Siedem bram piekieł

Siedem bram piekieł

...E tu vivrai nel terrore! L’aldilà

Gatunek	horror
Rok produkcji	1981
Data premiery	22 kwietnia 1981
Kraj produkcji	Włochy
Język	angielski
Czas trwania	87 minut
Reżyseria	Lucio Fulci
Scenariusz	Dardano Sacchetti Lucio Fulci Giorgio Mariuzzo
Główne role	Catriona MacColl, David Warbeck, Cinzia Monreale
Muzyka	Fabio Frizzi Walter E. Sear
Zdjęcia	Sergio Salvati
Scenografia	Massimo Lentini
Kostiumy	Massimo Lentini
Montaż	Vincenzo Tomassi
Produkcja	Fabrizio De Angelis
Wytwórnia	Fulvia Film
Dystrybucja	Medusa Distribuzione
Budżet	580 000 000 ITL

Siedem bram piekieł^[a] (wł. ...E tu vivrai nel terrore! L’aldilà) − włoski film grozy z 1981 roku w reżyserii Lucia Fulciego. Drugi z trylogii Trilogia della morte nakręconej przez Fulciego, na którą składają się Miasto żywej śmierci (1980) i Dom przy cmentarzu (1981)^[1].

W Luizjanie 1927 roku w hotelu Seven Doors Hotel artysta Schweick zostaje brutalnie zlinczowany za praktykowanie czarnej magii. W tym czasie pewna kobieta czyta książkę „Eibon” przepowiadającą otworzenie jednej z siedmiu bram piekieł^[2].

W 1981 roku Liza Merrill z Nowego Jorku dziedziczy Seven Doors Hotel i przenosi się, by go odnowić. Podczas remontu jeden z robotników dostrzega kobietę o białych oczach i ulega wypadku. Po zawiezieniu go do szpitalu przez doktora Johna McCabe’a odzywa się dzwonek do pokoju 36. Dziwi to Lisę, ponieważ hotelowi daleko do otwarcia i uznaje to za usterkę. Wkrótce zostaje wezwany hydraulik Joe. Odkrywa on zamurowaną piwnicę, w której dokonano linczu na Schweicku. Na ścianach są dziwne znaki. Po chwili Joego coś zabija^[2].

Jadąc samochodem Liza natyka się na kobietę o białych oczach, która okazuje się niewidoma, z jej psem-przewodnikiem owczarkiem niemieckim Dickym. Przedstawia się jako Emily i ostrzega Lizę przed ponownym otwarciem hotelu i zaleca powrót do Nowego Jorku. W hotelu zaś pokojówka Martha odkrywa zwłoki Joego i Schweicka i oba trupy zostają zawiezione do szpitalnej kostnicy. W barze John stara przekonać Lizę do porzucenia hotelu, ale ta stoi przy swoim, wyjaśniając że to jedyna szansa na odniesienie sukcesu finansowego. Wkrótce John otrzymuje telefon ze szpitala, że Mary-Anne, żona Joego chcąca się z nim pożegnać zginęła w kostnicy w tajemniczych okolicznościach. Obecna była przy tym córka Joego – Jill. Na pogrzebie rodziców Jill ujawnia, że ma białe oczy jak Emily^[a].

Nocą w pustym hotelu Liza znów natrafia na Emily, która opowiada jak 60 lat temu Schweick znalazł klucz do jednej z siedmiu bram piekła. Po chwili Emily wyczuwa czyjąś obecność. Wedle niej to Schweick i zakazuje Lizie otwierać pokój 36, gdzie zabito Schweicka. Liza nie wierzy w historię. Dotykając obrazu Schweicka Emily zaczyna krwawić z dłoni i wraz z Dickym wybiega z hotelu. Rankiem Liza otwiera pokój 36. Odkrywa „Eibon” i przybite do ściany zwłoki Schweicka. Po chwili przyjeżdża John, jednak zwłok nigdzie nie ma. John także dziwi się doniesieniem o Emily, ponieważ w okolicy nie mieszka żadna niewidoma osoba, a dom w którym mieszka jest opuszczony od lat. Innym dziwnym zjawiskiem jest zniknięcie egzemplarza „Eibonu”, który przed chwilą był^[2].

Martin, architekt zatrudniony przez Lizę, odwiedza bibliotekę w celu studiowania światłokopii projektów Seven Doors Hotel. Projekt ujawnia dużą przestrzeń w piwnicach. Niespodziewanie Martin spada z drabiny łamiąc sobie kark i po chwili pożerają go pająki. John odwiedza dom, w którym rzekomo mieszka Emily. Znajduje egzemplarz „Eibonu” i po powrocie do szpitala znajduje na ręku Schweicka taki sam znak jak na ścianach hotelowej piwnicy oraz zapisany na stronach „Eibonu”. W hotelu robotnik Arthur sprawdza piwnicę, a w pokoju 36 Martha podczas porządków zostaje zaatakowana i zamordowana przez ożywione zwłoki Joego. Nocą Emily odwiedzają ożywiony trup Schweicka i z innymi zwłokami. Emily błaga, by Schweick jej nie zabierał z powrotem. To ona w 1927 roku przywołała w hotelu złe moce poprzez „Eibon”. Dicky na rozkaz właścicielki przepędza Schweicka, lecz wkrótce zagryza na śmierć Emily^[2].

W hotelowej piwnicy Lizę atakuje martwy Arthur, któremu w panice ucieka. Zjawiwszy się w hotelu John wyjaśnia, że dom Emily był opuszczony od 50 lat. Mówi też,  że to hotel jest jedną z siedmiu bram piekieł. W budynku zaczyna się pojawiać krew. Liza i John uciekają kierując się do szpitala. Tam wszystkie zwłoki z kostnicy się ożywiają i atakują rozdzielonych Johna i Liz. W kostnicy Liza natyka się na Jill, a pracownik Johna – dr Harris zostaje zabity przez rozbite szkło. John jednoczy się z Lizą, po chwili atakują ich kolejne zwłoki i sam Schweick. Jill okazuje się być opętana i ma zamiar zabić Lizę, lecz John zabija ją. Uciekając Liza i John schodzą do szpitalnej piwnicy, która ku ich niedowierzaniu jest tą samą z Seven Doors Hotel. Odkrywają opustoszały krajobraz taki sam jak na obrazie Schweicka. Nieważne, jaki kierunek wybiorą, zawsze znajdują się w tym samym miejscu. Po bezowocnej wędrówce oboje stają się ślepi jak Emily i Jill i znikają^[2].

• Catriona MacColl − Liza Merril
• David Warbeck − dr John McCabe
• Cinzia Monreale − Emily
• Antoine Saint-John − Schweick
  • Giovanni De Nava − zwłoki Schweicka
• Veronica Lazăr − Martha
• Larry Ray − Larry
• Al Cliver − dr Harris
• Michele Mirabella − Martin Avery
• Gianpaolo Saccarola − Arthur
• Maria Pia Marsala − Jill
• Laura De Marchi − Mary-Anne
• Tonino Pulci − Joe
• Lucio Fulci − bibliotekarz

Źródło: ^[3]

• Roberto Curti: Italian Gothic Horror Films, 1980-1989. Jefferson (Karolina Północna): McFarland & Company, 2019. ISBN 978-1-4766-3524-8. (ang.).

• Siedem bram piekieł w bazie IMDb (ang.)
• Siedem bram piekieł w bazie Filmweb