stabilny
stabilny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) niezmieniający się przez dłuższy czas[1]
- (1.2) (o konstrukcjach lub przedmiotach) utrzymujący stałą pozycję[1]
- (1.3) łatwo powracający do równowagi po wcześniejszym jej zakłóceniu
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik stabilny stabilna stabilne stabilni stabilne dopełniacz stabilnego stabilnej stabilnego stabilnych celownik stabilnemu stabilnej stabilnemu stabilnym biernik stabilnego stabilny stabilną stabilne stabilnych stabilne narzędnik stabilnym stabilną stabilnym stabilnymi miejscownik stabilnym stabilnej stabilnym stabilnych wołacz stabilny stabilna stabilne stabilni stabilne stopień wyższy stabilniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik stabilniejszy stabilniejsza stabilniejsze stabilniejsi stabilniejsze dopełniacz stabilniejszego stabilniejszej stabilniejszego stabilniejszych celownik stabilniejszemu stabilniejszej stabilniejszemu stabilniejszym biernik stabilniejszego stabilniejszy stabilniejszą stabilniejsze stabilniejszych stabilniejsze narzędnik stabilniejszym stabilniejszą stabilniejszym stabilniejszymi miejscownik stabilniejszym stabilniejszej stabilniejszym stabilniejszych wołacz stabilniejszy stabilniejsza stabilniejsze stabilniejsi stabilniejsze stopień najwyższy najstabilniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najstabilniejszy najstabilniejsza najstabilniejsze najstabilniejsi najstabilniejsze dopełniacz najstabilniejszego najstabilniejszej najstabilniejszego najstabilniejszych celownik najstabilniejszemu najstabilniejszej najstabilniejszemu najstabilniejszym biernik najstabilniejszego najstabilniejszy najstabilniejszą najstabilniejsze najstabilniejszych najstabilniejsze narzędnik najstabilniejszym najstabilniejszą najstabilniejszym najstabilniejszymi miejscownik najstabilniejszym najstabilniejszej najstabilniejszym najstabilniejszych wołacz najstabilniejszy najstabilniejsza najstabilniejsze najstabilniejsi najstabilniejsze
- przykłady:
- (1.1) Okres dzieciństwa prawdopodobnie był stabilny i upłynął w przychylnej atmosferze[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) stabilna pozycja
- (1.2) stabilny obraz / statyw • stabilna konstrukcja • stabilne rusztowanie
- (1.3) fundusz stabilnego wzrostu
- synonimy:
- (1.1) niezmienny, stały, trwały, ciągły, permanentny
- (1.2) niewzruszony, niezachwiany, nieruchomy, solidny
- (1.3) zrównoważony, równy
- antonimy:
- (1.1) niestabilny, zmienny, labilny
- (1.2) niestabilny, chwiejny
- (1.3) niestabilny, niezrównoważony
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stabilność ż, stabilizacja ż, ustabilizowanie n
- czas. stabilizować ndk.
- przym. stabilizacyjny
- przysł. stabilnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stable, permanent; (1.2) stable; (1.3) stable
- białoruski: (1.1) стабільны; (1.2) стабільны; (1.3) стабільны
- bułgarski: (1.1) стабилен
- esperanto: (1.1) stabila
- francuski: (1.1) stable; (1.2) stable; (1.3) stable
- kataloński: (1.1) estable; (1.2) estable; (1.3) estable
- niemiecki: (1.1) stabil
- norweski (bokmål): (1.1) stadig
- rosyjski: (1.1) стабильный; (1.2) стабильный; (1.3) стабильный
- szwedzki: (1.1) stadig; (1.2) stadig; (1.3) stadig
- turkmeński: (1.1) durnukly
- ukraiński: (1.1) стабільний; (1.2) стабільний; (1.3) стабільний
- włoski: (1.1) stabile
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „stabilny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz, Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.