10 do 13% roztwór podchlorynu sodu (275 ml) z szybkością taką aby utrzymać temperaturę około 8°C (+/- 2°C) za pomocą łaźni z lodem (w ciągu około 45 minut). Po zakończeniu dodawania podchlorynu sodu mieszaninę mieszano przez 30 minut, utrzymując temperaturę około 5°C. Dodano roztwór wodorosiarczynu sodu (4 g) w wodzie (30 ml) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 30 minut. Następnie warstwy mieszaniny rozdzielono, i warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (1 x 50 ml). Następnie połączone warstwy dichlorometanowe przemyto wodą (1 x 50 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytu44
PL 216 397 B1 łowy (53 g). Produkt destylowano w temperaturze 65°C/8 torr, otrzymując związek tytułowy (31,16 g) w postaci pomarańczowego osadu (czystość GC 70 do 80%).
Produkt oczyszczano dalej przez dodanie surowego materiału (4 g) do mieszaniny etanolu (920 ml), octanu etylu (12 ml) i wody (4 ml). Dodano wodorosiarczyn sodu (4 g) i mieszaninę ogrzewano do wrzenia przez 4 h, po czym ochłodzono do temperatury pokojowej i mieszano przez 14 h w temperaturze pokojowej, otrzymując bardzo gęstą zawiesinę. Odsączono substancje stałe na filtrze z gruboziarnistego spieku szklanego, przemyto mieszaniną rozpuszczalników (5 ml) i wysuszono substancje stałe, otrzymując 8,4 g adduktu wodorosiarczynu. Następnie materiał ten dodano do MTBE (20 ml) i mieszając energicznie dodano 1N wodny roztwór wodorotlenek sodu (45 ml). Uzyskaną dwufazową mieszaninę mieszano energicznie aż do rozpuszczenia wszystkich substancji stałych (około 15 min) i następnie rozdzielono warstwy. Warstwę wodną ekstrahowano MTBE (20 ml) i połączone warstwy MTBE wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono, otrzymując 3,46 g związku tytułowego w postaci bezbarwnej cieczy (czystość GC >90%).
(b) 5-[(R)-2-[Benzylo-(5-chloropentyIo)amino]-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-benzyIoksy-1H-chinolin-2-on
Do trójszyjnej kolby okrągłodennej o pojemności 1 I dodano produktu z Preparatu 28 (48,4 g, 94 mmol). dichlorometan (400 ml) i lodowaty kwas octowy (11,3 ml). Tę mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C (łaźnia lodowa), dodano produkt z etapu (a) (12,5 g, 103,6 mmol) i kontynuowano mieszanie przez 15 minut. Następnie dodano w porcjach w ciągu 15 minut triacetoksyborowodorek sodu (59,8 g, 282 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C do 10°C przez 2 h. Następnie powoli dodano wodny nasycony roztwór wodorowęglanu sodu (200 ml) (wydzielanie gazu) i kontynuowano mieszanie przez 15 minut. Następnie pH roztworu ustawiono stałym węglanem sodu na pH około 9 i rozdzielono warstwy. Warstwę wodną przemyto 5% wodnym roztworem chlorku sodu (200 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (53 g).
(c) 5-[(R)-2-[(5-N,N-Diformyloaminopentylo)benzyloamino]-1-(tert-butylodimetylosiIanyloksy)etylo]-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on
Do mieszanego roztworu produktu z etapu (b) (26,5 g, 42,8 mmol) w 1-metylo-2-pirolidynonie (175 ml) dodano diformyloamid sodu (6,1 g, 64,2 mmol) i jodek sodu (2,13 g, 14,3 mmol). Kolbę reakcyjną przedmuchano azotem, po czym mieszaninę ogrzewano w temperaturze 65°C przez 8 h. Następnie mieszaninę ochłodzono do temperatury pokojowej i dodano wody (300 ml) i octanu etylu (100 ml). Tę mieszaninę mieszano przez 10 minut i następnie rozdzielono warstwy. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (150 ml) i połączone warstwy organiczne przemyto wodą (300 ml), wodną 50% solanką (300 ml), wodą (300 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy (23,3 g).
(d) 5-[(R)-2-[(5-Aminopentylo)benzyloamino]-1-(tert-butylodimetyIosilanyloksy)etylo]-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on
Do mieszanego roztworu produktu z etapu (c) (10,5 g, 16 mmol) w metanolu (75 ml) dodano kwas p-toluenosulfonowy (7,42 g, 39 mmol). Uzyskaną mieszaninę ogrzewano w temperaturze 40°C przez 15 h, po czym zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem do około połowy objętości. Dodano metanol (70 ml) i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 50°C przez 2 h, po czym zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem. Dodano wodę (100 ml), metanol (50 ml) i MTBE (100 ml) i tę mieszaninę mieszano przez 15 minut i następnie rozdzielono warstwy. Do warstwy wodnej dodano 1N wodny roztwór wodorotlenku sodu (45 ml) i MTBE (100 ml) i tę mieszaninę mieszano przez 15 minut. Następnie rozdzielono warstwy i warstwę wodną ekstrahowano MTBE (100 ml). Połączone warstwy MTBE wysuszono (MgSO4), przesączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy w postaci żółtego oleju (7,3 g). Materiał ten zawierał około 13% (według HPLC) odpowiadającego związku des-tert-butylodimetylosililowego.
(e) Kwas 3-[4-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)piperydyn-1-ylo]propionowy
Do roztworu produktu z Preparatu 8 (50 g, 67,6 mmol) w dichlorometanie (500 ml) dodano kwas akrylowy (15,05 ml, 100 mmol). Uzyskaną mieszaninę ogrzewano w temperaturze 50°C we wrzeniu przez 18 h, po czym usunięto rozpuszczalnik. Dodano metanol (600 ml) i tę mieszaninę ogrzewano w temperaturze 75°C przez 2 h i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej, otrzymując gęstą zawiesinę. Zebrano osad przez filtrację, przemyto metanolem (50 ml) i wysuszono na powietrzu, otrzymując związek tytułowy (61 g, czystość >96%) w postaci białego proszku.
PL 216 397 B1 (f) Ester 1-[2-(5-{benzylo-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]amino}pentylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Mieszaninę produktu z etapu (e) (3,68 g, 10 mmol) i N,N-dimetyloformamidu (50 ml) ogrzewano w temperaturze 60°C aż do całkowitego rozpuszczenia osadu i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Dodano produkt z etapu (d) (6 g, 10 mmol) i diizopropyloetyloaminę (3,5 ml) i mieszaninę reakcyjną ochłodzono do 0°C. Dodano w jednej porcji PyBOP (6,25 g, 12 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C do temperatury pokojowej przez 2 godziny. Następnie mieszaninę reakcyjną wylano do zimnej wody (500 ml), mieszając, i pH uzyskanej mieszaniny ustawiono na około 2, stosując 1M wodny roztwór kwasu chlorowodorowego. Tę mieszaninę mieszano przez 15 minut, po czym przesączono, zbierając osad, który przemyto wodą (100 ml) i wysuszono, otrzymując związek tytułowy (8,7 g, czystość HPLC >95%) w postaci osadu koloru złamanej bieli.
(g) Ester 1-(2-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etylamino]pentylokarbamoilo}etyIo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyI-2-ylokarbamowego
Produkt z etapu (f) można odbezpieczyć stosując zasadniczo te same procedury jak te opisane w Preparacie 24 i Przykładzie 6, otrzymując związek tytułowy.
Preparat 25 - Przykład przygotowawczy
2-(N-Benzyloksykarbonylo-N-metyloamino)etanal (a) 2-(N-Benzyloksykarbonylo-N-metyloamino)etanol
Do mieszanego roztworu 2-(metyloamino)etanolu (10 g, 133,3 mmol) w THF (100 ml) i wodnego roztworu węglanu sodu (100 ml) wkroplono w ciągu 15 minut w temperaturze 0°C chloromrówczan benzylu (19 g, 111,1 mmol) w THF (20 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 0°C przez 12 h, po czym ekstrahowano EtOAc (2 x 200 ml). Warstwę wodną przemyto wodnym roztworem węglanu sodu (200 ml) i wysuszono (węglan potasu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (22,5 g, wydajność 97%).
(b) 2-(N-Benzyloksykarbonylo-N-metyloamino)etanal
Do mieszanego roztworu produktu z etapu (a) (20,9 g, 0,1 mol) w dichlorometanie (200 ml) w temperaturze -10°C dodano DMSO (71 ml, 1 mol) i DIPEA (87,1 ml, 0,5 mol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze -10°C przez 15 minut, po czym dodano kompleks tritlenku siarki z pirydyną (79,6 g, 0,5 mol) i uzyskaną mieszaninę mieszano przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną wygaszono przez dodanie 1M kwasu chlorowodorowego (200 ml). Warstwę wodną oddzielono i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (100 ml), solanką (100 ml), wysuszono (węglan potasu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (20,7 g, wydajność ~100%).
Preparat 26 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(metyloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 25 (20,7 g, 100 mmol) i produktu z Preparatu 8 (25 g, 84,7 mmol) w MeOH (200 ml) dodano triacetoksyborowodorek sodu (21,2 g, 100 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 12 h w temperaturze pokojowej, po czym wygaszono ją 2M kwasem chlorowodorowym i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu (200 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (100 ml) i solanką (50 ml), po czym wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (50-90% EtOAc/heksan), otrzymując ester 1-[2-(benzyloksykarbonylometyloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego w postaci oleju.
Olej rozpuszczono w metanolu (100 ml) i dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (5 g). Mieszaninę reakcyjną mieszano pod wodorem (30 psi) przez 12 h, po czym przesączono przez Celit, który przemyto metanolem, i odparowano rozpuszczalnik, otrzymując związek tytułowy (13,2 g, wydajność 44%).
Preparat 27 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(6-bromoheksanoilo)metyIoamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 26 (6,2 g, 17,6 mmol) i DIPEA (6,13 ml, 35,2 mmol) w dichloroetanie (170 ml) dodano chlorek 6-bromoheksanoilu (3,23 ml, 21,1 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 godzinę i następnie rozcieńczono ją EtOAc (250 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 200 ml) i solanką (200 ml), po czym wysuszono
PL 216 397 B1 (siarczan magnezu). Rozpuszczalnik usunięto pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (6,6 g, wydajność 73%).
Preparat 28 - Przykład przygotowawczy
8-Benzyloksy-5-[(R)-2-(N-benzyloamino)-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-1 H-chinolin-2-on
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 13 (1,00 g, 2,05 mmol) i benzyloaminy (493 pl, 4,51 mmol) w DMSO (1,7 ml) ogrzewano w temperaturze 105°C przez 4 h. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ochłodzenia, po czym rozcieńczono ją EtOAc (10 ml) i warstwę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem chlorku amonu (5 ml) 1N wodorotlenkiem sodu (5 ml), wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (50% EtOAc/heksan), otrzymując związek tytułowy (700 mg, 67%). MS m/z: [M + H+] obl. dla C31H38N2O3Si 515,27; znaleziono 515,5.
Preparat 29 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(6-{benzylo-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetyIosilanyloksy)etylo]amino}heksanoilo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 28 (807 mg, 1,57 mmol) i DIPEA (819 μ|, 4,7 mmol) w acetonitrylu (3,14 ml) dodano produktu z Preparatu 27 (995 mg, 1,88 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do 80°C przez 24 h. Usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w EtOAc (10 ml), po czym przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml), wysuszono (siarczan magnezu), i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy materiał oczyszczono przez chromatografię kolumnową (4-6% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy (452 mg, wydajność 30%).
Preparat 30 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(6-{benzylo-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetylo]amino}heksanoilo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 29 (452 mg, 0,47 mmol) w dichlorometanie (4,7 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (116 μ!, 0,71 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h, po czym rozcieńczono ją dichlorometanem (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (wydajność 100%).
P r z y k ł a d 7 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-({6-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heksanoiIo}metyIoamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 30 (400 mg, 0,47 mmol) w etanolu (4,7 ml) dodano pallad ((10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (160 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (73 mg). HPLC (10-70) Rt = 2,33; MS m/z: [M + H+] obl. dla C38H47N5O6 670,36; znaleziono 670. [a]20D = -9,4 (c = 1,0 mg/ml, woda).
Preparat 31 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-(aminometylo)fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyI-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu 4-(N-tert-butoksykarbonyloaminometylo)aniliny (756 mg, 3,4 mmol), produktu z Preparatu 20 (1,5 g, 4,08 mmol) i HATU (1,55 g, 4,08 mmol) w DMF (6,8 ml) dodano DIPEA (770 μ( 4,42 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 50°C do następnego dnia, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% MeOH/DCM), otrzymując osad, który rozpuszczono w TFA/DCM (25%, 30 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i surową pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (30 ml) i przemyto 1N wodorotlenkiem sodu (15 ml). Fazę organiczną oddzielono, wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (1,5 g, 94% na 2 etapy).
PL 216 397 B1
Preparat 32 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butyIodimetylosilanyloksy)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 31 (489 mg, 1,04 mmol), produktu z Preparatu 13 (610 mg, 1,25 mmol), wodorowęglanu sodu (262 mg, 3,12 mmol) i jodku sodu (203 mg, 1,35 mmol) w THF (0,52 ml) ogrzewano w temperaturze 80°C przez 12 h. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Fazę organiczną wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (10% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (687 mg, wydajność 77%).
Preparat 33 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(8-Benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 32 (687 mg, 0,8 mmol) w dichlorometanie (8 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (261 ąl, 1,6 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h, po czym rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (500 mg, wydajność 81%).
P r z y k ł a d 8 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyI-2-yIokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 33 (500 mg, 0,65 mmol) w etanolu (6,5 ml) dodano pallad ((10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (200 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (81 mg, sól 2 TFA). HPLC (10-70) Rt = 2,41; MS m/z: [M + H+] obl. dla C39H41N5O6 676,32; znaleziono 676,5.
Preparat 34 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-tert-butoksykarbonyloaminoetylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 8 (2,00 g, 6,76 mmol) i DIPEA (3,54 ml, 20,3 mmol) w acetonitrylu (67,6 ml) w temperaturze 50°C dodano bromek 2-tert-butoksykarbonyloaminoetylu (1,82 g, 8,11 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 50°C do następnego dnia. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (60 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (30 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (5% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy w postaci osadu (2,32 g, wydajność 78%).
Preparat 35 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-aminoetylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 34 rozpuszczono w TFA/DCM (25%, 52 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i surową pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (30 ml) i przemyto 1N wodorotlenkiem sodu (15 ml). Fazę organiczną oddzielono, wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (1,61 g, wydajność 90%).
Preparat 36 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-aminometylbenzoiloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 35 (339 mg, 1 mmol), kwasu 4-(tertbutoksykarbonyloaminometylo)benzoesowego (301 mg, 1,2 mmol) i HATU (456 mg, 1,2 mmol) w DMF (2 ml) dodano DIPEA (226 ąl, 1,3 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej do następnego dnia i następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt rozpuszczono w TFA/DCM (25%, 10 ml) i tę mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h. Usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i surową pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (15 ml) i przemyto 1N wodorotlenkiem
PL 216 397 B1 sodu (5 ml). Fazę organiczną oddzielono, wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (472 mg, ~100% na 2 etapy).
Preparat 37 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]metylo}benzoiloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 36 (520 mg, 1,1 mmol), produktu z Preparatu 13 (634 mg, 1,3 mmol), wodorowęglanu sodu (277 mg, 3,3 mmol) i jodku sodu (215 mg, 1,43 mmol) w THF (0,55 ml) ogrzewano w temperaturze 80°C przez 12 h. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Następnie fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (316 mg, wydajność 33%).
Preparat 38 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}benzoiloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 37 (316 mg, 0,36 mmol) w dichlorometanie (3,6 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (117 μΙ, 0,72 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h i następnie rozcieńczono dichlorometanem (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Fazę organiczną wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy, który stosowano bezpośrednio w następnym etapie (wydajność 100%).
P r z y k ł a d 9 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etylamino]metylo}benzoiloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 38 (275 mg, 0,36 mmol) w etanolu (3,6 ml) dodano pallad ((10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (275 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (6 mg, sól 2 TFA). HPLC (10-70) Rt = 2,26; MS m/z: [M + H+] obl. dla C39H41N5O6 676,32; znaleziono 676,5.
Preparat 39 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-aminoetylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z Preparatu 8 (1,46 g, 4,95 mmol) i diizopropyloetyloaminy (1,03 ml, 5,94 mmol) w acetonitrylu (24 ml) dodano bromek 2-tert-butoksykarbonyloaminoetylu (1,22 g, 5,44 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 65°C przez 12 godzin, kiedy to analiza MS pokazała, że reakcja jest zakończona. Mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha, po czym dodano dichlorometan (10 ml). Dodano kwas trifluorooctowy i mieszaninę tę mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 godziny, kiedy to analiza MS pokazała, że reakcja jest zakończona. Następnie mieszaninę zatężono do połowy objętości i do roztworu dodano 1N wodorotlenek sodu aż do uzyskania pH 14. Warstwę wodną przemyto solanką, następnie wysuszono nad siarczanem magnezu i przesączono. Przesącz zatężono, otrzymując 1,6 g związku tytułowego w postaci osadu. MS m/z: [M + H+] obl. dla C20H25N3O2 340,2; znaleziono 340.
Preparat 40 - Przykład przygotowawczy
5-[(R)-2-(5-AminopentyIoamino)-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on
Do roztworu produktu z preparatu 13 (1,00 g, 2,05 mmol) w dimetylosulfotlenku (2 ml) dodano N-tert-butoksykarbonylo-1,5-diaminopentan (1,04 g, 5,12 mmol). Roztwór mieszano w temperaturze 75°C przez 12 godzin, kiedy to analiza LCMS pokazała, że reakcja jest zakończona. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią do sucha. Do pozostałości dodano dichlorometan (2 ml), po czym kwas trifluorooctowy (1 ml). Roztwór mieszano w temperaturze pokojowej przez około 3 godziny, kiedy to analiza MS pokazała, że reakcja jest zakończona. Roztwór zatężono do połowy objętości i dodano 1N wodorotlenek sodu aż do uzyskania pH 14. Warstwę wodną zebrano, przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem magnezu, po czym zatężono, otrzymując 782 mg związku tytułowego w postaci oleju. MS m/z: [M + H+] obl. dla C29H43N3O3Si 510,8; znaleziono 510.
PL 216 397 B1
Preparat 41 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(3-{5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]pentylo}ureido)etylo]piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z preparatu 39 (266 mg, 0,78 mmol) w dimetyloformamidzie (4 ml) dodano karbonylodiimidazol (127 mg, 0,78 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Po 3 godzinach do mieszaniny reakcyjnej dodano produkt z Preparatu 40 (399 mg, 0,78 mmol) i tę mieszaninę mieszano przez 12 godzin w temperaturze pokojowej, kiedy to analiza LCMS pokazała, że reakcja jest zakończona. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią i pozostałość rozcieńczono octanem etylu (5 ml). Warstwę wodną przemyto dwa razy nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml), po czym solanką (5 ml). Warstwę wodną wysuszono nad siarczanem magnezu, przesączono, po czym zatężono, otrzymując 597 mg związku tytułowego w postaci osadu, który stosowano bez dalszego oczyszczania. MS m/z: [M + H+] obl. dla C50H66N6O6Si 875,5; znaleziono 875.
Preparat 42 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(3-{5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]pentylo}ureido)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z preparatu 41 (597 mg, 0,68 mmol) w tetrahydrofuranie (3,4 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (0,16 ml, 1,02 mmol) i tę mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez około 12 godzin, po którym to czasie ustalono za pomocą analizy MS, że reakcja jest zakończona. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu (5 ml) i tę mieszaninę przemyto 1N wodorotlenkiem sodu (5 ml), solanką, wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując 417 mg związku tytułowego w postaci osadu. MS m/z: [M + H+] obl. dla C44H51N6O6 760,4; znaleziono 760.
P r z y k ł a d 10 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(3-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyIoamino]pentylo}ureido)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylo-karbamowego, ditrifluorooctan
Roztwór produktu z Preparatu 42 (417 mg, 0,55 mmol) w etanolu (3 ml) przedmuchano azotem przez około 10 minut. Dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (200 mg) i roztwór ponownie przedmuchano azotem przez około 10 minut. Kolbę przedmuchano pod próżnią, po czym napełniono trzy razy azotem i następnie nad kolbą umieszczono balon napełniony wodorem. Mieszaninę reakcyjną mieszano pod wodorem przez 12 godzin, po którym to czasie ustalono za pomocą analizy MS, że reakcja jest zakończona. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono, i przesącz organiczny zatężono i oczyszczono za pomocą HPLC (10-35% w ciągu 60 minut), otrzymując 146 mg związku tytułowego w postaci proszku. MS m/z: [M + H+] obl. dla C37H46N6O6 671,4; znaleziono 670. HPLC (10-70) Rt = 2,6 minut.
P r z y k ł a d 11 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[3-(3-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentylo}ureido)propylo]piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Stosując metodę opisaną powyżej w Preparatach 39-42 i Przykładzie 10, oraz zastępując bromkiem 3-tert-butoksykarbonyloaminoprop-1-ylu bromek 2-tert-butoksykarbonyloaminoetylu w Preparacie 39, wytworzono związek tytułowy. MS m/z: [M + H+] obl. dla C38H48N6O6 685,4; znaleziono 684. HPLC (10-70) Rt = 2,6 minut.
Preparat 43 - Przykład przygotowawczy
6-(2-Bromo-(R)-1-tert-butylodimetylosililoksy)etylo-2,2-dimetylo-1,3-benzodioksan (a) 6-Bromo-2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyna
Do alkoholu 5-bromo-2-hydroksybenzylowego (93 g, 0,46 mol, dostępny w firmy Sigma-Aldrich) w 2,0 I 2,2-dimetoksypropanu dodano 700 ml acetonu, po czym chlorek cynku (170 g). Mieszano przez 18 godzin, po czym dodano 1,0M wodny roztwór wodorotlenku sodu aż do zalkalizowania fazy wodnej. Do zawiesiny dodano eter dietylowy (1,5 I) i fazę organiczną zdekantowano do rozdzielacza. Fazę organiczną przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy w postaci oleju.
(b) 6-Acetylo-2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyna
Do produktu z etapu (a) (110 g, 0,46 mol) w 1,0 I THF w temperaturze -78°C dodano przez wkraplacz za pomocą strzykawki 236 ml (0,51 mol) 2,14M roztworu n-butylolitu w heksanie. Po minutach dodano N-metylo-N-metoksyacetamid (71 g, 0,69 mol, dostępny z firmy TCI). Po 2 godzinach mieszaninę reakcyjną wygaszono wodą, rozcieńczono 2,0 I 1,0M wodnego buforu fosforanowego (pH = 7,0) i ekstrahowano raz eterem dietylowy. Fazę eteru dietylowego przemyto raz solanką,
PL 216 397 B1 wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując jasnopomarańczowy olej. Olej rozpuszczono w minimalnej objętości octanu etylu, i rozcieńczono heksanem, otrzymując związek tytułowy w postaci krystalicznego osadu.
(c) 6-Bromoacetylo-2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyna
Do produktu z etapu (b) (23,4 g, 0,113 mol) w 600 ml THF w temperaturze -78°C dodano 135 ml 1,0M roztworu heksametylodisilazanu sodu w THF (Sigma-Aldrich). Po 1 godzinie dodano chlorek trimetylosililu (15,8 ml, 0,124 mol). Po następnych 30 minutach dodano brom (5,82 ml, 0,113 mol). Po 10 minutach reakcję wygaszono przez rozcieńczenie mieszaniny reakcyjnej eterem dietylowym i wylanie do 500 ml 5% wodnego roztworu Na2SO3 zmieszanego z 500 ml 5% wodnego roztworu NaHCO3. Fazy rozdzielono i fazę organiczną przemyto solanką, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy w postaci oleju, który zestalił się podczas przechowywania w lodówce.
(d) (R)-2-Bromo-1-(2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyn-6-ylo)etanol
Do produktu z etapu (c) (10 g, 35,1 mmol) w 100 ml THF dodano stały katalizator z Preparatu 13, etap (c)(1) (0,97 g, 3,5 mmol). Roztwór ochłodzono do temperatury między -20°C a -10°C i wkroplono przez wkraplacz BH3-THF (35 ml, 35 mmol) rozcieńczony 50 ml THF. Po zakończeniu dodawania mieszaninę reakcyjną pozostawiono do samorzutnego ogrzania sie do temperatury otoczenia. Po 30 minutach mieszaninę reakcyjną wygaszono przez powolne dodanie 50 ml metanolu, po czym zatężono do gęstego oleju. Olej oczyszczono przez chromatografię na silikażelu, eluując mieszaniną 1:2 octan etylu/heksan. Frakcje połączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy w postaci osadu koloru złamanej bieli.
(e) [(R)-2-Bromo-1-(2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyn-6-ylo)etoksy]-tert-butylodimetylosilan
Do produktu z etapu (d) (10 g, 34,8 mmol) i imidazolu (4,7 g, 69,7 mmol) rozpuszczonych w 100 ml DMF dodano chlorek tert-butylodimetylosililu (5,78 g, 38,3 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 18 godzin. Następnie mieszaninę reakcyjną podzielono między 200 ml nasyconego roztworu chlorku sodu i 200 ml eteru dietylowego. Warstwę wodną ekstrahowano 200 ml eteru dietylowego. Warstwy organiczne połączono, przemyto nasyconym roztworem chlorku sodu (3 x 100 ml), wysuszono nad MgSO4 i zatężono. Produkt oczyszczono przez chromatografię na silikażelu, eluując heksanem, po czym 5% octanem etylu w heksanie. Żądane frakcje połączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy w postaci oleju.
Preparat 44 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[2-(tert-butylodimetyIosilanyloksy)-2-(2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyn-6-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 43 (802 mg, 2,00 mmol) i jodek sodu (300 mg, 2,00 mmol) mieszano w tetrahydrofuranie (0,77 ml) przez 15 minut w temperaturze pokojowej. Dodano produkt z preparatu 11 (675 mg, 1,54 mmol) i wodorowęglanu sodu (388 mg, 4,62 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 80°C przez 24 h. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono i dodano wody (2 ml). Następnie mieszaninę ekstrahowano dichlorometanem (2 x 2 ml). Połączone ekstrakty organiczne wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% metanol/dichlorometan), otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (798 mg, 1,05 mmol, wydajność 60%). MS m/z: tM + H+] obl. dla C45H67N3O5Si 758,5; znaleziono 758,6.
Preparat 45 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-(2-(2,2-dimetylo-4H-benzo[1,3]dioksyn-6-ylo)-2-hydroksyetyloamino]nonyIo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 44 (798 mg, 1,05 mmol) w dichlorometanie (10,5 ml) w temperaturze pokojowej dodano trifluorowodorek trietyloaminy (342 μ! 2,10 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 24 h i następnie rozcieńczono ją dichlorometanem (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (15 ml). Warstwę wodną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy związek tytułowy wydzielono w postaci oleju (659 mg, 1,02 mmol), który stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania. MS m/z: tM + H+] obl. dla C39H53N3O5 644,4; znaleziono 644,8.
P r z y k ł a d 12 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(4-hydroksy-3-hydroksymetyIofenylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
PL 216 397 B1
Kwas trifluorooctowy (2,80 ml) dodano do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 45 (600 mg, 0,93 mmol) w THF/H2O (14 ml, 1:1) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 h w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem i rozpuszczono w 20% MeCN/H2O, po czym oczyszczono metodą preparatywnej HPLC, otrzymując związek tytułowy (200 mg, sól 2TFA). HPLC (10-70) Rt = 2,76; MS m/z: [M + H+] obl. dla C36H49N3O5 604,4; znaleziono 604,8.
Preparat 46 - Przykład przygotowawczy
1-[1-(9-Benzyloaminononylo)piperydyn-4-ylo]-3-bifenyl-2-ylomocznik
Do roztworu produktu z preparatu 4 (2,40 g, 5,52 mmol) w metanolu (25 ml) dodano N-benzyloaminę (0,903 ml, 8,30 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej. Po 10 minutach do mieszaniny reakcyjnej dodano triacetoksyborowodorek sodu (1,75 g, 8,30 mmol). Postęp reakcji śledzono za pomocą analizy HPLC. Po 2 h w temperaturze pokojowej reakcję wygaszono wodą (5 ml), po czym zatężono do połowy objętości pod próżnią. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (15 ml) i przemyto 1N wodorotlenkiem sodu (2 x 10 ml), po czym solanką (5 ml). Warstwę wodną wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy.
Preparat 47 - Przykład przygotowawczy
Ester metylowy kwasu 2-benzyloksy-5-(2-bromoacetylo)benzoesowego (a) Ester metylowy kwasu 2-benzyloksy-5-acetylobenzoesowego
5-Acetylosalicylan metylu (100 g, 0,515 mol) rozpuszczono w acetonitrylu (1 I) w kolbie o pojemności 2 I w warunkach wrzenia i w atmosferze azotu. Dodano porcjami w ciągu 15 minut węglan potasu (213,5 g, 1,545 mol). Dodano przez wkraplacz w ciągu 15 minut bromek benzylu (67,4 ml, 0.566 mol). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do 85°C przez 9 h, po czym przesączono i przemyto acetonitrylem (100 ml). Roztwór zatężono do objętości około 300 ml pod zmniejszonym ciśnieniem i podzielono między wodę (1 I) i octanu etylu (1 I). Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem chlorku sodu (250 ml), wysuszono siarczanem magnezu (75 g), po czym przesączono i przemyto octanem etylu (100 ml). Warstwę organiczną zatężono, otrzymując ester metylowy kwasu 2-benzyloksy-5-acetylobenzoesowego w postaci osadu (wydajność 100%).
(b) Ester metylowy kwasu 2-benzyloksy-5-(2-bromoacetylo)benzoesowego
Produkt z etapu (a) (10,0 g, 35,2 mmol) rozpuszczono w chloroformie (250 ml) w kolbie o pojemności 500 w atmosferze azotu. Dodano przez wkraplacz w ciągu 30 minut brom (1,63 ml,
31,7 mmol) rozpuszczony w chloroformie (50 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2,5 h, po czym zatężono, otrzymując osad. Osad rozpuszczono w toluenie (150 ml) delikatnie ogrzewając, po czym dodano eter etylowy (150 ml), otrzymując związek tytułowy jako krystaliczny osad (wydajność 55%).
Preparat 48 - Przykład przygotowawczy
Ester metylowy kwasu 5-[2-(benzylo-{9-[4-(3-bifenylo-2-yloureido)piperydyn-1-ylo]nonylo}amino)acetylo]-2-benzyloksybenzoesowego
Do roztworu produktu z preparatu 46 (448 mg, 0,85 mmol) w dimetylosulfotlenku (4,5 ml) dodano produkt z preparatu 47 (371 mg, 1,00 mmol), po czym węglan potasu (234 mg, 1,7 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 40°C przez 6 h, po którym to czasie za pomocą analizy HPLC nie obserwowano już produktu z Preparatu 46. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury otoczenia i przesączono, i następnie rozcieńczono etanolem (4 ml). Do mieszaniny reakcyjnej dodano borowodorek sodu (63 mg, 1,7 mmol) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 h. Mieszaninę reakcyjną wygaszono 0,5M chlorkiem amonu (5 ml) i ekstrahowano octanem etylu (2 x 10 ml). Połączone warstwy organiczne przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), po czym solanką (5 ml). Warstwę wodną wysuszono nad siarczanem magnezu i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na silikażelu (3% metanolu w chloroformie), otrzymując związek tytułowy.
Preparat 49 - Przykład przygotowawczy
1-[1-(9-{Benzylo-[2-(4-benzyloksy-3-hydroksymetylofenylo)-2-hydroksyetylo]amino}nonyIo)piperydyn-4-ylo]-3-bifenyl-2-ylomocznik
Roztwór produktu z Preparatu 48 (163 mg, 0,20 mmol) w tetrahydrofuranie (1,00 ml) ochłodzono do 0°C. Do mieszaniny wkroplono wodorek litowoglinowy (1,0M w THF; 0,50 ml, 0,50 mmol). Po h, mieszaninę reakcyjną wygaszono wodą (1 ml) i rozcieńczono octanem etylu (2 ml). Warstwę wodną przemyto solanką, wysuszono nad siarczanem magnezu, i ekstrakty organiczne połączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy.
PL 216 397 B1
P r z y k ł a d 13 - Przykład przygotowawczy
Dichlorowodorek 1-bifenyl-2-ylo-3-(1-{9-[2-hydroksy-2-(4-hydroksy-3-hydroksymetylofenylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylo)mocznika
Roztwór produktu z Preparatu 49 (130 mg, 0,16 mmol) w izopropanolu (0,80 ml) przedmuchano azotem przez dziesięć minut, po czym dodano pallad ((10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym (60 mg). Kolbę reakcyjną przedmuchano azotem, po czym do kolby przyłączono balon napełniony wodorem i mieszaninę reakcyjną mieszano w atmosferze wodoru. Po 72 h mieszaninę reakcyjną przesączono i zatężono, a pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC. Uzyskaną disól trifluorooctowego związku tytułowego rozpuszczono w 1N kwasie chlorowodorowym (5 ml) i liofilizowano, otrzymując związek tytułowy jako jego sól dichlorowodorek.
P r z y k ł a d 13 - Przykład przygotowawczy
1-Bifenyl-2-ylo-3-(1-{9-{2-hydroksy-2-(4-hydroksy-3-hydroksymetylofenylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylo)mocznik, dichlorowodorek
Roztwór produktu z Preparatu 49 (130 mg, 0,16 mmol) w izopropanolu (0,80 ml) przedmuchano azotem przez dziesięć minut, po czym dodano pallad ((10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym (60 mg). Kolbę reakcyjną przedmuchano azotem, po czym do kolby przyłączono balon napełniony wodorem i mieszaninę reakcyjną mieszano w atmosferze wodoru. Po 72 h mieszaninę reakcyjną przesączono i zatężono, a pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC. Uzyskaną disól kwasu trifluorooctowego związku tytułowego rozpuszczono w 1N kwasie chlorowodorowym (5 ml) i liofilizowano, otrzymując związek tytułowy jako jego sól dichlorowodorek.
Preparat 50 - Przykład przygotowawczy
5-[(R)-2-[(3-AminometylocykloheksyIometylo)amino]-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-benzyloksy-1H-chinolin-2-on
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 13 (1,46 g, 3 mmol) i 1,3-cykloheksanobis(metyloaminy) (426 mg, 3 mmol) w DMSO (3 ml) ogrzewano w temperaturze 100°C przez 6 h. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ochłodzenia i następnie rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Warstwę wodną wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (10% MeOH/DCM i 0,1% NH4OH), otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (775 mg, wydajność 50%). MS m/z: [M + H+] obl. dla C32H47N3O3Si 550,3; znaleziono 550,6.
Preparat 51 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-((3-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydro-chinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]metylo}cykloheksylometylo)karbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 50 (552 mg, 1,01 mmol), produktu z Preparatu 20 (309 mg, 0,84 mmol) i HATU (384 mg, 1,01 mmol) w DMF (1,68 ml) dodano DIPEA (190 pl, 1,09 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze 50°C do następnego dnia, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (267 mg, wydajność 36%). LCMS (10-70) Rt = 5,04. MS m/z: [M + H+] obl. dla C53H69N5O6Si 900,5; znaleziono 900,6.
Preparat 52 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(3-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}cykloheksylometylo)karbamoilo]etylo}piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 51 (267 mg, 0,30 mmol) w dichlorometanie (3 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (98 pl, 0,6 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h, po czym rozcieńczono ją dichlorometanem (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (236 mg, wydajność 100%). MS m/z: [M + H+] obl. dla C47H55N5O6 786,4; znaleziono 786,5.
P r z y k ł a d 14 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}cykloheksylometylo)karbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
PL 216 397 B1
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 52 (236 mg, 0,30 mmol) w etanolu (3 ml) dodano pallad (10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym) (120 mg). Mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszony m ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (27 mg, sól 2 TFA). HPLC (10-70) Rt = 2,76. MS m/z: [M + H+] obl. dla C40H49N5O6 696,4; znaleziono 696,6.
Preparat 53 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[((1 R,3S)-3-aminocyklopentanokarbonylo)amino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 39 (318 mg, 0,94 mmol), kwasu (1 R,3S)-3-tertbutoksykarbonyloaminocyklopentanokarboksylowego (258 mg, 1,1 mmol) i HATU (428 mg, 1,1 mmol) w DMF (5 ml) dodano DIPEA (245 1,09 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej do następnego dnia, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Warstwę wodną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% MeOH/DCM), po czym rozpuszczono w mieszaninie kwas trifluorooctowy/DCM (1 ml/5 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 h. Usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto 1M wodorotlenkiem sodu (10 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik, otrzymując związek tytułowy (167 mg, wydajność 39%).
Preparat 54 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-({(1 R,3S)-3-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]cyklopentanokarbonylo}amino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 53 (167 mg, 0,38 mmol) i produktu z Preparatu 13 (92 mg, 0,19 mmol) w DMSO (0,38 ml) ogrzewano w temperaturze 90°C przez 5 h. Roztwór ochłodzono i rozcieńczono octanem etylu (10 ml), po czym przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (5-10% MeOH/DCM), otrzymując związek tytułowy (343 mg, wydajność 100%). LCMS (10-70) Rt = 4,97. MS m/z: [M + H+] obl. dla C50H63N5O6Si 858,5; znaleziono 858,8.
Preparat 55 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-({(1 R,3S)-3-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]cyklopentanokarbonylo}amino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-yIokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 54 (343 mg, 0,4 mmol) w THF (2 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (130 μ! 0,8 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h i następnie rozcieńczono EtOAc (10 ml). Mieszaninę reakcyjną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml), po czym fazę organiczną wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy w postaci stałej (298 mg, wydajność 100%). HPLC (10-70) Rt = 2,8. MS m/z: [M + H+] obl. dla C44H49N5O6 744,4; znaleziono 744,4.
P r z y k ł a d 15 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-({(1 R,3S)-3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2,3,4-tetrahydro-chinolin-5-ylo)etyloamino]cyklopentanokarbonylo}amino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-yIokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 55 (236 mg, 0,40 mmol) w etanolu (3 ml) dodano pallad ((10% wag. (suchej masy) na węglu aktywnym (120 mg). Mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (3 mg, sól 2 TFA). HPLC (5-75) Rt = 2,18. MS m/z: [M + H+] obl. dla C37H45N5O6 656,3; znaleziono 656,2.
Preparat 56 - Przykład przygotowawczy
4-(tert-Butoksykarbonyloaminometylo)-2-chlorofenyloamina
Mieszany roztwór 4-aminometylo-2-chlorofenyloaminy (940 mg, 6 mmol) i diwęglanu di-tertbutylu (1,44 g, 6,6 mmol) w dichlorometanie (30 ml) mieszano w temperaturze pokojowej przez 4 h, kiedy to za pomocą LCMS ustalono zakończenie reakcji. Następnie mieszaninę reakcyjną przemyto
PL 216 397 B1 nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (15 ml) i warstwę organiczną wysuszono nad siarczanem sodu i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskany pomarańczowy osad rekrystalizowano z octanu etylu, otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (wydajność ~100%).
Preparat 57 - Przykład przygotowawczy
N-[4-(tert-Butoksykarbonyloaminometylo)-2-chlorofenylo]akryloamid
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 56 (1,54 g, 6,0 mmol) w mieszaninie eteru dietylowego (35 ml) i 1M wodorotlenku sodu (35 ml) wkroplono chlorek akryloilu (687 μ! 8,45 mmol). Po 1 h warstwę organiczną oddzielono, wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (1,8 g, wydajność 96%).
Preparat 58 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-(tert-butoksykarbonyloaminometylo)-2-chlorofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 8 (1,04 g, 3,5 mmol) i produktu z Preparatu 57 (1,19 g, 3,85 mmol) w mieszaninie dichlorometanu i metanolu (12 ml, 1:1) ogrzewano w temperaturze 60°C przez 12 h. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ochłodzenia i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy materiał oczyszczono stosując chromatografię kolumnową (5-10% MeOH/DCM), otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (2,00 g, wydajność 94%).
Preparat 59 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-aminometylo-2-chlorofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 58 (2,00 g, 3,3 mmol) mieszano w dichlorometanie (24 ml) i TFA (8 ml) przez 1 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę reakcyjną rozpuszczono w dichlorometanie (30 ml) i przemyto 1M wodorotlenkiem sodu (2 x 30 ml). Warstwę wodną wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt w postaci oleistego białego osadu (1,46 g, wydajność 88%).
Preparat 60 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]metyIo}-2-chlorofenylokarbamoiIo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 59 (1,41 g, 2,79 mmol) i produktu z Preparatu 13 (680 mg, 1,39 mmol) w DMSO (1,39 ml) ogrzewano w temperaturze 90°C przez 8 h i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono mieszaniną octan etylu/chloroform (20 ml, 1/1) i warstwę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną surową pozostałość oczyszczono stosując chromatografię kolumnową (5-10% MeOH/DCM), otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (1,12 g, wydajność 88%). MS m/z M + H+ = 914,9.
Preparat 61 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}-2-chlorofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 60 (1,12 g, 1,23 mmol) w dichlorometanie (12 ml) dodano Et3NOHF (401 μ! 0,6 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h, po czym rozcieńczono dichlorometanem (10 ml). Tę mieszaninę przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml) i warstwę organiczną wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (959 mg, wydajność 100%). MS m/z M + H+ = 800,5.
P r z y k ł a d 16 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenyIokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 61 (959 mg, 1,2 mmol) w etanolu (12 ml) dodano Pd/C (290 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy (67 mg, sól 2 TFA). HPLC (10-70) Rt = 2,76; MS m/z M+H+ = 710,6.
PL 216 397 B1
Preparat 62 - Przykład przygotowawczy (5-tert-Butoksykarbonyloaminopentylo)amid kwasu 2-chloroetanosulfonowego
Do mieszanego roztworu 5-(tert-butoksykarbonyloamino)pentyloaminy (1,00 g, 4,94 mmol) i trietyloaminy (689 μl g, 4,94 mmol) w dichlorometanie (22 ml) w temperaturze 0°C dodano chlorek
2-chloro-1-etanosulfonylu (470 μ!, 4,50 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 2 h w temperaturze pokojowej, po czym przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (15 ml). Warstwę wodną wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (wydajność 100%), który stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania.
Preparat 63 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(5-tert-butoksykarbonyloaminopentyIosuIfamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 8 (1,33 g, 3,5 mmol) i produktu z Preparatu 62 (1,62 g, 4,94 mmol) w dichlorometanie i metanolu (22 ml, 1:1) ogrzewano w temperaturze 60°C przez 5 h. Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do samorzutnego ochłodzenia do temperatury pokojowej i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml). Następnie warstwę wodną wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię na kolumnie (5-10% MeOH/DCM), otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (1,6 g, 55%). MS m/z M + H+ = 589,6.
Preparat 64 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(5-aminopentylosulfamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylo-karbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 63 (1,6 g, 2,72 mmol) mieszano w dichlorometanie (21 ml) i TFA (7 ml) przez 1 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową mieszaninę reakcyjną rozpuszczono w dichlorometanie (30 ml) i przemyto 1M wodorotlenkiem sodu (2 x 30 ml). Warstwę wodną wysuszono (Na2SO4) i następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt w postaci oleistego białego osadu (1,19 g, wydajność 90%).
Preparat 65 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]pentylosulfamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 64 (917 mg, 1,88 mmol) i produktu z Preparatu 13 (460 mg, 0,94 mmol) w DMSO (0,92 ml) ogrzewano w temperaturze 90°C przez 8 h i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńczono mieszaniną octan etylu/chloroform (20 ml, 1/1) i warstwę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną surową pozostałość oczyszczono przez chromatografię kolumnową (3-6% MeOH/DCM), otrzymując tytułowy półprodukt w postaci białego osadu (500 mg, wydajność 60%). MS m/z M+H+ = 896,9.
Preparat 66 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyIoamino]pentylosulfamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylo-karbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 65 (500 mg, 0,56 mmol) w dichlorometanie (5,6 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (183 1,12 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 10 h i dodano dichlorometan (10 ml). Uzyskaną mieszaninę przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Warstwę wodną wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt w postaci żółtego osadu (437 mg, wydajność 100%. MS m/z M + H+ = 782,8.
P r z y k ł a d 17 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-{5-[(R)-2-Hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentylosulfamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylo-karbamowego, ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 66 (437 mg, 0,56 mmol) w mieszaninie etanol/metanol (5,6 ml, 1/1) dodano Pd/C (131 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru i mieszano do następnego dnia. Następnie mieszaninę reakcyjną przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy jako disól kwasu trifluorooctowego (71 mg). HPLC (10-70) Rt = 2,59; MS m/z M + H+ = 692,6. '
PL 216 397 B1
Preparat 67 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(4-formylobenzenosulfonylo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 26 (350 mg, 1 mmol) i trietyloaminy (167 pl, 1,2 mmol) w dichlorometanie (5 ml) dodano chlorek 4-formylobenzenosulfonylu (225 mg, 1,1 mmol). Po 1 h w temperaturze pokojowej analiza MS wykazała zakończenie reakcji, i następnie mieszaninę reakcyjną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (5 ml). Warstwę wodną następnie wysuszono (Na2SO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując tytułowy półprodukt (323 mg, wydajność 62%). MS m/z M + H+ = 522,4.
Preparat 68 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(4-{[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzenosulfonylo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór 5-[(R)-2-amino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-onu (293 mg, 0,74 mmol) i produktu z Preparatu 67 w mieszaninie dichlorometanu i metanolu (6,2 ml, 1/1) mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 h, po czym dodano triacetoksyborowodorek sodu (394 mg, 1,86 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 4 h, kiedy za pomocą analizy MS stwierdzono zakończenie reakcji. Wtedy mieszaninę reakcyjną zakwaszono stężonym kwasem chlorowodorowy i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy, który stosowano w następnym etapie bez dalszego oczyszczania. MS m/z M + H+ = 840,8.
P r z y k ł a d 18 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[(4-{[R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzenosulfonylo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 68 (520 mg, 0,62 mmol) w 1M kwasie chlorowodorowym (5 ml) i acetonitrylu (5 ml) ogrzewano w temperaturze 60°C przez 8 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surową pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy jako disól kwasu trifluorooctowego (220 mg). HPLC (10-70) Rt = 2,77; MS m/z M + H+ = 726,7.
Preparat 69 - Przykład przygotowawczy (3-Aminometylofenylo)metanol, chlorowodorek (a) (3-tert-Butoksykarbonylometylofenylo)metanol
Do roztworu kwasu 3-(tert-butoksykarbonyloaminometylo)benzoesowego (1,81 g, 7,20 mmol) w tetrahydrofuranie (24 ml) dodano kompleks sulfidu dimetylowego z boranem (2,05 ml, 21,6 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono octanem etylu (20 ml) i rozdzielono warstwy. Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, nasyconym roztworem chlorku sodu, wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy w postaci żółtego oleju (1,71 g).
(b) (3-Aminometylofenylo)metanol, chlorowodorek
Do produktu z etapu (a) (1,71 g, 7,2 mmol) dodano 4M roztwór kwasu chlorowodorowego w dioksanie (9 ml, 36 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 h. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość rozcieńczono eterem dietylowym (50 ml) i przesączono, otrzymując związek tytułowy w postaci białego osadu (1,09 g).
Preparat 70 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[3-(3-hydroksymetylobenzylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
0,2M roztwór produktu z Preparatu 35 (760 mg, 2,24 mmol) w N,N-dimetyloformamidzie wkroplono do roztworu 1,1'-karbonylodiimidazolu (364 mg, 2,24 mmol) i diizopropyloetyloaminy (0,31 ml, 2,24 mmol) w N,N-dimetyloformamidzie (11 ml) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h. Dodano diizopropyloetyloaminę (0,31 ml, 2,24 mmol) i produkt z Preparatu 69 (578 mg, 3,4 mmol) i tę mieszaninę mieszano w temperaturze 50°C przez 12 godzin. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha i pozostałość rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i roztwór ten przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x), nasyconym roztworem chlorku sodu, wysuszono nad siarczanem magnezu, i zatężono, otrzymując związek tytułowy (1,12 g). LCMS (2-90) Rt = 4,01 min.; MS m/z M + H = 503,5.
PL 216 397 B1
Preparat 71 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[3-(3-formylobenzylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 70 (1,12 g, 2,23 mmol) w dichlorometanie (11,1 ml) ochłodzono do 0°C i dodano diizopropyloetyloaminę (1,17 ml, 6,70 mmol) i dimetylosulfotlenek (0,949 ml, 13,4 mmol). Po około 10 minutach dodano kompleks pirydyny z tritlenkiem siarki (1,06 g, 6,70 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze 0°C przez 2 h. Następnie reakcję wygaszono wodą (15 ml) i warstwę organiczną przemyto zimną wodą (3 x), wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy w postaci żółtego kruchego osadu (609 mg). LCMS (2-90) Rt = 4,13 min; MS m/z M + H = 501,3.
Preparat 72 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[3-(3-{[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z preparatu 71 (609 mg, 1,2 mmol) i diizopropyloaminy (0,25 ml, 1,40 mmol) w dichlorometanie (6 ml) dodano 5-[(R)-2-amino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-on (575 mg, 1,40 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 45 minut. Następnie dodano triacetoksyborowodorek sodu (385 mg, 1,80 mmol) i tę mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 12 h. Następnie mieszaninę reakcyjną wygaszono 10% wodnym roztworem kwasu chlorowodorowego (5 ml) i rozdzielono warstwy. Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu, wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy (1,1 g). HPLC (10-70) Rt = 3,55 min; MS m/z M + H = 819,7.
