lag

LAG kal.

1. Hedh ujë mbi dikë a mbi diçka; spërkat me ujë një njeri a një gjë, e bëj me ujë; e njom një gjë me diçka të lëngët, e bëj të qullet. Lag duart (fytyrën). Lag flokët. Lag dyshemenë (shkallët, oborrin). E lagu shaminë me lot. E lagu shiu.
2. E zhyt diçka në ujë a në një lëng tjetër për ta zbutur, për ta regjur etj., bëj që të thithë ujë a një lëng tjetër, e njom; kund. thaj; ter. I lagu rrobat që në mbrëmje. Lag shollën (lëkurët). Lag zhukat (litarët). Lag koret e bukës. Lagu pak pambuk me jod (me alkool).
3. bised. Ujit. Lag tokën (arën). Lag misrin. Lag lulet.
4. vet. veta III. E prek drejtpërdrejt, është i puqur me të (për ujërat). Deti lag pjesën perëndimore të vendit.
5. Pi fare pak ujë, verë etj.; ha fare pak pemë; pi ose ha sa për të njomur gojën. Lagëm gojën me qershi. Lagu fytin (gurmazin, grykën). Sa lagu buzët. Sa për të lagur gojën.
6. bised. zakon. Pimë raki, verë etj. me rastin e një feste a gëzimi. Do ta lagim sonte.
Ia lagu bishtin dikujt e turpëroi, e bëri me njollë. E lagu me djersë diçka punoi shumë, i kanë kulluar djersët për të. Ia lagu (ia njomi) dorën dikujt shih te NJOM. Ia lagu gojën dikujt i dha fare pak, sa për të njomur gojën; i dha një lëmoshë të vogël. E lagën (e lanë) me gjak shih te GJAK,~U 1. S'e lagu këmbën nuk u mundua as për vete as për të tjerët, nuk u përpoq fare. S'i ka lagur këmbët ka shpëtuar mirë, nuk ka pësuar gjë; nuk ka pasur asnjë vështirësi në jetë. I lagu sytë i mbushi sytë me lot, qau. Të rruan pa lagur
a) është batakçi, të mashtron e të gënjen me dredhi;
b) të grabit gjithçka, të rrjep. Lag drutë me benzinë shih te BENZIN/Ë,~A. E hodhi (e kaloi, e kapërceu) lumin pa lagur këmbët (pa u lagur) shih te LAGEM. E lagu, s'e lagu bishtin (dhelpra) hahen kot, bëjnë fjalë a grinden për diçka fare pa rëndësi.