[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

Grand Prix-wegrace van Japan 1964

De Grand Prix-wegrace van Japan 1964 was de twaalfde en laatste race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1964. De races werden verreden op 1 november op de Suzuka International Racing Course, 50 kilometer ten zuidwesten van Nagoya. Aan de start kwamen de 50cc-klasse, de 125cc-klasse, de 250cc-klasse. Alle wereldtitels waren al beslist. De 50cc-race werd gewonnen door Ralph Bryans met de Honda RC 113, maar omdat er slechts vijf deelnemers waren werd de uitslag ongeldig verklaard.

Vlag van Japan Grand Prix-wegrace van Japan 1964
Grand Prix-wegrace van Japan 1964
Land Vlag van Japan Japan
Datum 1 november 1964
Organisator FIM
350 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Derde Vlag van Japan Isamu Kasuya
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Japan Isamu Kasuya
Derde Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa
125 cc
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Duitsland Ernst Degner
Tweede Vlag van Zwitserland Luigi Taveri
Derde Vlag van Japan Yoshimi Katayama

Algemeen

bewerken

De Japanse Grand Prix was nog slechter bezet dan die van 1963. Privérijders maakten de verre en dure reis niet. Yamaha stuurde twee testrijders naar de 125cc-race om nog eens te proberen hoe de RA 97-tweecilinder het deed. Gastheer Honda (het circuit van Suzuka is eigendom van Honda) presenteerde haar wereldkampioenen Jim Redman en Luigi Taveri, maar Yamaha-rijder Phil Read was er niet. De Oostblokmerken lieten hun eigen coureurs thuis. Na de vlucht van Ernst Degner uit de DDR lag uitzenden naar verre bestemmingen nog steeds gevoelig, maar MZ huurde Mike Hailwood in voor de 250- en de 350cc-race. Het verloor echter Alan Shepherd, die tijdens de trainingen zo zwaar gewond raakte, dat hij zijn carrière zou moeten beëindigen.

350cc-klasse

bewerken

Zelfs met het inzetten van drie testrijders kon Honda geen startveld van zes rijders vullen. Dat was nodig om de race geldig te laten zijn. Daarom werd een onbekende Indonesische coureur ingehuurd, die na vijf ronden gediskwalificeerd werd, maar gezorgd had voor zes starters. Jim Redman won de race voor MZ-gastrijder Mike Hailwood.

Uitslag 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 1:04"55'3 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MZ +30'0 6
3 Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda +1"32'2 4
4 Vlag van Japan  Isao Yamashita Honda +2"14'0 3
5 Vlag van Japan  Kuniomi Nagamatsu Honda +2' 21'5 2

Niet gestart

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ Blessure[1]

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff AJS Privérijder
Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa Teambeleid
Vlag van Tsjechië  Stanislav Malina CZ Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Conn Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Minter Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman AJS Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Stevens AJS Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jack Ahearn Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Joe Dunphy Norton Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read AJS Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Vernon Cottle (†) AJS Overleden[2]
Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid
Vlag van Italië  Remo Venturi Bianchi Teambeleid
Vlag van Italië  Renzo Pasolini Aermacchi Teambeleid
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda Privérijder
Vlag van Sovjet-Unie  Endel Kiisa Vostok Teambeleid
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver AJS Privérijder

Top tien eindstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 40 (64)
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda 24
3 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff AJS 20 (24)
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta / MZ 12
5 Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa 10
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read AJS 6
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver AJS 5
8 Vlag van Italië  Remo Venturi Bianchi 4
Vlag van Sovjet-Unie  Endel Kiisa Vostok
Vlag van Tsjechië  Stanislav Malina CZ
Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda

250cc-klasse

bewerken

Jim Redman reed de tweede race met de nieuwe Honda 3RC 164-zescilinder en won de 250cc-race voor Isamo Kasuya, die de viercilinder-RC 164 gebruikte. Bij afwezigheid van Phil Read en Mike Duff liet Yamaha een RD 56 rijden door Hiroshi Hasegawa, die er derde mee werd. Er werden slechts vijf coureurs geklasseerd.

