U-139 (1940)
| Historia | |
| Położenie stępki |
20 listopada 1939 |
|---|---|
| Wodowanie |
28 czerwca 1940 |
 Kriegsmarine
| |
| Wejście do służby |
24 lipca 1940 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t |
| Długość |
43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m) |
| Szerokość |
4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m) |
| Zanurzenie |
125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni) |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW) 2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW) | |
| Prędkość |
12,7 w. na powierzchni, |
| Zasięg |
5650 Mm przy 8 w. na powierzchni |
| Uzbrojenie | |
| 3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min), 1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm | |
| Załoga |
4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy |
U-139 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w lipcu 1940 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Odbył dwa patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.
Zatopiony przez załogę 2 maja 1945 roku w Wilhelmshaven (operacja Regenbogen). Wrak wydobyto i złomowano, data nieznana.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- U-139. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
- U-139 Typ IID. [dostęp 2011-12-26]. (pol.).
