PL234108B1

PL234108B1 - Szalunek wieńca obwodowego struktur betonowych

Info

Publication number: PL234108B1
Application number: PL389214A
Authority: PL
Inventors: José Luis Ubiñana Felix
Original assignee: Sist Tecnicos De Encofrados Sa
Priority date: 2007-03-30
Filing date: 2008-02-29
Publication date: 2020-01-31
Also published as: PL389214A1; ES2285959A1; WO2008119848A1; PT2008119848W; ES2285959B1

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem niniejszego wynalazku jest szalunek wieńca obwodowego struktur betonowych, to znaczy dla szalunku dla tak zwanych „belek krawędziowych”, które wchodzą w skład wieńców obwodowych.

Obecnie dysponujemy jedynie środkami improwizowanymi dla szalunku dla belek krawędziowych dla stworzenia wieńca, stąd też istnieje wiele niedogodności zważywszy pracę, jaką należy włożyć, aby wykonać krawędź szalunku podłogi, co oznacza niebezpieczeństwo dla personelu, niebezpieczeństwo upadku narzędzi, możliwość przewrócenia się urządzeń oraz, ogólnie, trudności w prowadzeniu prac szalunkowych, zarówno w celu montażu szalunku, jak i dla jego późniejszego odzysku.

Celem niniejszego wynalazku jest opracowanie rozwiązania szalunku wieńca obwodowego struktur betonowych, który pozwoliłby na wykonanie szalunku wieńca obwodowego struktur betonowych w sposób szybki, ze zmniejszonym nakładem robocizny, i bezpiecznego, w pierwszym rzędzie po to, aby personel mógł wykonywać wszystkie prace od wnętrza stropu, to znaczy, z odsunięciem od wolnej krawędzi podłogi i bez potrzeby zbliżania się nadmiernie do niej w żadnej fazie prac, a także pozwalającego na szybki i bezpieczny montaż i demontaż szalunku.

Zasadniczo, szalunek składa się z zestawu elementów, które integrują się między sobą przy montażu szalunku i które następnie są odzyskiwane z łatwością i są również transportowane w sposób bezpieczny.

Szalunek wieńca obwodowego struktur betonowych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zawiera a) zestaw podpór ustawionych najlepiej w rzędach w płaszczyznach równoległych, z ustawieniem podpór w rzędzie w pobliżu krawędzi szalowania podłogi podstawy, b) co najmniej dwa dźwigary ustawione w dwóch równoległych rzędach podpór, c) belki usztywniające zamocowane poprzecznie pomiędzy dźwigarami, d) belki poprzeczne ustawione poprzecznie nad dźwigarami, e) zestaw zacisków zewnętrznych przymocowanych blisko końców belek poprzecznych i f) zestaw zacisków wewnętrznych, przy czym każdy z nich jest ustawiony w wewnętrznej części belki poprzecznej.

Korzystnie, każdy z dźwigarów posiada w górnej części wiele kabłąków centrujących belki poprzeczne a w dolnej części posiada zaczepy.

Korzystnie, belki usztywniające posiadają na swoich końcach wystające bocznie elementy przyłączeniowe, połączone przegubowo i rozłącznie z zaczepami dźwigarów.

Korzystnie, belki usztywniające są połączone przegubowo wzdłuż osi równoległej do osi wzdłużnej dźwigarów i sztywno względem osi prostopadłej do osi wzdłużnej dźwigarów.

Korzystnie, belki poprzeczne mają na swoim końcu wewnętrznym dolny hak obejmujący, od zewnątrz, wewnętrzny dźwigar.

Korzystnie, zaciski zewnętrzne mają wspierający korpus z podpórką oraz gwintowaną śrubę ściągającą z górną zaciskającą nakrętką motylkową dla zaciśnięcia dolnego haka przytrzymującego poprzecznie w belkach poprzecznych.

Korzystnie, zaciski wewnętrzne mają korpus i pionowy pręt gwintowany ze stałym gniazdem i wystające ramię, przesuwalne obrotem nakrętki motylkowej dla zamocowania zacisku wewnętrznego na belce poprzecznej.

Korzystnie, zaczepy na dźwigarach są utworzone przez pary pierścieni określających strefę wstawienia i ustalania przegubowo i rozbieralnie wystających bocznie elementów przyłączeniowych belek usztywniających.

Zaciski są łatwo uruchamiane przy pomocy śrub pociągowych i nakrętek motylkowych, od strony wewnętrznej podłogi stropu, co wydatnie ułatwia montaż i demontaż z dużym bezpieczeństwem dla personelu.

Przedmiot wynalazku w przykładzie wykonania jest przedstawiony na rysunku, na którym fig. 1 pokazuje widok perspektywiczny całości szalunku, fig. 2 pokazuje fazę montażu szalunku z podporami dźwigara i drugi dźwigar zawieszony przy pomocy belek usztywniających, fig. 3 pokazuje inną fazę montażu, w której przy pomocy innych podpór (stojaków) i od strony wewnętrznej dokonuje się podnoszenia drugiego dźwigara, aż do osiągnięcia jego położenia roboczego, fig. 4 pokazuje ustawienie podpór, pas podtrzymujący i dźwigary, fig. 5 pokazuje cały szalunek wyposażony we wszystkie belki poprzeczne i zaciski oraz poręcz ochronną, co odpowiada fig. 1 z przedstawieniem stropu podłogi górnej i częścią wieńca obwodowego, fig. 6 pokazuje dźwigar, fig. 7 pokazuje belkę usztywniającą, która jest poprzeczna, fig. 8 pokazuje belkę poprzeczną przezna

PL 234 108 B1 czoną do podparcia zacisków zewnętrznych i wewnętrznych i poziomych płyt szalunkowych, fig. 9 pokazuje rzut pionowy z boku zacisku zewnętrznego, fig. 10 pokazuje widok perspektywiczny zacisku wewnętrznego, a fig. 11 pokazuje widok perspektywiczny połączenia belki usztywniającej z dźwigarem.

Jak widać na fig. 1, szalunek wieńca obwodowego, będący przedmiotem niniejszego wynalazku obejmuje zestaw podpór składający się z co najmniej dwóch ustawień podpór w rzędach, jednego zewnętrznego, utworzonego przez różne zewnętrzne podpory 1, 1', 1” ustawione tuż przy krawędzi 2 stropu 4, na którym jest zamontowany szalunek. Drugi rząd wewnętrznych podpór 3, 3', 3 jest ustawiony równolegle do pierwszego, na stropie 4, w strefie oddalonej od krawędzi 2, która jest krawędzią zewnętrzną, przy czym niektóre z wewnętrznych podpór, na przykład znajdujące się na końcach wewnętrzne podpory 3, 3, są wsparte na trójnogach. Jak można wywnioskować, liczba zewnętrznych podpór 1, 1', 1 i wewnętrznych podpór 3, 3', 3 w każdym rzędzie może być zmienna, zależnie od wymiarów szalowania i można również przewidywać większą liczbę rzędów podpór.

Każdy z rzędów podpór jest przeznaczony do umieszczenia na nim dźwigarów 5, 6, które pokazano bardziej szczegółowo na fig. 6. Na dźwigarach 5, 6 są usytuowane belki poprzeczne 7, 7', 7 przeznaczone do podtrzymania poziomych płyt szalunkowych oraz zacisków zewnętrznych 8, 8', 8 jak i zacisków wewnętrznych 9, 9', 9. Zaciski zewnętrzne 8, 8', 8 znajdują się bliżej krawędzi 2 stropu 4. W dalszej części zostaną one opisane bardziej szczegółowo.

Montaż zestawu elementów szalunku jest pokazany na fig. od 2 do 5.

Fig. 2 pokazuje wewnętrzne podpory 3, 3 rzędu najbardziej oddalonego od krawędzi 2 stropu 4, przy czym już zamontowano na tych podporach 3, 3 tylny dźwigar 5 oraz drugi przedni dźwigar 6, zawieszony na belkach usztywniających 10, 10', będących poprzecznymi. Ten przedni dźwigar 6 jest zawieszony na belkach usztywniających 10, 10', a te z kolei są zawieszone w sposób przegubowy na tylnym dźwigarze 5 i rozbieralne, przy pomocy elementów zawieszenia, które zostaną opisane poniżej.

Fig. 3 pokazuje ustawienie podpór 1, 1 rzędu przedniego, które mogą być nachylane od wewnątrz dla większego bezpieczeństwa i pozwalają na podniesienie struktury utworzonej przez dźwigary 5, 6 i belki usztywniające 10, 10' aż do położenia roboczego. Należy zauważyć, że belki usztywniające 10, 10' są połączone przegubowo wzdłuż osi równoległej do osi wzdłużnej dźwigarów 5, 6, ale względem osi pionowej stanowią zakotwienie w taki sposób, że po zmontowaniu struktury, prostokąt utworzony przez dwa dźwigary 5, 6 i dwie belki usztywniające 10, 10' jest sztywny lub nieodkształcający się.

