| dbo:abstract
|
- في الطب، يحدث الانسداد الوعائي (الانسدادات الجمع ؛ من الكلمة اليونانية ἐμβολισμός) أو الانصمام عندما تقوم الصِمَّة ( الجمع صمات ؛ من ἔμβολος اليونانية) بالهجرة من جزء واحد من الجسم (من خلال الدورة الدموية) وتسبب انسداد في أحد الاوعية الدموية في جزء آخر من الجسم. والصِمَّة هي الجسم الذي ينتقل عن طريق الدم، وينغرس في أحد الاوعية الدموية ويسده. وقد تم صياغة هذا المصطلح في عام 1848 من قبل كارل رودولف فيرشو. وهذا على العكس من الجلطة، أو الخثرة، والتي تتشكل عند نقطة الانسداد في أحد الاوعية الدموية ولا تنتقل من مكان آخر. ومع ذلك، فلو انفصلت الجلطة ن موضعها، وسافرت إلى مكان آخر، فمن ثم يقال انها صِمَّة وبعد أن تسبب انسداد وعاء دموي. الانصمام هو إجراء لانسداد الأوعية الدموية عن طريق إدخال الصمات عمدا. (ar)
- L'embòlia (del llatí embolia) és l'impacte d'una massa no soluble que és transportada pel sistema cardiovascular d'un lloc a un altre. Aquesta massa pot ser de diferents naturaleses: sòlida, líquida o gasosa. A més pot tenir diferents orígens. L'èmbol és la massa no soluble intravascular que produeix l'embòlia. El seu principal efecte és produir isquèmies tissulars de major o menor grau en funció del lloc que afecti així com de la mida de l'èmbol (com més gran sigui, pot tapar un vas més important i per tant produirà un efecte més extens). (ca)
- Embolie je vmetení, zaklínění vmetku (embolu) v cévách vedoucí k jejich ucpání a následné nedokrevnosti (ischemii) příslušné části těla (mozek, plíce, končetina). Embolizací rozumíme pohyb embolu z místa, kde vznikl, do oblasti, kterou ucpe. Jako embolus může fungovat například trombus uvolněný do krevního řečiště, tuková či vzduchová bublinka, plodová voda nebo cizorodá částice v krevním řečišti. Embolizace je též metoda pro zastavení krvácení ve špatně přístupných místech za pomoci umělých embolů, drobných tělísek. (cs)
- Embolio (latine: embolus) estas subita baraĵo de arterio per trombo. Pro tiu baraĵo (tro) malmulte da sango fluas al la organo por provizi ĝin per nutraĵo. Kiam en arteria muro parto estas malglata aŭ grasa, tie povas estiĝi arterioskleroza tartro . Kiam tiu tartro krevas, tie povas estiĝi , kiu povas bari la arterion. Je la momento ke la embolo malfiksiĝas, kompreneble ekde la koro, kaj fiksiĝas en pli streta ĉirkaŭaĵo, ĝi povas malhelpi la sangoprovizon de ĉiuj plipostaj arterioj, la sekvo estas morto de vivanta histo nekrozo . La plejofte okazanta embolio estas pulma embolio. La subite malfiksiĝinta embolo kiu baras la plejofte estas peco da vejna trombo aliloke en la korpo. Embolio de graso aŭ aero eblas, sed estas rara. Malfiksiĝinta embolo, inter adoltoj, en ĉ. 90% devenas el gamba aŭ pelva arterio. (eo)
- Unter einer Embolie [ʔɛmboˈliː] versteht man in der Medizin den teilweisen oder vollständigen plötzlichen Verschluss eines Blutgefäßes durch mit dem Blut eingeschwemmtes Material. Dieser Embolus kann aus körpereigenen und fremden Substanzen wie Fetttropfen, Fruchtwasser, Blutgerinnsel (losgelöster Gefäßpfropf) oder Luftblasen bestehen. (de)
- En medicina, un émbolo es una masa sólida, líquida o gaseosa que se libera dentro de los vasos y es transportada por la sangre a un lugar del organismo distinto del punto de origen, pudiendo provocar una embolia (oclusión o bloqueo parcial o total de un vaso sanguíneo por un émbolo). El término fue usado por primera vez en 1848 por el médico alemán Rudolf Virchow (1821-1902).Se contrasta con un trombo, el cual es la formación de un coágulo dentro del vaso sanguíneo, en vez de ser transportado a un lugar distante, como es el caso de un émbolo. La mayoría de los émbolos son trombos o fragmentos de los mismos, por lo que se habla de tromboembolismo. (es)
- An embolism is the lodging of an embolus, a blockage-causing piece of material, inside a blood vessel. The embolus may be a blood clot (thrombus), a fat globule (fat embolism), a bubble of air or other gas (gas embolism), amniotic fluid (amniotic fluid embolism), or foreign material. An embolism can cause partial or total blockage of blood flow in the affected vessel. Such a blockage (a vascular occlusion) may affect a part of the body distant from the origin of the embolus. An embolism in which the embolus is a piece of thrombus is called a thromboembolism. An embolism is usually a pathological event, i.e., accompanying illness or injury. Sometimes it is created intentionally for a therapeutic reason, such as to stop bleeding or to kill a cancerous tumor by stopping its blood supply. Such therapy is called embolization. (en)
- Enbolia odol-hodietan zehar dabilen masa solido, likido edo gasezkoa (enbolo izenekoa) eragindako patologia da, organo bat odolez elikatzen duen odol-hodi bat buxatu eta ondorioz iskemia eragin dezakeena. (eu)
- Une embolie (du mot grec εμβολη, embolê, signifiant « irruption ») est le largage de matière (appelée « embole ») généralement dans la circulation sanguine et lymphatique. Le risque est l'obstruction d'une artère périphérique ou pulmonaire provoquant une ischémie. Le siège de cette ischémie varie en fonction du réseau vasculaire atteint. Par abus de langage, l'embolie pulmonaire est nommée « embolie » car la majorité des caillots se forment dans les veines et se déplacent, après être passés par le cœur, jusqu'aux artères pulmonaires. Le risque métastatique est le largage d'emboles tumoraux dans les vaisseaux lymphatiques et sanguins, les cellules cancéreuses envahissant ces vaisseaux et pouvant ainsi métastaser à distance. Le terme a été introduit par Rudolf Virchow. (fr)
- Bac i bhfuileadán de bharr carnadh is greamú ábhair neamhthuaslagtha (cosúil le téachtán fola) a iompraítear don láthair san imshruthú fola. Aithnítear de ghnáth é de réir an tsoithigh ina bhfuil sé (ceirbreach, corónach, scamhógach), nó de réir an ábhair neamhthuaslagtha (aer, saill). De ghnáth is é a bhíonn in eambólacht ná téachtán fola a briseadh ón ionad téachtaithe, go minic i bhféitheacha na coise. Is féidir go dtarlóidh eambólacht saille mar aimhréidh máinliachta ortaipéidí, mar thoradh ar ghortú, nó le linn insilte infhéithí gan dóthain ullmhúcháin. (ga)
- Embolisme adalah penyumbatan pembuluh darah yang terjadi di berbagai bagian tubuh oleh embolus (zat asing) yang di bawa ke tempat tersebut oleh aliran darah. Salah satu embolus adalah trombus, yaitu gumpalan darah yang mudah terbentuk di dalam . Trombus yang rapuh ini dapat membentuk serpihan dan menimbulkan sumbatan di berbagai tempat, misalnya di jantung. Apabila serangan ini terjadi penderita mendapat mengalami serangan jantung.