P r z y k ł a d 19 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{2-[3-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do roztworu produktu z preparatu 72 (1,1 g, 1,36 mmol) w dichlorometanie (2 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (2,4 ml, 13,6 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 h. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha pod próżnią i pozostałość rozpuszczono w mieszaninie 1:1 wody i acetonitrylu z 0,1% TFA i mieszaninę tę oczyszczono za pomocą HPLC (5-35 w ciągu 60 minut), otrzymując związek tytułowy jako ditrifluorooctan (296 mg, czystość 99%). MS m/z M + H = 705,6.
Preparat 73 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[(E)-3-(4-nitrofenylo)allilo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 8 (2,96 g, 0,01 mol) i p-nitrocynamoaldehyd (1,77 g, 0,01 mol) mieszano w 50 ml dichlorometanu przez 2 h. Dodano triacetoksyborowodorek sodu (6,33 g, 0,03 mol) i uzyskaną mieszaninę mieszano przez 2 h. Następnie reakcję wygaszono 10 ml wody i tą mieszaniną rozcieńczono dichlorometanem (100 ml). Warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x), solanką, wysuszono nad Na2SO4, przesączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy jako żółtą piankę (3,8 g, wydajność 80%).
Preparat 74 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(3-(4-aminofenylo)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 73 (2,5 g, 5,4 mmol) rozpuszczono w 100 ml etanolu i uzyskany roztwór odpowietrzano azotem przez 30 minut. Następnie dodano pallad na węglu (2,5 g; 50% roztwór wodny w/w; 10% Pd; 1,1 mmol Pd), odgazowując azotem. Następnie mieszaninę umieszczono pod wodorem (50 psi) do czasu aż zakończyło się zużywanie wodoru (~30 minut). Następnie mieszaninę odpowietrzano azotem, przesączono przez celit i zatężono. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i tę mieszaninę przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x), solanką, wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy (2,08 g, wydajność 90%). MS m/z M + H = 430,5.
Preparat 75 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{3-[4-(4-{2-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do kolby okrągłodennej o pojemności 25 ml dodano produkt z Preparatu 74 (400 mg, 0,8 mmol); 8-benzyloksy-5-[(R)-2-[2-(4-bromofenylo)etyloamino]-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-1H-chinolin-2-on (769 mg, 1,2 mmol); tris(dibenzylidenoaceton)dipallad(0) (73 mg, 0,08 mmol, 20% Pd);
PL 216 397 B1 i 2-(dicykloheksylofosfino)bifenyl (84 mg, 0,24 mmol). Tę mieszaninę odpowietrzano azotem, po czym dodano suchy, odgazowany toluen (8 ml, 0,1M) i uzyskaną mieszaninę ogrzewano w temperaturze 70°C przez 30 minut. Następnie dodano tert-butanolan sodu (382 mg, 4,0 mmol), i podniesiono temperaturę do 95°C na 4 h, kiedy to analiza LCMS wykazała całkowite zużycie produktu z Preparatu 74 i obecność dużego piku produktu (M + H = 956,7). Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury pokojowej i rozcieńczono octanem etylu. Tę mieszaninę przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x), solanką, wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono, otrzymując związek tytułowy (1,5 g), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 76 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{3-[4-(4-{2-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydro-chinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-yIokarbamowego
Produkt z preparatu 75 rozpuszczono w dichlorometanie (10 ml) i dodano trifluorowodorek trietyloaminy (10 równ.). Mieszaninę reakcyjną mieszano do następnego dnia, po czym rozcieńczono dichlorometanem i warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x), solanką, wysuszono (Na2SO4), przesączono i zatężono, otrzymując 1,3 g surowego produktu. Ten materiał oczyszczono przez chromatografię na silikażelu (DCM, gradientowo do 50% metanolu), otrzymując związek tytułowy (300 mg, czystość około 75%), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
P r z y k ł a d 20 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{3-[4-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Produkt z preparatu 76 (300 mg) rozpuszczono w 10 ml etanolu i mieszaninę tę odpowietrzano przez 15 minut azotem. Podczas odgazowywania dodano pallad na węglu (10% Pd, 50% w/w w wodzie, 0,2 równ. Pd). Następnie uzyskaną mieszaninę umieszczono pod 1 atm wodoru na 2 h, po którym to czasie analiza LCMS wykazała zakończenie reakcji. Następnie roztwór odpowietrzano azotem przez 15 minut, po czym przesączono przez Celit i zatężono. Uzyskaną pozostałość oczyszczono za pomocą preparatywnej HPLC, otrzymując związek tytułowy jako ditrifluorooctan (59 mg, czystość >95%). MS m/z M + H = 752,8.
Preparat 77 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-fluoro-3-(4-hydroksymetylopiperydyn-1-ylometylo)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 8 (500 mg, 1,69 mmol), 2,6-bis(bromometylo)-1-fluorobenzen (476 mg, 1,69 mmol, piperydyn-4-ylometanol (195 mg, 1,69 mmol) i węglan potasu (466 mg, 3,37 mmol) zawieszono w acetonitrylu (5 ml) i mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość rozpuszczono w mieszaninie dichlorometan/woda. Rozdzielono warstwy i warstwę organiczną przemyto wodą (2 x), solanką, wysuszono (MgSO4) i zatężono. Surowy materiał oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na silikażelu, eluując układem 3% metanol/chloroform, otrzymując związek tytułowy w postaci białej pianki (282 mg). MS m/z M + H = 532,3.
Preparat 78 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-fluoro-3-(4-formylopiperydyn-1-ylometylo)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 77 (282 mg, 0,53 mmol) rozpuszczono w dichlorometanie i do tej mieszaniny dodano diizopropyloetyloaminę (280 μ! 1,6 mmol) i dimetylosulfotlenek (115 μ! 1,6 mmol). Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do -15°C pod azotem, dodano kompleks tritlenek siarki/pirydyna (255 mg, 1,6 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano przez 40 minut. Następnie reakcję wygaszono wodą i rozdzielono warstwy. Warstwę wodną przemyto wodnym roztworem NaH2PO4 (1M x 3), solanką, wysuszono (MgSO4) i zatężono, otrzymując związek tytułowy w postaci pianki (253 mg). MS m/z M + H = 530,4.
P r z y k ł a d 21 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-fluoro-3-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}piperydyn-1-ylometylo)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Produkt z preparatu 78 (253 mg, 0,48 mmol) rozpuszczono w mieszaninie 1:1 dichlorometanu i metanolu (6 ml) i do tej mieszaniny dodano octan 5-t(R)-2-amino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-onu (228 mg, 0,58 mmol) i triacetoksyborowodorek sodu (317 mg,
PL 216 397 B1
1,5 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano pod azotem w temperaturze pokojowej przez 18 h, po czym zatężono. Pozostałość rozpuszczono w mieszaninie 2:3 acetonitrylu i 6N wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego, i tę mieszaninę ogrzewano w temperaturze 55°C przez 4 godziny. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono i pozostałość rozpuszczono w mieszaninie woda/acetonitryl/kwas trifluorooctowy (1:1:0,005) i oczyszczono przez chromatografię kolumnową w układzie faz odwróconych, otrzymując związek tytułowy w postaci białego osadu (175 mg). MS m/z M + H = 734,5.
Preparat 79 - Przykład przygotowawczy
2-[4-(3-Bromopropoksy)fenylo]etanol
Do roztworu alkoholu 4-hydroksyfenetylowego (4,37 g, 31,0 mmol) i węglanu potasu (6,55 g, 47,0 mmol) w acetonitrylu (62,0 ml) dodano 1,3-dibromopropan (31,0 ml, 316 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do 70°C przez 12 godzin i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej, przesączono i zatężono pod próżnią. Uzyskany olej oczyszczono przez chromatografię na silikażelu, stosując mieszaninę 4:1 heksanu i octanu etylu, otrzymując związek tytułowy (6,21 g) w postaci białego osadu.
Preparat 80 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{3-[4-(2-hydroksyetylo)fenoksy]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z Preparatu 79 (1,11 g, 4,30 mmol) i diizopropyloetyloaminy (0,90 ml, 5,10 mmol) w acetonitrylu (21,5 ml) dodano produkt z Preparatu 8 (1,27 g, 4,30 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze 60°C przez 12 h. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (25 ml), nasyconym roztworem chlorku sodu (25 ml), wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy (1,98 g, czystość 85%). MS m/z M + H = 475,5.
Preparat 81 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{3-[4-(2-oksoetylo)fenoksy]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-yIokarbamowego
Roztwór produktu z Preparatu 80 (723 mg, 1,53 mmol) i dichlorometanu (75 ml) ochłodzono do około 5°C i dodano diizopropyloetyloaminę (798 ml, 4,58 mmol) i dimetylosulfotlenek (649 ml, 9,15 mmol). Następnie dodano kompleks pirydyny i tritlenku siarki (728 mg, 4,58 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze 5°C przez 45 min. Następnie mieszaninę reakcyjną rozcieńczono dichlorometanem (20 ml) i przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (25 ml), nasyconym roztworem chlorku sodu (25 ml), wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy (604 mg). MS m/z M + H = 473,4.
Preparat 82 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[3-(4-{2-[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenoksy)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 81 (604 mg, 1,28 mmol) rozpuszczono w metanolu (6,4 ml) i dodano 5-[(R)-2-amino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-on (605 mg, 1,53 mmol) i diizopropyloetyloaminę (0,27 ml, 1,53 mmol). Następnie dodano triacetoksyborowodorek sodu (405 mg, 1,91 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 3 h. Następnie mieszaninę reakcyjną zatężono do sucha i pozostałość rozcieńczono octanem etylu (20 ml) i roztwór ten przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu (25 ml), nasyconym roztworem chlorku sodu (25 ml), wysuszono nad siarczanem sodu i zatężono, otrzymując związek tytułowy (704 mg). MS m/z M + H = 791,8.
P r z y k ł a d 22 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenoksy)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylo-karbamowego, ditrifluorooctan
Do roztworu produktu z preparatu 82 (702 mg, 0,89 mmol) w dichlorometanie (4,5 ml) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (1,5 ml, 8,87 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 24 h. Następnie mieszaninę zatężono pod próżnią za pomocą HPLC (2-35 w ciągu 90 min), otrzymując związek tytułowy (92 mg) w postaci białego proszku. MS m/z M + H = 677,4.
Preparat 83 - Przykład przygotowawczy 4
Jodofenylooctan metylu
Do mieszanego roztworu kwasu 4-jodofenylooctowego (5,0 g, 19,1 mmol) w MeOH (200 ml) dodano 4N kwas chlorowodorowy w dioksanie (10 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 24 h w temperaturze pokojowej, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (5,17 g, wydajność 98%), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
PL 216 397 B1
Preparat 84 - Przykład przygotowawczy
[4-(4-Hydroksybut-1-ynylo)fenylo]octan metylu
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 83 (4,5 g, 16,3 mmol) w dietyloaminie (100 ml) dodano but-3-yn-1-ol (1,9 ml, 32,6 mmol), Pd(PPh3)2Cl2 (500 mg, 1,63 mmol) i CuI (154 mg, 0,815 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano przez 17 h w temperaturze pokojowej. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w eterze dietylowym (200 ml) i ten roztwór przesączono w celu usunięcia soli. Następnie usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i surowy produkt oczyszczono przez chromatografię na silikażelu (60% EtOAc/heksan), otrzymując tytułowy półprodukt (3,03 g, wydajność 91%).
Preparat 85 - Przykład przygotowawczy
[4-(4-Hydroksybutylo)fenylo]octan metylu
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 84 (2,8 g, 12,8 mmol) w metanolu (50 ml) przedmuchano azotem, po czym dodano 10% pallad na węglu (400 mg, 20% w/w). Następnie kolbę reakcyjną naprzemiennie umieszczano pod próżnią i przedmuchiwano wodorem, po czym mieszano pod wodorem przez 14 h. Mieszaninę reakcyjną przedmuchano azotem, po czym przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (2,75 g, wydajność 97%), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 86 - Przykład przygotowawczy (4-{4-[4-(Bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)piperydyn-1-yIo]butyIo}fenyIo)octan metylu (a) {4-[4-(Tolueno-4-sulfonyloksy)butylo)fenylo}octan metylu
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 85 (2,6 g, 12,5 mmol) w THF (100 ml) dodano DABCO (2,6 g, 25,0 mmol), po czym chlorek p-toluenosulfonylu (2,44 g, 13,75 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 23 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (200 ml). Następnie warstwę wodną przemyto wodą (2 x 100 ml), 1N kwasem chlorowodorowym (100 ml), nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy, który stosowano bez dalszego oczyszczania.
(b) (4-{4-[4-(Bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)piperydyn-1-ylo[butylo}fenyIo)octan metylu
Do surowego produktu z etapu (a) dodano DMF (50 ml), diizopropyloetyloaminę (3,0 ml, 17,3 mmol) i produkt z Preparatu 8 (2,4 g, 8,1 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 18 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (3,5 g, wydajność 86,3%). MS m/z 501,6 (MH+), Rf 4,89 min (10-70% ACN: H2O, HPLC w układzie faz odwróconych).
Preparat 87
Ester 1-{4-[4-(2-hydroksyetylo)fenylo]butylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 86 (2,0 g, 4,0 mmol) w THF (100 ml) wkroplono DIBAL (24 ml, 24 mmol, 1,0M w THF). Po zakończeniu dodawania mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 h, po czym wygaszono przez powolne dodanie metanolu (do ustania wydzielania się gazu). Następnie mieszaninę mieszano przez 30 minut, po czym dodano octanu etylu (200 ml) i 1N wodny roztwór wodorotlenku sodu (200 ml). Warstwę wodną oddzielono i przemyto wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (1,3 g, wydajność 69%), który stosowano bez dalszego oczyszczania. MS m/z 473,4 (MH+), Rf 4,53 min (10-70% ACN: H2O, HPLC w układzie faz odwróconych).
P r z y k ł a d 23 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 87 (500 mg, 1,06 mmol) w dichlorometanie (25 ml) dodano dimetylosulfotlenek (0,60 ml, 10,6 mmol) i diizopropyloetyloaminę (0,921 ml, 5,3 mmol). Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono do -10°C i dodano kompleks tritlenku siarki z pirydyną (842 mg, 5,3 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 h, po czym wygaszono przez dodanie wody (100 ml). Tę mieszaninę mieszano przez 10 minut, po czym usunięto warstwę organiczną i przemyto wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono (MgSO4) po czym przesączono.
Do przesączu dodano metanol (25 ml), octan 5-[(R)-2-amino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-onu (419 mg, 1,06 mmol) i triacetoksyborowodorek sodu (468 mg,
PL 216 397 B1
2,12 mmol). Tę mieszaninę mieszano przez 16 h, po czym zagęszczono i do uzyskanej mieszaniny dodano mieszaninę 1:1 acetonitrylu i 4N wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego (20 ml). Tę mieszaninę ogrzewano w temperaturze 50°C przez 17 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano mieszaninę 1:1 kwasu octowego i wody (8,0 ml) i mieszaninę chromatografowano na silikażelu w układzie faz odwróconych (elucja gradientowa,
10-50% ACN/H2O), otrzymując związek tytułowy (67 mg, wydajność 7% na 3 etapy). MS m/z (MH+) 675,5; Rf 3,07 (10-70% ACN: H2O, HPLC w układzie faz odwróconych).
Preparat 88 - Przykład przygotowawczy
3-[5-(2-Etoksykarbonylowinylo)tiofen-2-ylo]akrylan etylu
Do mieszanego roztworu wodorku sodu (2,1 g, 53 mmol, 60% w oleju mineralnym) w THF (200 ml) powoli dodano trietylofosfonooctan trietylu (10 ml, 50 mmol). Zaobserwowano wydzielanie się gazu i mieszano aż do ustania wydzielania się gazu (około 30 minut). Do tej mieszaniny reakcyjnej dodano
2,5-tiofenodikarboksyaldehyd (3 g, 21 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano przez 1 h. Usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (200 ml). Warstwę wodną przemyto wodą (100 ml), 1N wodnym roztworem kwasu chlorowodorowego (100 ml), nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (5,8 g, wydajność 98%), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 89 - Przykład przygotowawczy
3-{5-(2-Etoksykarbonyloetylo)tiofen-2-ylo]propionian etylu
Mieszany roztwór produktu z Preparatu 88 (5,8 g, 21 mmol) w metanolu (200 ml) przedmuchano azotem i dodano 10% pallad na węglu (576 mg, 10% w/w). Kolbę reakcyjną naprzemiennie umieszczano pod próżnią i przedmuchiwano wodorem przez 3 cykle, po czym mieszaninę reakcyjną mieszano pod wodorem przez 1 h. Następnie mieszaninę przedmuchano azotem, przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (5,8 g, wydajność 99%), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 90 - Przykład przygotowawczy
3-[5-(3-Hydroksypropylo)tiofen-2-ylo]propan-1-ol
Do mieszanego roztworu DIBAL (88 ml, 88 mmol, 1,0M w cykloheksanie) w THF (300 ml) w temperaturze-78°C wkroplono produktu z Preparatu 89 (5,0 g, 17,6 mmol). Po zakończeniu dodawania mieszaninę reakcyjną ogrzano w ciągu 30 minut do temperatury otoczenia, po czym wygaszono przez powolne dodanie 1N wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego (200 ml). Dodano dichlorometan (400 ml) i rozdzielono warstwy. Warstwę wodną przemyto dichlorometanem (4 x 100 ml) i połączone warstwy organiczne przemyto wodnym roztworem nasyconym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono (MgSO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (3,0 g, wydajność 85%), który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 91 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-{3-(5-(3-hydroksypropylo)tiofen-2-yIo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego (a) Ester 3-[5-(3-hydroksypropylo)tiofen-2-ylo]propylowy kwasu tolueno-4-sulfonowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 90 (423 mg, 2,1 mmol) w THF (20 ml) dodano DABCO (420 mg, 4,2 mmol), po czym chlorek p-toluenosulfonylu (442 mg, 2,3 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 2 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem i pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (200 ml). Warstwę wodną przemyto wodą (2 x 100 ml), nasyconym wodnym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono MgSO4, przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy, który stosowano bez dalszego oczyszczania.
(b) Ester 1-{3-[5-(3-hydroksypropylo)tiofen-2-ylo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do produktu z etapu (a) dodano acetonitryl (20 ml), diizopropyloetyloaminę (0,5 ml, 2,8 mmol) i produkt z Preparatu 8 (626 mg, 2,11 mmol). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do 50°C przez 20 h i następnie ochłodzono do temperatury pokojowej i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość oczyszczono przez chromatografię na silikażelu (5% MeOH/DCM z 0,6% NH3 (aq)), otrzymując związek tytułowy (450 mg, wydajność 44%). MS m/z (MH+) 479,6; Rf 4,15 min (10-70% ACN; H2O, HPLC w układzie faz odwróconych).
PL 216 397 B1
Preparat 92 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[3-(5-{3-[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propylo}tiofen-2-ylo)propylo]piperydyn-4-yIowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 91 (450 mg, 0,94 mmol) w dichlorometanie (20 ml) dodano dimetylosulfotlenek (0,21 ml, 3,7 mmol) i diizopropyloetyloaminę (0,65 ml, 3,7 mmol). Tę mieszaninę ochłodzono do -10°C i dodano kompleks pirydyny z tritlenkiem siarki (444 mg, 2,8 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 3 h, po czym wygaszono przez dodanie wody (100 ml). Tę mieszaninę mieszano przez 10 minut, po czym warstwę organiczną usunięto i przemyto wodnym nasyconym roztworem chlorku sodu (100 ml), wysuszono (MgSO4) i przesączono.
Do przesączu dodano metanol (20 ml), octan 5-[(R)-2-amino-1-(tert-butylo-dimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-onu (368 mg, 0,93 mmol), po czym triacetoksyborowodorek sodu (412 mg. 1,86 mmol). Tę mieszaninę mieszano przez 19 h, po czym mieszaninę zagęszczono, otrzymując związek tytułowy, który stosowano bez dalszego oczyszczania. MS m/z (MH+) 795,8; Rf 4,93 min (10-70% ACN: H2O, HPLC w układzie faz odwróconych).
P r z y k ł a d 24 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[3-(5-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-etyloamino]propylo}tiofen-2-ylo)propyIo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do surowego produktu z Preparatu 92 dodano mieszaninę 1:1 acetonitrylu i 4N wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego (25 ml). Tę mieszaninę ogrzewano w temperaturze 50°C przez 17 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Do pozostałości dodano mieszaninę 1:1 kwasu octowego i wody (8,0 ml) i tę mieszaninę chromatografowano na silikażelu w układzie faz odwróconych (elucja gradientowa, 10-50% ACN/H2O), otrzymując związek tytułowy (135 mg, wydajność na 3 etapy 16%). MS m/z (MH+) 681,5; Rf 3,03 (10-70% ACN: H2O, HPLC w układzie faz odwróconych).
Preparat 93-Przykład przygotowawczy
4-Amino-5-chloro-2-metoksybenzoesan metylu
Do roztworu kwasu 4-amino-5-chloro-3-metoksybenzoesowego (1,008 g, 5,0 mmol) w mieszaninie toluenu (9 ml) i metanolu (1 ml) w temperaturze 0°C wkroplono (trimetylosililo)diazometan (2,0M w heksanie 3,0 ml, 6,0 mmol). Następnie mieszaninę ogrzano do temperatury otoczenia i mieszano przez 16 h. Nadmiar (trimetylosililo)diazometanu rozłożono przez dodawanie kwasu octowego aż do zaniku jasnożółtego koloru mieszaniny reakcyjnej. Następnie mieszaninę zatężono pod próżnią, otrzymując związek tytułowy w postaci osadu koloru złamanej bieli, który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 94 - Przykład przygotowawczy
4-Akryloiloamino-5-chloro-2-metoksybenzoesan metylu
Do surowego produktu z Preparatu 93 dodano dichlorometan (10 ml, 0,5M) i trietyloaminę (2,1 ml, 15 mmol). Tę mieszaninę ochłodzono do 0°C i wkroplono z mieszaniem chlorek akryloilu (812 μ! 10 mmol). Po 2 h, mieszaninę reakcyjną wygaszono przez dodanie metanolu (około 2 ml) w temperaturze 0°C i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 minut, po czym zatężono pod próżnią. Do pozostałości dodano dichlorometan (30 ml) i wodę (30 ml) i mieszaninę starannie zmieszano. Rozdzielono warstwy i warstwę wodną ekstrahowano dichlorometanem (20 ml). Warstwy organiczne połączono, wysuszono (Na2SO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod próżnią, otrzymując związek tytułowy w postaci brązowego piankowatego osadu, który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 95 - Przykład przygotowawczy
4-{3-[4-(Bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)piperydyn-1-ylo]propionyloamino}-5-chloro-2-metoksybenzoesan metylu
Do surowego produktu z Preparatu 94 dodano produkt z Preparatu 8 (1,33 g, 4,5 mmol) i mieszaninę THF (22,5 ml) i metanolu (2,5 ml). Tę mieszaninę ogrzewano, mieszając, w temperaturze 50°C przez 16 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod próżnią. Pozostałość chromatografowano (silikażel; EtOAc), otrzymując związek tytułowy (0,82 g; Rf = 0,4, wydajność na 3 etapy 29%) w postaci piankowego osadu koloru złamanej bieli. MS m/z 566,4 (M + H, oczekiwane 565,20 dla C30H32CIN3O6).
Preparat 96 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(2-chloro-4-hydroksymetylo-5-metoksyfenylokarbamoiIo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
PL 216 397 B1
Do roztworu produktu z Preparatu 95 (0,82 mg, 1,45 mmol) w mieszaninie THF (4,5 ml) i metanolu (0,5 ml) w temperaturze 0°C dodano borowodorek litu (32 mg, 1,45 mmol). Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do samorzutnego ogrzania do temperatury pokojowej i mieszano przez 41 h. Następnie reakcję wygaszono przez dodanie 1N wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego w temperaturze 0°C do momentu aż skończyło się bąbelkowanie i tę mieszaninę mieszano przez 10 minut. Usunięto rozpuszczalnik pod próżnią i pozostałość rozpuszczono w acetonitrylu (około 2 ml). Roztwór ten oczyszczono za pomocą prep-RP-HPLC (gradient: 2 do 50% acetonitrylu w wodzie z 0,05% TFA). Odpowiednie frakcje zebrano i połączono, otrzymując związek tytułowy jako sól trifluorooctan. Na tę sól działano octanem izopropylu (10 ml) i 1N wodnym roztworem wodorotlenku sodu (10 ml) i warstwę organiczną zebrano, wysuszono (Na2SO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod próżnią, otrzymując związek tytułowy (161 mg, wydajność 21%) w postaci białej pianki. MS m/z 538,4 (M + H, oczekiwane 537,20 dla C29H32CIN3O5).
Preparat 97 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-[2-(2-chloro-4-formylo-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do roztworu produktu z Preparatu 96 (161 mg, 0,3 mmol) w dichlorometanie (3 ml) dodano dimetylosulfotlenek (213 ąl, 3,0 mmol) i diizopropyloetyloaminę (261 ąl, 1,5 mmol). Tę mieszaninę ochłodzono do -20°C i powoli dodano kompleks tritlenku siarki i pirydyny (238 mg, 1,5 mmol). Po 30 minutach mieszaninę reakcyjną wygaszono przez dodanie wody (okoto 3 ml). Rozdzielono warstwy i warstwę organiczną wysuszono (Na2SO4), przesączono i usunięto rozpuszczalnik pod próżnią, otrzymując związek tytułowy w postaci jasnożółtego osadu. MS m/z 536,3 (M + H, oczekiwane 535,19 dla C29H30ClN3O5).
Preparat 98 - Przykład przygotowawczy
Ester 1-(2-(4-{[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-2-chloro-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Do produktu z Preparatu 97 w mieszaninie dichlorometanu (0,5 ml) i metanolu (0,5 ml) dodano octan 5-[(R)-2-amino-1-(tert-butylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-onu (124,1 mg, 3,1 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 1,5 h. Dodano triacetoksyborowodorek sodu (190,7 mg, 0,9 mmol) i uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 h. Reakcję wygaszono przez dodanie wody (około 0,2 ml) i mieszaninę zatężono pod próżnią, otrzymując związek tytułowy, który stosowano bez dalszego oczyszczania. MS m/z 854,5 (M + H, oczekiwane 853,36 dla C46H56ClN5O7Si).
P r z y k ł a d 25 - Przykład wykonania według wynalazku
Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, ditrifluorooctan
Do zawiesiny produktu z Preparatu 98 w dichlorometanie (1,0 ml, 0,3 M) dodano trifluorowodorek trietyloaminy (245 ąl, 1,5 mmol). Tę mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej przez 45 h, po czym mieszaninę zatężono pod próżnią. Pozostałość rozpuszczono w mieszaninie DMF (0,5 ml), układu acetonitryl/woda (1:1, z 0,1% TFA, 0,6 ml), TFA (0,3 ml) i acetonitrylu (około 1 ml) i tę mieszaninę oczyszczono za pomocą prep-RP-HPLC (gradient: 2 do 50% acetonitryl w wodzie z 0,05% TFA). Odpowiednie frakcje zebrano i połączono oraz liofilizowano, otrzymując związek tytułowy (100 mg, wydajność 34%, czystość wg HPLC 98,7%) w postaci brudno-białego osadu. MS m/z 740,5 (M + H, oczekiwane 739,28 dla C40H42ClN5O7).
Stosując opisane wyżej metody i odpowiednie substraty wytworzono również następujące, nieobjęte zakresem niniejszego wynalazku związki, których sposoby wytwarzania zamieszczono jedynie w celach ilustracyjnych.
PL 216 397 B1
Przykłady ilustracyjne:
przy. związek MS
1 2 3
26 ester 1-{7-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heptylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 613,5
27 ester 1-{8-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1l2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]oktylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 627,5
28 ester 1-{2-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 705,3
29 ester 1-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}piperydyn-1-ylo)-3-oksopropylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,4
30 ester 1-{2-[(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}cykloheksanokarbonylo)amino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,7
31 ester 1-[2-({(1R,3S)-3-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]cyklopentanokarbonylo}amino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 630,2
32 ester 1-[2-(3-{5-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]pentylo}ureido)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 647,5
33 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 662,5
34 ester 1-[3-(3-{5-[2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]pentylo}ureido)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 661,3
35 ester 1-{2-[(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo]piperydyno-1-karbonylo)amino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 697,5
36 ester 1-[4-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo]fenyloamino)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 724,5
37 ester 1-[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo]benzylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,3
38 3-[4-(3-Bifenyl-2-ylo-ureido)piperydyn-1-yIo]-N-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8- -hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}- fenylo)propionamid 675,5
39 ester 1-{2-[(6-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}pirydyn-2-ylometylo)karbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 691,5
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
40 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}cykloheksylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,7
41 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}cykloheksylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,7
42 ester 1-[2-({(1 R,3S)-3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]cyklopentanokarbonylo}amino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 654,8
43 ester 1-{2-[(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoilo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,4
44 ester 1-{2-[(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}cykloheksanokarbonylo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 696,5
45 ester 1-[2-(4-{[2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
46 ester 1-[2-(4-1(S)-1-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,7
47 ester 1-[2-(4-((R)-1-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,7
48 ester 1-((S)-1-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentanoilo}pirolidyn-2-ylometylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,7
49 ester 1-[(S)-1-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoilo)pirolidyn-2-ylometylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 716,8
50 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 652,6
51 ester 1-[2-(4-{(R)-1-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]etylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 666,5
52 ester 1-[2-(4-chloro-3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 710,5
53 N-{2-[4-(3-Bifenyl-2-yloureido)piperydyn-1-ylo}etylo]-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8- -hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzamid 675,5
54 1-Bifenyl-2-ylo-3-{1-[3-(4-(2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihy- drochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}piperydyn-1-ylo)-3-oksopropylo]piperydyn- -4-ylo}mocznik 681,7
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
55 3-[4-(3-Bifenyl-2-ylo-ureido)piperydyn-1-ylo]-W-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydro- ksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo]benzylo)propionamid 689,5
56 ester 1-(2-fluoro-3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 637,5
57 ester 1-[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo]-4-metylofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,4
58 ester 1-[2-(2-chloro-5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 710,6
59 ester 1-[2-(2,6-dichloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 745,2
60 ester 1-[1-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoilo)piperydyn-4-ylometylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 730,8
61 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}benzoiloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 652,5
62 ester 1-{2-[etylo-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylo)karbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 704,5
63 ester 1-(3-{4-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]piperydyn-1-ylo}-3-oksopropylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
64 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,3
65 ester 1-{2-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo)tiofeno-2-karbonylo)amino]etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,5
66 ester 1-{2-[(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-3-nitrobenzoilo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 735,7
67 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}cykloheksylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 658,8
68 ester 1-[2-({4-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]cykloheksanokarbonylo}metyloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,7
69 ester 1-(2-fIuoro-3-(4-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]piperydyn-1-ylometylo}benzylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 720,5
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
70 ester 1-{2-[(6-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo]pirydyno-3-karbonylo)amino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 677,5
71 1-[3-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}piperydyn-1-ylo)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 654,5
72 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]etylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 666,5
73 ester 1-[2-(4-(2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,3
74 ester 1-[2-fluoro-3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}piperydyn-1-ylo-metylo)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 748,5
75 ester 1-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo]fenyloamino)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 676,4
76 ester 1-[2-(3-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo]fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 710,2
77 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-2-trifluorometoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 769,2
78 ester 1-{3-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 752,6
79 ester 1-[3-(4-{2-[(S)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
80 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-2-jodo-fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 802,1
81 ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-6-metylofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 724,2
82 ester 1-(2-(5-[2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentylokarbamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 656,5
83 ester 1-[2-(2-bromo-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 756,2
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
84 ester 1-{3-[2-(4-[2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]propylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 752,8
85 ester 1-[2-fluoro-3-(4-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propylo}piperydyn-1-ylometylo)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 762,8
86 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-2-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 706,3
87 ester 1-[5-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)pentylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2 -ylokarbamowego 704,3
88 ester 1-{2-[1-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylo)piperydyn-4-ylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 730,8
89 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]-1-metyloetylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 704,4
90 ester 1-(2-[4-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)cykloheksylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 744,4
91 ester 1-[2-(2-fluoro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 694,3
92 ester 1-{2-[3-(4-}2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 738,8
93 ester 1-[2-(2,5-difluoro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 712,3
94 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}benzoiloamino)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,3
95 ester 1-[6-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}piperydyn-1-ylometylo)pirydyn-2-ylometylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 717,5
96 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}naftalen-1-ylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 740,6
97 ester 1-{2-[1-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoilo)piperydyn-4-ylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 744,4
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
98 ester 1-[3-(4-(3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propionyloamino}fenylo)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 704,2
99 ester 1-[3-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 663,7
100 ester 1-[2-(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-1H-benzoimidazol-2-ylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 673,7
101 ester 1-[2-(4-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propionyloamino}cykloheksylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 696,4
102 ester 1-[2-(4-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentanoiloamino}cykloheksylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 724,4
103 ester 1-[2-(4-{6-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heksanoiloamino}cykloheksylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 738,4
104 ester 1-[2-(1-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propionylo}piperydyn-4-ylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,4
105 ester 1-{2-[3-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 691,7
106 ester 1-{2-[(2-{4-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]cykloheksylo}etylo)metyloamino}etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 682,7
107 ester 1-[2-(2,3,5,6-tetrafluoro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 748,2
108 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-2,6-dijodofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 928,0
109 ester 1-[2-(1-{4-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]butyrylo}piperydyn-4-ylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 696,4
110 ester 1-[2-(1-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentanoilo}piperydyn-4-ylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 710,4
111 ester 1-[2-(1-{6-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heksanoilo}piperydyn-4-ylo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 724,4
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
112 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,5
113 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}benzylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 666,5
114 ester 1-{2-[3-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzylo)ureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 705,6
115 ester 1-{2-[3-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}benzylo)ureido]etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 681,7
116 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-2-metylofenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,4
117 ester 1-(3-{4-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}piperydyn-1-ylo)etylo]fenoksy}propylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 774,4
118 ester 1-[2-(3-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}benzylokarbamoilo)etylolpiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,4
119 ester 1-[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 649,5
120 ester 1-(2-{[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetylo]metyloamino}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 720,4
121 ester 1-(2-{[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetylo]metyloamino}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 720,4
122 ester 1-{2-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}furan-2-karbonylo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 680,3
123 ester 1-{2-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo{tiofeno-2-karbonylo)metyloamino]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 696,2
124 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etoksy}fenoksy)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 679,3
125 ester 1-{2-[4-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoiloamino)cykloheksylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 758,4
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
126 ester 1-(2-{4-[2-(2-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetyloamino]cykloheksylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 788,4
127 ester 1-(2-(4-[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetyloamino]cykloheksylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 788,4
128 ester 1-(2-{4-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetyloamino]cykloheksylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 788,4
129 ester 1-(2-{4-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}furan-2-karbonylo)amino]cykloheksylo)etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 748,4
130 ester 1-(2-{4-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}tiofeno-2-karbonylo)amino}cykloheksylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 764,4
131 ester 1-(2-{1-[2-(2-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetylo]piperydyn-4-ylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 774,4
132 ester 1-(2-{1-[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetylo]piperydyn-4-ylo]etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 774,4
133 ester 1-(2-{1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetylo]piperydyn-4-ylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 774,4
134 ester 1-{2-[1-(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}furan-2-karbonylo)piperydyn-4-ylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 734,4
135 ester 1-(2-[1-(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}tiofeno-2-karbonylo)piperydyn-4-ylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 750,2
136 ester 1-{2-[4-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoiloamino)fenylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 752,4
137 ester 1-{2-[4-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoiloamino)fenylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 752,4
138 ester 1-(2-14-[2-(2-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetyloamino]fenylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 782,4
139 ester 1-(2-{4-[2-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetyloamino]fenylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 782,4
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
140 ester 1-(2-14-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)acetyloamino]fenylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 782,4
141 ester 1-(2-{4-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}furan-2-karbonylo)amino]fenylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 742,4
142 ester 1-(2-{4-[(5-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}tiofeno-2-karbonylo)amino]fenylo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 758,2
143 ester 1-{2-[4-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoiloamino)cykloheksylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 758,4
144 ester 1-[3-(3-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 663,4
145 ester 1-[2-hydroksy-3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 692,3
146 ester 1-[4-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)butylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 690,4
147 ester 1-[2-[4-({2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]acetyloamino}metylo)fenylokarbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 733,3
148 ester 1-{2-[4-(2-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]acetyloamino}etylo)fenylokarbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 747,4
149 ester 1-(2-[(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}cykloheksylometylo)karbamoilo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 696,6
150 ester 1-(2-{6-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heksanoiloamino}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 656,6
151 ester 1-[2-(3-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5ylo)etyloamino]etoksy}fenoksy)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2ylokarbamowego 679,3
152 ester 1-[2-(2-{2-[(S)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etoksy}fenoksy)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 679,3
153 ester 1-[2-(2-){[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenoksy)benzylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 711,3
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
154 ester 1-(2-{6-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heksylokarbamoilo}etylo)piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 670,4
155 ester kwasu 1-[2-({(1R,3S)-3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]cyklopentanokarbonylo}amino)etylo]piperydyn-4-ylowy bifenyl-2-ylokarbamowego 654,8
156 ester kwasu 1-[3-(4-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propylo}fenylo)propylo]piperydyn-4-ylowy bifenyl-2-ylokarbamowego 675,5
157 ester kwasu 1-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylo)propylo]piperydyn-4-ylowy bifenyl-2-ylokarbamowego 661,3
158 ester 1-[4-(4-12-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylo)butylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 675,5
159 ester 1-[3-(5-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propylo}furan-2-ylo)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 665,6
160 ester 1-{2-[3-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2- dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylo)-1-metyloureido]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 719,2
161 ester 1-{2-[1-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2- dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenylokarbamoilo)piperydyn-4-ylo]etylo}piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 773,3
162 ester 1-[3-(3-13-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2- dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propylo}fenylo)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 675,5
163 ester 1-[3-(5-{3-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]propylo}tetrahydrofuran-2-ylo)propylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 669,6
164 ester 1-[2-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylokarbamoilo}fenoksy)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 706,5
165 ester 1-{9-[2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu (5-bromobifenyl-2-ylo)karbamowego NA
166 ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu (2'-fluorobifenyl-2-ylo)karbamowego 659,5
167 ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu (3'-chloro-3,5-difluorobifenyl-2-ylo)karbamowego 711,8
PL 216 397 B1 cd. tabeli
1 2 3
168 ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu (3',5'- dichloro-3,5-difluorobifenyl-2-ylo)karbamowego 745,5
169 ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}piperydyn-4-ylowy kwasu (3,5-difluorobifenyl-2-ylo)karbamowego 677,5
Preparat 99 - Przykład ilustracyjny
Ester 1-[2-(4-[1,3]dioksolan-2-ylofenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu biphenyl-2-ylo-karbamowego
Mieszaninę estru 4-metylopiperydyn-4-ylowego kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego (2,73 g, 8,79 mmol) i N-(4-[1,3]dioksolan-2-ylofenylo)akryloamidu (2,05 g, 8,80 mmol) ogrzewano w 100 ml mieszaniny 1:1 metanol/dichlorometan w temperaturze 50°C pod azotem przez 1 h. Następnie roztwór rozcieńczono octanem etylu i warstwę organiczną przemyto wodą, solanką, wysuszono (MgSO4) i zatężono pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy. MS m/z obl. dla C31H35N3O5 (M + H)+ 530,6; znaleziono 530,4.
Preparat 100 - Przykład ilustracyjny
Ester 1-[2-(4-formylofenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 99 rozpuszczono ponownie w 40 ml metanolu i dodano 25 ml 1N wodnego roztworu kwasu chlorowodorowego. Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej do następnego dnia i usunięto rozpuszczalnik organiczny pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i warstwę organiczną przemyto wodą, solanką, wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Produkt macerowano z dichlorometanem, otrzymując związek tytułowy w postaci białego proszku (2,47 g). LCMS (2-90) Rt = 4,27 min; MS m/z obl. dla C29H31N3O4 (Μ + Η+) 486,6, znaleziono 486,5.
Preparat 101 - Przykład ilustracyjny
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(tert-butylodimetylosilanyloksy)-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinoIin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokar bamowego
Mieszaninę produktu z Preparatu 100 (1,70 g, 3,51 mmol) i octanu 5-[(R)-2-amino-1-(tertbutylodimetylosilanyloksy)etylo]-8-hydroksy-1H-chinolin-2-onu (1,65 g, 4,19 mmol) w 40 ml mieszaniny 1:1 metanol i dichlorometan mieszano w temperaturze pokojowej do następnego dnia. Następnie dodano w jednej porcji triacetoksyborowodorek sodu (2,23 g, 10,5 mmol) i mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 6 h. Następnie reakcję wygaszono wodą i rozcieńczono octanem etylu. Rozdzielono warstwy i warstwę organiczną przemyto nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, solanką, wysuszono (MgSO4) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (2,9 g). MS m/z obl. dla C46H57N5O6Si (M + H)+ 805,0, znaleziono 804,6.
P r z y k ł a d 170 - Przykład ilustracyjny
Ester 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Produkt z preparatu 101 (2,9 g, 3,6 mmol) rozpuszczono w 75 ml dichlorometanu i dodano trifluorowodorek trietyloaminy (0,85 ml, 5,2 mmol). Uzyskaną mieszaninę mieszano w temperaturze pokojowej do następnego dnia, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując surowy produkt w postaci oleju. Następnie produkt rozpuszczono w mieszaninie kwas octowy/woda (1:1) za pomocą prep HPLC, otrzymując związek tytułowy w postaci brudno-białego osadu. LCMS (2-90) Rt = 3,67 min.; MS m/z obl. C40H43N5O6 (Μ + Η+) 690,8, znaleziono 690,3.
Stosując opisane wyżej metody i odpowiednie substraty wytworzono również następujące, nieobjęte zakresem niniejszego wynalazku związki, których sposoby wytwarzania zamieszczono jedynie w celach ilustracyjnych.
PL 216 397 B1
Przykłady ilustracyjne
prz. związek MS
171 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
172 ester 1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
173 ester 1-{9-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]nonylo)-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
174 ester 1-(2-{5-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]pentylokarbamoilo}etylo)-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
175 ester 1-(2-{5-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]pentylokarbamoilo]etylo)-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
176 ester 1-(2-{6-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]heksanoiloamino}etylo)-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
177 ester 1-(2-{6-[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]heksanoiloamino}etylo)-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
178 bifenyl 1-[2-(4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}benzoiloamino)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu ester -2-ylokarbamowego NA
179 ester 1-[2-(4-{[(R)-2-(3-formyloamino-4-hydroksyfenylo)-2-hydroksyetyloamino]metylo}benzoiloamino)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego NA
180 ester 1-{3-[4-(4-{2-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]etylo}fenyloamino)fenylo]propylo}-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 776,5
181 ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}fenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 724,5
182 ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo} -5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]-4-metylopiperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 754,5
Preparat 102
Ester (R)-(1-azabicyklo[3.2.1]okt-4-ylowy) kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego
Izocyjanian 2-bifenylu (1,00 g, 5,12 mmol) i chlorowodorek (R)-(-)-3-chinuklidynylu (921 mg, 5,63 mmol) ogrzewano razem w N,N-dimetyloformamidzie (2,06 ml) w temperaturze 110°C przez 12 h. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono i rozcieńczono octanem etylu (15 ml), po czym przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (2 x 10 ml). Warstwę wodną ekstrahowano 1M kwasem chlorowodorowym (3 x 20 ml) i połączone ekstrakty wodne zalkalizowano do pH 8-9 węglanem potasu. Następnie warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (3 x 20 ml) i połączone warstwy organiczne wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy w postaci żółtego oleju (1,64 g, wydajność 99%).
PL 216 397 B1
Preparat 103 - Przykład ilustracyjny
Bromek (R)-4-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)-1-(9-bromononylo)-1-azoniabicyklo[3.2.1]oktanu
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 102 (1,21 g, 3,76 mmol) i trietyloaminy (1,05 ml, 7,52 mmol) w acetonitrylu (18,8 ml) dodano 1,9-dibromononan (994 μ! 4,89 mmol) i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 50°C przez 4 h. Następnie mieszaninę reakcyjną ochłodzono i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i warstwę organiczną przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt oczyszczono przez chromatografię flash (10% metanol/dichlorometan, 0,5% wodorotlenek amonu), otrzymując związek tytułowy (1,04 g, 1,97 mmol, wydajność 52%).
Preparat 104 - Przykład ilustracyjny
Bromek (R)-1-(9-N,N-di(tert-butoksykarbonylo)aminononylo)-4-(bifenylo-2-iIokarbamoiloksy)-1-azoniabicyklo[3.2.1]oktanu
Do mieszanego roztworu wodorku sodu (60% dyspersja w oleju mineralnym) (126 mg, 3,15 mmol) w N,N-dimetyloformamidzie (10 ml) w atmosferze azotu w temperaturze 0°C, dodano iminodikarboksylan di-tert-butylu (513 mg, 2,36 mmol) w N,N-dimetyloformamidzie (5 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 15 minut, po czym ochłodzono ją do 0°C i dodano produkt z Preparatu 103 (1,04 g, 1,97 mmol) w N,N-dimetyIoformamidzie (5 ml). Mieszaninę reakcyjną pozostawiono do ogrzania do temperatury pokojowej w ciągu 12 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy, który stosowano bez dalszego oczyszczania.
Preparat 105 - Przykład ilustracyjny
Bromek (R)-1-(9-aminononylo)-4-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)-1-azoniabicyklo[3.2.1]oktanu
Produkt z preparatu 104 (1,31 g, 1,97 mmol) rozpuszczono w dichlorometanie (15 ml) i powoli dodano kwas trifluorooctowy (5 ml). Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze pokojowej przez 1 h, po czym usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Pozostałość rozpuszczono w dichlorometanie (20 ml) i przemyto 1M wodnym roztworem wodorotlenku sodu (20 ml). Warstwę wodną ekstrahowano 1M kwasem chlorowodorowym (3 x 20 ml) i połączone ekstrakty wodne zalkalizowano węglanem potasu i ekstrahowano dichlorometanem (3 x 20 ml). Połączone warstwy organiczne wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem, otrzymując związek tytułowy (210 mg, wydajność na 2 etapy 23%).
Preparat 106 - Przykład ilustracyjny
Bromek (R)-1-{9-[(R)-2-(8-benzyloksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)-2-hydroksyetyloamino]nonylo}-4-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)-1-azoniabicyklo[3.2.1]oktanu
Produkt z preparatu 105 (210 mg, 0,45 mmol) i triacetoksyborowodorek sodu (286 mg, 1,35 mmol) mieszano w dichloroetanie (4,5 ml) w temperaturze pokojowej przez 2 h, po czym dodano produkt z Preparatu 6 (163 mg, 0,50 mmol). Mieszaninę reakcyjną mieszano przez 12 h, po czym rozcieńczono dichlorometanem (10 ml) i przemyto nasyconym wodnym roztworem wodorowęglanu sodu (10 ml), wysuszono (siarczan magnezu) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Surowy produkt reakcji oczyszczono przez chromatografię flash (10-50% metanol/dichlorometan, 0,5% wodorotlenek amonu), otrzymując związek tytułowy (131 mg, wydajność 38%).
P r z y k ł a d 183 - Przykład ilustracyjny
Bromek 4-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)-1-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}-1-azoniabicyklo[2.2.2]oktanu ditrifluorooctan
Do mieszanego roztworu produktu z Preparatu 105 (131 mg, 0,17 mmol) w metanolu (1,8 ml) dodano pallad (10% wag. suchej masy, na węglu aktywnym; 39 mg) i mieszaninę reakcyjną umieszczono w atmosferze wodoru. Mieszano przez 12 h, po czym mieszaninę reakcyjną przesączono przez słupek celitu, przemyto metanolem (2 ml) i usunięto rozpuszczalnik pod zmniejszonym ciśnieniem. Uzyskaną pozostałość oczyszczono przez preparatywną HPLC, otrzymując związek tytułowy jako sól ditrifluorooctan (8 mg). MS m/z 667,5.
Stosując opisane wyżej metody i odpowiednie substraty wytworzono również następujące, nieobjęte zakresem niniejszego wynalazku związki, których sposoby wytwarzania zamieszczono jedynie w celach ilustracyjnych.
PL 216 397 B1
Przykłady ilustracyjne
przy. Związek MS
184 ester 8-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}-8-aza-bicyklo[3.2.1]okt-3-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 667,3
185 Bromek 7-(bifenylo-2-ilokarbamoiloksy)-9-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}-9-metylo-3-oksa-9-azoniatricyklo[3.3.1.0*2.4*]nonanu 695,5
186 ester 9-{9-[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]nonylo}-3-oksa-9-azatricyklo-[3.3.1.0*2.4*]non-7-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego 681,5
Przykłady potwierdzające aktywność biologiczną
Preparat A
Hodowla komórkowa i przygotowanie błon z komórek posiadających ekspresję ludzkich receptorów β1, β2, lub β3 adrenergicznych.
Komórki jajnika chomika chińskiego (CHO) posiadające stabilną ekspresje sklonowanych ludzkich receptorów β1, β2 lub β3 adrenergicznych były hodowane do prawie całkowitego zlania na pożywce Hama F-12 z 10% FBS w obecności genetycyny w stężeniu 500 pg/ml. Pojedyncza warstwa komórek była oddzielana od podłoża za pomocą 2 mM EDTA w PBS. Komórki były zbijane w grudki poprzez wirowanie przy 1000 obr/min i grudki komórek były albo przechowywane zamrożone w temperaturze -80°C albo błony były preparowane do natychmiastowego użytku. W celu przygotowania błon posiadających ekspresję receptorów β1 i β2, grudki komórek były ponownie zawieszane w buforze litycznym (10 mM HEPES/HCl, 10 mM EDTA, pH 7,4 w 4°C) i homogenizowane w lodzie za pomocą ciasno dopasowanego szklanego homogenizatora Dounce (30 uderzeń). Dla uzyskania błon posiadających ekspresję bardziej wrażliwego na proteazę receptora β3, grudki komórek były homogenizowane w buforze litycznym (10 mM Tris/HCl, pH 7,4) wzbogaconym jedną tabletką „Complete Protease Inhibitor Cocktail Tablets with 2 mM EDTA” (tabletki kompletnego koktailu inhibitora proteazy z 2 mM EDTA) na 50 ml buforu (Katalog Roche nr 1697498, Roche Molecular Biochemicals, Indianapolis, IN). Homogenat był wirowany przy 20 000 g i uzyskane grudki były jednorazowo przemywane buforem litycznym poprzez ponowne zawieszenie i wirowanie w sposób opisany powyżej. Ostateczne grudki były następnie ponownie zawieszane w lodowatym buforze wiążącym używanym do oznaczenia (75 mM Tris/HCl, pH 7,4, 12,5 mM MgCl2, 1 mM EDTA). Stężenie białka w zawiesinie błon było oznaczane za pomocą sposobu opisanego przez Lowry i wsp. 1951, Journal of Biological Chemistry, 193, 265; i Bradford, Analytical Biochemistry, 1976, 72, 248-54. Wszystkie błony były przechowywane zamrożone w jednakowych objętościach w temperaturze -80°C lub używane natychmiast.
