permanentny
permanentny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który trwa nieprzerwanie, bez przerwy, trwały
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik permanentny permanentna permanentne permanentni permanentne dopełniacz permanentnego permanentnej permanentnego permanentnych celownik permanentnemu permanentnej permanentnemu permanentnym biernik permanentnego permanentny permanentną permanentne permanentnych permanentne narzędnik permanentnym permanentną permanentnym permanentnymi miejscownik permanentnym permanentnej permanentnym permanentnych wołacz permanentny permanentna permanentne permanentni permanentne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W Klubie Urody jest możliwość wykonania makijażu permanentnego, który wyraża dążenie do doskonałości, oszczędza czas, a co najważniejsze, daje widoczny długotrwały efekt[1].
- (1.1) Pogłębieniem i unowocześnieniem teorii dochodu względnego jest hipoteza dochodu stałego (permanentnego)[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) makijaż permanentny • marker permanentny • permanentne opady • permanentna inwigilacja
- synonimy:
- (1.1) trwały, ustawiczny, ciągły
- antonimy:
- (1.1) tymczasowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) zmywalny
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. permanentność ż, permanencja ż
- przysł. permanentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) permanent
- czeski: (1.1) permanentní
- duński: (1.1) permanent, varig
- hiszpański: (1.1) permanente
- norweski (bokmål): (1.1) permanent, varig
- norweski (nynorsk): (1.1) permanent, varig
- szwedzki: (1.1) permanent
- włoski: (1.1) permanente, duraturo
- źródła:
- ↑ Klientka – członek redakcji, EKO-U Nas, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Bogusław Pietrzak, Zbigniew Polański (red.), System finansowy w Polsce, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.