Petronije Maksim

Petronije Maksim (oko 396 — 31.5. 455) je bio rimski senator i kratko vreme, uzurpator koji se proglasio carem Zapadnog rimskog carstva 455. godine,

Petronije je pripadao senatorskom staležu. Pretor je postao oko 411. godine, a oko 415. započeo je karijeru u carskoj administraciji. Gradski prefekt je bio između 419. i 433. Te, 433. godine po drugi put je postao konzul. Na važnim državnim funkcijama budući car je dočekao sukob između Valentinijana III i Aecija koji je u mnogo čemu doprineo padu Zapadnog rimskog carstva. Sam ambiciozni Petronije Maksim iako je službeno pripadao u krug Aecijevih prijatelja je u stvarnosti bio protiv njega. Konačno, Valentinijan III je tijekom državnog sastanka o porezima napao i ubio Aecije, podgovoren od strane svojih dvorjana, među kojima je Petronije Maksim imao istaknutu ulogu.

Nekoliko meseci kasnije i sam car je bio ubijen u Maksimovoj zaveri od strane Aecijevih lojalista koji su mu potom donijeli krunu 17.3. 455. U pokušaju legalizacije svoje vlasti Petronije Maksim je prisilio Liciniju Evdoksiju, udovicu Valentijana III i kćer Teodozija II da se uda za njega. Pored toga natjerao je kćer Valentijana III i Licinije Evdoksije princezu Evdokiju da se uda za njegovog sina čime je ujedno objavio rat Gajzeriku kralju Vandala i Alana pošto je ona bila zaručena za njegovog sina Huderika.

Odmah po svom dolasku na vlast kako bi dobio podršku Vizigota i Rimljana na području današnje Francuske Petronije Maksim je imenuje tamošnjeg senatora Avita na položaj vrhovnog zapovednika vojske magister militum i šalje ga u Tuluz da bi dobio njihov podršku. Međutim, kada je Avit stigao do Vizigota, Petronije Maksim je već bio mrtav, pošto je na vijest o venčanju princeze Evdokije razjareni Gajzerik napao i opljačkao Rim. Sam Petronije Maksim je pokušao pobjeći iz grada Rima na vest o približavanju Vandala, ali je bio ubijen od ogorčenog stanovništva 31.5. 455.

Tri dana nakon smrti Petronija Maksima, Gajzerik je ušao u Rim. Vandali su dve sedmice pustošili grad, a pored ostalih zarobljene su carica njene kćerke.

Petronije Maksim na Wikimedijinoj ostavi