Preparat B
Hodowla komórkowa i przygotowanie błon z komórek posiadających ekspresję ludzkich receptorów muskarynowych M1, M2, M3 i M4.
Linie komórek CHO posiadające stabilną ekspresję sklonowanych ludzkich podtypów receptorów muskarynowych hM1, hM2, hM3 i hM4 były hodowane do prawie całkowitego zlania na pożywce Hama F-12 wzbogaconej 10% FBS i 250 pg/ml genetycyny.
Komórki były hodowane w inkubatorze w 5% CO2, w temperaturze 37°C i oddzielane od podłoża za pomocą 2 mM EDTA w dPBS. Komórki były zbierane poprzez 5 minutowe wirowanie przy 650 x g i grudki komórek były albo przechowywane zamrożone w -80°C, albo błony były preparowane do natychmiastowego użycia. Do przygotowania błon, grudki komórek były ponownie zawieszane w buforze litycznym i homogenizowane w urządzeniu do miażdżenia tkanek Polytron PT-2100 (Kinematica AG; 20 sekund x 2 rozerwania). Nieprzerobione błony były wirowane przez 15 minut przy 40 000 x g w temperaturze 4°C. Grudki błon były następnie ponownie zawieszane w buforze do ponownego zawieszania i homogenizowane za pomocą urządzenia do miażdżenia tkanek Polytron. Stężenie białka w zawiesinie błon było oznaczane za pomocą sposobu opisanego przez Lowry i wsp. 1951, Journal of Biochemistry, 193, 265. Wszystkie błony były przechowywane zamrożone w jednakowych objętościach w temperaturze -80°C lub używane natychmiast. Jednakowe objętości przygotowanych błon
PL 216 397 B1 posiadających receptor hM5 były kupowane bezpośrednio od Perkin Elmer i przechowywane w temperaturze -80°C aż do użycia.
Procedura testu A
Test wiązania znakowanego radioaktywnie ligandu z ludzkimi receptorami β1, β2 i β3 adrenergicznymi.
Testy wiązania były przeprowadzane na 96-dołkowvch płytkach do mikromiareczkowania w całkowitej objętości testu 100 ąl z 10-15 ąg białka błon zawierających ludzkie receptory β1, β2 lub β3 adrenergiczne w buforze używanym do oznaczenia (75 mM Tris/HCl pH 7,4 w 25°C, 12,5 mM MgCl2,
I mM EDTA, 0,2% BSA). Badania wysycenia wiązania, przeprowadzane w celu określenia wartości Kd 3 znakowanego radioaktywnie ligandu, były wykonywane z zastosowaniem [3H]-dihydroalprenololu (NET-720, 100 Ci/mmol, PerkinElmer Life Sciences Inc., Boston, MA) dla receptorów β1 i β2 oraz [125I](-)-jodocyjanopindololu (ΝΕΧ-189, 220 Ci/mmol, PerkinElmer Life Sciences Inc., Boston, MA) w 10 lub
II różnych stężeniach mieszczących się w granicach od 0,01 nM do 20 nM. Testy wypierania, prze3 prowadzane w celu określenia wartości Ki związków testowych, były wykonywane z 1 nM [3H]125 dihydroalprenololu i 0,5 nM [125I]-(-)-jodocyjanopindololu z 10 lub 11 różnymi stężeniami związku testowego mieszczącymi się w granicach od 10 pM do 10 μΜ. Niespecyficzne wiązanie było określane w obecności 10 μΜ propranololu. Oznaczenia były inkubowane przez 1 godzinę w 37°C, a następnie reakcje wiązania były zakańczane poprzez szybkie filtrowanie przez GF/B dla receptorów β1 i β2, lub przez płytki filtrujące z włókna szklanego GF/C dla receptorów β3 (Packard BioScience Co., Meriden, CT) nasączonych uprzednio w 0,3% polietylenoiminie. W celu usunięcia niezwiązanej radioaktywności płytki filtrujące były przemywane trzykrotnie buforem filtrującym (75 mM Tris/HCl, pH 7,4 w 4°C, 12,5 mM MgCl2, 1 mM EDTA). Następnie płytki były suszone, dodawano do nich 50 ąl płynu scyntylacyjnego Microscint-20 (Packard BioScience Co., Meriden, CT) i płytki były zliczane w cieczowym liczniku scyntylacyjnym Packard Topcount (Packard BioScience Co., Meriden, CT). Dane dotyczące wiązania były analizowane za pomocą analizy nieliniowej regresji zestawem oprogramowania GraphPad Prism Software (GraphPad Software, Inc., San Diego, CA) z zastosowaniem 3-parametrowego modelu dla kompetycji o jedno miejsce. Minimum krzywej było ustalone dla wartości niespecyficznego wiązania, jakie zostało określone w obecności 10 μΜ propranololu. Wartości Ki związków testowych były wyliczane z obserwowanych wartości IC50 i wartości Kd ligandu znakowanego radioaktywnie za pomocą równania Cheng-Prusoffa (Cheng Y. i Prusoff WH., Biochemical Pharmacology, 1973, 22, 23, 3099-108).
W tym teście niższa wartość Ki wskazuje na to, że związek ma wyższe powinowactwo wiązania dla testowanego receptora. Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartość Ki mniejszą od około 300 nM dla receptora β2 adrenergicznego.
Jeżeli jest to pożądane, selektywność podtypu receptora dla związku testowego może być wyliczona jako stosunek Κϊ(βι)/Κ(β2) lub Κ<β3)/Κϊ(β2). Związek według wynalazku wykazywał większe wiązanie z receptorem β2 adrenergicznym w porównaniu z receptorem β·ι lub β3 adrenergicznym tj. Κ(βι) lub Κ(β3) są typowo większe od Κ(β2). Generalnie preferowane są związki posiadające selektywność wobec receptora β2 adrenergicznego większą od selektywności wobec receptorów β1 lub β3 adrenergicznych. Zwłaszcza preferowane są związki posiadające selektywność większą od około 5, a szczególnie większą od około 8.
Procedura testu B
Test wiązania znakowanego radioaktywnie ligandu z receptorami muskarynowymi.
Testy wiązania znakowanego radioaktywnie ligandu ze sklonowanymi ludzkimi receptorami muskarynowymi były przeprowadzane na 96-dołkowych płytkach do mikromiareczkowania w całkowitej objętości testu wynoszącej 100 ąl. Błony komórek CHO posiadające stabilną ekspresję albo podtypów hM1, hM2, hM3, hM4 albo hM5 receptora muskarynowego były rozcieńczane w buforze używanym do oznaczenia do następujących specyficznych docelowych stężeń białka (ąg/dołek): 10 ąg dla hM1, 10-15 ąg dla hM2, 10-20 ąg dla hM3, 10-20 ąg dla hM4 i 10-12 ąg dla hM5. Miało to na celu uzyskanie podobnych sygnałów (cpm). Błony, przed dodaniem do płytki testowej, były krótko homogenizowane za pomocą urządzenia do miażdżenia tkanek Polytron (10 sekund). Badania wysycenia wiązania, wykonywane w celu określenia wartości KD znakowanego radioaktywnie ligandu, były wykonywane z zastosowaniem metylo chlorku L-[N-metylo-3H]skopolaminy ([3H]-NMS) (TRK666, 84,0 Ci/mmol, Amersham
Pharmacia Biotech, Buckinghamshire, Anglia), w stężeniach od 0,001 nm do 20 nM. Testy wypierania 3 wykonywane w celu określenia wartości Ki związków testowych były wykonywane z 1 nM [3H]-NMS
PL 216 397 B1 w jedenastu różnych stężeniach związków testowych. Związki testowe były początkowo rozpuszczane w buforze rozcieńczającym do uzyskania stężenia 400 μΜ, a następnie kolejno rozcieńczane 5 x buforem rozcieńczającym do uzyskania ostatecznych stężeń mieszczących się w granicach od 10 μM do 100 μΜ. Kolejność podawania i objętości podawane do płytek testowych były następujące: 25 μl radioligandu, 25 μl rozcieńczonego związku testowego i 50 μl błon. Płytki były inkubowane przez 60 minut w temperaturze 37°C. Reakcje wiązania były zakańczane poprzez szybką filtrację przez płytki filtracyjne z włókna szklanego GF/B (PerkinElmer Inc., Wellesley, MA) wstępnie potraktowane 1% BSA. W celu usunięcia nie związanej radioaktywności płytki filtracyjne były trzykrotnie przepłukiwane buforem przemywającym (10 mM HEPES). Płytki były następnie suszone powietrzem i do każdego dołka było dodawane 50 μl płynu scyntylacyjnego Microscint-20 (PerkinElmer Inc., Wellesley, MA). Płytki były następnie zliczane w cieczowym liczniku scyntylacyjnym PerkinElmer Topcount (PerkinElmer Inc., Wellesley, MA). Dane dotyczące wiązania były analizowane za pomocą analizy nieliniowej regresji zestawem oprogramowania GraphPad Prism Software (GraphPad Software, Inc., San Diego, CA) z zastosowaniem 3-parametrowego modelu dla kompetycji o jedno miejsce. Wartości Ki związków testowych były wyliczane z obserwowanych wartości IC50 i wartości Kd ligandu znakowanego radioaktywnie za pomocą równania Cheng-Prusoff (Cheng Y. i Prusoff WH., Biochemical Pharmacology, 1973, 22, 23, 3099-108). W celu oznaczenia średniej geometrycznej i 95% przedziałów ufności wartości Ki zostały konwertowane do wartości pKi. Dla sprawozdania danych, sumaryczne statystyki były następnie konwertowane z powrotem do wartości Ki.
W tym oznaczeniu niższa wartość Ki wskazuje na to, że związek testowy ma wyższe powinowactwo wiązania wobec testowanego receptora. Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartość Ki mniejszą od około 300 nM dla receptora muskarynowego M3.
Procedura testu C
Test cAMP Flashplate z zastosowaniem całych komórek linii CHO posiadających heterologiczną ekspresję ludzkich receptorów β1, β2 lub β3 adrenergicznych.
Oznaczenia cAMP były wykonywane w formacie oznaczenia radioimmunologicznego z zastosowaniem Flashplate Adenylyl Cyclase Activation Assay System (układ oznaczania aktywacji cyklazy adenylowej Flashplate) z [125I]-cAMP (NEN SMP004, PerkinElmer Life Sciences Inc., Boston, MA), zgodnie z instrukcjami producenta. W celu określenia siły agonisty β receptora (EC50), linie komórkowe CHO-Ki posiadające stabilną ekspresję sklonowanych ludzkich receptorów β1, β2 lub β3 adrenergicznych były hodowane do prawie całkowitego zlania w pożywce HAM F-12 wzbogaconej 10% FBS i genetycyną (250 μg/ml). Komórki były przemywane PBS i oddzielane od podłoża w dPBS (roztwór soli buforowany fosforanem Dulbecco bez CaCl2 i MgCl2) zawierającym 2 mM EDTA lub roztwór trypsyna-EDTA (0,05% trypsyny/0,53 mM EDTA). Po zliczeniu komórek w liczniku komórkowym Coultera, komórki były zbijane w grudki poprzez wirowanie przy 1000 obr/min i ponownie zawieszane w buforze stymulującym zawierającym IBMX (zestaw PerkinElmer Kit) ogrzanym do temperatury pokojowej, tak aby uzyskać stężenie 1,6 x 106 do 2,8 x 106 komórek/ml. W oznaczeniu było używane od 60 000 do 80 000 komórek na dołek. Związki testowe (10 mM w DMSO) były rozcieńczane w PBS zawierającym 0,1% BSA w Beckman Biomek-2000 i testowane w 11 różnorodnych stężeniach wahających się od 100 μΜ do 1 pM. Reakcje były inkubowane przez 10 minut w 37°C i zatrzymywane po125 przez dodanie 100 μl zimnego buforu detekcyjnego zawierającego [ I]-cAMP (NEN SMP004, PerkinElmer Life Sciences, Boston, MA). Ilość wyprodukowanego cAMP (pmol/dołek) była obliczana w oparciu o zliczania obserwowane dla próbek i standardy cAMP jak to zostało opisane w podręczniku użytkownika dostarczonym przez producenta. Dane były analizowane analizą regresji nieliniowej za pomocą zestawu oprogramowania GraphPad Prism Software (GraphPad Software, Inc., San Diego, CA) z sigmoidalnym równaniem. Do wyliczania wartości EC50 było stosowane równanie Cheng-Prusoff (Cheng Y, i Prusoff WH., Biochemical Pharmacology, 1973, 22, 23, 3099-108).
W tym teście niższa wartość EC50 oznacza, że związek testowy posiada wyższą aktywność funkcjonalną względem testowanego receptora. Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartość EC50 dla receptora β2 adrenergicznego mniejszą od około 300 nM.
Jeśli jest to pożądane, selektywność podtypu receptora dla związku testowego może być wyliczona jako stosunek EC50(e1)/EC50(e2) lub EC50(e3)/EC50(e2). Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał większą aktywność funkcjonalną wobec receptora β2 adrenergicznego w porównaniu z receptorami β1 lub β3
PL 216 397 B1 adrenergicznymi tj. ECs^-i) lub ECso^) jest typowo większa od ECso^). Generalnie, preferowane są związki posiadające selektywność wobec receptora β2 adrenergicznego większą niż wobec receptorów β1 lub β3 adrenergicznych, zwłaszcza związki posiadające selektywność większą od około 5, a w szczególności większą od około 10.
Procedura testu D
Testy funkcjonalne antagonizmu wobec podtypów receptora muskarynowego.
A. Blokada inhibicji akumulacji cAMP zachodzącej za pośrednictwem agonisty.
W tym teście, siła funkcjonalna związku testowego jest określana poprzez pomiar zdolności tego związku do blokowania inhibicji przez oksotremorynę akumulacji cAMP w komórkach CHO-K1 posiadających ekspresję receptora hM2, zachodzącej za pośrednictwem forskolinu. Testy cAMP są wykonywane w formacie testu radioimmunologicznego za pomocą zestawu Flashplate Adenylyl Cyclase Activation Assay System z 125I-CAMP (NEN SMP004B, PerkinElmer Life Sciences Inc., Boston, MA) zgodnie z instrukcjami producenta. Komórki są jednorazowo przepłukiwane dPBS i oddzielane od podłoża roztworem trypsyna-EDTA (0,05% trypsyny/0,53 mM EDTA), jak to zostało opisane powyżej w części dotyczącej hodowli komórek i przygotowania błon. Oddzielone komórki były dwukrotnie przemywane poprzez wirowanie przy 650 x g przez 5 minut w 50 ml dPBS. Grudki komórek były następnie ponownie zawieszane w 10 ml dPBS i komórki były zliczane w liczniku Coulter Z1 Dual Particle Counter (Beckman Coulter, Fullerton, CA). Następnie komórki były ponownie wirowane przy 650 x g przez 5 minut i ponownie zawieszane w buforze stymulującym do stężenia równego 1,6 x 106 - 2,8 x 106 komórek/ml.
Związek testowy jest początkowo rozpuszczany do stężenia 400 μΜ w buforze rozcieńczającym (dPBS wzbogacone 1 mg/ml BSA (0,1%), a następnie seryjnie rozcieńczane buforem rozcieńczającym do końcowego stężenia molowego w zakresie od 100 μΜ do 0,1 nM. Oksotremoryna jest rozcieńczana w podobny sposób.
Dla zmierzenia inhibicji aktywności cyklazy adenylowej (AC) przez oksotremorynę, do dołków z agonistą jest dodawane 25 gl forskoliny (ostateczne stężenie 25 μΜ, rozcieńczony w dPBS), 25 gl rozcieńczonej oksotremoryny i 50 gl komórek. W celu zmierzenia zdolności związku testowego do blokowania hamowanej oksotremoryną aktywności AC, do pozostałych dołków oznaczenia dodawane jest 25 gl forskolinu i oksotremoryny (ostateczne stężenia odpowiednio 25 gΜ i 5 gΜ, rozcieńczone w dPBS), 25 gl rozcieńczonego związku testowego i 50 gl komórek.
Reakcje były inkubowane przez 10 minut w 37°C i zatrzymywane poprzez dodanie 100 gl lodowatego buforu detekcyjnego.
Płytki są uszczelniane, inkubowane przez całą noc w temperaturze pokojowej i następnego ranka zliczane w ciekłym liczniku scyntylacyjnym PerkinElmer TopCount (PerkinElmer Inc., Wellesley, MA). Ilość wyprodukowanego cAMP (pmol/dołek) jest wyliczana w oparciu o zliczania obserwowane dla próbek i standardów cAMP, jak to zostało opisane w podręczniku użytkownika dostarczonym przez producenta. Dane są analizowane metodą analizy nieliniowej regresji za pomocą zestawu oprogramowania GraphPad Prism Software (GraphPad Software, Inc., San Diego, CA) z zastosowaniem równania nieliniowej regresji, kompetycji o jedno miejsce. Do wyliczania Kl używane jest równanie Cheng-Prusoff, z zastosowaniem EC50 krzywej odpowiedzi zależnej od stężenia oksotremoryny i oznaczenia stężenia oksotremoryny jako odpowiednio KD i [L].
W tym teście, niższe wartości Ki wskazują na to, że związek testowy posiada wyższą aktywność funkcjonalną wobec testowanego receptora. Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartość Ki mniejszą od około 300 nM dla blokady inhibicji oksotremoryną zachodzącej za pośrednictwem forskolinu akumulacji cAMP w komórkach CHO-K1, posiadających ekspresję receptora hM2.
B. Blokada zachodzącego za pośrednictwem agonisty wiązania [ S]GTP.,S.
W drugim teście funkcjonalnym, siła funkcjonalna związków testowych może być określona po35 przez pomiar zdolności związków do blokowania stymulowanego oksotremoryną wiązania [ S]GTPYS w komórkach CHO-K1 posiadających ekspresję receptora hM2.
Podczas stosowania, zamrożone błony były rozmrażane i następnie rozcieńczane w buforze testowym, z ostatecznym docelowym stężeniem tkankowym 5-10 gg białka na dołek. Błony były krótko homogenizowane za pomocą urządzenia do zgniatania tkanek Polytron PT-2100, a następnie dodawane do płytek testowych.
W każdym eksperymencie określana była wartość EC90 (efektywne stężenie dla 90% maksymalnej odpowiedzi) dla stymulacji wiązania [31S]GTPYS przez agonistę oksotremorynę.
PL 216 397 B1
W celu określenia zdolności związku testowego do inhibicji stymulowanego oksotremoryną wią35 zania [ S]GTPYS do każdego dołka, na 96-dołkowych płytkach, dodano: 25 μl buforu testowego z [ S]GTPYS (0,4 nM), 25 μl oksotremoryny (EC90) i GDP (3 μΜ), 25 μl rozcieńczonego związku testowego i 25 μl błon komórek CHO posiadających ekspresję receptora hM2. Płytki używane w teście były następnie inkubowane w 37°C przez 60 minut. Płytki używane w teście były filtrowane przez potraktowane uprzednio 1% BSA filtry GF/B z zastosowaniem 96 dołkowego urządzenia do zbierania PerkinElmer, płukane lodowatym buforem przemywającym przez 3 x 3 sekundy a następnie suszone powietrzem lub próżniowo. Do każdego dołka dodawano płyn scyntylacyjny Microscint-20 (50 μθ, po czym każda płytka była uszczelniana, a radioaktywność była zliczana licznikiem Topcounter (PerkinElmer). Dane były analizowane za pomocą analizy nieliniowej regresji z zastosowaniem zestawu oprogramowania GraphPad Prism Software (GraphPad Software, Inc., San Diego, CA) za pomocą nieliniowej regresji, równania kompetycji o jedno miejsce. Do wyliczenia wartości Kl używano równania Cheng-Prusoff z zastosowaniem wartości IC50 krzywej zależności odpowiedzi od stężenia dla związku testowego i stężenia oksotremoryny w oznaczeniu jako odpowiednio KD i [L] i stężenie ligandu.
W tym oznaczeniu niższa wartość Ki wskazuje na to, że związek testowy posiada wyższą aktywność funkcjonalną względem testowanego receptora. Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartość Ki dla blokady stymulowanego oksotremoryną wiązania [ S]GTPYS w komórkach CHO-K1 posiadających ekspresję receptora hM2, niższą od około 300 nM.
C. Blokada zachodzącego za pośrednictwem agonisty uwalniania wapnia w oznaczeniach
FLIPR.
Podtypy receptora muskarynowego (receptory M1, M3 i M5), które sprzęgają się z białkami Gq, po związaniu agonisty z receptorem aktywują szlak fosfolipazy C (PLC). W wyniku tego aktywowany PLC hydrolizuje difosforan fosfatyloinozytolu (PIP2) do diacyloglicerolu (DAG) i fosfatydylo-1,4,5-trifosforanu (IP3), który z kolei generuje uwalnianie wapnia z wewnątrzkomórkowych zapasów tj. retikulum endoplazmatycznego i sarkoplazmatycznego. Oznaczenie FLIPR (Molecular Devices, Sunnyvale, CA) opiera się na oznaczeniu wzrostu wewnątrzkomórkowego wapnia poprzez zastosowanie barwnika czułego na wapń (Fluo-4AM, Molecular Probes, Eugene, OR), który fluoryzuje po związaniu wolnego wapnia. Takie wydarzenie fluoroscencyjne jest mierzone w czasie rzeczywistym przez FLIPR, który wykrywa zmianę fluorescencji pochodzącej z jednej warstwy sklonowanych komórek z ludzkim receptorem M1 i M3 i receptorem M5 szympansa. Siła antagonisty może zostać określona poprzez zdolność antagonistów do inhibicji zachodzącego za pośrednictwem agonisty zwiększania wewnątrzkomórkowego wapnia.
Dla celów oznaczeń stymulacji wapnia FLIPR, komórki CHO posiadające stabilną ekspresję receptorów hM1, hM3 i cM5 są osadzane na 96-dołkowych płytkach FLIPR na jedną noc przed wykonaniem oznaczenia. Osadzone komórki są przemywane dwukrotnie przez Cellwash (MTX Labsystems, Inc.) z buforem FLIPR (10 mM HEPES, pH 7,4, 2 mM chlorku wapnia, 2,5 mM probenecydu w buforowanym roztworze soli Hanksa (HBSS), nie zawierającym wapnia i magnezu). Ma to na celu usunięcie pożywek wzrostowych i pozostawienie buforu FLIPR w ilości 50 μl/dołek. Komórki są następnie inkubowane z 4 μΜ FLUO-4AM w ilości 50 μl/dołek (wykonano 2x roztwór) przez 40 minut w temperaturze 37°C i w 5% dwutlenku węgla. Po okresie inkubacji z barwnikiem komórki są dwukrotnie przemywane buforem FLIPR, pozostawiając końcową objętość 50 μl/dołek.
Dla określenia siły antagonisty, w pierwszym rzędzie określana jest zależna od dawki stymulacja uwalniania wewnątrzkomórkowego Ca2+ dla oksotremoryny. Następnie może zostać zmierzona siła antagonisty w stężeniu EC90 przeciw stymulacji oksotremoryną. Komórki są najpierw przez 20 minut inkubowane z buforem rozcieńczającym związki. Następnie dodawany jest agonista, co jest wykonywane poprzez FLIPR. Wartość EC90 dla oksotremoryny jest generowana zgodnie ze sposobem wyszczególnionym w pomiarze FLIPR i rozdziale dotyczącym redukcji danych znajdującym się poniżej w połączeniu z wzorem ECF = ((F/100-F)1/H) * EC50. Stężenie oksotremoryny 3 x ECF jest przygotowywane na płytkach stymulacyjnych w taki sposób, że stężenie EC50 oksotremoryny jest dodawane do każdego dołka na płytkach używanych do oznaczenia inhibicji przez antagonistę.
Parametry stosowane w oznaczeniu FLIPR są następujące: długość ekspozycji 0,4 sekundy, siła lasera 0,5 wata, długość fali wzbudzenia 488 nm, długość fali emisji 550 nm. Wartość odniesienia jest określana poprzez pomiar zmiany fluorescencji przez 10 sekund przed dodaniem agonisty. Po stymulacji agonistą, w celu uchwycenia maksymalnej zmiany fluorescencji, oznaczenie FLIPR w sposób ciągły mierzyło zmiany fluorescencji co 0,5 do 1 sekundy przez 1,5 minuty.
PL 216 397 B1
Zmiana fluorescencji dla każdego dołka jest wyrażana jako różnica maksymalnej i wyjściowej fluorescencji. Surowe dane są analizowane względem logarytmu stężenia leku za pomocą nieliniowej regresji z zastosowaniem programu GraphPad Prism (GraphPad Software, Inc., San Diego, CA) stosującym wbudowany model sigmoidalnej odpowiedzi na dawkę. Wartości Ki antagonisty są określane oprogramowaniem Prism z zastosowaniem wartości EC50 oksotremoryny jako KD i EC90 oksotremoryny dla stężenia ligandu, zgodnie z równaniem Cheng-Prusotf (Cheng & Prusoff, 1973).
W tym oznaczeniu niższa wartość Ki wskazuje na to, że związek testowy posiada wyższą aktywność funkcjonalną względem testowanego receptora. Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartość Ki mniejszą od około 300 nM dla blokady zachodzącego za pośrednictwem agonisty uwalniania wapnia w komórkach CHO posiadających stabilną ekspresję receptorów hM1, hM3 i cM5.
Procedura testu E
Testy Flashplate cAMP z zastosowaniem całych komórek linii komórkowej nabłonka płucnego, posiadających endogenną ekspresję ludzkich receptorów β2 adrenergicznych
Dla określenia siły agonistycznej i skuteczności (aktywności wewnętrznej) w linii komórek posiadających ekspresję endogennych poziomów receptora β2 adrenergicznego zastosowano ludzką linię komórek nabłonka płucnego (BEAS-2B) (ATCC CRL-9609, American Type Culture Collection, Manassas, VA) (January B i wsp., British Journal of Pharmacology, 1998, 123, 4, 701-11). Komórki były hodowane aż do 75-90% zlania w kompletnej pożywce pozbawionej surowicy (pożywka LHC-9 MEDIUM zawierająca epinefrynę i kwas retinowy, kat # 181-500, Biosource International, Camarillo, CA). Na dzień przed oznaczeniem pożywka była zmieniana na pożywkę LHC-8 (bez epinefryny i kwasu retinowego Kat # 141-500, Biosource International, Camarillo, CA). Oznaczenia z cAMP były oznaczane w formacie radioimmunologicznym z zastosowaniem systemu Flashplate Adenylyl Cyclase Activation Assay System z [125I]-CAMP (NEN SMP004, PerkinElmer Life Sciences Inc., Boston. MA), zgodnie z instrukcją producenta. W dniu oznaczenia komórki były płukane PBS, oddzielane od podłoża poprzez zeskrobywanie z 5 mM EDTA w PBS i zliczane. Komórki były zbijane w grudki poprzez wirowanie przy 1000 obr/min i ponownie zawieszane w buforze stymulującym ogrzanym uprzednio do 37°C w ostatecznym stężeniu 600 000 komórek/ml. W tym oznaczeniu komórki były używane w ostatecznym stężeniu 100 000 do 120 000 komórek/dołek. Związki testowe były seryjnie rozcieńczane w buforze używanym w oznaczeniu (75 mM Tris/HCl pH 7,4 w 25°C, 12,5 mM MgCl2, 1 mM EDTA, 0,2% BSA) za pomocą urządzenia Beckman Biomek-2000. Związki testowe były testowane w 11 różnych stężeniach mieszczących się w granicach od 10 μΜ do 10 pM. Reakcje były inkubowane przez 10 min w 37°C i zatrzymywane poprzez dodanie 100 pl lodowatego buforu detekcyjnego. Płytki były uszczelniane, inkubowane przez całą noc w temperaturze 4°C i następnego ranka zliczane w liczniku scyntylacyjnym Topcount (Packard BioScience Co., Meriden, CT). Ilość cAMP wyprodukowanego na ml reakcji była wyliczana w oparciu o liczby obserwowane dla próbek i standardów cAMP, jak to zostało opisane w podręczniku użytkownika dostarczonym przez producenta. Dane były analizowane analizą regresji nieliniowej za pomocą zestawu oprogramowania GraphPad Prism Software (GraphPad Software. Inc., San Diego, CA) z zastosowaniem 4-parametrowego modelu dla sigmoidalnej krzywej odpowiedzi na dawkę.
W tym oznaczeniu niższa wartość EC wskazuje na to. że związek testowy posiada wyższą aktywność funkcjonalną względem testowanego receptora. Stwierdzono, że związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wykazywał wartości EC50 mniejsze od około 300 nM dla receptora β2 adrenergicznego.
Jeśli było to pożądane, ze stosunku obserwowanego Emax (szczyt dopasowanej krzywej) i maksymalnej odpowiedzi uzyskanej dla krzywej odpowiedzi na dawkę dla izoproterenololu była wyliczana skuteczność związku testowego (%Eff) i wyrażona jako %Eff względem izoproterenolu. Ilustracyjne związki według wynalazku, testowane w tym oznaczeniu, wykazywały %Eff większe od około 40.
Procedura testowa oznaczenia F
Czas trwania ochrony oskrzeli w modelu indukowanego acetylocholiną lub histaminą skurczu oskrzeli u świnki morskiej.
Oznaczenia te przeprowadzone in vivo były stosowane w celu oceny działań ochronnych wobec oskrzeli związków testowych, wykazujących zarówno aktywność antagonistyczną wobec receptora muskarynowego jak i aktywność agonistyczną wobec receptora β2 adrenergicznego. W celu izolowania muskarynowej aktywności antagonistycznej w indukowanym acetylocholiną modelu skurczu oskrzeli, przed podaniem acetylocholiny zwierzętom podano propranolol, który jest związkiem blokująPL 216 397 B1 cym aktywność β receptora. Czas trwania działania ochronnego wobec oskrzeli w modelu indukowanego histaminą skurczu oskrzeli odzwierciedla aktywność agonistyczną względem receptora β2 adrenergicznego.
Grupy liczące po 6 samców świnki morskiej (Duncan-Hartley (HsdPoc:DH) Harlan, Madison, WI), ważących pomiędzy 250 a 350 g, były identyfikowane indywidualnie poprzez oznaczenie klatek kartkami. W czasie trwania badania zwierzęta miały nieograniczony dostęp do pożywienia i wody.
Związki testowe, w tym związek według wynalazku, były podawane przez 10 minut drogą inhalacji, w komorze dozującej umożliwiającej ekspozycję całego ciała (R&S Molds, San Carlos, CA). Komory dozujące były tak urządzone, że aerozol był jednocześnie dostarczany do 6 indywidualnych komór z centralnego rozgałęzionego przewodu. Świnki morskie były poddawane ekspozycji na aerozol związku testowego lub nośnika (WFI). Aerozole były generowane z wodnych roztworów za pomocą nebulizatora LC Star Nebulizer Set (Model 22F51, PARI Respiratory Equipment, Inc. Midlothian, VA) napędzanego mieszaniną gazów (CO2 = 5%, O2 = 21% i N2 = 74%) pod ciśnieniem 22 psi. Przepływ gazu przez nebulizator, przy tym ciśnieniu operacyjnym, wynosił około 3 l/minutę. Generowane aerozole były napędzane do komory dodatnim ciśnieniem. Podczas dostarczania roztworów w postaci aerozolu w celu ich rozcieńczenia nie stosowano powietrza. Podczas 10 minutowej nebulizacji, ulegało nebulizacji około 1,8 ml roztworu. Wartość ta była mierzona grawimetrycznie poprzez porównanie ciężaru wypełnionego nebulizatora przed i po nebulizacji.
Działania ochronne wobec oskrzeli podawanych drogą inhalacji związków według wynalazku były oceniane za pomocą pletyzmografii całego ciała po 1,5, 24, 48 i 72 godzinach po podaniu dawki.
Na czterdzieści pięć minut przed rozpoczęciem oceny płuc każda świnka morska była poddawana anestezji poprzez domięśniowe wstrzyknięcie ketaminy (43,75 mg/kg), ksylazyny (3,50 mg/kg) i acepromazyny (1,05 mg/kg). Po wygoleniu i oczyszczeniu 70% alkoholem miejsca zabiegu chirurgicznego dokonywano 2-3 cm nacięcia w linii środkowej, na brzusznej powierzchni szyi. Następnie izolowano i kaniulowano cewnikiem polietylenowym wypełnionym roztworem soli (PE-50, Becton Dickinson, Sparks, MD) żyłę szyjną, tak aby umożliwić dożylne wlewy acetylocholiny (Ach) lub histaminy w roztworze soli. Następnie była wypreparowywana tchawica i kaniulowana teflonową rurką 14G (#NE- 014, Small Parts, Miami Lakes, FE). Jeśli istniała taka potrzeba, anestezja była utrzymywana przez dodatkowe domięśniowe wstrzyknięcia wyżej wymienionej mieszaniny anestetycznej. Głębokość anestezji była monitorowana i dostosowywana, jeśli zwierzę reagowało na nakłuwanie łapy lub jeśli częstość oddechów wynosiła więcej niż 100 oddechów/minutę.
Po zakończeniu kaniulacji. zwierzę było umieszczane w pletyzmografie (#PLY3114, Buxco Electronics, Inc., Sharon, CT) i w celu pomiaru płucnego ciśnienia napędzającego (ciśnienia), zakładano mu ciśnieniowy cewnik przełykowy (PE-160 Becton Dickinson, Sparks, MD). Do otworu w pletyzmografie podłączano teflonową rurkę tchawiczą. Pozwalało to śwince morskiej oddychać powietrzem pokojowym spoza komory. Komora była następnie uszczelniana. W celu utrzymywania temperatury ciała używano podgrzewającej lampy. Następnie płuca świnki morskiej były trzykrotnie nadmuchiwane 4 ml powietrza za pomocą 10 ml wykalibrowanej strzykawki (#5520 Series, Hans Rudolph, Kansas City, MO). Miało to na celu upewnienie się, że dolne drogi oddechowe nie zapadły się i że zwierzę nie cierpiało z powodu hiperwentylacji.
Po określeniu że wartości wyjściowe podatności płuc mieściły się w granicach 0,3 - 0,9 ml/cm H2O, a wartości oporu w granicach 0,1 - 0,199 cm H2O/ml rozpoczynano ocenę płuc. Zbieranie danych i wyprowadzanie wartości płucnych umożliwiał program komputerowy pomiarów płucnych Buxco.
Włączenie tego programu rozpoczynało protokół eksperymentu i zbieranie danych. Zmiany objętości w czasie, które pojawiały się w pletyzmografie wraz z każdym oddechem były mierzone poprzez przetwornik ciśnieniowy Buxco. Poprzez integrację tego sygnału w czasie dla każdego oddechu był wyliczany przepływ. Ten sygnał, razem ze zmianami ciśnienia napędzającego płuc, które były zbierane za pomocą przetwornika ciśnieniowego Sensym (#TRD4100). był podłączany poprzez przedwzmacniacz Buxco (MAX 2270) do interfejsu zbierającego dane (#'s SFT3400 i SFT3813). Wszystkie inne parametry płucne były wyprowadzane z tych dwóch sygnałów wejściowych .
Wartości podstawowe były zbierane przez 5 minut, po czym świnki morskie były poddawane prowokacji Ach (acetylocholiną) lub histaminą. Przy ocenianiu działań antagonisty muskarynowego, na 15 minut przed ekspozycją na Ach podawano propranolol (5 mg/kg, iv) (Sigma-Aldrich, St. Louis, MO). Ach (Sigma-Aldrieh, St. Louis, MO) (0,1 mg/ml) była podawana drogą infuzji dożylnej przez 1 minutę przez pompę strzykawkową (sp210iw, World Precision Instruments, Inc., Sarasota, FL) w następujących dawkach i określonych odstępach czasu od początku eksperymentu: 1,9 μg/minutę
PL 216 397 B1 w 5 minucie, 3,8 μg/minutę w 10 minucie, 7,5 μg/minutę w 15 minucie, 15,0 μg/minutę w 20 minucie, 30 μg/minutę w 25 minucie i 60 μg/minutę w 30 minucie. Alternatywnie, działanie ochronne związków testowych wobec oskrzeli było oceniane w modelu prowokacji acetylocholiną, bez wstępnego leczenia związkiem blokującym receptory beta.
Podczas oceny działań agonistycznych związków testowych względem receptora β2 adrenergicznego była podawana histamina (25 μg/ml) (Sigma-Aldrich, St. Louis, MO) w infuzji trwającej 1 minutę przez pompę strzykawkową w następujących dawkach i określonych czasach od początku eksperymentu: 0,5 μg/minutę w 5 minucie, 0,9 μg/minutę w 10 minucie, 1,9 μg/minutę w 15 minucie, 3,8 μg/minutę w 20 minucie, 7,5 μg/minutę w 25 minucie i 15 μg/minutę w 30 minucie. Jeśli w ciągu 3 minut po podaniu każdej dawki Ach lub histaminy opór lub podatność nie powróciły do wartości podstawowych, płuca świnki morskiej były nadmuchiwane trzykrotnie 4 ml powietrza z 10 ml kalibrowanej strzykawki. Zarejestrowane parametry płucne obejmowały częstość oddychania (oddechy/minutę), podatność (ml/cm H2O) i opór płucny (cm H2O/ml na sekundę). Po zakończeniu pomiarów funkcji płuc w 35 minucie tego protokołu, świnka morska była wyjmowana z pletyzmografu i poddawana eutanazji poprzez uduszenie dwutlenkiem węgla.
Dane były oceniane na jeden z dwóch sposobów:
(a) Opór płucny (RL, cm H2O/ml na sekundę) był wyliczany ze stosunku „zmiany ciśnienia” do „zmiany przepływu”. Odpowiedź RL na Ach (60 μg/min, IH) była obliczana dla nośnika i dla grup związków testowych. Średnia odpowiedź na Ach u zwierząt którym podawano nośnik w każdym określonym czasie była wyliczana i używana do obliczenia % inhibicji odpowiedzi na Ach, w korespondującym czasie wstępnego leczenia, dla każdej dawki związku testowego. Krzywe inhibicji odpowiedzi na dawkę dla 'RL' były dopasowywane za pomocą czteroparametrowego logistycznego równania stosując GraphPad Prism, wersja 3.00 dla Windows (GraphPad Software, San Diego, California) w celu oszacowania ID50 ochronnej wobec oskrzeli (dawka wymagana do inhibicji odpowiedzi obkurczającej oskrzela na Ach (60 μg/min) o 50%). Stosowane równanie przedstawiało się następująco:
Y = Min + (Max-Min)/(1 + 10 ((log ID50-X)* szczyt krzywej)) gdzie X jest logarytmem dawki, Y jest odpowiedzią (% inhibicji indukowanego przez Ach wzrostu RL). Y rozpoczyna się w Min i zbliża się asymptomatycznie do Max z sigmoidalnym kształtem.
(b) ilość PD2, która jest definiowana jako ilość Ach lub histaminy potrzebnej do spowodowania podwojenia wyjściowego oporu płucnego była wyliczana z zastosowaniem wartości oporu płucnego wyprowadzonych z przepływu i ciśnienia z szeregu prowokacji Ach lub histaminą, z zastosowaniem następującego równania (wyprowadzonego z równania stosowanego do wyliczania wartości PC20 w klinice (patrz Am. Thoracic Soc, 2000):
PD2 = antilog , „ , OogC2 - logC1)(27?2 - fi/ logCi +-F—Έgdzie:
C1 = stężenie Ach lub histaminy poprzedzające C2
C2 = stężenie Ach lub histaminy powodujące co najmniej dwukrotne zwiększenie oporu płucnego (RL)
R0 = wyjściowa wartość RL
R1 = wartość RL po C1
R2 = wartość RL po C2
Analiza statystyczna danych była przeprowadzona z zastosowaniem dwuogonowego testu t-Studenta. Wartość p<0,05 była uważana za znamienną statystycznie.
Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, wywoływał zależne od dawki działania ochronne wobec oskrzeli przeciwko indukowanemu Mch i His skurczowi oskrzeli. Generalnie, preferowane są związki testowe posiadające w tym oznaczeniu siłę (ID50 w 1,5 godz. po podaniu dawki) mniejszą od około 300 μg/ml dla indukowanego Ach skurczu oskrzeli i mniejszą od około 300 μg/ml dla indukowanego histaminą skurczu oskrzeli.
Dodatkowo, preferowane są związki testowe posiadające w tym oznaczeniu czas trwania działania ochronnego wobec oskrzeli (PD T1/2) wynoszący co najmniej 24 godziny.
PL 216 397 B1
Procedura testu G
Model Einthovena pomiarów zmian wentylacji u świnek morskich.
Rozszerzającą oskrzela aktywność związków testowych oceniano w modelu poddanych anestezji świnek morskich (model Einthovena), w którym jako namiastki pomiaru oporu dróg oddechowych używano ciśnienia wentylacji. Przykładów szukaj w pozycjach piśmiennictwa: Einthoven (1892) Pfugers Arch. 51: 367-445; i Mohammed i wsp. (2000) Pulm Pharmacol Ther. 13(6):287-92. W tym modelu, antagonistyczna aktywność muskarynowa i aktywność β2 agonistyczna były oceniane poprzez określanie działania ochronnego przeciw indukowanemu metacholiną (MCh) i histaminą (His) skurczowi oskrzeli.
Badanie to przeprowadzono używając świnki morskie Duncan-Hartley (Harlan, Indianapolis, IN) ważące pomiędzy 300 a 400 g.
Związek testowy lub nośnik (np. sterylna woda) były dawkowane przez 10 minut drogą inhalacji (IH) w komorze dozującej pozwalającej na ekspozycję całego ciała (R+S Molds, San Carlos, CA) z zastosowaniem 5 ml roztworu na dawkę. Zwierzęta poddawano ekspozycji na aerozol generowany przez zestaw LC Star Nebulizer Set (Model 22F51, PARI Respiratory Equipment, Inc. Midlothian, VA), napędzany przez mieszaninę gazów Bioblend (5% CO2; 21% O2 i 74% N2) pod ciśnieniem 22 psi. Funkcja płuc była oceniana w różnych punktach czasowych po inhalacji dawki.
Na czterdzieści pięć minut przed rozpoczęciem oceny funkcji płuc świnki morskie były poddawane anestezji za pomocą domięśniowego (IM) podania mieszaniny ketaminy (13,7 mg/kg/ksylazyny (3,5 mg/kg)/acepromazyny (1,05 mg/kg). W miarę potrzeby była podawana dodatkowa dawka tej mieszaniny (50% początkowej dawki). Żyła jarzmowa i tętnica szyjna zostały wyizolowane i skaniulowane wypełnionymi roztworem soli cewnikami polietylenowymi (odpowiednio mikro-renatan i PE, Beckton Dickinson, Sparks, MD). Tętnica szyjna została podłączona do przetwornika ciśnieniowego w celu umożliwienia pomiaru ciśnienia krwi a kaniula w żyle jarzmowej była używana do wstrzyknięć dożylnych albo Mch albo His. Następnie została nacięta tchawica i skaniulowna igłą 14G (#NE-014, Small Parts, Miami Lakes, FL). Po wykonaniu kaniulacji świnki morskie były wentylowane za pomocą respiratora (Model 683, Harvard Apparatus, Inc., MA) ustawionego na objętość uderzeniową 1 ml/100 g ciężaru ciała, ale nie przekraczającą objętości 2,5 ml, z częstością 100 uderzeń na minutę. Ciśnienie wentylacji (VP) było mierzone w kaniuli tchawiczej za pomocą przetwornika Biopac, który był połączony z przedwzmacniaczem Biopac (TSD 137C). Temperatura ciała była utrzymywana na poziomie 37°C za pomocą ogrzewającej poduszki. Przed rozpoczęciem zbierania danych świnkom podano dootrzewnowo (IP) pentobarbital (25 mg/kg). Miało to na celu stłumienie spontanicznego oddychania i uzyskanie stabilnej sytuacji wyjściowej. Zmiany VP były rejestrowane na interfejsie do zbierania danych Biopac Windows. Wartości wyjściowe były zbierane przez co najmniej 5 minut. Po tym czasie świnki morskie były 2-krotnie poddawane dożylnej prowokacji, w sposób nie powodujący kumulacji, wzrastającymi dawkami substancji obkurczającej oskrzela (Mch lub His). W celu izolowania działań antymuskarynowych testowanego związku, kiedy stosowanym środkiem obkurczającym oskrzela była Mch zwierzęta były wstępnie potraktowane propranololem (5 mg/kg, iv). Zmiany VP były rejestrowane z zastosowaniem oprogramowania Acknowledge Data Collection Software (Santa Barbara, CA). Po zakończeniu badania zwierzęta były poddawane eutanazji.
Zmiany VP były mierzone w cm wody. Zmiana VP (cm H2O) = ciśnienie szczytowe (po prowokacji związkiem obkurczającym oskrzela) - szczytowe ciśnienie wyjściowe. Krzywa zależności odpowiedzi od dawki dla Mch lub His była dopasowywana do czteroparametrowego logistycznego równania z zastosowaniem programu GraphPad Prism, wersja 3.00 dla Windows (GraphPad Software, San Diego, California). Stosowano następujące równanie:
Y = Min + (Max-Min)/(1 + 10 ((log ID50-X)* szczyt krzywej)) gdzie X jest logarytmem dawki, Y jest odpowiedzią. Y rozpoczyna się w Min i dąży asymptotycznie do Max z sigmoidalnym kształtem.
Procent inhibicji odpowiedzi obkurczającej oskrzela na submaksymalną dawkę Mch lub His był wyliczany dla każdej dawki testowanego związku z zastosowaniem następującego równania:
% Inhibicji odpowiedzi = 100-((szczytowe ciśnienie (po prowokacji związkiem obkurczającym oskrzela, leczone) - szczytowe ciśnienie wyjściowe (leczone) *100% / szczytowe ciśnienie (po prowokacji związkiem obkurczającym oskrzela, woda) - szczytowe ciśnienie wyjściowe (woda)).
Krzywe inhibicji były dopasowywane z zastosowaniem czteroparametrowego logistycznego równania z oprogramowania GraphPad. Tam gdzie było to właściwe były także szacowane ID50 (dawki
PL 216 397 B1 wymagane do wytworzenia 50% inhibicji odpowiedzi obkurczającej oskrzela) i Emax (maksymalnej inhibicji).
Do oszacowania farmakodynamicznego okresu póltrwania (PD T1/2) była używana siła działania ochronnego wobec oskrzeli w różnych punktach czasowych po inhalacji testowanego związku. PD T1/2 była określana z zastosowaniem dopasowania nieliniowej regresji za pomocą jednofazowego ekspotencjalnego równania rozkładu (GraphPad Prism, wersja 4.00): Y=Span*exp(-K*X) + plateau; rozpoczyna się w Span+Plateau i rozkłada do Plateau z częstością stałej K. Wartość PD T1/2 = 0,69/K. Plateau było ograniczone do 0.
Związek według wynalazku, który był wraz z innymi ujawnionymi niniejszym związkami testowany w tym oznaczeniu, powodował zależne od dawki działanie ochronne wobec oskrzeli przeciw indukowanemu Mch i His skurczowi oskrzeli. Generalnie, w badaniu tym korzystnymi są testowane związki posiadające ID50 mniejsza od około 300 μg/ml dla skurczu oskrzeli indukowanego MCh i ID50 mniejsze od około 300 μg/ml dla skurczu oskrzeli indukowanego His po 1,5 godziny po podaniu dawki.
Dodatkowo, w tym badaniu generalnie preferowane są związki testowane posiadające czas trwania działania ochronnego wobec oskrzeli (PD T1/2) wynoszący co najmniej 24 godziny.
Procedura testu H.
Inhalacyjny test ślinienia się u świnek morskich
Świnki morskie (Charles River, Wilmington, MA) ważące 200-350 g były aklimatyzowane do wewnętrznej kolonii świnek morskich przez okres co najmniej 3 dni po przybyciu. Testowane związki lub nośnik były dawkowane poprzez inhalację (IH) przez czas 10 minut w komorze dozującej o kształcie babeczki (R+S Molds, San Carlos, CA). Testowe roztwory były rozpuszczane w sterylnej wodzie i dostarczane za pomocą nebulizatora wypełnionego 5,0 ml roztworu dozującego. Świnki morskie były trzymane w komorach inhalacyjnych przez 30 minut. W tym czasie, były one ograniczone na obszarze 2 o powierzchni około 110 cm2. Przestrzeń ta była wystarczająca dla zwierząt, pozwalając im swobodnie się obrócić, zmienić pozycję lub czyścić futerko. Po 20 minutach aklimatyzacji, świnki morskie były poddawane ekspozycji na aerozol generowany przez LS Star Nebulizer Set (Model 22F51, PARI Respiratory Equipment, Inc. Midlothian, VA) napędzany przez powietrze domowe pod ciśnieniem 22 psi. Po zakończeniu nebulizacji, świnki morskie były oceniane po 1,5, 6, 12, 24, 48 lub 72 godzinach po leczeniu.
