mark

Niet te verwarren met: Mark

• Geluid:  mark    (hulp, bestand)
• IPA: /mɑrk/

• mark

• [A] Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘oude munt en munteenheid van Duitsland’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1210 ^[1]
• [B] In de betekenis van ‘grens’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 792 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mark	marken
verkleinwoord	markje	markjes

[A] de mark m

1. (financieel) naam voor verschillende munteenheden gebruikt in Bosnië en Herzegovina en tot de invoering van de euro in Duitsland en Finland

   • Ik heb nog een paar oude markjes bewaard. 

[B] de mark v / m

1. (leenstelsel) een leen dat grensde aan het gebied van een ander rijk, meestal bestuurd door een markgraaf of markies

   • De naam Denemarken maakt duidelijk dat dit gebied een mark was aan de grens met de Franken. 

2. (landbouw) een ongecultiveerd stuk land in gemeenschappelijk bezit

• Mark

• [1] Bosnische inwisselbare mark, Bosnische mark, D-mark
• [1] Convertibele mark
• [1] Duitse mark
• [1] Finse mark
• [1] Oost-Duitse mark
• [1] West-Duitse mark

• [2] markgraaf, markies, marksteen
• [2] Denemarken, Spaanse Mark, Oostmark

• Het woord mark staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "mark" herkend door:

88 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.[2]

• Geluid:  mark (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /mɑɹk/

enkelvoud	meervoud
mark	marks

mark

1. markering
2. peil
3. merkteken

vervoeging
onbepaalde wijs	to  mark
he/she/it	marks
verleden tijd	marked
voltooid deelwoord	marked
onvoltooid deelwoord	marking
gebiedende wijs	mark

mark

1. onovergankelijk vlekken [1], vlekken maken
2. onovergankelijk, (sport) de stand bijhouden
3. overgankelijk aanmerken, markeren

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / mɑɾk /

• mark

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord mǫrk

Naar frequentie	1329

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	mark	m: marken v: marka	marker	markene
genitief	marks	m: markens v: markas	markers	markenes

mark, m / v

1. grond
2. veld

• [1-2]: stubbmark

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / mɑɾk /

• mark

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord mǫrk

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	mark	marka	marker	markene

mark, v

1. grond
2. veld

• [1-2]: stubbmark

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / mar:k /

• Afkomstig van het Oudnoorse zelfstandige naamwoord mǫrk

Naar frequentie	859

	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	mark	marken	marker	markerna
genitief	marks	markens	markers	markernas

mark, g

1. bodem, grond
2. terrein, veld
3. (financieel), (historisch) mark (munteenheid)
4. (historisch) een oude Germaanse gewichtseenheid die wordt voornamelijk gebruikt voor metalen

• [1]: jord
• [2]: land
• [2]: område
• [2]: terräng

• [2]: fastland
• [3]: myntenhet
• [4]: viktenhet

• [2]: halvö
• [2]: skog
• [2]: ö