paleocen
Wygląd
paleocen (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik paleocen dopełniacz paleocenu celownik paleocenowi biernik paleocen narzędnik paleocenem miejscownik paleocenie wołacz paleocenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. paleoceński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Paleocene
- baskijski: (1.1) Paleozeno
- białoruski: (1.1) палеацэн m
- bułgarski: (1.1) палеоцен m
- kataloński: (1.1) Paleocè m
- niemiecki: (1.1) Paläozän n
- rosyjski: (1.1) палеоцен m
- słowacki: (1.1) paleocén m
- ukraiński: (1.1) палеоцен m
- węgierski: (1.1) paleocén
- źródła: