Siemichocze
Wygląd
Na mapach: 52°25′43″N 23°11′23″E/52,428611 23,189722
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
17-330[2] |
Tablice rejestracyjne |
BSI |
SIMC |
0037902[3] |
Położenie na mapie gminy Nurzec-Stacja | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego | |
52°25′43″N 23°11′23″E/52,428611 23,189722[1] |
Siemichocze – wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Nurzec-Stacja[4][3].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0037919 | Owczarnia | część wsi |
0037925 | Terebuny | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
W miejscowości znajdują się dwa cmentarze: z okresu potopu szwedzkiego oraz I wojny światowej[5]
Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii Świętych Kosmy i Damiana w Telatyczach, a wierni kościoła rzymskokatolickiego parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Tokarach[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122191
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1148 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 42.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Siemichocze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 543 .