[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

De TT van Assen 1965 was de zesde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1965. De races werden verreden op zaterdag 25 juni op het Circuit van Drenthe vlak bij Assen. Alle klassen kwamen aan de start.

Vlag van Nederland TT Assen 1965
Mike Hailwood en Giacomo Agostini
Officiële naam 35e Dutch TT
Land Vlag van Nederland Nederland
Datum 25 juni 1965
Organisator FIM / KNMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver
350 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Derde Vlag van Italië Giacomo Agostini
250 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Tweede Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Derde Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff
Tweede Vlag van Japan Yoshimi Katayama
Derde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
50 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Derde Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Eerste Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger / Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Vincent / Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Roche
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Seeley / Vlag van Verenigd Koninkrijk Wally Rawlings

500cc-klasse

bewerken

In Assen won Mike Hailwood zijn vierde 500cc-Grand Prix op rij. Teamgenoot Giacomo Agostini werd op ruime achterstand gereden. Paddy Driver, die met zijn Matchless G50 aan het beste seizoen uit zijn carrière bezig was, werd derde.

Uitslag 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta 1:04"59'6 8
2 Vlag van Italië  Giacomo Agostini MV Agusta +52'8 6
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver Matchless +1"37'5 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Cooper Norton +1"39'6 3
5 Vlag van Australië  Jack Ahearn Norton +3"23'6 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dan Shorey Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Conn Norton +1 ronde
8 Vlag van Duitsland  Karl Hoppe Matchless +1 ronde
9 Vlag van Oostenrijk  Rudi Thalhammer Norton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Syd Mizen Matchless +1 ronde
11 Vlag van Australië  Jack Findlay Matchless +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Stuart Graham Matchless +1 ronde
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Roy Ingram Norton +1 ronde
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Lewis Young Matchless +1 ronde
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Mawby Norton +1 ronde

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk  Eduard Lenz Norton
Vlag van Zwitserland  Gyula Marsovszky Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Ivy Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dennis Ainsworth Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Rob Fitton Norton
Vlag van Ierland  John Somers Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Ian Burne Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965  David Lloyd Norton [1]
Vlag van Canada 1957-1965  Kenneth King Norton [1]
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Matchless [2]
Vlag van Canada 1957-1965  Roger Beaumont Norton [1]
Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa
Vlag van Duitsland  Walter Scheimann Norton [3]
Vlag van Finland  Jouko Ryhänen Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billy McCosh Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dick Creith Norton [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Stevens Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Joe Dunphy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Selwyn Griffiths Matchless [5]
Vlag van Italië  Giuseppe Mandolini Moto Guzzi [6]
Vlag van Verenigde Staten  Buddy Parriott Norton [1]
Vlag van Verenigde Staten  Ed LaBelle Norton [1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta 32
2 Vlag van Italië  Giacomo Agostini MV Agusta 12
3 Vlag van Verenigde Staten  Buddy Parriott Norton 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Joe Dunphy Norton
5 Vlag van Canada 1957-1965  Roger Beaumont Norton 4
Vlag van Duitsland  Walter Scheimann Norton
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Matchless
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver Matchless
9 Vlag van Australië  Jack Findlay McIntyre-Matchless 3
Vlag van Canada 1957-1965  Kenneth King Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Ian Burne Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Cooper Norton

350cc-klasse

bewerken

In Assen won Jim Redman, met Mike Hailwood op de tweede en Giacomo Agostini op de derde plaats. Redman en Agostini gingen nu samen aan de leiding in de WK-stand.

