PL235214B1 - Cewnik do prowadzenia ciągłej terapii nerkozastępczej - Google Patents

Abstract

Zgłoszenie dotyczy zagadnienia ciągłej terapii nerkozastępczej zwiększającego gradient przepływu krwi przez nerki. Zgodnie z treścią zgłoszenia dren (1) jest umieszczony współosiowo w elastycznym zewnętrznym przewodzie (2) zlokalizowanym po zewnętrznej stronie drenu (1), przy czym w końcowej części drenu (1) znajdują się otwory rozmieszczone obwodowo. Kanał (4) pomiędzy powierzchnią zewnętrzną drenu (1) a zewnętrzną powierzchnią przewodu (2) połączony jest z kanałem (5) rurki (6).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest cewnik do prowadzenia ciągłej terapii nerkozastępczej zwiększający gradient przepływu krwi przez nerki.

Dostępne dotychczas metody zmniejszenia krzepliwości krwi nie obejmowały działania środków przeciwkrzepliwych już na poziomie cewnika, lecz były związane z ogólnoustrojowym działaniem środków przeciwkrzepliwych lub ich podawaniem do obiegu krwi w aparacie dializacyjnym z pominięciem cewnika.

Stosowane obecnie dostępy naczyniowe do prowadzenia terapii nerkozastępczej wykorzystują jedynie przeciwkrzepliwe właściwości materiału, z których są skonstruowane oraz prędkość przepływu krwi. Fakt ten nie zapewnia całkowitego zniesienia krzepliwości krwi w cewniku, co może skutkować jego zakrzepnięciem. Cewniki te są krótkie oraz dwukanałowe, co znacząco utrudnia dokładną dializę/filtrację krwi (miejsce poboru krwi jest blisko miejsca oddawania jej z powrotem do łożyska żylnego, co sprzyja recyrkulacji krwi, ale jednocześnie obniża skuteczność techniki nerkozastępczej

Znany jest z opisu wynalazku US2011015559 cewnik do dializy zawierający korpus cewnika mający bliższą część, część dystalną, pierwszy rozciągający się wzdłużnie centralny kanał do dostarczania krwi i co najmniej trzy współosiowe wzdłużnie rozciągające się kanały cewnika umieszczone promieniowo względem centralnego kanału oddawania krwi do krwioobiegu pacjenta. Co najmniej jeden otwór do dostarczania krwi jest utworzony w dalszej części korpusu cewnika gdzie jest komunikacja płynu z pierwszym kanałem i skonfigurowany w celu przechodzenia przezeń krwi. Co najmniej trzy otwory do pobierania krwi są utworzone w zewnętrznej ścianie korpusu cewnika, przy czym każdy z otworów jest w miejscu kontaktowania się płynu z jednym z co najmniej trzech kanałów i służy do przepuszczania krwi od pacjenta.

Znany jest także z opisu wzoru użytkowego CN202942474 cewnik do dializy otrzewnowej, który zawiera korpus ze stałym rękawem. Na końcu korpusu cewnika są rozmieszczone boczne otwory, dwie boczne rurki drenażowe połączone z cewnikiem są umieszczone na końcu korpusu cewnika. Korpus cewnika jest rozprowadzany na każdej bocznej rurce drenażowej, dwie poprzeczne rury drenażowe rozciągają się, tworząc kształt litery V, a kąt zawarty pomiędzy dwoma bocznymi rurami drenażowymi wynosi od 30 stopni do 50 stopni.

Celem wynalazku jest opracowanie konstrukcji cewnika do prowadzenia ciągłej terapii nerkozastępczej zwiększającego gradient przepływu krwi przez nerki.

Zgodnie z wynalazkiem możliwe będzie bezpośrednie podawanie środka antykoagulacyjnego, przywracającego prawidłowe krzepnięcie krwi jak najbliżej miejsca poboru/oddawania krwi do krwioobiegu, co umożliwia nie tylko swobodny przepływ krwi przez światło cewnika, lecz także stosunkowo najmniej obciążające pacjenta leczenie przeciwzakrzepowe. Wynalazek zatem rozwiązuje problem zaburzeń krzepnięcia krwi związanych z obecnością sztucznego materiału w żyle, który w wielu przypadkach utrudnia, lub nawet uniemożliwia swobodny przepływ krwi przez cewnik.