Na jedną godzinę przed testem świnki morskie były poddawane anestezji poprzez domięśniowe (IM) wstrzyknięcie mieszaniny ketaminy 43,75 mg/kg, ksylazyny „3,5 mg/kg i acepromazyny 1,05 mg/kg w objętości 0,88 ml/kg. Zwierzęta były umieszczane brzuchem do góry na ogrzanym (37°C) kocu z 20 stopniowym pochyleniem, głowami skierowane do dołu. Do pyszczków świnek morskich wsunięto płatek czterowarstwowowej gazy o wymiarach 2 x 2 cale (Nu-Gauze tampony do ogólnego stosowania, Johnson and Johnson, Arlington, TX). Po pięciu minutach podawano pilokarpinę która jest agonistą muskarynowym (3,0 mg/kg, s.c.), natychmiast usuwano tampon z gazy i zastępowano nowym, uprzednio zważonym tamponem. Ślina była zbierana przez 10 minut, po czym tampon gazowy ważono, a różnica wagi była rejestrowana w celu określenia ilości nagromadzonej śliny (w mg). Wyliczano średnią ilość śliny zebranej od zwierząt otrzymujących nośnik i każdą dawkę testowanego związku. Za 100% ślinienie uznano ślinienie w grupie otrzymującej nośnik. Wyniki były wyliczane z zastosowaniem średnich wyników (n=3 lub więcej). Dla każdej dawki w każdym punkcie czasowym były wyliczane przedziały ufności (95%), za pomocą dwuliniowego testu ANOVA. Ten model jest zmodyfikowaną wersją procedury opisanej przez Rechtera w „Estimation of anticholinergic drug effects in mice by antagonism against pilocarpine-induced salivation” Acta Pharmacol Toxicol, 1996, 24:243-254.
Średni ciężar śliny zwierząt, które otrzymywały nośniki, w każdym czasie przed leczeniem był wyliczany i używany do obliczania % inhibicji ślinienia dla każdej dawki w korespondującym czasie. Dane inhibicji odpowiedzi zależnej od dawki były dopasowywane do czteroparametrowego logistycznego równania z zastosowaniem programu GraphPrism, wersja 3,00 dla Windows (GraphPad Software, San Diego, California). Miało to na celu ocenę ID50 zapobiegającej ślinieniu (dawki wymaganej do 50% inhibicji ślinienia wywołanego pilokarpiną). Stosowano następujące równanie:
Y = Min + (Max-Min)/(1 + 10 ((log ID50-X)* szczyt krzywej)) gdzie X jest logarytmem dawki, Y jest odpowiedzią (% inhibicji ślinienia). Y rozpoczyna się w Min i podąża asymptotycznie do Max z przyjmując sigmoidalny kształt.
PL 216 397 B1
Stosunek ID50 zapobiegającej ślinieniu do ID50 działającej ochronnie wobec oskrzeli był używany do obliczania umownego indeksu selektywności płucnej testowanego związku. Generalnie, preferowane są związki posiadające umowny indeks selektywności płucnej większy od około 5.

Claims (9)

1. Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego o wzorze lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat.
2. Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego o wzorze
3. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca a) ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego Iub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat; i b) farmaceutycznie dopuszczalny nośnik.
4. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 3, znamienna tym, że zawiera dodatkowy środek leczniczy.
5. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 4, znamienna tym, że dodatkowy składnik leczniczy stanowi steroidowy środek przeciwzapalny.
6. Kompozycja według zastrz. 5, znamienna tym, że steroidowy środek przeciwzapalny stanowi kortykosteroid.
7. Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat do stosowania w leczeniu.
8. Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego lub jego farmaceutycznie dopuszczalna sól lub solwat do stosowania w leczeniu chorób płucnych.
9. Zastosowanie według zastrz. 8, znamienne tym, że chorobę płucną stanowi przewlekła obturacyjna choroba płuc lub astma.
PL378025A 2003-02-14 2004-02-13 Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna oraz jego zastosowania w medycynie PL216397B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US44784303P 2003-02-14 2003-02-14
US46703503P 2003-05-01 2003-05-01

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL378025A1 PL378025A1 (pl) 2006-02-20
PL216397B1 true PL216397B1 (pl) 2014-03-31

Family

ID=32912274

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL378025A PL216397B1 (pl) 2003-02-14 2004-02-13 Ester 1-[2-(2-chloro-4-{[(R)-2-hydroksy-2-(8-hydroksy-2-okso-1,2-dihydrochinolin-5-ylo)etyloamino]metylo}-5-metoksyfenylokarbamoilo)etylo]piperydyn-4-ylowy kwasu bifenyl-2-ylokarbamowego, zawierająca go kompozycja farmaceutyczna oraz jego zastosowania w medycynie

Country Status (28)

Country Link
US (15) US20040209915A1 (pl)
EP (5) EP2246345B1 (pl)
JP (6) JP4555283B2 (pl)
KR (3) KR101223991B1 (pl)
AR (1) AR043176A1 (pl)
AT (1) ATE482934T1 (pl)
AU (2) AU2004213411B2 (pl)
BR (1) BRPI0407508B8 (pl)
CA (1) CA2515777C (pl)
CY (2) CY1111276T1 (pl)
DE (1) DE602004029347D1 (pl)
DK (2) DK1615889T3 (pl)
ES (2) ES2636480T3 (pl)
HK (3) HK1086266A1 (pl)
HU (1) HUE027380T2 (pl)
IL (1) IL169922A (pl)
IS (1) IS2847B (pl)
MX (1) MXPA05008528A (pl)
MY (1) MY148487A (pl)
NO (2) NO331947B1 (pl)
NZ (1) NZ541579A (pl)
PE (1) PE20040950A1 (pl)
PL (1) PL216397B1 (pl)
PT (1) PT1615889E (pl)
RU (1) RU2330841C2 (pl)
SI (2) SI1615889T1 (pl)
TW (1) TWI331995B (pl)
WO (3) WO2004074276A1 (pl)

Families Citing this family (165)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US6693202B1 (en) * 1999-02-16 2004-02-17 Theravance, Inc. Muscarinic receptor antagonists
ES2165768B1 (es) 1999-07-14 2003-04-01 Almirall Prodesfarma Sa Nuevos derivados de quinuclidina y composiciones farmaceuticas que los contienen.
PE20050130A1 (es) * 2002-08-09 2005-03-29 Novartis Ag Compuestos organicos
US7407955B2 (en) 2002-08-21 2008-08-05 Boehringer Ingelheim Pharma Gmbh & Co., Kg 8-[3-amino-piperidin-1-yl]-xanthines, the preparation thereof and their use as pharmaceutical compositions
PE20040950A1 (es) * 2003-02-14 2005-01-01 Theravance Inc DERIVADOS DE BIFENILO COMO AGONISTAS DE LOS RECEPTORES ADRENERGICOS ß2 Y COMO ANTAGONISTAS DE LOS RECEPTORES MUSCARINICOS
JP4767842B2 (ja) 2003-04-01 2011-09-07 セラヴァンス， インコーポレーテッド β２アドレナリン作用性レセプターアゴニスト活性およびムスカリン性レセプターアンタゴニスト活性を有するジアリールメチル化合物および関連化合物
DE602004021921D1 (de) * 2003-05-28 2009-08-20 Theravance Inc Azabicycloalkanverbindungen als muscarinrezeptor antagonisten
CN101152185B (zh) * 2003-06-06 2010-12-08 阿里克斯股份公司 杂环化合物作为scce抑制剂的用途
US20050026948A1 (en) * 2003-07-29 2005-02-03 Boehringer Ingelheim International Gmbh Medicaments for inhalation comprising an anticholinergic and a betamimetic
DE602004021959D1 (de) * 2003-11-21 2009-08-20 Theravance Inc Verbindungen mit agonistischer wirkung am beta2-adrenergen rezeptor und am muscarinischen rezeptor
TW200531692A (en) 2004-01-12 2005-10-01 Theravance Inc Aryl aniline derivatives as β2 adrenergic receptor agonists
US7320990B2 (en) * 2004-02-13 2008-01-22 Theravance, Inc. Crystalline form of a biphenyl compound
TW200538095A (en) * 2004-03-11 2005-12-01 Theravance Inc Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
JP2007528413A (ja) * 2004-03-11 2007-10-11 セラヴァンス， インコーポレーテッド ムスカリンレセプターアンタゴニストとしての有用なビフェニル化合物
JP2007528408A (ja) * 2004-03-11 2007-10-11 セラヴァンス， インコーポレーテッド ムスカリンレセプターアンタゴニストとしての有用なビフェニル化合物
EP1723108A1 (en) * 2004-03-11 2006-11-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
EP1723115A1 (en) 2004-03-11 2006-11-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
TWI341836B (en) * 2004-03-11 2011-05-11 Theravance Inc Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
WO2005087735A1 (en) * 2004-03-11 2005-09-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
WO2005087734A1 (en) * 2004-03-11 2005-09-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
EP1761279A1 (en) * 2004-05-31 2007-03-14 Laboratorios Almirall, S.A. Combinations comprising antimuscarinic agents and pde4 inhibitors
ES2257152B1 (es) * 2004-05-31 2007-07-01 Laboratorios Almirall S.A. Combinaciones que comprenden agentes antimuscarinicos y agonistas beta-adrenergicos.
JP2008510014A (ja) * 2004-08-16 2008-04-03 セラヴァンス， インコーポレーテッド β２アドレナリン作用性レセプターアゴニスト活性およびムスカリン性レセプターアンタゴニスト活性を有する化合物
EP1833822A2 (en) 2004-08-16 2007-09-19 Theravance, Inc. Compounds having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity
TWI374883B (en) 2004-08-16 2012-10-21 Theravance Inc Crystalline form of a biphenyl compound
GT200500281A (es) 2004-10-22 2006-04-24 Novartis Ag Compuestos organicos.
WO2006050239A2 (en) * 2004-10-29 2006-05-11 Glaxo Group Limited Muscarinic acetylcholine receptor antagonists
DE102004054054A1 (de) 2004-11-05 2006-05-11 Boehringer Ingelheim Pharma Gmbh & Co. Kg Verfahren zur Herstellung chiraler 8-(3-Amino-piperidin-1-yl)-xanthine
GB0426164D0 (en) 2004-11-29 2004-12-29 Novartis Ag Organic compounds
WO2006099167A1 (en) 2005-03-10 2006-09-21 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
US7659403B2 (en) * 2005-03-10 2010-02-09 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
TW200714587A (en) * 2005-03-10 2007-04-16 Theravance Inc Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
EP1856049A1 (en) * 2005-03-10 2007-11-21 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
US7629336B2 (en) * 2005-03-10 2009-12-08 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
GB0507577D0 (en) 2005-04-14 2005-05-18 Novartis Ag Organic compounds
ES2265276B1 (es) 2005-05-20 2008-02-01 Laboratorios Almirall S.A. Derivados de 4-(2-amino-1-hidroxietil)fenol como agonistas del receptor beta2 adrenergico.
JP2008546695A (ja) 2005-06-13 2008-12-25 セラヴァンス， インコーポレーテッド ムスカリン受容体アンタゴニストとして有用なビフェニル化合物
US8429052B2 (en) * 2005-07-19 2013-04-23 Lincoln National Life Insurance Company Method and system for providing employer-sponsored retirement plan
GB0516313D0 (en) 2005-08-08 2005-09-14 Argenta Discovery Ltd Azole derivatives and their uses
KR20080036632A (ko) 2005-08-08 2008-04-28 아젠터 디스커버리 리미티드 바이시클로[2.2.1]헵트-7-일아민 유도체 및 이들의 용도
TW200738658A (en) 2005-08-09 2007-10-16 Astrazeneca Ab Novel compounds
KR20080049113A (ko) 2005-10-21 2008-06-03 노파르티스 아게 Ｉｌ-13에 대항한 인간 항체 및 치료적 용도
GB0601951D0 (en) 2006-01-31 2006-03-15 Novartis Ag Organic compounds
GB0602778D0 (en) 2006-02-10 2006-03-22 Glaxo Group Ltd Novel compound
US7973055B2 (en) * 2006-03-09 2011-07-05 Theravance, Inc. Crystalline forms of a biphenyl compound
TW200745067A (en) 2006-03-14 2007-12-16 Astrazeneca Ab Novel compounds
MX2008011963A (es) 2006-03-20 2008-10-01 Pfizer Ltd Derivados de amina.
PT2322525E (pt) 2006-04-21 2013-12-26 Novartis Ag Derivados de purina para utilização como agonistas do recetor de adenosina a2a
TW200811104A (en) * 2006-04-25 2008-03-01 Theravance Inc Crystalline forms of a dimethylphenyl compound
TW200811105A (en) * 2006-04-25 2008-03-01 Theravance Inc Dialkylphenyl compounds having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity
ES2296516B1 (es) * 2006-04-27 2009-04-01 Laboratorios Almirall S.A. Derivados de 4-(2-amino-1-hidroxietil)fenol como agonistas del receptor beta2 adrenergico.
EP1852108A1 (en) 2006-05-04 2007-11-07 Boehringer Ingelheim Pharma GmbH & Co.KG DPP IV inhibitor formulations
EA015687B1 (ru) 2006-05-04 2011-10-31 Бёрингер Ингельхайм Интернациональ Гмбх Полиморфы
PE20080251A1 (es) 2006-05-04 2008-04-25 Boehringer Ingelheim Int Usos de inhibidores de dpp iv
GB0613154D0 (en) * 2006-06-30 2006-08-09 Novartis Ag Organic Compounds
RS20090137A (en) * 2006-10-04 2010-06-30 Pfizer Limited Sulfonamide derivatives as adrenergic agonists and muscarinic antagonists
ES2302447B1 (es) * 2006-10-20 2009-06-12 Laboratorios Almirall S.A. Derivados de 4-(2-amino-1-hidroxietil)fenol como agonistas del receptor beta2 adrenergico.
TW200833670A (en) 2006-12-20 2008-08-16 Astrazeneca Ab Novel compounds 569
PT2104535E (pt) 2007-01-10 2011-03-31 Irm Llc Compostos e composições como inibidores da protease de activação de canal
PL2119700T3 (pl) * 2007-01-31 2013-01-31 Toray Industries Pochodna benzyloaminy lub jej farmaceutycznie dopuszczalna sól addycyjna z kwasem oraz ich zastosowanie do celów medycznych
GB0702458D0 (en) 2007-02-08 2007-03-21 Astrazeneca Ab Salts 668
ES2306595B1 (es) 2007-02-09 2009-09-11 Laboratorios Almirall S.A. Sal de napadisilato de 5-(2-((6-(2,2-difluoro-2-feniletoxi)hexil)amino)-1-hidroxietil)-8-hidroxiquinolin-2(1h)-ona como agonista del receptor adrenergico beta2.
US8682466B2 (en) * 2007-05-04 2014-03-25 Taiwan Semiconductor Manufacturing Company, Ltd. Automatic virtual metrology for semiconductor wafer result prediction
EA200901489A1 (ru) 2007-05-07 2010-04-30 Новартис Аг Органические соединения
ES2320961B1 (es) * 2007-11-28 2010-03-17 Laboratorios Almirall, S.A. Derivados de 4-(2-amino-1-hidroxietil)fenol como agonistas del receptor adrenergico beta2.
PE20091096A1 (es) 2007-12-10 2009-08-25 Novartis Ag Compuestos organicos
US8431578B2 (en) 2008-01-11 2013-04-30 Novartis Ag Organic compounds
SA109300094B1 (ar) * 2008-02-06 2012-09-12 بولماجين ثيرابيوتيكس (سينيرجي) ليمتد مركبات داي ازاسبيرو مفيدة لعلاج مرض الانسداد الرئوي المزمن
EP2096105A1 (en) * 2008-02-28 2009-09-02 Laboratorios Almirall, S.A. Derivatives of 4-(2-amino-1-hydroxyethyl)phenol as agonists of the b2 adrenergic receptor
EP2100598A1 (en) 2008-03-13 2009-09-16 Laboratorios Almirall, S.A. Inhalation composition containing aclidinium for treatment of asthma and chronic obstructive pulmonary disease
EP2100599A1 (en) 2008-03-13 2009-09-16 Laboratorios Almirall, S.A. Inhalation composition containing aclidinium for treatment of asthma and chronic obstructive pulmonary disease
PE20091730A1 (es) 2008-04-03 2009-12-10 Boehringer Ingelheim Int Formulaciones que comprenden un inhibidor de dpp4
MX2010013675A (es) 2008-06-10 2011-02-15 Novartis Ag Derivados de pirazina como bloqueadores del canal de sodio epitelial.
EP2303873A4 (en) 2008-06-18 2012-01-04 Astrazeneca Ab BENZOXAZINE DERIVATIVES AS A BETA2 ADRENORE RECEPTOR AGONIST FOR THE TREATMENT OF RESPIRATORY DISEASES
US8263623B2 (en) * 2008-07-11 2012-09-11 Pfizer Inc. Triazol derivatives useful for the treatment of diseases
WO2010007561A1 (en) * 2008-07-15 2010-01-21 Pfizer Limited Novel compounds active as muscarinic receptor antagonists
CN102099334A (zh) * 2008-07-15 2011-06-15 辉瑞有限公司 作为蕈毒碱受体拮抗剂的新颖化合物
KR20190016601A (ko) 2008-08-06 2019-02-18 베링거 인겔하임 인터내셔날 게엠베하 메트포르민 요법이 부적합한 환자에서의 당뇨병 치료
US20200155558A1 (en) 2018-11-20 2020-05-21 Boehringer Ingelheim International Gmbh Treatment for diabetes in patients with insufficient glycemic control despite therapy with an oral antidiabetic drug
UY32297A (es) 2008-12-22 2010-05-31 Almirall Sa Sal mesilato de 5-(2-{[6-(2,2-difluoro-2-fenilitoxi) hexil]amino}-1-hidroxietil)-8-hidroxiquinolin-2( 1h)-ona como agonista del receptor b(beta)2 acrenérgico
CN102256976A (zh) 2008-12-23 2011-11-23 贝林格尔.英格海姆国际有限公司 有机化合物的盐形式
TW201036957A (en) 2009-02-20 2010-10-16 Astrazeneca Ab Novel salt 628
EP2228368A1 (en) 2009-03-12 2010-09-15 Almirall, S.A. Process for manufacturing 5-(2-{[6-(2,2-difluoro-2-phenylethoxy) hexyl]amino}-1-hydroxyethyl)-8-hydroxyquinolin-2(1H)-one
MX2011009700A (es) 2009-03-17 2011-12-08 Daiichi Sankyo Co Ltd Derivado de amida.
KR101720154B1 (ko) 2009-04-14 2017-03-27 글락소 그룹 리미티드 바이페닐­2­일카르밤산 에스테르의 제조 방법
TR201903556T4 (tr) 2009-04-23 2019-04-22 Theravance Respiratory Co Llc Muskarinik reseptör antagonisti ve beta 2 adrenerjik reseptör agonisti aktivitesine sahip diamid bileşikleri.
AU2015234331B2 (en) * 2009-04-23 2017-08-03 Theravance Biopharma R&D Ip, Llc Diamide compounds having muscarinic receptor antagonist and beta2 adrenergic receptor agonist activity
CN102459231B (zh) * 2009-04-30 2015-04-22 帝人制药株式会社 季铵盐化合物
CN102665715A (zh) 2009-10-22 2012-09-12 沃泰克斯药物股份有限公司 治疗囊性纤维化和其他慢性疾病的组合物
WO2011061527A1 (en) 2009-11-17 2011-05-26 Astrazeneca Ab Combinations comprising a glucocorticoid receptor modulator for the treatment of respiratory diseases
KR102668834B1 (ko) 2009-11-27 2024-05-24 베링거 인겔하임 인터내셔날 게엠베하 리나글립틴과 같은 ｄｐｐ－ｉｖ 억제제를 사용한 유전자형 검사된 당뇨병 환자의 치료
WO2011081937A1 (en) 2009-12-15 2011-07-07 Gilead Sciences, Inc. Corticosteroid-beta-agonist-muscarinic antagonist compounds for use in therapy
US8247436B2 (en) 2010-03-19 2012-08-21 Novartis Ag Pyridine and pyrazine derivative for the treatment of CF
CA2797310C (en) 2010-05-05 2020-03-31 Boehringer Ingelheim International Gmbh Glp-1 receptor agonist and dpp-4 inhibitor combination therapy
EP2386555A1 (en) 2010-05-13 2011-11-16 Almirall, S.A. New cyclohexylamine derivatives having beta2 adrenergic agonist and m3 muscarinic antagonist activities
ITRM20110083U1 (it) 2010-05-13 2011-11-14 De La Cruz Jose Antonio Freire Piastra per la costruzione di carrelli per aeroplani
DK2593429T3 (en) * 2010-07-13 2015-09-07 Theravance Biopharma R & D Ip Llc A process for preparing a biphenyl-2-ylcarbamic acid
CA2804744C (en) 2010-07-14 2019-05-28 Novartis Ag Ip receptor agonist 1,8-naphthyridinyl and 7,8-dihydropyrido[3,2-b]pyrazinyl heterocyclic compounds
WO2012032546A2 (en) * 2010-09-08 2012-03-15 Cadila Healthcare Limited Process for the preparation of salmeterol and its intermediates
US8637516B2 (en) 2010-09-09 2014-01-28 Irm Llc Compounds and compositions as TRK inhibitors
WO2012034095A1 (en) 2010-09-09 2012-03-15 Irm Llc Compounds and compositions as trk inhibitors
US8372845B2 (en) 2010-09-17 2013-02-12 Novartis Ag Pyrazine derivatives as enac blockers
AR083115A1 (es) * 2010-09-30 2013-01-30 Theravance Inc Sales oxalato cristalinas de un compuesto diamida
GB201016912D0 (en) 2010-10-07 2010-11-24 Astrazeneca Ab Novel combination
US9034883B2 (en) 2010-11-15 2015-05-19 Boehringer Ingelheim International Gmbh Vasoprotective and cardioprotective antidiabetic therapy
JP6060242B2 (ja) * 2010-11-30 2017-01-11 株式会社日立国際電気 基板処理装置、半導体装置の製造方法及びバッフル構造
JP5959541B2 (ja) 2011-02-25 2016-08-02 ノバルティス アーゲー Ｔｒｋ阻害剤としてのピラゾロ［１，５−ａ］ピリジン
EP2510928A1 (en) 2011-04-15 2012-10-17 Almirall, S.A. Aclidinium for use in improving the quality of sleep in respiratory patients
WO2012168349A1 (en) 2011-06-10 2012-12-13 Chiesi Farmaceutici S.P.A. Compounds having muscarinic receptor antagonist and beta2 adrenergic receptor agonist activity
CN103562198B (zh) 2011-06-10 2016-08-24 奇斯药制品公司 具有毒蕈碱受体拮抗剂和β2肾上腺素能受体激动剂活性的化合物
MX366629B (es) 2011-07-15 2019-07-17 Boehringer Ingelheim Int Quinazolinas sustituidas, su preparación y su uso en composiciones farmacéuticas.
US8883819B2 (en) 2011-09-01 2014-11-11 Irm Llc Bicyclic heterocycle derivatives for the treatment of pulmonary arterial hypertension
WO2013038373A1 (en) 2011-09-16 2013-03-21 Novartis Ag Pyridine amide derivatives
WO2013038378A1 (en) 2011-09-16 2013-03-21 Novartis Ag Pyridine amide derivatives
US9034879B2 (en) 2011-09-16 2015-05-19 Novartis Ag Heterocyclic compounds for the treatment of CF
WO2013038390A1 (en) 2011-09-16 2013-03-21 Novartis Ag N-substituted heterocyclyl carboxamides
WO2013038381A1 (en) 2011-09-16 2013-03-21 Novartis Ag Pyridine/pyrazine amide derivatives
EP2578570A1 (en) 2011-10-07 2013-04-10 Almirall, S.A. Novel process for preparing 5-(2-{[6-(2,2-difluoro-2-phenylethoxy)hexyl]amino}-1(r)-hydroxyethyl)-8-hydroxyquinolin-2(1h)-one via novel intermediates of synthesis.
EP2592078A1 (en) 2011-11-11 2013-05-15 Almirall, S.A. New cyclohexylamine derivatives having beta2 adrenergic agonist and M3 muscarinic antagonist activities
EP2802581A1 (en) 2012-01-13 2014-11-19 Novartis AG 7,8- dihydropyrido [3, 4 - b]pyrazines as ip receptor agonists for the treatment of pulmonary arterial hypertension (pah) and related disorders
ES2565826T3 (es) 2012-01-13 2016-04-07 Novartis Ag Pirroles fusionados como agonistas del receptor IP para el tratamiento de hipertensión arterial pulmonar (PAH) y trastornos relacionados
WO2013105065A1 (en) 2012-01-13 2013-07-18 Novartis Ag Fused piperidines as ip receptor agonists for the treatment of pah and related disorders
EP2802583A1 (en) 2012-01-13 2014-11-19 Novartis AG Fused piperidines as ip receptor agonists for the treatment of pulmonary arterial hypertension (pah) and related disorders
ES2561353T3 (es) 2012-01-13 2016-02-25 Novartis Ag Sales de un agonista del receptor IP
WO2013105061A1 (en) 2012-01-13 2013-07-18 Novartis Ag Fused dihydropyrido [2,3 -b] pyrazines as ip receptor agonists for the treatment of pulmonary arterial hypertension (pah) and related disorders
US9555001B2 (en) 2012-03-07 2017-01-31 Boehringer Ingelheim International Gmbh Pharmaceutical composition and uses thereof
US8809340B2 (en) 2012-03-19 2014-08-19 Novartis Ag Crystalline form
EP2641900A1 (en) 2012-03-20 2013-09-25 Almirall, S.A. Novel polymorphic Crystal forms of 5-(2-{[6-(2,2-difluoro-2-phenylethoxy) hexyl]amino}-1-(R)-hydroxyethyl)-8-hydroxyquinolin-2(1h)-one, heminapadisylate as agonist of the ß2 adrenergic receptor.