Uitslag 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 1:05"07'1 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta +38'4 6
3 Vlag van Italië  Giacomo Agostini MV Agusta +2"40'9 4
4 Vlag van Italië  Renzo Pasolini Aermacchi +1 ronde 3
5 Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi +1 ronde 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Cooper Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Conn Norton +1 ronde
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dan Shorey Norton +1 ronde
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dennis Ainsworth Norton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Stuart Graham AJS +1 ronde
11 Vlag van Italië  Alberto Pagani Aermacchi +1 ronde
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Rob Fitton Norton +2 ronden
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billie Nelson Norton +2 ronden
14 Vlag van Oostenrijk  Eduard Lenz AJS +2 ronden
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Roy Ingram Norton +2 ronden
16 Vlag van Nederland  Bert Oosterhuis Norton +2 ronden
Coureur Merk
Vlag van Australië  Eric Hinton Norton
Vlag van Tsjechië  František Boček Jawa
Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa
Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Smith AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman AJS / MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Griff Jenkins Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Lewis Young AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha
Vlag van Italië  Silvio Grassetti Bianchi
Vlag van Italië  Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda
Vlag van Japan  Isao Yamashita Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda
Vlag van Zweden  Agne Carlsson AJS
Vlag van Sovjet-Unie  Endel Kiisa Vostok
Vlag van Sovjet-Unie  Nikolaj Sevast'ânov Vostok
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Italië  Giacomo Agostini MV Agusta 16
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta 12
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha 6
Vlag van Italië  Renzo Pasolini Aermacchi
6 Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa 4
7 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda 3
Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Griff Jenkins Norton 3
Vlag van Sovjet-Unie  Endel Kiisa Vostok

250cc-klasse

bewerken

In Assen hoopte men al op het verschijnen van de nieuwe Yamaha RD 05, een viercilinder tweetakt waarover al enige tijd geruchten de ronde deden. Zelfs teammanager Takehiko Hasegawa moest wachten op een telegram uit Japan, maar ook hij werd teleurgesteld. Toch won Yamaha ook met de tweecilinder RD 56: Phil Read werd eerste, Jim Redman met de Honda 3RC 164-zescilinder tweede en Mike Duff met de Yamaha derde.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha 55"56'9 8
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda +29'8 6
3 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Yamaha +50'7 4
4 Vlag van Japan  Yoshimi Katayama Suzuki +3"10'7 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda +3"22'5 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman MZ +3"25'4 1
7 Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi +1 ronde
8 Vlag van Italië  Renzo Pasolini Aermacchi +1 ronde
9 Vlag van Nieuw-Zeeland  Ginger Molloy Bultaco +1 ronde
10 Vlag van Italië  Alberto Pagani Aermacchi +1 ronde
11 Vlag van Duitsland  Günter Beer Honda +1 ronde
12 Vlag van Australië  Barry Smith Bultaco +1 ronde
13 Vlag van Australië  Kevin Cass Cotton +1 ronde
14 Vlag van Nederland  Cees van Dongen Bultaco +1 ronde
15 Vlag van Zwitserland  Gyula Marsovszky Bultaco +2 ronden
16 Vlag van Nederland  Han Leenheer Aermacchi +2 ronden

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ramón Torras Bultaco [8]
Vlag van Verenigde Staten  John Buckner Yamaha [1]
Coureur Merk
Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki
Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Heinz Rosner MZ
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  José Maria Busquets Montesa
Vlag van Frankrijk  Alain Barbaroux Aermacchi
Vlag van Frankrijk  Jean-Claude Guénard Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Ivy Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bob Coulter Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk  David Williams Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Rex Avery Bultaco
Vlag van Italië  Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Italië  Silvio Grassetti Morini
Vlag van Italië  Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan  Gosuke Yamashita Honda
Vlag van Japan  Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland  Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Italië  Remo Venturi Benelli

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha 40
2 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Yamaha 26
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 14
4 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ramón Torras Bultaco 10
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda 8
6 Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki 7
7 Vlag van Italië  Silvio Grassetti Morini 4
Vlag van Australië  Barry Smith Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman MZ
10 Vlag van Italië  Giuseppe Visenzi Aermacchi 3
Vlag van Frankrijk  Jean-Claude Guénard Bultaco
Vlag van Italië  Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan  Yoshimi Katayama Suzuki

125cc-klasse

bewerken

De tweede overwinning voor Yamaha kwam in Assen, maar nu waren het Mike Duff en Bill Ivy die de Yamaha RA 97 mocht rijden. Ivy werd vierde. De andere podiumplaatsen waren voor Suzuki, maar Yoshimi Katayama pakte de tweede plaats en Hugh Anderson werd slechts derde, met 0,2 seconde achterstand. Voor Anderson was dat niet erg, zijn voorsprong in de WK-stand bleef groot.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Yamaha 48"00'3 8
2 Vlag van Japan  Yoshimi Katayama Suzuki +2'6 6
3 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki +2'8 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Ivy Yamaha +13'1 3
5 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda +1"26'4 2
6 Vlag van Italië  Giuseppe Visenzi Honda +1 ronde 1
7 Vlag van Australië  Barry Smith Bultaco +1 ronde
8 Vlag van Nederland  Jan Huberts Honda +1 ronde
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Dieter Krumpholz MZ +1 ronde
10 Vlag van Nederland  Jan Kostwinder Honda +1 ronde
11 Vlag van Duitsland  Jürgen Karrenberg Honda +1 ronde

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ramón Torras Bultaco Overleden[8]
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigde Staten  Bo Gehring Bultaco [1]
Vlag van Verenigde Staten  Jeff Tate Honda [1]
Vlag van Verenigde Staten  Rick Schell Honda [1]
Coureur Merk
Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki
Vlag van Zwitserland  Arthur Fegbli Honda
Vlag van Tsjechië  František Boček ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Heinz Rosner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Jochen Leitert MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Jürgen Lenk MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Roland Rentzsch MZ
Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki
Vlag van Duitsland  Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler
Vlag van Duitsland  Walter Scheimann Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië  Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Japan  Hironori Matsushima Yamaha
Vlag van Japan  Yasuharu Yuzawa Honda
Vlag van Nieuw-Zeeland  Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 38
2 Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki 20
3 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki 15
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman MZ 12
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Yamaha
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha 8
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda
8 Vlag van Japan  Yoshimi Katayama Suzuki 6
9 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ramón Torras Bultaco 4
10 Vlag van Verenigde Staten  Rick Schell Honda 3
Vlag van Italië  Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Ivy Yamaha

50cc-klasse

bewerken

Ook in Assen was de overwinning voor Honda, maar dit keer weer voor Ralph Bryans. Hier was intussen de nieuwe Honda RC 115 aan het werk, die 1 pk meer leverde (15 i.p.v. 14 pk) en die tot 23.500 toeren per minuut kon worden doorgetrokken. Hugh Anderson werd met de Suzuki RK 65 tweede en Luigi Taveri met de tweede Honda RC 115 derde. In de WK-stand kwam Bryans nu op gelijke hoogte met Anderson. Anderson had echter het probleem dat hij al was begonnen aan het wegstrepen van resultaten. Bryans had in twee GP's niet gescoord en kon daardoor meer punten scoren in de komende races.

Uitslag 50cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda 30"11'6 8
2 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki +6'6 6
3 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda +25'5 4
4 Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki +37'4 3
5 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki +1"22'0 2
6 Vlag van Nederland  Cees van Dongen Kreidler +2"31'8 1
7 Vlag van Duitsland  Gerhard Thurow Kreidler +1 ronde
Coureur Merk
Vlag van Australië  Barry Smith Derbi
Vlag van Duitsland  Hans Georg Anscheidt Kreidler
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Ángel Nieto Derbi
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  José Maria Busquets Derbi
Vlag van Frankrijk  Jacques Roca Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Charlie Mates Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ian Plumridge Derbi
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Leslie Griffiths Honda
Vlag van Japan  Akira Itoh Honda
Vlag van Japan  Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Japan  Michio Ichino Suzuki
Vlag van Uruguay  Gastón Biscia Suzuki

Top tien tussenstand 50cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 30 (31)
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda 30
3 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda 27
4 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki 18
5 Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki 9
6 Vlag van Japan  Michio Ichino Suzuki 4
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  José Maria Busquets Derbi
Vlag van Frankrijk  Jacques Roca Derbi
9 Vlag van Duitsland  Hans Georg Anscheidt Kreidler 3
Vlag van Japan  Haruo Koshino Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Charlie Mates Honda
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

Zijspanklasse

bewerken

Nog vóór de race in Assen hadden twee rijders een klein gelukje: Fritz Scheidegger/John Robinson en Harris/Campbell kregen de vraag of ze een rondje achter de camera-auto van de NTS wilden rijden. Daarbij ontdekte Harris een lekke voorband en Scheidegger had nog meer geluk: zijn linker zuiger brak en dat was hem anders tijdens de wedstrijd overkomen. Nu kon hij de wedstrijd winnen en (zoals iedereen dacht) zelfs de wereldtitel al veilig stellen. Chris Vincent/Fred Roche werden in Assen tweede en Colin Seeley/Wally Rawlings derde. Florian Camathias en Franz Ducret werden opnieuw door pech achtervolgd. Bij de Ruskenhoek brak een remankerstang en daardoor ook de remleidingen. Zonder voorrem gingen ze 200 meter rechtdoor, omzeilden een geparkeerde vrachtauto en schoten door een prikkeldraadafzetting. Camathias raakte hierbij licht gewond. Scheidegger/Robinson dachten na Assen al wereldkampioen te zijn, maar de FIM had het reglement veranderd: bij een gelijk aantal punten telde men aanvankelijk een extra race, maar nu werd het aantal eerste-, tweede- en derde plaatsen geteld. Daardoor kon Max Deubel ook nog wereldkampioen worden.

Uitslag zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Zwitserland  Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Robinson BMW 51"01'4 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Roche BMW 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wally Rawlings BMW 4
4 Vlag van Duitsland  Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland  Hermann Hahn BMW 3
5 Vlag van Australië  Barry Thompson Vlag van Australië  Richard Bradley BMW 2
6 Vlag van Duitsland  Otto Kölle Vlag van Duitsland  Heinz Marquardt BMW 1
7 Vlag van Duitsland  August Wolf Vlag van Duitsland  Werner Zielaff BMW +1 ronde
8 Vlag van Duitsland  Arsenius Butscher Vlag van Duitsland  Wolfgang Kalauch BMW +1 ronde
9 Vlag van Duitsland  Harald Wohlfahrt Vlag van Duitsland  Armgard Neumann BMW +1 ronde
10 Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Boško Šnajder Vlag van Nederland  H. Bosman BMW +1 ronde
11 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Ray Pollard M. Escombe BMW +1 ronde

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland  Florian Camathias Vlag van Zwitserland  Franz Ducret BMW Ongeval
Vlag van Duitsland  Max Deubel Vlag van Duitsland  Emil Hörner BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ray Campbell BMW
Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Duitsland  Fred Huber Vlag van Duitsland  Josef Huber BMW
Vlag van Duitsland  Georg Auerbacher Vlag van Australië  Peter Rykers BMW
Vlag van Duitsland  Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland  Horst Schneider BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Trevor Davies Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Gauge Matchless
Vlag van Italië  Giuseppe Dal-Toe Vlag van Italië  Aldo Ramoli BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Pnt
1 Vlag van Zwitserland  Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Robinson BMW 28 (34)
2 Vlag van Duitsland  Max Deubel Vlag van Duitsland  Emil Hörner BMW 20
3 Vlag van Duitsland  Georg Auerbacher Vlag van Australië  Peter Rykers BMW 9
4 Vlag van Duitsland  Arsenius Butscher Vlag van Duitsland  Wolfgang Kalauch BMW 8
Vlag van Zwitserland  Florian Camathias Vlag van Zwitserland  Franz Ducret BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Cooper,
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Terry Harrison en
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Roche
BMW
7 Vlag van Duitsland  Siegfried Schauzu Vlag van Duitsland  Horst Schneider BMW 6
Vlag van Duitsland  Heinz Luthringshauser Vlag van Duitsland  Hermann Hahn BMW
9 Vlag van Australië  Barry Thompson Vlag van Australië  Richard Bradley BMW 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wally Rawlings BMW
Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.
Vorige race:
Isle of Man TT 1965
FIM wereldkampioenschap wegrace
17e seizoen (1965)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van België 1965

Vorige race:
TT Assen 1964
TT Assen Volgende race:
TT Assen 1966