PL211483B1

PL211483B1 - Awermektyna B1 i jej pochodne monosacharydowe, środek do zwalczania szkodników, sposób zwalczania szkodników i zastosowanie kompozycji

Info

Publication number: PL211483B1
Application number: PL377497A
Authority: PL
Inventors: Peter Maienfish; Kessabi Fiona Murphy; Jérôme Cassayre; Laura Quaranta; Thomas Pitterna; Ottmar Franz Hueter; Pierre Jung
Original assignee: Syngenta Participations Ag
Priority date: 2002-12-20
Filing date: 2003-12-19
Publication date: 2012-05-31
Also published as: US20110230429A1; UA81281C2; EP1581546A1; WO2004056844A1; EP1581546B1; MXPA05006036A; JP2006515849A; TW200512214A; US8017589B2; GB0229804D0; ES2742899T3; ZA200504353B; CA2507774A1; CN1738828B; PE20040713A1; AU2003302284B2; US20060148729A1; KR20050088133A; PL377497A1; US8263566B2

Abstract

Opisany został związek o wzorze (I), w którym n jest 0 lub 1; A-B jest -CH=CH- lub -CH2-CH2-; R1 jest C1-C12-alkilem, C3-C8-cykloalkilem lub C2-C12-alkenylem; R2 jest, na przykład, C1-C12-alkilem, C2-C12-alkenylem lub C2-C12-alkinylem; które są ewentualnie podstawione jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -N3, -NO2, C3-C8-cykloalkilem, norbornenylem, C3-C8-cykloalkenylem, C3-C8-fluorowcocykloalkilem, C1-C12-alkoksylem, C1-C6-alkoksy-C1-C6-alkoksylem, C3-C8-cykloalkoksylem, C1-C12-fluorowcoalkoksylem, grupą C1-C12-alkilotio, C2-C8-cykloalkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C12-alkilosulfinylem, C3-C8-cykloalkilosulfinylem, C1-C12-fluorowcoalkilosulfinylem, C3-C8- fluorowco cykloalkilosulfinylem, C1-C12-alkilosulfonylem, C3-C8-cykloalkilosulfonylem, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylem, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfonylem, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, -P(=0) (OC1-C6-alkilo)2, arylem, heterocyklilem, aryloksylem, grupą arylotio i heterocykliloksy; R3 jest na przykład H, C1-C12-alkilem lub ewentualnie podstawionym C1-C12-alkilem i, gdzie występują, izomery E/Z, mieszaniny izomerów E/Z i/lub tautomerów, w każdym przypadku w postaci wolnej lub w postaci soli; sposób wytwarzania i stosowania tych związków i ich tautomerów; środki do niszczenia szkodników, w których składnik czynny wybrany jest spośród tych związków i ich tautomerów; oraz sposób wytwarzania tych związków i kompozycji oraz zastosowanie tych związków i kompozycji.

Description

Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 377497 (22) Data zgłoszenia: 19.12.2003 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

19.12.2003, PCT/EP03/014613 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

08.07.2004, WO04/056844 (11) 211483 (13) B1 (51) Int.Cl.

C07H 17/08 (2006.01) A61K 31/70 (2006.01) A61P 33/00 (2006.01)

Awermektyna B1 i jej pochodne monosacharydowe, środek do zwalczania szkodników, sposób zwalczania szkodników i zastosowanie kompozycji (73) Uprawniony z patentu:

SYNGENTA PARTICIPATIONS AG, Bazylea, CH (30) Pierwszeństwo:

20.12.2002, GB, 0229804.0 (43) Zgłoszenie ogłoszono:

06.02.2006 BUP 03/06 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.05.2012 WUP 05/12 (72) Twórca(y) wynalazku:

PETER MAIENFISH, Bazylea, CH

FIONA MURPHY KESSABI, Bazylea, CH

JERÓME CASSAYRE, Bazylea, CH

LAURA QUARANTA, Bazylea, CH THOMAS PITTERNA, Bazylea, CH OTTMAR FRANZ HUETER, Bazylea, CH PIERRE JUNG, Bazylea, CH (74) Pełnomocnik:

rzecz. pat. Zofia Szczepańska

PL 211 483 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest awermektyna B1 i jej pochodne monosacharydowe, środek do zwalczania szkodników, sposób zwalczania szkodników i zastosowanie kompozycji.

Awermektyna B1 i jej pochodne monosacharydowe, zgodnie z wynalazkiem, są przedstawione za pomocą wzoru

n jest 0 lub 1;

A-B jest -CH=CH- lub -CH2-CH2-;

R1 jest C1-C12-alkilem, C3-C8-cykloalkilem lub C2-C12-alkenylem; R2 jest C1-C8-alkilem, albo

R2 jest C1-C8-alkilem, który jest podstawiony jednym podstawnikiem wybranym z grupy składającej się z grupy C3-C8-cykloalkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C12-alkilosulfinylu, C3-C8-cykloalkilosulfinylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfinylu, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfinylu, C1-C12-alkilosulfonylu, C3-C8-cykloalkilosulfonylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylu, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfonylu, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, -P(=O)(OC1-C6-alkilo)2; albo R2 jest C1-C4-alkilem, który jest podstawiony jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, N3, -NO2, C1-C12-alkilosulfinylu, C1-C12-alkilosulfonylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylu, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, arylu lub heterocyklilu, w których grupy arylowa lub heterocyklilowa, zależnie od możliwości podstawienia w pierścieniu, są ewentualnie podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -NO2, C1-C4-alkilu, C3-C8-cykloalkilu, C1-C12-fluorowcoalkilu, C1-C12-alkoksylu, C1-C12-fluorowcoalkoksylu, grupy C1-C12-alkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C6-alkoksy-C1-C6-alkilu, C2-C8-alkenylu, C2-C8-alkinylu, Si(C1-C12-alkilu)3, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, arylu, aryloksylu, heterocyklilu i heterocyklooksy;

R3 jest H, C1-C12-alkilem lub C1-C12-alkilem, który jest podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -N3, -NO2;

albo R2 i R3 są razem trój- do siedmioczłonowym alkilenem, lub cztero- do siedmioczłonowym mostkiem alkenylenowym, w których jedna lub dwie grupy CH2 są, niezależnie od siebie, zastąpione grupami -C(=O,)-, -C(=S)-, O, S, -NR5-, -OC(=O)O-, -OC(=O)S-, -OC(=O)N(R5)-, -C(=O)O-, -C(=O)S-, -C(=O)N(R5)-, -N(R5)C(=O)S-, -N(R5)C(=O)N(R5)-, w którym mostek alkilenowy lub alkenylenowy mogą być, niezależnie od siebie, podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z C1-C4-alkilu, C1-C4-alkoksylu i C1-C4-fluorowcoalkilu;

X jest O, NR5 lub wiązaniem;

Y jest O lub S;

Z jest O, S lub NR5,

R4 jest H, C1-C12-alkilem, który jest ewentualnie podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, grupy hydroksy, C1-C6-alkoksylu i CN; C2-C8-alkenylem, C2-C8-alkinylem, arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem, heterocyklilo-C1-C12-alkilem; lub arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem lub heterocyklilo-C1-C12-alkilem, które są, zależnie od możliwości podstawienia, ewentualnie podstawione w pierścieniu jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, C1-C6-alkoksylu, C1-C6-fluorowcoalkilu i C1-C6-fluorowcoalkoksylu;

R5 jest H, C1-C8-alkilem, C3-C8-cykloalkilem, C2-C8-alkenylem, C2-C8-alkinylem, benzylem lub -C(=O)-C1-C12-alkilem;

PL 211 483 B1

R6 jest H, C1-C12-alkilem, który jest ewentualnie podstawiony fluorowcem, C1-C6-alkoksylem, CN, C2-C8-alkenylem, C2-C8-fluorowcoalkenylem, C2-C8-alkinylem, C1-C12-fluorowcoalkenylem, -X-C(=Y)-R9, -X-C(=Y)-Z-R9, -SO2R9, arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem, heterocyklo-C1-C12-alkilem; lub arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem lub heterocyklilo-C1-C12-alkilem które są, zależnie od możliwości podstawienia, ewentualnie podstawione w pierścieniu jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, C1-C6-alkoksylu, C1-C6-fluorowcoalkilu lub C1-C6-fluorowcoalkoksylu; albo

R4 i R6 są razem trzy- do pięcioczłonowym mostkiem alkilenowym, w którym jedna z grup metylenowych może być zastąpiona przez O, S lub SO2; i

R9 jest H, C1-C12-alkilem, który jest ewentualnie podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, grupy hydroksy, C1-C6-alkoksylu i CN; C2-C8-alkenylem, C2-C8-alkinylem, arylem, heterocyklilem, arylo- C1-C12-alkilem, heterocyklilo- C1-C12-alkilem; lub arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem, lub heterocyklilo-C1-C12-alkilem, które są, zależnie od możliwości podstawienia, ewentualnie podstawione w pierścieniu jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, C1-C6-alkoksylu, C1-C6-fluorowcoalkilu i C1-C6-fluorowcoalkoksylu; przy czym heterocyklil jest wybrany z grupy obejmującej pirydyl, pirymidynyl, s-triazynyl, 1,2,4-triazynyl, tienyl, furyl, tetrahydrofuranyl, piranyl, tetrahydropiranyl, pirolil, pirazolil, imidazolil, tiazolil, triazolil, tetrazolil, oksazolil, tiadiazolil, oksadiazolil, benzotienyl, chinolinyl, chinoksalinyl, benzofuranyl, benzimidazolil, benzopirolil, benzotiazolil, indolil, kumarynyl lub indazolil, które korzystnie związane są przez atom węgla;

oraz, gdzie odpowiednie, izomery E/Z, mieszaniny izomerów E/Z i/lub tautomerów, w każdym przypadku w postaci wolnej lub w postaci soli.

Korzystnie, związek ma postać wolną.

Korzystnie, we wzorze (I) R3 jest metylem.

Korzystnie, we wzorze (I) R3 jest C3-C8-alkilem.

Korzystnie, we wzorze (I) R3 jest C1-C8-alkilem, który jest podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -N3, -NO2.

Korzystnie, we wzorze (I) R2 i R3 razem tworzą trzy- do pięcioczłonowy mostek alkenylowy, w których jedna lub dwie grupy CH2 są zastąpione grupą -C(=O)-, -C(=S)-, O, S lub -NR5- i w których mostek alkilenowy lub alkenylenowy mogą być, niezależnie od siebie, podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z C1-C4-alkilu.

Korzystnie, we wzorze (I) R3 oznacza H.

Korzystnie, we wzorze (I) R1 jest izopropylem lub s-butylem.

Korzystnie, we wzorze (I) R1 jest cykloheksylem.

Korzystnie, we wzorze (I) n wynosi 1.

Korzystnie, we wzorze (I) n wynosi 0.

Korzystnie, we wzorze (I) A-B jest -CH2-CH2-.

Korzystnie, we wzorze (I) A-B jest -CH=CH-.

Środek do zwalczania szkodników, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że zawiera co najmniej jeden związek o wzorze (I), określony powyżej, jako składnik czynny i co najmniej jedną substancję pomocniczą.

Sposób zwalczania szkodników, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że na szkodnika lub na jego siedlisko nanosi się kompozycję określoną powyżej, przy czym stosuje się od 1 do 2000 g składnika czynnego na hektar.

Kompozycja określona powyżej, zgodnie z wynalazkiem charakteryzuje się tym, że służy do zastosowania w zwalczaniu szkodników.

W poprzedniej, jak i dalszej części opisu, wiązanie oznaczone symbolem *v**- we wzorach (I), (II) i (IV) wskazuje, że oznacza ono pozycję ε izomeru S oraz R.

W literaturze proponowano pewne związki makrolidowe do niszczenia szkodników. Biologiczne własności tych znanych związków nie są całkowicie zadawalające, jednak z tego względu istnieje zapotrzebowanie na dostarczenie dalszych związków o własnościach niszczenia szkodników, zwłaszcza do niszczenia owadów i przedstawicieli rzędu roztoczy. Problem ten rozwiązano według wynalazku przez dostarczenie niniejszych związków o wzorze (I).

Związki według wynalazku są pochodnymi awermektyn. Awermektyny są znane fachowcom. Są one grupą blisko spokrewnionych strukturalnie związków o własnościach niszczenia szkodników, które

PL 211 483 B1 otrzymywane są przez fermentację szczepu drobnoustrojów Streptomyces avermitilis. Pochodne awermektyn można otrzymać na drodze konwencjonalnych syntez chemicznych.

Awermektyny dające się otrzymać ze Streptomyces avermitilis są oznaczone jako A1a, A1b, A2a, A2b, B1a, B1b, B2a i B2b. Związki oznaczone jako „A mają rodnik metoksylowy w pozycji 5; związki oznaczone jako „B mają grupę OH. Związki serii „a obejmują związki, w których podstawnik R1 (w pozycji 25) jest rodnikiem s.-butylowym; w związkach serii „b w pozycji 25 znajduje się rodniki izopropylowy. Numer 1 w nazwie związku wskazuje, że atomy 22 i 23 są związane wiązaniem podwójnym; numer 2 wskazuje, że są one związane wiązaniem pojedynczym i atom 23 ma podstawnik w postaci grupy OH. Powyższe oznaczenia są utrzymane w opisie niniejszego wynalazku, aby w przypadku pochodnych awermektyn pochodzenia nienaturalnego według wynalazku wskazywać na określony typ budowy odpowiadający naturalnej awermektynie. Według wynalazku zastrzega się pochodne związków serii B1 i B2, bardziej konkretnie mieszaniny pochodnych awermektyn B1a, B1b, B2a i B2b lub odpowiednich monosacharydów mających konfiguracje albo S-albo R- w pozycji 4'- lub 4- (pozycji ε).

Pewne związki o wzorze (I) mogą występować w postaci tautomerów. Zgodnie z tym, dowolna wskazówka odnosząca się do związku (I) jak wyżej i w dalszej treści, powinna być rozumiana, gdy to ma miejsce, jako obejmująca także odpowiednie tautomery, nawet, jeśli to nie zostanie później wyraźnie podane w poszczególnym przypadku.

Związki o wzorze (I) i, gdy to ma miejsce, ich tautomery, mogą tworzyć sole, na przykład sole addycyjne z kwasami. Te sole addycyjne z kwasami powstają, na przykład, z silnymi kwasami nieorganicznymi, takimi jak kwasy mineralne, na przykład, kwas siarkowy, kwas fosforowy lub kwasy fluorowodorowe; z silnymi organicznymi kwasami karboksylowymi, takimi jak kwasy niepodstawione lub podstawione, na przykład podstawione fluorowcem, kwasy C1-C4-alkanokarboksylowe, takimi na przykład jak kwas octowy, nienasycone lub nasycone kwasy dikarboksylowe, takimi jak na przykład kwas szczawiowy, kwas malonowy, kwas maleinowy, kwas fumarowy lub kwas ftalowy, kwasy hydroksykarboksylowe, na przykład kwas askorbinowy, kwas mlekowy, kwas jabłkowy, kwas winowy czy kwas cytrynowy kub kwas benzoesowy; organiczne kwasy sulfonowe, takimi jak kwasy niepodstawione lub podstawione, na przykład podstawione fluorowcem kwasy C1-C4-alkano- lub arylosulfonowe, takimi jak na przykład kwas metano- lub p-tolenosulfonowy. Związki o wzorze (I), które zawierają przynajmniej jedną grupę kwasową mogą ponadto tworzyć sole z zasadam i . Odpowiednimi solami z zasadami są, na przykład, sole metali, takie jak sole metali alkalicznych lub sole metali ziem alkalicznych, na przykład sole sodowe, potasowe lub magnezowe; lub sole z amoniakiem lub organicznymi aminami, takimi jak morfolina, piperydyna, pirolidyna, mono-, di- lub tri-niższe-alkiloaminy, takimi jak na przykład etyloamina, dietyloamina, trietyloamina lub dimetylopropyloamina, lub di- lub tri-niższe-hydroksyalkiloaminy, na przykład mono-, di- lub trietanoloamina. Mogą występować także sole wewnętrzne, gdy taka sytuacja jest możliwa. Korzystna jest postać wolna. Wśród soli związków o wzorze (I), korzystne są sole do stosowania w rolnictwie. W poprzedniej i dalszej części opisu dowolna wskazówka odnosząca się do wolnego związku o wzorze (I) lub jego soli, powinna być rozumiana, jako obejmująca, gdy to dotyczy tej postaci, także odpowiednie sole wolnego związku o wzorze (I). To samo odnosi się do tautomerów związków o wzorze (I) i ich soli.

O ile inaczej nie wspomniano, ogólne określenia stosowane w poprzedniej i dalszej części opisu mają znaczenia podane niżej.

O ile inaczej nie wspomniano, każda grupa i wszystkie związki zawierające węgiel zawierają od 1 do 6 włącznie, korzystnie od 1 do 4 włącznie, zwłaszcza 1 i 2 atomy węgla.

Fluorowiec jako taki i jako element budowy innych grup i związków, takich jak fluorowcoalkil, fluorowcoalkoksyl i fluorowcoalkilotio, jest fluorem, chlorem, bromem lub jodem, zwłaszcza fluorem, chlorem lub bromem, bardziej korzystnie fluorem lub chlorem.

Alkil, jako grupa sama przez się i jako element budowy innych grup i związków, takich jak fluorowcoalkil, alkoksyl i alkilotio, w każdym przypadku, biorąc pod uwagę ilość atomów węgla zawartych w omawianej grupie lub związku, ma albo łańcuch prosty, tzn. jest metylem, etylem, propylem, butylem, pentylem, heksylem, heptylem lub oktylem albo rozgałęziony, np. jest izopropylem, izobutylem, s.-butylem, t.-butylem, izopentylem, neopentylem lub izoheksylem.

Cykloalkil, jako grupa sama przez się i jako element budowy innych grup i związków, takich jak fluorowcocykloalkil, cykloalkoksyl i cykloalkilotio, w każdym przypadku, biorąc pod uwagę ilość atomów węgla zawartych w omawianej grupie lub związku, jest cyklopropylem, cyklobutylem, cyklopentylem, cykloheksylem, cykloheptylem lub cyklooktylem.

PL 211 483 B1

Alkenyl, jako grupa sama przez się i jako element budowy innych grup i związków, biorąc w każdym przypadku pod uwagę ilość atomów węgla i sprzężone lub izolowane wiązania podwójne zawarte w omawianej grupie lub związku, ma albo łańcuch prosty, np. jest winylem, allilem, 2-butenylem, 3-pentenylem, 1-heksenylem, 1-heptenylem, 1,3-heksadienylem lub 1,3-oktadienylem albo rozgałęziony i jest np., izopropenylem, izobutenylem, izoprenylem, t.-pentenylem, izoheksenylem, izo-heptenylem lub izooktenylem. Korzystne są grupy alkenylowe mające 3 do 12, szczególnie 3 do 6, zwłaszcza 3 lub 4 atomy węgla.

Alkinyl, jako grupa sama przez się i jako element budowy innych grup i związków, biorąc w każdym przypadku pod uwagę ilość atomów węgla i sprzężone lub izolowane wiązania potrójne zawarte w omawianej grupie lub związku, ma albo łańcuch prosty, np. jest etynylem, propargilem, 2-butynylem, 3-pentynylem, 1-heksynylem, 1-heptynylem, 3-heksen-1-ylem lub 1,5-heptadien-3-nylem, albo rozgałęziony i jest np., 3-metylobut-1-ynylem, 4-etylopent-1-ynylem, 4-metyloheks-2-ynylem lub 2-metylohept-3-ynylem. Korzystne są grupy alkinylowe mające 3 do 12, szczególnie 3 do 6, zwłaszcza 3 lub 4 atomy węgla.

Alkileny i alkenyleny mają człony o łańcuchu prostym lub mostki rozgałęzione, szczególnie -CH2-CH2-CH2-, -CH2-CH2-CH2-CH2-, -CH2-CH2-CH2-CH2-CH2-, -CH2C(CH3)2-CH2-CH2-, -CH2C(CH3)2-CH2-, -CH2-CH=CH-CH2-, -CH2-CH=CH-CH2-CH2-.

Grupy i związki zawierające węgiel podstawione fluorowcem, takie jak alkil, alkenyl, alkinyl, cykloalkil, alkoksyl lub alkilotio, podstawione przez fluorowiec mogą być częściowo podstawione fluorowcem lub perfluorowcowane, a w przypadku podstawienia wieloma fluorowcami mogą być one takie same lub różne. Przykładami fluorowcoalkilu, jako grupy samej przez się i jako elementu budowy innych grup i związków, takich jak fluorowcoalkoksyl i fluorowcoalkilotio, jest metyl podstawiony jedno do trzykrotnie fluorem, chlorem i/lub bromem, taki jak CHF2 lub CF3; etyl podstawiony jedno- do pięciokrotnie fluorem, chlorem i/lub bromem, taki jak CH2CF3, CF2CF3, CF2CCI3, CF2CHCI2, CF2CHF2, CF2CFCI2, CF2CHBr2, CF2CHCIF, CF2CHBrF lub CCIFCHCIF; propyl lub izopropyl podstawiony jedno- do siedmiokrotnie fluorem, chlorem i/lub bromem, taki jak CH2CHBrCH2Br, CF2CHFCF3, CH2CF2CF3 lub CH(CF3)2; butyl lub jego izomer podstawiony jedno- do dziewięciokrotnie fluorem, chlorem i/lub bromem, taki jak CF(CF3)CHFCF3 lub CH2(CF2)2CF3; pentyl lub jego izomer podstawiony jedno- do jedenastokrotnie fluorem, chlorem i/lub bromem, taki jak CF(CF3) (CHF)2CF3 lub CH2(CF2)3CF3; i heksyl lub jego izomer podstawiony jedno- do trzynastokrotnie fluorem, chlorem i/lub bromem, taki jak (CH2)4CHBrCH2Br, CF2(CHF)4CF3, CH2(CF2)4CF3 lub C(CF3)2(CHF)2CF3.

Arylem jest zwłaszcza fenyl, naftyl, antracenyl lub perylenyl, korzystnie fenyl.

Heterocyklem jest pirydyl, pirymidynyl, s-triazynyl, 1,2,4-triazynyl, tienyl, furyl, tetrahydrofuranyl, piranyl, tetrahydropiranyl, pirolil, pirazolil, imidazolil, tiazolil, triazolil, tetrazolil, oksazolil, tiadiazolil, oksadiazolil, benzotienyl, chinolinyl, chinoksalinyl, benzofuranyl, benzimidazolil, benzopirolil, benzotiazolil, indolil, kumarynyl lub indazolil, które korzystnie związane sa przez atom węgla, przy czym korzystne są tienyl, tiazolil, benzofuranyl, benzotiazolil, furyl, tetrahydropiranyl i indolil; zwłaszcza pirydyl lub tiazolil.

W zakresie niniejszego wynalazku, korzystne są:

(2) związki grupy (1) o wzorze (I) w postaci wolnej;

(3) związki z dowolnej grupy (1) lub (2) o wzorze (I), w których R3 jest H;

(4) związki z dowolnej grupy (1) lub (2) o wzorze (I), w których R3 jest C1-C8-alkilem;

(5) związki z dowolnej grupy (1) do (4) o wzorze (I), w których R2 jest C1-C8-alkilem, zwłaszcza metylem;

(6) związki z dowolnej grupy (1) do (5) o wzorze (I), w których R2 jest C3-C8-alkilem, zwłaszcza propylem lub izopropylem;

(7) związki z dowolnej grupy (1) do (5) o wzorze (I), w których R2 jest rozgałęzionym C3-C8-alkilem, zwłaszcza izobutylem, s.-butylem lub t.-butylem;

(8) związki z dowolnej grupy (1) do (4) o wzorze (I), w których R2 jest C1-C8-alkoksy-C1-C8-alkilem;

(9) związki z dowolnej grupy (1) do (4) o wzorze (I), w których R2 jest C1-C8-alkilem, który jest podstawiony jednym podstawnikiem wybranym z grupy składającej się z grupy C3-C8-cykloalkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C12-alkilosulfinylu, C3-C8-cykloalkilosulfinylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfinylu, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfinylu, C1-C12-alkilosulfonylu, C3-C8-cykloalkilosulfonylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylu, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfonylu, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C (=Y)-Z-R4, -P(=O) (OC1-C6-alkilo)2;

PL 211 483 B1 (10) związki z dowolnej grupy (1) do (4) o wzorze (I), w których R2 jest C1-C4-alkilem, który jest podstawiony jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, N3, -NO2, C1-C12-alkilosulfinylem, C1-C12-alkilosulfonylem, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylem, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, arylem lub heterocyklilem, w których grupy arylowa lub heterocyklilowa, zależnie od możliwości podstawienia w pierścieniu, są ewentualnie podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -NO2, C1-C4-alkilu, C3-C8-cykloalkilu, C1-C12-fluorowcoalkilu, C1-C12-alkoksylu, C1-C12-fluorowcoalkoksylu, grupy C1-C12alkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C6-alkoksy- C1-C6-alkilu, C2-C8-alkenylu, C2-C8-alkinylu, Si(C1-C12alkilu)3, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, arylu, aryloksylu, heterocyklilu i heterocyklooksy;

(11) związki z dowolnej grupy (1) do (4) o wzorze (I), w których R2 i R3 razem tworzą trzy- do pięcioczłonowy mostek alkenylowy, w których jedna, dwie grupy CH2 mogą być zastąpione grupą -C(=O)-, -C(=S)-, O, S lub -NR5- i w których mostek alkenylowy lub alkenylenowy mogą być, niezależnie od siebie, podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z C1-C4-alkilu;

(12) związki z dowolnej grupy (1) do (11) o wzorze (I), w których R1 jest izopropylem lub s-butylem, korzystnie, w których zawarta jest mieszanina pochodnych izopropylu i s-butylu;

(13) związki z dowolnej grupy (1) do (11) o wzorze (I), w których R1 jest cykloheksylem;

(14) związki z dowolnej grupy (1) do (12) o wzorze (I), w których n wynosi 1;

(15) związki z dowolnej grupy (1) do (12) o wzorze (I), w których n wynosi 0;

(16) związki z dowolnej grupy (1) do (15) o wzorze (I), w których A-B jest -CH2-CH2-;

(17) związki z dowolnej grupy (1) do (15) o wzorze (I), w których A-B jest -CH=CH-;

(18) związki z dowolnej grupy (1) do (17) o wzorze (I) mające konfigurację R w pozycji ε;

(19) związki z dowolnej grupy (1) do (17) o wzorze (I) mające konfigurację S w pozycji ε (20) związki z dowolnej grupy (1) do (19) o wzorze (I) z dalszym zastrzeżeniem, że związek nie jest pochodną awermektyny B1, w której n jest 1, a R2 i R3 są razem niepodstawionym -CH2-CH2-CH2CH2-.

Szczególnie korzystne są związki określone w tabelach.

Sposób wytwarzania związków o wzorze (I), według wynalazku, określonych powyżej i dotyczący także ich tautomerów, obejmuje (A) poddanie reakcji związku o wzorze

w którym R1, n i ugrupowanie A-B są jak to zdefiniowano wyżej w grupie (1) dla wzoru (I) a Q jest grupą ochronną, która jest znana lub może być wytworzona znanym sposobem, ze związkiem o wzorze

w którym R2 i R3 są jak to określono wyżej dla wzoru (I), a Ha1 oznacza atom fluorowca, korzystnie bromu lub jodu, który jest znany lub może być wytworzony znanym sposobem, w celu wytworzenia związku o wzorze

PL 211 483 B1

w którym Q, R1, R2 i R3 są, jak to określono dla wzoru (II) i (B) usunięcie grupy ochronnej Q z tak otrzymanego związku o wzorze (IV).

Sposób wytwarzania związku o wzorze (I), jaki określono powyżej, w którym R3 jest -CH2R7, polega (C) na poddaniu reakcji związku o wzorze (II) ze związkiem o wzorze

w którym R2 jest jak to określono dla wzoru (I), a R7 jest H, C1-C11-alkilem lub C1-C11-fluorowcoalkilem; lub R2 razem z R7 są trzy- do sześcioczłonowym alkilenem lub cztero- do sześcioczłonowym alkenylenem, w których jedna z grup CH2 jest ewentualnie zastąpiona grupą wybraną spośród C(=O), -C(=S), O, S, -NR5, -OC(=O)O-, -OC(=O)S-, -OC(=O)NR5-, -C(=O)O-, -C(=O)S-, -C(=O)NR5-, -NR5C(=O)S- i -NR5C(=O)NR5- i w których alkenylen jest ewentualnie podstawiony jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z C1-C4-alkilu, C1-C4-alkoksylu i C1-C4-fluorowcoalkilu, przy czym wspomniane podstawniki są od siebie niezależne;

(D) W szczególności, związki o wzorze (I), w których R3 jest CH2Hal, a Hal jest fluorowcem, można wytwarzać usuwając grupę ochronną ze związku (IV), w którym R3 jest CH2Hal. Ten ostatni można wytwarzać przez haloacetalizację związku o wzorze

Związki o wzorze (VI) można wytwarzać przez winylowanie związku o wzorze (II).

Związki o wzorze (IV), w których R3 jest CH2Hal można stosować, w szczególności, do wytwarzania innych związków o wzorze (IV), w których R3 jest CH2R8, w których R8 jest CN, NR4R6, -NHC(=O)R4, NHNH2, NHNHR4, NR4NR4R6, OR⁴ lub SR⁴.

Związki o wzorze (IV) są korzystnymi związkami do wytwarzania związków o wzorze (I).

Ponadto związki o wzorze (I) zawierające grupy funkcyjne w ich postaci wolnej lub chronionej mogą być stosowane jako związki wyjściowe do wytwarzania dalszych związków o wzorze (I). Dla takich sposobów modyfikacji fachowiec może wykorzystywać znane sposoby.

Na przykład, związek o wzorze (I), w którym R2 jest CH2CH2OC(=O)CH3 może zostać przekształcony w związek o wzorze (I), w którym R2 jest CH2CH2OH. Dalsze standardowe reakcje mogą

PL 211 483 B1 dostarczyć związku o wzorze (I), w którym R2 jest CH2CH2OCH2O-alkilem, CH2CH2OC(=O)R4, CH2CH2OC(=O)ZR4 i CH2CH2N3. Związek o wzorze (I), w którym R2 jest CH2CH2N3 może być przekształcony do związku, w którym R2 jest CH2CH2NH2. Obróbka takiego związku o wzorze (I), zawierającego Hal-C(=O)R4 lub Hal-C(=O)ZR4, daje związki o wzorze (I), w których R2 jest odpowiednio CH2CH2NHC(=O)R4 i CH2CH2NHC(=O)ZR4.

Reakcje opisane poprzednio i w dalszej treści opisu są realizowane w sposób znany sam przez się, na przykład, w nieobecności lub zwykle, w obecności odpowiedniego rozpuszczalnika lub rozcieńczalnika lub ich mieszaniny, przy czym reakcje prowadzi się, gdy to wymagane, z chłodzeniem, w temperaturze pokojowej lub z ogrzewaniem, na przykład w zakresie temperatur od około -80°C do temperatury wrzenia ośrodka reakcyjnego, korzystnie od około 0°C do około +150°C i, jeśli to konieczne, w zamkniętym zbiorniku, pod ciśnieniem, w atmosferze gazu obojętnego i/lub w warunkach bezwodnych. Szczególnie korzystne warunki reakcji można znaleźć w przykładach.

Czas reakcji nie jest krytyczny; jednak korzystny jest czas reakcji od około 0,1 do około 72 godzin, zwłaszcza od 0,5 do 24 godzin.

Produkt wyodrębnia się zwykłymi sposobami, na przykład, przez filtrację, krystalizację, destylację lub chromatografię lub dowolną odpowiednią kombinację tych metod.

Materiały wyjściowe wymienione wyżej i następnie, które są stosowane do wytwarzania związku o wzorze (I) i gdy występują, ich tautomerów, są znane lub mogą być wytworzone sposobami znanymi same przez się, np. jak to podano niżej.

Wariant sposobu (A):

Przykłady rozpuszczalników i rozcieńczalników obejmują: węglowodory aromatyczne, alifatyczne i acykliczne i fluorowcowane węglowodory, takie jak benzen, toluen, ksylen, mezytylen, tetralina, chlorobenzen, dichlorobenzen, bromobenzen, eter naftowy, heksan, cykloheksan, dichlorometan, trichlorometan, tetrachlorometan/czterochlorek węgla, dichloroetan, trichloroeten lub tetrachloroeten; etery, takie jak eter dietylowy, eter dipropylowy, eter diizopropylowy, eter dibutylowy, eter t.-butylowometylowy, eter monoetylowy glikolu etylenowego, eter monometylowy glikolu etylenowego, eter dimetylowy glikolu etylenowego, eter dimetoksydietylowy, tetrahydrofuran lub dioksan; estry kwasów karboksylowych, takie jak octan etylu; amidy, takie jak dimetyloformamid, dimetyloacetamid i 1-metylo-2-pirolidynony; nitryle, takie jak acetonitryl; sulfotlenki, takie jak dimetylosulfotlenek; lub mieszaniny wspomnianych rozpuszczalników. Korzystne są amidy, takie jak dimetyloformamid i dimetyloacetamid, zwłaszcza dimetyloacetamid.

Grupy ochronne w związkach o wzorach (II) i (IV) obejmują: rodniki alkiloeterowe, takie jak metoksymetyl, metylotiometyl, t.-butylotiometyl, benzyloksymetyl, p-metoksybenzyl, 2-metoksyetoksymetyl, 2,2,2-trichloroetoksymetyl, 2-(trimetylosililo)etoksymetyl, tetrahydropiranyl, tetrahydrofuranyl,

1- etoksyetyl, 1-(2-chloroetoksy)etyl, 1-metylo-1-metoksyetyl, 1-metylo-1-benzyloksyetyl, trichloroetyl,

2- trimetylosililoetyl, t.-butyl, allil, p-metoksyfenyl, 2,4-dinitrofenyl, benzyl, p-metoksy-benzyl, o-nitrobenzyl, p-nitrobenzyl, trifenylornetyl; rodniki trialkilosililowe, takie jak trimetylosilil, trietylosilil, dimetylot.-butylosilil, dimetylo-izopropylosilil, dimetylo-1,1,2-trimetylopropylosilil, dietylo-izopropylosilil, dimetylo-t.-heksylosilil, oraz także grupy fenylo-t.-alkilosililowe, takie jak difenylo-t.-butylosilil; estry, takie jak mrówczany, octany, chlorooctany, dichlorooctany, trichlorooctany, trifluorooctany, metoksoctany, fenoksyoctany, piwaloniany, benzoesany; węglany alkilowe, takie jak węglan metylu, 9-fluorenylometylu, etylu, 2,2,2-trichloroetylu, 2-(trimetylosililo)etylu, winylu, allilu, benzylu, p-metoksybenzylu, o-nitrobenzylu, p-nitrobenzylu oraz także węglan p-nitrofenylu.

Korzystne są rodniki trialkilosililowe, takie jak trimetylosilil, trietylosilil, dimetylo-t.-butylosilil, difenylo-t.-butylosilil, estry, takie jak metoksyoctany i fenoksyoctany oraz węglany, takie jak węglan 9-fluorenylo-metylu i węglan allilu. Szczególnie korzystny jest eter dimetylo-t.-butylosililowy,

Reakcje korzystnie prowadzi się w temperaturze w zakresie od około -70°C do 50°C, korzystnie od -10°C do 25°C.

Przykłady P.1 i P2 podają bardziej szczegółowo warunki reakcji.

Wariant sposobu (B):

Przykłady rozpuszczalników i rozcieńczalników są takie same, jakie wymieniono dla wariantu sposobu (A). Dodatkowo nadają się alkohole, takie jak metanol, etanol lub 2-propanol i woda.

Reakcje korzystnie prowadzi się w temperaturze w zakresie od około -70°C do 100°C, korzystnie od -10°C do 25°C.

Środki odpowiednie to usuwania grup ochronnych to kwasy Lewisa, takie jak kwas chlorowodorowy, kwas metanosulfonowy, BF3*OEt2, HF w pirydynie, Zn(BF4)2*H2O, kwas p-toluenosulfonowy,

PL 211 483 B1

AICI3, HgCl2; fluorek amoniowy, taki jak fluorek tetrabutyloamoniowy; zasady, takie jak amoniak, trialkiloaminy lub zasady heterocykliczne; reakcje hydrogenolizy z katalizatorem, takim jak pallad na węglu; środki redukujące, takie jak borowodorek sodu lub wodorek tributylocyny z katalizatorem, takim jak Pd(PPh3)4 lub też cynk z kwasem octowym.

Korzystne są kwasy, takie jak kwas metanosulfonowy lub HF w pirydynie; borowodorek sodu z Pd(0); zasady, takie jak amoniak, trietyloamina lub pirydyna; a zwłaszcza kwasy, takie jak HF w pirydynie lub kwas metanosulfonowy.

Szczególnie korzystne warunki reakcji zostały opisane w przykładach P1, P2, P3, P4 i P5.

Wariant sposobu (C):

Przykłady rozpuszczalników i rozcieńczalników są takie same, jakie wymieniono dla wariantu sposobu (A).

Reakcje korzystnie prowadzi się w temperaturze w zakresie od około -70°C do 100°C, korzystnie od -10°C do 55°C.

Reakcję prowadzi się korzystnie w obecności kwasu lub kwasu Lewisa. Typowe kwasy i kwasy Lewisa są to szczególnie kwasy mineralne, np., kwas siarkowy, kwas fosforowy lub kwasy fluorowcowodorowe, zwłaszcza kwas chlorowodorowy, kwas metanosulfonowy, np., fluorowcopodstawione, kwasy C1-C4-alkanokarboksylowe, na przykład kwas octowy, nasycone lub nienasycone kwasy dikarboksylowe, na przykład, kwas szczawiowy, kwas malonowy, kwas maleinowy, kwas fumarowy lub kwas ftalowy, hydroksykwasy karboksylowe, na przykład kwas askorbinowy, kwas mlekowy, kwas jabłkowy, kwas winowy, kwas cytrynowy lub kwas benzoesowy czy BF3*OEt2.

Wariant sposobu (D):

Reakcje korzystnie prowadzi się w temperaturze w zakresie od około -70°C do 150°C, korzystnie od -20°C do 120°C.

Korzystne warunki reakcji haloacetalizacji i winylowania są jak to opisano w literaturze znanej fachowcom.

Związki o wzorze (I) mogą znajdować się w postaci jednego z możliwych izomerów lub w postaci ich mieszaniny, w postaci czystych izomerów lub w postaci mieszaniny izomerów, tzn. w postaci mieszanin diastereoizomerycznych i tak to należy rozumieć powyżej i poniżej, nawet jeśli szczegóły dotyczące stereochemii nie zostały w każdym przypadku szczegółowo podane.

Mieszaniny diastereoizomeryczne można rozdzielić na czyste izomery znanymi sposobami, na przykład przez krystalizację z rozpuszczalnika, przez chromatografię, na przykład wysokosprawną chromatografię cieczową (HPLC) na acetylocelulozie, za pomocą odpowiednich drobnoustrojów, przez rozszczepianie specyficznymi unieruchomionymi enzymami lub na drodze tworzenia związków inkluzyjnych, na przykład za pomocą eterów koronowych, które kompleksują tylko jeden izomer.

Niezależnie od rozdzielania odpowiednich mieszanin izomerów, czyste diastereoizomery można otrzymać według wynalazku także generalnie znanymi sposobami syntezy stereoselektywnej, na przykład, prowadząc proces według wynalazku wychodząc z materiałów wyjściowych mających odpowiednią postać stereochemiczną.

W każdym przypadku jest korzystne wyizolowanie lub synteza izomeru bardziej aktywnego biologicznie, gdy indywidualne składniki mają różną aktywność biologiczną.

Związki o wzorze (I) można otrzymać także w postaci ich hydratów i/lub mogą one zawierać inne rozpuszczalniki, na przykład, rozpuszczalniki stosowane do krystalizacji związków w postaci stałej.

Wynalazek dotyczy wszystkich takich postaci wykonania sposobu, zgodnie z którymi związek otrzymany jako związek wyjściowy lub związek pośredni w dowolnym etapie procesu jest stosowany jako materiał wyjściowy i wszystkie lub kilka pozostałych etapów pozostaje do zrealizowania, lub w którym materiał wyjściowy jest stosowany w postaci pochodnej i/lub soli i/lub diastereoizomerów lub szczególnie jest wytwarzany w warunkach reakcji. Na przykład, związek o wzorze (I), zawierający grupę funkcyjną, w jego postaci wolnej lub postaci chronionej może być stosowany jako związek wyjściowy do wytwarzania dalszych związków o wzorze (I). Do takich modyfikacji można stosować sposoby znane fachowcom.

W sposobie według niniejszego wynalazku korzystne jest stosowanie takich materiałów wyjściowych i związków pośrednich, które prowadzą do otrzymania szczególnie korzystnych związków o wzorze (I).

Wynalazek dotyczy szczególnie sposobów wytwarzania opisanych w przykładach.

PL 211 483 B1

Wynalazek dotyczy następnie związków o wzorze (IV) i, gdzie to dotyczy, izomerów E/Z, mieszanin izomerów E/Z i/lub tautomerów, w każdym przypadku w postaci wolnej lub w postaci soli.

W dziedzinie niszczenia szkodników, związki o wzorze I według wynalazku są substancjami czynnymi wykazującymi wartościowe działanie zapobiegawcze i/lub leczące o bardzo korzystnym zakresie działania niszczenia szkodników i bardzo szerokim spektrum, nawet w niewielkich stężeniach, przy czym równocześnie są one dobrze tolerowane przez zwierzęta ciepłokrwiste, ryby i rośliny. Są one niespodziewanie tak samo odpowiednie do niszczenia szkodników roślin jak i pasożytów wewnętrznych jak i zewnętrznych u ludzi, a bardziej korzystnie u żywego inwentarza, zwierząt domowych i zwierząt towarzyszących człowiekowi. Są one skuteczne przeciwko wszystkim lub poszczególnym formom rozwojowym zwykle wrażliwych szkodników zwierząt, lecz także odpornym szkodnikom zwierząt, takim jak owady i przedstawiciele rzędu roztoczy, nicieni, tasiemców i przywr, ochraniając równocześnie organizmy pożyteczne. Działanie owadobójcze lub roztoczobójcze składników czynnych według wynalazku może objawiać się bezpośrednio, tzn. przez uśmiercanie szkodników, które następuje bezpośrednio lub po pewnym czasie, na przykład, podczas linienia, lub pośrednio, na przykład, przez zmniejszenie szybkości składania jaj i/lub wylęgania, przy czym dobra aktywność oznacza śmiertelności przynajmniej 50 do 60%.

Skuteczne niszczenie w zakresie przedmiotu niniejszego wynalazku jest możliwe w szczególności dla szkodników z rzędu Lepidoptera, Coleoptera, Orthoptera, Isoptera, Psocoptera, Anoplura, Mallophaga, Thysanoptera, Hteroptera, Homoptera, Hymenoptera, Diptera, Siphoriaptera, Thysanura i Acarina, głównie Acarina, Diptera, Thysanoptera, Lepidoptera i Coloptera. Wyjątkowo dobre niszczenie jest możliwe w przypadku następujących szkodników:

Abagrotis spp,, Abraxas spp.i Acantholeucania spp., Acanthoplusia spp., Acarus spp., Acarus siro, Aceria spp., Aceria sheldoni, Acleris spp., Acoloithus spp,, Acompsia spp., Acossus spp., Acria spp., Acrobasis spp., Aerocercops spp., Acrolepia spp., Acrolepiopsis spp., Acronicta spp., Acropolitis spp., Actebia spp., Aculus spp., Aculus schlechtendali, Adoxophyes spp., Adoxophyes reticulana, Aedes spp., Aegeria spp,, Aethes spp., Agapeta spp., Agonopterix spp., Agriopis spp., Agriotes spp., Agriphila spp., Agrochola spp., Agroperina spp., Alabama ssp., Alabama argillaceae, Agrotis spp., Albuna spp., Alcathoe spp., Alcis spp., Aleimma spp., Aletia spp., Aleurothrixus spp., Aleurothrixus floccosus, Aleyrodes spp., Aleyrodes brassicae, Allophyes spp., Alsophila spp., Amata spp., Amathes spp., Amblyomma spp., Amblyptilia spp., Ammoconia spp., Amorbia spp., Amphion spp., Amphipoea spp., Amphipyra spp., Amyelois spp., Anacamptodes spp., Anagrapha spp., Anarsia spp., Anatrychyntis spp., Anavitrinella spp., Ancylis spp., Andropolia spp., Anhimella spp., Antharaea spp., Antherigona spp., Antherigona soccata, Anthonomus ssp., Anthonomus grandis, Anticarsia spp., Anticarsia gemmatalis, Aonidiella spp., Apamea spp., Aphania spp., Aphelia spp., Aphididae, Aphis spp., Apotomis spp., Aproaerema spp., Archippus spp., Archips spp., Acromyrmex, Arctia spp., Argas spp., Argolamprotes spp., Argyresthia spp., Argyrogramma spp., Argyroploce spp., Argyrotaenla spp., Arotrophora spp., Ascotis spp., Aspidiotus spp., Aspilapteryx spp., Asthenoptycha spp., Aterpia spp., Athetis spp., Atomaria spp., Atomaria linearis, Atta spp., Atypha spp., Autographa spp., Axylia spp., Bactra spp., Barbara spp., Batrachedra spp., Battari-tis spp., Bembecia spp., Bemisia spp., Bemisia tabaci, Bibio spp., Bibio hortulanis, Bisigna spp., Blastesthia spp., Blatta spp., Blatella spp., Blepharosis spp., Bleptina spp., Boarmia spp., Bombyx spp., Bornolocha spp., Boophilus spp., Brachmia spp., Bradina spp., Brevipalpus spp., Brithys spp., Bryobia spp., Bryobia praetiosa, Bryotropha spp., Bupalus spp., Busseola spp., Busseola fusca, Cabera spp., Cacoecimorpha spp., Cadra spp., Cadra cautella, Caenurgina spp., Calipitrimerus spp., Callierges spp., Callophpora spp., Callophpora erythrocephala, Calophasia spp., Caloptilia spp., Calybites spp., Capnoptycha spp., Capua spp., Caradrina spp., Caripeta spp., Carmenta spp., Carposina spp., Carposina nipponensis, Catamacta spp., Catelaphris spp., Catoptria spp., Caustoloma spp., Celaena spp., Celypha spp., Cenopis spp., Cephus spp.. Ceramica spp., Cerapteryx spp., Ceratitis spp., Ceratophylius spp., Ceroplaster spp., Chaetocnema spp., Chaetocnema tibialis, Chamaesphecia spp., Charanvca spp., Cheimophila spp., Chersotis spp., Chiasmia spp., Chilo spp., Chionodes spp., Chorioptes spp., Choristoneura spp., Chrysaspidia spp., Chrysodeixis spp., Chrysomya spp., Chrysomphalus spp., Chrysomphalus dictyospermi, Chrysomphalus aonidium, Chrysoteuchia spp., Cilix spp., Cimex spp., Clysia spp., Clysia ambiguella, Clepsis spp., Cnaemidophorus spp., Cnaphalocrocis spp., Cnephasia spp., Coccus spp., Coccus hesperidum, Cochylis spp., Coleophora spp., Colotois spp., Commophila spp., Conistra spp., Conopomorpha spp., Corcyra spp., Cornutiplusia spp., Cosmia spp., Cosmopolites spp., Cosmopterix spp., Cossus spp., Costaeonvexa spp., Crambus spp., Creatonotos spp., Crocidolomia spp., Crocidolomia binotalis, Croesia spp., Crymodes

PL 211 483 B1 spp., Cryptaspasma spp., Cryptoblabes spp., Cryptocala spp., Cryptophlebia spp., Cryptophlebia leuoctreta, Cryptoptila spp., Ctenopseustis spp., Ctenocephalides spp., Cucullia spp., Curculio spp., Culex spp., Cuterebra spp., Cydia spp., Cydia pomonella, Cymbalophora spp., Dactylethra spp., Dacus spp., Dadica spp., Damalinea spp., Dasychira spp., Decadarchis spp., Decodes spp., Deilephila spp., Deltodes spp., Dendrolimus spp., Depressaria spp., Dermestes spp., Dermanyssus spp., Dermanyssus gallinae, Diabrotica spp., Diaohrysia spp., Diaphania spp., Diarsia spp., Diasemia spp., Diatraea spp., Diceratura spp., Dichomeris spp., Dichrocrocis spp., Dichrorampha spp., Dicycla spp., Dioryctria spp., Diparopsis spp., Diparopsis castanea, Dipleurina spp., Diprion spp., Diprionidae, Discestra spp., Distantiella spp., Distantiella theobroma, Ditula spp., Diurnea spp., Doratopteryx spp.. Drepana spp., Drosphila spp., Drosphila melanogaster, Dysauxes spp., Dysdercus spp., Dysstroma spp., Eana spp., Earias spp., Ecclitica spp., Ecdytolopha spp., Ecpyrrhorrhoe spp., Ectomyelois spp., Eetropis spp., Egira spp., Elasmopalpus spp., Emmelia spp., mpoasca spp., Empyreuma spp., Enargia spp., Enarmonia spp., Endopiza spp., Endothenia spp., Endotricha spp., Eoreuma spp,, Eotetranychus spp., Eotetranychus carpini, Epagoge spp., Epelis spp., Ephestia spp., Ephestiodes spp., Epiblema spp,, Epiehoristodes spp., Epinotia spp., Epiphyas spp., Epiplema spp., Epipsestis spp., Epirrhoe spp., Episimus spp., Epitymbia spp., Epllachna spp., Erannis spp., Erastria spp., Eremnus spp., Ereunetis spp., Eriophyes spp., Eriosoma spp., Eriosoma lanigerura, Erythroneura spp., Estigmene spp., Ethmia spp., Etiella spp., Euagrotis spp., Eucosma spp., Euehlaena spp., Euelidia spp., Eueosma spp., Euchistus spp., Eucosmomorpha spp., Eudonia spp., Eufidonia spp., Euhyponomeutoides spp., Eulepitodes spp., Eulia spp., Eulithis spp., Eupithecia spp., Euplexia spp., Eupoecilia spp., Eupoecilia ambiguella, Euproctis spp., Eupsilia spp., Eurhodope spp., Eurois spp., Eurygaster spp., Eurythmia spp., Eustrotia spp., Euxoa spp., Euzophera spp., Evergestis spp., Evippe spp., Exartema spp., Fannia spp., Faronta spp., Feltia spp., Filatima spp., Fishia spp., Frankliniella spp., Fumibotys spp., Gaesa spp., Gasgardia spp., Gastrophilus spp., Gelechia spp., Gilpinia spp., Gilpinia polytoma, Glossina spp., Glyphipterix spp., Glyphodes spp., Gnorimoschemini spp., Gonodonta spp., Gortyna spp., Gracillaria spp., Graphania spp., Grapholita spp., Grapholitha spp., Gravitarmata spp., Gretchena spp., Griselda spp., Gryllotalpa spp,, Gynaephora spp., Gypsonoma spp., Hada spp., Haematopinus spp., Halisidota spp., Harpipteryx spp., Harrisina spp., Hedya spp., Helicoverpa spp., Heliophobus spp., Heliothis spp., Hellula spp., Helotropa spp., Hemaris spp., Hercinothrips spp., Herculia spp., Hermonassa spp., Heterogenea spp., Holomelina spp., Homadaula spp,, Homoeosoma spp., Homoglaea spp., Homohadena spp,, Homona spp., Homonopsis spp., Hoplocampa spp., Hoplodrina spp,, Hoshinoa spp,, Hxalomma spp., Hydraecia spp., Hydriomena spp., Hyles spp., Hyloicus spp., Hypagyrtis spp., Hypatima spp., Hyphantria spp., Hyphantria cunea, Hypocala spp., Hypocoena spp., Hypodema spp,, Hyppobosca spp,, Hypsipyla spp,, Hyssia spp., Hysterosia spp,, Idaea spp., Idia spp., Ipimorpha spp., Isia spp., Isochorista spp., Isophrictis spp,, Isopolia spp,, Isotrias spp,, Ixodes spp., Itame spp., Jodia spp,, Jodis spp,, Kawabea spp., Keiferia spp,, Keiferia lycopersicella, Labdia spp,, Lacinipolia spp., Lambdina spp,, Lamprothritpa spp., Laodelphax spp., Laskus spp., Laspeyresia spp., Leptinotarsa spp., Leptinotarsa decemlineata, Leptocorisa spp., Leptostales spp., Lecanium spp., Lecanium comi, Lepidosaphes spp., Lepisma spp., Lepisma saccharina, Lesmone spp., Leucania spp., Leucinodes spp., Leucophaea spp., Leucophaea maderae, Leucoptera spp., Leucoptera scitella, Linognathus spp., Liposcelis spp., Lissorhoptrus spp., Lithacodia spp., Lithocolletis spp., Lithomoia spp., Lithophane spp., Lixodessa spp., Lobesia spp., Lobesia botrana, Lobophora spp., Locusta spp., Lomanaltes spp., Lomographa spp., Loxagrotis spp., Loxostege spp., Lucilia spp., Lymantria spp., Lymnaecia spp., Lyonetia spp., Lyriomyza spp., Macdonnoughia spp., Macrauzata spp., Macronoctua spp., Macrosiphus spp., Malacosoma spp., Maliarpha spp., Mamestra spp., Mamestra brassicae, Manduca spp,, Manduca sexta, Marasmia spp., Margaritia spp., Matratinea spp., Matsumuraeses spp., Melanagromyza spp., Melipotes spp., Melissopus spp,, Melittia spp,, Melolontha spp., Meristis spp., Meritastis spp., Merophyas spp., Mesapamea spp., Mesogona spp,, Mesoleuca spp., Metanema spp,, Metendothenia spp., Metzneria spp., Micardia spp,, Microcorses spp,, Microleon spp,, Mnesictena spp., Mocis spp., Monima spp., Monochroa spp., Monomorium spp., Monomorium pharaonis, Monopsis spp,, Morrisonia spp,, Musca spp., Mutuuraia spp,, Myelois spp., Mythimna spp,. Myzus spp., Naranga spp., Nedra spp,, Nemapogon spp,, Neodiprion spp., Neosphaleroptera spp., Nephelodes spp., Nephotettix spp,, Nezara spp., Nilaparvata spp,, Niphonympha spp,, Nippoptilia spp,, Noctua spp,, Nola spp,, Notocelia spp,, Notodonta spp., Nudaurelia spp., Ochropleura spp., Ocnerostoma spp., Oestrus spp., Olethreutes spp,, Oligia spp,, Olindia spp,, Olygonychus spp,, Olygonychus gallinae, Oncocnemis spp., Operophtera spp., Ophisma spp., Opogona spp., Oraesia spp., Orniodoros spp., Orgyia spp., Oria

PL 211 483 B1 spp., Orseolia spp., Orthodes spp., Orthogonia spp., Orthosia spp., Oryzaephilus spp., Oscinelia spp., Oscinella frit, Osminia spp., Ostrinia spp., Ostrinia nubilalis, Otiorhynchus spp., Ourapteryx spp., Pachetra spp., Pachysphinx spp., Pagyda spp., Paleacrita spp., Paliga spp., Palthis spp., Pammene spp., Pandemis spp., Panemeria spp., Panolis spp., Panolis flammea, Panonychus spp., Parargyresthia spp., Paradiarsia spp., Paralobesia spp., Paranthrene spp., Parapandemis spp., Parapediasia spp., Parastichtis spp., Parasyndemis spp., Pa-ratoria spp., Pareromeme spp., Pectinophora spp., Pectinophora gossypiella, Pediculus spp., Pegomyia spp., Pegomyia hyoscyami, Pelochrista spp., Pennisetia spp., Penstemonia spp., Pemphigus spp., Peribatodes spp., Peridroma spp., Perileucoptera spp., Periplaneta spp., Perizoma spp., Petrova spp., Pexicopia spp., Phalonia spp., Phalonidia spp., Phaneta spp., Phlyctaenia spp., Phlyctinus spp., Phorbia spp,, Phragmatobia spp., Phricanthes spp., Phthorimaea spp., Phthorimaea operculella, Phyllocnistis spp., Phyllocoptruta spp., Phyllocoptruta oleivora, Phyilonorycter spp., Phyllophila spp., Phylloxera spp., Pieris spp., Pieris rapae, Piesma spp., Planococus spp.. Planotortrix spp., Platyedra spp., Platynota spp., Platyptilia spp., Platysenta spp., Plodia spp., Plusia spp., Plutella spp., Plutella xylostella, Podosesia spp., Polia spp,, Popillia spp., Polymixis spp., Polyphagotarsonemus spp., Polyphagotarsonemus latus, Prays spp., Prionoxystus spp., Probole spp., Proceras spp., Prochoerodes spp., Proeulia spp., Proschistis spp., Proselena spp., Proserpinus spp., Protagrotis spp., Proteoteras spp., Protobathra spp., Protoschinia spp., Pselnophorus spp., Pseudaletia spp., Pseudanthonornus spp., Pseudaternelia spp., Pseudaulacaspis spp., Pseudexentera spp., Pseudococus spp., Pseudohermenias spp., Pseudoplusia spp., Psoroptes spp., Psylla spp., Psylliodes spp., Pterophorus spp., Ptycholoma spp., Pulvinaria spp., Pulvinaria aethiopica, Pyralis spp., Pyrausta spp., Pyrgotis spp., Pyrreferra spp., Pyrrharctia spp., Quadraspidiotus spp., Rancora spp., Raphia spp., Reticultermes spp., Retinia spp., Rhagoletis spp., Rhagoletis pomonella, Rhipicephalus spp., Rhizoglyphus spp., Rhizopertha spp., Rhodnius spp., Rhophalosiphum spp., Rhopobota spp., Rhyacia spp., Rhyacionia spp., Rhynchopacha spp., Rhyzosthenes spp., Rivula spp., Rondotia spp., Rusidrina spp., Rynchaglaea spp., Sabulodes spp., Sahlbergella spp., Sahlbergella singularis, Saissetia spp,. Sarnia spp., Sannina spp., Sanninoidea spp., Saphoideus spp., Sarcoptes spp., Sathrobrota spp., Scarabeidae, Sceliodes spp., Schinia spp., Schistocerca spp., Schizaphis spp., Schizura spp., Schreckensteinia spp., Sciara spp., Scirpophaga spp., Scirthrips auranti, Scoparia spp., Scopula spp., Scotia spp., Scotinophara spp., Scotogramma spp., Scrobipalpa spp., Scrobipalpopsis spp., Semiothisa spp., Sereda spp., Sesamia spp., Sesia spp., Sicya spp., Sideridis spp., Simyra spp., Sineugraphe spp., Sitochroa spp., Sitobion spp., Sitophilus spp., Sitotroga spp., Solenopsis spp., Smerinthus spp., Sophronia spp., Spaelotis spp., Spargaloma spp., Sparganothis spp., Spatalistis spp., Sperchia spp., Sphecia spp., Sphinx spp., Spilonota spp., Spodoptera spp., Spodoptera littoralis, Stagmatophora spp., Staphylinochrous spp., Stathmopoda spp., Stenodes spp., Sterrha spp., Stomoxys spp., Strophedra spp., Sunira spp., Sutyna spp., Swammerdamia spp., Syllomatia spp., Sympistis spp., Synanthedon spp., Synaxis spp., Syncopacma spp., Syndemis spp., Syngrapha spp., Synthomeida spp., Tabanus spp., Taeniarchis spp., Taeniothrips spp., Tannia spp., Tarsonemus spp., Tegulifera spp., Tehama spp., Teleipdes spp., Telorta spp., Tenebrio spp., Tephrina spp., Teratogiaea spp., Terricula spp., Tethea spp., Tetranychus spp., Thalpophila spp., Thaumetopoea spp., Thiodia spp., Thrips spp., Thrips palmi, Thrips tabaci, Thyridopteryx spp., Thyris spp., Tineol spp., Tipula spp., Tortricidia spp., Tortrix spp., Trachea spp., Trialeurodes spp., Trialeurodes vaporariorum, Triatoma spp., Triaxomera spp., Tribolium spp., Tricodectes spp., Trichoplusia spp., Trichoplusia ni, Trichoptilus spp., Trioza spp., Trioza erytreae, Triphaenia spp., Triphosa spp., Trogoderma spp., Tyria spp., Udea spp., Unaspis spp., Unaspis citri, Utetheisa spp., Valeriodes spp., Vespa spp., Vespamima spp., Vitacea spp., Vitula spp., Witlesia spp., Xan-thia spp., Xanthorhoe spp., Xanthotype spp., Xenomicta spp., Xenopsylia spp., Xenopsylla cheopsis, Xestia spp., Xylena spp., Xylomyges spp., Xyrosaris spp., Yponomeuta spp., Ypsolopha spp., Zale spp., Zanclognathus spp., Zeiraphera spp., Zenodoxus spp., Zeuzera spp., Zygaena spp.

Jest także możliwe niszczenie szkodników klasy nicieni, z zastosowaniem związków według wynalazku. Takie szkodniki obejmują, na przykład szkodniki takie jak, mątwik korzeniowy, nicienie tworzące torbiele oraz także nicienie łodygowe i liściowe;

zwłaszcza spośród Heterodera spp., np. Heterodera schachtii, Heterodora avenae i Heterodera trifolii; Globodera spp., np. Globodera rostochiensis; Meloidogyne spp., np. Meloidogyne incognita i Meloidogyne javanica; Radopholus spp., np. Radopholus similis; Pratylenchus, np. Pratylenchus neglectans i Pratylenchus penetrans; Tylenchulus, np. Tylenchulus semipenetrans; Longidorus, TrichoPL 211 483 B1 dorus, Xiphinema, Ditylenchus, Apheenchoides i Anguina; zwłaszcza Meloidogyne, np. Meloidogyne incognita i Heterodera, np. Heterodera glycines.

Szczególnie ważną postacią wykonania niniejszego wynalazku jest zastosowanie związków o wzorze (I) według wynalazku do ochrony roślin przeciwko drobnoustrojowym szkodnikom zjadającym rośliny.

Działanie związków według wynalazku i kompozycji je zawierających przeciwko szkodnikom zwierzęcym może być znacznie poszerzone i przystosowane do określonych warunków przez dodanie innych środków owadobójczych, roztoczobójczych lub nicieniobójczych. Odpowiednie składniki obejmują, na przykład, przedstawicieli następujących klas substancji czynnych: związki fosforoorganiczne, nitrofenole i ich pochodne, formamidyny, moczniki, karbaminiany, pyretroidy, chlorowcowane węglowodory, neonikotynoidy i preparaty Bacillus thuringiensis.

Przykłady szczególnie odpowiednich partnerów do mieszania obejmują: azametyfos; chlorfenwinfos; cypermetrynę, cypermetrynę o dużej zawartości izomeru cis; cyromazynę; diafentiuron; diazynon; dichlorwos; dikrotofos; dicyklanil; fenoksykarb; fluazuron; furatiokarb; izazofos; jodofenfos; kinopren; lufenuron; metakryfos; metydation; monokrotofos; fosfamidon; profenofos; diofenolan; związki, które można otrzymać ze szczepu Bacillus thuringiensis GC91 lub ze szczepu NOTCH 821; pymetrozyna; bromopropylat; metoprehe; disulfoton; chinalfos; taufluwalinat; tiocyklam; tiometon; aldikarb; metyloazynfos; benfurakarb; bifentryna; buprofezyna; karbofuran; dibutyloaminotio; kartap; chlorfluazuron; chlorpiryfos; klotianidyna; cyflutryna; lambda-cyhalotryna; alfacypermetryna; zeta-cypermetryna; deltametryna; diflubenzuron; endosulfan; etiofenkarb; fenitrotion; fenobukarb; fenwalerat; formotion; metiokarb; heptenofos; imidaklopryd; izoprokarb; metamidofos; metomyl; mewinfos; paration; metyloparation; fosalon; pirymikarb; propoksur; teflubenzuron; terbufos; triazamat; fenobukarb; tebufenozyd; fipronil; beta-cyflutryna; silafluofen; fenpiroksimat; pirydaben; pirydalil; fenazachina; piryproksyfen; pirymidyfen; nitenpiram; acetamipryd; emamektyna; benzoesan emamectyny; spinosad; ekstrakt roślinny skuteczny przeciwko owadom; preparat, który zawiera nicienie i jest czynny przeciw owadom; preparat otrzymywany z Bacillus subtilis; preparat, który zawiera grzyby i jest aktywny przeciw owadom; preparat, który zawiera wirusy i jest aktywny przeciw owadom; abamektyna, chlorfenapyr; acefat; akrynatryna; alanykarb; alfametryna; amitraz; AZ 60541; azynfos A; azynfos M; azocyklotyna; bendiokarb; bensultap; betacyflutryna; BPMC; brofenproks; bromofos A; bufenkarb; butokarboksyna; butylopirydaben; kadusafos; karbaryl; karbofenotion; chloetokarb; chloretoksyfos; chlormefos; cisresmetryna; clocytryna; clofentezyna; cyjanofos; cykloprotryna; cyheksatyna; demeton M; demeton S; metylodemeton S; dichlofention; diklifos; dietion; dimetoat; dimetylowinfos; dioksation; edifenfos; esfenwalerat; etion; etofenproks; etoprofos; etrymfos; fenamifos; tlenek fenbutacyny; fenotiokarb; fenpropatryna; fenpirad; fention; fluazynam; flucykloksuron; flucytrynat; flufenoksuron; flufenproks; fonofos; fostiazat; fubfenproks; HCH; heksaflumuron; heksytiazoks; IKI-220; iprobenfos; izofenfos; izoksation; iwermektyna; malation; mekarbam; mesulfenfos; metaldehyd; metolkarb; milbemektyna; moksydektyna; naled; NC 184; nitiazyna; ometoat; oksamyl; oksydemeton M; oksydeprofos; permetryna; fentoat; forat; fosmet; foksem; pyrimifos M; pyrimifos E; promekarb; propafos,- protiofos; protoat; pirachlofos; piradafention; piresmetryna; piretrum; tebufenozyd; salition; sebufos; sulfotep; sulprofos; tebufenpirad; tebupirymfos; teflutryna; temefos; terbam; tetrachlorwinfos; tiaklopryd; tiafenoks; tiametoksam; tiodikarb; tiofanoks; tionazyna; turyngiensyna; tralometryna; triaraten; triazofos; triazuron; trichlorfon; triflumuron; trimetakarb; wamidotion; ksylilkarb; YI 5301/5302; zetametryna; DPX-MP062 -indoksakarb; metoksyfenozyd; bifenazat; XMC (3,5-metylokarbaminian ksylilu); lub patogenny grzyb Metarhizium anisopliae.

Związki według wynalazku mogą być stosowane do niszczenia, tzn. do hamowania rozprzestrzeniania się lub niszczenia, szkodników wymienionego typu występujących na roślinach, zwłaszcza na roślinach użytecznych i dekoracyjnych w rolnictwie, w ogrodnictwie i leśnictwie, lub na częściach roślin, takich jak owoce, kwiatostany, liście, łodygi, bulwy czy korzenie, przy czym w pewnych wypadkach części roślin, które rosną dalej są wciąż chronione przeciw tym szkodnikom.

Docelowe rośliny hodowlane obejmują zwłaszcza zboża, takie jak pszenica, jęczmień, żyto, owies, ryż, kukurydzę i sorgo; buraki, takie jak buraki cukrowe i buraki paszowe; owoce, takie jak, owoce ziarnkowe, owoce pestkowe i owoce miękkie, takie jak jabłka, gruszki, śliwki, brzoskwinie, migdały, wiśnie i owoce jagodowe, np., truskawki, maliny i jeżyny; rośliny strączkowe, takie jak fasole, soczewice, groch i soja; rośliny oleiste, takie jak rzepak, gorczyca, mak, oliwki, słonecznik, orzechy kokosowe, rącznik, kakao i orzeszki ziemne; dyniowate, takie jak dynie, ogórki i melony; rośliny włókniste, takie jak bawełna, len, konopie i juta; owoce cytrusowe, takie jak pomarańcze, cytryny, grejpfru14

PL 211 483 B1 ty i mandarynki; warzywa, takie jak szpinak, sałata, szparagi, kapusta, marchew, cebula, pomidory, ziemniaki i papryka; lauraceae, takie jak awokado, cynamon i kamfora oraz tytoń, orzechy, kawa, bakłażany, trzcina cukrowa, herbata, pieprz, winogrona, chmiel, banany, rośliny kauczukowe i ozdobne.

Dalszymi dziedzinami stosowania związków według wynalazku jest ochrona przechowywanych towarów i przechowalni oraz ochrona surowców oraz także w dziedzinie higieny, zwłaszcza ochrona zwierząt domowych i zwierząt hodowlanych przeciw szkodnikom, wymienionego typu, bardziej konkretnie ochrona zwierząt domowych, zwłaszcza kotów i psów przed zarażeniem pchłami, kleszczami i nicieniami.

Wynalazek dotyczy więc także kompozycji szkodnikobójczych, takich jak koncentraty emulsyjne, koncentraty zawiesinowe, roztwory do bezpośredniego natrysku lub do rozcieńczania, pasty do rozprowadzania, emulsje do rozcieńczania, proszki zwilżalne, proszki rozpuszczalne, proszki do dyspergowania, proszki zwilżalna, proszki pyliste, granulaty i substancje zakapsułkowane w polimerach, które zawierają przynajmniej jeden związek według wynalazku, przy czym wyboru preparatu dokonuje się zgodnie z przewidywanym celem stosowania i panującymi warunkami.

Składnik czynny stosuje się w rych kompozycjach w postaci czystej, w postaci stałego składnika czynnego, na przykład, o określonej wielkości cząstek lub korzystnie razem z przynajmniej jednym zwykłym składnikiem, pomocniczym stosowanym do sporządzania preparatów, takim jak wypełniacze, np. rozpuszczalniki lub stałe nośniki lub substancjami powierzchniowo czynnymi (surfactant). W dziedzinie niszczenia pasożytów u ludzi, zwierząt domowych, inwentarza hodowlanego i zwierząt towarzyszących człowiekowi jest oczywiste, że stosuje się tylko związki tolerowane fizjologicznie.

Rozpuszczalnikami są na przykład , nie uwodornione lub częściowo uwodornione węglowodory aromatyczne, korzystnie frakcje C8-C12-alkilobenzenów, takie jak mieszaniny ksylenów, alkilowanych naftalenów lub tetrahydronaftalen, węglowodory alifatyczne lub cykloalifatyczne, takie jak parafiny lub cykloheksan, alkohole, takie jak etanol, propanol lub butanol, glikole oraz ich estry i etery, takie jak glikol propylenowy, eter glikolu dipropylenowego, glikol etylenowy lub eter monometylowy lub -etylowy glikolu etylenowego, ketony, takie jak cykloheksanon, izoforon lub alkohol diacetonowy, rozpuszczalniki silnie polarne, takie jak N-metylopirolidon-2, dimetylosulfotlenek lub N,N-dimetyloformamid, woda, nie epoksydowane lub epoksydowane oleje roślinne, takie jak nie epoksydowany lub epoksydowany olej rzepakowy, rącznikowy, olej z orzechów kokosowych, olej sojowy i oleje silikonowe.

Stałe nośniki stosowane, na przykład, do proszków do opylania i proszków do dyspergowania, są z reguły proszkami stałych minerałów, takich jak kalcyt, talk, kaolin, montmorylonit lub atapulgit. Można także dodawać silnie zdyspergowane kwasy krzemowe lub silnie zdyspergowane polimery absorbujące, w celu polepszenia własności fizycznych. Granulowane absorbujące nośniki w postaci granulatu są typu porowatego, takie jak pumeks, kruszona cegła, sepiolit lub bentonit a nie sorpcyjnym, materiałem nośnikowym są kalcyt lub piasek. Można stosować ponadto szeroką gamę granulowanych materiałów nieorganicznej lub organicznej natury, w szczególności dolomit lub mielone resztki roślinne.

Związki powierzchniowo czynne są, zależnie od natury związku czynnego przeznaczonego do sporządzenia preparatu, niejonowymi, kationowymi i/lub anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi lub mieszaninami związków powierzchniowo czynnych o dobrych własnościach emulgujących, dyspergujących i zwilżających. Środki powierzchniowo czynne wymienione niżej powinny być uważane jedynie jako przykładowe; wiele innych środków powierzchniowo czynnych, stosowanych zwykle w technologii sporządzania preparatów, które nadają się do niniejszego wynalazku zostało opisane w literaturze związanej.

Niejonowymi środkami powierzchniowo czynnymi są w szczególności, pochodne eterowe alkoholi alifatycznych i cykloalifatycznych i poliglikoli, nasyconych lub nienasyconych kwasów tłuszczowych i alkilofenoli, które mogą zawierać 3 do 30 grup eteru glikolu i 8 o 20 atomów węgla w (alifatycznym) rodniku węglowodorowym i 6 do 18 atomów węgla w rodniku alkilowym alkilofenolu. Substancjami, które są dodatkowo odpowiednie, są addukty poli(tlenku etylenu) rozpuszczalne w wodzie, zawierające 20 do 250 jednostek eteru glikolu etylenowego i 10 do 10 do 100 grup eterowych glikolu propylenowego, z glikolem propylenowym, glikolem etylenodiaminopropylenowym i glikolem alkilopropylenowym zawierającym 1 do 10 atomów węgla w łańcuchu alkilowym. Wymienione związki zawierają zwykle 1 do 5 jednostek glikolu etylenowego na jednostkę glikolu propylenowego. Przykładami są eter polietoksyetanolowy nonylofenolu, etery poliglikolowe oleju rącznikowego, addukty poli(tlenku etylenu)-poli(tlenku propylenu), tributylofenoksy-polietoksyetanol, poli(glikol etylenowy) i oktylofenokPL 211 483 B1 sypolietoksyetanol. Innymi substancjami są estry kwasów tłuszczowych z eterem polioksyetylenowym sorbitu, takie jak trioleinian eteru polioksyetylenowego z sorbitem.

Kationowymi substancjami powierzchniowo czynnymi są w szczególności, czwartorzędowe sole amoniowe, które jako podstawniki zawierają przynajmniej jeden rodnik alkilowy zawierający 8 do 22 atomów C i jako dalsze podstawniki, niższe, nie-fluorowcowane lub fluorowcowane rodniki alkilowe, benzylowe lub hydroksyalkilowe. Sole znajdują się korzystnie w postaci halogenków, metylosiarczanów lub etylosiarczanów. Przykładami są chlorek stearylotrimetyloamoniowy i bromek benzylo-di(2-chloroetylo)-etyloamoniowy.

Odpowiednie anionowe środki powierzchniowo czynne mogą być zarówno mydłami rozpuszczalnymi w wodzie jak i syntetycznymi środkami powierzchniowo czynnymi rozpuszczalnymi w wodzie. Odpowiednimi mydłami są sole metali alkalicznych, metali ziem alkalicznych i podstawionych lub nie podstawionych soli amoniowych wyższych kwasów tłuszczowych (C10-C22), takie jak sole sodowe lub potasowe kwasu oleinowego lub stearynowego lub naturalnie występujących mieszanin kwasów tłuszczowych, które można otrzymać, na przykład, z oleju z orzechów kokosowych lub łoju a ponadto także sole kwasów tłuszczowych z metylotauryną. Jednak częściej stosuje się syntetyczne środki powierzchniowo czynne, w szczególności sulfoniany tłuszczowe, siarczany tłuszczowe, sulfonowane pochodne benzimidazoli lub alkiloarylosulfoniany. Sulfoniany i siarczany tłuszczowe są z reguły w postaci soli z metalami alkalicznymi, metalami ziem alkalicznych lub podstawionych czy nie podstawionych soli amoniowych i z reguły mają rodnik alkaliczny zawierający 8 do 22 atomów węgla, przy czym alkil obejmuje także jednostkę alkilową rodnika acylowego; przykładami są sole sodowe lub wapniowe kwasu ligninosulfonowego, estry kwasu dodecylosiarkowego lub mieszaniny siarczanów alkoholi tłuszczowych wytwarzanych z naturalnie występujących kwasów tłuszczowych. Obejmują one także sole estrów kwasu siarkowego i kwasów sulfonowych adduktów alkoholu tłuszczowego i tlenku etylenu. Sulfonowane pochodne benzimidazolu zawierają korzystnie 2 grupy kwasu sulfonowego i rodnik kwasu tłuszczowego mający około 8 do 22 atomów C. Alkiloarylosulfoniany są, na przykład, solami sodowymi, wapniowymi lub trietanoloamoniowymi kwasu dodecylobenzenosulfonowego, kwasu dibutylonaftalenosulfonowego lub produktu kondensacji kwasu naftaleno-sulfonowego z aldehydem. Ponadto można także stosować odpowiednie fosforany, takie jak sole estru kwasu fosforowego z adduktem p-nonylofenolu i (4-14 jednostek) tlenku etylenu lub fosfolipidy.

Kompozycja z reguły zawiera 0,1 do 99%, w szczególności 0,1 do 95% składnika czynnego i 1 do 99,9%, w szczególności 5 do 99,9% przynajmniej jednego stałego lub ciekłego środka pomocniczego, przy czym z reguły jest możliwe, żeby zawierała ona 0 do 25%, w szczególności 0,1 do 20% środka powierzchniowo czynnego (% jest w każdym wypadku % wagowym). Chociaż skoncentrowane kompozycje są z reguły bardziej korzystne jako towary rynkowe, końcowy użytkownik z reguły rozcieńcza kompozycje, które z reguły zawierają znacznie niższe stężenia związku czynnego. Korzystne kompozycje zawierają składniki w następujących zakresach (% = procent wagowy):

Koncentraty emulsyjne:

składnik czynny:

środek powierzchniowo czynny:

rozpuszczalnik:

Proszki do opylania:

składnik czynny:

stały nośnik:

Koncentraty zawiesinowe:

składnik czynny:

środek powierzchniowo czynny: woda:

Proszki zwilżalne:

składnik czynny:

środek powierzchniowo czynny: stały nośnik:

Granulat: składnik czynny: stały nośnik:

do 90%, korzystnie 5 do 20% do 30%, korzystnie 10 do 20% do 98%, korzystnie 70 do 85%

0,1 do 10%, korzystnie 0,1 do 1% 99,9 do 90%, korzystnie 99,9 do 99% do 75%, korzystnie 10 do 50% do 40%, korzystnie 2 do 30% do 24%, korzystnie 88 do 30%

0,5 do 90%, korzystnie 1 do 80%

0,5 do 20%, korzystnie 1 do 15% do 99%, korzystnie 15 do 98%

0,5 do 30%, korzystnie 3 do 15%

99,5 do 70%, korzystnie 97 do 85%

Kompozycje według wynalazku mogą zawierać także dalsze stałe lub ciekłe środki pomocnicze, takie jak stabilizatory, np., oleje roślinne lub epoksydowane oleje roślinne (np., epoksydowane oleje

PL 211 483 B1 z orzechów kokosowych, oleju rzepakowego lub oleju sojowego), środki przeciwpieniące, np. olej silikonowy, środki konserwujące, regulatory lepkości, środki wiążące, środki zapewniające kleistość oraz nawozy lub inne składniki czynne do uzyskania szczególnych efektów, np., związki roztoczobójcze, bakteriobójcze, grzybobójcze, nicieniobójcze, środki niszczące mięczaki lub selektywne herbicydy.

Produkty chroniące plony według wynalazku wytwarza się w znany sposób, w nieobecności środków pomocniczych, przez np. mielenie, przesiewanie i/lub sprasowywanie stałego składnika czynnego lub mieszaniny składników czynnych, na przykład do określonej wielkości cząstek i w obecności przynajmniej jednego środka pomocniczego, na przykład, przez dokładne wymieszanie i/lub mielenie składnika czynnego lub mieszaniny składników czynnych ze środkiem(ami) pomocniczym(i). Wynalazek dotyczy podobnie tych sposobów wytwarzania kompozycji według wynalazku i zastosowania związków o wzorze (I) do wytwarzania tych kompozycji.

Wynalazek dotyczy także sposobu nakładania produktów do ochrony plonów, tzn. sposobów niszczenia szkodników wymienionego typu sposobami takimi, jak natrysk, rozpylanie, opylanie, powlekanie, zaprawianie, rozsypywanie lub polewanie (sposoby te wybiera się pod kątem przeznaczonego celu i panujących okoliczności), oraz zastosowania kompozycji do niszczenia szkodników wymienionego typu. Typowe wielkości stężeń wynoszą od 0,1 do 1000 ppm, korzystnie 0,1 do 500 ppm składnika czynnego. Wielkości nakładane na hektar wynoszą generalnie od 1 do 2000 g składnika czynnego na hektar, zwłaszcza od 10 do 1000 g na hektar, korzystnie 20 do 500 g/ha, bardziej korzystnie 20 do 100 g/ha.

Korzystnym sposobem nakładania w miejscu ochrony plonów jest nakładanie na uliścienie roślin (nakładanie doliścienne), przy czym częstotliwość i nakładana ilość zależą od ryzyka omawianego zarażenia szkodnikami. Jednak składnik czynny może także przenikać do rośliny przez korzenie (działanie układowe), gdy siedlisko rośliny jest zaimpregnowane preparatem ciekłym, lub gdy składnik czynny jest wprowadzony w postaci stałej do siedliska rośliny, na przykład do gleby np. w postaci granulowanej (zastosowanie do gleby). W przypadku ryżu, takie granulki można wprowadzić w określonej ilości do zalewanego pola ryżowego.

Produkty do ochrony plonów według wynalazku są odpowiednie także do ochrony materiału do rozmnażania roślin, np., nasion, bulw lub ziarna lub sadzonek/zrazów roślin przeciw szkodnikom zwierzęcym. Materiał do rozmnażania może być obrabiany kompozycją przez sadzeniem: nasiona mogą być zaprawiane przed wysianiem. Składniki czynne według wynalazku mogą być także nakładane na ziarna (pokrywanie), albo przez impregnowanie ziaren w ciekłym preparacie albo przez ich pokrywanie preparatem stałym. Kompozycja może być nakładana także na miejsce zasadzenia, gdzie materiał do rozmnażania będzie zasadzony, na przykład w bruzdę dla nasion podczas siewu. Wynalazek dotyczy także takich sposobów obróbki materiału do rozmnażania roślin i materiału do rozmnażania roślin poddanego takiej obróbce.

Następujące przykłady służą do zilustrowania wynalazku. Nie ograniczają one wynalazku. Temperatury podane są w stopniach Celsjusza, stosunki mieszania rozpuszczalników podane są w częściach objętościowych. W danych dotyczących widma NMR, DMSO oznacza dimetylosulfotlenek, s oznacza singlet, t oznacza triplet, d oznacza dublet, q oznacza kwartet i m oznacza multiplet.

Przykłady wytwarzania

W następujących dalej przykładach opisano wytwarzanie pochodnych awermektyny B1 (mieszaniny pochodnych awermektyny B1a i B1b). Pochodna B1b generalnie stanowi tylko około 5 do 10% wagowych mieszaniny i z tego względu w widmie NMR zwykle można wykryć tylko pasma pochodnych B1a.

Ponieważ związki w większości przypadków występują w postaci mieszanin pochodnych awermektyny B1a i B1b, określanie własności za pomocą zwykłych danych fizycznych, takich jak temperatura topnienia czy współczynnika załamania światła ma niewielkie zastosowanie. Z tego względu, związki charakteryzuje się za pomocą spektroskopii NMR po oczyszczeniu przez chromatografię lub przez określenie czasów retencji określonych podczas analizy za pomocą HPLC (wysokosprawnej chromatografii cieczowej). Określenie „B1a” w danych fizycznych w przykładach wytwarzania odnosi się do składnika głównego, w którym R1 oznacza s.-butyl. „B1b reprezentuje drugi składnik, w którym R1 oznacza izopropyl. W przypadku związków, dla których czasy retencji podane są tylko dla pochodnej B1a, nie jest możliwe określenie czasu retencji dla składnika B1b ze względu na mały udział tej pochodnej. Ustalenie właściwego położenia w strukturze dla składników B1a i B2b przeprowadza się za pomocą spektroskopii masowej.

PL 211 483 B1

Dla analizy HPLC stosuje się następujący sposób. Warunki gradientu HPLC

rozpuszczalnik A:	0,01% kwasu trifluorooctowego w H2O
rozpuszczalnik B:	0,01% kwasu trifluorooctowego w CH3CN
czas:	A[%]	B[%]	Szybkość przepływu [pl/min]
0	80	20	500
0,1	50	50	500
10	5	95	500
15	0	100	500
17	0	100	500
17,1	80	20	500
22	80	20	500
kolumna:	YMC-Pack ODS-AQ
długość kolumny:	125 mm
średnica wewnętrzna kolumny	2 mm
temperatura:	40°C

Kolumna YMC-Pack ODS-AQ stosowana do chromatografii związków jest produkowana przez firmę YMC, Alte Raesfelder-strasse 6, 46514 Schermbeck, Niemcy.

Skróty stosowane przy podawaniu danych fizycznych mają następujące znaczenia:

s: singlet, MHz: megaherc, brs: szeroki singlet, t: triplet, m: multiplet, d: dublet, J: stałą sprzęgania; bd: szeroki dublet, LCMS: spektrometria masowa chromatografii cieczowej , tRT: czas retencji w minutach; M+H: pik masowy plus H, M+Na: pik masowy plus Na, TBDMS w przykładach oznacza rodnik -Si(CH3)2(t.-butylowy). Stosunki mieszania rozpuszczalników są podane w częściach objętościowych. Pod nazwą „eter rozumie się eter dietylowy.

P r z y k ł a d P.1: 4-O-benzyloksymetylo-awermektyna B1

Etap A: Do roztworu 0,5 g 5-OTBDMS-awermektyny B₁ i 0,26 g N,N-diizopropyloetylaminy w 10 ml dichlorometanu w 0°C dodaje się 276 mg chlorku benzyloksymetylu. Mieszaninę miesza się w 35°C przez 12 godzin. Mieszaninę reakcyjną schładza się do temperatury pokojowej, wylewa do wody, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią, z otrzymaniem surowej 5-OTBDMS-4-O-benzyloksymetylo-awermektyny B1, którą stosuje się bezpośrednio jak niżej.

Etap B; Do roztworu 5-OTBDMS-4-O-benzyloksymetylo-awermektyny B₁ (otrzymanej w etapie

A) w 10 ml tetrahydrofuranu dodaje się 2,2 ml roztworu HF-pirydyna (składającego się z 25 g 70%

HF-pirydyna, 27,5 ml tetrahydrofuranu i 12,5 ml pirydyny) i mieszaninę miesza się w temperaturze

PL 211 483 B1 pokojowej przez 12 godzin, wylewa do wody, ekstrahuje octanem etylu; fazę organiczną wymywa się nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, suszy nad siarczanem sodu i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą preparatywnej HPLC z otrzymaniem 4-O-benzyloksymetylo-awermektyny B1. LCMS: B1a: tRT: 12,16 min, 1015 (M+Na).

P r z y k ł a d P.2: 4-epi-O-(2-metoksyetoksymetylo)-awermektyna B1

Etap A: Do roztworu 0,3 g 5-OTBDMS-4-epi-awermektyny B₁ i 0,31 g N,N-diizopropyloetyloaminy w 5 ml dichlorometanu w 0°C dodaje się 0,21 ml chlorku 2-metoksyetoksymetylu. Mieszaninę miesza się pod chłodnicą zwrotną przez 6 godzin. Mieszaninę reakcyjną schładza się do temperatury pokojowej, wylewa do wody, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią, z otrzymaniem surowej 5-OTBDMS-4-epi-O-(2-metoksyetoksymetylo)-awermektyny B1, którą stosuje się bezpośrednio jak niżej.

Etap B: Do roztworu 5-OTBDMS-4-epi-O-(2-metoksyetoksymetylo)-awermektyny B₁ w 10 ml tetrahydrofuranu dodaje się 3,5 ml roztworu HF-pirydyna (składającego się z 25 g 70% HF-pirydyna,

27,5 ml tetrahydrofuranu i 12,5 ml pirydyny) i mieszaninę miesza się w 50°C przez 2,5 godziny, wylewa do wody, ekstrahuje octanem etylu, fazę organiczną wymywa się nasyconym roztworem wodorowęglanu sodu, suszy nad siarczanem sodu i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 1/1) z otrzymaniem 4-epi-O-(2-metoksyetoksymetylo)-awermektyny B1. LCMS: B1a: tRT: 9,37 min, 983,5 (M+Na), 961,6 (M+H); B1a: tRT: 8,65 min, 969,5 (M+Na).

