| dbo:abstract
|
- La Carta 77 (en txec i eslovac: Charta 77) és una iniciativa cívica sorgida el 1976 i fins al 1992, que va prendre com a nom el document Carta 77 i va esdevenir el focus de l'oposició política a Txecoslovàquia. La Carta 77 fou una petició escrita contra la violació dels drets humans per part del règim comunista txecoslovac publicada el gener de 1977. El 1976 un grup de txecoslovacs es va reunir per tal de denunciar la violació dels drets humans a Txecoslovàquia, fet que contradia els acords de la signats pel ministre d'exteriors txecoslovac. Aquest grup de txecoslovacs estava format per artistes i intel·lectuals, a més de treballadors corrents, mossens, ex-comunistes, ex-membres del servei d'espionatge txecoslovac (Státní bezpečnost, ŠtB) i altres ciutadans. Entre els participants del grup destaquen el dramaturg Václav Havel, o (polític destacat de la Primavera de Praga), Pavel Kohout i Jaroslav Seifert. La causa desencadenant que va instigar la redacció de la Carta 77 va ser la repressió per part del règim txecoslovac contra el grup , una banda de música psicodèlica pertanyent al moviment underground txecoslovac dels anys 1960 i 1970 format immediatament després de l'ocupació de Txecoslovàquia per part dels membres del Pacte de Varsòvia, des del 1968 havia organitzat diversos concerts i participat en festivals de música alternativa. La banda havia esdevingut una referència de l'escena cultural independent i tenia especialment èxit entre el jovent. Durant un concert el febrer de 1976, els membres del grup van ser arrestats i molts dels assistents a l'acte van ser intensament interrogats. Aquest fet va tenir una considerable repercussió tant a nivell nacional com internacional, i va ser motiu de protestes. El mateix Václav Havel va definir la repressió contra com "un atac del sistema totalitari a la vida mateixa, a la llibertat i integritat humanes". (ca)
- Charta 77 byla neformální československá občanská iniciativa, která kritizovala „politickou i státní moc“ za nedodržování lidských a občanských práv, k jejichž dodržování se ČSSR zavázala při podpisu Závěrečného aktu Konference o bezpečnosti a spolupráci v Evropě (KBSE) v Helsinkách. Iniciativa působila v letech 1977 až 1992. Dokument (Charta 77) je pojmenován podle data z 1. ledna 1977.Autoři textu Charty 77 si přáli zůstat v anonymitě. Je známo pouze tolik, že značnou část sestavili Václav Havel a Pavel Kohout. Druhý jmenovaný je také autorem názvu petice. Organizátory a prvními signatáři byli Jan Patočka, Jiří Němec, Václav Benda, Vlasta Chramostová, Václav Havel, Ladislav Hejdánek, Zdeněk Mlynář, Pavel Kohout, Petr Uhl, Ludvík Vaculík a Jiří Hájek. Jeden ze tří prvních mluvčí, profesor Jan Patočka, byl také první obětí represí komunistického režimu vůči signatářům Charty 77, když 13. března 1977 po několikahodinovém výslechu zemřel. Jeho pohřeb v Břevnově se stal významnou událostí protikomunistického odporu. Nekrolog četl Ladislav Menzel, který v červenci následujícího roku předčasně zemřel. Ačkoli deklarovaným záměrem autorů Charty bylo, aby signatáři reprezentovali odlišná povolání, politické postoje i náboženská vyznání, fakticky společenství kolem Charty tvořili zčásti levicoví intelektuálové z pražského prostředí, často bývalí členové komunistické strany, ale