PL208711B1

PL208711B1 - Pochodne 1-piperazynyloacylopiperydyny, związki pośrednie, sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny, lek, środek farmaceutyczny i zastosowanie tych pochodnych

Info

Publication number: PL208711B1
Application number: PL374729A
Authority: PL
Inventors: Françoise Bono; Michaël Bosch; Santos Victor Dos; Jean Marc Herbert; Dino Nisato; Bernard Tonnerre; Jean Wagnon
Original assignee: Sanofi Aventis
Priority date: 2002-06-07
Filing date: 2003-06-05
Publication date: 2011-05-31
Also published as: TW200400185A; CA2487840C; US7294628B2; RS20050014A; MEP11508A; AR040246A1; ZA200409823B; US20060167007A1; ES2264001T3; KR100970812B1; AU2003255644B2; JP4441401B2; PT1513835E; BR0311828A; IS7579A; TWI283671B; CY1107330T1; DE60307632D1; AU2003255645A1; EP1513836B1

Description

Przedmiotem wynalazku są pochodne 1-piperazynyloacylopiperydyny, związki pośrednie, sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny, lek, środek farmaceutyczny i zastosowanie tych pochodnych do wytwarzania leku.

Związki według wynalazku wykazują powinowactwo do receptora neurotrofinowego p75^NTR.

Neurotrofiny należą do rodziny białek mających podobną strukturę i podobne funkcje, i obejmują czynnik wzrostowy nerwu (NGF), BDNF (czynnik neurotroficzny pochodzący z mózgu), neurotrofinę-3 (NT-3), neurotrofinę-4/5 (NT-4/5) i neurotrofinę-6 (NT-6). Wpływ biologiczny tych białek (przeżycie i różnicowanie) jest wywierany poprzez interakcję z receptorami błonowymi wykazującymi aktywność kinazy tyrozynowej (trk-A, trk-B i trk-C) (H. THOENEN, Science, 1995, 270, 593-598; G.R. LEWIN i Y.A. BARDE, Annu. Rev. Neurosci., 1996, 19, 289-317; M.V. CHAO, J., Neurobiol., 1994, 25, 1373-1385; M. BOTHWELL, Annu. Rev. Neurosci., 1995, 18, 223-253; G. DECHANT i Y.A. BARDE, Curr. Opin. Neurobiol., 1997, 7, 413-418). Jednak wiele badań wykazuje przeważającą rolę receptora p75^NTR w aktywności neutrofin.

Receptor p75^NTR, receptor dla wszystkich neutrofin, jest glikoproteiną przezbłonową z rodziny receptora czynnika martwicy nowotworu (TNF) (W. J. FRIEDMAN i L.A. GREENE, Exp. Cell. Res., 1999, 253, 131-142; J.MELDOSIS i in., Trends Pharmacol. Sci., 2000, 21, 242-243). Receptorowi p75^NTR przypisuje się liczne funkcje biologiczne: z jednej strony, modulację powinowactwa neutrofiny do receptorów trk; z drugiej strony, przy braku trk, indukcję sygnału śmierci komórek przez apoptozę, który następuje poprzez homodimeryzację receptora i aktywację szlaku ceramidowego.

Apoptoza, lub programowana śmierć komórek, jest fizjologicznym mechanizmem eliminacji komórek w wielu tkankach. W szczególności apoptoza odgrywa ważną rolę w embriogenezie, morfogenezie i wymianie komórek. Apoptoza jest zjawiskiem kontrolowanym genetycznie, które występuje tylko w zaawansowanym i nieodwracalnym stadium uszkodzenia komórki.

Wiele badań wykazuje, że apoptoza występuje przy kilku patologiach ośrodkowego układu nerwowego, takich jak stwardnienie zanikowe boczne, stwardnienie rozsiane, choroby Alzheimera, Parkinsona i Huntingtona i choroby wywołane przez priony. Ponadto śmierć neuronów przez apoptozę następuje również bardzo wcześnie po niedokrwieniu mózgowym i sercowym.

Śmierć komórek jest również ważnym zjawiskiem przy miażdżycy tętnic; w istocie, strefy martwicze w pierwotnych zmianach w miażdżycy tętnic u ludzi są oceniane na 80% (M.L. BOCHATONPIALAT i in., Am. J. Pathol., 1995, 146, 1-6; H. PERLMAN, Circulation, 1997, 95, 981-987). Apoptoza jest również związana z mechanizmami prowadzącymi do śmierci komórek w następstwie niedokrwienia mięśnia sercowego - reperfuzji (H. YAOITA i in., Cardiovasc. Res., 2000, 45, 630-641).

Wiele badań wykazuje, że sygnał dla apoptozy zależny od p75^NTR obserwuje się w różnych rodzajach komórek łącznie z neuronami, oligodendrocytami, komórkami Schwanna, a także komórkami wątrobowymi, mięśnia sercowego i mięśni gładkich (J.M. FRADE i in., Nature, 1996, 383, 166-168; P. LASACCIA-BONNEFIL i in., Nature, 1996, 383, 716-719; M. SOILU-HANNINEN i in., J. Neurosci., 1999, 19, 4828-4838; N. TRIM i in., Am. J. Pathol., 2000, 156, 1235-1243; S.Y. WANG i in., Am. J. Pathol., 2000, 157, 1247-1258). Ponadto liczne doświadczenia przeprowadzone in vivo wykazują wzrost ekspresji p75^NTR w następstwie niedokrwienia w regionach mózgu i serca, w których odnotowuje się masywną apoptozę. Wyniki te sugerują więc, że p75^NTR mogą pełnić ważną rolę w mechanizmach prowadzą cych do ś mierci neuronów przez apoptozę po niedokrwieniu (P.P. ROUX i in., J. Neurosci., 1999, 19, 6887-6896; J.A. PARK i in., J. Neurosci., 2000, 20, 9096-9103).

Receptor p75^NTR jest opisywany jako cel komórkowy dla peptydu priona (V. DELLA-BIANCA i in., J. Biol. Chem., 2001, w druku) i dla peptydu β-amyloidowego (S. RABIZADEH i in., Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 1994, 91, 10703-10706) i byłby więc związany ze zjawiskiem apoptozy indukowanej przez te związki. Wyniki te stanowią poparcie dla hipotezy, według której p75^NTR odgrywałby ważną rolę w śmierci neuronowej indukowanej przez zakaźne białko priona (zakaźna encefalopatia gąbczasta) lub przez białko β-amyloid (choroba Alzheimera).

Ostatnie badania sugerują, że receptor p75^NTR może również odgrywać istotną rolę w regeneracji aksonu, poprzez swą funkcję jako koreceptora dla receptora Nogo (WONG i in., Nature Neurosci., 2002, 5, 1302-1308; Kerracher i Winton, Neuron, 2002, 36, 345-348). W istocie kilka białek związanych z mieliną (glikoproteina związana z mieliną, MAG, Nogo-A i oligodendrocytowa glikoproteina mielinowa OMgp) hamuje regenerację nerwu na poziomie ośrodkowym podczas urazu rdzenia lub czaszki. Te białka są umiejscowione w błonie oligodendrocytów bezpośrednio w sąsiedztwie aksonu

PL 208 711 B1 i hamują wzrost neurytu poprzez wią zanie z wysokim powinowactwem z receptorem Nogo poł o ż onym na błonie aksonu. Receptor p75^NTR jest związany z receptorem Nogo i bierze udział w sygnalizacji wpływu hamującego tych białek mielinowych w stosunku do wzrostu aksonu. W efekcie, receptor p75^NTR odgrywa główną rolę w regulacji plastyczności neuronów oraz w interakcjach neuron-glej i jest terapeutycznym celem z wyboru dla pobudzania regeneracji nerwu.

Na poziomie obwodowym, ostatnie badania pokazują zwiększenie ekspresji p75^NTR i neurotrofin oraz masywną apoptozę w zmianach miażdżycowych. Ponadto odnotowuje się także wpływ NGF pobudzający angiogenezę i rozszerzający naczynia. W końcu zidentyfikowano nową postać p75^NTR, która jest skrócona w części zewnątrzkomórkowej, jak też jej główną rolę w ustalonym powstawaniu naczyń (D. VON SHACK i inni, Nature Neuroscience, 2001, 4, 977-978). Wszystkie te ostatnie dane sugerują, że p75^NTR w postaci całej lub skróconej może również odgrywać główną rolę w patologii naczyń.

Wiadomo, że wiele związków wchodzi w interakcje z układem trkA/NGF/p75^NTR lub wykazuje aktywność typu NGF. Tak więc w publikacji WO 00/59893 opisano podstawione pochodne pirymidyny, które wykazują aktywność typu NGF, i/lub które zwiększają aktywność NGF na komórkach PC12. W publikacjach WO 00/69828 i WO 00/69829 opisano zwią zki policykliczne, które hamują wią zanie NGF z receptorem p75^NTR w komórkach, które nie wykazują ekspresji receptora trkA. W publikacji WO 94/11373 opisano pochodne pirydazynochinazolonowe, które wiążą się z receptorem neurotrofinowym p75^NTR. W publikacji WO 94/22866 opisano pochodne pirazolochinazolonu, które specyficznie wiążą się z NGF, tak aby uniknąć jego przyłączenia do receptora p75^NTR, lecz pozwalając na jego interakcję z receptorem trk. W publikacji WO 01/49684 opisano podstawione pochodne tetrahydropirydynowe, które wykazują aktywność wobec modulacji TNF-alfa.

Obecnie odkryto nowe pochodne 1-piperazynyloacylopiperydyny, które wykazują powinowactwo do receptora p75^NTR.

Wynalazek dotyczy pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I)

R,

MyJL /-\ u CH—CH₂

N-C-(CH₂)-N n-r₄ ^R3 (CH₂)_p-CH_{2 {i)} w którym

- n oznacza 1 lub 2;

- p oznacza 1 lub 2;

- R1 występuje w pozycji 2, 3 lub 4 fenylu i oznacza trifluorometyl, atom chloru, metyl, metoksyl lub trifluorometoksyl, a R2 oznacza atom wodoru; albo R1 występuje w pozycji 3 fenylu i oznacza trifluorometyl, a R2 występuje w pozycji 4 fenylu i oznacza atom chloru;

- R3 oznacza atom wodoru, hydroksyl, metoksyl, (acetyloksy)metyl, hydroksymetyl, grupę dimetyloaminową, grupę acetyloaminową, aminometyl, (metyloamino)metyl, (dimetyloamino)metyl, (dietyloamino)metyl, (izopropyloamino)metyl, (N-metyloizopropyloamino)metyl, (izobutyloamino)metyl, (N-metyloizobutyloamino)metyl, (izopentyloamino)metyl, (N-metyloizopentyloamino)metyl, aminokarbonyl, azetydyn-1-ylokarbonyl lub R3 oznacza podwójne wiązanie pomiędzy atomem węgla, do którego jest przyłączony, a sąsiadującym atomem węgla pierścienia piperydynowego;

- R4 oznacza 2-pirydyl, 6-metylo-2-pirydyl, 3-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 5-(trifluorometylo)-2-pirydyl,

3- chloro-5-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 3-pirydyl, 4-pirydyl, 3,5-dichloro-4-pirydyl, 2-pirazynyl, 5-chloro-2-pirazynyl, 6-chloro-2-pirazynyl, 2-pirymidynyl, 4-(trifluorometylo)-2-pirymidynyl, 6-chloro-2-pirymidynyl,

4- pirymidynyl, 6-chloro-4-pirymidynyl, 5-pirymidynyl, 3-pirydazynyl, 6-chloro-3-pirydazynyl, 4-pirydazynyl, 3(2H)-pirydazynon-5-yl, 3(2H)-pirydazynon-4-yl;

w postaci zasad lub soli addycyjnych z kwasami, albo w postaci hydratów lub solwatów.

Korzystne są pochodne o wzorze (I) według wynalazku, w których:

- n oznacza 1;

- p oznacza 1;

- R1 występuje w pozycji 2, 3 lub 4 fenylu i oznacza trifluorometyl, atom chloru, metoksyl lub trifluorometoksyl, a R2 oznacza atom wodoru; albo R1 występuje w pozycji 3 fenylu i oznacza trifluorometyl, a R2 występuje w pozycji 4 fenylu i oznacza atom chloru;

PL 208 711 B1

- R3 oznacza hydroksyl, grupę dimetyloaminową, aminometyl, (metyloamino)metyl, (dimetyloamino)metyl, (dietyloamino)metyl, (izopropyloamino)metyl, (izobutyloamino)metyl, (izopentyloamino)metyl, (N-metyloizopentyloamino)metyl lub aminokarbonyl; albo R3 oznacza podwójne wiązanie pomiędzy atomem węgla, do którego jest przyłączony, a sąsiadującym atomem węgla pierścienia piperydynowego;

- R4 oznacza 2-pirazynyl, 4-pirymidynyl, 3(2H)-pirydazynon-5-yl lub 5-(trifluorometylo)-2-pirydyl; w postaci zasad lub soli addycyjnych z kwasami, albo w postaci hydratów lub solwatów. Wynalazek dotyczy również związków pośrednich o ogólnym wzorze (la)

w którym

- n oznacza 1 lub 2;

- p oznacza 1 lub 2;

- R1 oznacza atom chloru; trifluorometyl; metyl; metoksyl, trifluorometoksyl;

- R2 oznacza atom wodoru;

- R4 oznacza 2-pirydyl, 6-metylo-2-pirydyl, 3-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 5-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 3-chloro-5-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 3-pirydyl, 4-pirydyl, 3,5-dichloro-4-pirydyl, 2-pirazynyl, 5-chloro-2-pirazynyl, 6-chloro-2-pirazynyl, 2-pirymidynyl, 4-(trifluorometylo)-2-pirymidynyl, 6-chloro-2-pirymidynyl, 4-pirymidynyl, 6-chloro-4-pirymidynyl, 5-pirymidynyl, 3-pirydazynyl, 6-chloro-3-pirydazynyl, 4-pirydazynyl, 3(2H)-pirydazynon-5-yl, 3(2H)-pirydazynon-4-yl;

Związki o wzorze (la) są użyteczne do wytwarzania związków o wzorze (I).

Wynalazek dotyczy ponadto sposobu wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I) zdefiniowanych powy ż ej, w których n = 1, polegają cego na tym, ż e:

a1) związek o ogólnym wzorze (Ila)

w którym R1, R2 i R3 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a Hal oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu, z tym że gdy R3 zawiera hydroksylową lub aminową grupę funkcyjną, te grupy funkcyjne mogą być zabezpieczone, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze (III)

CH,—CH₉ /2 χ 2

HN N-R₄ <^chA-ch_{2 (iii)} w którym p i R₄ mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I);

b1) i po odbezpieczeniu hydroksylowych lub aminowych grup funkcyjnych występujących w R3, gdy jest to stosowne, otrzymuje się związek o wzorze (I).

Sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I), zdefiniowanych powyżej, w których n = 2, polega na tym, że:

PL 208 711 B1 a2) związek o ogólnym wzorze

w którym R1, R2 i R3 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), z tym że gdy R3 zawiera hydroksylową lub aminową grupę funkcyjną, te grupy funkcyjne mogą być zabezpieczone, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze

CH,—CH₉ /2 χ 2

b2) i po odbezpieczeniu hydroksylowych lub aminowych grup funkcyjnych występujących w R3, gdy jest to stosowne, otrzymuje się związek o wzorze (I).

Sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I), zdefiniowanych powyżej, w których R3 oznacza grupę -CH2NH2, polega na tym, że:

a3) związek o ogólnym wzorze

(lic) (lid) w którym R1, R2 i R3 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a Hal oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze

CH,—CH₉ /2 χ 2

HN N-R₄ (CH₂)_pCH₂ (iii) w którym p i R₄ mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), z wytworzeniem związku o ogólnym wzorze

b3) grupę cyjanową w związku o wzorze (Ia) redukuje się z wytworzeniem związku o wzorze (I), w którym R3 = CH2NH2.

Wynalazek dotyczy także leku, który zawiera pochodną 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I) zdefiniowaną powyżej, lub sól addycyjną tej pochodnej z farmaceutycznie dopuszczalnym kwasem, albo hydrat lub solwat tej pochodnej o wzorze (I).

Wynalazek dotyczy też środka farmaceutycznego zawierającego substancję czynną i co najmniej jedną farmaceutycznie dopuszczalną zaróbkę, a cechą tego środka jest to, że jako substancję

PL 208 711 B1 czynną zawiera pochodną 1-piperazynyloacylopiperydyny o wzorze (I) zdefiniowaną powyżej, albo farmaceutycznie dopuszczalną sól, hydrat lub solwat tej pochodnej.

Wynalazek dotyczy ponadto zastosowania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o wzorze (I) zdefiniowanych powyżej do wytwarzania leku przeznaczonego do profilaktyki lub leczenia chorób degeneracyjnych nerwów ośrodkowych i obwodowych; stwardnienia zanikowego bocznego, stwardnienia rozsianego; stanów sercowo-naczyniowych; neuropatii obwodowych; uszkodzeń nerwu wzrokowego i siatkówki; urazu rdzenia kręgowego i urazu czaszki; miażdżycy tętnic; zwężeń; bliznowaceń; łysienia; raków; guzów; przerzutów; białaczek; przewlekłego bólu neuropatycznego i zapalnego; chorób autoimmunologicznych; złamań kości; chorób kości.

Związki o wzorze (I) mogą występować w postaci zasad lub soli addycyjnych z kwasami. Takie sole addycyjne są objęte zakresem wynalazku.

Sole te korzystnie stanowią sole farmaceutycznie dopuszczalnych kwasów, chociaż sole innych kwasów przydatnych do oczyszczania lub wyodrębniania związków o wzorze (I) również są objęte zakresem wynalazku.

Związki o wzorze (I) mogą również występować w postaci hydratów lub solwatów, szczególnie w postaci związków zasocjowanych lub połączeń z jedną lub większą liczbą cząsteczek wody lub z rozpuszczalnikiem. Takie hydraty i solwaty również są objęte zakresem wynalazku.

Atom chlorowca oznacza atom bromu, chloru, fluoru lub jodu.

(C1-C4)Alkil lub (C1-C5)alkil odpowiednio oznacza prostołańcuchową lub rozgałęzioną grupę alkilową, odpowiednio, o 1-4 lub 1-5 atomach węgla, taką jak metyl, etyl, propyl, izopropyl, butyl, izobutyl, sec-butyl, tert-butyl, pentyl, izopentyl, neopentyl lub tert-pentyl.

(C1-C4)Alkoksyl oznacza prostołańcuchową lub rozgałęzioną grupę alkoksylową o 1 - 4 atomach węgla, taką jak metoksyl, etoksyl, propoksyl, izopropoksyl, butoksyl, izobutoksyl, sec-butoksyl lub tertbutoksyl.

Wśród związków o wzorze (I) według wynalazku w szczególności można wymienić następujące związki:

1-[4-(aminometylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

5-[4-[2-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-oksoetylo]-1-piperazynylo]-3(2H)-pirydazynon;

1- [4-hydroksy-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

2- [4-(4-pirymidynylo)-1-piperazynylo]-1-[4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-3,6-dihydro-1(2H)-pirydylo]-1-etanon;

2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-[4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-3,6-dihydro-1(2H)-pirydylo]-1-etanon;

1-[2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksyamid;

1-[4-(dimetyloamino)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[(dimetyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-(4-chlorofenylo)-3,6-dihydro-1(2H)-pirydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-hydroksy-4-(3-metoksyfenylo)-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-3,6-dihydro-1(2H)-pirydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-3,6-dihydro-1(2H)-pirydylo]-2-[4-[5-(trifluorometylo)-2-pirydylo]-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[(metyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[(dietyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[(izopropyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

PL 208 711 B1

1-[4-[(izobutyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[(izopentyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-[(N-metyloizopentyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

1-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometoksy)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon;

w postaci zasady lub soli addycyjnej z kwasem, oraz w postaci hydratu lub solwatu.

Gdy jest to stosowne, związek o wzorze (I) przeprowadza się w jedną z jego soli addycyjnych z kwasem.

W sposobie według wynalazku w etapie a1) lub w etapie a2), gdy związek o wzorze (Ila) lub (Ilb) poddaje się reakcji ze związkiem o wzorze (III), reakcję prowadzi się w obecności zasady wybranej spośród zasad organicznych, takich jak trietyloamina, N,N-diizopropyloetyloamina lub N-metylomorfolina, albo spośród węglanów lub wodorowęglanów metali alkalicznych, takich jak węglan potasu, węglan sodu lub wodorowęglan sodu i ewentualnie w obecności jodku metalu alkalicznego, takiego jak jodek potasu lub jodek sodu. Reakcję prowadzi się w rozpuszczalniku, takim jak acetonitryl, N,N-dimetyloformamid, toluen lub propan-2-ol i w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin.

Gdy jest to stosowne, w etapie b1) lub w etapie b2), hydroksylowe lub aminowe grupy funkcyjne występujące w R3 odbezpiecza się zgodnie ze zwykłymi sposobami dobrze znanymi fachowcom.

W sposobie według wynalazku w etapie a3) reakcję związku o wzorze (lIc) lub (lId) ze związkiem o wzorze (III) prowadzi się jak opisano wyżej w etapie a1) lub a2) sposobu według wynalazku.

W etapie b3) redukcję grupy cyjanowej w związku o wzorze (la) prowadzi się zgodnie ze znanymi sposobami. Redukcję prowadzi się zatem przez uwodornianie w obecności katalizatora, takiego jak nikiel Raney'a^® lub rod na tlenku glinu i ewentualnie w obecności amoniaku w rozpuszczalniku, takim jak metanol, N,N-dimetyloformamid lub tetrahydrofuran, albo mieszaniny tych rozpuszczalników i w temperaturze od temperatury otoczenia do 60°C.

W przypadku gdy R3 oznacza podwójne wiązanie pomiędzy atomem węgla, do którego jest przyłączony i sąsiadującym atomem węgla pierścienia piperydynowego, związek o wzorze

w którym R1, R2, n, p i R4 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), poddaje się dehydratacji, z wytworzeniem związku o wzorze

Dehydratację prowadzi się z użyciem np. mieszaniny kwas octowy/kwas chlorowodorowy lub mieszaniny kwas octowy/kwas siarkowy w temperaturze od temperatury otoczenia do 140°C. Reakcję można również prowadzić z użyciem kwasu p-toluenosulfonowego, w takim rozpuszczalniku jak toluen i w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin.

Związek o wzorze (I), w którym R3 oznacza (metyloamino)metyl, (izopropyloamino)metyl, (izobutyloamino)metyl lub (izopentyloamino)metyl można również wytworzyć drogą reakcji związku o wzo8

PL 208 711 B1 rze (I), w którym R3 = -CH2NH2, z halogenkiem (C1-C5)alkilu, w obecności zasady, takiej jak węglan metalu alkalicznego, taki jak węglan potasu, w rozpuszczalniku, takim jak acetonitryl, N,N-dimetyloformamid lub tetrahydrofuran, w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin. Identyczną reakcję stosuje się do wytwarzania związków o wzorze (I), w którym R3 oznacza (dimetyloamino)metyl, (dietyloamino)metyl, (N-metyloizopropyloamino)metyl, (N-metyloizobutyloamino)metyl lub (N-metyloizopentyloamino)metyl.

Związek o wzorze (I), w którym R3 oznacza (metyloamino)metyl, (izopropyloamino)metyl, (izobutyloamino)metyl, (izopentyloamino)metyl, (dimetyloamino)metyl, (dietyloamino)metyl, (N-metyloizopropyloamino)metyl, (N-metyloizobutyloamino)metyl lub (N-metyloizopentyloamino)metyl można również wytworzyć drogą reakcji związku o wzorze (I), w którym R3 = -CH2-NH2 lub -CH2-NHMe z formaldehydem lub z aldehydem o wzorze OHC-(C1-C4)alkil, albo z odpowiednim ketonem, w obecności środka redukującego, takiego jak borowodorek sodu lub triacetoksyborowodorek sodu i w obecności kwasu, takiego jak kwas octowy, w rozpuszczalniku, takim jak dichlorometan lub tetrahydrofuran, w temperaturze od 0°C do temperatury otoczenia.

Związek o wzorze (I), w którym R3 oznacza grupę -CONH2, można również wytworzyć drogą reakcji odpowiedniego związku pośredniego, w którym R3 oznacza karboksyl, ze związkiem o wzorze HNH2 zwykłymi sposobami sprzęgania peptydów; odpowiedni związek pośredni wytwarza się zwykłymi sposobami przez podziałanie kwasem lub zasadą na związek o wzorze (I), w którym R3 oznacza (C1-C4)alkoksykarbonyl, albo w reakcji związku o wzorze (la) z mocną zasadą, taką jak wodorotlenek metalu alkalicznego, taki jak wodorotlenek potasu w rozpuszczalniku, takim jak toluen lub glikol etylenowy, w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin.

Związek o wzorze (I), w którym R3 oznacza grupę -CH2OH, można również wytworzyć przez podziałanie kwasem lub zasadą na związek o wzorze (I), w którym R3 oznacza grupę -CH2OR5, gdzie R5 oznacza (C1-C4)alkilokarbonyl.

Tak otrzymane związki o wzorze (I) można następnie wydzielać ze środowiska reakcji i oczyszczać zwykłymi sposobami, np. drogą krystalizacji lub chromatografii.

Tak otrzymane związki o wzorze (I) wyodrębnia się w postaci wolnej zasady lub soli, zwykłymi metodami.

Związki o wzorze (Ila) wytwarza się drogą reakcji pochodnej piperydyny o wzorze

w którym R1, R2 i R3 mają znaczenie podane dla zwią zku o wzorze (I), ze zwi ą zkiem o wzorze

w którym Hal i Hal' niezależ nie oznaczają atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu. Reakcję prowadzi się w obecności zasady, takiej jak trietyloamina, N,N-diizopropyloetyloamina lub N-metylomorfolina, w rozpuszczalniku, takim jak dichlorometan, chloroform, tetrahydrofuran, dioksan lub mieszanina tych rozpuszczalników i w temperaturze od 0°C do temperatury otoczenia.

Związki o wzorze (Ilb) wytwarza się drogą reakcji związku o wzorze (IV) ze związkiem o wzorze

O

II

Hal'—C—CH—CH—Hal . _} w którym Hal i Hal' mają wyżej podane znaczenie, w warunkach reakcji wymienionych powyżej. Podobnie związki o wzorze odpowiednio (Ilc) lub (lId) wytwarza się drogą reakcji związku o wzorze

PL 208 711 B1

w którym R1 i R2 mają znaczenie podane dla zwią zku o wzorze (I), ze zwią zkiem odpowiednio o wzorze (V) lub (VI) w takich samych warunkach reakcji jak powyżej.

Związki o wzorze (V) lub (VI) są dostępne w handlu, są znane albo wytwarza się je znanymi sposobami.

Związki o wzorze (III) są dostępne w handlu albo wytwarza się je znanymi sposobami, takimi jak te opisane w J. Org. Chem., 1953, 18, 1484-1488, J. Med. Chem., 1978, 21 (6), 536-542, Chem. Pharm. Bull., 1991, 39 (9), 2288-2300, Tetrahedron Letters, 1998, 39, 617-620 lub w WO 97/28129.

Przykładowo związek o wzorze (III) wytwarza się drogą reakcji związku o wzorze

CH,—CH,

W-N NH \ / (CH₂)_p-CH_{2 {vii)} w którym p ma znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a W oznacza atom wodoru lub grupę zabezpieczającą N, ze związkiem o wzorze

Hal-R4 (VIII) w którym R4 ma znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a Hal oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru, bromu lub jodu.

Reakcję prowadzi się ewentualnie w obecności zasady, w obojętnym rozpuszczalniku, takim jak etanol, propan-2-ol, n-butanol, acetonitryl lub toluen, w temperaturze od 0°C do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin. Gdy stosuje się zasadę, jest ona wybrana spośród zasad organicznych, takich jak diizopropyloetyloamina, albo spośród węglanów metali alkalicznych, takich jak węglan sodu lub potasu. Gdy nie stosuje się zasady, reakcję prowadzi się z użyciem nadmiaru związku o wzorze (VII). Reakcję można również prowadzić bez rozpuszczalnika, przez ogrzewanie mieszaniny związków (VII) i (VIII) w temperaturze 140 - 180°C.

Gdy jest to stosowne, gdy W oznacza grupę zabezpieczającą N, eliminuje się ją zwykłymi sposobami, z wytworzeniem żądanych związków o wzorze (III).

Związki o wzorze (VII) lub o wzorze (VIII) są znane albo wytwarza się je znanymi sposobami.

Związki o wzorze (IV) są dostępne w handlu, są znane albo wytwarza się je znanymi sposobami, takimi jak te opisane w EP-0474561, EP-0673928 lub WO 96/23787.

Związki o wzorze (IV) ogólnie wytwarza się w postaci, w której są one zabezpieczone przy atomie azotu piperydyny; po etapie odbezpieczania otrzymuje się same związki o wzorze (IV).

W szczególności związek o wzorze (IV), w którym R3 oznacza OH, wytwarza się drogą reakcji pochodnej magnezoorganicznej o wzorze

w którym R1 i R2 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a Hal oznacza atom chlorowca, korzystnie atom bromu, z 1-benzylo-4-piperydynonem, w rozpuszczalniku, takim jak eter dietylowy lub tetrahydrofuran, w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin.

Pochodne magnezoorganiczne o wzorze (IX) wytwarza się zwykłymi sposobami dobrze znanymi fachowcom z odpowiednich pochodnych chlorowcowanych.

Ze związków o wzorze (IV), w którym R3 = -OH, wytwarza się związki o wzorze (IV), w którym R3 = -OMe, drogą reakcji alkilowania metodami znanymi fachowcom.

PL 208 711 B1

Związki o wzorze (IV), w których R3 = -OH, zawierające grupę zabezpieczającą przy atomie azotu piperydyny, można poddawać reakcji Rittera działając acetonitrylem w kwaśnym środowisku, aby wytworzyć związki o wzorze (IV), w którym R3 = -NHCOCH3 sposobem opisanym w EP-0 474 561. Następnie prowadzi się hydrolizę w silnie kwaśnym środowisku, z wytworzeniem związków o wzorze (IV), w którym R3 = -NH2. Sposoby opisane w EP-0673928 lub WO 96/23787 stosuje się dla otrzymania związków o wzorze (IV), w którym R3 oznacza grupę dimetyloaminową.

Związki o wzorze (IV), w którym R3 oznacza grupę acetyloaminową lub aminokarbonyl, wytwarza się sposobami opisanymi w WO 96/23787.

Związek o wzorze (IV), w którym R3 = -CH2NH2, wytwarza się ze związku o wzorze (IVa), sposobem opisanym powyżej dla związku o wzorze (I).

Związek o wzorze (IV), w którym R3 = -CH2NHMe, można również wytworzyć drogą redukcji odpowiedniego związku pośredniego, w którym R3 = -CH2NHCHO, z użyciem środka redukującego, takiego jak wodorek litowo-glinowy, w rozpuszczalniku, takim jak eter lub tetrahydrofuran w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin. Odpowiedni związek pośredni wytwarza się drogą reakcji związku o wzorze (IV), w którym R3 = -CH2NH2, z mrówczanem etylu, w temperaturze od temperatury otoczenia do 60°C.

Związek o wzorze (IV), w którym R3 = -CONH2, można również wytworzyć drogą reakcji związku o wzorze (IVa), zabezpieczonego przy atomie azotu piperydyny, z nadtlenkiem wodoru w obecności mocnej zasady, takiej jak wodorotlenek metalu alkalicznego, takiego jak wodorotlenek sodu i katalizatora przeniesienia międzyfazowego, takiego jak podstawiona czwartorzędowa sól amoniowa, chlorek trietyloamoniowy np. w rozpuszczalniku, takim jak toluen w mieszaninie z wodą, w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia rozpuszczalnika w warunkach powrotu skroplin.

Związki o wzorze (IVa) wytwarza się znanymi sposobami, takimi jak te opisane w Bioorg. Med. Chem. Lett., 1999, 9, 3273-3276 i w J. Med. Chem., 1999, 42 (23), 4778-4793.

Ze związków o wzorze (IV), w którym R3 = -CH2OH, wytwarza się związki o wzorze (IV), w którym R3 oznacza (acetyloksy)metyl, drogą reakcji acylowania, sposobami znanymi fachowcom.

Związki o wzorze (IV), w którym R3 = -CH2OH, wytwarza się drogą redukcji związku o wzorze (IV), w którym R3 oznacza metoksykarbonyl, sposobami znanymi fachowcom.

Związki o wzorze (IV), w których R3 oznacza (C1-C4)-alkoksykarbonyl, wytwarza się drogą estryfikacji odpowiedniego związku pośredniego, w którym R3 oznacza karboksyl, sposobami znanymi fachowcom; odpowiedni związek pośredni wytwarza się drogą reakcji związku o wzorze (VIa) z mocną zasadą, taką jak wodorotlenek metalu alkalicznego, taki jak wodorotlenek potasu, w rozpuszczalniku, takim jak toluen lub glikol etylenowy, w temperaturze od temperatury otoczenia do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin rozpuszczalnika.

Podczas któregokolwiek z etapów wytwarzania związków o wzorze (I), albo związków pośrednich o wzorze (la), (IIa), (IIb), (IIc), (IId), (III) lub (IV), może być konieczne i/lub pożądane zabezpieczenie wrażliwych lub reaktywnych grup funkcyjnych, takich jak grupy aminowe, hydroksylowe lub karboksylowe, które występują w każdej z branych pod uwagę cząsteczek. Zabezpieczanie to można prowadzić wykorzystując zwykłe grupy zabezpieczające, takie jak te opisane w Protective Groups in Organic Chemistry, J.F.W. McOmie, wydawnictwo, Plenum Press, 1973, w Protective Groups in Organic Synthesis, T.W. Greene i P.G.M. Wuts, wydawnictwo John Wiley & Sons, 1991 lub w Protecting Groups, Kocienski P.J., 1994, Georg Thieme Verlag. Grupy zabezpieczające można usunąć w odpowiednim kolejnym etapie, stosując sposoby, które są znane fachowcom i nie są szkodliwe dla reszty danej cząsteczki.

Grupy zabezpieczające N, stosowane gdzie jest to odpowiednie, są zwykłymi grupami zabezpieczającymi N, które są dobrze znane fachowcom, takimi jak, np. tert-butoksykarbonyl, fluorenylometoksykarbonyl, benzyl, grupa benzhydrylidenowa lub benzyloksykarbonyl.

Związki według wynalazku mogą być stosowane do wytwarzania leków, w szczególności leków przeznaczonych do profilaktyki lub leczenia jakiejkolwiek patologii, z jaką związany jest receptor p75^NTR.

Związki według wynalazku można stosować, u ludzi lub zwierząt, w leczeniu lub profilaktyce różnych stanów zależnych od p75^NTR, takich jak choroby degeneracyjne nerwów ośrodkowych i obwodowych, takie jak otępienie starcze, padaczka, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, pląsawica Huntingtona, zespół Downa, choroby wywołane przez priony, amnezja, schizofrenia; stwardnienie zanikowe boczne, stwardnienie rozsiane; schorzenia sercowo-naczyniowe, takie jak uszkodzenie serca w wyniku niedokrwienia, kardiomiopatie, zawał mięśnia sercowego, niewydolność serca, niedokrwienie serca, zawał mózgu; neuropatie obwodowe (pochodzenia cukrzycowego, urazowego lub

PL 208 711 B1 jatrogennego); uszkodzenie nerwu wzrokowego i siatkówki; uraz rdzenia kręgowego i uraz czaszki; miażdżyca tętnic; zwężenia; bliznowacenie; łysienie.

Związki według wynalazku można również stosować w leczeniu raków, takich jak rak płuca, tarczycy, trzustki, prostaty, jelita cienkiego i okrężnicy, sutka, w leczeniu guzów, przerzutów i białaczek.

Związki według wynalazku można również stosować w leczeniu przewlekłego bólu neuropatycznego i zapalnego oraz w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów.

Związki według wynalazku można również stosować w leczeniu złamań kości i leczeniu lub profilaktyce chorób kości, takich jak osteoporoza.

Związki według wynalazku stanowią substancję czynną środków farmaceutycznych. Te środki farmaceutyczne zawierają skuteczną dawkę co najmniej jednego związku według wynalazku albo farmaceutycznie dopuszczalną sól, solwat lub hydrat tego związku, oraz co najmniej jedną farmaceutycznie dopuszczalną zaróbkę.

Takie zaróbki są wybrane, zgodnie z postacią farmaceutyczną i żądanym sposobem podawania, ze zwykłych znanych fachowcom zaróbek.

W środkach farmaceutycznych według wynalazku do podawania doustnego, podjęzykowego, podskórnego, domięśniowego, dożylnego, miejscowego, lokalnego, dotchawicowego, donosowego, przezskórnego lub doodbytniczego, substancja czynna o powyższym wzorze (I), albo jej sól, solwat lub hydrat, gdy jest to odpowiednie, może być podawana w postaci jednostkowej do podawania, jako mieszanina ze zwykłymi zaróbkami farmaceutycznymi, zwierzętom i ludziom w profilaktyce lub leczeniu powyższych zaburzeń lub chorób.

Odpowiednie postacie jednostkowe do podawania obejmują postacie do podawania doustnego, takie jak tabletki, twarde lub miękkie kapsułki żelatynowe, proszki, granulaty i doustne roztwory lub zawiesiny, postacie do podawania podjęzykowego, policzkowego, dotchawicowego, doocznego lub donosowego, postacie do podawania drogą inhalacji, postacie do podawania miejscowego, przezskórnego, podskórnego, domięśniowego lub dożylnego, postacie do podawania odbytniczego i implanty.

Do stosowania miejscowego, związki według wynalazku można stosować w postaci kremów, żeli, maści lub lotonów.

Przykładowo postać jednostkowa do podawania związku według wynalazku w postaci tabletki może zawierać następujące składniki:

Związek według wynalazku 50,0 mg

Mannitol 223,75 mg

Sól sodowa kroskarmelozy 6,0 mg

Skrobia kukurydziana 15,0 mg

Hydroksypropylometyloceluloza 2,25 mg

Stearynian magnezu 3,0 mg

Do podawania doustnego, dzienna dawka podawanej substancji czynnej może wynosić 0,01 100 mg/kg, w dawce pojedynczej lub podzielonej, korzystnie 0,02 - 50 mg/kg.

Mogą wystąpić szczególne przypadki, w jakich odpowiednie jest wyższe lub niższe dawkowanie. Zgodnie ze zwyczajową praktyką dawkowanie odpowiednie dla każdego pacjenta jest określane przez lekarza zgodnie ze sposobem podawania, masą ciała i reakcją takiego pacjenta.

Wynalazek umożliwia realizację sposobu leczenia patologii wspomnianych powyżej, przez podawanie pacjentowi skutecznej dawki związku według wynalazku lub jednej z jego farmaceutycznie dopuszczalnych soli albo jego hydratów lub solwatów.

W poniż szych przykł adach opisano wytwarzanie pewnych zwią zków wedł ug wynalazku. Te przykłady dokładniej objaśniają wynalazek. Numery przykładowych związków odnoszą się do tych podanych w tabeli I poniżej, która ilustruje struktury chemiczne i właściwości fizyczne niektórych związków według wynalazku.

W preparatach i w przykł adach stosuje się nastę pują ce skróty:

eter: eter dietylowy eter izo: eter diizopropylowy

DMSO: dimetylosulfotlenek

DMF: N,N-dimetyloformamid

THF: tetrahydrofuran

DCM: dichlorometan

AcOEt: octan etylu

DIPEA: diizopropyloetyloamina

PL 208 711 B1

TFA: kwas trifluorooctowy

BOP: heksafluorofosforan benzotriazol-1-iloksytris(dimetyloamino)fosfoniowy

PyBOP: heksafluorofosforan benzotriazol-1-iloksytripirolidynofosfoniowy

2N eter chlorowodorowy: 2N roztwór kwasu chlorowodorowego w eterze dietylowym

t.t.: temperatura topnienia

AT: temperatura otoczenia

t.w.: temperatura wrzenia

HPLC: wysokociśnieniowa chromatografia cieczowa

Silica H: Żel krzemionkowy 60 H sprzedawany przez Merck (Darmstadt)

Roztwór buforowy o pH = 2: roztwór zawierający 16,66 g KHSO4 i 32,32 g K2SO4 w jednym litrze wody.

Widma protonowego rezonansu magnetycznego (¹H NMR) rejestrowano przy 200 MHz w DMSO-d6, w odniesieniu do piku DMSO-d6. Przesunięcia chemiczne δ wyrażono w częściach na milion (ppm). Zaobserwowane sygnały są określane następująco: s: singlet; bs: szeroki singlet; d: dublet; sd: rozszczepiony dublet; t: triplet; st: rozszczepiony triplet; q: kwadruplet; unres. comp.: nierozdzielone złożone; mt: multiplet.

Widma NMR potwierdzają struktury związków.

Związki według wynalazku analizowano metodą sprzężonej analizy LC/UV/MS (chromatografia cieczowa/detekcja UV/spektrometria masowa).

Sprawdzano, czy widma masowe związków, jakie otrzymano w trybie elektrorozpylania dodatniego (ESI+) są zgodne z obliczoną masą molową.

Widma masowe związków według wynalazku ogólnie mają jon cząsteczkowy MH⁺ jako ich pik podstawowy.

Wytwarzanie

1. Wytwarzanie związków o wzorach (IV) i (IVa)

Przepis 1.1

Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynolu (IV), HCl: R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OH

A) Chlorowodorek 1-benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynolu

Mieszaninę 180 g magnezu w 2670 ml THF ogrzano do temperatury 30°C i zmieszano z 33 ml roztworu 1670 g 1-bromo-3-(trifluorometylo)benzenu w 1330 ml THF, a następnie powoli zmieszano z resztą roztworu tak aby doprowadzić mieszaninę do temperatury wrzenia THF w warunkach powrotu skroplin i następnie ją utrzymać i pozostawiono w tej temperaturze w trakcie mieszania przez 2 godziny. Następnie powoli dodano roztworu 1000 g 1-benzylo-4-piperydynonu w 3200 ml THF i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 2 godziny. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia mieszaninę reakcyjną wprowadzono w ciągu 30 minut do roztworu 1870 g chlorku amonu w 6700 ml wody i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 20 - 25°C na 2 godziny. Po dekantacji fazę organiczną przemyto 5330 ml wody i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 5330 ml eteru, powoli dodano roztworu 210 g gazowego HCl w 800 ml propan-2-olu, utrzymując temperaturę poniżej 25°C, mieszaninę mieszano przez 40 minut wytrącone kryształy wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Kryształy te roztworzono w 2000 ml eteru i ponownie wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 1080 g żądanego produktu po rekrystalizacji z mieszaniny propan-2-ol/EtOH (70/30; objętościowo).

B) Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynolu

Mieszaninę 1000 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 83 g 10% palladu na węglu (wilgotność 50%) w 2910 ml EtOH i 2910 ml MeOH poddano uwodornianiu w temperaturze 50°C pod ciśnieniem barów. Katalizator odsączono i przemyto dwukrotnie 660 ml MeOH, a przesącz i ciecz z przemywania zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 3320 ml eteru i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 1 godzinę 30 minut. Wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią, przemyto 280 ml eteru i wysuszono pod próżnią, w temperaturze 40°C. Otrzymano 726 g żądanego produktu.

Przepis 1.2

4-Metoksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyna (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OCH3

A) 4-Hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Związek otrzymany w przepisie 1.1 (20 g) w 80 ml DCM zmieszano w temperaturze otoczenia z 17,92 g trietyloaminy, a następnie wkroplono roztwór 16,3 g diwęglanu di-tert-butylu w 20 ml DCM i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 18 godzin. Do mieszaniny

PL 208 711 B1 reakcyjnej dodano wody, a następnie mieszaninę wyekstrahowano z użyciem DCM, fazę organiczną przemyto wodą i 5% roztworem KHSO4 i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 13 g żądanego produktu po rekrystalizacji z mieszaniny eter izo/heksan.

B) 4-Metoksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Roztwór 2 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 15 ml DMF i 20 ml THF zmieszano, porcjami i w temperaturze otoczenia, z 0,277 g wodorku sodu o stężeniu 60% w oleju i mieszaninę mieszano przez 40 minut. Następnie dodano 1,3 g jodku metylu i mieszaninę mieszano przez 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 2 g żądanego produktu w postaci żółtego oleju.

C) 4-Metoksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyna

Mieszaninę 2 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 5 ml TFA w 15 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość wyekstrahowano DCM, fazę organiczną przemyto 5% roztworem Na2CO3 i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,7 g żądanego produktu w postaci pomarańczowego oleju.

Przepis 1.3

N,N-Dimetylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynoamina (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -N(CH3)2

A) 1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia roztworu 20 g związku otrzymanego w przepisie 1.1 (wolna zasada) i 11,3 ml trietyloaminy w 200 ml DCM, wkroplono 11 ml bromku benzylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono w nasyconym roztworze K2CO3 i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3 i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Oleistą pozostałość roztworzono w pentanie i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 17 g żądanego produktu.

B) N-[1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]acetamid

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia 60 ml stężonego H2SO4, wkroplono roztwór 16 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 120 ml acetonitrylu, przy czym temperaturę środowiska reakcji utrzymywano poniżej 30°C i mieszaninę mieszano przez noc, przy czym pozwolono by temperatura obniżyła się do temperatury otoczenia. Mieszaninę reakcyjną wylano na lód i mieszaninę zalkalizowano przez dodanie stężonego roztworu NaOH i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Osad roztworzono w DCM, fazę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 9,7 g żądanego produktu po rekrystalizacji z acetonitrylu.

C) 1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynoamina

Mieszaninę 9,6 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 250 ml stężonego roztworu HCl i 250 ml wody ogrzewano w temperaturze 150°C przez noc. Połowę mieszaniny reakcyjnej zatężono pod próżnią, otrzymaną kwaśną fazę wodną zalkalizowano przez dodanie stężonego roztworu NaOH i wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 8,1 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

D) 1-Benzylo-N,N-dimetylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynoamina

Mieszaninę 8,1 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 3,5 ml 37% roztworu formaldehydu w wodzie i 10 ml kwasu octowego w 250 ml THF zmieszano porcjami i w temperaturze otoczenia z 50 g triacetoksyborowodorku sodu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Dodano 200 ml MeOH i mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temperaturze 70°C przez 1 godzinę i zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 1N roztworze NaOH i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 8,7 g żądanego produktu w postaci oleju, który uległ zestaleniu.

E) N,N-Dimetylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynoamina

Mieszaninę 8,2 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 5 g mrówczanu amonu i 2 g 10% palladu na węglu w 100 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na godzinę. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w nasyconym roztworze K2CO3 i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad

Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 4,8 g żądanego produktu.

PL 208 711 B1

Przepis 1.4

Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu (IVa), HCl: R1 = 3-CF3; R2 = H

A) 2-(2,2-Dietoksyetylo)-4,4-dietoksy-2-[3-(trifluorometylo)fenylo]butanonitryl

Mieszaninę 30 g 3-(trifluorometylo)fenyloacetonitrylu i 14,4 g amidku sodu w 400 ml toluenu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 5 minut, dodano 66 ml dietyloacetalu bromoacetaldehydu i następnie mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez 3 godziny. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano eterem, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją mieszaniną DCM/AcOEt (100/5; objętościowo). Otrzymano 26 g żądanego produktu.

B) 4-Okso-2-(2-oksoetylo)-2-[3-(trifluorometylo)fenylo]butanonitryl

Mieszaninę 23,9 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 90 ml kwasu mrówkowego pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 50°C przez 1 godzinę. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, a następnie mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą i 10% roztworem NaHCO3 i wysuszono nad Na2SO4, i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 16 g żądanego produktu, który zastosowano natychmiast w następnym etapie.

C) Chlorowodorek 1-benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 16 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 6,25 ml benzyloaminy, 48,6 g triacetoksyborowodorku sodu i 5 kropli kwasu octowego w 150 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Następnie wkroplono 40 ml MeOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez 1 godzinę. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto 10% roztworem NaHCO3 i wodą, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w nasyconym roztworze gazowego HCl w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 18 g żądanego produktu.

D) Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 2 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,2 g 10% palladu na węglu w 30 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez 3 godziny. Katalizator odsączono na Celite^® i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 1,5 g żądanego produktu.

