marnotrawstwo

wymowa:

IPA: [ˌmarnɔˈtrafstfɔ], AS: [marnotrafstfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) niewykorzystywanie rzeczy (częściowo lub wcale), nieoszczędne gospodarowanie

odmiana:

(1.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	marnotrawstwo
dopełniacz	marnotrawstwa
celownik	marnotrawstwu
biernik	marnotrawstwo
narzędnik	marnotrawstwem
miejscownik	marnotrawstwie
wołacz	marnotrawstwo

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niegospodarność, rozrzutność, utracjuszostwo

antonimy:

(1.1) oszczędność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. marnowanie n, zmarnowanie n, marnotrawca m, marnotrawnik m, marnotrawienie n, marnacja ż

czas. marnować, marnotrawić ndk., zmarnotrawić dk.

przym. marnotrawny, marnotrawczy, marny

przysł. marnotrawnie, marnotrawczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) waste, being wasteful
• białoruski: (1.1) марнатраўства n
• duński: (1.1) spild n
• francuski: (1.1) gaspillage m, gâchis m
• niemiecki: (1.1) Verschwendung ż
• rosyjski: (1.1) расточительство n
• włoski: (1.1) dispendio m, spreco m

źródła: