rondiro

morfologia:

rond•ir•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) okrążenie

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	rondiro	rondiroj
akuzativo	rondiron	rondirojn

przykłady:

(1.1) La orbito de supra planedo kuŝas ekster la orbito de nia planedo, kaj tute male por malsupra planedo. Dum la malsupra planedo kompletigas pli ol unu tutan rondiron ĉirkaŭ la Suno, la Tero trairas nur parton de sia orbito^[1]. → Orbita górnej planety leży na zewnątrz orbity naszej planety i całkiem przeciwnie przy dolnej planecie. Gdy dolna planeta wypełnia więcej niż jedno całe okrążenie wokół Słońca, Ziemia przechodzi tylko część swojej orbity.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tempo de unu rondiro → czas jednego okrążenia • plena rondiro → pełne okrążenie • kontrola rondiro → kontrolne okrążenie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rondirado

czas. rondiri

przym. rondira

przysł. rondire

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: