volant

wymowa:

bryt. IPA: /ˈvəʊlənt/

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) herald. w locie

(1.2) lecący, w locie

(1.3) latający, zdolny do lotu

(1.4) zwinny, lekko się przemieszczający

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kierownica

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	volant	volanty
dopełniacz	volantu	volantů
celownik	volantu	volantům
biernik	volant	volanty
wołacz	volantu	volanty
miejscownik	volantu	volantech
narzędnik	volantem	volanty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: [vɔ.lɑ̃] m ​^?/i

IPA: [vɔ.lɑ̃t] ż

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) latający^[1]

(1.2) lotny^[1]

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) koło zamachowe^[1]

(2.2) kierownica^[1]

odmiana:

(1.1) lp volant m, volante ż; lm volants m, volantes ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. voler

uwagi:

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) mot. kierownica^[1][2]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. volantový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: