PL204641B1 - Kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe oraz napędzane nożnie, kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe a także pomocnicze urządzenie do zmniejszania tarcia - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe oraz napędzane nożnie, kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe a także pomocnicze urządzenie do zmniejszania tarcia.

Wynalazek dotyczy napędzanego nożnie, kołowego rozrywkowego i/lub sportowego urządzenia oraz struktury pomocniczej używanej z nim.

Korzystnymi urządzeniami do spędzania czasu wolnego korzystając z ruchu fizycznego są różne konstrukcje toczące się na kołach i napędzane nożnie, z których od dziesięcioleci najbardziej rozpowszechniony na całym świecie jest tradycyjny rower, który umożliwia siedzenie na siodełku i napędzanie roweru pedałami. Oprócz rowerów, które są stosunkowo skomplikowaną konstrukcją, istnieje wiele innych prostszych i mniejszych kołowych urządzeń rozrywkowych napędzanych nożnie i umożliwiających prowadzenie działalności sportowo-rozrywkowej, takich jak wrotki, które mocuje się do stóp użytkownika, albo dwukołowa hulajnoga, która ma kierownicę, podobnie jak rower oraz długą, wąską płytę, do której przymocowane są koła z przodu i z tyłu, a użytkownik stoi na tej płycie jedną nogą, podczas gdy druga napędza hulajnogę. W coraz większym stopniu używana jest tak zwana deskorolka, która ma cztery koła o małej średnicy, a stojąc na niej użytkownik napędza ją ruchami takimi jak w przypadku hulajnogi, przy czym na pochyłej powierzchni użytkownik może stać na deskorolce obiema stopami i jechać do przodu, wykorzystując swe ciało do utrzymywania równowagi. Wspomnimy wreszcie o tym, że istnieje napędzane pedałami urządzenie sportowe lub rozrywkowe, które ma jedno szprychowe koło rodzaju używanego w rowerach, jednakże korzystanie z niego wymaga zręczności przy utrzymywaniu równowagi, którą ma bardzo niewiele osób, a więc urządzenie takie nie mogło stać się wyrobem wykorzystywanym w większym stopniu, nawet w postaci stabilizowanej za pomocą serwomotoru, co oczywiście zwiększa w niemałym stopniu koszty produkcji.

W związku z deskorolką chcielibyś my zauważyć , że chociaż jest to niezwykle chętnie stosowane urządzenie rozrywkowe, jest ona raczej powolna i ma niewielkie możliwości manewrowania, ponieważ opór jej czterech małych kół jest bardzo duży. Poza tym z deskorolką związane są przeciwwskazania z uwagi na bezpieczeństwo, ponieważ jeśli użytkownik upadnie lub z innych przyczyn opuści takie urządzenie sportowe, staje się ono swobodne i przykładowo tocząc się dalej może spowodować wypadek na pochyłej drodze publicznej.

US 1,585,258 ujawnia jednokołowe urządzenie napędzane drążkiem, to znaczy połączenie koła i jego osi z drążkiem posiadającym dolną część w postaci jarzma i zamocowanym obrotowo po obu stronach koła na osi koła, oraz podnóżek zamocowany obrotowo do jarzma po obu stronach koła w punkcie poniż ej osi koł a i od niego zale ż ny. Napę dzanie tego jednokołowego urzą dzenia odbywa się poprzez ręczne popychanie i odpychanie drążka w przód i w tył podczas gdy osoba korzystająca z urzą dzenia stoi na podnóżku.

US 2,825,575 opisuje pojazd typu hulajnoga posiadający wydłużoną płytę pod stopy, pionowy uchwyt zamocowany do jednego końca płyty, pojedynczą poprzeczną oś umieszczoną poniżej płyty, zasadniczo w połowie długości płyty, oraz wąskie elementy koła umieszczone na osi zasadniczo przyśrodkowo na stronach płyty. Hulajnoga może posiadać jedno lub dwa koła mające wspólną oś i umieszczone bezpoś rednio obok siebie.

Zadaniem wynalazku jest opracowanie napędzanego nożnie, kołowego urządzenia rozrywkowego i/lub sportowego, które umożliwia ruch i napędzanie, podobnie jak deskorolka, ale jest jednak znacznie szybsze, ma większe możliwości manewrowania, jest łatwiej kierowane i korzystniejsze z punktu widzenia bezpieczeń stwa.

Podstawą wynalazku jest spostrzeżenie, że przy użyciu pojedynczego koła, np. szprychowego, z gumową oponą o wymiarach stosowanych w rowerach, można skonstruować rozrywkowe i/lub sportowe urządzenie, napędzane nożnie, jak przy jeździe na hulajnodze, korzystając z którego użytkownik może poruszać się z mniejszą lub większą prędkością, jeżeli koło jest otoczone jarzmem, w którym oś koła jest osadzona w łożyskach, a jarzmo to ma co najmniej jeden podnóżek, korzystnie jeden podnóżek przebiegający po każdej stronie, znacznie poniżej osi koła w pobliżu nawierzchni, po której toczy się koło, przy czym użytkownik urządzenia stoi jedną nogą na takim podnóżku, równocześnie napędzając to urządzenie drugą nogą. Ponadto zauważyliśmy, że takie urządzenie może być złożone z dwóch kół usytuowanych jedno tuż za drugim, z przemieszczeniem w kierunku bocznym względem siebie, jeżeli koła te są połączone w kierunku wzdłużnym i są mocowane w kierunku bocznym tak, że mogą obracać się względem siebie.

PL 204 641 B1

W oparciu o to spostrzeżenie postawiony cel rozwiązano w napędzanym nożnie, kołowym urządzeniu rozrywkowym i/lub sportowym według wynalazku, które ma podnóżek i które charakteryzuje się tym, że ma koło usytuowane pomiędzy dwiema bocznymi płytami, przy czym oś tego koła jest przymocowana do bocznych płyt; a poniżej osi tego koła usytuowane są podnóżki odchodzące na zewnątrz i dołączone do bocznych płyt; zaś podczas normalnego użytkowania tego urządzenia boczne płyty sięgają powyżej kolana osoby korzystającej z urządzenia, która stoi na jednym lub na obu podnóżkach. Aby zwiększyć stabilność urządzenia, korzystne jest gdy boczne płyty są zamocowane razem jako jarzmo poprzez łączące żebro lub żebra przebiegające wzdłuż ich krawędzi.

Według innego przykładu konstrukcji końce osi koła są zamocowane w pogrubionych płytowych częściach bocznych płyt, praktycznie wpasowane w nie.

Ponadto korzystne jest, jeżeli podnóżki są usytuowane w maksymalnej odległości od osi koła zapewniającej doskonałe działanie urządzenia praktycznie w odległości od poziomu ziemi w położeniu roboczym urządzenia, które umożliwia działanie, korzystnie na tym samym poziomie.

Inny przykład wykonania urządzenia charakteryzuje się tym, że boczne płyty są płytami kołowymi o kształcie i wymiarach, które zasadniczo pasują do kształtu i wymiarów koła, a krzywoliniowe wypukłe, patrząc z zewnątrz, łączące żebro przebiega bez przerw wzdłuż krawędzi bocznych płyt oprócz otworu umożliwiającego wystawanie obręczy koła.

Według dalszego kryterium wynalazku boczne płyty są wykonane tak, że tylko częściowo zakrywają koło z boku, korzystnie tak, że w sąsiedztwie osi koła ich szerokość jest najmniejsza, a od tego miejsca ich szerokość zwiększa się do dołu i do góry.

Konstrukcja taka może być korzystna, jeżeli ma otaczającą oś obudowę łożysk i obręcz koła z gumową pneumatyczną oponą, przy czym ta obręcz koła jest dołączona do obudowy łożysk szprychami; a ponadto jeśli urządzenie ma kierownicę, która jest bezpośrednio lub pośrednio dołączona do bocznych płyt.

Według innego kryterium wynalazku na wysokości goleni osoby korzystającej z urządzenia usytuowana jest wsporcza płyta przymocowana do każdej z bocznych płyt równolegle do osi.

Inne napędzane nożnie, kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe z podnóżkiem również jest przedmiotem wynalazku, który charakteryzuje się tym, że urządzenie to ma dwa równoległe koła usytuowane w odstępie od siebie w widoku z boku, połączone ze sobą przez łączący element, który uniemożliwia ich ruch względem siebie w kierunku wzdłużnym, ale umożliwia obrót względem siebie; przy czym obudowy łożysk osi kół wystają z płaszczyzny kół, a do tych wystających części obudów łożysk przymocowane są podpory; a ponadto podnóżki są przymocowane do dolnych części podpór, a powyż ej nich boczne pł yty przymocowane do podpór przebiegaj ą powyż ej kolan uż ytkownika, kiedy urządzenie jest wykorzystywane. Praktyczne jest, jeżeli urządzenie ma posiadający w widoku z boku kształt odwróconej litery V, natomiast w widoku z góry kształt litery Z łączący element z usytuowanymi w odstępie krzywoliniowymi ramionami połączonymi ze sobą za pomocą łączącego żebra w płaszczyźnie kół, a w praktyce poziomo od góry od lewego końca każdego z tych ramion usytuowany jest pionowy trzpień wystający do dołu, przy czym te trzpienie są wpasowane w łożyska zamocowane w części obudów łożysk osi kół, które wystają do wewnątrz z płaszczyzny koła, a ponadto korzystne jest, jeżeli urządzenie ma krzywoliniowe podpory które przebiegają powyżej górnej krawędzi kół. Według innego kryterium wynalazku koła są przemieszczone względem siebie w takim stopniu, że linia obrysu jednego koła jest usytuowana w sąsiedztwie osi drugiego koła, praktycznie z przesunięciem równoważnym 1-5% średnicy koła. Praktyczne jest, jeśli koła są wsparte na sobie wzajemnie za pośrednictwem co najmniej jednej sprężyny, tak że mogą się one obracać względem siebie wbrew sile sprężyny, a ponadto urządzenie to ma bloki uniemożliwiające stykanie się ze sobą kół, które zostały zepchnięte z powrotem do swego położenia podstawowego przez sprężynę lub sprężyny. W takim przypadku korzystne jest, jeśli sprężyny są usytuowane na dolnej i górnej części urządzenia, a w praktycznym przypadku górne krawędzie bocznych płyt są połączone z dwiema sprężynami, a pomiędzy podnóżki jest wprowadzona co najmniej jedna sprężyna (51). Dobrą cechą może być również to, że są bloki usytuowane po wewnętrznej stronie dolnych końców ramion łączącego elementu i są bloki usytuowane po zewnętrznych stronach łożysk przyjmujących pionowe trzpienie.

Przedmiotem wynalazku jest również struktura pomocnicza do stosowania z powyższym urządzeniem rozrywkowym i/lub sportowym w celu zmniejszania tarcia pomiędzy osobą korzystającą z takiego urządzenia a płytami bocznymi. Istota takiej struktury polega na tym, że zawiera wózkową konstrukcję, którą można mocować do kolana osoby korzystającej z urządzenia za pomocą rozłączalnego połączenia, w które wystają rolki osadzone w boku zwróconym do bocznej płyty, a w boku

PL 204 641 B1 naprzeciw tego boku usytuowana jest powierzchnia, której krzywizna jest dopasowana do kształtu kolana. Charakterystyczne dla przykładu wykonania takiej struktury pomocniczej jest to, że w widoku z boku wózkowa konstrukcja ma prostoką tną - w danym przypadku posiadają c ą zaokrą glone naroż niki - podstawę , przy czym w są siedztwie naroż ników tej konstrukcji w pł askiej powierzchni wykonane są wydrążenia, w które wpasowane są osie rolek, a przeciwległy bok ma kształt krzywoliniowy. Praktyczne jest, jeśli rolki wystają 1-3 mm z korzystnie płaskiej powierzchni zwróconej ku bocznej płycie. Może być również korzystne, jeśli wózkowa konstrukcja ma ściągający element lub elementy złożone z haczykowych i pętelkowych części ściągających.

Wynalazek jest poniżej opisany szczegółowo na podstawie załączonych rysunków, które zawierają korzystne przykłady konstrukcji napędzanego nożnie, kołowego urządzenia rozrywkowego i/lub sportowego i pewne częściowe rozwiązania konstrukcyjne. Na rysunkach fig. 1 przedstawia konstrukcję urządzenia w widoku z boku wraz z korzystającą z niego osobą stojącą na nim;

fig. 2 przedstawia przekrój urządzenia z fig. 1 poprzez oś koła;

fig. 3 przedstawia oddzielnie jarzmo stanowiące część urządzenia w szkicowym przekroju;

fig. 4 przedstawia inną postać konstrukcji urządzenia według fig. 1 wraz z osobą korzystającą z tego urządzenia, która stoi na urządzeniu swą lewą stopą i napędza je za pomocą swej prawej stopy; fig. 5 przedstawia fazę korzystania z urządzenia z fig. 4, kiedy osoba korzystająca z urządzenia stoi na nim swą prawą stopą i napędza je swą lewą stopą; fig. 6 przedstawia strukturę pomocniczą ułatwiającą korzystanie z urządzenia w szkicowym widoku z tyłu;

fig. 7 przedstawia widok z boku elementu struktury pomocniczej z fig. 6;

fig. 8 przedstawia przekrój wzdłuż linii A-A z fig. 7;

fig. 9 przedstawia dalszą postać konstrukcji urządzenia rozrywkowego i/lub sportowego w widoku z boku bez płyt bocznych;

fig. 10 przedstawia urządzenie z fig. 9 wyposażone w płyty boczne;

fig. 11 przedstawia widok z boku z kierunku B z fig. 9;

fig. 12 przedstawia widok z boku z kierunku C z fig. 9;

fig. 13 przedstawia urządzenie z fig. 9 w widoku z góry bez elementu łączącego koła;

fig. 14 przedstawia widok z boku elementu łączącego;

fig. 15 przedstawia widok z przodu elementu łączącego;

fig. 16 przedstawia widok z góry elementu łączącego, pokazując możliwość obrotu kół liniami przerywanymi.

Całe rozrywkowe i/lub sportowe urządzenie pokazane na fig. 1 i 2 ma koło 1, które przykładowo jest takie samo jak tradycyjne koło rowerowe, albo może mieć konstrukcję podobną do niego. Zgodnie z tym ma ono środkową oś 3 i otaczającą tę oś łożyskową obudowę 6, która jest połączona szprychami 5, narysowanymi liniami przerywanymi, z obręczą 2a koła, która ma nałożoną na nią znaną gumową pneumatyczną oponę 2. Dla przejrzystości narysowano tylko kilka szprych 5 na fig. 1.) Geometryczna oś obrotu koła 1 została oznaczona przez x.

