resplandecer

• Etimoloxía: do latín vulgar *resplandescere, do latín resplendescĕre, composto de re- e splendescere.

• Pronuncia: /resplandeˈθeɾ/ (AFI)

resplandecer

1. Emitir luz propia ou reflectida.
   • Sinónimos: brillar, lucir, refulxir, relucir.
2. (Figurado) Manifestar ou destacarse unha calidade sobresaínte ou sensación positiva.
   • Sinónimos: brillar, lucir, refulxir, relucir.

• resplandecente
• resplandor

• Alemán: scheinen ^(de), glänzen ^(de), strahlen ^(de), schimmern ^(de)
• Castelán: resplandecer ^(es)
• Catalán: resplendir ^(ca)
• Chinés: 以服务 ^(zh)
• Francés: briller ^(fr), resplendir ^(fr)
• Inglés: shine ^(en), glitter ^(en), glow ^(en)
• Italiano: brillare ^(it), risplendere ^(it), splendere ^(it)
• Portugués: resplandecer ^(pt)