Korczak (Kalisz)
Osiedle Kalisza | |
Osiedle Korczak – park nad Krępicą | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
SIMC |
0936606 |
Powierzchnia |
0,73[1] km² |
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności |
|
• gęstość |
6 249,3 os./km² |
Położenie na mapie Kalisza | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
51°45′33″N 18°04′02″E/51,759068 18,067145 |
Korczak – osiedle położone w zachodniej części Kalisza, nad strumieniem Krępica.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Osiedle Korczak usytuowane jest w zachodniej części miasta, przy drodze wylotowej w kierunku Poznania. Sąsiaduje od północy z osiedlem Ogrody, od południa z osiedlem Widok, od wschodu z Rogatką, od strony zachodniej z osiedlem Dobro.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Głęboki parów strumienia Krępica, wykorzystywano od XVI wieku (1543) do dostarczania rurociągiem wody pitnej dla miasta Kalisza[3][4].
Nazwa Korczak pojawia się w dokumentach od XVII wieku, pochodzi od nazwy młyna poruszanego przez przepływający strumień w ówczesnej wsi Dobrzec Mały[4]. Najstarszy młyn stał na tym terenie do 1939[4].
W latach 20. XX wieku na Korczaku wybudowano szkołę powszechną im. Adama Mickiewicza[4]. W 2000 założono Park nad Krępicą (2,5 ha)[5].
Komunikacja miejska
[edytuj | edytuj kod]Komunikację z osiedlem Korczak zapewniają autobusy Kaliskich Linii Autobusowych o nr: 2, 5, 6, 10 (linia nocna), 12, 12K, 17 i 22 oraz linia A Pleszewskich Linii Autobusowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ MSIP Kalisz
- ↑ Zapytanie w sprawie ilości mieszkańców Kalisza z podziałem na jednostki pomocnicze. bip.kalisz.pl, 2020-07-17. [dostęp 2020-08-19].
- ↑ Mariusz Kurzajczyk , Największe w Polsce rząpie, „Ziemia Kaliska”, 5 stycznia 2018, s. 5 .
- ↑ a b c d Korczak-Ogrody, [w:] Władysław Kościelniak , Wędrówki po moim Kaliszu, Kalisz: Edytor, 2010, s. 183-186, ISBN 978-83-60579-56-5 .
- ↑ Park nad Krępicą [online], wkaliszu.pl - Kalisz on-line [dostęp 2017-04-25] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Korczak, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 392 .