Istota wynalazku polega na tym, że dren jest umieszczony współosiowo w elastycznym zewnętrznym przewodzie antykoagulacyjnym zlokalizowanym po zewnętrznej stronie drenu, przy czym w końcowej części drenu znajdują się otwory rozmieszczone obwodowo. Kanał pomiędzy powierzchnią zewnętrzną drenu a zewnętrzną powierzchnią przewodu antykoagulacyjnego połączony jest z kanałem rurki doprowadzającej preparat. Otwory do podawania środków przeciwkrzepliwych lub przywracających krzepnięcie krwi są rozmieszczone korzystnie na odcinku o długości korzystnie od 10,0 do 15,0 mm, przy czym strefa perforowana rozpoczyna się korzystnie od 5,0 do 5,5 mm od końca drenu. Ponadto otwory umożliwiające mieszanie środka przeciwkrzepliwego lub przywracającego prawidłowe krzepnięcie krwi mają średnicę korzystnie od 0,4 do 0,6 mm.

Kanał przewodu antykoagulacyjnego w odcinku zewnętrznym jest połączony niezależnie do drenu doprowadzającego środek przeciwkrzepliwy, przywracający prawidłowe krzepnięcie krwi.

Proponowany cewnik umożliwia również modyfikację metody ciągłego leczenia nerkozastępczego. Istotne zmniejszenie krzepnięcia krwi już w miejscu poboru krwi umożliwia istotne wydłużenie kanału pobierającego krew a przez to wprowadzenie go do głównych żył układu krążenia. Tak wprowadzony cewnik poprawi warunki dializy/filtracji krwi, co może mieć istotny wpływ na czasokres ciągłej terapii nerkozastępczej. Cewnik taki można także wprowadzić w miejsce ujścia żył nerkowych. Pobranie krwi do aparatu nerkozastępczego wymusi w tych przypadkach spadek ciśnienia żylnego w ujściu żył nerkowych, a przez to wzrost gradientu ciśnień w krążeniu nerkowym.

Cewnik według wynalazku do prowadzenia ciągłych terapii nerkozastępczych ma na celu pobór krwi z żyły głównej górnej z okolicy ujścia żył nerkowych. Jak już wspomniano umożliwi to zwiększenie gradientu ciśnień w krążeniu nerkowym zwiększając przepływ krwi, co nie powinno pozostać bez

PL 235 214 B1 wpływu na ilość wody pozanaczyniowej w nerce. Zmniejszenie krzepnięcia krwi na poziomie cewnika pozwoli na znacznie głębsze umieszczenie, co pozwoli zwiększyć przepływ krwi przez nerkę.

Miejsce leczenia przeciwkrzepliwego jak i przywracającego krzepnięcie krwi jest ściśle związane z cewnikiem.

Istotne zwiększenie przepływu krwi w krążeniu nerkowym jak również stworzenie warunków do redukcji objętości wody pozanaczyniowej w nerce powinno przyśpieszyć regresję zmian, które doprowadziły do rozwinięcia się ostrej niewydolności nerek we wstrząsie septycznym.

Celem wynalazku jest bowiem zmodyfikowanie zasad prowadzenia terapii nerkozastępczej w sposób skracający istotnie czas prowadzenia ciągłej terapii nerkozastępczej u chorych z ostrą niewydolnością nerek, która rozwinęła się w przebiegu sepsy lub wstrząsu septycznego. Znaczące skrócenie czasu leczenia nerkozastępczego powinno zmniejszyć śmiertelność chorych leczonych z wyżej wymienionych powodów. Podanie środka przeciwkrzepliwego bezpośrednio w miejscu poboru krwi ułatwi przepływ krwi przez cewnik, jak również pozwoli na zmniejszenie dawki środka przeciwkrzepliwego. Tak samo skonstruowany, lecz znacznie krótszy cewnik pozwoli na skuteczne oddanie krwi do krążenia żylnego z zachowaniem działania przeciwkrzepliwego w całym obiegu pozaustrojowym i odwróceniem działania przeciwzakrzepowego w miejscu oddania krwi do krwioobiegu.

Cewnik według wynalazku jest pokazany w przykładowym wykonaniu na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok cewnika z częściowym przekrojem końcowej części, fig. 2 - przekrój końcówki cewnika w mniejszej skali, a fig. 3 - połączenie zewnętrznego przewodu z rurką doprowadzającą preparat.

Cewnik składa się zasadniczo z elastycznego drenu 1 do poboru krwi i zewnętrznego, także elastycznego przewodu 2 antykoagulacyjnego. Końcówka zewnętrznego przewodu 2 jest zwężona przy wylocie drenu 1 i połączona szczelnie z drenem 1. W końcówce drenu 1 przy wylocie są otwory 3, rozmieszczone na całym obwodzie, których średnica wynosi 0,5 mm. Otwory 3 są na odcinku drenu 1 wynoszącym 12 mm, a początek tych otworów 3 zaczyna się, 5 mm od wylotu drenu 1. Za odcinkiem drenu 1, który jest wprowadzany poprzez żyłę uda aż w okolicę ujścia żył nerkowych, jest druga, zasklepiona końcówka zewnętrznego przewodu 2, zaś kanał 4 pomiędzy zewnętrzną powierzchnią drenu 1 a wewnętrzną powierzchnią przewodu 2 połączony jest z kanałem 5 rurki 6, przeznaczonej do podawania preparatu. W miejscu połączenia przewodu 2 z rurką 6 jest środek 7 w postaci płytki 2 otworami 8, przeznaczonymi do mocowania cewnika na skórze pacjenta.

W trakcie terapii ujście drenu 1 znajduje się w miejscu poboru lub, wprowadzania krwi do organizmu. Środek przeciwkrzepliwy/przywracający prawidłowe krzepnięcie podawany jest przez niezależny kanał 4, który łączy się z rurką 6 wtopioną w ścianę przewodu 2. Ujścia dla tego przewodu 2 znajdują się przy końcu cewnika i są wielomiejscowe.

Claims (4)

1. Cewnik do ciągłej terapii nerkozastępczej posiadający dren do poboru krwi lub do wprowadzania krwi do organizmu po przeprowadzeniu terapii nerkozastępczej, znamienny tym, że dren (1) jest umieszczony współosiowo w elastycznym zewnętrznym przewodzie (2) antykoagulacyjnym, zlokalizowanym po zewnętrznej stronie drenu (1), przy czym w końcowej części drenu (1) znajdują się otwory (3) rozmieszczone obwodowo, umożliwiające mieszanie się środka znoszącego krzepnięcie krwi lub przywracające prawidłową krzepliwość krwi, a ponadto kanał (4) pomiędzy powierzchnią zewnętrzną drenu (1) a zewnętrzną powierzchnią przewodu (2) połączony jest z kanałem (5) rurki (6).

2. Cewnik do ciągłej terapii nerkozastępczej według zastrz. 1 znamienny tym, że otwory (3) do podawania środków przeciwkrzepliwych lub przywracających krzepnięcie krwi są rozmieszczone korzystnie na odcinku o długości korzystnie od 10,0 do 15,0 mm, przy czym strefa perforowana rozpoczyna się korzystnie od 5,0 do 5,5 mm od końca drenu.

3. Cewnik do ciągłej terapii nerkozastępczej według zastrz. 1 i 2 znamienny tym, że otwory (3) umożliwiające mieszanie środka przeciwkrzepliwego lub przywracającego prawidłowe krzepnięcie krwi mają średnicę korzystnie od 0,4 do 0,6 mm.

4. Cewnik do dializy według zastrz. 1, znamienny tym, że kanał (4) przewodu (2) antykoagulacyjnego w odcinku zewnętrznym jest połączony niezależnie do drenu (4) doprowadzającego środek przeciwkrzepliwy, przywracający prawidłowe krzepnięcie krwi.