PL178763B1 - Urządzenie do iniekcji i pobierania płynów - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie do iniekcji i pobierania plynów, wyposazone w zespól odwodzenia uzytej igly, majace wydrazona korpusowa czesc, która przy jednym swym koncu jest wyposazona w scianke koncowa posiadajaca czesc mocujaca zawierajaca kanal dla igly, oraz majace wydrazona igle posiadajaca element mocujacy i przysto- sowana do poruszania jej pomiedzy pierwszym polozeniem, w którym przednia czesc koncowa igly wy- staje z przedniej czesci koncowej czesci mocujacej, a drugim polozeniem, w którym igla jest schowana w wydrazona czesc korpusowa przy czym ten element mocujacy zawiera element sprezysty, który spycha igle do drugiego, schowanego polozenia, natomiast igla posiada powiekszona czesc w miejscu usytuowanym w odstepie od swej przedniej czesci koncowej, oraz ma zespól usta- lajacy do utrzymywania igly w jej pierwszym polozeniu az do zakonczenia jej uzywania, znamienne tym, ze zespól ustalajacy posiada pierscien uszczelniajacy (20) o przekroju okraglym, umieszczony w pierscieniowym rowku (19) usytuowanym w powiekszonej czesci (18) igly (10) i oparty na koncu tulei (36) przesuwnej do przodu. F IG 1 PL PL PL PL PL PL PL

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do iniekcji i pobierania płynów, wyposażone w zespół odwodzenia użytej igły, przeznaczony do powodowania wycofania wydrążonej igły po użyciu. Urządzenia takie są stosowane w wielu przypadkach w medycynie, do podawania leków lub do kroplowego wprowadzania w naczynie krwionośne albo do pobierania próbek cieczy, np. krwi, od pacjentów, w tym również do pobierania więcej niż jednej próbki od pacjenta w pewnym okresie czasu.

Ważne jest, że igły takich urządzeń, które są często przeznaczone do wyrzucenia po jednym użyciu, były zabezpieczane, by uniemożliwić przypadkowe skaleczenie lub powtórne użycie, wprowadzające ryzyko zarażenia.

Znane są strzykawki wyposażone w osłony, które są automatycznie rozwijane, by zabezpieczyć igłę po jej użyciu, podobnie jak strzykawki, w których igła jest automatycznie wycofywana po użyciu do wnętrza urządzenia.

Urządzenie do iniekcji i pobierania płynów, według wynalazku charakteryzuje się tym, że zespół ustalający posiada pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym, umieszczony w pierścieniowym rowku usytuowanym w powiększonej części igły i oparty na końcu tulei przesuwnej do przodu.

Tuleja jest popychana do przodu, aby uwolnić pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym, tak aby igła miała możliwość ruchu ze swego pierwszego położenia do swego drugiego położenia pod działaniem elementu sprężystego.

Korzystnie, tuleja posiada odsądzenie, oparte na kołnierzu przy przednim końcu części korpusowej. Odsądzenie to powstrzymuje ruch wsteczny tulei, gdy igła jest w swym pierwszym położeniu.

Element sprężysty, ewentualnie, stanowi ściskana sprężyna, usytuowana pomiędzy przednią powierzchnią reakcyjną utworzoną przez część mocującą a tylną powierzchnią reakcyjną utworzoną przez przedni koniec powiększonej części igły.

Korzystnie, w pierwszym położeniu igły, pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym jest ściśnięty pomiędzy powiększoną częścią igły a częścią mocującą przy czym część mocująca tworzy, przy swym przednim końcu, pierścieniową przestrzeń, przyjmującą pierścień uszczelniający o przekroju okrągłym, kiedy jest on odłączony.

W szczególności, urządzenie posiada tłok mający postać rurki z zamkniętymi końcami, która to rurka z przodu jest wyposażona w człon zamykający oddzielany od tego końca przy sprzężeniu z tuleją gdy tłok jest całkowicie wciśnięty, aby utworzyć w tym końcu otwór, przez który igła może wejść do wnętrza tłoka, gdy przyjmuje swe drugie położenie.

Część mocująca jest, korzystnie, mimośrodowa i przesunięta w kierunku obwodowej krawędzi części korpusowej.

Ewentualnie, przekroje poprzeczne części korpusowej i tłoka są niekołowe. W szczególności, w końcu tłoka znajduje się więcej niż jeden człon zamykający, przy czym każdy człon zamykający odpowiada innej konfiguracji tłoka i części korpusowej oraz współpracuje z tuleją w indywidualnej konfiguracji tego zespołu. W szczególności, część korpusowa i tłok mają przekrój eliptyczny, przy czym w końcu tłoka umieszczone są usytuowane w odstępie od siebie, dwa człony zamykające.

