hechten

• Geluid:  hechten    (hulp, bestand)

• hech·ten

• In de betekenis van ‘bevestigen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1220 ^[1]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
hechten	hechtte	gehecht
zwak -t	volledig

hechten

1. overgankelijk (medisch) een wond dichtnaaien

   • De operatie was geslaagd en de wond kon gehecht worden erin. 

2. inergatief ~ aan belang toewijzen aan iets

   • Hij hechtte eraan zijn dankbaarheid daarvoor te tonen. 

3. wederkerend zich ~ aan

• aaneenhechten, aanhechten, afhechten, onthechten, overhechten, samenhechten, vasthechten, verhechten

• Het woord hechten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "hechten" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.[2]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

hechten

1. hijgen; zwaar ademhalen ten gevolge van een lichamelijke inspanning

hechten

1. hijgen; zwaar ademhalen ten gevolge van een lichamelijke inspanning

hechten

1. hijgen; zwaar ademhalen ten gevolge van een lichamelijke inspanning