Uitslag 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 1:01"33'9 8
2 Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda +40'7 6
3 Vlag van Japan  Hiroshi Hasegawa Yamaha +1"20'9 4
4 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda +1"38'3 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MZ +1 ronde 2

Niet gestart

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ Blessure[1]
Coureur Merk
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Suzuki Teambeleid
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Yamaha Teambeleid
Vlag van Zwitserland  Ernst Weiss Honda Privérijder
Vlag van Tsjechië  Stanislav Malina CZ Teambeleid
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Wolfgang Gast MZ Teambeleid
Vlag van Spanje  Jorge Sirera Montesa Privérijder
Vlag van Frankrijk  Roger Mailles Morini Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Clive Hunt Aermacchi Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Joe Dunphy Greeves Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ron Grant Parilla [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Roy Boughey Yamaha Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Yamaha Teambeleid
Vlag van Italië  Alberto Pagani Paton Teambeleid
Vlag van Italië  Giacomo Agostini Morini Teambeleid
Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi Teambeleid
Vlag van Italië  Tarquinio Provini Benelli Teambeleid
Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda Privérijder
Vlag van Verenigde Staten  Bo Gehring Bultaco [4]
Vlag van Verenigde Staten  Douglas Brown Ducati [4]
Vlag van Verenigde Staten  George Rockett Ducati [4]

Top tien eindstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha 46 (50)
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 42 (58)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ 23
4 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Yamaha 20
5 Vlag van Italië  Tarquinio Provini Benelli 15
6 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda 11
7 Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda 10
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda 9
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Yamaha 7
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ron Grant Parilla 6

125cc-klasse

bewerken

Ernst Degner won de 125cc-race, een jaar nadat hij tijdens de Japanse Grand Prix ernstige brandwonden had opgelopen waardoor hij het grootste deel van dit seizoen had gemist. Wereldkampioen Luigi Taveri werd tweede met iets meer dan een seconde achterstand. Yoshimi Katayama werd derde met de tweede Suzuki RT 64 A.

Uitslag 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki 32"33'5 8
2 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda +1'2 6
3 Vlag van Japan  Yoshimi Katayama Suzuki +11'4 4
4 Vlag van Japan  Teisuke Tanaka Suzuki +52'2 3
5 Vlag van Japan  Hironori Matsushima Yamaha +1"10'6 2
6 Vlag van Japan  Akiyasu Motohashi Yamaha +1"36'1 1

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland  Roland Föll (†) Honda Overleden[5]
Vlag van Tsjechië  Stanislav Malina CZ Teambeleid
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Dieter Krumpholz MZ Teambeleid
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Friedhelm Kohlar MZ Teambeleid
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Heinz Rosner MZ Teambeleid
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Klaus Enderlein MZ Teambeleid
Vlag van Duitsland  Peter Eser Honda Privérijder
Vlag van Duitsland  Richard Thomas Honda Privérijder
Vlag van Duitsland  Walter Scheimann Honda Privérijder
Vlag van Spanje  Ramón Torras Bultaco Privérijder
Vlag van Frankrijk  Jean-Pierre Beltoise Bultaco Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Vincent Honda Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Gary Dickinson Honda Privérijder
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Rex Avery EMC Privérijder
Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda Gestopt
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Bruce Beale Honda Privérijder
Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Suzuki
Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda
Vlag van Japan  Isao Morishita Suzuki
Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki
Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda

Top tien eindstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda 46 (64)
2 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 36 (37)
3 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 34
4 Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Suzuki 22 (24)
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda 21
6 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki 12
7 Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki 10
8 Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki 6
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha 6
10 Vlag van Duitsland  Walter Scheimann Honda 6
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1964
FIM wereldkampioenschap wegrace
16e seizoen (1964)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1965

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1963
Grand Prix-wegrace van Japan Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1965