i mladí lidé z prostředí kulturního undergroundu. Po Sametové revoluci v roce 1989 se řada signatářů Charty 77 výrazně zapojila do veřejného života. Charta 77 je současnými historiky považována za jednu z nejvýznamnějších akcí odporu vůči předlistopadovému režimu v období normalizace po roce 1968. To je nicméně způsobeno tím, že v době jejího vzniku žádné další opoziční akce prakticky neexistovaly. Skutečný dopad Charty na dění v zemi byl omezen jednak tím, že počet signatářů Charty byl vzhledem k celkovému počtu obyvatel malý, jednak cenzurní blokádou komunistické strany. Podíl na mizivém povědomí obyvatelstva o dění kolem Charty mělo i vysoce intelektuálské prostředí, které se kolem Charty utvořilo. Naděje na ovlivnění politické situace se tak vyplnily jen částečně, přestože Charta budila u části obyvatelstva určité sympatie. Tím, že nezískala výraznější podporu obyvatelstva, se Charta 77 zásadně lišila od o tři roky později založeného polského odborového hnutí Solidarita. Toto se v Polsku brzy stalo masovým, vyzvalo komunistický režim ke střetu v boji o politickou moc a později přispělo k jeho pádu. V zahraničí vzniklo na podporu Charty 77 několik iniciativ: v roce 1977 vznikl v Paříži Mezinárodní výbor na podporu zásad Charty 77 v Československu a v roce 1978 založila skupina kolem levicového časopisu Folket i Bild zastoupená Petrem Larssonem a Petrem Gavelinem spolu s Jiřím Pallasem Nadaci Charty 77. Později byl do vedení nadace přizván docent František Janouch. Podle jeho slov Nadaci významně podporoval George Soros. (cs)
- Charter 77 (Charta 77 in Czech and Slovak) was an informal civic initiative in the Czechoslovak Socialist Republic from 1976 to 1992, named after the document Charter 77 from January 1977. Founding members and architects were Jiří Němec, Václav Benda, Ladislav Hejdánek, Václav Havel, Jan Patočka, Zdeněk Mlynář, Jiří Hájek, Martin Palouš, Pavel Kohout, and Ladislav Lis. Spreading the text of the document was considered a political crime by the Czechoslovak government. After the 1989 Velvet Revolution, many of the members of the initiative played important roles in Czech and Slovak politics. (en)
- Ĉarto 77 (ĉeĥlingve Charta 77) estis neformala civitana iniciato kaj grupiĝo de politika opozicio en Ĉeĥoslovakio ekde 1977 ĝis 1992, nomita laŭ la dokumento Ĉarto 77 el januaro 1977. Ĝi grupigis sciencistojn, artistojn, filozofojn kaj iamajn komunismajn politikulojn el 1968, ĝiaj fondmembroj kaj ĉefaj aktivuloj estis Václav Havel, Jan Patočka, , Jiří Hájek kaj Pavel Kohout. La dokumento, aperigita en eksterlanda gazetaro (Le Monde, Frankfurter Allgemeine Zeitung, The Times, New York Times) kaj en Ĉeĥoslovakio en samizdato, atentigis pri malrespektado de civitanaj kaj politikaj rajtoj en Ĉeĥoslovakio kaj apelaciis al Fina akto de Konferenco pri sekureco kaj kunlaboro en Eŭropo (en Helsinki 1975), kiun subskribis ankaŭ tiamaj oficialaj ĉeĥloslovakaj registaraj reprezentantoj.Spite al granda kontraŭpropagando, perzekutado kaj malliberigado flanke de la ŝtato, Ĉarto 77 baldaŭ fariĝis centro de ĉeĥloslovaka disento kaj vigle okupiĝis pri eldonado kaj distribuado de samizdataj kaj en ekzilo eldonitaj libroj kaj aliaj presaĵoj, organizado de prelegoj, diskutoj, seminarioj, teatraĵoj kaj protestaranĝoj. Ĝis fino de 1989 Ĉarto 77 eldonis entute 572 dokumentojn. La originan dokumenton subskribis 242 personoj, ĝis 1989 ĝi altiĝis je 1883.Ĉarto 77 oficiale finis sian agadon en 1992. Tamen 154 subskribintoj nekontentaj kun politika evoluo de Ĉeĥoslovakio decidis plu daŭrigi en ĝiaj aktivecoj. (eo)
- Die Charta 77 war eine Bürgerrechtsbewegung in der Tschechoslowakei von 1977 bis 1992, die der Mittelpunkt der Opposition gegen das kommunistische Regime war.Der Name beruft sich auf eine 1977 veröffentlichte Petition Charta 77 gegen die Menschenrechtsverletzungen des kommunistischen Regimes in der Tschechoslowakei.Seit 1978 existiert die Stiftung der Charta 77. (de)
- La Carta 77 fue una declaración que pedía a los dirigentes comunistas de Checoslovaquia adherirse no solo a sus propias leyes, sino también a los principios de derechos humanos recogidos en los Acuerdos de Helsinki, de los que el Gobierno checo era parte. Fue dada a conocer el 6 de enero de 1977 y estaba firmada por 241 personas. Difundir dicho manifiesto fue considerado un crimen por el régimen. En 1968 el Gobierno comunista de Checoslovaquia se había propuesto desarrollar un «socialismo más humano». Sin embargo, esto no gustó a la Unión Soviética, que ordenó a las fuerzas del Pacto de Varsovia invadir Checoslovaquia en agosto de ese año. Durante el gobierno del Dr. Gustáv Husák se arrestó, en diciembre de 1976, a los miembros de la banda de rock psicodélico The Plastic People of the Universe por «perturbar el orden público», lo que motivó a los firmantes —un grupo de artistas, escritores y músicos— a pedir su libertad. La Carta 77, cuyo primer portavoz fue Václav Havel y donde imprimió su magisterio moral el fenomenólogo Jan Patočka, fue el primer núcleo de resistencia organizada contra el régimen. Seguido por «no marxistas» y gente de la llamada «zona gris», así como integrantes de las estructuras oficiales, se componía de una multitud de personas que estaban en contra del régimen, pero que no manifestaban abiertamente su oposición por temor a perder su empleo. Los efectos de la Carta 77 se vieron posteriormente: Havel fue encarcelado, pero la pacífica Revolución de Terciopelo, unos años después, tuvo el respaldo de la mayor parte de la sociedad, por lo que en otoño de 1989 el régimen comunista de Checoslovaquia cayó y Václav Havel fue elegido presidente de la República checoslovaca el 29 de diciembre de 1989. (es)
- La Charte 77 (en tchèque : Charta 77) est une pétition des dissidents opposés au processus de « normalisation » de la société tchécoslovaque, sous le régime de la République socialiste tchécoslovaque. (fr)
- Charter 77 (Charta 77 dalam bahasa Ceko dan bahasa Slowakia) adalah sebuah inisiatif sipil informal di Republik Sosialis Cekoslowakia dari 1976 sampai 1992, yang mengambil nama dari tahun pembuatannya yakni 1977. Para anggota pendiri dan arsiteknya adalah , , , Václav Havel, , Zdeněk Mlynář, , , dan . Menyebarkan teks dokumen tersebut dianggap sebagai oleh pemerintahan Cekoslowakia. Setelah Revolusi Beludru 1989, kebanyaka anggotanya memainkan peran penting dalam politik Ceko dan Slowakia. (in)
- 憲章77（けんしょう77、チェコ語・スロバキア語：Charta 77）は、チェコスロバキアの反体制運動、およびそれを象徴する文書（Charta 77というスウェーデンのパンクバンドもある）。発起人は、ヴァーツラフ・ハヴェル、ヤン・パトチカ、ズデネク・ムリナーシ、イジー・ハーイェク、パヴェル・コホウト。 (ja)
- Charta 77 è stata la più importante iniziativa del dissenso in Cecoslovacchia. Il nome deriva dal documento Charta 77 (Prohlášení Charty 77) del gennaio 1977, redatto da Václav Havel, Jan Patočka, , Jiří Hájek e Pavel Kohout, e originariamente sottoscritto da 247 cittadini di diversa estrazione. (it)
- Charta 77 (Tsjechisch en Slowaaks voor Handvest 77) was van 1977 tot 1992 een beweging voor de verdediging van de mensenrechten in Tsjechoslowakije. De belangrijkste grondleggers waren Václav Havel, , Jan Patočka, Jiří Hájek, Jiří Dienstbier en Pavel Kohout. (nl)
- 77 헌장(77 憲章, 체코어·슬로바키아어: Charta 77)은 공산주의 정권 시절 체코슬로바키아에서 일어난 반체제 운동을 상징하는 문서로, 헌장의 발기인은 바츨라프 하벨, , , , 이다. 77 헌장은 체코슬로바키아 정부가 헬싱키 협정의 인권 조항을 준수할 것을 촉구하는 내용을 골자로 하고 있으며 총 243명이 이 헌장에 서명했다. 체코슬로바키아 정부와 의회가 헌장 원문을 압수했음에도 불구하고 지하 출판을 통해 헌장 복사본이 비밀리에 전해졌고 1977년 1월 7일 르 몽드, 프랑크푸르터 알게마이네 차이퉁, 타임스, 뉴욕 타임스 등 서방 신문에 실리기에 이른다. (ko)
- Karta 77 (cz. Charta 77) – czechosłowacka inicjatywa niezależna, łącząca środowiska chrześcijańskie, liberalne i rewizjonistyczne, działająca w latach 1977–1992 na rzecz przestrzegania praw człowieka. Podjęta przede wszystkim w Czechach, jedynie symbolicznie na Słowacji. (pl)
- Charta 77[uttal saknas] var en politisk gruppering i Tjeckoslovakien som förespråkade reformer i opposition mot Gustáv Husáks kommunistiska regim under hela 1980-talet. Rörelsen tog namnet Charta 77 från titeln på ett dokument som ursprungligen rört sig inom Tjeckoslovakien i januari 1977. Några av förgrundsfigurerna var Václav Havel och Jan Patočka. Charta 77 var en reaktion på Helsingforskonferensen 1975, vars människorättsprinciper gruppen kritiserade sin regering för att inte kunnat efterleva. (sv)
- A Carta 77 foi uma declaração que pedia aos dirigentes comunistas da Checoslováquia que respeitassem não só as suas próprias leis, mas também os princípios de direitos humanos declarados nos Acordos de Helsínquia, dos quais o governo checo era parte. Foi dada a conhecer em 6 de janeiro de 1977 e foi assinada por 241 personalidades da vida cultural checoslovaca. Difundir tal manifesto foi considerado um crime pelo regime. Em 1968, o governo comunista da Checoslováquia tinha-se proposto desenvolver um "socialismo mais humano"; no entanto, tal não foi apreciado pela União Soviética, que decidiu levar a cabo a invasão da Checoslováquia em agosto de 1968. Durante o governo de Gustáv Husák foram presos, em dezembro de 1976, os membros da banda de rock psicadélico por "perturbar a ordem pública", o que motivou os signatários, um grupo de artistas, escritores e músicos, a pedir a sua liberdade. A Carta 77, cujo primeiro porta-voz foi Václav Havel, e na qual participou o fenomenólogo Jan Patocka, foi o primeiro núcleo de resistência organizada contra o regime, seguido por "não marxistas" e gente da chamada "zona cinzenta", ou gente das estruturas oficiais, e era composta por uma multidão de pessoas que estavam contra o regime mas que não manifestavam abertamente a sua oposição por receio de perder o seu emprego. Os efeitos da Carta 77 foram vistos posteriormente: Havel foi preso, mas a pacífica Revolução de Veludo, alguns anos depois, teve o apoio da maior parte da sociedade, e no outono de 1989 o regime totalitário da Checoslováquia cairia, e Václav Havel seria eleito Presidente da República em 29 de dezembro de 1989. (pt)
- Хартия-77 (чеш. Charta 77) — программный документ, ставший основанием для формирования группы политических диссидентов в Чехословакии, просуществовавшей с 1976 по 1992 г. Её основатели (Вацлав Гавел, Йиржи Динстбир, Зденек Млынарж, Йиржи Гаек, Павел Когоут) стали ведущими общественными и политическими фигурами в стране после Бархатной революции 1989 г. Философ Ян Паточка, одним из первых подписавший хартию, был арестован в 1977 г. и погиб в тюрьме. Среди подписавших был Франтишек Кригель, бывший член Президиума ЦК КПЧ, видный деятель Пражской весны. Одной из первых подписала Мария Швермова, также бывший член Президиума ЦК, репрессированная в начале 1950-х. Одновременно проявилась проправительственная Антихартия. Текст хартии был составлен в 1976 г.; одним из стимулов к его созданию стал арест андеграунд-группы The Plastic People of the Universe. Первые подписи были поставлены в декабре 1976. Вместе с именами 242 подписавшихся хартия была опубликована 6 января 1977. Последовали аресты и конфискация оригинала хартии, однако её копии продолжали циркулировать. 7 января текст хартии был размещен в нескольких крупных газетах Европы и США. К концу 1977 года хартию подписали 800 чел, значительная часть их впоследствии эмигрировала. Летом 1978 года на польско-чехословацкой границе состоялась встреча лидеров польского Комитета защиты рабочих (KOR) и Хартии-77 (в числе других в ней участвовали Яцек Куронь и Вацлав Гавел). Хартия-77 послужила прототипом аналогичных движений: в Великобритании, Хартия’97 в Белоруссии, Хартия-08 в Китае. Хартии в 1984 году присуждена Премия свободы имени Андрея Сахарова. (ru)
- 七七憲章（Charta 77），為捷克斯洛伐克反體制運動的象徵性文件，在1977年公佈。發起人包括瓦茨拉夫·哈维尔、雅恩·帕托什卡、伊希·哈耶克、、雅罗斯拉夫·塞弗尔特、和路德维克·瓦楚里克等人。 七七憲章主要內容是要求捷克斯洛伐克政府遵守1975年《赫爾辛基協約》中的人權條款、公民權和人權尊嚴，「促進每個捷克洛伐克公民作為自由人生活和工作的可能性的實現」。 (zh)
- Хартія 77 (чеськ. Charta 77) — програмний документ, який став підґрунтям для заснування чехословацької неофіційної громадянської ініціативи, яка критикувала політичну та державну владу за порушення особистих і громадянських прав та спонукала до дотримання Чехословаччиною підписаного Заключного акту Наради з безпеки і співробітництва в Європі (НБСЄ) в Гельсінкі. Хартія існувала з 1977 по 1992 рік. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Charter 77 (Charta 77 in Czech and Slovak) was an informal civic initiative in the Czechoslovak Socialist Republic from 1976 to 1992, named after the document Charter 77 from January 1977. Founding members and architects were Jiří Němec, Václav Benda, Ladislav Hejdánek, Václav Havel, Jan Patočka, Zdeněk Mlynář, Jiří Hájek, Martin Palouš, Pavel Kohout, and Ladislav Lis. Spreading the text of the document was considered a political crime by the Czechoslovak government. After the 1989 Velvet Revolution, many of the members of the initiative played important roles in Czech and Slovak politics. (en)
- Die Charta 77 war eine Bürgerrechtsbewegung in der Tschechoslowakei von 1977 bis 1992, die der Mittelpunkt der Opposition gegen das kommunistische Regime war.Der Name beruft sich auf eine 1977 veröffentlichte Petition Charta 77 gegen die Menschenrechtsverletzungen des kommunistischen Regimes in der Tschechoslowakei.Seit 1978 existiert die Stiftung der Charta 77. (de)