Związek ten można również wytworzyć w następujących trzech etapach jak poniżej.

A') Bis(2-chloroetylo)karbaminian tert-butylu

Do mieszaniny 106 g chlorowodorku N,N-bis(2-chloroetylo)aminy i 130 g diwęglanu di-tertbutylu w 1500 ml DCM wkroplono w ciągu 1 godziny i 30 minut w temperaturze otoczenia 83 ml trietyloaminy, po czym mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę reakcyjną przemyto wodą i fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i odparowano pod próżnią. Otrzymano 150 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

B') 4-Cyjano-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Do zawiesiny 56 g wodorku sodu o stężeniu 60% w oleju w 750 ml DMSO i 250 ml THF w obojętnej atmosferze i w temperaturze otoczenia wkroplono roztwór 120 g 3-(trifluorometylo)fenyloacetonitrylu w 250 ml DMSO, a następnie powoli roztwór 150 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 250 ml DMSO i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez noc. Mieszaninę reakcyjną wlano do mieszaniny lód/H2O i całość wyekstrahowano eterem, fazę organiczną przemyto wodą i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją DCM, a następnie mieszaniną DCM/AcOEt (80/20; objętościowo). Otrzymano 191 g żądanego produktu, który wkrystalizował; t.t. = 72-73°C.

C') Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 115 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 500 ml 2N roztworu HCl w eterze i 150 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 4 godziny. Wytrącony krystaliczny produkt wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i wysuszono. Otrzymano 75 g żądanego produktu, t.t. = 259°C.

Przepis 1.5

[4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylokarbaminian tert-butylu (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2NH-COOC(CH3)3

A) [1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metyloamina

Mieszaninę 1,5 g związku otrzymanego w etapie C przepisu 1.4, 0,15 g niklu Raney'a^® i 5 ml uwodnionego amoniaku w 20 ml MeOH, uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem

PL 208 711 B1 atmosferycznym przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 1,45 g żądanego produktu.

B) [1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylokarbaminian tert-butylu

Mieszaninę 1,45 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 20 ml AcOEt ogrzano do temperatury 40°C, dodano 0,9 g diwęglanu di-tert-butylu i następnie mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 30 minut. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia zmieszano ją z wodą i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,86 g żądanego produktu.

C) [4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylokarbaminian tert-butylu

Mieszaninę 1,8 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,18 g 10% palladu na węglu w 20 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 1,3 g żądanego produktu w postaci oleju.

Przepis 1.6

4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksyamid (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CONH2

A) 1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksyamid

Mieszaninę 5 g związku otrzymanego w etapie C przepisu 1.4, 30 ml toluenu, 30 ml 30% roztworu H2O2, 30 ml 30% roztworu NaOH i 0,5 g porcji 336 (chlorku trioktylometyloamoniowego) ogrzewano w temperaturze 100°C przez 48 godzin. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i całość wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (100/3; objętościowo). Otrzymano 2,5 g żądanego produktu.

B) 4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksyamid

Mieszaninę 2,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,25 g 10% palladu na węglu w 30 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia, pod ciśnieniem atmosferycznym, przez 48 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 1,7 g żądanego produktu.

Przepis 1.7

4-[2-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol (IV): R1 = 2-CF3; R2 = H; R3 = -OH

A) 1-Benzylo-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol

Do mieszaniny 1,52 g magnezu w 25 ml THF wkroplono w ciągu 20 minut roztwór 14,25 g 1-bromo-2-(trifluorometylo)benzenu w 15 ml THF i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 30 minut. Po ochłodzeniu na łaźni lodowej zmieszano ją powoli z roztworem 10 g 1-benzylo-4-piperydynonu w 30 ml THF i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 3 godziny. Mieszaninę reakcyjną wlano do nasyconego, wodnego roztworu chlorku amonu i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, połączone fazy organiczne przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalniki odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/AcOEt (70/30; objętościowo). Otrzymano 4,5 g żądanego produktu.

B) 4-[2-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol

Mieszaninę 4,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,5 g 10% palladu na węglu w 100 ml MeOH uwodorniano w temperaturze 35°C, pod ciśnieniem atmosferycznym, przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 2,7 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru izo.

Przepis 1.8

Chlorowodorek 4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitryl (IVa), HCl: R1 = 2-CF3; R2 = H

A) 4-Cyjano-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Do zawiesiny 9 g wodorku sodu o stężeniu 60% w oleju w 125 ml DMSO i 125 ml THF w temperaturze otoczenia wkroplono roztwór 20 g 2-(trifluorometylo)fenyloacetonitrylu w 50 ml DMSO, a następnie powoli roztwór 25 g związku otrzymanego w etapie A' przepisu 1.4, w 70 ml DMSO i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez 24 godziny. Mieszaninę reakcyjną wlano do 2 litrów wody i mieszaninę wyekstrahowano eterem, fazę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją DCM, a następnie mieszaniną DCM/AcOEt (70/30; objętościowo). Otrzymano 16 g żądanego produktu.

PL 208 711 B1

B) Chlorowodorek 4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 6 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 150 ml 2N roztworu chlorowodoru w eterze i 20 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 2,3 g żądanego produktu.

Przepis 1.9

Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksylanu metylu (IV), HCl: R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -COOCH3

A) Kwas 1-benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksylowy

Mieszaninę 5 g związku otrzymanego w etapie C przepisu 1.4 i 4,25 g granulek KOH w 80 ml glikolu etylenowego, ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 godziny. Ochłodzono ją do temperatury otoczenia i zmieszano z 100 ml wody, mieszaninę zakwaszono do pH = 6,5 przez dodanie roztworu 10% HCl i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i wysuszono pod próżnią. Otrzymano 3,9 g żądanego produktu, t.t. = 243°C.

B) Chlorowodorek 1-benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksylanu metylu

Mieszaninę 3 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 50 ml chlorku tionylu w 100 ml

DCM ogrzewano w temperaturze 60°C przez 3 godziny. Zatężono ją pod próżnią, a pozostałość roztworzono w 100 ml MeOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez noc. Po zatężeniu pod próżnią otrzymano 4 g żądanego produktu, t.t. = 230°C.

C) Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksylanu metylu

Mieszaninę 4 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,4 g 10% palladu na węglu w 200 ml

MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 2,5 g żądanego produktu.

Przepis 1.10

Octan [4-[3-(trifluorometylo)-fenylo]-4-piperydylo]metylu (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2-O-CO-CH3

A) 4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]-1,4-piperydynodikarboksylan 1-(tert-butylo)-4-metylu

Mieszaninę 7 g związku otrzymanego w przepisie 1.9, 5,33 g diwęglanu di-tert-butylu i 3,5 ml trietyloaminy w 100 ml DCM, pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano eterem, fazę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 9,3 g żądanego produktu.

B) 4-(Hydroksymetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Mieszaninę 9,27 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 150 ml eteru ochłodzono do temperatury 0°C, dodano 1 g wodorku litowo-glinowego i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 0°C na 4 godziny. Mieszaninę reakcyjną zmieszano z nasyconym roztworem NH4CI, sole mineralne odsączono, przesącz wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 5,5 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru.

C) 4-[(Acetyloksy)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Mieszaninę 5,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 2 ml trietyloaminy w 50 ml DCM ochłodzono do temperatury -70°C, dodano 1,1 ml chlorku acetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania przez noc, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Do mieszaniny reakcyjnej dodano lodu, a następnie mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 6 g żądanego produktu.

D) Octan [4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylu

Mieszaninę 6 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 30 ml TFA w 50 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 1 godzinę. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono z użyciem lodu, a następnie 10% roztworu NaHCO3 i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 4,5 g żądanego produktu.

Przepis 1.11

4-[4-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol (IV): R1 = 4-CF3; R2 = H; R3 = -OH

A) 1-Benzylo-4-[4-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol

PL 208 711 B1

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w etapie A przepisu 1.7, z 1,55 g magnezu w 25 ml THF, roztworu 14,25 g 1-bromo-4-(trifluorometylo)benzenu w 15 ml THF i roztworu 10 g 1-benzylo-4-piperydynonu w 30 ml THF. Otrzymano 7,3 g żądanego produktu.

B) 4-[4-(Trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol

Mieszaninę 4,8 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 2 g 10% palladu na węglu w 50 ml MeOH, uwodorniano w temperaturze 30°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 2 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 2,4 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru izo.

Przepis 1.12

Chlorowodorek 4-(4-chlorofenylo)-4-piperydynokarbonitrylu (IVa), HCl: R1 = 4-Cl; R2 = H

A) 4-(4-Chlorofenylo)-4-cyjano-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Zawiesinę 4,4 g wodorku sodu o stężeniu 60%, w oleju, w 300 ml THF szybko zmieszano w temperaturze otoczenia z 7,51 g 4-chlorofenyloacetonitrylu, a następnie z 12 g bis(2-chloroetylo)karbaminianu tert-butylu, mieszaninę ogrzewano w temperaturze 40°C przez 28 godzin, a następnie pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Do mieszaniny reakcyjnej dodano nasyconego roztworu chlorku amonu, a następnie mieszaninę zatężono pod próżnią, aby usunąć THF, po czym pozostałą fazę wodną wyekstrahowano eterem, fazę organiczną przemyto roztworem buforowym o pH = 2 i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 12 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

B) Chlorowodorek 4-(4-chlorofenylo)-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 18 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 100 ml MeOH i 20 ml stężonego roztworu HCl ogrzewano w temperaturze 40-50°C przez 3 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono dwukrotnie w MeOH i za każdym razem rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 5,85 g żądanego produktu po rekrystalizacji z acetonu.

Przepis 1.13

4-(3-Metylofenylo)-4-piperydynol (IV): R1 = 3-CH3; R2 = H; R3 = -OH

A) 1-Benzylo-4-(3-metylofenylo)-4-piperydynol

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w etapie A przepisu 1.7, z 1,55 g magnezu w 25 ml THF, roztworu 11 g 3-bromotoluenu w 15 ml THF i roztworu 10 g 1-benzylo-4-piperydonu w 30 ml THF. Otrzymany produkt poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 14,5 g żądanego produktu.

B) 4-(3-Metylofenylo)-4-piperydynol

Mieszaninę 14,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 2 g 10% palladu na węglu w 500 ml MeOH uwodorniano w temperaturze 25°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 48 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 8,9 g żądanego produktu.

Przepis 1.14

4-(3-Metoksyfenylo)-4-piperydynol (IV): R1 = 3-OCH3; R2 = H; R3 = -OH

A) 1-Benzylo-4-(3-metoksyfenylo)-4-piperydynol

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w etapie A przepisu 1.7, z 1,55 g magnezu w 25 ml THF, roztworu 12 g 3-bromoanizolu i 15 ml THF i roztworu 10 g 1-benzylo-4-piperydonu w 30 ml THF. Otrzymany produkt poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3 do 95/5; objętościowo). Otrzymano 13,7 g żądanego produktu.

B) 4-(3-Metoksyfenylo)-4-piperydynol

Mieszaninę 13,7 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 2 g 10% palladu na węglu w 500 ml EtOH uwodorniano w temperaturze 25°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 48 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 10,8 g żądanego produktu.

Przepis 1.15

Chlorowodorek N-[4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]acetamidu (IV), HCl: R1 = 3-CF3; R2 = 4-Cl; R3 = -NHCOCH3

A) 1-Benzylo-4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynol

Mieszaninę 15 g 4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynolu, 8,3 g K2CO3 i 7,18 ml bromku benzylu w 80 ml DMF pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 dni.

PL 208 711 B1

Mieszaninę reakcyjną wlano do wody i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, nierozpuszczalny produkt odsączono, fazę organiczną przemyto wodą i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (95/5; objętościowo). Otrzymano 14,6 g żądanego produktu.

B) N-[1-Benzylo-4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]acetamid

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia 30 ml stężonego H2SO4, wkroplono roztwór 7,98 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 60 ml acetonitrylu, w temperaturze poniżej 15°C i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 15°C przez 2 dni. Mieszaninę reakcyjną wylano na lód, mieszaninę zalkalizowano przez dodanie granulek NaOH i wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią, w wyniku czego otrzymano zanieczyszczoną substancję stałą (7,86 g). Tę pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3 do 95/5; objętościowo). Otrzymano 4,26 g żądanego produktu po rekrystalizacji z mieszaniny DCM/eter izo; t.t. = 198-199°C.

C) Chlorowodorek N-[4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]acetamidu

Mieszaninę 3,1 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 1,05 g K2CO3 w 25 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 15 minut, po czym ochłodzono ją za pomocą łaźni lodowej i wkroplono do niej roztwór 1,2 ml chloromrówczanu 1-chloroetylu w 5 ml DCM i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 4°C na 2 godziny. Nierozpuszczalny produkt odsączono, przesącz zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w MeOH i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 80 ml MeOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 15 minut i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 2,7 g żądanego produktu.

D) 4-(Acetyloamino)-4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydynokarboksylan tert-butylu

Mieszaninę 2,7 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 1,9 ml DIPEA i 1,64 g diwęglanu di-tert-butylu w 20 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią i pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (98/2; objętościowo). Otrzymano 1,4 g żądanego produktu.

E) Chlorowodorek N-[4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]acetamidu

Zawiesinę 1,4 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 20 ml dioksanu zmieszano z 4 ml eterowego 2N roztworu chlorowodoru i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią i otrzymano żądany produkt, który zastosowano jako taki.

Przepis 1.16

Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometoksy)fenylo]-4-piperydynolu (IV), HCl: R1 = 3-OCF3; R2 = H; R3 = -OH

A) Chlorowodorek 1-benzylo-4-[3-(trifluorometoksy)fenylo]-4-piperydynolu

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w etapie A przepisu 1.7, z 2 g magnezu w 25 ml THF, roztworu 20 g 1-bromo-3-(trifluorometoksy)benzenu w 15 ml THF i roztworu 13 g 1-benzylo-4-piperydonu w 30 ml THF. Otrzymany produkt w postaci chlorowodorku uzyskano w 2N eterowym roztworze chlorowodoru. Otrzymano 24,4 g żądanego produktu.

B) Chlorowodorek 4-[3-(trifluorometoksy)fenylo]-4-piperydynolu

Mieszaninę 24 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 16 g mrówczanu amonu i 2 g 10% palladu na węglu w 500 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 4 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w nasyconym roztworze K2CO3 i mieszaninę wyekstrahowano eterem, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 2N roztworze chlorowodoru w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 6,2 g żądanego produktu, t.t. = 145-146°C.

Przepis 1.17

[[4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]piperydyn-4-ylo]metylo]-karbaminian tert-butylometylu (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2N(CH3)-COOC(CH3)3

A) N,N-Bis(2-chloroetylo)benzyloamina

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 150 g chlorowodorku N,N-bis(2-chloroetylo)aminy i 100 ml bromku benzylu w 1000 ml DMF, a następnie wkroplono 120 ml trietyloaminy i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę reakPL 208 711 B1 cyjną zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano 3 razy eterem, fazy organiczne wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 113 g żądanego produktu.

B) Chlorowodorek 1-benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu

Do zawiesiny 23,24 g wodorku sodu o stężeniu 60% w oleju w 100 ml DMSO i 100 ml THF w obojętnej atmosferze i w temperaturze otoczenia wkroplono roztwór 50 g 3-(trifluorometylo)fenyloacetonitrylu w 150 ml DMSO i mieszaninę mieszano przez 15 minut. Następnie w ciągu 1 godziny dodano roztworu 62,43 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 150 ml DMSO i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Dodano mieszaniny lód/woda, całość wyekstrahowano eterem, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 1000 ml gorącego EtOH, mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 48 godzin i wytrącony krystaliczny produkt wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 50 g żądanego produktu.

C) [1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metyloamina

Związek otrzymany w poprzednim etapie (30 g) rozpuszczono w 10% roztworze NaOH i roztwór wyekstrahowano eterem, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Produkt, w postaci wolnej zasady, roztworzono w 500 ml MeOH i 30 ml 20% wodnego roztworu amoniaku, dodano 3 g niklu Raneya^® i mieszaninę uwodorniano w temperaturze otoczenia, pod ciśnieniem atmosferycznym, przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 27 g żądanego produktu.

D) [[1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylo]formamid

Mieszaninę 27 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 300 ml mrówczanu etylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc, po czym ogrzewano w temperaturze 60°C przez 6 godzin i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 48 godzin. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 10% roztworze HCl, kwaśną fazę wodną przemyto eterem, dodano lodu i mieszaninę zalkalizowano przez dodanie 10% roztworu NaOH i wyekstrahowano eterem, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją DCM, a następnie mieszaniną DCM/MeOH (100/4; objętościowo). Otrzymano 20 g żądanego produktu.

E) [[1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylo]metyloamina

Zawiesinę 4 g wodorku litowo-glinowego w 400 ml eteru zmieszano w temperaturze otoczenia z 20 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, po czym pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 16 godzin. Następnie dodano kolejno, 3 ml wody, 3 ml 30% NaOH i 1 ml wody i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania. Sole mineralne odsączono na Celite, przesącz zdekantowano, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 18 g żądanego produktu.

F) [[1-Benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylo]metylokarbaminian tert-butylu

Mieszaninę 18 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 9,6 g diwęglanu di-tert-butylu w 300 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 1 godzinę. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, a następnie mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (100/2; objętościowo). Otrzymano 21 g żądanego produktu.

G) [4-[3-(Trifluorometylo)fenylo]piperydyn-4-ylo]metylo]karbaminian tert-butylometylu

Mieszaninę 21 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 2 g 10% palladu na węglu w 300 ml

MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez 12 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 16 g żądanego produktu.

Przepis 1.18

Chlorowodorek 4-(3-chlorofenylo)-4-piperydynokarbonitrylu (IVa), HCl: R1 = 3-Cl; R2 = H

A) 4-(3-Chlorofenylo)-4-cyjanopiperydyno-1-karboksylan tert-butylu

Do zawiesiny 15,8 g wodorku sodu o stężeniu 60% w oleju w 400 ml DMSO w temperaturze otoczenia w obojętnej atmosferze wkroplono roztwór 30 g 3-chlorofenyloacetonitrylu w 200 ml THF, a następnie roztwór 45,5 g bis(2-chloroetylo)karbaminianu tert-butylu w 200 ml DMSO i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez noc. Mieszaninę reakcyjną wlano do mieszaniny lód/woda

PL 208 711 B1 i całość wyekstrahowano eterem, fazę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją DCM. Otrzymano 33 g żądanego produktu.

B) Chlorowodorek 4-(3-chlorofenylo)-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 6,7 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 100 ml eterowego 2N roztworu chlorowodoru i 20 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 3 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 4,65 g żądanego produktu, t.t. = 198°C.

Przepis 1.19

Chlorowodorek 4-(3-metoksyfenylo)-4-piperydynokarbonitrylu (IVa), HCl: R1 = 3-OCH3; R2 = H

A) 4-(3-Metoksyfenylo)-4-cyjanopiperydyno-1-karboksylan tert-butylu

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w etapie A przepisu 1.8, z 16,3 g wodorku sodu o stężeniu 60%, w oleju, w 400 ml DMSO, 30 g 3-metoksyfenyloacetonitrylu w 150 ml THF i 47 g bis(2-chloroetylo)karbaminianu tert-butylu w 100 ml DMSO. Otrzymano 54 g żądanego produktu.

B) Chlorowodorek 4-(3-metoksyfenylo)-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 48 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 300 ml eterowego 2N roztworu chlorowodoru i 50 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i otrzymano 30,5 g żądanego produktu, t.t. = 172°C.

Przepis 1.20

4-(Azetydyn-1-ylokarbonylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyna (IV): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 =

-CO-N

A) Chlorowodorek 4-(chloroformylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyny

Mieszaninę 1 g związku otrzymanego w etapie A przepisu 1.9 i 10 ml chlorku tionylu w 10 ml DCM ogrzewano w temperaturze 60°C przez 2 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią i otrzymano 1,05 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

B) 4-(Azetydyn-1-ylokarbonylo)-1-benzylo-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyna

Mieszaninę 1,05 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 0,283 g azetydyny i 1,15 ml trietyloaminy w 10 ml DCM pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Do mieszaniny reakcyjnej dodano nasyconego roztworu K2CO3, a następnie mieszaninę wyekstrahowano DCM, ekstrakt wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 0,43 g żądanego produktu.

C) 4-(Azetydyn-1-ylokarbonylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyna

Mieszaninę 0,43 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 1 g 10% palladu na węglu i 20 ml MeOH uwodorniano w temperaturze 25°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 0,33 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

2. Wytwarzanie związków o wzorze (II)

Przepis 2.1

2-Chloro-1-[4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = H; Hal = Cl

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 2,5 g 4-[3-(trifluorometylo)fenylo]piperydyny i 4 ml trietyloaminy w 30 ml DCM, do której to mieszaniny następnie wkroplono 0,85 ml chlorku 2-chloroacetylu i pozostawiono w trakcie mieszania przez 3 godziny, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodnym 1N roztworze HCl i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 3,1 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.2

2-Chloro-1-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

PL 208 711 B1

Do mieszaniny 5 g związku otrzymanego w przepisie 1.1 i 10 ml DIPEA w 40 ml DCM w temperaturze otoczenia wkroplono 1,63 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę mieszano przez 30 minut. Mieszaninę reakcyjną przemyto wodą, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 5,5 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.3

1- [4-Hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-propen-1-on (llb) : R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OH

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 5 g związku otrzymanego w przepisie 1.1 i 8 ml trietyloaminy w 50 ml DCM, do której to mieszaniny następnie wkroplono 2,07 ml chlorku

3-bromopropionylu i mieszaninę mieszano przez 2 godziny, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Mieszaninę reakcyjną przemyto nasyconym roztworem K2CO3 i wodą, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (98,5/1,5 do 97/3; objętościowo). Otrzymano 4,6 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.4

2- Chloro-1-[4-metoksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OCH3; Hal = Cl

Do mieszaniny 1 g związku otrzymanego w przepisie 1.2 i 1,4 ml trietyloaminy w 20 ml DCM w temperaturze otoczenia wkroplono 0,3 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 3 godziny. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodnym 1N roztworze HCl i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,2 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.5

2-Chloro-1-[4-(dimetyloamino)-4-[3-(trifluorometylo)-fenylo]-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -N(CH3)2; Hal = Cl

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 1 g związku otrzymanego w przepisie 1.3 i 1 ml trietyloaminy w 20 ml DCM, do której to mieszaniny następnie wkroplono 0,35 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3 i wysuszono nad Na2SO4 i mieszaninę odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,4 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.6

1-(2-Chloroacetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitryl (llc) : R1 = 3-CF3; R2 = H; Hal = Cl.

Do mieszaniny 4,8 g związku otrzymanego w przepisie 1.4, wolnej zasady, i 2,7 ml trietyloaminy w 50 ml DCM w temperaturze otoczenia wkroplono 1,5 ml chlorku 2-chloro-acetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 1 godzinę. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 10% roztwór HCl, a następnie mieszaninę zdekantowano, fazę organiczną przemyto 10% roztworem NaOH i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 3,42 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru; t.t. = 120°C.

Przepis 2.7

[1-(2-Chloroacetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylokarbaminian tert-butylu (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2NHCOOC(CH3)3, Hal = Cl

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 4,95 g związku otrzymanego w przepisie 1.5 i 6,8 ml trietyloaminy w 50 ml DCM, do której to mieszaniny następnie wkroplono 1,65 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w nasyconym roztworze K2CO3 i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3, roztworem buforowym o pH = 2 i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i mieszaninę odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/AcOEt (80/20; objętościowo). Otrzymano 1,8 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.8

1-(2-Chloroacetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarboksyamid

PL 208 711 B1 (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CONH2; Hal = Cl

Do mieszaniny 0,7 g związku otrzymanego w przepisie 1.6 i 0,37 ml trietyloaminy w 10 ml DCM i 10 ml dioksanu w temperaturze otoczenia wkroplono 0,21 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszanin ę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i wysuszono. Otrzymano 0,82 g żądanego produktu, t.t. = 195-198°C.

Przepis 2.9

2-Chloro-1-[4-hydroksy-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 2-CF3; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 1,8 g związku otrzymanego w przepisie 1.7 i 1 ml trietyloaminy w 20 ml DCM, do której to mieszaniny następnie wkroplono 0,65 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę mieszano przez 1 godzinę, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, zatężono pod próżnią aby usunąć DCM i wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą i nasyconym roztworem NaCl, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,8 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.10

1-(2-Chloroacetylo)-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitryl (Ilc): R1 = 2-CF3; R2 = H; Hal = Cl

Mieszaninę 2,1 g związku otrzymanego w przepisie 1.8 i 2 ml trietyloaminy w 20 ml DCM zmieszano w temperaturze otoczenia z 0,6 ml chlorku 2-chloroacetylu i pozostawiono w trakcie mieszania przez 30 minut. Mieszaninę zatężono pod próżnią i pozostałość roztworzono w 10% roztworze HCl i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą , nasyconym roztworem K2CO3 i nasyconym roztworem NaCl, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 2,3 g żądanego produktu.

Przepis 2.11

Octan [1-(2-chloroacetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylu (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2OCOCH3; Hal = Cl

Mieszaninę 1 g związku otrzymanego w przepisie 1.10 i 0,46 ml trietyloaminy w 20 ml DCM ochłodzono do temperatury 0°C, dodano 0,27 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 0°C przez 30 minut. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 0,9 g żądanego produktu.

Przepis 2.12

2-Chloro-1-[4-hydroksy-4-[4-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo)-1-etanon (IIa): R1 = 4-CF3; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia mieszaniny 1,2 g związku otrzymanego w przepisie 1.11 i 1,2 ml trietyloaminy w 20 ml DCM, do której to mieszaniny następnie wkroplono 0,38 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę mieszano przez 1 godzinę, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,36 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 2.13

2-Chloro-1-[4-(4-chlorofenylo)-4-hydroksy-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 4-Cl; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.12, z 4-(4-chlorofenylo)-4-piperydynolu (dostępnego w handlu) i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.14

1-(2-Chloroacetylo)-4-(4-chlorofenylo)-4-piperydynokarbonitryl (Ilc): R1 = 4-Cl; R2 = H; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego w przepisie 1.12 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.15

2-Chloro-1-[4-hydroksy-4-(3-metylofenylo)-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-CH3; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

PL 208 711 B1

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego w przepisie 1.13 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.16

2-Chloro-1-[4-hydroksy-4-(3-metoksyfenylo)-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-OCH3; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego w przepisie 1.14 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.17

2-Chloro-1-[4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-hydroksy-1-piperydylo]-1-etanon (IIa) : R1 = 3-CF3; R2 = 4-Cl; R3 = -OH; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, z 4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynolu i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.18

N-[1-(2-Chloroacetylo)-4-[4-chloro-3-(trifluorometylo)-fenylo]-4-piperydylo]acetamid (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = 4-Cl; R3 = -NHCOCH3; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.2, ze związku otrzymanego w przepisie 1.15 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.19

2-Chloro-1-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometoksy)fenylo]-1-piperydylo]-1-etanon (IIa): R1 = 3-OCF3; R2 = H; R3 = -OH; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego w przepisie 1.16 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.20

[[1-(2-Chloroacetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylo]metylokarbaminian tert-butylu (IIa): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2N(CH3)COOC(CH3)3; Hal = Cl

Roztwór 14 g związku otrzymanego w przepisie 1.17 i 5,5 ml trietyloaminy w 300 ml DCM ochłodzono do temperatury -40°C, powoli dodano 3,1 ml chlorku 2-chloroacetylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania, przy czym pozwolono by temperatura wzrosła do temperatury otoczenia. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto buforem o pH = 2 i wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 15,33 g żądanego produktu.

Przepis 2.21

1-(2-Chloroacetylo)-4-(3-chlorofenylo)-4-piperydynokarbonitryl (IIc): R1 = 3-Cl; R2 = H; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego w przepisie 1.18 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.22

1-(2-Chloroacetylo)-4-(3-metoksyfenylo)-4-piperydynokarbonitryl (IIc): R1 = 3-OCH3; R2 = H; Hal = Cl

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego w przepisie 1.19 i chlorku 2-chloroacetylu.

Przepis 2.23

4-(Azetydyn-1-ylokarbonylo)-1-(2-chloroacetylo)-4-[3-(tnfluorometylo)fenylo]piper'ydyna

-CO-N (IIa): Ri = 3-CF3; R2 = H; R3 =

Związek ten wytworzono sposobem w przepisie 1.20 i chlorku 2-chloroacetylu.

3. Wytwarzanie związków o wzorze (III) Przepis 3.1

1-(2-Pirazynylo)piperazyna <_N _JT W

Hal = Cl opisanym w przepisie 2.1, ze związku otrzymanego (III): p = 1; R4 = N^:

Mieszaninę 3 g piperazyny, 1,04 ml 2-chloropirazyny i 1,85 g K2CO3 w 100 ml EtOH ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 48 godzin. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie, mieszaninę zalkalizowano do pH = 10 przez dodanie 10%

PL 208 711 B1

NaOH i wyekstrahowano chloroformem, fazę organiczną przemyto wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,8 g żądanego produktu po rekrystalizacji z heksanu.

Przepis 3.2

1-(3-Pirydylo)piperazyna r— N (III): p = 1; R4 =

Związek ten wytworzono sposobem opisanym w Tetrahedron Letters, 1998, 39, 617-620. Przepis 3.3

Trichlorowodorek 3-(1 -piperazynylo)pirydazyny

(III), 3HCl: p = 1; R4 =

A) 4-(6-Chloro-3-pirydazynylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu

Mieszaninę 13,52 g 1-piperazynokarboksylanu tert-butylu, 10,81 g 3,6-dichloropirydazyny i 20 ml trietyloaminy w 100 ml n-butanolu ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 5 godzin. Mieszaninę zatężono pod próżnią i pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/AcOEt (90/10; objętościowo).

Otrzymano 14 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

B) 4-(3-Pirydazynylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu

Mieszaninę 10,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 2,5 g 10% palladu na węglu w 30 ml DMF i 250 ml EtOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez noc. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3 do 90/10; objętościowo). Otrzymano 9,1 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

C) Trichlorowodorek 3-(1-piperazynylo)pirydazyny

Mieszaninę 3,8 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 50 ml 2N roztworu HCl w eterze i 20 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 3 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.4

Trichlorowodorek 3-chloro-6-(1-piperazynylo)pirydazyny

Cl (III), 3HCl: p = 1; R4 =

Mieszaninę 2,96 g związku otrzymanego w etapie A przepisu 3.3 i 30 ml 6N roztworu HCl w MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w DCM kilka razy i za każdym razem rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 2,6 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.5

Dichlorowodorek 4-(1-piperazynylo)pirymidyny (III), 2HCl: p = 1; R4 =

A) 4-(2-Chloro-4-pirymidynylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu

Mieszaninę 9,55 g 1-piperazynokarboksylanu tert-butylu, 7,64 g 2,4-dichloropirymidyny i 8,6 g NaHCO3 w 50 ml EtOH ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 1 godzinę. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/AcOEt (90/10 do 60/40; objętościowo). Rozdzielono dwa związki:

- związek mniej polarny, odpowiadający 4-(4-chloro-2-pirymidynylo)-1-piperazynokarboksylanowi tert-butylu, którego otrzymano 1,75 g;

- związek bardziej polarny, odpowiadający związkowi z etapu A), którego otrzymano 12,9 g, i który zastosowano jako taki.

B) Chlorowodorek 4-(4-pirymidynylo)-1-piperazynokarboksylanu tert-butylu

PL 208 711 B1

Mieszaninę 12,9 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 3,2 g 10% palladu na węglu w 300 ml MeOH i 100 ml DMF uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez 2 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 13 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

C) Dichlorowodorek 4-(1-piperazynylo)pirymidyny

Mieszaninę 4 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 50 ml 2N roztworu HCl w eterze i 30 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i przemyto eterem. Otrzymano 3 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.6

Chlorowodorek 5-(1-piperazynylo)pirymidyny •N (III), xHCl: p = 1; R4 =

A) 4-(5-Pirymidynylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu

Przez mieszaninę 9,3 g 1-piperazynokarboksylanu tert-butylu, 7,95 g 5-bromopirymidyny i 6,5 g tert-butanolanu sodu w 250 ml toluenu w ciągu 15 minut przepuszczono pęcherzykami argon, a następnie mieszaninę ogrzano do temperatury wrzenia w warunkach powrotu skroplin, dodano 0,277 g octanu palladu i 1,7 ml tri-tert-butylofosfiny i ogrzewanie w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin kontynuowano przez 24 godziny. Dodano 0,277 g octanu palladu i mieszaninę ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 8 godzin. Mieszaninę reakcyjną ochłodzono do temperatury otoczenia, dodano wody, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną odsączono i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją DCM, następnie mieszaniną DCM/AcOEt (50/50; objętościowo) i na koniec mieszaniną DCM/MeOH (95/5; objętościowo). Otrzymano 3,95 g żądanego produktu po rekrystalizacji z mieszaniny DCM/heksan/eter izo.

B) Chlorowodorek 5-(1-piperazynylo)pirymidyny

Mieszaninę 3,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 20 ml dioksanu zmieszano w temperaturze otoczenia z 50 ml 2N roztworu HCl w eterze, mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 1 godzinę i zatężono pod próżnią. Otrzymano żółtą substancję stałą, którą zastosowano jako taką.

Przepis 3.7

4-(1-Piperazynylo)pirydazyna (III): p = 1; R4 =

A) 5-(4-Benzylo-1-piperazynylo)-4-chloro-3(2H)-pirydazynon

Mieszaninę 7 g 1-benzylopiperazyny, 6,55 g 4,5-dichloro-3(2H)pirydazynonu i 11 g K2CO3 w 150 ml DMF ogrzewano w temperaturze 110°C przez 4 godziny, a następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (95/5; objętościowo). Otrzymany produkt roztworzono w eterze izo i roztarto, wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 7 g żądanego produktu, który poddano rekrystalizacji z eteru izo; t.t. = 173-175°C.

B) 5-(4-Benzylo-1-piperazynylo)-3,4-dichloropirydazyna

Mieszaninę 1,7 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 20 ml tlenochlorku fosforu ogrzewano w temperaturze 85°C przez 4 godziny. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia mieszaninę reakcyjną wylano na lód, fazę wodną zalkalizowano przez dodanie stężonego roztworu NaOH i wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3 do 90/10; objętościowo). Otrzymano 1,5 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

C) 4-(1-Piperazynylo)pirydazyna

Mieszaninę 1,3 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,13 g 10% palladu na węglu w 20 ml MeOH uwodorniano w temperaturze 30°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 3 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 0,85 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.8

Chlorowodorek 5-(1-piperazynylo)-3(2H)-pirydazynonu

PL 208 711 B1

(III), HCl: p = 1; R₄ =

Mieszaninę 0,8 g związku otrzymanego w etapie A przepisu 3,8 i 0,3 g 10% palladu na węglu w 30 ml MeOH uwodorniano w temperaturze 30°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 2 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 0,38 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.9

Chlorowodorek 4-(1 -piperazynylo)-3(2H)-pirydazynonu

(III), HCl: p = 1; R4 =

A) 4-(4-Benzylo-1-piperazynylo)-5-chloro-3(2H)-pirydazynon i 5-(4-benzylo-1-piperazynylo)-4-chloro-3(2H)-pirydazynon

Mieszaninę 2,77 g 1-benzylopiperazyny, 1,3 g NaHCO3 i 2,6 g 4,5-dichloro-3(2H)pirydazynonu w 300 ml dioksanu ogrzewano w temperaturze 100°C przez noc, a następnie zatężono pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (98/2; objętościowo).

Rozdzielono dwa związki:

- związek mniej polarny, 4-(4-benzylo-1-piperazynylo)-5-chloro-3(2H)pirydazynon, otrzymano 0,8 g;

- związek bardziej polarny, 5-(4-benzylo-1-piperazynylo)-4-chloro-3(2H)pirydazynon, którego otrzymano 1,2 g.

B) Chlorowodorek 4-(1-piperazynylo)-3(2H)pirydazynonu

Mieszaninę 0,75 g związku mniej polarnego otrzymanego w poprzednim etapie i 0,2 g 10% palladu na węglu w 20 ml MeOH oraz 10 ml DMF, uwodorniano w temperaturze 30°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 3 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Otrzymano 0,46 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.10

1-(2-Pirymidynylo)-1,4-diazepan którego

(III): p = 2; R4 =

Łaźnię lodową zastosowano do ochłodzenia roztworu 3 g 2-chloropirymidyny w 20 ml EtOH, do którego to roztworu następnie wkroplono roztwór 13 g 1,4-diazepanu w 50 ml EtOH, mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w chłodzie na 30 minut, a następnie w temperaturze otoczenia na 24 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 100 ml AcOEt i 100 ml nasyconego roztworu K2CO3, mieszaninę zdekantowano, fazę organiczną rozcieńczono przez dodanie 100 ml AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano oczekiwany produkt, który zastosowano jako taki.

Przepis 3.11

Chlorowodorek 2-chloro-6-(1 -piperazynylo)pirazyny

(III), HCl: p = 1; R4=

A) 4-(6-Chloropirazyn-2-ylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu Mieszaninę 5 g 1-piperazynokarboksylanu tert-butylu, 4 g 2,6-dichloropirazyny i 9,5 ml DIPEA w 40 ml n-butanolu ogrzewano w temperaturze wrzenia w warunkach powrotu skroplin przez 3 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 100 ml EtOH, mieszaninę odstawiono na noc i wytrącony krystaliczny produkt wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 4,7 g żądanego produktu, t.t. = 108°C.

B) Chlorowodorek 2-chloro-6-(1-piperazynylo)pirazyny Mieszaninę 1,5 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 100 ml 2N eterowego roztworu chlorowodoru w 10 ml MeOH pozostawiono

PL 208 711 B1 w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i przemyto eterem. Otrzymano 1,2 g żądanego produktu.

Przepis 3.12

Chlorowodorek 4-chloro-2-(1 -piperazynylo)pirymidyny

(III), xHCl: p = 1; R4 =

A) 4-(4-Chloropirymidyn-2-ylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu i 4-(2-chloropirymidyn-4-ylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu.

Mieszaninę 9,55 g 1-piperazynokarboksylanu tert-butylu, 7,64 g 2,4-dichloropirymidyny i 8,6 g NaHCO3 w 90 ml EtOH ogrzewano w temperaturze 100°C przez jedną godzinę. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/AcOEt (90/10 do 60/40; objętościowo). Rozdzielono dwa związki:

- związek mniej polarny, 4-(4-chloropirymidyn-2-ylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu, którego otrzymano 1,75 g;

- związek bardziej polarny, 4-(2-chloropirymidyn-4-ylo)-1-piperazynokarboksylan tert-butylu, którego otrzymano 12,9 g.

B) Chlorowodorek 4-chloro-2-(1-piperazynylo)pirymidyny

Mieszaninę 1,75 g związku mniej polarnego otrzymanego w poprzednim etapie i 100 ml eterowego 2N roztworu chlorowodoru w 10 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 18 godzin. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w eterze i wytrącony krystaliczny produkt wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 1,6 g żądanego produktu.

Przepis 3.13

Chlorowodorek 6-chloro-4-(1 -piperazynylo)pirymidyna ci (III), HCl: p = 1; R4 =

Roztwór 14,8 g 4,6-dichloropirymidyny w 100 ml acetonitrylu ochłodzono do temperatury 0-5°C, w ciągu 30 minut dodano roztworu 20 g bezwodnej piperazyny w 200 ml acetonitrylu i mieszaninę pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze 0-5°C na 2 godziny. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 100 ml 2N NaOH i mieszaninę wyekstrahowano eterem, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Wytworzono chlorowodorek i otrzymano 15 g żądanego produktu.

P r z y k ł a d 1. Związek nr 1

Chlorowodorek 2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-[4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-1-etanonu, 2H2O

(I), HCl: R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = H; R4 = ;n = 1; p = 1

Mieszaninę 0,7 g związku otrzymanego w przepisie 2.1, 0,39 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 0,39 g jodku potasu i 0,635 g K2CO3 w 30 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą i nasyconym roztworem NaCl, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymany produkt roztworzono w 2N roztworze chlorowodoru w eterze i po roztarciu wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,42 g żądanego produktu. Widmo masowe: MH⁺ = 434,3.

P r z y k ł a d 2. Związek nr 2

Diszczawian 1-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-[5-(trifluorometylo)-2-pirydylo]-1-piperazynylo]-1-etanonu (I), 2C2H2O4: R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OH; R4 = ..;n = 1; p = 1

PL 208 711 B1

Mieszaninę 0,8 g związku otrzymanego w przepisie 2.2, 0,575 g 1-[5-(trifluorometylo)-2-pirydylo]piperazyny, 0,413 g jodku potasu i 0,688 g K2CO3 w 20 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 2 godziny. Dodano nasyconego roztworu K2CO3, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (96/4; objętościowo). Otrzymany produkt roztworzono w eterze, dodano 0,384 g kwasu szczawiowego, mieszaninę roztarto i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 1,27 g żądanego produktu, t.t. = 173°C.

P r z y k ł a d 3. Związek nr 3

1,5 Szczawian 1-[4-hydroksy-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-3-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-propanonu, 1,5 H₂O (I), 1,5 C2H2O4: R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -OH; R4 = N-^ ;n = 2; p = 1

Mieszaninę 0,5 g związku otrzymanego w przepisie 2.3, 0,660 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 0,4 ml trietyloaminy i 0,23 g jodku potasu w 10 ml acetonitrylu ogrzewano w temperaturze 70°C przez 60 godzin. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3, wodą i nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (94/6; objętościowo). Otrzymany produkt (0,77 g) roztworzono w eterze, dodano 0,28 g kwasu szczawiowego i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,762 g żądanego produktu, t.t. = 113°C.

P r z y k ł a d 4. Związek nr 4

1-[4-(Aminometylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon

(I): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2NH2; R4 = ^N ;n = 1; p = 1

A) 1-[2-[4-(2-Pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitryl

Mieszaninę 3,42 g związku otrzymanego w przepisie 2.6, 1,7 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 1,7 g jodku potasu i 1,42 g K2CO3 w 50 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 18 godzin. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w absolutnym EtOH i wytrącone kryształy wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią i przemyto eterem. Otrzymano 3,5 g żądanego produktu, t.t. = 138°C.

B) 1-[4-(Aminometylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon

Mieszaninę 3 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 0,3 g niklu Raney'a^®, 20 ml 20% wody amoniakalnej i 200 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia, pod ciśnieniem atmosferycznym, przez 16 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 2,17 g żądanego produktu po rekrystalizacji z AcOEt; t.t. = 155°C. Widmo masowe: MH⁺ = 463,4.

NMR ¹H: DMSO-d6: δ (ppm): 1,0 - 1,2: m: 2H; 1,6 - 2,2: m: 4H; 2,4 - 4,0: m: 16H; 7,4 - 7,7: m: 4H; 7,79: d: 1H; 8,06: dd: 1H; 8,29: d: 1H.

Związek nr 4 z przykładu 4 można również otrzymać postępując jak w dwóch etapach poniżej:

A') [1-[2-[4-(2-Pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]-metylokarbaminian tert-butylu

Mieszaninę 2,8 g związku otrzymanego w przepisie 2.7, 1,25 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 1,1 g jodku potasu i 1,8 g K2CO3 w 30 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 3 godziny. Dodano nasyconego roztworu K2CO3, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 1,75 g żądanego produktu.

B') 1-[4-(Aminometylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon

PL 208 711 B1

Mieszaninę 1,7 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 50 ml 2N roztworu HCl w eterze i 30 ml MeOH pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 4 godziny. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie, fazę wodną przemyto AcOEt, fazę wodną zalkalizowano przez dodanie K2CO3, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Produkt wykrystalizował po odparowaniu w AcOEt i wytrącone kryształy wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 1,05 g żądanego produktu, t.t. = 152-153°C. Widmo masowe: MH⁺ = 463,3.

P r z y k ł a d 5. Związek nr 5

Trichlorowodorek 1-[4-(aminometylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirymidynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu (I), 3HCl: Ri = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2NH2; R4 = ^N ;n = 1; p = 1

A) 1-[2-[4-(2-Pirymidynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitryl

Mieszaninę 1,28 g związku otrzymanego w przepisie 2.6, 1,1 g 2-(1-piperazynylo)pirymidyny,

1,23 g K2CO3 i 0,79 g jodku potasu w 30 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 4 godziny. Zatężono ją pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (100/1; objętościowo). Otrzymano 0,9 g żądanego produktu.

B) Trichlorowodorek 1-[4-(aminometylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirymidynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu

Mieszaninę 0,9 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 0,1 g niklu Raney'a^®, 10 ml 20% wody amoniakalnej i 50 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez 4 godziny. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 2N roztworze HCl w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,74 g żądanego produktu po suszeniu pod próżnią; t.t. = 198-202°C.

P r z y k ł a d 6. Związek nr 27

Diszczawian 2-[4-(4-pirymidynylo)-1-piperazynylo]-1-[4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-3,6-dihydro-1(2H)-pirydylo]-1-etanonu

N-C-CH.

(I), 2C2H2O4: ^CFJ

Mieszaninę 0,87 g związku nr 11, 5 ml 35% roztworu HCl i 9 ml kwasu octowego ogrzewano w temperaturze 110°C przez 1 godzinę. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia dodano 5% roztworu K2CO3, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (95/5; objętościowo). Otrzymany produkt (0,7 g) roztworzono w MeOH, dodano 0,12 g kwasu szczawiowego, mieszaninę pozostawiono do krystalizacji i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,502 g żądanego produktu, t.t. = 160°C. Widmo masowe: MH⁺ = 432,3.

P r z y k ł a d 7. Związek nr 30

0,5 Hydrat 1,5 szczawianu 1-[4-(aminometylo)-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1 -etanonu (I), 1,5 C₂H₂O₄: R₁ = 2-CF₃; R₂ = H; R₃ = -CH₂NH₂; R₄ =; ;n = 1; p = 1

A) 1,5 Szczawian 1-[2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-acetylo]-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydynokarbonitrylu

Mieszaninę 1 g związku otrzymanego w przepisie 2.10, 0,496 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 0,51 g jodku potasu i 0,836 g K2CO3 w 20 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto wodą i nasyconym roztworem

PL 208 711 B1

NaCl, wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymany produkt (0,29 g) roztworzono w MeOH, dodano 0,057 g kwasu szczawiowego i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,081 g żądanego produktu, t.t. = 125-126°C.

B) 0,5 Hydrat 1,5 szczawianu 1-[4-(aminometylo)-4-[2-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu

Mieszaninę 0,8 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 0,08 g niklu Raneya^®, 20 ml 20% wody amoniakalnej i 100 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez 36 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem NaCl i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Produkt poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (90/10; objętościowo). Otrzymany produkt (0,28 g) roztworzono w AcOEt, dodano 0,054 g kwasu szczawiowego i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,26 g żądanego produktu. Widmo masowe: MH⁺ = 463,4.

P r z y k ł a d 8. Związek nr 32

1-[4-(Hydroksymetylo)-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon.

(I): Ri = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2OH; R4 = N= ;n = 1; p = 1

Mieszaninę 0,6 g związku nr 31 i 0,14 g granulek KOH w 10 ml MeOH oraz 5 ml wody ogrzewano w temperaturze 70°C przez 10 minut. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia wytrącony krystaliczny produkt wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią, przemyto wodą i wysuszono. Otrzymano 0,3 g żądanego produktu, t.t. = 223°C. Widmo masowe: MH⁺ = 464,4.

P r z y k ł a d 9. Związek nr 33

1-[4-[(Dimetyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon (I):R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2N(CH3)2; R4 =

;n = 1; p = 1

Mieszaninę 0,85 g związku nr 4 otrzymanego w przykładzie 4, 0,28 ml 37% wodnego roztworu formaldehydu, 3,8 g triacetoksyborowodorku sodu i 3 kropli kwasu octowego w 50 ml THF pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę reakcyjną zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 100 ml wody i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 80°C przez 30 minut. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia mieszaninę reakcyjną zalkalizowano do pH = 9 przez dodanie 10% roztworu NaOH i wyekstrahowano DCM. Fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 0,55 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru; t.t. = 118°C. Widmo masowe: MH⁺ = 491,4.

