Lidokaina

Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.

Lidokaina
Formula kimikoa	C14H22N2O
SMILES kanonikoa	2D eredua
SMILES isomerikoa	CCN(CC)C/C(=N\C1=C(C=CC=C1C)C)/O
MolView	3D eredua
Konposizioa	karbono, Nitrogeno, oxigeno eta hidrogeno
Mota	Amida
Masa molekularra	234,173 Da
Erabilera
Konposatu aktiboa	Lidoderm (en) , Zingo (en) , Xylocaine (en) , Akten (en) , Anestacon (en) , Regenecare (en) eta Glydo (en)
Tratatzen du	min, paroxysmal tachycardia (en) , bihotzeko arritmia, mouth disease (en) , esophageal disease (en) , erredura, Takikardia, Fibrilazio bentrikular eta Wolff-Parkinson-White sindrome
Interakzioak	(RS)-propafenone (en) , (RS)-metoprolol (en) , (RS)-metoprolol (en) , (RS)-metoprolol (en) , nadolol (en) , nadolol (en) , nadolol (en) , (RS)-propafenone (en) , (RS)-propafenone (en) , (RS)-propafenone (en) , cimetidine (en) , cimetidine (en) eta cimetidine (en)
Elkarrekintza	Sodium voltage-gated channel alpha subunit 5 (en) , Transient receptor potential cation channel subfamily V member 6 (en) , Sodium voltage-gated channel alpha subunit 10 (en) , Sodium voltage-gated channel alpha subunit 4 (en) , Sodium voltage-gated channel alpha subunit 9 (en) , Sodium voltage-gated channel alpha subunit 2 (en) , sodium voltage-gated channel alpha subunit 1 (en) , Sodium voltage-gated channel alpha subunit 11 (en) eta Sodium voltage-gated channel alpha subunit 3 (en)
Haurdunaldia	Australian pregnancy category A (en) eta US pregnancy category B (en)
Rola	antiarrhythmic agent (en) , Anestesiko lokal, voltage-gated sodium channel blockers (en) eta farmako esentzial
Identifikatzaileak
InChlKey	NNJVILVZKWQKPM-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	137-58-6
ChemSpider	3548
PubChem	3676
Reaxys	2215784
Gmelin	6456
ChEMBL	CHEMBL79
EC zenbakia	205-302-8
ECHA	100.004.821
MeSH	D008012
RxNorm	6387
Human Metabolome Database	HMDB0014426
UNII	98PI200987
NDF-RT	N0000146592
KEGG	C07073 eta D00358
PDB Ligand	LQZ

Lidokaina edo xilokaina anestesiko lokalen familiako sendagaia da, amino amidoen motakoa, horien artean dibukaina, mepibakaina, etidokaina, prilokaina eta bupivakaina izanda. 1943an Nils Löfgren eta Bengt Lundqvistek sintetizatu zuten. Gaur egun, odontologoek asko erabiltzen dute. Eragin antiarritmikoa ere badu.

Lidokainaren %90a gibelean metabolizatzen da, nukleo aromatikoaren hidroxilazioaren bidez, eta beste bide metaboliko batzuk daude oraindik identifikatu gabe. Giltzurrunek irensten dute. Kokaina eta prokaina bezalako esterretatik eratorritako anestesiko lokalek baino azkarrago eta iraupen luzeagoz egiten du efektua.

Zain barnetik emandako lidokainaren batez besteko bizitza 109 minutu ingurukoa da, baina metabolismoa gibelaren odol-irrigazioaren araberakoa denez, dosia jaitsi behar da bihotz-gastu txikia duten edo shockean dauden pazienteen kasuan. Munduko Osasun Erakundearen funtsezko sendagaien zerrendan dago.^[1]