P r z y k ł a d P.3: Monosacharyd 4'-O-butoksymetylo-awermektyny B1

Etap A: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-awermektyny B₁ (420 mg) i N,N-diizopropyloetyloaminy (0,4 ml) w dichlorometanie (5 ml) w temperaturze pokojowej dodaje się eter chlorometylowo-n-butylowy (220 mg). Mieszaninę miesza się w 35°C przez 24 godziny. Mieszaninę reakcyjną wylewa do solanki, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu, 4/1) z otrzymaniem monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-butoksymetylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

PL 211 483 B1

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-butoksymetylo-awermektyny B₁ (200 mg) w metanolu (5 ml) w 0°C dodaje się kwas metanosulfonowy (0,02 ml). Mieszaninę miesza się przez 1 godzinę i wylewa do nasyconego roztworu wodorowęglanu sodu, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 3/0) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-butoksymetylo-awermektyny B1. monosacharyd 4'-O-butoksymetylo-awermektyny B1: B1a C46H70O12, MW: 814,5, LCMS: B1_a: tRT: 11,4 min, 837, 3 (M+Na); 1H NMR (300 MHz, CDCI3) wybrane dane, 5H (ppm): 3,15 (t, J=8,5 Hz, 1H, CH-4'), 3,28 (m, 1H, CH-2) , 3,44 (s, 3H, OCH3). B1a C45H68O12, MW: 800,5, LCMS: tRT: 10,6 min,

823,5 (M+Na);

P r z y k ł a d P.4: Monosacharyd 4'-O-(1-acetoksy-etoksy)metylo-awermektyny B1

Etap A: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-awermektyny B₁ (422 mg) i N,N-diizopropyloetyloaminy (0,9 ml) w dichlorometanie (5 ml) w temperaturze pokojowej dodaje się 1-acetoksy-2-chlorometoksyetan (610 mg). Mieszaninę miesza się w 45°C przez 32 godziny. Mieszaninę reakcyjną wylewa do solanki, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu, 4/1) z otrzymaniem monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-acetoksyetoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-acetoksy-etoksy)metylo-awermektyny B₁ (384 mg) w tetrahydrofuranie (5 ml) dodaje się pirydynę (0,2 ml) i 0,2 ml roztworu 70% HF-pirydyna. Mieszaninę miesza się przez 18 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do wodnego roztworu NaHCO3 (50%), ekstrahuje octanem etylu, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 1/1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(1-acetoksy-etoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(1-acetoksy-etoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C46H68O14, MW: 844,5, LCMS: B1a: tRT: 8,49 min, 867,5 (M+Na); B1b C45H66O12, MW: 830,5, LCMS: tRT: 7,82 min, 853,5 (M+Na);

P r z y k ł a d P.5: Monosacharyd 4'-O-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B1

PL 211 483 B1

Etap A: Do metanolowego roztworu (10 ml) monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-acetoksy-etoksy)metylo-awermektyny B₁ (410 mg) schłodzonego do 0°C dodaje się wodorotlenek amonu (2 ml, 25% w H2O). Mieszaninę miesza się w temperaturze pokojowej przez 4 godziny i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu, 1/1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-0-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B₁ (140 mg) w tetrahydrofuranie (2 ml) dodaje się pirydynę (80 i roztwór 70% HF-pirydyna (80 μ^. Mieszaninę miesza się przez 5 dni w temperaturze pokojowej, wylewa do wodnego roztworu NaHCO3 (50%) ekstrahuje octanem etylu, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowa gowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 3/7) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C44H66O13, MW: 802,5, LCMS: tRT: 6,99 min, 825,4 (M+Na); B1b C43H64O13, MW: 788, 4, LCMS: tm: 6,35 min, 811,4 (M+Na);

P r z y k ł a d P.6: Monosacharyd 4'-O-(1-metoksymetoksy-etoksy)-metylo-awermektyny B1

Etap A: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B₁ (138 mg) i N,N-diizopropyloetyloaminy (90 μθ w dichlorometanie (5 ml) w temperaturze pokojowej dodaje się eter metylowo-chlorometylowy (29 ul). Mieszaninę miesza się w 35°C przez 20 godzin. Mieszaninę reakcyjną wylewa do wody, ekstrahuje dichlorometanem, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu, 7/3) z otrzymaniem monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-metoksymetoksyetoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-metoksymetoksy-etoksy)metyloawermektyny B₁ (100 mg) w tetrahydrofuranie (1,5 ml) dodaje się pirydynę (50 μθ i roztwór 70% HF-pirydyna (50 μ^. Mieszaninę miesza się przez 48 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 1/1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(1-metoksymetoksyetoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(1-metoksymetoksyetoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C46H70O14, MW:

846,5, LCMS: tRT: 8,73 min, 869,4 (M+Na); B1b C45H68O14, MW: 832,5, LCMS: tRT: 7,89 min, 855,4 (M+Na).

PL 211 483 B1

P r z y k ł a d P.7: Monosacharyd 4'-O-(1-azydo-etoksy)metylo-awermektyny B1

Etap A: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-hydroksy-etoksy)metylo-awermektyny B₁ (642 mg) w N,N-dimetyloacetamidzie (7 ml) schłodzonego do 0°C w temperaturze pokojowej dodaje się trifenylofosfinę (551 mg) i tetrabromo-metan) (696 mg). Mieszaninę miesza się przez 0,5 godziny, po czym dodaje się azydek sodu (228 mg). Mieszaninę reakcyjną miesza się w 40°C przez 1 godzinę a następnie wylewa do wody, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu, 5/1) z otrzymaniem monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-azydo-etoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-azydo-etoksy)metylo-awermektyny B₁(98 mg) w tetrahydrofuranie (2,0 ml) dodaje się pirydynę (50 pl) i 70% roztwór HF-pirydyna (50 pl). Mieszaninę miesza się przez 48 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do wodnego roztworu NaHCO3 (50%), ekstrahuje octanem etylu, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 1/1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(1-azydo-etoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(1-azydo-etoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C44H65N3O12, MW: 827,5, LCMS: tRT: 9,76 min, 850,5 (M+Na); B1b C43H63N3O12, MW: 813,4, LCMS: tRT: 9,01 min, 836,4 (M+Na);

P r z y k ł a d P.8: Monosacharyd 4'-O-(1-amino-etoksy)metylo-awermektyny B1

Etap A: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-azydo-etoksy)metylo-awermektyny B₁dodaje się trimetylofosfinę (150 pl, roztwór 1,0 molowy w tetrahydrofuranie) i wodę (30 pl). Mieszaninę reakcyjną miesza się przez 48 godzin w temperaturze pokojowej a następnie wylewa do wody, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad MgSO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 5/1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(1-amino-etoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(1-aminoetoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C44H67NO12, MW: 801,5, LCMS: tRT 4,11 min, 802,5 (M+Na).

PL 211 483 B1

P r z y k ł a d P.9: Monosacharyd 4'-O-(1-bromometylo-1-metoksy)metylo-awermektyny B1

Etap A: Mieszaninę monosacharydu 5-OTBDMS-awermektyny B₁ (1,0 g) octanu rtęci (190 mg) i eteru winylowo-etylowego (10 ml) ogrzewa się pod chłodnicą zwrotną przez 8 h. Mieszaninę reakcyjną wylewa się do wodnego roztworu Na2SO4 i ekstrahuje octanem etylu. Suszenie nad Na2SO4 i zatężanie pod próżnią dostarcza monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-winylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się przez jego widmo masowe i widmo NMR.

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-winylo-awermektyny B₁ (200 mg) w metanolu dodaje się N-bromo-sukcynimidu (46 mg). Po mieszaniu w temperaturze pokojowej przez 24 h usuwa się rozpuszczalnik pod próżnią z otrzymaniem monosacharydu 5-OBDMS-4'-O-(1-bromometylo-1-metoksy)metylo-awermektyny B1, w postaci mieszaniny diastereoizomerów, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 5-OTBDMS-4'-O-(1-bromo-metylo-1-metoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C50H79BrO12Si, MW: 978,5, LCMS: izomer 1: tRT: 14,94 min, 979,5 (M+Na); izomer 2: tRT: 14,64 min, 1001,4 (M+Na);

Etap C: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-(1-bromometylo-1-metoksy)metylo-awermektyny B₁ (200 mg) w THF (2,0 ml) dodaje się pirydynę (50 μΊ) i roztwór 70% HF-pirydyna (100 gl). Mieszaninę miesza się przez 48 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (żel krzemionkowy, heksan/octan etylu 1/1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(1-bromometylo-1-metoksy)metylo-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(1-bromometylo-1-metoksy)metylo-awermektyny B1: B1a C44H65BrO12, MW: 864,4, LCMS: izomer 1: tRT: 10,56 min, 865,4 (M+Na); izomer 2: tRT: 10,35 min, 865,4 (M+Na);

P r z y k ł a d P.10: Monosacharyd 4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B1 o wzorze

Etap A: Mieszaninę monosacharydu 5-OTBDMS-4-epi-awermektyny B₁ (500 mg), 3,4-dihydro2H-piranu (80,7 gl) i tolueno-4-sulfonianu pirydyniowego (14,9 mg) w 4 ml CH₂CI₂ miesza się przez

PL 211 483 B1 h w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną rozcieńcza się 20 ml eteru dietylowego i wymywa wodnym roztworem NaCl. Suszenie nad Na2SO4 i zatężanie pod próżnią dostarcza dwu możliwych izomerów monosacharydu 5-OTBDMS-4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B1, które można rozdzielić przez chromatografię równowagową (heksan/octan etylu 4:1) i scharakteryzować za pomocą widma masowego i NMR.

Etap B': Do roztworu pierwszego izomeru monosacharydu 5-OTBDMS-4'-epi-O-(tetrahydropiran-2-ylo)-awermektyny B₁ (148 mg) w THF (2,5 ml) dodaje się pirydynę (244 μΐ) i roztwór 70% HF-pirydyna (83 μΐ). Mieszaninę miesza się przez 72 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii preparatywnej z otrzymaniem pierwszego izomeru monosacharydu 4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B1a: C46H63O12, MW: 812,5, LCMS: izomer 1: tRT: 10,26 min, 813,5 (M+H); 835,5 (M+Na);

Etap B: Do roztworu drugiego izomeru monosacharydu 5-OTBDMS-4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B₁ (46 mg) w THF (1 ml) dodaje się pirydynę (76 i roztwór 70% HF-pirydyna (26 μ) Mieszaninę miesza się przez 72 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii preparatywnej z otrzymaniem drugiego izomeru monosacharydu 4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-epi-O-(tetrahydro-piran-2-ylo)-awermektyny B1a: C46H68O12, MW: 812,5, LCMS: izomer 2: tRT: 11,03 min, 813,5 (M+H); 835,5 (M+Na).

Przykład P.11: Monosacharyd 4'-O-([1,4]dioksan-2-ylo)-awermektyny B1 o wzorze

Etap A: Mieszaninę monosacharydu 5-OTBDMS-4-awermektyny B₁ (500 mg), 2-fenylosulfanylo-[1,4-dioksanu (163 mg) i sita molekularnego (3 A) w 8 ml CH₂CI₂ miesza się przez 2 h w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną schładza się do -30°C i dodaje N-jodosukcynimid (267 mg) i kwas trifluorometanosulfonowy (5,1 μΐ). Po mieszaniu przez 75 minut w tej temperaturze reakcję gasi się etylodiizopropyloaminą (8,1 μΐ), rozcieńcza za pomocą 30 ml CH₂CI₂ i wymywa wodnym roztworem Na2S2O3, wodnym roztworem NaHCO3 i wodnym roztworem NaCl. Po suszeniu nad Na2SO4 i zatężaniu pod próżnią otrzymuje się monosacharyd 5-OTBDMS-4'-O-([1,4]dioksan-2-ylo)-awermektyny B1, który wyodrębnia się metodą chromatografii równowagowej (heksan/octan etylu 3:1) i charakteryzuje za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap B: Do roztworu monosacharydu 5-OTBDMS-4'-O-([1,4]dioksan-2-ylo)-awermektyny B₁(29 mg) w THF (0,7 ml) dodaje się roztwór HF-pirydyna (175 μ) Mieszaninę miesza się przez 18 godzin w temperaturze pokojowej, wylewa do nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-([1,4]dioksan-2-ylo)-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-([1,4]dioksan-2-ylo)-awermektyny B1: C45H66O13, MW: 814,5, LCMS: tRT: 10,07 min, 815,5 (M+H); 837,4 (M+Na); 832,5 (M+NH4).

PL 211 483 B1

P r z y k ł a d P.12: Monosacharyd 4'-O-(dihydro-piran-3-ono)-awermektyny B1 o wzorze

Etap A: Roztwór monosacharydu 5-OTBDMS-4-awermektyny B₁ (7100 mg), estru allilowo-6-fenylosulfanylo-tetrahydro-piran-3-ylowego kwasu węglowego (10240 mg) i 2,6-di-t.-butylopirydyny (1890 w 40,0 ml N-metylopirolidynonu w temperaturze pokojowej poddaje się działaniu N-jodosukcynimidu (7650 mg) przez 40 min. Reakcję gasi się mieszaniną wodnego roztworu Na2SO3, wodnego roztworu K2CO3 i wody. Wodną frakcję ekstrahuje się eterem dietylowym (3 razy) i fazę organiczną kolejno wymywa się wodą i wodnym roztworem NaCl. Suszenie nad Na2SO4 i zatężanie pod próżnią dostarcza mieszaniny trzech epimerów monosacharydu 4'-O-(3-alliloksykarbonylo-dihydropirano)-awermektyny B1, które można rozdzielić przez chromatografię równowagową (heksan-eter dietylowy, 1:0 do 0:1) i charakteryzować za pomocą widma masowego i widma NMR. W alternatywnym wykonaniu utrzymuje się postać mieszaniny do następnego etapu.

Etap B: Roztwór mieszaniny monosacharydów 4'-O-(3-alliloksykarbonylo-dihydro-pirano)-awermektyny B₁ (54300 mg) tetrakis(trifenylofosfino)palladu (2870 mg), trifenylofosfiny (2580 mg) butyloaminy (7460 i kwasu mówkowego w 50,0 ml tetrahydrofuranu miesza się w temperaturze pokojowej przez 4 h. Mieszaninę reakcyjną wylewa się do mieszaniny wodnego roztworu NaHCO3 i octanu etylu. Fazę wodną ekstrahuje się octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (heksan-octan etylu 3:2) z otrzymaniem mieszaniny epimerów monosacharydu 4'-O-(dihydro-piran-3-olu)-awermektyny B1, które można wyodrębnić metodą chromatografii równowagowej (heksan-eter etylowy 1:0 do 0:1) i charakteryzować za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap C: Do roztworu zawierającego chlorek oksalilu (1010 w 30 ml chlorku metylenu mieszanego w -75°C dodaje się DMSO (1390 gl) rozpuszczony w 10 ml chlorku metylenu przez 10 minut. Następnie w ciągu 15 minut w -75°C dodaje się roztwór mieszaniny monosacharydów 4'-O-(dihydropiran-3-olu)-awermektyny B1 (7550 mg) rozpuszczony w 20 ml chlorku metylenu. Mieszaninę miesza się w tej temperaturze przez 30 minut i dodaje trietyloaminę (3560 gl). Mieszaninę miesza się przez dodatkowe 10 minut w -75°C, a następnie pozostawia się w tej temperaturze pozwalając na uzyskanie temperatury O°C. Mieszaninę gasi się wodnym roztworem NaHCO₃ i fazę wodną ekstrahuje eterem dietylowym (3x). Fazę organiczną suszy się nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (heksan-octan etylu 1:3) z otrzymaniem mieszaniny dwóch epimerów monosacharydu 4'-O-(dihydro-piran-3-onu)-awermektyny B1, który miożna wyodrębnić i scharakteryzować za pomocą widma masowego i widma NMR.

Etap D: Do roztworu monosacharydu 4'-O-(dihydro-piran-3-onu)-awermektyny B₁ (90 mg) w THF (2,5 ml) dodaje się roztwór HF-pirydyna (500 gl). Mieszaninę miesza się przez 18 h w temperaturze pokojowej, wylewa do nasyconego wodnego roztworu NaHCO3, ekstrahuje octanem etylu, suszy nad Na2SO4 i zatęża pod próżnią. Pozostałość oczyszcza się metodą chromatografii równowagowej (heksan-octan etylu 1:2 do 0:1) z otrzymaniem monosacharydu 4'-O-(dihydro-piran-3-ono)-awermektyny B1, który charakteryzuje się za pomocą widma masowego i widma NMR.

monosacharyd 4'-O-(dihydro-piran-2-ono)-awermektyny B1: Pierwszy epimer: B1b C46H66O13, MW: 826,5, LCMS: tRT: 11,69 min, 827,5 (M+H); 849,3 (M+Na).

PL 211 483 B1

Drugi epimer: B1a C46H66O13, MW: 826,5, LCMS: tRT: 10,94 min, 849,4 (M+Na); 844,5 (M+NH4).

P r z y k ł a d P.13: Związki wymienione w tabelach można także wytworzyć analogicznie do powyższych przykładów wytwarzania lub innymi sposobami znanymi dla fachowców.

T a b e l a 1: Związki o wzorze

w którym R1 jest s.-butylem (B1a) lub izopropylem (B1b), A-B jest -CH=CH- i Q jest wodorem:

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
B1a	B1b
1	2	3	4	5
1.1	CH2C6H5	H	12,16	11,64
1.2	p-ClC6H₅	H
1.3	(CH2KH3	H
1.4	(CH2)3CH3	H
1.5	CH2CH3	H	10,02	9,36
1.6	CH3	H	10,49
1.7	CH(CH2)2	H
1.8	CH2CH2OCH3	H	10,46	9,72
1.9	CH2CH2OH	H	8,53
1.10	CH(CH3)CH2OH	H
1.11	CH2CH2CH2OH	H	10,98	10,67
1.12	CH(CH3)CH2CH2OH	H
1.13	CH2CH2OC(=O)CH3	H	10,08	9,39
1.14	CH2(CH2)2OC(=O)CH3	H	11,18	10,50
1.15	CH(CH3)CH2OC(=O)CH3	H
1.16	CH(CH3)(CH2)2OC(=O)CH3	H
1.17	CH2CH2N3	H
1.18	CH2(CH2)2N3	H	16,16
1.19	CH2CH2NH2	H	6,19	5,66
1.20	CH2CH2OCH2OCH3	H

PL 211 483 B1 cd.tabeli 1

1	2	3	4	5
1.21		H
1.22	n-Pr	H
1.23	n-heksyl	H
1.24	CH(CH₅)CH2CH2Na	H
1.25	CH2CH2OC(=O)OCH3	H
1.26	CH2CH2OC(=O)NHCH3	H
1.27	CH2CH2OC(=O)N(CH3)2	H
1.28	CH2CH2NHC(=O)NHCH3	H
1.29	CH2CH2NHC(=O)NHC6H₅	H
1.30	CH2CH2NHC(=O)OC6H₅	H
1.31	CH2CH2NHC(=S)NHC6H₅	H
1. 32	CH2CH2NHC(=O)OCH3	H
1.33	CH2CH2NHC(=O)NHCH3	H
1.34	CH2CH2NHC(=O)N(CH3)2	H
1.35	CH2CH2NHC(=S)NHCH3	H
1.36	CH2CH2NHCH3	H
1. 37	CH2CH2N(CH3)2	H
1.38	CH2CH2SCH3	H	10,08	9,33
1.39	CH2CH2S(O)CH3	H	7,09	6,45
1.40	CH2CH2S(O)2CH3	H	7,47	6,88
1.41	CH3	CH2Br
1.42	CH2CH=CH2	CH2Br
1.43	CH2CH2SCH2CH3	H	13,28	12,59
1.44	CH2CH2S(O)CH2CH3	H	9,87	8,91
1.45	CH2CH2S(O)2CH2CH3	H	10,72	10,03
1.46	CH2CH2NHCHO	H
1.47	CH2CH2NH(C=O)CH3	H
1.48	CH2CH2NH(C=O)OCH3	H
1.49	CH2CH2NH(C=O)CH2CH3	H
1.50	CH2CH2NH(C=O)CH2OCH3	H
1.51	CH2CH2NH(C=O)CH2CO2CH3	H
1.52	CH2CHgNH(C=O)OCH2CH=CH2	H
1.53	CH2CH2OCH2CH=CH2	H
1.54	CH2CH2SCH3	H
1.55	CH2CH2S(O)CH3	H
1.56	CH2CH2S(O)2CH3	H
1.57	CH2CH2NH(C=O)CH2OCH3	H

PL 211 483 B1 cd. tabeli 1

1	2	3	4	5
1.58	CH2CH2NH(C=O)CH2CO2CH3	H
1.59	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH=CH2	H
1.60	CH2CH2OCH2CH=CH2	H
1.61	CH2CH2SCH3	H
1.62	CH2CH2S(O)CH3	H
1.63	CH2CH2S(O)2CH3	H
1.64	-CH2CH2CH2-
1.65	-CH2CH2CH2CH2-
1.66	-CH2CH2-O-CH2-
1.67	-CH2CH2-N(CH3)-CH2-
1.68	-CH2(C=O)CH2CH2-

T a b e l a 2: Związki o wzorze

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
B1a	B1b
1	2	3	4	5
2.1	CH2C6H5	H
2.2	p-ClC6H5	H
2.3	(CH2)7CH3	H
2.4	(CH2)3CH3	H
2.5	CH2CH3	H	7,14
2.6	CH3	H	9,65	8,91
2.7	CH(CH2)2	H
2.8	CH2CH2OCH3	H	9,39	8,69
2.9	CH2CH2OH	H	9,84
2.10	CH(CH3)CH2OH	H
2.11	CH2CH2CH2OH	H
2.12	CH(CH3)CH2CH2OH	H

PL 211 483 B1 cd. tabeli 2

1	2	3	4	5
2.13	CH2CH2OC(=O)CH3	H	11,20
2.14	CH2(CH2)2OC(=O)CH3	H	12,42	11,72
2.15	CH2CH2SCH2CH3	H	12,43	11,84
2.16	CH2CH2S(O)CH2CH3	H	8,85	8,11
2.17	CH2CH2S(O)2CH2CH3	H	9,98	9,23
2.18	CH2CH2N3	H	11,52
2.19	CH2CH2NH2	H	6,09
2.20	CH2CH2NHCHO	H
2.21	CH2CH2NH(C=O)CH3	H
2.22	CH2CH2NH(C=O)OCH3	H
2.23	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH3	H
2.24	CH2CH2NH(C=O)CH2OCH3	H
2.25	CH2CH2NH(C=O)CH2CO2CH3	H
2.26	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH=CH2	H
2.27	CH2CH2OCH2CH=CH2	H
2.28	CH2CH2SCH3	H
2.29	CH2CH2S(O)CH3	H
2.30	CH2CH2S(O)2CH3	H
2.31	CH2CH2CH2NH2	H
2.32	CH2CH2NHCH3	H
2.33	CH2CH2N(CH3)2	H
2.34	CH2CH2N(CH2)2CH2CH3	H
2.35	CH2CH2N+(CH3)2C6H5CO2^-	H
2.36	-CH2CH2CH2-
2.37	-CH2CH2CH2CH2-
2.38	-CH2CH2-O-CH2-
2.39	-CH2CH2-N(CH3)-CH2-
2.40	-CH2(C=O)CH2CH2-

T a b e l a 3: Związki o wzorze

PL 211 483 B1

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
B1a	B1b
1	2	3	4	5
3.1	CH2C6H5	H
3.2	P-CIC6H5	H
3.3	(CH2)7CH3	H	13,81
3.4	(CH2)3CH3	H	11,36	10,61
3.5	CH2CH3	H
3.6	CH3	H	9,39	8,69
3.7	CH(CH2)2	H	11,20	10,45
3.8	CH2CH2OCH3	H
3.9	CH2CH2OH	H	6,99	6,35
3.10	CH(CH3)CH2OH	H	8,64	7,95
3.11	CH2CH2CH2OH	H	7,43	6,72
3.12	CH(CH3)CH2CH2OH	H	8,70	8,00
3.13	CH2CH2OC(=O)CH3	H	8,48	7,79
3.14	CHg(CHg)2OC(-O)CH3	H	9,28	8,64
3.15	CH(CH3)CH2OC(=O)CH3	H	9,44	8,75
3.16	CH(CH3) (CH2)2OC(=O)CH3	H	9,71	9,07
3.17	CH9CH2N3	H	9,76	9,01
3.18	CH2(CH2)2N3	H	10,89	10,09
3.19	CH2CH2NH2	H	4,11
3.20	CH2CH2OCH2OCH3	H	8,69	7,89
3.21	^MbO«5, co/to CtWHj-N '_N N	H	9,65	8,96
3.22	CH(CH3)CH2CH2OH	H	8,69, 9,28	8,00
3.23	CH(CH3)CH2CH2N3	H	11,04	10,35
3.24	CH2CH2SCH3	H	10,08	9,33
3.25	CH2CH2S(O)CH3	H	7,09	6,45
3.26	CH2CH2S(O)2CH3	H	7,47	6,88
3.27	CH2CH2NHCHO	H	7,73	6,93
3.28	CH2CH2NH(C=O)CH3	H	7,84	7,04
3.29	CH2CH2NH(C=O)OCH3	H	8,69
3.30	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH3	H	9,29
3.31	CH2CH2NH(C=O)CH2OCH3	H	8,16	7,41
3.32	CH2CH2NH (C=O)CH2CO2CH3	H	7,57	6,99
3.33	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH=CH2	H	9,33	8,75
3.34	CH2CH2OCH2CH=CH2	H	11,36	10,61
3.35	CH2CH2SCH2CH3	H	12,11	11,41
3.36	CH2CH2S(O)CH2CH3	H	8,08

PL 211 483 B1 cd. tabeli 3

1	2	3	4	5
3.37	CH2CH2S(O)2CH2CH3	H	8,32	7,57
3.38	CH2CH2CH2NH2	H	4,69	4,37
3.39	CH2CH2NHCH3	H
3.40	CH2CH2N(CH3)2	H	4,69	4,48
3.41	CH2CH2N(CH3)CH2CH3	H
3.42	CH2CH2N*(CH3)2-C6H₅CO2	H
3.43	CH3	CH2BI-	10,56, 10,35
3.44	CH2CH=CH2	CH2BI-	11,26, 11,09	10,7, 10,6
3.45	-CH2CH2CH2-	9,07/9,49	10,45/10,93
3.46	-CH2CH2-O-CH2-	10,07
3.47	-CH2CH2-N(CH3) -CH2-
3.48	-CH2(C=0)CH2CH2-	10,94/11,69
3.49	-CH2CH(CH3)CH2-	9,98/10,51
3.50	-CH2CH2CH(CH3)CH2-	11,87	11,20

w którym R₁ jest s.-butylem (B1a) lub izopropylem (B1 b), A-B jest -CH=CH- i Q jest wodorem:

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
B1a	B1b
1	2	3	4	5
4.1	CH2C6H5	H	10,72	10,03
4.2	p-ClC6H₅	H	11,63
4.3	(CH2)7CH3	H	13,71	13,17
4,4	(CH2)3CH3	H	11,15	10,29
4.5	CH2CH3	H
4.6	CH3	H
4.7	CH(CH2)2	H	9,92	9,17

PL 211 483 B1 cd. tabeli 4

1	2	3	4	5
4.8	CH2CH2OCH3	H
4.9	CH2CH2OH	H	6,24	5,66
4 .10	CH(CHa)CH2OH	H	6,94	6,45
4.11	CH2CH2CH2OH	H	6,45	5,87
4.12	CH(CHa)CH2CH2OH	H	6,89	6,25
4.13	CH2CH2OC(=O)CH3	H	8,16	7,57
4.14	CH2(CH2)2OC(=O)CH3	H	8,69	8,05
4.15	CH(CH3)CH2OC(=O)CH3	H	8,49	7,95
4.16	CH(CH3)(CH2)2OC(=O)CH3	H	8,97	8,32
4.17	CH2CH2N3	H	8,75	8,11
4.18	CH2(CH2)2N3	H	9,33	8,69
4.19	CH2CH2NH2	H	11,09	10,35
4.20	CH2CH2SCH2CH3	H	11,20	10,51
4.21	CH2CH2S(O)CH2CH3	H	6,93	6,29
4.22	CH2CH2S(O)2CH2CH3	H	8,11	7,52
4.23	CH(CH3)CH2CH2N3	H
4.24	CH2CH2SCH3	H
4.25	CH2CH2S(O)CH3	H
4.26	CH2CH2S(O)2CH3	H
4.27	CH2CH2NHNHCHO	H
4.28	CH2CH2NH(C=O)CH3	H
4.29	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH3	H
4.30	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH3	H
4.31	CH2CH2NH(C=O)OCH2OCH3	H
4.33	CH2CH2NH(C=O)OCH2CH=CH2	H
4.34	CH2CH2OCH2CH=CH2	H
4.35	CH2CH2CH2NH2	H
4.36	CH2CH2NHCH3	H
4.37	CH2CH2N(CH3)2	H
4.38	CH2CH2(CH3)CH2CH3	H
4.39	CH2CH2N+(CH3)2C6H5CO2	H
4.40	-CH2CH2CH2”
4.41	-CH2CH2CH2CH2”	10,26/11,03
4.42	-CH2CH2-O-CH2”
4.43	-CH2CH2-N(CH3)-CH2
4.44	-CH2(C=O)CH2CH2

PL 211 483 B1

T a b e l a A: Związki o wzorze (I)

Nr	R2	R3
1	2	3
A.1	CH2C6H5	H
A.2	P-CIC6H5	H
A.3	(CH2)7CH3	H
A.4	(CH2)3CH3	H
A.5	CH2CH3	H
A. 6	CH3	H
A.7	CH(CH2)2	H
A.8	CH2CH2OCH3	H
A.9	CH2CH2OH	H
A.10	CH(CH3)CH2OH	H
A.11	CH2CH2CH2OH	H
A.12	CH(CH3)CH2CH2OH	H
A.13	CH2CH2OC(=O)CH3	H
A.14	CH2(CH2)2OC(=O)CH3	H
A.15	CH(CH3)CH2OC(=O)CH3	H
A.16	CH(CH3) (CH2)2OC(=O)CH3	H
A.17	CH2CH2N3	H
A.18	CH2(CH2)2N3	H
A.19	CH2CH2NH2	H
A.20	CH2CH2OCH2OCH3	H
A.21		H
A.22	n-Pr	H
A.23	n-heksyl	H
A.24	CH(CH3)CH2CH2N3	H
A.25	CH2CH2OC(=O)OCH3	H
A.26	CH2CH2OC(=O)NHCH3	H
A.27	CH2CH2OC(=O)N(CH3)2	H
A.28	CH2CH2NHC(=O)NHCH3	H
A.29	CH2CH2NHC(=O)NHC6H5	H
A.30	CH2CH2NHC(=O)OC6H5	H
A.31	CH2CH2NHC(=S)NHC6H5	H
A.32	CH2CH2NHC(=O)OCH3	H
A.33	CH2CH2NHC(=O)NHCH3	H
A.34	CH2CH2NHC(=O)N(CH3)2	H
A.35	CH2CH2NHC(=S)NHCH3	H

PL 211 483 B1 cd. tabeli A

1	2	3
A.36	CH2CH2NHCH3	H
A.37	CH2CH2N(CH3)2	H
A.38	CH2CH2SCH3	H
A.39	CH2CH2S(O)CH3	H
A.40	CH2CH2S(O)2CH3	H
A.41	CH3	CH2B1-
A.42	CH2CH=CH2	CH2B1-
A.43	CH2CH2NHCHO	H
A.44	CH2CH2N(CH3)CHO	H
A.45	CH2CH2NHCH2COOCH3	H
A.46	CH2COOCH3	H
A.47	-CH2-CH2-NH-C(=O)-CH3	H
A.48	-CH2-CH2-NH-C(=O)-CH2-O-CH3	H
A.49	-CH2-CH2-N(CH3)-C(=O) -CH3	H
A. 50	-CH2-CH2-N(CH3)-C(=O)-CH2-O-CH3	H
A.51	-CH2-CH2-N(CH3)-C(=O)-H	H
A. 52	-CH2-CH2-CH2-NH-C(=O)-CH3	H
A.53	-CH2-CH2-CH2-NH-C(=O)-CH2-O-CH3	H
A.54	-CH2-CH2-CH2-N(CH3)-C(=O)-H	H
A.55	-CH2-CH2-CH2-N(CH3)-C(=O)-CH3	H
A.56	-CH2-CH2-CH2-N(CH3)-C(=O)-CH2-O-CH3	H
A.57	-CH2-CH2-N(CH3)-CH2-CH3	H
A.58	-CH2-CH2-N(CH3)-CH2-CH=CH2	H
A.59	-CH2-CH2-N(CH3)-CH2-C(=O)-O-CH2-CH3	H
A.60	-CH2-CH2-N(CH3)-CH2-C6Hs	H
A.61		H
A. 62	-CH2-CH2-N(CH3)-CN	H
A. 63	-CH2-CH2-N (CH3KH2-CH2-OH	H
A.64	---	H
A.65	1	H
A.66	1 —Y	H

PL 211 483 B1 cd. tabeli A

1	2	3
A.67	-CH2-CH2-N(CH3)-CH2-CECH	H
A.68	-CH2-CH2-NH-SO2-CH3	H
A.69	-CH2-CH2-NH-CH2-CH2-CN	H
A.70	-CH2-CH2-N(CH3)-CH(CH3)2	H
A.71		H
A.72		H
A.73		H
A.74		H
A.75	.-AJ	H
A.76		H
A.77		H
A.78	CH2CH2CH2
A.79	CH2CH2CH2CH2

Tabela 5: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CHi Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 6: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH₂-CH₂i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 7: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CHi Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 8: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH₂-CH₂i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

PL 211 483 B1

Czas retencji w analizie HPLC dla pochodnych, w których R1 jest s.-butylem: 13,83 min.

Czas retencji w analizie HPLC dla pochodnych, w których R1 jest izopropylem: 13,40 min.

Tabela 9: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 10: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 11: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Czas retencji w analizie HPLC: 12,43 min.

Tabela 12: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 13: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest 1-metylo-butylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 14: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 15: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest

H a kombinacja podstawników R2 i R3 dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

PL 211 483 B1

Czas retencji w analizie HPLC: 13,37 min.

Tabela 16: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 17: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 18: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 19: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 20: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 21: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest merylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników; i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 22: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 23: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 24: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 25: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 26: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 27: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 28: Związki o wzorze (la), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacją podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi ników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 29: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest

-CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacją podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

PL 211 483 B1

Tabela 30: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest

-CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacją podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 31: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 32: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 33: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 34: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 35: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacją podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Czas retencji w analizie HPLC: 11,36 min.

Tabela 36: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 37: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest 1-metylo-butylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 38: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 39: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

PL 211 483 B1

Czas retencji w analizie HPLC; 12,59 min.

Tabela 40: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 41: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest etylem, A-B jest i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 42: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 43: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 44: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 45: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 46: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 47: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 48: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 49: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest -propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 50: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest -propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 51: Związki o wzorze (Ib), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 52: Związki o wzorze (Ib) , w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi ników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 53: Związki o wzorze (Ic), w którym Ri jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 54; Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 55; Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest

-CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R2 i R3 dla każdego związku odpowiada szeregowi od

A.1 do A.79 z tabeli A.

PL 211 483 B1

Tabela 56: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest

-CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Nr	R2	R3	Czas retencji
B1a	B1b
56.6	CH3	H	12,75	11,95
56.7	CH(CH3)2	H	13,87	13,07
56.78	CH2CH2CH2	12,86, 12,21	12,11, 11,57

Tabela 57: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TMBDS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
57.6	CH3	H	15,42
57.7	CH(CH3)2	H	15,79

Tabela 58: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 59: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
59.6	CH3	H	11,31
59.7	CH(CH3)2	H	12,56

Tabela 60: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 61: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TMBDS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
61.6	CH3	H	15,36
61.7	CH(CH3)2	H	15,79

Tabela 62: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 63: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest 1-metylo-butylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Nr	R2	R3	Czas retencji (min)
63.6	CH3	H	11,09
63.7	CH(CH3)2	H	12,27

PL 211 483 B1

Tabela 64: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R2 i R3 dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 65: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 66: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 67: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 68: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 69: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 70: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 71: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A. 1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 72: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 73: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 74: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 75: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 76: Związki o wzorze (Ic), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 77: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CHi Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 78: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH₂-CH₂i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 79: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 80: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest s.-butylem lub izopropylem, A-B jest -CH₂-CH₂i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 81: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 82: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 83: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

PL 211 483 B1

Tabela 84: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest cykloheksylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 85: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 86: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 87: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 88: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest 1-metylobutylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 89: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 90: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 91: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 92: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest etylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 93: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 94: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 95: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 96: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest metylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 97: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 98: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest TBDMS a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 99: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH=CH- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Tabela 100: Związki o wzorze (Id), w którym R₁ jest i-propylem, A-B jest -CH₂-CH₂- i Q jest H a kombinacja podstawników R₂ i R₃ dla każdego związku odpowiada szeregowi od A.1 do A.79 z tabeli A.

Przykłady preparatów do stosowania w ochronie plonów (% = procent wagowy)

Przykład F1: Koncentraty emulsyjne

	a)	b)	c)
składnik czynny	25%	40%	50%
dodecylobenzenosulfonian wapnia	5%	8%	6%

PL 211 483 B1

eter oleju rącznikowego i poli(glikolu etylenowego) (36 moli EO)	5%	-	-
eter poli(glikolu etylenowego) z tributylofenolem (30 moli EO)	-	12%	4%
cykloheksanon	-	15%	20%
mieszanina ksylenów	65%	25%	20%

Mieszanie subtelnie zmielonego składnika czynnego i dodatków daje koncentrat emulsyjny do rozcieńczania, który daje emulsję o żądanym stężeniu po rozcieńczeniu w wodzie.

Przykład F2: Roztwory

	a)	b)	c)	d)
składnik czynny	80%	10%	5%	95%
eter monometylowy glikolu etylenowego	-	20%	-	-
poli(glikol etylenowy) (MW 400)	-	70%	-	-
N-metylopirolid-2-on	20%	-	-	-
epoksydowany olej z orzechów kokosowych	-	-	1%	5%
eter naftowy (t.wrzenia: 160-190°C)	-	-	94%	-

Mieszanie subtelnie zmielonego składnika czynnego i datków daje roztwór nadający się do stosowania w postaci kroskopijnych kropelek.

Przykład F3: Granulki

	a)	b)	c)	d)
składnik czynny	5%	10%	8%	21%
kaolin	94%	-	79%	54%
silnie zdyspergowany kwas krzemowy	1%	-	13%	7%
atapulgit	-	90%	-	18%

Składnik czynny rozpuszcza się w dichlorometanie, roztwór natryskuje się na mieszaninę nośnika i odparowuje rozpuszczalnik w próżni.

Przykład F4: Proszki zwilżalne

	a)	b)	c)
składnik czynny	25%	50%	75%
ligninosulfonian sodu	5%	5%
laurylosiarczan sodu	3%		5%
diizobutylonaftalenosulfonian sodu		6%	10%
eter poli(glikolu etylenowego) z oktylofenolem (7-8 moli EO)	-	2%	-
silnie rozdrobniony kwas krzemowy	5%	10%	10%
kaolin	62%	27%	-

Składnik czynny i dodatki miesza się razem i mieszaninę miele się w odpowiednim młynie otrzymując zwilżalne proszki, które można rozcieńczać wodą do postaci zawiesiny o żądanym stężeniu.

Przykład F5: Koncentrat do sporządzania emulsji

składnik czynny	10%
eter poli(glikolu etylenowego) z oktylofenolem (4-5 moli EO)	3%
dodecylobenzenosulfonian wapnia	3%

PL 211 483 B1

eter oleju rącznikowego i poli(glikolu etylenowego) (36 moli EO)	4%
cykloheksanon	30%
mieszanina ksylenów	50%

Mieszanie subtelnie zmielonego składnika czynnego i dodatków daje koncentrat do rozcieńczania do postaci emulsji, który daje emulsję o żądanym stężeniu po rozcieńczeniu w wodzie.

Przykład F6: Granulki wytłaczane

Składnik czynny 10% ligninosulfonian sodu 2% karboksymetyloceluloza 1% kaolin 87%

Składnik czynny i dodatki miesza się ze sobą, mieszaninę miele się, zwilża wodą, wytłacza i granuluje a granulki suszy w strumieniu powietrza.

Przykład F7: Granulki powlekane

Składnik czynny 3% poli(glikol etylenowy) (MW 200) 3% kaolin 94%

Jednorodne nałożenie subtelnie zmielonego składnika czynnego na kaolin zwilżony poli(glikolem etylenowym) w mieszalniku daje powlekane niepylące granulki.

Przykład F8: Koncentrat do sporządzania zawiesin składnik czynny 40% glikol etylenowy 10% eter poli(glikolu etylenowego) nonylofenolu (15 moli EO) 6% ligninosulfonian sodu 10% karboksymetyloceluloza 1% wodny roztwór formaldehydu (37%) 0,2% wodna emulsja oleju silikonowego (75%) 0,8% woda 32%

Mieszanie subtelnie zmielonego składnika czynnego i dodatków daje koncentrat do rozcieńczania do postaci zawiesin, który daje zawiesinę o żądanym stężeniu po rozcieńczeniu w wodzie.

Przykłady biologiczne:

Przykład B1: Działanie przeciwko Spodoptera littoralis

Na młode rośliny soi natryśnięto wodną emulsję do natrysku zawierającą 12,5 ppm testowanego związku i po wysuszeniu natryśniętej powłoki rośliny kolonizowano 10 liszkami Spodoptera littoralis w pierwszym stadium a następnie umieszczono w pojemniku z tworzywa sztucznego. 3 dni później, określano procent zmniejszenia populacji i procentowe zmniejszenia uszkodzeń w miejscach żerowania (% aktywności) przez porównanie ilości uśmierconych liszek i uszkodzeń w miejscach żerowania na traktowanych roślinach w porównaniu z nietraktowanymi roślinami.

Związki z tabeli wykazują dobrą aktywność w tym teście. Zwłaszcza związki 1.5, 1.6, 2.6, 3.2, 3.5, 3.6, 3.8, 3.19, 4.8 i 4.18 wykazują w tym teście aktywność powyżej 80%.

Przykład B2: Działanie przeciwko Spodoptera littoralis, układowe:

Sadzonki kukurydzy umieszczono w testowanym roztworze. 6 dni później, odcinano liście, układano na wilgotnej bibule filtracyjnej na szalkach Petriego i porażano 12 do 15 larwami Spodoptera littoralis w stadium L1. 4 dni później, określano procent zmniejszenia populacji (% aktywności) przez porównanie ilości uśmierconych liszek na traktowanych roślinach w porównaniu z nietraktowanymi roślinami.

Związki z tabeli wykazują dobrą aktywność w tym teście. Zwłaszcza związki 2.6, 3.6, 3.19, 4.8 i 4.18 wykazują w tym teście aktywność powyżej 80%.

Przykład B3: Działanie przeciwko Heliothis virescens

30-45 jaj Heliothis virescens, pobranych po czasie od 0 do 24 godzin od złożenia, umieszczono na bibule filtracyjnej w szalce Petriego na warstwie sztucznej pożywki. Następnie na bibułę nakładano pipetą 0,8 ml testowanego roztworu. Porównania dokonywano po 6 dniach. Określano procent zmniej44

PL 211 483 B1 szenia populacji (% aktywności) przez porównanie ilości zabitych jaj i larw na traktowanych roślinach w porównaniu z nietraktowanymi. Szczególnie związki 1,5, 1,6 i 4,8 wykazują aktywność ponad 80% w tym teście.

Związki z tabel wykazują dobrą aktywność w tym teście.

Przykład B4: Działanie przeciwko liszkom Plutella xylostella

Na młode rośliny kapusty natryśnięto wodną emulsję do natrysku zawierającą 12,5 ppm testowanego związku. Po wysuszeniu natryśniętej powłoki rośliny kapusty kolonizowano 10 liszkami Plutella xylostella w pierwszym stadium a następnie umieszczono w pojemniku z tworzywa sztucznego. 3 dni później dokonywano oceny. Określano procent zmniejszenia populacji i procentowe zmniejszenie uszkodzeń w miejscach żerowania (% aktywności) przez porównanie ilości uśmierconych liszek i uszkodzeń w miejscach żerowania na traktowanych roślinach w porównaniu z nietraktowanymi roślinami.

Związki z tabeli wykazują dobrą aktywność w tym teście. Zwłaszcza związki 2.5, 2.8, 4.5, 4.6 i 4.8 wykazują w tym teście aktywność powyżej 80%.

Przykład B5: Działanie przeciwko Diabrotica balteata

Na sadzonki kukurydzy natryśnięto wodną emulsję do natrysku zawierającą 12,5 ppm testowanego związku i po wysuszeniu natryśniętej powłoki sadzonki kukurydzy kolonizowano 10 larwami Diabrotica balteata w drugim stadium, a następnie umieszczono w pojemniku z tworzywa sztucznego. 6 dni później określano procent zmniejszenia populacji (% aktywności) przez porównanie ilości uśmierconych liszek na traktowanych roślinach w porównaniu z nietraktowanymi roślinami.

Związki z tabeli wykazują dobrą aktywność w tym teście. Zwłaszcza związki 1.5, 1.6, 2.6 i 4.8 wykazują w tym teście aktywność powyżej 80%.

Przykład B6; Działanie przeciwko Tetranychus urticae

Młode rośliny fasoli kolonizowano mieszaną populacją Tetranychus urticae i jeden dzień później natryskiwano wodną emulsję do natrysku zawierającą 12,5 ppm testowanego związku. Rośliny inkubowano przez 6 dni w 25°C, a następnie dokonywano oceny. Określano procent zmniejszenia populacji (% aktywności) przez porównanie ilości zabitych jaj, larw i dorosłych osobników na traktowanych roślinach w porównaniu z nietraktowanymi roślinami.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Awermektyna B1 i jej pochodne monosacharydowe o wzorze w którym n jest 0 lub 1;

A-B jest -CH=CH- lub -CH2-CH2-;

R1 jest C1-C12-alkilem, C3-C8-cykloalkilem lub C2-C12-alkenylem; R2 jest C1-C8-alkilem, albo

R2 jest C1-C8-alkilem, który jest podstawiony jednym podstawnikiem wybranym z grupy składającej się z grupy C3-C8-cykloalkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C12-alkilosulfinylu, C3-C8-cykloalkilosulfinylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfinylu, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfinylu, C1-C12-alkilosulfonylu,

PL 211 483 B1

C3-C8-cykloalkilosulfonylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylu, C3-C8-fluorowcocykloalkilosulfonylu, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C (=Y)-Z-R4, -P(=O) (OC1-C6-alkilo)2; albo

R2 jest C1-C4-alkilem, który jest podstawiony jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, N3, -NO2, C1-C12-alkilosulfinylu, C1-C12-alkilosulfonylu, C1-C12-fluorowcoalkilosulfonylu, -NR4R6, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, arylu lub heterocyklilu, w których grupy arylowa lub heterocyklilowa, zależnie od możliwości podstawienia w pierścieniu, są ewentualnie podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -NO2, C1-C4-alkilu, C3-C8-cykloalkilu, C1-C12-fluorowcoalkilu, C1-C12-alkoksylu, C1-C12-fluorowcoalkoksylu, grupy C1-C12-alkilotio, C1-C12-fluorowcoalkilotio, C1-C6-alkoksy-C1-C6-alkilu, C2-C8-alkenylu, C2-C8-alkinylu, Si(C1-C12-alkilu)3, -X-C(=Y)-R4, -X-C(=Y)-Z-R4, arylu, aryloksylu, heterocyklilu i heterocyklooksy;

R3 jest H, C1-C12-alkilem lub C1-C12-alkilem, który jest podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -N3, -NO2;

albo R2 i R3 są razem trój- do siedmioczłonowym alkilenem, lub cztero- do siedmioczłonowym mostkiem alkenylenowym, w których jedna lub dwie grupy CH2 są, niezależnie od siebie, zastąpione grupami -C(=O,)-, -C(=S)-, O, S, -NR5-, -OC(=O)O-, -OC(=O)S-, -OC(=O)N(R5)-, -C(=O)O-, -C(=O)S-, -C(=O)N(R5)-, -N(R5)C(=O)S-, -N(R5)C(=O)N(R5)-, w którym mostek alkilenowy lub alkenylenowy mogą być, niezależnie od siebie, podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z C1-C4-alkilu, C1-C4-alkoksylu i C1-C4-fluorowcoalkilu;

X jest O, NR5 lub wiązaniem;

Y jest O lub S;

Z jest O, S lub NR5,

R4 jest H, C1-C12-alkilem, który jest ewentualnie podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, grupy hydroksy, C1-C6-alkoksylu i CN; C2-C8-alkenylem, C2-C8-alkinylem, arylem, heterocyklilem, arylo- C1-C12-alkilem, heterocyklilo-C1-C12-alkilem; lub arylem, heterocyklilem, arylo- C1-C12-alkilem lub heterocyklilo- C1-C12-alkilem, które są, zależnie od możliwości podstawienia, ewentualnie podstawione w pierścieniu jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, C1-C6-alkoksylu, C1-C6-fluorowcoalkilu i C1-C6-fluorowcoalkoksylu;

R5 jest H, C1-C8-alkilem, C3-C8-cykloalkilem, C2-C8-alkenylem, C2-C8-alkinylem, benzylem lub -C(=O)-C1-C12-alkilem;

R6 jest H, C1-C12-alkilem, który jest ewentualnie podstawiony fluorowcem, C1-C6-alkoksylem, CN, C2-C8-alkenylem, C2-C8-fluorowcoalkenylem, C2-C8-alkinylem, C1-C12-fluorowcoalkenylem, -X-C(=Y)-R9, -X-C(=Y)-Z-R9, -SO2R9, arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem, heterocyklo-C1-C12-alkilem; lub arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem lub heterocyklilo-C1-C12-alkilem które są, zależnie od możliwości podstawienia, ewentualnie podstawione w pierścieniu jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, C1-C6-alkoksylu, C1-C6-fluorowcoalkilu lub C1-C6-fluorowcoalkoksylu; albo

R4 i R6 są razem trzy- do pięcioczłonowym mostkiem alkilenowym, w którym jedna z grup metylenowych może być zastąpiona przez O, S lub SO2; i

R9 jest H, C1-C12-alkilem, który jest ewentualnie podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, grupy hydroksy, C1-C6-alkoksylu i CN; C2-C8-alkenylem, C2-C8-alkinylem, arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem, heterocyklilo-C1-C12-alkilem; lub arylem, heterocyklilem, arylo-C1-C12-alkilem, lub heterocyklilo-C1-C12-alkilem, które są, zależnie od możliwości podstawienia, ewentualnie podstawione w pierścieniu jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z fluorowca, C1-C6-alkoksylu, C1-C6-fluorowcoalkilu i C1-C6-fluorowcoalkoksylu; przy czym heterocyklil jest wybrany z grupy obejmującej pirydyl, pirymidynyl, s-triazynyl, 1,2,4-triazynyl, tienyl, furyl, tetrahydrofuranyl, piranyl, tetrahydropiranyl, pirolil, pirazolil, imidazolil, tiazolil, triazolil, tetrazolil, oksazolil, tiadiazolil, oksadiazolil, benzotienyl, chinolinyl, chinoksalinyl, benzofuranyl, benzimidazolil, benzopirolil, benzotiazolil, indolil, kumarynyl lub indazolil, które korzystnie związane są przez atom węgla;

oraz, gdzie odpowiednie, izomery E/Z, mieszaniny izomerów E/Z i/lub tautomerów, w każdym przypadku w postaci wolnej lub w postaci soli.
2. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że ma postać wolną.
3. Związek według zastrz. 1 albo 2 o wzorze (I), znamienny tym, że R3 jest metylem.
4. Związek według zastrz. 1 albo 2 o wzorze (I), znamienny tym, że R3 jest C3-C8-alkilem.

PL 211 483 B1
5. Związek według zastrz. 1 albo 2 o wzorze (I), znamienny tym, że R3 jest C1-C8-alkilem, który jest podstawiony jednym do pięciu podstawników wybranych z grupy składającej się z OH, fluorowca, CN, -N3, -NO2.
6. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że R2 i R3 razem tworzą trzy- do pięcioczłonowy mostek alkenylowy, w których jedna lub dwie grupy CH2 są zastąpione grupą -C(=O)-, -C(=S)-, O, S lub -NR5- i w których mostek alkilenowy lub alkenylenowy mogą być, niezależnie od siebie, podstawione jednym lub dwoma podstawnikami wybranymi z grupy składającej się z C1-C4alkilu.
7. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że R3 oznacza H.
8. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że R1 jest izopropylem lub s-butylem.
9. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że R1 jest cykloheksylem.
10. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że n wynosi 1.
11. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że n wynosi 0.
12. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że A-B jest -CH2-CH2-.
13. Związek według zastrz. 1 o wzorze (I), znamienny tym, że A-B jest -CH=CH-.
14. Środek do zwalczania szkodników, znamienny tym, że zawiera co najmniej jeden związek o wzorze (I), określony w zastrz. 1, jako składnik czynny i co najmniej jedną substancję pomocniczą.
15. Sposób zwalczania szkodników, znamienny tym, że na szkodnika lub na jego siedlisko nanosi się kompozycję określoną w zastrz. 14, przy czym stosuje się od 1 do 2000 g składnika czynnego na hektar.
16. Kompozycja określona w zastrz. 14 do zastosowania w zwalczaniu szkodników.

Departament Wydawnictw UP RP