Alojzy Sitko

Alojzy Sitko

Pełne imię i nazwisko	Alojzy Antoni Sitko
Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1911 Bottrop
Data i miejsce śmierci	23 listopada 1989 Wodzisław Śląski
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole Odra Wodzisław Śląski Kalwarianka Kalwaria Zebrzydowska Olsza Kraków 1936–1938 Wisła Kraków 41 (1) 1939 Zaolzie Trzyniec ?–1947 Piast Cieszyn
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1953 Górnik Radlin 1956 Polska (asystent) 1956 Polska Polska B 1958–1961 Stal Sosnowiec 1962–1964 Górnik Thorez Wałbrzych Arkonia Szczecin 1967–1968 Górnik Thorez/Zagłębie Wałbrzych Flota Świnoujście Lotnik Wrocław Górnik Polkowice 1974–1975 Zagłębie Lubin
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Alojzy Antoni Sitko (ur. 5 lipca 1911 w Bottrop w Niemczech – zm. 23 listopada 1989 w Wodzisławiu Śląskim) – polski piłkarz i trener piłki nożnej.

Karierę piłkarską rozpoczynał w rodzinnym Wodzisławiu Śląskim. Jako piłkarz grał na pozycji obrońcy; występował w Odrze Wodzisław, Kalwariance, Olszy Kraków i Wiśle Kraków (1936–1938 zaliczył trzy sezony w ekstraklasie). W 1936 znalazł się w szerokiej kadrze (22 piłkarzy) na igrzyska olimpijskie w Berlinie, ale ostatecznie nie pojechał na turniej. Po wojnie kontynuował karierę zawodniczą do 1947 w barwach Piasta Cieszyn.

Z zawodu urzędnik, po zakończeniu występów na boisku piłkarskich pracował jako trener. W 1956 był asystentem Ryszarda Koncewicza w dwóch meczach reprezentacji narodowej (z Węgrami i NRD). Analogiczną rolę pełnił przy trenerze Tadeuszu Forysiu w czasie meczu z Bułgarią 26 sierpnia 1956 we Wrocławiu; wchodził jednocześnie w skład tzw. komisji selekcyjnej (obok Artura Woźniaka i Alfreda Nowakowskiego) na ten mecz. Ponadto pracował z kadrą B Polski.

W 1960 uzyskał dyplom trenera I klasy. Pracował z kilkoma klubami polskimi, wprowadził do ekstraklasy Górnik Radlin (1958), Stal Sosnowiec (obecnie Zagłębie 1960) i Zagłębie Wałbrzych (1968), a do I ligi – Zagłębie Wałbrzych (1964) i Zagłębie Lubin (1975). W sezonie 1970/1971 poprowadził Zagłębie Wałbrzych do brązowego medalu Mistrzostw Polski (III miejsca w lidze polskiej).

• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017