Następnie, tak jak to pokazano na fig. 4, dokonuje się przyłączenia pasa 11 lub podobnego elementu stabilizującego pomiędzy dźwigarem tylnym 5 i stropem 4, aby nadać całości większą stabilność, ustawiając zewnętrzne podpory 1, 1 w położeniu bardzo bliskim krawędzi 2 stropu 4, która jest krawędzią przednią stropu, i następnie ustawiając pozostałe podpory rzędów przedniego i tylnego, które w tym przypadku składają się z podpór 1', 3'.

Następnie, montuje się różne zaciski zewnętrzne 8, 8', 8, które są zaciskami przednimi, i zaciski wewnętrzne 9, 9', 9, które są zaciskami tylnymi, tak, jak to pokazano na fig. 1, przy czym na fig. 5 widać tylko zaciski zewnętrzne 8, 8', 8, ponieważ pokazano na tej fig. 5 w sposób schematyczny nowy strop 4' odpowiadający stropowi 4 i umieszczony ponad stropem 4. Pokazano tu również belkę krawędziową lub odpowiedni fragment wieńca obwodowego 12, którego szalunek zostanie wykonany poprzez elementy według wynalazku, to znaczy, przez płyty poziome wsparte na poziomych belkach poprzecznych 7, 7', 7 i przez płyty pionowe wsparte na zaciskach zewnętrznych 8, 8', 8 i zaciskach wewnętrznych 9, 9', 9, odpowiednio przednich i tylnych.

Inny z dodatkowych elementów szalunku składa się z górnej balustrady ochronnej 13, której ramiaki pionowe 14, 14', 14 są zamontowane w gniazdach mocujących w odpowiednich przednich zaciskach zewnętrznych 8, 8', 8.

Na fig. 6 pokazano dźwigar 5, na którym widać ustawienie par górnych kabłąków 15, 15', 15, przeznaczonych do wstawienia belek poprzecznych 7, 7', 7, i zaczepów 16, 16' dla belek usztywniających 10, 10'. Chociaż te górne kabłąki 15, 15', 15 mogą być wykonane w dowolnej, uznanej za preferowaną, formie, to w tym przypadku pokazano ich budowę jako pary mostków w formie prętów, które określają przestrzeń dla przyłączenia końców belek usztywniających 10, 10' pokazanych na fig. 7, przy czym należy zwrócić uwagę na dwa wystające bocznie elementy przyłączeniowe 17, 17', przeznaczone do przyłączenia wyżej wymienionych zaczepów 16, 16', tak jak to

PL 234 108 B1 pokazano szczegółowo na fig. 11, na której widać ustawienie wystającego bocznie elementu przyłączeniowego 17 belki usztywniającej 10 pomiędzy pierścieniami przylegającymi pary zaczepów 16 dźwigara 5.

Na fig. 8 pokazano belkę poprzeczną 7, przy czym widać na niej ustawienie dolnego haka 18 w części tylnej, skierowanego do dołu i przeznaczonego do objęcia dźwigara 5, i złącza 19 typu rurowego w części przedniej.

Na fig. 9 pokazano bardziej szczegółowo przedni zacisk zewnętrzny 8, przy czym widać ustawienie gwintowanej śruby ściągającej 20 i górnej zaciskowej nakrętki motylkowej 21, oraz dolny hak 22 i wspierający korpus 23 z podpórką. Ustawianie i obsługiwanie zacisku zewnętrznego 8 jest bardzo proste i bezpieczne, ponieważ robotni: znajduje się cały czas we wnętrzu stropu 4, z daleka od krawędzi 2.

Na fig. 10 przedstawiono tylny zacisk wewnętrzny 9, gdzie widać jego korpus 24 przeznaczony do przyłączenia do odpowiedniej belki poprzecznej 7, 7', 7 i do osadzenia w listwie lub klocku drewnianym 27, (fig. 1), aby móc zamocować przy pomocy gwoździ lub śrub płyty, które stanowią boczny szalunek belki, przy czym posiada on pionowy pręt gwintowany 25 z jego zaciskającą nakrętką motylkową 26.

Przyłączenie i zaciśnięcie zacisku wewnętrznego 9 jest bardzo podobne do działania przedniego zacisku zewnętrznego 8, co już opisano.

Chociaż niniejszy wynalazek, odnosi się głównie do szalunku „belek krawędziowych” lub „belek zawieszonych” obwodowych, to ma zastosowanie również do szalunku belek tego typu nieobwodowych, to znaczy wewnętrznych, przy czym zaciski wewnętrzne są wtedy używane po obu stronac h belki, która ma być szalowana.

Przy pomocy zespołu elementów, który opisano, można wdrożyć szalowanie, będące przedmiotem niniejszego wynalazku, które pozwala na szybkie i bezpieczne montowanie i rozbieranie szalunku wieńca obwodowego struktur betonowych, tylko poprzez montowanie części, bez wbijania gwoździ, z wyjątkiem samych płyt.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Szalunek wieńca obwodowego struktur betonowych, znamienny tym, że zawiera:

a) zestaw podpór (1, 1', 1, 3, 3', 3) ustawionych najlepiej w rzędach w płaszczyznach równoległych, z ustawieniem podpór (1, 1', 1 ) w rzędzie w pobliżu krawędzi (2) szalowania podłogi podstawy,

b) co najmniej dwa dźwigary (5, 6) ustawione w dwóch równoległych rzędach podpór (1, 1', 1, 3, 3', 3),

c) belki usztywniające (10, 10') zamocowane poprzecznie pomiędzy dźwigarami (5, 6);

d) belki poprzeczne (7, 7', 7) ustawione poprzecznie nad dźwigarami (5, 6),

e) zestaw zacisków zewnętrznych (8, 8', 8) przymocowanych blisko końców belek poprzecznych (7, 7', 7) i

f) zestaw zacisków wewnętrznych (9, 9', 9), przy czym każdy z nich jest ustawiony w wewnętrznej części belki poprzecznej (7, 7', 7).
2. Szalunek według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy z dźwigarów (5, 6) posiada w górnej części wiele kabłąków (15, 15', 15) centrujących belki poprzeczne (7, 7', 7) a w dolnej części posiada zaczepy (16,16').
3. Szalunek według zastrz, 1, znamienny tym, że belki usztywniające (10, 10') posiadają na swoich końcach wystające bocznie elementy przyłączeniowe (17, 17'), połączone przegubowo i rozłącznie z zaczepami (16, 16') dźwigarów (5, 6),
4. Szalunek według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że belki usztywniające (10, 10' ) są połączone przegubowo wzdłuż osi równoległej do osi wzdłużnej dźwigarów (5, 6) i sztywno względem osi prostopadłej do osi wzdłużnej dźwigarów (5, 6).
5. Szalunek według zastrz, 1, znamienny tym, że belki poprzeczne (7, 7', 7) mają na swoim końcu wewnętrznym dolny hak (18) obejmujący, od zewnątrz, wewnętrzny dźwigar (5).
6. Szalunek, według zastrz, 1, znamienny tym, te zaciski zewnętrzne (8, 8', 8) mają wspierający korpus (23) z podpórką oraz gwintowaną śrubę ściągającą (20) z górną zaciskającą nakrętką motylkową (21) dla zaciśnięcia dolnego haka (22) przytrzymującego poprzecznie w belkach poprzecznych (7, 7', 7).

PL 234 108 Β1
7. Szalunek według zastrz, 1, znamienny tym, że zaciski wewnętrzne (9, 9', 9) mają korpus (24) i pionowy pręt gwintowany (25) ze stałym gniazdem i wystające ramię, przesuwalne obrotem nakrętki motylkowej (26) dla zamocowania zacisku wewnętrznego (9, 9', 9) na belce poprzecznej (7, 7', 7).
8. Szalunek według zastrz. 2, znamienny tym, że zaczepy (16, 16') na dźwigarach (5, 6) są utworzone przez pary pierścieni określających strefę wstawienia i ustalania przegubowo i rozbieralnie wystających bocznie elementów przyłączeniowych (17, 17') belek usztywniających (10, 10').

Rysunki

PL 234 108 Β1

FIG.2

PL 234 108 Β1

FIG.3

PL 234 108 Β1

PL 234 108 Β1

FIG. 5

PL 234 108 Β1

FIG.8

PL 234 108 Β1

FIG.11