* l
*
* s (in)
- 塞栓（そくせん、英: embolism、羅: embolus）は、栓子（血塊などの塊,単数形 embolus 複数形 emboli）が血液中に遊離し、塊によって血管が塞がれ、血流が遮断されてしまうこと。塞栓症ともいう。塞栓を生じる部位・器官で循環障害を起こし多彩な症状を生じ、発症部位により様々な呼称が与えられている。 (ja)
- 색전증(塞栓症, embolism)은 혈액 속에 색전이 떠돌아다니는 현상이다. 혈관을 차단할 수도 있다. 처음부터 차단을 일으키는 혈전증과는 구별한다. (ko)
- Zator (łac. embolia) – nagłe zamknięcie światła naczynia tętniczego lub chłonnego przez czop zatorowy (łac. embolus) będący skrzepliną, urwaną blaszką miażdżycową, cząsteczkami tłuszczu (np. po złamaniach kości), fragmentami tkanki nowotworowej, wodami płodowymi, bakteriami, pasożytami lub banieczkami gazu (zwykle azotu w przebiegu choroby kesonowej). Zatory najczęściej powstają w tętnicach, w których krew płynie od naczyń szerokich do coraz węższych. Zator tętnicy końcowej czynnościowo powoduje zawał. (pl)
- Een embolie (Grieks = ἔμβολος) is de afsluiting van een slagader of een ader, door wat voor materiaal dan ook, dat zich in het bloedvat kan huisvesten en zijn holte kan afsluiten. Meest voorkomend is een trombo-embolie. Dat is trombose gevormd in de ene locatie die zich losmaakt van de vaatwand en zich ergens anders in de bloedcirculatie nestelt en daar dus het bloedvat verstopt. (nl)
- L'embolia (o embolismo) è l'ostruzione di un'arteria o di una vena, causata da un corpo estraneo al normale flusso sanguigno, che viene denominato embolo e che può essere un coagulo di sangue, una bolla d'aria o di altri gas, generalmente azoto, o altre formazioni di dimensioni tali da ostruire un vaso arterioso o venoso. Nei casi più gravi in cui essa interessi un'arteria, l'embolia può provocare la morte del soggetto colpito per ischemia cerebrale, polmonare o cardiaca. Per l'embolia da coaguli ematici, che è il tipo più frequente di embolia, vedi trombosi. (it)
- Emboli (singular: embolus), av grekiskans έμβολος, "propp", "plugg", är när en kropp, till exempel en blodpropp (trombos) eller en luftbubbla, vandrar i blodkärlen och blockerar dessa. Blodproppen kan bestå av till exempel koagulerat blod, en luftbubbla eller fett. Blodproppen vandrar tills den fastnar och orsakar en förträngning eller blockering i en annan del av kroppen än där den bildats. Embolism är ett sjukdomstillstånd som orsakas av en emboli. Embolier kan orsaka allvarliga problem då organ som exempelvis hjärnan, hjärtat eller lungorna kan förlora sin funktion då blodtillförseln till respektive organ stryps. Stroke och lungemboli är två exempel på allvarliga sjukdomstillstånd som kan orsakas av emboli. (sv)
- A embolia é o alojamento de um , um pedaço de material causador de obstrução, dentro de um vaso sanguíneo. A embolia é portanto a obstrução de um vaso pelo deslocamento de um trombo até o local da obstrução, denominando-se então tromboembolia, quando desloca tecido adiposo, embolia gordurosa, quando desloca ar ou outro gás, embolia gasosa e quando desloca um corpo estranho, iatrogênicas, como pontas de cateter. A obstrução do vaso pode levar a complicações mais evidentes a jusante, no caso de embolias em artérias ou a montante, no caso de acometimento de veias ou vasos linfáticos. A causa mais comum e evitável de morte em pacientes hospitalizados é o tromboembolismo pulmonar. A maioria dos casos é provocada por êmbolos que surgem de trombose de veias profundas das pernas e o diagnóstico é difícil porque dão sintomas incaracterísticos e a maioria dos casos é de resolução espontânea. As