poligynia

wymowa:

IPA: [ˌpɔlʲiˈɡɨ̃ɲja], AS: [polʹigỹńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) forma poligamii, w której mężczyzna jest żonaty jednocześnie z dwiema lub więcej kobietami; zob. też poligynia w Wikipedii

(1.2) zool. kojarzenie się w okresie godowym jednego samca z więcej niż jedną samicą^[1]

(1.3) ent. występowanie w gnieździe owadów społecznych więcej niż jednej płodnej królowej^[1]

(1.4) mikrobiol. łączenie się więcej niż jednego przedjądrza żeńskiego z przedjądrzem męskim w trakcie zapłodnienia komórki jajowej^[1]

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	poligynia
dopełniacz	poligynii
celownik	poligynii
biernik	poligynię
narzędnik	poligynią
miejscownik	poligynii
wołacz	poligynio

przykłady:

(1.1) Można przypuszczać, że głównym motywem akceptacji przez kobietę poligynii jest lęk przed samotnością.

(1.2) Poligynia występuje powszechnie u wielu gatunków zwierząt, m.in. kuraków, kopytnych.^[1]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) poliginia, wielożeństwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πολύς + γυνή (=liczny + kobieta)

uwagi:

zobacz też: bigamia • jednożeństwo • monogamia • poliandria • poligamia • poliginia • wielomęstwo • wielożeństwo

forma równoważna: poliginia

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) polygyny
• arabski: (1.1) تعدد الزوجات m
• francuski: (1.1) polygynie ż
• hiszpański: (1.1) poliginia ż
• irlandzki: (1.1) polaigíneas
• japoński: (1.1) 一夫多妻
• niemiecki: (1.1) Polygynie ż
• ormiański: (1.1) բազմակնություն
• węgierski: (1.1) többnejűség

źródła: