Ederam (biskup)

Ederam (zm. 29 listopada przed 1049) – niemiecki biskup znany z nekrologów w klasztorze w Weltenburgu i opactwie św. Emmerama w Ratyzbonie, gdzie zarejestrowano jego zgon w dniu 29 listopada nieznanego roku.

W nekrologu w Weltenburgu jest tytułowany jako episcopus de Polonia, co dowodzi, że był biskupem jakiejś polskiej diecezji, najprawdopodobniej poznańskiej.

Według Tadeusza Wojciechowskiego, przybył on do Polski w otoczeniu drugiej żony Władysława Hermana, Judyty. Tezę tę oparł na udokumentowanych bliskich związkach Judyty z klasztorem w Weltenburgu. Również Kętrzyński i Abraham datowali jego rządy w Poznaniu na koniec XI lub początek XII wieku. Jednakże badania nad nekrologiem z Ratyzbony wykazały, że wpis o jego zgonie pochodzi jeszcze sprzed roku 1049, co powoduje konieczność przesunięcia datacji jego życia i pełnienia posługi biskupiej na wcześniejszy okres, niż wskazywali ci uczeni. Przypuszczalnie został następcą zmarłego w 1030 biskupa Romana i sprawował rządy w diecezji poznańskiej w okresie reakcji pogańskiej (ok. 1031/32) i najazdu Brzetysława czeskiego (1038). Wskutek tych wydarzeń ok. 1038 roku diecezja poznańska de facto przestała istnieć.

• Władysław Abraham: Organizacja Kościoła w Polsce do połowy wieku XII, Lwów 1890, s. 84
• Wojciech Kętrzyński: Studyja nad dokumentami XII wieku, Roczniki Akademii Umiejętności, Lwów 1891, s. 311
• Tadeusz Wojciechowski: Szkice Historyczne XI wieku, Kraków 1904
• Monumenta Germaniae Historica, Antiquitates, Necrologiae Germaniae 3, s. 331 [1]
• Tadeusz Wasilewski: Kościół monarszy w X-XII wieku i jego zwierzchnik biskup polski, „Kwartalnik Historyczny”, Tom 92, 1985, s. 751