Igrexa de San Fiz de Solovio

Igrexa de San Fiz de Solovio
San Fiz de Solovio
País	España
Localización	Santiago de Compostela
Coordenadas	42°52′46″N 8°32′30″O / 42.87944444, -8.54166667
[ editar datos en Wikidata ]

A igrexa de San Fiz de Solovio é un templo relixioso situado no centro da cidade de Santiago de Compostela. Ten a sona de se-la igrexa máis antiga da cidade, aínda que foi derruída, reconstruída e sometida a diferentes reformas e ampliacións posteriores ó longo de oito séculos. Está dedicada a San Fiz.

Foi construída no século X polo bispo Sisnando II, e derrubada por Almanzor en 997, para ser reconstruída no século XII polo bispo Xelmírez. Da fábrica románica conserva unicamente a portada e, no seu tímpano, un relevo que representa a Epifanía, datado en 1316 e no que se observan claros restos de policromía, aínda que non é a orixinal. No centro aparece a imaxe da Virxe co Neno sentado no colo; á dereita vense os Reis Magos, e á esquerda a imaxe de san Xosé, apoiado nun caxato, e de Xoán Debe, o doante da obra, axeonllado ante a Virxe. O nome e a data aparecen nunha inscrición que corre no lintel da porta.

No século XVII engádenselle novas capelas e, xa no XVIII, o arquitecto santiagués Simón Rodríguez procede a unha ampliación, con dúas naves novas e mailo campanario barroco.

No muro norte do presbiterio consérvase un sartego coa efixie xacente do cardeal Lopo González de Carballido, do século XVI. O retablo principal é de estilo barroco.

Conta a tradición que o eremita Paio se atopaba aquí rezando cando viu as luces que sinalaban o lugar onde se agochaban os restos do apóstolo Santiago.

No libro V do Códice Calixtino, onde se describe a cidade de Santiago, relaciónanse as dez igrexas que había daquela en Santiago. En sétimo aparece citada a de San Fiz:

... septima sancte Felicis martiris

Segundo a lenda cristiá, no lugar onde se ergue a igrexa moraba o ermitán Paio, descubridor do sepulcro do apóstolo Santiago a principios do VIII. A xulgar polas tumbas escavadas na rocha que se atoparon no adro da actual igrexa, de clara tipoloxía altomedieval, a área de San Fiz de Solovio debeu de ser a única zona habitada da actual Compostela tralo abandono da área próxima á catedral ao longo do século V^[1].

Recuperada a área da catedral co descubrimento da tumba do apóstolo, Solovio quedou fóra do recinto inicial do Locus Sancti Iacobii. No século XI, coa muralla edificada por orde do bispo Cresconio, incorporouse á cidade.

Cada Nadal, o interior do templo acolle un belén cedido e montado por José Uzal, coa colaboración do Colexio Maior de Santo Agostiño e mais do Arcebispado de Santiago de Compostela.^[2]

• 
  Tímpano da Epifanía
• 
  Lintel da porta da igrexa.
• 
  Campanil.

• Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada, s. v. "Santiago de Compostela".
• Castillo, Ángel del (1987) [1972]. Inventario monumental y artístico de Galicia. A Coruña: Fundación Barrié. p. 551. ISBN 84-85728-62-9. 
• López Pereira, X. Eduardo: Guía medieval do peregrino. Códice Calixtino, libro V, Edicións Xerais de Galicia, Vigo 1993.

• Turismo.gal Xunta de Galicia.
• Rincones de Santiago Telefonica.net (en castelán).
• Galería de fotografías Centro Virtual Cervantes (en castelán).