NMR ¹H: DMSO-d6: δ (ppm): 1,6-2,3: m: 10 H; 2,35-2,7: m: 6H; 2,8-3,3: m: 4H; 3,4-4,0: m: 6H; 7,4-8,4: m: 7H.

P r z y k ł a d 10. Związek nr 36

1-[4-(4-Chlorofenylo)-3,6-dihydro-1 (2H)-pirydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon _{i) ^ci^Q-Cⁿ-x^ch-ⁿ3ⁿAy

Mieszaninę 0,907 g związku nr 35 i 0,913 g kwasu p-toluenosulfonowego w 20 ml toluenu ogrzewano w temperaturze 118°C przez 24 godziny. Po ochłodzeniu do temperatury otoczenia dodano 5% roztworu K2CO3, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 0,55 g żądanego produktu po rekrystalizacji z mieszaniny DCM/eter izo; t.t. = 139-141°C.

P r z y k ł a d 11. Związek nr 37

Trifluorooctan 1-[4-(aminometylo)-4-(4-chlorofenylo)-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu

PL 208 711 B1

(I), TFA: R1 = 4-Cl; R2 = H; R3 = -CH2NH2; R4 = ^N ;n = 1 ; p = 1.

A) 4-(4-Chlorofenylo)-1-[2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-piperydynokarbonitryl

Mieszaninę 1 g związku otrzymanego w przepisie 2.14, 0,56 g związku otrzymanego w przepisie

3.1, 0,56 g jodku potasu i 0,47 g K2CO3 w 20 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymano 1,51 g żądanego produktu, który zastosowano jako taki.

B) Trifluorooctan 1-[4-(aminometylo)-4-fenylo-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu i trifluorooctan 1-[4-(aminometylo)-4-(4-chlorofenylo)-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu

Mieszaninę 1,51 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,15 g rodu na tlenku glinu w 100 ml MeOH uwodorniano w temperaturze otoczenia pod ciśnieniem atmosferycznym przez 36 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (100/5; objętościowo), a następnie mieszaniną DCM/MeOH/H2O (100/5/0,5; objętościowo). Otrzymany produkt, w postaci mieszaniny dwóch związków, roztworzono w EtOH, dodano 2N roztworu chlorowodoru w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią.

Osad rozpuszczono w wodzie, fazę wodną przemyto DCM, fazę wodną zalkalizowano przez dodanie 10% roztworu NaOH i wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano rekrystalizacji z AcOEt i otrzymano 0,14 g mieszaniny dwóch związków, zawierającej 21,6% jednego związku i 75,5% związku nr 37. Do rozdzielenia tych dwóch związków zastosowano preparatywną HPLC. Zastosowano aparat Delta Prep 4000 do preparatywnej HPLC z kolumną PROCHROM z dynamiczną kompresją osiową, o średnicy 50 mm, i fazą stacjonarną 380 g Kromasil^® C18, z kompresją pod ciśnieniem 7 MPa (70 barów). Fazą ruchomą był gradient mieszaniny eluentu A (H2O + TFA 0,1%) i eluentu B (acetonitryl/H2O (90% + 10%) + TFA 0,1%) i prędkość przepływu wynosi 122 ml/minutę. Wykrywanie UV prowadzono przy długości fali 254 nm. Po rozdzieleniu 0,122 g mieszaniny otrzymano:

- 0,037 g związku zidentyfikowanego jako trifluorooctan 1-[4-(aminometylo)-4-fenylo-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu: RT = 13 minut; Widmo masowe MH⁺ = 395,4.

- 0,15 g związku nr 37: RT = 15,9 minut; Widmo masowe MH⁺ = 429,4.

P r z y k ł a d 12. Związek nr 57

1-[4-[(Metyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon

(I): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2NHCH3; R4 = ^N ;n = 1; p = 1

A) [[1-[2-[4-(2-Pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-4-piperydylo]metylo]karbaminian tert-butylometylu

Mieszaninę 10 g związku otrzymanego w przepisie 2.20, 3,7 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 3,7 g jodku potasu i 6,2 g K2CO3 w 200 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 5 godzin. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w wodzie i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją DCM, a następnie mieszaniną DCM/MeOH (100/2; objętościowo). Otrzymano 10,7 g żądanego produktu.

B) 1-[4-[(Metyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon

Roztwór 8 g związku otrzymanego w poprzednim etapie w 100 ml MeOH zmieszano z 300 ml eterowego 2N roztworu chlorowodoru i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono z 10% roztworu NaOH i mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym H, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (100/2; objętościowo), a następnie mieszaniną DCM/MeOH/woda (100/5/0,5; objętościowo). Otrzymano 4,5 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru izo; t.t. = 137-139°C. Widmo masowe MH⁺ = 477,4.

PL 208 711 B1

NMR ¹H: DMSO-d6: δ (ppm): 1,10: s: 1H; 1,6-2,3: m: 7H; 2,4-3,8: m: 16H; 7,4-7,75: m: 4H; 7,8: d: 1H; 8,15: dd: 1H; 8,3: d: 1H.

P r z y k ł a d 13. Związek nr 58

1-[4-(Izopropyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon (I): R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2NHCH(CH3)2; R4 =

;n = 1; p = 1

Mieszaninę 1 g związku nr 4, 0,16 ml acetonu i 5 kropli kwasu octowego w 10 ml THF zmieszano w temperaturze otoczenia z 0,5 g triacetoksyborowodorku sodu i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Następnie dodano 20 ml MeOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 55°C przez 1 godzinę. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 30% roztworu NaOH i mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (93/7; objętościowo). Otrzymano 0,511 g żądanego produktu po rekrystalizacji z eteru; t.t. = 140-141°C. Widmo masowe: MH⁺ = 505,3.

P r z y k ł a d 14. Związek nr 59

Trichlorowodorek 1-[4-[(N-metyloizopropyloamino)metylo]-4-[3-(trifluorometylo)fenylo]-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu

(I), 3HCl: R1 = 3-CF3; R2 = H; R3 = -CH2N(CH3)CH(CH3^; R4 = ;n = 1; p = 1

Mieszaninę 0,36 g związku nr 58, 0,08 ml 37% wodnego roztworu formaldehydu i 5 kropli kwasu octowego w 10 ml THF zmieszano w temperaturze otoczenia, z 0,605 g triacetoksyborowodorku sodu i pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 4 godziny. Następnie dodano 10 ml MeOH i mieszaninę ogrzewano w temperaturze 60°C przez 1 godzinę. Mieszaninę zatężono pod próżnią, pozostałość roztworzono w 30% roztworze NaOH i mieszaninę wyekstrahowano DCM, ekstrakt wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii z użyciem mieszaniny DCM/MeOH (96/4; objętościowo). Otrzymany produkt roztworzono w 2N roztworze chlorowodoru w eterze i wytrącony osad wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,233 g żądanego produktu, t.t. = 185-200°C. Widmo masowe: MH⁺ = 519,3.

P r z y k ł a d 15. Związek nr 65

1-[4-(Aminometylo)-4-(3-chlorofenylo)-1 -piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1 -piperazynylo]-1 -etanon

(I) : R1 = 3-Cl; R2 = H; R3 = -CH2NH2; R4 = ^N ;n = 1; p = 1

A) 4-(3-Chlorofenylo)-1-[2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-piperydynokarbonitryl Mieszaninę 2,3 g związku otrzymanego w przepisie 2.21, 1,3 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 1,3 g jodku potasu i 2,2 g K2CO3 w 40 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na noc. Do mieszaniny reakcyjnej dodano wody, mieszaninę wyekstrahowano AcOEt, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3 i wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 2,3 g żądanego produktu.

B) 1-[4-(Aminometylo)-4-(3-chlorofenylo)-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanon Mieszaninę 0,62 g związku otrzymanego w poprzednim etapie i 0,6 g niklu Raney'a^® w 30 ml

MeOH uwodorniano w temperaturze 28°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 8 godzin. Katalizator odsączono i przesącz zatężono pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii z udziałem tlenku glinu, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 0,121 g żądanego produktu po rekrystalizacji z mieszaniny DCM/eter izo; t.t. = 138-139°C. Widmo masowe: MH⁺ = 429,3.

P r z y k ł a d 16. Związek nr 69

Diszczawian 1-[4-(aminometylo)-4-(3-metoksyfenylo)-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu (I), 2C2H2O4 : R1 = 3-OCH3; R2 = H; R3 = -CH2NH2; R4 =

;n = 1; p = 1

A) 4-(3-Metoksyfenylo)-1-[2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]acetylo]-4-piperydynokarbonitryl

PL 208 711 B1

Mieszaninę 1,2 g związku otrzymanego w przepisie 2.22, 0,675 g związku otrzymanego w przepisie 3.1, 0,68 g jodku potasu i 1,2 g K2CO3 w 30 ml acetonitrylu pozostawiono w trakcie mieszania w temperaturze otoczenia na 4 godziny. Dodano wody, mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną przemyto nasyconym roztworem K2CO3 i wodą i wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Pozostałość poddano chromatografii na żelu krzemionkowym, z elucją mieszaniną DCM/MeOH (97/3; objętościowo). Otrzymano 1,5 g żądanego produktu, z którego część rekrystalizowano z eteru izo; t.t. = 108°C.

B) Diszczawian 1-[4-(aminometylo)-4-(3-metoksyfenylo)-1-piperydylo]-2-[4-(2-pirazynylo)-1-piperazynylo]-1-etanonu

Mieszaninę 1,3 g związku otrzymanego w poprzednim etapie, 0,2 g niklu Raneya^® i 10 ml stężonego wodnego roztworu amoniaku w 70 ml MeOH uwodorniano w temperaturze 31°C pod ciśnieniem atmosferycznym przez 30 godzin. Katalizator odsączono i przesącz odparowano pod próżnią. Pozostałość roztworzono w 1N roztworze HCl, fazę wodną przemyto AcOEt, fazę wodną zalkalizowano przez dodanie 10% roztworu NaOH, mieszaninę wyekstrahowano DCM, fazę organiczną wysuszono nad Na2SO4 i rozpuszczalnik odparowano pod próżnią. Otrzymany produkt (0,2 g) roztworzono w eterze, dodano 0,042 g kwasu szczawiowego i wytrącony osad, po roztarciu, wyodrębniono przez odsączenie pod próżnią. Otrzymano 0,19 g żądanego produktu, t.t. = 120°C. Widmo masowe: MH⁺ =425,4.

W tabeli poniżej podano struktury chemiczne i właściwości fizyczne niektórych przykładowych związków według wynalazku.

W tabeli

- określenie R3 = podwójne wiązanie wskazuje, że R3, razem z sąsiadującym atomem węgla pierścienia piperydynowego, tworzy podwójne wiązanie, jak objaśniono w przykładzie 6;

- Me, Et, n-Pr, i-Pr, n-Bu, i-Bu, n-Pe i i-Pe oznaczają, odpowiednio, metyl, etyl, n-propyl, izopropyl, n-butyl, izobutyl, n-pentyl i izopentyl.

PL 208 711 B1

3	2	1	3-CF3	H	-OH	z-N N^⁷	113; 1,5 szczawian eter
4	1	1	3-CF₃	H	-CH2NH2	z-N -O	155 AcOEt 463,4
5	1	1	3-CF₃	H	-ch₂nh₂	N—\ Y	198-202; 3 HCl eter
6 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	0 N—⁷	145-146 DCM/eter izo
7 (b)	1	1	3-CF3	H	-OH	Y N	105; szczawian eter
8 (b)	1	1	3-CF₃	H	-OH		144 (rozkład); triszczawian eter
9 (b)	1	1	3-CF₃	H	-OH	N-N	102; diszczawian eter
10 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	YY-C1 N-N	99 DCM/eter izo
11 (b)	1	1	3-CF₃	H	-OH	—O* N—'	2,5 szczawian eter 450,3 (zasada)
12 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	Z=N Y N—⁷	126 DCM/eter izo
13 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	Ν=λ N—⁷	133-134 DCM/eter izo
14 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	CF N=< N—⁷	137 DCM/eter izo
15 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	z=N -O N	128-130 DCM/eter izo

PL 208 711 B1

16	1	1	3-CF3	H	-OH	N	TFA 450,4
17 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	X	140-200 eter izo
18 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	O y—nh	189-191 DCM/eter izo
19 (a)	1	2	3-CF3	H	-OH	N=\ N—⁷	135 DCM/eter izo
20 (b)	1	2	3-CF3	H	-OH	N=\ X cf₃	98-102; szczawian eter/pentan
21	1	2	3-CF3	H	-OH	—Gh_Cf₃ N—'	147-149 DCM/eter izo
22 (c)	2	2	3-CF3	H	-OH	N—⁷	125-126; 2HC1 eter 545,4
23 (d)	1	1	3-CF3	H	-OMe	z=N -O N—⁷	92-104; 3HC1 eter
24 (e)	1	1	3-CF3	H	-NMe2	z=N N-⁷	2 szczawian eter/MeOH 477,5
25 (0	1	1	3-CF3	H	-CONH₂	/=N N-7	178-185; 3HC1 eter 477,5
26 (g)	1	1	2-CF3	H	-OH	/=N -0 N—⁷	218 eter izo
27 (h)	1	1	3-CF3	H	Wiązanie podwójne	-O N—⁷	160; diszczawian MeOH 432,3
28 (i)	1	1	3-CF3	H	Wiązanie podwójne	z=N N-^	164; szczawian MeOH 432,4

PL 208 711 B1

29 (j)	1	1	2-CF3	H	Wiązanie podwójne	z=N Yy n—⁷	196; szczawian MeOH 432,4
30	1	1	2-CF₃	H	-ch₂nh₂	Yy N-^	1,5 szczawian AcOEt 463,4
31 (k)	1	1	3-CF₃	H	-CH₂OCOMe	/=N Yy N—⁷	2HC1 eter 506,4
32	1	1	3-CF₃	H	-CH₂OH	/=N Yy	223 woda 464,4
33	1	1	3-CF₃	H	-CH₂NMe₂	/=N Yy	118 eter 491,4
34 0)	1	1	4-CF₃	H	-OH	Yy N—⁷	131-132 eter izo/DCM
35 (m)	1	1	4-Cl	H	-OH	Z=N Yy	190-191 eter izo/DCM
36	1	1	4-Cl	H	Wiązanie podwójne	/=N Yy N—⁷	139-141 eter izo/DCM
37	1	1	4-Cl	H	-CH₂NH₂	z=N Yy N—'	TFA 429,4
38 (n)	1	1	3-CH₃	H	-OH	/=N Yy	176 acetonitryl
39 (o)	1	1	3-CH₃	H	Wiązanie podwójne	z=N Yy N—⁷	133 eter izo
40 (P)	1	1	3-OCH₃	H	-OH	z=N Yy N—⁷	133 eter izo/DCM 412,4
41 (q)	1	1	3-OCH₃	H	Wiązanie podwójne	/=N Yy N-⁷	191-192; szczawian MeOH 394,3 (zasada)
42 (r)	1	1	3-CF₃	4-Cl	-OH	N—'	174-176 DCM/eter izo/heksan

PL 208 711 B1

43 (s)	1	1	3-CF₃	4-C1	Wiązanie podwójne	N—'	128-147; 1,5 szczawian MeOH/eter 533,3 (zasada)
44 (r)	1	1	3-CF₃	4-C1	-OH	/=N cz? N—⁷	167-169 DCM/eter izo
45 (r)	1	1	3-CF₃	4-C1	Wiązanie podwójne	z=N cz? N—⁷	160-170; 3 HCl eter
46 (r)	1	1	3-CF₃	4-C1	-OH	N=\ -o	178-179 MeOH/eter izo
47 (u)	1	1	3-CF₃	4-Cl	Wiązanie podwójne	N=\ -<z> N—⁷	239-241; 2 HCl eter
48	1	2	3-CF₃	4-Cl	-OH	— N—'	124 eter izo
49 (v)	1	2	3-CF₃	4-Cl	Wiązanie podwójne	C”^CF3	133-164; 1,5 szczawian eter izo/MeOH
50 (w)	1	1	3-CF₃	4-Cl	-NHCOMe	—O“CF₃ N—'	209-210; szczawian MeOH/eter
51 (x)	1	1	3-OCF₃	H	-OH	/=N cz? N—⁷	133 eter izo 466,4 (zasada)
52 (b)	1	1	3-CF₃	H	-OH	f₃c -h N~⁷	201-202; 1,5 szczawian MeOH
53 (y)	1	1	3-CF₃	H	Wiązanie podwójne	f₃c -b N—⁷	95-108; 1,5HC1 eter 499,4
54 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	z=N Cl	161 eter izo 484,3

PL 208 711 B1

55 (a)	1	1	3-CF₃	H	-OH	Cl	129 eter izo
56 (z)	1	1	3-CF₃	H	-ch₂nh₂	A	3 HCl eter 479,4
57	1	1	3-CF₃	H	-CH₂NHMe	/=N AA N—⁷	137-139 eter izo 477,4
58	1	1	3-CF₃	H	-CH₂NHi-Pr	/=N aa N—⁷	140-141 eter 505,3
59	1	1	3-CF₃	H	-CH₂N(Me)i- Pr	z=N AA N—⁷	185-2OO;3HC1 eter 519,3
60 (aa)	1	1	3-CF₃	H	-CH₂NHi-Bu	z=N AA N—⁷	111-112 eter 519,3
61 (ab)	1	1	3-CF₃	H	-CH₂N(Me)i- Bu	z=N AA N~⁷	148-190; 3HC1 eter 533,3
62 (aa)	1	1	3-CF₃	H	-CH₂NEt₂	z=N AA N—⁷	98; eter izo/heptan 519,3
63 (aa)	1	1	3-CF₃	H	-CH₂NHi-Pe	/=N AA N—⁷	137-138; eter 533,4
64 (ab)	1	1	3-CF₃	H	-CH₂N(Me)i- Pe	/=N AA N—⁷	3HC1; eter 533,3
65	1	1	3-C1	H	-CH₂NH₂	/=N AA N~⁷	138-139 DCM/eter izo 429,3
66 (z)	1	1	3-CF₃	H	-ch₂nh₂	Cl N—'	204-224; 2 HCl eter 564,3
67 (w)	1	1	3-CF₃	4-Cl	-NHCOMe	N=\ -<A	162-165 MeOH/eter izo

PL 208 711 B1

68 (w)	1	1	3-CF3	4-C1	-NHCOMe	z=N γγ N—⁷	112-134 eter izo/heksan
69	1	1	3-OCH3	H	-CH2NH2	/=N γγ N—⁷	120; diszczawian eter 425,4
70 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	Y ch₃	HCl eter 463,3
71 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	Cl Cl	186 DCM/eter izo 517,3
72 (ac)	1	1	3-CF3	H	-co-Y	/=N γγ N—⁷	176-177 eter izo 517,6
73 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	Cl -4X^cf3 N—⁷	95-96 DCM/eter izo 551,2
74 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	/==N N-⁷	163 DCM/eter izo 484,3
75 (a)	1	1	3-CF3	H	-OH	Cl “Αχ N—⁷	171-172 DCM/eter izo 484,3
76 (c)	2	1	3-CF3	H	-OH	Cl —C^“^CF3 N—'	2HC1 eter 565,3

(a) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.2 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(b) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 2, ze związku otrzymanego w przepisie 2.2 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(c) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 3, ze związku otrzymanego w przepisie 2.3 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(d) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.4 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(e) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 2, ze związku otrzymanego w przepisie 2.5 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

PL 208 711 B1 (f) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.8 i odpowiadającego związku o wzorze (III).

(g) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.9 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(h) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 11.

(i) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 12.

(j) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 26.

(k) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.11 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(l) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.12 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(m) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.13 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(n) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.15 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(o) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 38.

(p) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.16 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(q) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 40.

(r) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.17 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(s) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 42.

(t) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 10, ze związku nr 44.

(u) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 10, ze związku z przykładu 46.

(v) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 48.

(w) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 2, ze związku otrzymanego w przepisie 2.18 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(x) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.19 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(y) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 6, ze związku nr 52.

(z) Związek wytworzono sposobem opisanym w etapach A', a następnie B' z przykładu 4, ze związku otrzymanego w przepisie 2.7 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

(aa) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 13, ze związku nr 4 i odpowiedniego aldehydu.

(ab) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 14.

(ac) Związek wytworzono sposobem opisanym w przykładzie 1, ze związku otrzymanego w przepisie 2.23 i odpowiedniego związku o wzorze (III).

Związki według wynalazku poddano badaniom biochemicznym.

Hodowla komórek

Szczep SH-SY-5Y (ludzki nerwiak) hodowano w zwykły sposób w pożywce hodowlanej DMEM (Dulbecco's Modified Eagle's Medium) (Gibco BRL, Francja) zawierającej FCS (5%) (płodowa surowica cielęcia) (Boehringer Mannheim, Niemcy), pirogronian sodu (1 mM) , anty-PPLO (5 ml) (środek przeciw mikoplazmie: Tylocine® przygotowany w normalnym roztworze soli, 6000 μg/ml), gentamycynę (0,1 mg/ml) i glutaminę (4 mM) w powlekanych kolagenem kolbach do hodowli (Becton Dickinson, Francja).

Szczep macierzysty SK-N-BE (ludzki nerwiak) i klon Bep 75 z ekspresją ludzkiego receptora p75^NTR (SK-N-BE Bep 75) zwykle hodowano w pożywce hodowlanej DMEM zawierającej FCS (5%), pirogronian sodu (1 mM), anty-PPLO (5 ml), gentamycynę (0,1 mg/ml) i glutaminę (4 mM).

Badanie wiązania ¹²⁵I-NGF z receptorem p75^NTR

Badanie wiązania ¹²⁵I-NGF (czynnik wzrostowy nerwu wyznakowany radioznacznikiem jod-125) prowadzono z użyciem zawiesiny komórek dwóch szczepów SH-SY-5Y i SK-N-BE Bep 75 zgodnie z metodą opisaną przez Weskampa (Neuron, 1991, 6, 649-663). Wiązanie niespecyficzne określano przez pomiar całkowitego wiązania po jednej godzinie inkubacji wstępnej komórek w temperaturze 37°C, w obecności nieznakowanego NGF (1 μΜ). Wiązanie specyficzne obliczano z różnicy pomiędzy pomiarem wiązania całkowitego i pomiarem wiązania niespecyficznego. Doświadczenia współzawodnictwa prowadzono wykorzystując stężenie ¹²⁵I-NGF wynoszące 0,3 nM. Stężenie hamujące o 50%

PL 208 711 B1 (IC50) wiązanie ¹²⁵I-NGF z receptorem p75^NTR dla związków według wynalazku jest niskie i wynosi od

10^-6 do 10^-11 M.

Pomiar apoptozy

Komórki (szczepy ludzkiego nerwiaka SH-SY-5Y i SK-N-BE Bep 75) umieszczono w płytkach Petriego o średnicy 35 mm (Biocoat kolagen I) (10⁵ komórek/studzienkę) w pożywce hodowlanej DMEM zawierającej 5% FCS przez 24 godziny. Następnie pożywkę hodowlaną usuwano, komórki przemywano PBS (roztwór soli buforowanej fosforanami Dulbecco) i dodawano świeżą pożywkę zawierającą 5% FCS lub pożywkę zawierającą NGF w stężeniu 10 ng/ml w obecności lub bez związków według wynalazku. Poziom apoptozy mierzono w 48 godzin po podziałaniu w przypadku szczepu SHSY-5Y i w 24 godziny później w przypadku szczepu SK-N-BE Bep 75, przez ocenę ilościową cytoplazmatycznych białek histonowych związanych z fragmentami DNA (wykrywanie śmierci komórek ELISA, Boehringer Mannheim, Niemcy). Poziom apoptozy wyrażano jako ilość oligonukleosomów/10⁵komórek ± odchylenie standardowe. Każda wartość odpowiadała średniej z 9 punktów doświadczalnych ustalonych w 3 niezależnych doświadczeniach. Związki o wzorze (I) wykazały aktywność hamującą apoptozę, indukowaną NGF przy wartościach IC50 zmieniających się w zakresie od 10^-6 do 10^-11 M.

Tak więc wiązanie związków według wynalazku z receptorem p75^NTR powoduje, z jednej strony, na poziomie biochemicznym, hamowanie dimeryzacji receptora indukowaną neurotrofinami, a z drugiej strony, na poziomie komórkowym, hamowanie wpływu sprzyjającego apoptozie za pośrednictwem receptora p75^NTR.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Pochodne 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I)

- n oznacza 1 lub 2;

- p oznacza 1 lub 2;

- R1 występuje w pozycji 2, 3 lub 4 fenylu i oznacza trifluorometyl, atom chloru, metyl, metoksyl lub trifluorometoksyl, a R2 oznacza atom wodoru; albo R1 występuje w pozycji 3 fenylu i oznacza trifluorometyl, a R2 występuje w pozycji 4 fenylu i oznacza atom chloru;

- R3 oznacza atom wodoru, hydroksyl, metoksyl, (acetyloksy)metyl, hydroksymetyl, grupę dimetyloaminową, grupę acetyloaminową, aminometyl, (metyloamino)metyl, (dimetyloamino)metyl, (dietyloamino)metyl, (izopropyloamino)metyl, (N-metyloizopropyloamino)metyl, (izobutyloamino)metyl, (N-metyloizobutyloamino)metyl, (izopentyloamino)metyl, (N-metyloizopentyloamino)metyl, aminokarbonyl, azetydyn-1-ylokarbonyl lub R3 oznacza podwójne wiązanie pomiędzy atomem węgla, do którego jest przyłączony, a sąsiadującym atomem węgla pierścienia piperydynowego;

- R4 oznacza 2-pirydyl, 6-metylo-2-pirydyl, 3-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 5-(trifluorometylo)-2-pirydyl,

3- chloro-5-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 3-pirydyl, 4-pirydyl, 3,5-dichloro-4-pirydyl, 2-pirazynyl, 5-chloro-2-pirazynyl, 6-chloro-2-pirazynyl, 2-pirymidynyl, 4-(trifluorometylo)-2-pirymidynyl, 6-chloro-2-pirymidynyl,

4- pirymidynyl, 6-chloro-4-pirymidynyl, 5-pirymidynyl, 3-pirydazynyl, 6-chloro-3-pirydazynyl, 4-pirydazynyl, 3(2H)-pirydazynon-5-yl, 3(2H)-pirydazynon-4-yl;

w postaci zasad lub soli addycyjnych z kwasami, albo w postaci hydratów lub solwatów.
2. Pochodne o wzorze (I) według zastrz. 1, w których:

- n oznacza 1;

- p oznacza 1;

- R1 występuje w pozycji 2, 3 lub 4 fenylu i oznacza trifluorometyl, atom chloru, metoksyl lub trifluorometoksyl, a R2 oznacza atom wodoru; albo R1 występuje w pozycji 3 fenylu i oznacza trifluorometyl, a R2 występuje w pozycji 4 fenylu i oznacza atom chloru;

PL 208 711 B1

- R3 oznacza hydroksyl, grupę dimetyloaminową, aminometyl, (metyloamino)metyl, (dimetyloamino)metyl, (dietyloamino)metyl, (izopropyloamino)metyl, (izobutyloamino)metyl, (izopentyloamino)metyl, (N-metyloizopentyloamino)metyl lub aminokarbonyl; albo R3 oznacza podwójne wiązanie pomiędzy atomem węgla, do którego jest przyłączony, a sąsiadującym atomem węgla pierścienia piperydynowego;

- R4 oznacza 2-pirazynyl, 4-pirymidynyl, 3(2H)-pirydazynon-5-yl lub 5-(trifluorometylo)-2-pirydyl; w postaci zasad lub soli addycyjnych z kwasami, albo w postaci hydratów lub solwatów.
3. Związki pośrednie o ogólnym wzorze (la) w którym

- n oznacza 1 lub 2;

- p oznacza 1 lub 2;

- R1 oznacza atom chloru; trifluorometyl; metyl; metoksyl, trifluorometoksyl;

- R2 oznacza atom wodoru;

- R4 oznacza 2-pirydyl, 6-metylo-2-pirydyl, 3-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 5-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 3-chloro-5-(trifluorometylo)-2-pirydyl, 3-pirydyl, 4-pirydyl, 3,5-dichloro-4-pirydyl, 2-pirazynyl, 5-chloro-2-pirazynyl, 6-chloro-2-pirazynyl, 2-pirymidynyl, 4-(trifluorometylo)-2-pirymidynyl, 6-chloro-2-pirymidynyl, 4-pirymidynyl, 6-chloro-4-pirymidynyl, 5-pirymidynyl, 3-pirydazynyl, 6-chloro-3-pirydazynyl, 4-pirydazynyl, 3(2H)-pirydazynon-5-yl, 3(2H)-pirydazynon-4-yl;

w postaci zasad lub soli addycyjnych z kwasami, albo w postaci hydratów lub solwatów.
4. Sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I) zdefiniowanych w zastrz. 1, w których n = 1, znamienny tym, że:

a1) związek o ogólnym wzorze (Ila) w którym R1, R2 i R3 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a Hal oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu, z tym że gdy R3 zawiera hydroksylową lub aminową grupę funkcyjną, te grupy funkcyjne mogą być zabezpieczone, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze (III)

CH,—CH₉ /2 χ 2

HN N-R₄ (CH₂)-CH_{2 (iii)} w którym p i R₄ mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I);

b1) i po odbezpieczeniu hydroksylowych lub aminowych grup funkcyjnych występujących w R3, gdy jest to stosowne, otrzymuje się związek o wzorze (I).
5. Sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I), zdefiniowanych w zastrz. 1, w których n = 2, znamienny tym, że:

a2) związek o ogólnym wzorze

PL 208 711 B1 w którym R1, R2 i R3 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), z tym że gdy R3 zawiera hydroksylową lub aminową grupę funkcyjną, te grupy funkcyjne mogą być zabezpieczone, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze

CH,—CH₉ /2 χ 2

HN N-R₄ \ t ⁴ <^chA-ch_{2 (iii)} w którym p i R4 mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I);

b2) i po odbezpieczeniu hydroksylowych lub aminowych grup funkcyjnych występujących w R3, gdy jest to stosowne, otrzymuje się związek o wzorze (I).
6. Sposób wytwarzania pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I), zdefiniowanych w zastrz. 1, w których R3 oznacza grupę -CH2NH2, znamienny tym, że:

a3) związek o ogólnym wzorze (lic) (lid) w którym R₁, R₂ i R₃ mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), a Hal oznacza atom chlorowca, korzystnie atom chloru lub bromu, poddaje się reakcji ze związkiem o ogólnym wzorze

CH,—CH₉ /2 χ 2

HN N-R₄ (CH₂)_pCH₂ (iii) w którym p i R₄ mają znaczenie podane dla związku o wzorze (I), z wytworzeniem związku o ogólnym wzorze b3) grupę cyjanową w związku o wzorze (la) redukuje się z wytworzeniem związku o wzorze (I), w którym R3 = CH2NH2.
7. Lek, znamienny tym, że zawiera pochodną 1-piperazynyloacylopiperydyny o ogólnym wzorze (I) zdefiniowaną w zastrz. 1 i 2, lub sól addycyjną tej pochodnej z farmaceutycznie dopuszczalnym kwasem, albo hydrat lub solwat tej pochodnej o wzorze (I).
8. Środek farmaceutyczny zawierający substancję czynną i co najmniej jedną farmaceutycznie dopuszczalną zaróbkę, znamienny tym, że jako substancję czynną zawiera pochodną 1-piperazynyloacylopiperydyny o wzorze (I) zdefiniowaną w zastrz. 1 i 2, albo farmaceutycznie dopuszczalną sól, hydrat lub solwat tej pochodnej.
9. Zastosowanie pochodnych 1-piperazynyloacylopiperydyny o wzorze (I) zdefiniowanych w zastrz. 1 i 2 do wytwarzania leku przeznaczonego do profilaktyki lub leczenia chorób degeneracyjnych nerwów ośrodkowych i obwodowych; stwardnienia zanikowego bocznego, stwardnienia rozsianego; stanów sercowo-naczyniowych; neuropatii obwodowych; uszkodzeń nerwu wzrokowego i siatkówki; urazu rdzenia kręgowego i urazu czaszki; miażdżycy tętnic; zwężeń; bliznowaceń; łysienia; raków; guzów; przerzutów; białaczek; przewlekłego bólu neuropatycznego i zapalnego; chorób autoimmunologicznych; złamań kości; chorób kości.