EP2849755A1 (en) 2012-05-14 2015-03-25 Boehringer Ingelheim International GmbH A xanthine derivative as dpp -4 inhibitor for use in the treatment of podocytes related disorders and/or nephrotic syndrome
WO2013174767A1 (en) 2012-05-24 2013-11-28 Boehringer Ingelheim International Gmbh A xanthine derivative as dpp -4 inhibitor for use in modifying food intake and regulating food preference
WO2014044288A1 (en) 2012-09-21 2014-03-27 Crystal Pharma Sa Methods for the preparation of indacaterol and pharmaceutically acceptable salts thereof
ES2663878T3 (es) 2012-12-06 2018-04-17 Chiesi Farmaceutici S.P.A. Compuestos que tienen actividad antagonista del receptor muscarínico y actividad agonista del receptor beta-2 adrenérgico
PT2928889T (pt) 2012-12-06 2018-05-29 Chiesi Farm Spa Compostos com atividade antagonista dos recetores muscarínicos e agonista dos recetores adrenérgicos beta2
MA38260B1 (fr) * 2012-12-18 2018-04-30 Almirall Sa Nouveaux dérivés de cyclohexyl et quinuclidinyl carbamate ayant une activité d'agoniste adrénergique beta2 et une activité d'antagoniste muscarinique m3
EP2956455B1 (en) 2013-02-13 2017-05-17 Novartis AG Ip receptor agonist heterocyclic compounds
TWI643853B (zh) 2013-02-27 2018-12-11 阿爾米雷爾有限公司 同時具有β2腎上腺素受體促效劑和M3毒蕈鹼受體拮抗劑活性之2-氨基-1-羥乙基-8-羥基喹啉-2(1H)-酮衍生物之鹽類
US9073921B2 (en) 2013-03-01 2015-07-07 Novartis Ag Salt forms of bicyclic heterocyclic derivatives
CZ306252B6 (cs) * 2013-03-15 2016-10-26 Zentiva, K.S. Způsob přípravy 5-[(R)-2-(5,6-diethylindan-2-ylamino)-1-hydroxyethyl]-8-hydroxy-(1H)-chinolin-2-onu (indacaterolu)
BR112016000779A8 (pt) 2013-07-18 2020-01-07 Novartis Ag inibidores de autotaxina que compreendem núcleo do ciclo de benzilamida de anel heteroaromático, seus usos, composição e combinação farmacêuticas
EP3022201A1 (en) 2013-07-18 2016-05-25 Novartis AG Autotaxin inhibitors
TWI641373B (zh) 2013-07-25 2018-11-21 阿爾米雷爾有限公司 具有蕈毒鹼受體拮抗劑和β２腎上腺素受體促效劑二者之活性的２－胺基－１－羥乙基－８－羥基喹啉－２（１Ｈ）－酮衍生物之鹽
TW201517906A (zh) 2013-07-25 2015-05-16 Almirall Sa 含有ｍａｂａ化合物和皮質類固醇之組合
ES2950384T3 (es) 2014-02-28 2023-10-09 Boehringer Ingelheim Int Uso médico de un inhibidor de DPP-4
MX2016013983A (es) 2014-04-24 2017-04-06 Novartis Ag Derivados de pirazina como inhibidores de fosfatidil-inositol-3-ci nasa.
AU2014391605A1 (en) 2014-04-24 2016-10-27 Novartis Ag Amino pyridine derivatives as phosphatidylinositol 3-kinase inhibitors
CN106458979B (zh) 2014-04-24 2020-03-27 诺华股份有限公司 作为磷脂酰肌醇3-激酶抑制剂的氨基吡嗪衍生物
TW201617343A (zh) 2014-09-26 2016-05-16 阿爾米雷爾有限公司 具有β２腎上腺素促效劑及Ｍ３蕈毒拮抗劑活性之新穎雙環衍生物
TWI703138B (zh) 2015-02-12 2020-09-01 義大利商吉斯藥品公司 具有蕈毒鹼受體拮抗劑及β２腎上腺素受體促效劑活性之化合物
AR104828A1 (es) 2015-06-01 2017-08-16 Chiesi Farm Spa COMPUESTOS CON ACTIVIDAD ANTAGONISTA DE LOS RECEPTORES MUSCARÍNICOS Y ACTIVIDAD AGONISTA DEL RECEPTOR b2 ADRENÉRGICO
WO2017001907A1 (en) * 2015-06-29 2017-01-05 Teva Pharmaceuticals International Gmbh Biocatalytic processes for the preparation of vilanterol
EP3383867B1 (en) 2015-12-03 2021-04-14 Chiesi Farmaceutici S.p.A. Compounds having muscarinic receptor antagonist and beta2 adrenergic receptor agonist activity
CN107849019A (zh) * 2016-01-22 2018-03-27 四川海思科制药有限公司 一种氮杂环酰胺衍生物及其制备方法和在医药上的用途
CN109310697A (zh) 2016-06-10 2019-02-05 勃林格殷格翰国际有限公司 利格列汀和二甲双胍的组合
WO2018011090A1 (en) 2016-07-13 2018-01-18 Chiesi Farmaceutici S.P.A. Hydroxyquinolinone compounds having muscarinic receptor antagonist and beta2 adrenergic receptor agonist activity
CN106706868B (zh) * 2016-11-15 2018-12-04 河南省农业科学院 人工表达HSP27蛋白在检测β2-肾上腺素受体激动剂类药物残留方面的应用
MY196804A (en) 2016-12-14 2023-05-03 Beijing Showby Pharmaceutical Co Ltd Class of bifunctional compounds with quaternary ammonium salt structure
CN106632257B (zh) * 2016-12-15 2019-02-12 上海市奉贤区中心医院 Gsk961081及其中间体的合成方法
US11866482B2 (en) 2018-02-07 2024-01-09 Duke University System and method for homogenous GPCR phosphorylation and identification of beta-2 adrenergic receptor positive allosteric modulators
US11484531B2 (en) 2018-08-30 2022-11-01 Theravance Biopharma R&D Ip, Llc Methods for treating chronic obstructive pulmonary disease
WO2020250116A1 (en) 2019-06-10 2020-12-17 Novartis Ag Pyridine and pyrazine derivative for the treatment of cf, copd, and bronchiectasis
CN114341132A (zh) 2019-08-28 2022-04-12 诺华股份有限公司 经取代的1,3-苯基杂芳基衍生物及其在治疗疾病中的用途
US20240300919A1 (en) * 2021-02-19 2024-09-12 Gbr Laboratories Private Limited A process for preparing batefenterol and intermediates thereof
JP7567638B2 (ja) 2021-04-21 2024-10-16 東レ株式会社 編物
CN114409890A (zh) * 2022-02-28 2022-04-29 中国科学院长春应用化学研究所 一种氨基功能化的聚乙二醇衍生物及其制备方法
CN118420569A (zh) * 2024-04-24 2024-08-02 渭南瑞联制药有限责任公司 一种（s）-氧杂环丁烷-2-甲胺的合成方法

Family Cites Families (83)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4026897A (en) * 1974-01-31 1977-05-31 Otsuka Pharmaceutical Company 5-[1-Hydroxy-2-(substituted-amino)]alkyl-8-hydroxycarbostyril derivatives
BR8007911A (pt) 1979-12-06 1981-06-16 Glaxo Group Ltd Inalador aperfeicoado
ATE23272T1 (de) 1981-07-08 1986-11-15 Draco Ab Pulverinhalator.
DE3134590A1 (de) 1981-09-01 1983-03-10 Boehringer Ingelheim KG, 6507 Ingelheim Neue benzo-heterocyclen
US4460581A (en) * 1982-10-12 1984-07-17 Boehringer Ingelheim Kg (1-Hydroxy-2-amino-alkyl)-substituted benzoxazinones and benzoxazolinones
ZW6584A1 (en) * 1983-04-18 1985-04-17 Glaxo Group Ltd Phenethanolamine derivatives
IE59026B1 (en) 1985-07-30 1993-12-15 Glaxo Group Ltd Devices for administering medicaments to patients
US4894219A (en) 1988-03-29 1990-01-16 University Of Florida Beta-agonist carbostyril derivatives, assay method and pharmacological composition
US5225183A (en) 1988-12-06 1993-07-06 Riker Laboratories, Inc. Medicinal aerosol formulations
DK443489D0 (da) 1989-09-08 1989-09-08 Ferrosan As Substituerede urinstofforbindelser, deres fremstilling og anvendelse
HU213221B (en) 1990-03-02 1997-03-28 Glaxo Group Ltd Inhalation device and medicine packet for device
US6006745A (en) 1990-12-21 1999-12-28 Minnesota Mining And Manufacturing Company Device for delivering an aerosol
US5874063A (en) 1991-04-11 1999-02-23 Astra Aktiebolag Pharmaceutical formulation
WO1992022286A1 (en) 1991-06-12 1992-12-23 Minnesota Mining And Manufacturing Company Albuterol sulfate suspension aerosol formulations
US5337740A (en) 1991-08-01 1994-08-16 New England Pharmaceuticals, Inc. Inhalation devices
ES2216800T3 (es) 1991-12-18 2004-11-01 Minnesota Mining And Manufacturing Company Formulaciones de aerosol en suspension.
DE69327583T2 (de) 1992-03-31 2000-05-31 Glaxo Group Ltd., Greenford Substituierte phenylcarbamate und phenylharnstoffe, ihre herstellung und ihre verwendung als 5-ht4-antagonisten
US5239993A (en) 1992-08-26 1993-08-31 Glaxo Inc. Dosage inhalator providing optimized compound inhalation trajectory
CA2123728A1 (en) * 1993-05-21 1994-11-22 Noriyoshi Sueda Urea derivatives and their use as acat inhibitors
US5497763A (en) 1993-05-21 1996-03-12 Aradigm Corporation Disposable package for intrapulmonary delivery of aerosolized formulations
WO1995006635A1 (fr) 1993-09-02 1995-03-09 Yamanouchi Pharmaceutical Co., Ltd. Derive de carbamate et medicament le contenant
US5415162A (en) 1994-01-18 1995-05-16 Glaxo Inc. Multi-dose dry powder inhalation device
EP0747355A4 (en) 1994-02-10 1997-04-09 Yamanouchi Pharma Co Ltd NEW CARBAMATES AND MEDICINAL PRODUCTS CONTAINING THEM
US5495054A (en) 1994-05-31 1996-02-27 Sepracor, Inc. Tetrahydroindeno[1,2-D][1,3,2]oxazaboroles and their use as enantioselective catalysts
US5983956A (en) 1994-10-03 1999-11-16 Astra Aktiebolag Formulation for inhalation
SE9501384D0 (sv) 1995-04-13 1995-04-13 Astra Ab Process for the preparation of respirable particles
EE04005B1 (et) 1995-04-14 2003-04-15 Glaxo Wellcome Inc. Salmeterooli doseeriv inhalaator
DE19536902A1 (de) 1995-10-04 1997-04-10 Boehringer Ingelheim Int Vorrichtung zur Hochdruckerzeugung in einem Fluid in Miniaturausführung
AU7145996A (en) 1995-10-13 1997-04-30 Banyu Pharmaceutical Co., Ltd. Substituted heteroaromatic derivatives
PE92198A1 (es) 1996-08-01 1999-01-09 Banyu Pharma Co Ltd Derivados de 1,4-piperidina disustituida que contienen fluor
US6040344A (en) 1996-11-11 2000-03-21 Sepracor Inc. Formoterol process
AU9281298A (en) 1997-10-01 1999-04-23 Kyowa Hakko Kogyo Co. Ltd. Benzodioxole derivatives
JP2002508366A (ja) 1997-12-12 2002-03-19 スミスクライン・ビーチャム・パブリック・リミテッド・カンパニー キノリンピペラジンおよびキノリンピペリジン誘導体、それらの製造方法、ならびに複合的５−ｈｔ１ａ、５−ｈｔ１ｂおよび５−ｈｔ１ｄ受容体アンタゴニストとしてのそれらの用途
AU3328499A (en) 1998-03-14 1999-10-11 Byk Gulden Lomberg Chemische Fabrik Gmbh Phthalazinone pde iii/iv inhibitors
DK1073417T3 (da) 1998-04-18 2003-03-24 Glaxo Group Ltd Farmaceutisk aerosolformulering
GB9808802D0 (en) 1998-04-24 1998-06-24 Glaxo Group Ltd Pharmaceutical formulations
GB9812088D0 (en) * 1998-06-05 1998-08-05 Celltech Therapeutics Ltd Chemical compounds
EP1086066A4 (en) 1998-06-08 2001-08-08 Advanced Medicine Inc MUSCARINIC RECEPTOR ANTAGONISTS
US6362371B1 (en) * 1998-06-08 2002-03-26 Advanced Medicine, Inc. β2- adrenergic receptor agonists
US6713651B1 (en) 1999-06-07 2004-03-30 Theravance, Inc. β2-adrenergic receptor agonists
SE9804000D0 (sv) 1998-11-23 1998-11-23 Astra Ab New composition of matter
AU2056800A (en) * 1998-12-18 2000-07-03 Du Pont Pharmaceuticals Company Heterocyclic piperidines as modulators of chemokine receptor activity
US6693202B1 (en) * 1999-02-16 2004-02-17 Theravance, Inc. Muscarinic receptor antagonists
DE19921693A1 (de) * 1999-05-12 2000-11-16 Boehringer Ingelheim Pharma Neuartige Arzneimittelkompositionen auf der Basis von anticholinergisch wirksamen Verbindungen und ß-Mimetika
GB9913083D0 (en) 1999-06-04 1999-08-04 Novartis Ag Organic compounds
PT1169019E (pt) 1999-04-14 2003-07-31 Glaxo Group Ltd Formulacao farmaceutica em aerossol
US6593497B1 (en) * 1999-06-02 2003-07-15 Theravance, Inc. β2-adrenergic receptor agonists
UA73543C2 (uk) * 1999-12-07 2005-08-15 Тераванс, Інк. Похідні сечовини, фармацевтична композиція та застосування похідного при приготуванні лікарського засобу для лікування захворювання, яке опосередковується мускариновим рецептором
CA2392028C (en) * 1999-12-07 2009-08-18 Theravance, Inc. Carbamate derivatives having muscarinic receptor antagonist activity
UA73965C2 (en) * 1999-12-08 2005-10-17 Theravance Inc b2 ADRENERGIC RECEPTOR ANTAGONISTS
KR20030031907A (ko) 2000-06-05 2003-04-23 알타나 파마 아게 β-2-아드레날린 수용체 작동물질로서 뿐만 아니라ＰＤＥ4-억제제로서 효과적인 화합물
JP4445704B2 (ja) 2000-12-22 2010-04-07 アルミラル・ソシエダッド・アノニマ キヌクリジンカルバメート誘導体およびｍ３アンダゴニストとしてのそれらの使用
GB0103630D0 (en) 2001-02-14 2001-03-28 Glaxo Group Ltd Chemical compounds
ES2288543T3 (es) 2001-03-08 2008-01-16 Glaxo Group Limited Agonistas de beta-adrenorreceptores.
JP4143413B2 (ja) 2001-03-22 2008-09-03 グラクソ グループ リミテッド β２−アドレナリン受容体アゴニストとしてのホルムアニリド誘導体
US20030018019A1 (en) * 2001-06-23 2003-01-23 Boehringer Ingelheim Pharma Kg Pharmaceutical compositions based on anticholinergics, corticosteroids and betamimetics
US7361787B2 (en) 2001-09-14 2008-04-22 Glaxo Group Limited Phenethanolamine derivatives for treatment of respiratory diseases
TWI249515B (en) 2001-11-13 2006-02-21 Theravance Inc Aryl aniline beta2 adrenergic receptor agonists
WO2003042160A1 (en) * 2001-11-13 2003-05-22 Theravance, Inc. Aryl aniline beta-2 adrenergic receptor agonists
CN1646527A (zh) 2002-04-12 2005-07-27 贝林格尔英格海姆法玛两合公司 包含β模拟剂(BETAMIMETICS)及新颖抗胆碱酯酶的药物
WO2003099764A1 (en) 2002-05-28 2003-12-04 Theravance, Inc. ALKOXY ARYL β2 ADRENERGIC RECEPTOR AGONISTS
US6711451B2 (en) * 2002-07-02 2004-03-23 3D Systems, Inc. Power management in selective deposition modeling
GB0217225D0 (en) 2002-07-25 2002-09-04 Glaxo Group Ltd Medicinal compounds
AR040779A1 (es) 2002-08-06 2005-04-20 Glaxo Group Ltd Compuesto de tiazol anilina su uso para preparar una formulacion farmaceutica dicha formulacion recipiente que la contiene y dispositivo adaptado para la administracion intranasal de la formulacion
PE20040950A1 (es) * 2003-02-14 2005-01-01 Theravance Inc DERIVADOS DE BIFENILO COMO AGONISTAS DE LOS RECEPTORES ADRENERGICOS ß2 Y COMO ANTAGONISTAS DE LOS RECEPTORES MUSCARINICOS
JP4767842B2 (ja) 2003-04-01 2011-09-07 セラヴァンス， インコーポレーテッド β２アドレナリン作用性レセプターアゴニスト活性およびムスカリン性レセプターアンタゴニスト活性を有するジアリールメチル化合物および関連化合物
DE602004021921D1 (de) 2003-05-28 2009-08-20 Theravance Inc Azabicycloalkanverbindungen als muscarinrezeptor antagonisten
TW200510298A (en) * 2003-06-13 2005-03-16 Theravance Inc Substituted pyrrolidine and related compounds
US7368463B2 (en) * 2003-07-11 2008-05-06 Theravance, Inc. Substituted 4-amino-1-benzylpiperidine compounds
DE602004021959D1 (de) 2003-11-21 2009-08-20 Theravance Inc Verbindungen mit agonistischer wirkung am beta2-adrenergen rezeptor und am muscarinischen rezeptor
US7320990B2 (en) * 2004-02-13 2008-01-22 Theravance, Inc. Crystalline form of a biphenyl compound
JP2007528408A (ja) * 2004-03-11 2007-10-11 セラヴァンス， インコーポレーテッド ムスカリンレセプターアンタゴニストとしての有用なビフェニル化合物
WO2005087734A1 (en) * 2004-03-11 2005-09-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
EP1723108A1 (en) * 2004-03-11 2006-11-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
US7071224B2 (en) * 2004-03-11 2006-07-04 Theravance, Inc. Diphenylmethyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
JP2007528413A (ja) * 2004-03-11 2007-10-11 セラヴァンス， インコーポレーテッド ムスカリンレセプターアンタゴニストとしての有用なビフェニル化合物
TW200538095A (en) * 2004-03-11 2005-12-01 Theravance Inc Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
WO2005087735A1 (en) * 2004-03-11 2005-09-22 Theravance, Inc. Biphenyl compounds useful as muscarinic receptor antagonists
JP2008510014A (ja) * 2004-08-16 2008-04-03 セラヴァンス， インコーポレーテッド β２アドレナリン作用性レセプターアゴニスト活性およびムスカリン性レセプターアンタゴニスト活性を有する化合物
TWI374883B (en) * 2004-08-16 2012-10-21 Theravance Inc Crystalline form of a biphenyl compound
EP1833822A2 (en) * 2004-08-16 2007-09-19 Theravance, Inc. Compounds having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity
TW200811104A (en) * 2006-04-25 2008-03-01 Theravance Inc Crystalline forms of a dimethylphenyl compound
TW200811105A (en) * 2006-04-25 2008-03-01 Theravance Inc Dialkylphenyl compounds having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity

Also Published As

Publication number Publication date
EP1592685A1 (en) 2005-11-09
ES2566155T3 (es) 2016-04-11
AU2004213411A1 (en) 2004-09-02
AU2010219338B2 (en) 2012-07-12
US20040167167A1 (en) 2004-08-26
KR20110053393A (ko) 2011-05-20
WO2004074812A3 (en) 2004-11-04
EP1615889B1 (en) 2010-09-29
KR20110132634A (ko) 2011-12-08
WO2004074276B1 (en) 2004-10-07
TWI331995B (en) 2010-10-21
US20070088054A1 (en) 2007-04-19
HUE027380T2 (en) 2016-09-28
RU2005128557A (ru) 2006-03-20
DK2246345T3 (en) 2016-05-02
EP3012254B1 (en) 2017-05-17
IS2847B (is) 2013-09-15
US20040209860A1 (en) 2004-10-21
PL378025A1 (pl) 2006-02-20
BRPI0407508B1 (pt) 2015-12-01
EP1594860A2 (en) 2005-11-16
US7879879B2 (en) 2011-02-01
RU2330841C2 (ru) 2008-08-10
NO331947B1 (no) 2012-05-07
EP3012254A1 (en) 2016-04-27
US8969571B2 (en) 2015-03-03
MXPA05008528A (es) 2005-10-20
JP2006517978A (ja) 2006-08-03
US8242135B2 (en) 2012-08-14
JP2006518739A (ja) 2006-08-17
JP2007119496A (ja) 2007-05-17
JP2006517971A (ja) 2006-08-03
US7507751B2 (en) 2009-03-24
AU2010219338A1 (en) 2010-09-30
JP2010159291A (ja) 2010-07-22
CY1117459T1 (el) 2017-04-26
KR20050102114A (ko) 2005-10-25
HK1086266A1 (en) 2006-09-15
PT1615889E (pt) 2010-12-09
SI2246345T1 (sl) 2016-06-30
KR101223991B1 (ko) 2013-01-21
US20060229334A1 (en) 2006-10-12
US20070276003A1 (en) 2007-11-29
IL169922A (en) 2013-08-29
WO2004074246A2 (en) 2004-09-02
PE20040950A1 (es) 2005-01-01
US20060223860A1 (en) 2006-10-05
US8618131B2 (en) 2013-12-31
US7521561B2 (en) 2009-04-21
US7514558B2 (en) 2009-04-07
US20110312994A1 (en) 2011-12-22
US7345175B2 (en) 2008-03-18
NO333394B1 (no) 2013-05-27
JP2011225617A (ja) 2011-11-10
WO2004074276A1 (en) 2004-09-02
US7141671B2 (en) 2006-11-28
US20070208176A1 (en) 2007-09-06
AU2004213411B2 (en) 2010-06-24
BRPI0407508A (pt) 2006-02-14
NO20054206L (no) 2005-10-19
ATE482934T1 (de) 2010-10-15
ES2636480T3 (es) 2017-10-05
CY1111276T1 (el) 2015-08-05
DK1615889T3 (da) 2010-12-20
US20080015220A1 (en) 2008-01-17
EP2246345A1 (en) 2010-11-03
NO20054206D0 (no) 2005-09-09
US7524959B2 (en) 2009-04-28
US20070037984A1 (en) 2007-02-15
CA2515777C (en) 2013-01-22
US20140235864A1 (en) 2014-08-21
JP5436503B2 (ja) 2014-03-05
WO2004074812A2 (en) 2004-09-02
AR043176A1 (es) 2005-07-20
IS7964A (is) 2005-07-28
US20060223859A1 (en) 2006-10-05
SI1615889T1 (sl) 2011-01-31
US7355046B2 (en) 2008-04-08
HK1216892A1 (zh) 2016-12-09
US20040209915A1 (en) 2004-10-21
KR101224497B1 (ko) 2013-01-23
CA2515777A1 (en) 2004-09-02
MY148487A (en) 2013-04-30
US20060223858A1 (en) 2006-10-05
BRPI0407508B8 (pt) 2021-05-25
NO20120150L (no) 2005-10-19
EP1615889A2 (en) 2006-01-18
NZ541579A (en) 2008-08-29
JP4555283B2 (ja) 2010-09-29
JP5247757B2 (ja) 2013-07-24
HK1149548A1 (zh) 2011-10-07
DE602004029347D1 (de) 2010-11-11
TW200424173A (en) 2004-11-16
US7829583B2 (en) 2010-11-09
WO2004074246A3 (en) 2004-11-18
US20130150404A1 (en) 2013-06-13
EP2246345B1 (en) 2016-02-10

Similar Documents

Publication Publication Date Title
AU2004213411B2 (en) Biphenyl derivatives having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity
EP1626970B1 (en) Azabicycloalkane compounds as muscarinic receptor antagonists
US20080097105A1 (en) Compounds having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity
JP2006517978A5 (pl)
JP2006517971A5 (pl)
EP1778626A1 (en) Compounds having beta2 adrenergic receptor agonist and muscarinic receptor antagonist activity