Dafnis i Chloe

Zobacz też: Daphnis i Chloé (balet).

Dafnis i Chloe (gr. Δάφνιν καὶ Χλόην Daphnin kai Chloēn) – najbardziej znany antyczny romans grecki autorstwa Longosa.

Romans pasterski, którego akcja toczy w całości na Lesbos, nieopodal Mityleny, składa się z 4 ksiąg. Opowiada historię uczuć dwojga wychowanych przez pasterzy podrzutków, początek ich miłości, następnie rozłąkę, dotykające ich cierpienia i życiowe zawody, a w końcu odnalezienie prawdziwych rodziców i zawarcie związku będącego spełnieniem ich pragnień i wynagrodzeniem za wierność trwałym uczuciom^[1].

Opowieść ta znacznie odbiega od 6 znanych dziś romansów starogreckich, wykazując w porównaniu z nimi istotne różnice. Należą do nich: stałe umiejscowienie fabuły na wyspie, ograniczenie motywów ubocznych ze skupieniem na wątku miłosnym, rezygnacja z rozpraszających czytelnika deklamacji i monologów. Walorem są za to opisy przyrody, choć zmanierowane sielankowo, to nacechowane autentycznym sentymentem autora do uroków życia wiejskiego. Również plastyczna charakterystyka licznych występujących postaci i typów ludzkich^[1].

Styl oraz epilog utworu Longosa znajdujący analogię w ówczesnej literaturze, wskazują na II wiek n.e. jako czas jego powstania^[1].

Najbardziej znany i uznawany za najpiękniejszy z zachowanych romansów greckich, który zarazem wywarł istotny wpływ na literaturę europejską. Popularnością cieszył się już w Bizancjum. W Europie zachodniej upowszechniony dzięki XVI-wiecznemu francuskiemu przekładowi J. Amyota. Na język polski przełożony przez Jana Parandowskiego^[1] pt. Dafnis i Chloe. Sielanka miłosna (Ateneum, Lwów 1925)^[2].

• Słownik pisarzy antycznych (pod red. Anny Świderkówny). Wyd. 3. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2001, s. 311-312, ISBN 83-214-1199-1