[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Edukira joan

Domus Aurea

Koordenatuak: 41°53′29″N 12°29′43″E / 41.891388888889°N 12.495277777778°E / 41.891388888889; 12.495277777778
Wikipedia, Entziklopedia askea
Domus Aurea
Domus Aurea
Regio III Isis et Serapis
archaeological park of Colosseum
Domus Aureak, oraindik, irudian ikus daitezkeen Trajanoren Termen hondakinen azpian jarraitzen du.
Irudi gehiago
Kokapena
Herrialdea Italia
Italiako eskualdeak Lazio
Italiako hiri metropolitarraErromako hiri metropolitarra
Italiako udalerriRoma Capitale
Kokapen fisikoaOppian Hill (en) Itzuli
Koordenatuak41°53′29″N 12°29′43″E / 41.891388888889°N 12.495277777778°E / 41.891388888889; 12.495277777778
Map
Historia eta erabilera
Irekiera64
KomisarioaNeron
Arkitektura
Estiloaerromatar arkitektura
Azalera1.833 m²
Ondarea
Objetu kopurua10 item (en) Itzuli
Bisitariak urtean7.808
Kontaktua
Helbideaviale della Domus Aurea, 1, 00184 Roma RM, Via della Domus Aurea 1, 00187 Roma eta Via Della Domus Aurea, Roma
E-postamailto:pa-colosseo@beniculturali.it
Telefonoatel:+39-06-499841
Webgune ofiziala

Domus Aurea (latinezko "Urrezko Etxea") Neron enperadoreak Erroman 64ko sutearen ondoren eraikitako jauregi handi bat izan zen. Honen aztarnek zutik diraute oraindik Erroma erdialdeko Monti rionean.

Palatino eta Eskilino muinoen artean kokaturik zegoen eta kalkuluen arabera 50 hektareako hedadura zuen. Urre, harribitxi eta bolizko inkrustazioz hornitua zegoen. Neron hil zenean, oraindik amaitu gabe zegoen, eta 104ko suteak hondatu zuen. Trajano enperadoreak jauregiaren hondakinak estalarazi zituen. Horri esker, indusketetan aurkitutako hondakinak kontserbazio-egoera onean daude. Pinturak bereziki ederrak dira.

Suetoniok dio Neronek, bere Domus Aurean lehen aldiz sartu zenean, honako hau esan zuela:

« Ongi! Orain, azkenean, gizaki bat bezala bizitzen has naiteke »

Suetonio Hamabi Zesarren bizitza, Neronen bizitza. 31.

K.o. 64ko ekainaren 18an sute handi bat izan zen Erromaren erdi-erdian. Sei egunez iraun zuen suak, eta hiriaren erdialde guztia kiskalita geratu zen. Mihi gaiztoek ziotenez, Neronek berak eragin zuen sua, gero berak eraikin berriak altxatzeko, baina ez da gauza ziurra, eta esan behar da suteak nahiko ohikoak izaten zirela garai hartan. Azkenean, behintzat, eta herriak errudunak eskatzen zituenez, kristauei leporatu zieten sutea, eta huraxe izan zen, hain zuzen, Erromako gobernuak kristauen aurka egindako lehen esetsaldia. Nolanahi ere, Neronek ez zuen aukera alferrik galtzen utzi, eta sekulako jauretxe bat eraikiarazi zuen, bere bizileku izan zedin, hiriaren bihotz-bihotzean. Bi arkitekto ospetsuk, Severok eta Zelerrek, zuzendu zituzten eraikuntza-lanak, eta Domus Aurea (Urrezko Etxea) deitu zion jauretxeari. Palatinotik hasi eta 50 hektarea hartzen zituen, Esklinoko lorategietaraino. Benetako mikrokosmos bat zen: etxalde eskerga bat, alboan urmael handi bat zuela (Koliseoa eraikiko zen gero urmael hori zen tokian), eta soro eta basoak inguru guztian.

Egoitzaren sarrera aipatutako bi mendixken arteko haranean zegoen. Honela deskribatu zuen Suetonio historialariak: «Egoitzaren atartean ehun eta hogei oin altuko Neronen estatua erraldoi bat zegoen; hiru zutabe-ilarako ataria zuen, mila urrats luze zena; itsaso bat zirudien urmael bat ere bazen, hiri baten antzera etxez inguratua; eta inguru guztian soro landuak, mahastiak, larreak eta basoak zeuden, eta etxe-abere eta basapiztia ugari alde guztietan. Eraikinaren gainerako guztia urre-kolorez margotua zegoen, eta harri bitxiz eta perla-maskorrez apaindua. Jangelen sabaiak bolizko oholtxoz zeuden estaliak, nahi zenean haiek kendu eta gonbidatuen gainera loreak eta urrinak botatzeko. Festa eta oturuntzetarako areto nagusia biribila zen, eta sabaia gau eta egun biraka aritzen zen, zeru-sabaia balitz bezala. Itsas urezko bainutegiak bazituen eta baita sufre urezkoak ere».

Erromatarrei ez zitzaien gustatu Neronen handizalekeria hura, baina ez obraren nabarmenkeriagatik, baizik eta Erromaren erdian (garai hartan munduko hiriburua) hain egoitza handia eraikitzea irain bat iruditzen zitzaielako.

  • Ball, Larry F. The Domus Aurea and the Roman architectural revolution. Cambridge University Press, 2003.
  • Iacopi, I. Domus Aurea. Milan: Electa, 1999.
  • Alasdair Palmer, "Nero's pleasure dome," in London Sunday Times, July 11, 1999.
  • Segala, Elisabetta. Domus Aurea. Milan: Electa, 1999.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]