Józef Franciszek Sapieha

Józef Franciszek Sapieha
	; Lis
Rodzina	Sapiehowie herbu Lis
Data urodzenia	1679
Data i miejsce śmierci	11 kwietnia 1744 ; Pratulin
Ojciec	Franciszek Stefan Sapieha
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Franciszek Sapieha herbu Lis (ur. 1679, zm. 11 kwietnia 1744 w Pratulinie) – podskarbi nadworny litewski od 1713, komisarz pełnomocny w konfederacji dzikowskiej 1734 roku^[1].

Był synem Franciszka Stefana, bratem Jana Kazimierza i Jerzego Felicjana. Wiosną 1697 posłował na sejm, po czym wyruszył w podróż edukacyjną po Europie. W 1697 studiował w Grazu, a w latach następnych w Rzymie, Florencji, Wenecji, przebywał także w Bawarii, Francji, Holandii, Hiszpanii i Turcji - w Konstantynopolu. Do kraju powrócił w 1701.

Z pewnym wahaniem poparł w 1706 r. Stanisława Leszczyńskiego, od którego otrzymał rangę generała majora wojsk litewskich (w 1708). Po powrocie Augusta II w 1709 godność tę utracił. Ze względu na ugodową postawę i pragnienie Augusta II zjednania sobie rodu Sapiehów szybko ją odzyskał (1710), a w 1713 został podskarbim nadwornym litewskim. W 1717 otrzymał Order Orła Białego.

W 1733 roku podpisał elekcję Stanisława Leszczyńskiego^[2], przy którego boku działał aż do abdykacji w 1736, w 1735 formując w Okopach Świętej Trójcy dwutysięczną dywizję wierną Leszczyńskiemu. W maju 1736 uznał władzę Augusta III. Zmarł po długiej chorobie 11 kwietnia 1744 w Pratulinie.

Pochowany został w rodzinnej krypcie rodu Sapiehów w ufundowanym przez siebie Kościele św. Józefa Oblubieńca i św. Antoniego z Padwy w Boćkach^[3].

Przypisy

↑ Konfederacja Generalna Stanów Koronnych y Wielkiego Xięztwa Litewskiego na walnym zieźdźie w Dźikowie pod Sandomierzem postanowiona dnia V miesiąca Listopada. Roku Pańskiego MDCC.XXXIV, brak paginacji.
↑ Jerzy Dunin-Borkowski i Mieczysław Dunin-Wąsowicz, Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Lwów 1910, s. 199.
↑ Zespół kościoła reformatów pw. św. Józefa Oblubieńca NMP i św. Antoniego Padewskieg - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2022-06-20] (pol.).