- La Charte 77 (en tchèque : Charta 77) est une pétition des dissidents opposés au processus de « normalisation » de la société tchécoslovaque, sous le régime de la République socialiste tchécoslovaque. (fr)
- Charter 77 (Charta 77 dalam bahasa Ceko dan bahasa Slowakia) adalah sebuah inisiatif sipil informal di Republik Sosialis Cekoslowakia dari 1976 sampai 1992, yang mengambil nama dari tahun pembuatannya yakni 1977. Para anggota pendiri dan arsiteknya adalah , , , Václav Havel, , Zdeněk Mlynář, , , dan . Menyebarkan teks dokumen tersebut dianggap sebagai oleh pemerintahan Cekoslowakia. Setelah Revolusi Beludru 1989, kebanyaka anggotanya memainkan peran penting dalam politik Ceko dan Slowakia. (in)
- 憲章77（けんしょう77、チェコ語・スロバキア語：Charta 77）は、チェコスロバキアの反体制運動、およびそれを象徴する文書（Charta 77というスウェーデンのパンクバンドもある）。発起人は、ヴァーツラフ・ハヴェル、ヤン・パトチカ、ズデネク・ムリナーシ、イジー・ハーイェク、パヴェル・コホウト。 (ja)
- Charta 77 è stata la più importante iniziativa del dissenso in Cecoslovacchia. Il nome deriva dal documento Charta 77 (Prohlášení Charty 77) del gennaio 1977, redatto da Václav Havel, Jan Patočka, , Jiří Hájek e Pavel Kohout, e originariamente sottoscritto da 247 cittadini di diversa estrazione. (it)
- Charta 77 (Tsjechisch en Slowaaks voor Handvest 77) was van 1977 tot 1992 een beweging voor de verdediging van de mensenrechten in Tsjechoslowakije. De belangrijkste grondleggers waren Václav Havel, , Jan Patočka, Jiří Hájek, Jiří Dienstbier en Pavel Kohout. (nl)
- 77 헌장(77 憲章, 체코어·슬로바키아어: Charta 77)은 공산주의 정권 시절 체코슬로바키아에서 일어난 반체제 운동을 상징하는 문서로, 헌장의 발기인은 바츨라프 하벨, , , , 이다. 77 헌장은 체코슬로바키아 정부가 헬싱키 협정의 인권 조항을 준수할 것을 촉구하는 내용을 골자로 하고 있으며 총 243명이 이 헌장에 서명했다. 체코슬로바키아 정부와 의회가 헌장 원문을 압수했음에도 불구하고 지하 출판을 통해 헌장 복사본이 비밀리에 전해졌고 1977년 1월 7일 르 몽드, 프랑크푸르터 알게마이네 차이퉁, 타임스, 뉴욕 타임스 등 서방 신문에 실리기에 이른다. (ko)
- Karta 77 (cz. Charta 77) – czechosłowacka inicjatywa niezależna, łącząca środowiska chrześcijańskie, liberalne i rewizjonistyczne, działająca w latach 1977–1992 na rzecz przestrzegania praw człowieka. Podjęta przede wszystkim w Czechach, jedynie symbolicznie na Słowacji. (pl)
- Charta 77[uttal saknas] var en politisk gruppering i Tjeckoslovakien som förespråkade reformer i opposition mot Gustáv Husáks kommunistiska regim under hela 1980-talet. Rörelsen tog namnet Charta 77 från titeln på ett dokument som ursprungligen rört sig inom Tjeckoslovakien i januari 1977. Några av förgrundsfigurerna var Václav Havel och Jan Patočka. Charta 77 var en reaktion på Helsingforskonferensen 1975, vars människorättsprinciper gruppen kritiserade sin regering för att inte kunnat efterleva. (sv)
- 七七憲章（Charta 77），為捷克斯洛伐克反體制運動的象徵性文件，在1977年公佈。發起人包括瓦茨拉夫·哈维尔、雅恩·帕托什卡、伊希·哈耶克、、雅罗斯拉夫·塞弗尔特、和路德维克·瓦楚里克等人。 七七憲章主要內容是要求捷克斯洛伐克政府遵守1975年《赫爾辛基協約》中的人權條款、公民權和人權尊嚴，「促進每個捷克洛伐克公民作為自由人生活和工作的可能性的實現」。 (zh)
- Хартія 77 (чеськ. Charta 77) — програмний документ, який став підґрунтям для заснування чехословацької неофіційної громадянської ініціативи, яка критикувала політичну та державну владу за порушення особистих і громадянських прав та спонукала до дотримання Чехословаччиною підписаного Заключного акту Наради з безпеки і співробітництва в Європі (НБСЄ) в Гельсінкі. Хартія існувала з 1977 по 1992 рік. (uk)
- La Carta 77 (en txec i eslovac: Charta 77) és una iniciativa cívica sorgida el 1976 i fins al 1992, que va prendre com a nom el document Carta 77 i va esdevenir el focus de l'oposició política a Txecoslovàquia. La Carta 77 fou una petició escrita contra la violació dels drets humans per part del règim comunista txecoslovac publicada el gener de 1977. (ca)
- Charta 77 byla neformální československá občanská iniciativa, která kritizovala „politickou i státní moc“ za nedodržování lidských a občanských práv, k jejichž dodržování se ČSSR zavázala při podpisu Závěrečného aktu Konference o bezpečnosti a spolupráci v Evropě (KBSE) v Helsinkách. Iniciativa působila v letech 1977 až 1992. Dokument (Charta 77) je pojmenován podle data z 1. ledna 1977.Autoři textu Charty 77 si přáli zůstat v anonymitě. Je známo pouze tolik, že značnou část sestavili Václav Havel a Pavel Kohout. Druhý jmenovaný je také autorem názvu petice. Organizátory a prvními signatáři byli Jan Patočka, Jiří Němec, Václav Benda, Vlasta Chramostová, Václav Havel, Ladislav Hejdánek, Zdeněk Mlynář, Pavel Kohout, Petr Uhl, Ludvík Vaculík a Jiří Hájek. Jeden ze tří prvních mluvčí, profesor (cs)
- Ĉarto 77 (ĉeĥlingve Charta 77) estis neformala civitana iniciato kaj grupiĝo de politika opozicio en Ĉeĥoslovakio ekde 1977 ĝis 1992, nomita laŭ la dokumento Ĉarto 77 el januaro 1977. Ĝi grupigis sciencistojn, artistojn, filozofojn kaj iamajn komunismajn politikulojn el 1968, ĝiaj fondmembroj kaj ĉefaj aktivuloj estis Václav Havel, Jan Patočka, , Jiří Hájek kaj Pavel Kohout. La dokumento, aperigita en eksterlanda gazetaro (Le Monde, Frankfurter Allgemeine Zeitung, The Times, New York Times) kaj en Ĉeĥoslovakio en samizdato, atentigis pri malrespektado de civitanaj kaj politikaj rajtoj en Ĉeĥoslovakio kaj apelaciis al Fina akto de Konferenco pri sekureco kaj kunlaboro en Eŭropo (en Helsinki 1975), kiun subskribis ankaŭ tiamaj oficialaj ĉeĥloslovakaj registaraj reprezentantoj.Spite al grand (eo)
- La Carta 77 fue una declaración que pedía a los dirigentes comunistas de Checoslovaquia adherirse no solo a sus propias leyes, sino también a los principios de derechos humanos recogidos en los Acuerdos de Helsinki, de los que el Gobierno checo era parte. Fue dada a conocer el 6 de enero de 1977 y estaba firmada por 241 personas. Difundir dicho manifiesto fue considerado un crimen por el régimen. (es)
- A Carta 77 foi uma declaração que pedia aos dirigentes comunistas da Checoslováquia que respeitassem não só as suas próprias leis, mas também os princípios de direitos humanos declarados nos Acordos de Helsínquia, dos quais o governo checo era parte. Foi dada a conhecer em 6 de janeiro de 1977 e foi assinada por 241 personalidades da vida cultural checoslovaca. Difundir tal manifesto foi considerado um crime pelo regime. (pt)
- Хартия-77 (чеш. Charta 77) — программный документ, ставший основанием для формирования группы политических диссидентов в Чехословакии, просуществовавшей с 1976 по 1992 г. Её основатели (Вацлав Гавел, Йиржи Динстбир, Зденек Млынарж, Йиржи Гаек, Павел Когоут) стали ведущими общественными и политическими фигурами в стране после Бархатной революции 1989 г. Философ Ян Паточка, одним из первых подписавший хартию, был арестован в 1977 г. и погиб в тюрьме. Среди подписавших был Франтишек Кригель, бывший член Президиума ЦК КПЧ, видный деятель Пражской весны. Одной из первых подписала Мария Швермова, также бывший член Президиума ЦК, репрессированная в начале 1950-х. (ru)
|