consequências clínicas do embolismo pulmonar dependem muito da extensão do bloqueio vascular pulmonar e do tempo de evolução. A embolia aérea geralmente resulta de entrada de ar acidental no sistema venoso durante uma injeção endovenosa ou transfusão. Bolhas de gás(nitrogênio) podem se formar também na corrente sanguínea durante o mergulho a grandes profundidades. Embolia por líquido amniótico ocorre em 1:70.000 nascimentos. Este penetra nas veias durante partos complicados provocando coagulação intravascular disseminada. (pt)
- Эмболи́я (др.-греч. ἐμβολή — вторжение) — типовой патологический процесс, обусловленный присутствием и циркуляцией в крови или лимфе частиц, не встречающихся там в нормальных условиях (эмбол), нередко вызывающий окклюзию (закупорку) сосуда с последующим нарушением местного кровоснабжения. Закупорка кровяного русла может происходить в результате травм, переломов, ампутации, а также является последствием внутривенной инъекции, при этом происходит закупорка сосуда воздушной пробкой (использовалась также как метод умертвления при эвтаназии). Эмболия по характеру вызывающего её объекта подразделяется следующим образом:
* эмболия твёрдыми частицами (ткани, микробы, паразиты, инородные тела);
* тканевая и жировая эмболия встречаются преимущественно при обширных и тяжёлых травмах, переломах длинных трубчатых костей и т. д.;
* эмболия жидкостями (околоплодные воды, жир, другое);
* эмболия газами (в более частном случае воздушная эмболия) происходит при операциях на открытом сердце, ранениях крупных вен шеи и грудной клетки, а также декомпрессионных заболеваниях;
* бактериальная эмболия связана с закупоркой сосудов скоплениями микробов;
* эмболия инородными телами, в основном мелкими осколками при огнестрельных ранениях; нередко носит ретроградный характер;
* эмболия, вызванная оторвавшимся тромбом или его частью, — тромбоэмболическая болезнь — имеет наибольшее практическое значение. Тромбы или их части (тромбоэмболы) из периферических вен оседают, как правило, в бассейне лёгочной артерии (см. Тромбоэмболия лёгочной артерии). В артериях большого круга эмболия обычно обусловлена отрывом тромботических наложений на клапанах или стенках левой половины сердца (при эндокардитах, пороках сердца, аневризме левого желудочка);
* медикаментозная эмболия может произойти при инъекции масляных растворов подкожно или внутримышечно при случайном попадании иглы в сосуд. Масло, оказавшееся в артерии, закупоривает её, что приводит к нарушению питания окружающих тканей и некрозу. (ru)
- 栓塞（英語：embolism）是指血管内的固体、液体或气体团块随血流被运送到远端并造成血流阻塞。造成阻塞的固体、液体或气体团块被称为栓子。栓塞和血栓形成不同，后者是血栓在其形成部位造成的血流阻塞。血栓栓子脱落所导致的血栓栓塞是最常见的栓塞类型。脂滴、骨髓、空气、粥样硬化碎片、肿瘤组织、羊水等也有可能导致栓塞。 栓塞可能会导致相应组织器官的缺血性坏死（例如心室壁瘤附壁血栓脱落导致的）。 (zh)
- Емболія — гостре закриття просвіту (обтурація) кровоносної судини з порушенням кровопостачання тканини або органу, внаслідок перенесення потоком крові різних субстратів (емболів), які не зустрічаються в нормі. Частіше спостерігають тромбоемболію, яка зазвичай виникає при венозному тромбозі. Відірвавшись частина тромбу (головним чином з глибоких вен нижньої кінцівки, таза) проходить через праву половину серця в легеневі судини. Залежно від калібру обтурованої судини і місцевих умов кровообігу можливе формування інфаркту легені, а при обтурації легеневого стовбура або головних легеневих артерій швидко (через декілька хвилин) настає смерть через тромбоемболію легеневої артерії. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- L'embòlia (del llatí embolia) és l'impacte d'una massa no soluble que és transportada pel sistema cardiovascular d'un lloc a un altre. Aquesta massa pot ser de diferents naturaleses: sòlida, líquida o gasosa. A més pot tenir diferents orígens. L'èmbol és la massa no soluble intravascular que produeix l'embòlia. El seu principal efecte és produir isquèmies tissulars de major o menor grau en funció del lloc que afecti així com de la mida de l'èmbol (com més gran sigui, pot tapar un vas més important i per tant produirà un efecte més extens). (ca)
- Embolie je vmetení, zaklínění vmetku (embolu) v cévách vedoucí k jejich ucpání a následné nedokrevnosti (ischemii) příslušné části těla (mozek, plíce, končetina). Embolizací rozumíme pohyb embolu z místa, kde vznikl, do oblasti, kterou ucpe. Jako embolus může fungovat například trombus uvolněný do krevního řečiště, tuková či vzduchová bublinka, plodová voda nebo cizorodá částice v krevním řečišti. Embolizace je též metoda pro zastavení krvácení ve špatně přístupných místech za pomoci umělých embolů, drobných tělísek. (cs)
- Unter einer Embolie [ʔɛmboˈliː] versteht man in der Medizin den teilweisen oder vollständigen plötzlichen Verschluss eines Blutgefäßes durch mit dem Blut eingeschwemmtes Material. Dieser Embolus kann aus körpereigenen und fremden Substanzen wie Fetttropfen, Fruchtwasser, Blutgerinnsel (losgelöster Gefäßpfropf) oder Luftblasen bestehen. (de)
- En medicina, un émbolo es una masa sólida, líquida o gaseosa que se libera dentro de los vasos y es transportada por la sangre a un lugar del organismo distinto del punto de origen, pudiendo provocar una embolia (oclusión o bloqueo parcial o total de un vaso sanguíneo por un émbolo). El término fue usado por primera vez en 1848 por el médico alemán Rudolf Virchow (1821-1902).Se contrasta con un trombo, el cual es la formación de un coágulo dentro del vaso sanguíneo, en vez de ser transportado a un lugar distante, como es el caso de un émbolo. La mayoría de los émbolos son trombos o fragmentos de los mismos, por lo que se habla de tromboembolismo. (es)
- Enbolia odol-hodietan zehar dabilen masa solido, likido edo gasezkoa (enbolo izenekoa) eragindako patologia da, organo bat odolez elikatzen duen odol-hodi bat buxatu eta ondorioz iskemia eragin dezakeena. (eu)
- Bac i bhfuileadán de bharr carnadh is greamú ábhair neamhthuaslagtha (cosúil le téachtán fola) a iompraítear don láthair san imshruthú fola. Aithnítear de ghnáth é de réir an tsoithigh ina bhfuil sé (ceirbreach, corónach, scamhógach), nó de réir an ábhair neamhthuaslagtha (aer, saill). De ghnáth is é a bhíonn in eambólacht ná téachtán fola a briseadh ón ionad téachtaithe, go minic i bhféitheacha na coise. Is féidir go dtarlóidh eambólacht saille mar aimhréidh máinliachta ortaipéidí, mar thoradh ar ghortú, nó le linn insilte infhéithí gan dóthain ullmhúcháin. (ga)
- Embolisme adalah penyumbatan pembuluh darah yang terjadi di berbagai bagian tubuh oleh embolus (zat asing) yang di bawa ke tempat tersebut oleh aliran darah. Salah satu embolus adalah trombus, yaitu gumpalan darah yang mudah terbentuk di dalam . Trombus yang rapuh ini dapat membentuk serpihan dan menimbulkan sumbatan di berbagai tempat, misalnya di jantung. Apabila serangan ini terjadi penderita mendapat mengalami serangan jantung.
* l
*
* s (in)
- 塞栓（そくせん、英: embolism、羅: embolus）は、栓子（血塊などの塊,単数形 embolus 複数形 emboli）が血液中に遊離し、塊によって血管が塞がれ、血流が遮断されてしまうこと。塞栓症ともいう。塞栓を生じる部位・器官で循環障害を起こし多彩な症状を生じ、発症部位により様々な呼称が与えられている。 (ja)
- 색전증(塞栓症, embolism)은 혈액 속에 색전이 떠돌아다니는 현상이다. 혈관을 차단할 수도 있다. 처음부터 차단을 일으키는 혈전증과는 구별한다. (ko)
- Zator (łac. embolia) – nagłe zamknięcie światła naczynia tętniczego lub chłonnego przez czop zatorowy (łac. embolus) będący skrzepliną, urwaną blaszką miażdżycową, cząsteczkami tłuszczu (np. po złamaniach kości), fragmentami tkanki nowotworowej, wodami płodowymi, bakteriami, pasożytami lub banieczkami gazu (zwykle azotu w przebiegu choroby kesonowej). Zatory najczęściej powstają w tętnicach, w których krew płynie od naczyń szerokich do coraz węższych. Zator tętnicy końcowej czynnościowo powoduje zawał. (pl)
- Een embolie (Grieks = ἔμβολος) is de afsluiting van een slagader of een ader, door wat voor materiaal dan ook, dat zich in het bloedvat kan huisvesten en zijn holte kan afsluiten. Meest voorkomend is een trombo-embolie. Dat is trombose gevormd in de ene locatie die zich losmaakt van de vaatwand en zich ergens anders in de bloedcirculatie nestelt en daar dus het bloedvat verstopt. (nl)
- L'embolia (o embolismo) è l'ostruzione di un'arteria o di una vena, causata da un corpo estraneo al normale flusso sanguigno, che viene denominato embolo e che può essere un coagulo di sangue, una bolla d'aria o di altri gas, generalmente azoto, o altre formazioni di dimensioni tali da ostruire un vaso arterioso o venoso. Nei casi più gravi in cui essa interessi un'arteria, l'embolia può provocare la morte del soggetto colpito per ischemia cerebrale, polmonare o cardiaca. Per l'embolia da coaguli ematici, che è il tipo più frequente di embolia, vedi trombosi. (it)
- 栓塞（英語：embolism）是指血管内的固体、液体或气体团块随血流被运送到远端并造成血流阻塞。造成阻塞的固体、液体或气体团块被称为栓子。栓塞和血栓形成不同，后者是血栓在其形成部位造成的血流阻塞。血栓栓子脱落所导致的血栓栓塞是最常见的栓塞类型。脂滴、骨髓、空气、粥样硬化碎片、肿瘤组织、羊水等也有可能导致栓塞。 栓塞可能会导致相应组织器官的缺血性坏死（例如心室壁瘤附壁血栓脱落导致的）。 (zh)
- Емболія — гостре закриття просвіту (обтурація) кровоносної судини з порушенням кровопостачання тканини або органу, внаслідок перенесення потоком крові різних субстратів (емболів), які не зустрічаються в нормі. Частіше спостерігають тромбоемболію, яка зазвичай виникає при венозному тромбозі. Відірвавшись частина тромбу (головним чином з глибоких вен нижньої кінцівки, таза) проходить через праву половину серця в легеневі судини. Залежно від калібру обтурованої судини і місцевих умов кровообігу можливе формування інфаркту легені, а при обтурації легеневого стовбура або головних легеневих артерій швидко (через декілька хвилин) настає смерть через тромбоемболію легеневої артерії. (uk)
- في الطب، يحدث الانسداد الوعائي (الانسدادات الجمع ؛ من الكلمة اليونانية ἐμβολισμός) أو الانصمام عندما تقوم الصِمَّة ( الجمع صمات ؛ من ἔμβολος اليونانية) بالهجرة من جزء واحد من الجسم (من خلال الدورة الدموية) وتسبب انسداد في أحد الاوعية الدموية في جزء آخر من الجسم. والصِمَّة هي الجسم الذي ينتقل عن طريق الدم، وينغرس في أحد الاوعية الدموية ويسده. وقد تم صياغة هذا المصطلح في عام 1848 من قبل كارل رودولف فيرشو. وهذا على العكس من الجلطة، أو الخثرة، والتي تتشكل عند نقطة الانسداد في أحد الاوعية الدموية ولا تنتقل من مكان آخر. ومع ذلك، فلو انفصلت الجلطة ن موضعها، وسافرت إلى مكان آخر، فمن ثم يقال انها صِمَّة وبعد أن تسبب انسداد وعاء دموي. (ar)
- Embolio (latine: embolus) estas subita baraĵo de arterio per trombo. Pro tiu baraĵo (tro) malmulte da sango fluas al la organo por provizi ĝin per nutraĵo. Kiam en arteria muro parto estas malglata aŭ grasa, tie povas estiĝi arterioskleroza tartro . Kiam tiu tartro krevas, tie povas estiĝi , kiu povas bari la arterion. Je la momento ke la embolo malfiksiĝas, kompreneble ekde la koro, kaj fiksiĝas en pli streta ĉirkaŭaĵo, ĝi povas malhelpi la sangoprovizon de ĉiuj plipostaj arterioj, la sekvo estas morto de vivanta histo nekrozo . (eo)
- An embolism is the lodging of an embolus, a blockage-causing piece of material, inside a blood vessel. The embolus may be a blood clot (thrombus), a fat globule (fat embolism), a bubble of air or other gas (gas embolism), amniotic fluid (amniotic fluid embolism), or foreign material. An embolism can cause partial or total blockage of blood flow in the affected vessel. Such a blockage (a vascular occlusion) may affect a part of the body distant from the origin of the embolus. An embolism in which the embolus is a piece of thrombus is called a thromboembolism. (en)
- Une embolie (du mot grec εμβολη, embolê, signifiant « irruption ») est le largage de matière (appelée « embole ») généralement dans la circulation sanguine et lymphatique. Le risque est l'obstruction d'une artère périphérique ou pulmonaire provoquant une ischémie. Le siège de cette ischémie varie en fonction du réseau vasculaire atteint. Par abus de langage, l'embolie pulmonaire est nommée « embolie » car la majorité des caillots se forment dans les veines et se déplacent, après être passés par le cœur, jusqu'aux artères pulmonaires. Le risque métastatique est le largage d'emboles tumoraux dans les vaisseaux lymphatiques et sanguins, les cellules cancéreuses envahissant ces vaisseaux et pouvant ainsi métastaser à distance. (fr)
- A embolia é o alojamento de um , um pedaço de material causador de obstrução, dentro de um vaso sanguíneo. A embolia é portanto a obstrução de um vaso pelo deslocamento de um trombo até o local da obstrução, denominando-se então tromboembolia, quando desloca tecido adiposo, embolia gordurosa, quando desloca ar ou outro gás, embolia gasosa e quando desloca um corpo estranho, iatrogênicas, como pontas de cateter. A obstrução do vaso pode levar a complicações mais evidentes a jusante, no caso de embolias em artérias ou a montante, no caso de acometimento de veias ou vasos linfáticos. (pt)
- Эмболи́я (др.-греч. ἐμβολή — вторжение) — типовой патологический процесс, обусловленный присутствием и циркуляцией в крови или лимфе частиц, не встречающихся там в нормальных условиях (эмбол), нередко вызывающий окклюзию (закупорку) сосуда с последующим нарушением местного кровоснабжения. Закупорка кровяного русла может происходить в результате травм, переломов, ампутации, а также является последствием внутривенной инъекции, при этом происходит закупорка сосуда воздушной пробкой (использовалась также как метод умертвления при эвтаназии). (ru)
- Emboli (singular: embolus), av grekiskans έμβολος, "propp", "plugg", är när en kropp, till exempel en blodpropp (trombos) eller en luftbubbla, vandrar i blodkärlen och blockerar dessa. Blodproppen kan bestå av till exempel koagulerat blod, en luftbubbla eller fett. Blodproppen vandrar tills den fastnar och orsakar en förträngning eller blockering i en annan del av kroppen än där den bildats. Embolism är ett sjukdomstillstånd som orsakas av en emboli. (sv)
|