Tunezja

Tunezja położona jest w Afryce Północnej i zajmuje powierzchnię wielkości połowy Polski. Wybrzeże Tunezji na północy i wschodzie opływa Morze Śródziemne. Północ kraju jest górzysta i gęsto zalesiona. Im dalej na południe, ukształtowanie terenu zmienia się w coraz bardziej płaskie i suche aż do obszaru sztosów (słone jeziora, zazwyczaj wyschnięte) wyznaczających początek strefy saharyjskiej.

Na wybrzeżu jest klimat śródziemnomorski. Na wschodnim wybrzeżu bardziej suchy. Na północy występuje klimat podzwrotnikowy, od pośredniego między morskim a kontynentalnym, na południu zwrotnikowy skrajnie suchy-kontynentalny.

2 tys. lat p.n.e. obszar ten został opanowany przez Fenicjan, którzy założyli tu wiele miast. Jednym z nich była słynna Kartagina. W szczytowym okresie rozwoju stała się jednym z najważniejszych mocarstw świata antycznego.

W wyniku konfliktu z Cesarstwem Rzymskim i klęski Hannibala pod Zamą, w 146 r. p.n.e. państwo przeszło pod panowanie Rzymian, jako prowincja Africa Proconsularis.

W V wieku n.e. Tunezję podbili Wandalowie, a wiek później Bizantyjczycy. Wraz z końcem VII wieku dostała się we władanie Arabów.

Gdy w 1574 podbili kraj Turcy, Tunezja stała się częścią Imperium Osmańskiego. W praktyce jednak pozostawała niezależnym księstwem rządzonym przez bejów. Jednak na skutek dużego zadłużenia w 1881 r. kontrolę nad krajem przejęła Francja, czyniąc go swoim protektoratem.

Bardzo szybko rozwinął się tu ruch narodowowyzwoleńczy, a w latach dwudziestych XX wieku powstała walcząca o niepodległość partia Destur. W czasie II wojny światowej Tunezja okupowana była przez wojska niemieckie i włoskie. Przez kraj przebiegał jeden z ważniejszych frontów wojny. Dopiero w 1943 roku kraj został zdobyty przez wojska brytyjskie.

Zależność od Francji trwała do 1954 r., kiedy Tunezja uzyskała wewnętrzną autonomię, a 20 marca 1956 r. niepodległość. Po odzyskaniu niezależności prawo zakazało cudzoziemcom posiadania ziemi, powodując tym ich znaczny odpływ.

Jej pierwszym prezydentem został Habiba Bourguiba. Początkowo był wybierany na pięcioletnie kadencje, aż w 1975 r. został mianowany dożywotnim prezydentem. Jego rządy twardej ręki w jednej strony uniemożliwiały rozwój fundamentalizmów i zbliżyły kraj ku zachodniej Europie, z drugiej ograniczały pluralizm i demokrację. W 1987 roku prezydent został usunięty w wyniku zamachu stanu, a zastąpił go dotychczasowy premier Ben Ali. Niestety również on kontynuował autorytarny styl rządzenia, dławiąc opozycję.

Na przełomie 2010 i 2011 roku doszło w Tunezji do masowych protestów, rozpoczynając słynna arabską wiosnę. W ich wyniku Ben Ali opuścił kraj, a Tunezja rozpoczęła trudną drogę ku demokracji.    

Republika Tunezyjska jest krajem o systemie semiprezydenckim. Według konstytucji uchwalonej 27 stycznia 2014 przez tunezyjskie Zgromadzenie Konstytucyjne głową państwa jest prezydent, władzę wykonawczą sprawuje prezydent oraz rząd kierowany przez premiera, władzę ustawodawczą stanowi jednoizbowy parlament – Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych.

Do lat 60. Tunezja była jednym z głównych eksporterów ropy naftowej i gazu ziemnego. W połowie lat 80. XX w. został zapoczątkowany program zmian strukturalnych w gospodarce kraju, który był wspierany przez Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Program realizował m.in. liberalizację cen i handlu zagranicznego, a także dalszą prywatyzację przedsiębiorstw należących do państwa. Obecnie państwo należy do jednych z najlepiej rozwiniętych w Afryce, a podstawą tunezyjskiej gospodarki, oprócz rolnictwa jest przemysł wydobywczy, przemysł naftowy, turystyka i przemysł odzieżowy.

Największym portem lotniczym Tunezji jest międzynarodowy port lotniczy Tunis-Kartagina. Ponadto turyści przylatują na lotnisko Monastyr-Skanes, położone pomiędzy Monastyrem a Susą oraz na lotnisko Dżerba-Dżardzis na Dżerbie. Można dolecieć z Katowic-Pyrzowic i Warszawy.

Funkcjonują połączenia promowe z Francją oraz Włochami.

• Amfiteatr w Al-Dżamm
• Dugga (Thugga)
• Kairuan
• Kartagina – stanowisko archeologiczne
• Medyna w Susie
• Medyna w Tunisie
• Miasto punickie Karkawan z nekropolą
• Park Narodowy Aszkal

Ambasada RP w Tunisie

Tunezja, Tunis, Le Grand Boulevard de la Corniche, 2045 Les Berges du Lac II

Telefon: +216 71 196 193

Faks: +216 71 196 203

Strona www: https://tunis.msz.gov.pl/pl/

E-mail: tunis.amb.sekretariat@msz.gov.pl

Ambasada Republiki Tunezji w Warszawie

ul. Myśliwiecka 14

00-459 Warszawa

Telefon: +48 22 628 63 30

Fax: +48 22 621 62 95

Strona www: https://www.diplomatie.gov.tn/en/nc/mission/etranger/ambassade-de-tunisie-a-warsaw-pologne

E-mail: at.varsovie@ambtun.pl