[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Przejdź do zawartości

Wyrakokształtne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyrakokształtne
Tarsiiformes
Gregory, 1915[1]
Ilustracja
Przedstawiciel infrarzędu – wyrak filipiński (T. syrichta)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

wyrakokształtne

Synonimy
Rodziny

2 rodziny (w tym 2 wymarła) – zobacz opis w tekście

Wyrakokształtne[10] (Tarsiiformes) – infrarząd ssaka naczelnych z podrzędu wyższych naczelnych (Haplorhini).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Infrarząd obejmuje gatunki występujące w orientalnej Azji[11].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do infrarzędu należy jedna występująca współcześnie rodzina[12][13][10][14]:

Opisano również rodzinę wymarłą[15]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W.K. Gregory. I. On the relationship of the Eocene lemur Notharctus to the Adapidae and to other primates: II. On the classification and phylogeny of the Lemuroidea. „Geological Society of America Bulletin”. 26 (1), s. 437, 1915. (ang.). 
  2. M. Schlosser. Beitrag zur Osteologie und systematischen Stellung der Gattung Necrolemur, sowie zur Stammesgeschichte der Primaten überhaupt. „Neues Jahrbuch für Mineralogie, Geologie und Paläontologie”. Festband 1807–1907, s. 222, 1907. (niem.). 
  3. W.K. Gregory. The orders of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 27, s. 465, 1910. (ang.). 
  4. R.I. Pocock. On the External Characters of the Lemurs and of Tarsius. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1918 (1), s. 1918, 53. (ang.). 
  5. G.G. Simpson. A new classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 59 (5), s. 271, 1931. (ang.). 
  6. N.M.W. Rothschild: A Classification of Living Animals. London: Longmans Green & Co. Ltd, 1965, s. 1–134. (ang.).
  7. P. Schmid, Die systematische Revision der Europäischen Microchoeridae Lydekker, 1887 (Omomyiformes, Primates), [w:] Praca doktorska, University of Zürich 1982 (niem.).
  8. A.F. DeBlase: Mammalia. W: S.P. Parker (red.): Synopsis and Classification of Living Organisms. T. 2. New York: McGraw-Hill, 1982, s. 1032. ISBN 978-0-07-079031-5. (ang.).
  9. A.L. Rosenberger. Protoanthropoidea (Primates, Simiiformes): A new primate higher taxon and a solution to the Rooneyia problem. „Journal of Mammalian Evolution”. 13 (2), s. 140, 2006. DOI: 10.1007/s10914-006-9009-3. (ang.). 
  10. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 35–36. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  11. M. Shekelle, S. Gursky-Doyen, M.C. Richardson: Family Tarsiidae (Tarsiers). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, D.E. Wilson: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 236–261. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  12. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-10]. (ang.).
  13. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 26. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  14. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Infraorder Tarsiiformes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-04].
  15. C.L. Gazin. A review of the Middle and Upper Eocene primates of North America. „Smithsonian Miscellaneous Collections”. 136, s. 47, 1959. (ang.).