Sierakośce
49°39′23″N 22°45′41″E/49,656389 22,761389| wieś | |
 Park dworski | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
494[2] |
| Strefa numeracyjna |
16 |
| Kod pocztowy |
37-743[3] |
| Tablice rejestracyjne |
RPR |
| SIMC |
0602615[4] |
Położenie na mapie gminy Fredropol  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu przemyskiego  | |
| 49°39′23″N 22°45′41″E/49,656389 22,761389[1]
| |
| Strona internetowa | |
Sierakośce (w latach 1977–1981 Kalinowice) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Fredropol[4][5], nad rzeką Wiar.
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii pw. Trójcy Przenajświętszej należącej do dekanatu Kalwaria Pacławska.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy raz wzmiankowana w źródłach pisanych w 1367 r., gdy król Kazimierz Wielki nadał Stefanowi Węgrzynowi dobra rybotyckie wraz z Sierakoścami. W XVII wieku właścicielem wsi był właściciel Krasiczyna Marcin Krasicki. Od 1642 r. właścicielem był sufragan włocławski Mikołaj Krasicki, a po nim kasztelan bełski Aleksander Ludwik Niezabitowski. W latach 30. XX w. tutejszy majątek należał do Mariana Dębickiego.
W latach 1944–1948 w ZSRR (rejon niżankowicki, obwód drohobycki). W maju 1948, w związku z korektą granicy państwową między Polską a ZSRR, włączone z powrotem do Polski[6][7], ale wcześniej wysiedlono z niej ludność ukraińską.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Budynek bramny nieistniejącego zamku Krasickich z ok. 1632 roku. W przeszłości posiadał przejazd bramny wsparty masywnymi skarpami[8]. Wokół ślady obronnych wałów ziemnych otaczających zamek, a także resztki parku dworskiego.
- obelisk kamienny z XVIII w.
- figura św. Jana Nepomucena z XVIII w.
- tzw. „mogiła tatarska” na południe od bramy zamkowej – według tradycji grób wodza tatarskiego.
- Kapliczka z XIX w.
- Na cmentarzu obelisk poświęcony Mikołajowi Turowi-Przedrzymirskiemu, oficerowi wojsk polskich z 1831 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122382
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5 [dostęp 2022-01-22]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1150 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ APP, PUR Przemyśl, sygn. 9, Odpis Ogólnego Ostatecznego Protokołu przebiegu granicy państwowej między Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, k. 11–12.
- ↑ Zapałowski, A. (2016). Granica w ogniu: 35." Przemyska" Komenda Odcinka WOP w działaniach przeciw OUN i UPA w latach 1945-1948. Oficyna Wydawnicza Aspra-JR.
- ↑ Jan Żabicki, Leksykon zabytków architektury Lubelszczyzny i Podkarpacia, wyd. Arkady, rok 2013, ISBN 978-83-213-4787-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sierakowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 584.
| Wsie | |
|---|---|
| Części wsi |
|
| Nieistniejące wsie |