Według wynalazku urządzenie to ma jarzmo 4, które przenosi obciążenie spowodowane przez masę osoby korzystającej z urządzenia 15 na obwód koła 1 odległy od geometrycznej osi x obrotu, które ma przekrój poprzeczny skrzynkowego elementu w kształcie odwróconej litery U, której ramiona są zwrócone do dołu, przy czym w przypadku tej przykładowej konstrukcji jarzmo to ma, patrząc z boku, zasadniczo okrągłe płaskie boczne płyty 7, 8. Te boczne płyty 7, 8 są tu tylko zasadniczo okrągłe, ponieważ w środku ich dolnej części końcowej brak jest sektorowo ukształtowanej części o długości h (fig. 1), która, jak to widać na fig. 3, ma wysokość m. Ponieważ boczne płyty 7, 8 są połączone ze sobą krzywoliniowym łączącym żebrem 14, wystającym, jeśli patrzeć z zewnątrz, które przebiega wzdłuż większości obwodu bocznych płyt 7, 8 - inaczej mówiąc przebiega do dwóch końcowych punktów wyciętej części sektorowej, jak to już wspomniano - ponieważ utworzone jest sztywne, skrzynkopodobne jarzmo 4, na dolnej części którego usytuowany jest otwór 11 (patrz również fig. 1 i 2), który ma długość h, szerokość b i krawędź, która leży na wysokości m powyżej poziomu ziemi t - nawierzchni - kiedy osoba 15, pokazana na fig. 1 i 2 używa tego urządzenia we właściwy sposób. Jeżeli całkowita wysokość urządzenia powyżej poziomu ziemi t jest H, geometryczna oś obrotu x koła 1 jest usytuowana na wysokości H/2 nad poziomem ziemi t. Oś 3 koła 1, pokazanego na fig. 1 i 2, jest zamocowana sztywno w pogrubionych płytowych częściach 7a, 8a bocznych płyt 7, 8, przy swych końcach i korzystnie te pogrubione płytowe części 7a' 8a są tak usytuowane, że geometryczna oś obrotu

PL 204 641 B1 x przechodzi przez ich punkty środkowe. Oś 2 w zwykły sposób może być wykonana ze stali, a jarzmo 4 z poliestru wzmocnionego włóknem szklanym. Materiał ten, jeżeli ma wystarczającą grubość, może zapewniać niezawodne mocowanie osi 3.

Dolne płytowe podnóżki 9, 10 odstające na zewnętrz po obu stronach są dołączone bezpośrednio do bocznych płyt 7, 8, w praktycznym przypadku wykonane jako jeden element z jarzmem 4, inaczej mówiąc są to płyty, które zapewniają podporę dla jednej lub drugiej stopy, przy czym osoba korzystająca z urządzenia 15 stoi - opiera się na - jedną stopą na jednym z tych podnóżków, podczas gdy druga nowa napędza urządzenie przez przerywane ruchy z poziomu ziemi t, podobne do ruchów stosowanych przy korzystaniu z hulajnogi. Wsparta stopa i napędzająca stopa mogą nawet zamieniać się rolami podczas ruchu. Jak to pokazano na fig. 1 w widoku z boku, podnóżki 9, 10 są usytuowane wewnątrz obwodu koła 1 możliwie daleko poniżej geometrycznej osi obrotu x. Wysokość bocznych płyt 7, 8, inaczej mówiąc jarzma 4, wybrana jest tak, że jego górna krawędź przebiega powyżej kolan 21 osoby korzystającej w prawidłowy sposób z urządzenia 15 (fig. 1).

Stabilność urządzenia podczas jazdy jest tym większa, im większa jest odległość m pomiędzy poziomem ziemi t powierzchnią gumowej opony pneumatycznej 2, toczącej się po niej, a podnóżkami 9, 10. Poprzez jarzmo 4 osoba korzystająca z urządzenia 15 obciąża oś 3 koła 1 poniżej osi geometrycznej obrotu x blisko najbardziej zewnętrznej linii obwodu koła 1 prawie dotykającej poziomu ziemi t. Chcielibyśmy wspomnieć, że najkorzystniej jest, jeśli podnóżki 9, 10 zaczynają się od wzdłużnych krawędzi otworu 11, inaczej mówiąc prostopadłych do osi geometrycznej obrotu x i są wykonane jako odgięte na zewnątrz przedłużenia bocznych płyt 7, 8, ale oczywiście mogą być usytuowane wyżej.

Podajemy tu, że urządzenie według fig. 1-3 ma jarzmo 4 zasadniczo ze względu na stabilność, przy czym urządzenie to ma boczne płyty 7, 8 i podnóżki 9, 10, które mają określone znaczenie z punktu widzenia działania urządzenia. Złożone działanie pomiędzy stopą osoby korzystającej z urządzenia 15, mimośrodowo obciążającą urządzenie, a kołem 1 jest wytwarzane przez siłę tarcia występującą pomiędzy jedną z bocznych płyt 7, 8 a golenią w wyniku poziomej siły reakcji momentu obrotowego wytwarzanego przez siłę mimośrodowego obciążenia podczas zmienianych (lub jednostronnych) cykli wspierania i napędzania.

Jarzmo 4 może być również uzupełnione kierownicą 13 typu podobnego jak kierownice używane w rowerach, z dolnym rozwidlonym końcem, która zapewnia również lepszą stabilność w płaszczyźnie ruchu i stanowi przeciwwagę dla mimośrodowego obciążania, a to czyni korzystanie z tego urządzenia bezpieczniejszym i wymagającym mniej zręczności, tak że zręczność jest wymagana zasadniczo tylko od początkujących, gdy się uczą jeździć. To samo można również powiedzieć o wspierających płytach 12 usytuowanych równolegle do geometrycznej osi obrotu, do których goleń nogi podpartej można dociskać podczas jazdy. Czołowe powierzchnie 16 podnóżków 9, 120 mają chronić stopy przed ześlizgnięciem się do przodu, jednakże nie są one potrzebne doświadczonemu użytkownikowi.

Jarzmo 4 przedstawione szczegółowo powyżej poza otworem 11 otacza całkowicie koło 1, jednakże nie musi tak być. Częściowo w celu zmniejszenia masy urządzenia, a częściowo w celu zaoszczędzenia materiału stosowanie jarzma 4a, pokazanego na fig. 4 i 5, może być korzystne, a płyty boczne 17 tego jarzma 4a. są utworzone przez wycięcie głębokiej sekcji z bocznych płyt 7, 8 według fig. 1-3. W ten sposób boczne płyty mają minimalną szerokość e w linii geometrycznej osi obrotu x, a powyżej i poniżej - w rzucie - maksymalną szerokość f i są wypukłe w widoku z góry i z dołu, a wklęsłe w widoku z obu strony, przy czym elementy te są przymocowane do siebie za pomocą łączącego żebra 18 u góry i dwóch krótkich łączących żeber 19 u dołu. Szerokość e należy oczywiście wybrać tak, aby było wystarczająco dużo miejsca na połączenie cierne pomiędzy golenią a bocznymi płytami 17.

Używanie takiego rozrywkowego i/lub sportowego urządzenia według fig. 1-5 odbywa się w następujący sposób:

Osoba korzystająca z urządzenia 15 - jak wcześniej wspomnieliśmy - napędza to urządzenie ruchami podobnymi do ruchów przy korzystaniu z hulajnogi. Jedna stopa - lewa według fig. 4 - obciąża urządzenie opierając się mimośrodowo na podnóżku 9, a prawa stopa napędza. Po odepchnięciu się od poziomu t ziemi stopa ta staje na prawym podnóżku 10 (fig. 2, a następnie lewa stopa wykonuje ruch napędzający, jak pokazano na fig. 5. Stopy są na przemian stawiane na podnóżkach 9, 10 po odepchnięciu się od ziemi, ale oczywiście taka naprzemienność nie jest konieczna. Po kilku odepchnięciach się jedną stopą można potem odpychać się drugą stopą. Siła skręcająca wytwarzana na skutek takiego napędzania jest równoważona przez siłę kostki osoby korzystającej z urządzenia 15, wywieraną w przeciwnym kierunku. Po osiągnięciu większej prędkości osoba korzystająca z urządzenia 15 może stać

PL 204 641 B1 ciągle na obu podnóżkach 9, 10 i porusza się wzdłuż linii sinusoidalnej znanej z ruchu osób korzystających z deskorolki. W tym czasie siła potrzebna do poruszania się do przodu może być uzyskiwana przez naprzemienny ruch bioder w lewo i w prawo - z ruchami sterującymi, oraz przez skręcanie bioder, inaczej mówiąc przez ruchy sterujące związane z napędem biodrami. Jeżeli urządzenie ma również kierownicę 13 (fig. 1 i 2), ruchy sterujące i utrzymywanie koła 1 w płaszczyźnie pionowej są zapewniane przez kierownicę 13 i drążek łączący, który stanowi jej część. Kierownica 13 umożliwia zainstalowanie hamulców i hamowanie urządzenia podczas jazdy, co może polepszyć stabilność w płaszczyźnie koła 1. Hamulec może być hamulcem blokowym stosowanym w normalnych rowerach, który można zamontować przed górną częścią jarzma 4, które przyjmuje koło 1. Linka hamulca może być doprowadzona do dźwigni hamulca ręcznego na kierownicy 13, którą można trzymać swobodnie ręką. Zwłaszcza w czasie uczenia się korzystania z tego urządzenia może być praktyczne stosowanie pomocniczej konstrukcji, przesuwnej wkładki 20, która ma zmniejszać tarcie występujące podczas napędzania urządzenia pomiędzy jarzmem 4 a kolanami 21 osoby 15 korzystającej z urządzenia. Ta konstrukcja pomocnicza 20 ma korzystnie prostokątną podstawę 22, której wewnętrzna powierzchnia 23 stykająca się z kolanem 21 ma krzywiznę wklęsłą w widoku z zewnątrz, a jej zewnętrzna powierzchnia 24 stykająca się z jarzmem 4, gdy urządzenie jest używane, jest prostą powierzchnią płaską. W czterech narożnikach podstawy 22, gdzie jest ona najszersza, jak to pokazano na fig. 8, w płaskiej powierzchni 22 utworzone są wgłębienia 26, w których umieszczone są rolki 26, które mogą obracać się wokół osi z o stałym usytuowaniu, tak że ich powierzchnia wystaje z płaszczyzny powierzchni 24 na wymiar k kilku milimetrów, praktycznie 1-2 mm. Przykładowo długość h podstawy 2 może wynosić 10-12 mm, a jej szerokość s może wynosić 4-6 mm. W wyniku opisanej powyżej konstrukcji pomocnicza struktura 20 jest zbudowana jak wózek, który może toczyć się po drugiej powierzchni jarzma 4 i który może być przymocowany do kolan 21 użytkownika za pomocą rozłączalnego połączenia, na przykład za pomocą rzepowych opasek 27. Jak pokazano na fig. 6 i 8, dwie części 27a, 27b opaski są przymocowane do każdej struktury pomocniczej w obszarze przy końcach krótszych krawędzi powierzchni 22 i są one owinięte wokół kolana 21 oraz przymocowane do siebie swymi rzepowymi elementami 28, przez co powstają opaski 27 pokazane na fig. 6.

Dalsza konstrukcja rozrywkowego i/lub sportowego urządzenia jest pokazana na fig. 9-16. Urządzenie takie ma dwa koła 31, 32 o takiej samej średnicy usytuowane jedno za drugim z przemieszczeniem w kierunku bocznym z zachodzeniem na siebie prawie do osi 45, 46, przy czym zewnętrzna powierzchnia opon 41, 42 jest usytuowana w minimalnej odległości 1 w przybliżeniu 1-5% średnicy koła od osi drugiego koła. Te dwa koła 31, 32 są połączone po jednej stronie przez łączący element 33 według fig. 14-16 wykonany na przykład ze sztywnej rury, który ma w kierunku bocznym kształt odwróconej litery V o krzywoliniowych ramionach 49a, które są odsunięte od siebie w kierunku bocznym w widoku z góry, jak pokazano na fig. 16, a są połączone krótkim poziomym górnym żebrem 49b, tak że w widoku z góry łączący element 33 ma kształt litery Z, a kołki 38 39 wystają do dołu z górnych końców ramion 49a. Przy dolnym końcu ramion 49a usytuowane są bloki 54, 55 wystające do wewnątrz. Rola tych kołków i bloków zostanie opisana później. Łączący element 33 otacza koła 31, 32 w odstępie kilku milimetrów od opon 41, 42, przy czym każde z jego ramion 49a jest usytuowane w płaszczyźnie koła 31, 32 i mają one taką szerokość jak opona. Trzeba podkreślić, że w tym przypadku koła 31, 32 są kołami typu rowerowego, ale tu obręcz 41a koła nie jest połączona z obudową 47, 48 łożysk szprychami, ale litymi, sztywnymi płytami 43, 44 (fig. 10).

Te obudowy 47, 48 łożysk powinny być praktycznie skonstruowane z tulejowymi rurami, których szerokość i nośność jest większa niż w przypadku zwykłych łożysk rowerowych, a jedna z dwóch stron obudowy odstaje od płaszczyzny kół 31, 32 poza boczne powierzchnie pneumatycznych opon 41, 42 w widoku z góry. Na fig. 9, 11 i 12 widać dobrze, że do każdego wystającego końca obudów 47, 48 łożysk jest dołączona sztywna, krzywoliniowa podpora 34, 35 wykonana z litej płyty lub pręta (np. z metalu lub z tworzywa sztucznego), a jej zadaniem jest umożliwianie mocowania z jednej strony bocznych płyt 40 (na fig. 10 dla lepszego zrozumienia pokazano tylko jedną z płyt bocznych), zaś z drugiej strony do ich górnych końców przymocowane są podnóżki na minimalnej wysokości m nad powierzchnią t ziemi, to znaczy w tym przypadku znów odległość c pod osiami 45, 46 do podnóżków 36, 37 powinna w praktyce być możliwie duża.

Do każdego końca obudów 47, 48 (tulejowych rur) łożysk, skierowanego do wewnątrz, przymocowane jest łożysko 52, 53 do przyjęcia pionowych osi 38, 39 łączącego elementu 33, przebiegających do dołu. Kiedy koła 31, 32 są umieszczone obok siebie, jak pokazano na fig. 13, a łączący element 33, który ma w widoku z góry kształt litery Z, jest usytuowany swymi osiami 38, 39 zgodnie

PL 204 641 B1 z łożyskami 52, 53 powstaje połączenie pomiędzy kołami 31, 32, których położenie wzdłużne przestawione w kierunku bocznym jest ustalone, a zatem koła mogą być napędzane blisko jedno za drugim, a równocześnie - jak pokazano na fig. 16 - mogą być one obracane w przeciwnym kierunku względem siebie, tak aby łatwo kierować urządzeniem i by możliwa była zmiana kierunku. Jednakże, chociaż użytkownik urządzenia może łatwo skręcać koło 31, 2 na zewnątrz przez popychanie stopą w prawo, skręcanie z powrotem do położenia pokazanego na fig. 16 nie może zostać rozwiązane wygodnie tylko siłą wywieraną przez stopy, w związku z czym według wynalazku zamontowano u dołu sprężynę 51 łączącą podnóżki 36, 37 i dwie sprężyny 50 są zamontowane u góry, by połączyć boczne płyty 40 w kształcie pestki ze śliwki (fig. 10), zachodzące na krzywoliniowe podpory 34, 35 (ich krawędzie górne), by umożliwić i ułatwić powrót kół 31, 32 do położenia podstawowego, pokazanego na fig. 13. Aby zatrzymać dwa koła zbliżające się do siebie w wyniku działania sprężyn 50, 51 zamontowano bloki 56, 57 oraz 54, 55. Bloki 56 i 54 oraz bloki 57 i 55 są dopasowane do siebie i zapobiegają opieraniu się kół 31, 32 o siebie.

Krzywoliniowe wsporniki 34, 35 podnóżków 36, 37, obudowy 48 łożysk i pionowe osie 38, 39 urządzenia według wynalazku, opisanego powyżej, tworzą sztywny zespół, na którym mogą obracać się koła 31, 32.

Rozrywkowe i/lub sportowe urządzenie według fig. 9-16 wykorzystywane jest tak, że użytkownik napędza to urządzenie ruchami podobnymi do stosowanych przy jeździe na hulajnodze, a więc użytkownik może skręcać urządzeniem w celu utrzymywania równowagi lub zmieniania kierunku. Skręcanie takie jest umożliwione przez przemieszczanie podnóżków 36, 37 od kostek. Przez skręcanie przedniego koła w lewo powodowany jest skręt urządzenia w lewo, a przez skręcanie koła tylnego w lewo powodowany jest skręt urządzenia w prawo. Podstawowe położenie zapewniające jazdę na wprost, jak wymieniono powyżej, zapewniane jest przez cięgła 50, 51.

Stojąc na podnóżkach 36, 37 użytkownik obciąża urządzenie mimośrodowo. W rezultacie obciążenia mimośrodowego wytwarzana jest pozioma siła reakcji na kolanach, która zapewnia złożone działanie pomiędzy urządzeniem a stopami użytkownika. Siła wspierająca jest przejmowana i przenoszona na urządzenie przez boczne płyty 40.

Użycie pomocniczej konstrukcji 20 - niewielkiej konstrukcji wózkowej - według fig. 6-8, przymocowanej do kolana jako punkt podparcia zalecane jest w okresie uczenia się korzystania z takiego rozrywkowego i/lub sportowego urządzenia. Położenie pomocniczych struktur 20 podczas stosowania przedstawiono na fig. 6, gdzie elementy konstrukcyjne opisane powyżej mają użyte już oznaczenia cyfrowe. Dla uproszczenia korzystanie z pomocniczych struktur 20 opisano tylko w odniesieniu do urządzenia pokazanego na fig. 1-5, ale oczywiście mogą być one stosowane tak samo w połączeniu z urządzeniem pokazanym na fig. 9-16. Osoba korzystająca z urządzenia stoi na podnóżkach 9, 10 obiema stopami w położeniu pokazanym na fig. 6. Opierając się o jarzmo 4 pomocniczymi strukturami 20 przymocowanymi do kolan 21 użytkownika za pomocą dwóch opasek 27, przy czym ruchy użytkownika powodują przechylanie koła 1. Podparcie pomiędzy jarzmem 4 a kolanami 21, zapewniane przez przechylną pośrednią pomocniczą strukturę 20 z małym tarciem umożliwia użytkownikowi przemieszczanie środka ciężkości swego ciała w niewielkim stopniu do przodu lub do tyłu, co ułatwia utrzymywanie równowagi i polepsza stabilność podczas ruchu.

Zaletą wynalazku jest to, że opór urządzenia jest niewielki, przede wszystkim dzięki dużej średnicy koła. Jest on znacznie mniejszy niż opór innych podobnych sportowych i/lub rozrywkowych urządzeń, takich jak deskorolki, a ponadto urządzeniem takim można łatwo kierować niewielkimi ruchami kostek. Dzięki temu, że kiedy użytkownik schodzi z pojazdu, wówczas pojazd ten natychmiast przechyla się, przestaje się toczyć i zostaje położony na ziemi, stanowi on znacznie mniejsze niebezpieczeństwo wypadku niż deskorolki, które w takim wypadku same się swobodnie toczą. Zaletą struktury pomocniczej jest to, że ułatwia ona uczenie się korzystania z pojazdu.

Oczywiście wynalazek nie jest ograniczony do przykładu wykonania urządzenia, opisanego powyżej, ale może być konstruowany kilkoma sposobami w ramach ochrony określonej przez zastrzeżenia patentowe.

Claims (16)

1. Kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe napędzane przez odepchnięcie stopą od stałej powierzchni posiadające koło, które może obracać się wokół osi oraz podnóżki rozciągające się na zewnątrz poniżej osi koła, znamienne tym, że oprócz koła (1) na obu stronach znajdują się boczne płyty (7, 8) przymocowane do osi (3) koła (1), przy czym podnóżki (9, 10) są sztywno zamocowane do dolnego zakończenia obszaru bocznych płyt (7, 8), oraz boczne płyty (7, 8) są ukształtowane tak, aby podczas normalnego użytkowania urządzenia kierowały się do góry, sięgając korzystnie powyżej kolana (21) osoby stojącej na jednym lub na obu podnóżkach (9, 10), aby zapewnić funkcję podparcia dla kolan i/lub dolnych części nóg.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że boczne płyty (7, 8) są zamocowane razem jako jarzmo (4, 4a) poprzez łączące żebro (14) lub żebra (18, 19) rozciągające się wzdłuż ich krawędzi.

3. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że końce osi (3) koła (1) są zamocowane w pogrubionych płytowych częściach (7a, 8a) bocznych płyt (7, 8), praktycznie wpasowane w nie.

4. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-3, znamienne tym, że podnóżki (9, 10) są usytuowane w maksymalnej odległości (c) od osi (3) koła (1) zapewniającej doskonałe działanie urządzenia praktycznie w odległości (m) od poziomu ziemi (t) w położeniu roboczym urządzenia, które umożliwia działanie, korzystnie na tym samym poziomie.

5. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-4, znamienne tym, że boczne płyty (7, 8) są płytami kołowymi o kształcie i wymiarach, które pasują do kształtu i wymiarów koła, a krzywoliniowe wypukłe, patrząc z zewnątrz, łączące żebro (14) przebiega bez przerw wzdłuż krawędzi bocznych płyt (7, 8.) oprócz otworu (11) umożliwiającego wystawanie obręczy (2a) koła.

6. Urządzenie według jednego z zastrz. 1-4, znamienne tym, że boczne płyty (7, 8) są wykonane tak, że tylko częściowo zakrywają z boku koło (1), korzystnie tak, że w sąsiedztwie osi (3) koła (1) ich szerokość jest najmniejsza, a od tego miejsca ich szerokość zwiększa się do dołu i do góry.

7. Napędzane nożnie, kołowe urządzenie rozrywkowe i/lub sportowe, posiadające podnóżek, znamienne tym, że ma dwa równoległe koła (31, 32) usytuowane w odstępie (n) od siebie w widoku z boku, połączone ze sobą przez łączący element (33), który uniemożliwia ich ruch względem siebie w kierunku wzdłużnym, ale umożliwia obrót względem siebie, przy czym obudowy (47, 48) łożysk osi (45, 46) kół (31, 32) wystają z płaszczyzny kół (31, 32), a do tych wystających części obudów łożysk przymocowane są podpory, a ponadto podnóżki (36, 37) są zamocowane do dolnych części podpór, a powyżej nich boczne płyty (40) zamocowane do podpór rozciągają się powyżej kolan użytkownika, kiedy urządzenie jest wykorzystywane, a także ma posiadający w widoku z boku kształt odwróconej litery V, a w widoku z góry kształt litery Z łączący element (33) z usytuowanymi w odstępie krzywoliniowymi ramionami (49a) połączonymi ze sobą za pomocą łączącego żebra (49b) w płaszczyźnie kół (31, 32), a w praktyce poziomo od góry od lewego końca każdego z tych ramion (49a) usytuowany jest pionowy trzpień (38, 39) wystający do dołu, przy czym te trzpienie (38, 39) są wpasowane w łożyska (52, 53) zamocowane w części obudów (47, 48) łożysk osi (45, 46) kół, które wystają do wewnątrz z płaszczyzny koła.

8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że ma krzywoliniowe podpory (34, 35), które rozciągają powyżej górnej krawędzi kół (31, 32).

9. Urządzenie według zastrz. 7 albo 8, znamienne tym, że koła (31, 32) są przemieszczone względem siebie w takim stopniu, że linia obrysu jednego koła (31, 32) jest usytuowana w sąsiedztwie osi (45, 46) drugiego koła, praktycznie z przesunięciem (1) równoważnym 1-5% średnicy koła.

10. Urządzenie według jednego z zastrz. 7-9, znamienne tym, że koła (31, 32) są wsparte na sobie wzajemnie za pośrednictwem co najmniej jednej sprężyny (50, 51) tak, że mogą się one obracać względem siebie wbrew sile sprężyny, a ponadto urządzenie ma bloki (54, 55, 56, 57) uniemożliwiające stykanie się ze sobą kół (31, 32), które zostały zepchnięte z powrotem do swego położenia podstawowego przez sprężynę lub sprężyny (50, 51).

11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że sprężyny (50, 51) są usytuowane na dolnej i górnej części urządzenia, a w praktycznym przypadku górne krawędzie bocznych płyt (40) są połączone z dwiema sprężynami (50), a pomiędzy podnóżki (36, 37) jest wprowadzona co najmniej jedna sprężyna (51).

12. Urządzenie według zastrz. 11, znamienne tym, że bloki (54, 55) są usytuowane po wewnętrznej stronie dolnych końców ramion (49a) łączącego elementu (30) i bloki (56, 57) są usytuowane po zewnętrznych stronach łożysk (52, 53) przyjmujących pionowe trzpienie (38, 39).

PL 204 641 B1

13. Pomocnicze urządzenie do zmniejszania tarcia pomiędzy kolanem osoby korzystającej z urządzenia określonego w zastrz. 1-12 a bocznymi płytami, znamienne tym, że zawiera wózkową konstrukcję, którą można mocować do kolana (21) osoby korzystającej z urządzenia (15) za pomocą rozłączalnego połączenia, w które wystają rolki (25) osadzone w boku (24) zwróconym do bocznej płyty (7, 8), a w boku (23) naprzeciw tego boku usytuowana jest powierzchnia, której krzywizna jest dopasowana do kształtu kolana (21).

14. Urządzenie według zastrz. 13, znamienne tym, że w widoku z boku wózkowa konstrukcja ma prostokątną - w danym przypadku posiadającą zaokrąglone narożniki - podstawę (22), przy czym w sąsiedztwie narożników tej konstrukcji w płaskiej powierzchni (24) wykonane są wydrążenia (26), w które wpasowane są osie (z) rolek (25), a przeciwległy bok (23) ma kształt krzywoliniowy.

15. Urządzenie według zastrz. 13 albo 14, znamienne tym, że rolki (25) wystają 1-3 mm z korzystnie płaskiej powierzchni (24) zwróconej ku bocznej płycie (7, 8).

16. Urządzenie według jednego z zastrz. 13-15, znamienne tym, że wózkowa konstrukcja ma ściągający element lub elementy (21) złożone z części haczykowych i pętelkowych (28) elementów ściągających (27a).