Korzystnie, urządzenie ma człon podobny do tłoka, ruchomy w części korpusowej. W szczególności, człon na swoim przednim końcu posiada część o zmniejszonym wymiarze, dostosowaną do wchodzenia w zagłębienie, w którym znajduje się tuleja.

Urządzenie według wynalazku przedstawiono, w przykładach wykonania, na rysunkach, na których: fig. 1 przedstawia widok z boku urządzenia według wynalazku, mającego postać strzykawki, w stanie nieużywanym, fig. 2 - przekrój wzdłużny strzykawki wzdłuż linii II-II z fig. 1 i w powiększonej skali, fig. 3 - widok strzykawki z tyłu, fig. 4 - przekrój wzdłuż linii IV-IV z fig. 2, fig. 5 - przeciwległy widok końcowy od strony igły, fig. 6 - przekrój podobny do fig. 1, ilustrujący pośredni etap naciskania tłoka strzykawki, fig. 7 - podobny widok ilustrujący zakończenie etapu naciskania, fig. 8, 9 i 10 przedstawiają fragmentaryczne widoki w powiększonej skali części fig. 2, 6 i 7 odpowiednio, fig. 11 - fragmentaryczny przekrój wzdłużny urządzenia do iniekcji i pobierania płynów, przeznaczonego do pobierania próbek krwi, fig. 12 - podobny widok z wprowa

178 763 dzonym członem odwodzenia igły, zaś fig. 13 przedstawia widok urządzenia z igłą w stanie odwiedzionym.

Na fig. 1 przedstawiono strzykawkę 2 jednorazowego użytku zawierającą wydrążoną część korpusową 4, z której z tyłu (koniec górny na fig. 1) wystaje tłok 6. Przy dolnym końcu korpusowej części 4 usytuowana jest część 8 do mocowania igły 10, posiadająca przelotowy kanał, przy którego wewnętrznym końcu usytuowana jest pionowa pierścieniowa ścianka 9.

Wydrążona korpusowa część 4, która jest nieprzezroczysta, jest dla wygody wyskalowana w mililitrach i ma w konwencjonalny sposób kołnierze 12 do trzymania palcami. Korpusowa część 4 ma nieco rozchyloną na zewnątrz końcową część 15. Mocująca część 8 jest przymocowana do końcowej ścianki 14 korpusowej części 4 w mimośrodowym położeniu 16 (patrz fig. 2), aby ułatwić wprowadzanie igły 10 w tkankę lub w naczynie krwionośne pod żądanym małym kątem.

Wewnętrzny koniec igły 10 jest połączony z powiększoną częścią 18 posiadającą pierścieniowy rowek 19, w którym umieszczony jest uszczelniający pierścień 20 o przekroju okrągłym. Powiększona część 18 jest spojona z igłą tak że jest z nią integralna.

Jak to najlepiej widać na fig. 3-5, korpusowa część 4 i tłok 6 mają przekrój eliptyczny, co usuwa wszelką tendencję do niepożądanego obrotu części względem siebie.

Mocująca część 8 tworzy kanał dla igły 10 i ma pierwszą reakcyjną powierzchnię 26 dla ściskanej sprężyny 28 otaczającej igłę. Druga reakcyjna powierzchnia 30 usytuowana jest na przednim końcu kołnierza 18. Po zmontowaniu sprężyna 28 jest w stanie prawie całkowicie ściśniętym pomiędzy powierzchniami 26 i 30 i jest utrzymywana w tym stanie przez sprzężenie z uszczelniającym pierścieniem 20 o przekroju okrągłym, który jest ściskany pomiędzy pierścieniową ściankową częścią 32 mocującej części 8 a rowkiem 19, przy czym końcowa powierzchnia 34 tulei 36 otacza powiększoną część 18 i zawiera przy swym tylnym końcu przedłużenie 38 utworzone przez łapy, które wystąją w wydrążoną korpusową część 4 w stanie przed użyciem pokazanym na fig. 2 i 8.

Jak to pokazano na fig. 8, po przedniej stronie uszczelniającego pierścienia 20 o przekroju okrągłym utworzona jest pierścieniowa przestrzeń 35.

Tuleja 36 ma odsądzenie 37, które sprzęga się z pierścieniowym kołnierzem 39 na przednim końcu korpusu 4, by uniemożliwiać ruch tulei 36 do tyłu z jej początkowego położenia pokazanego na fig. 2 i 8.

Tłok 6 jest wydrążony, a jego tylny koniec jest zamknięty za pomocą przykrywki 40. Należy zauważyć, że średnica tłoka jest największa przy tylnym końcu tłoka w miejscu 13, to znaczy przy końcowej przykrywce 40, a zmniejsza się do wewnątrz w kierunku do części korpusowej.

Drugi koniec tłoka jest przeznaczony do przyjęcia końcowego członu 42, który wchodzi nieruchomo w tłok, by utworzyć końcową ściankę posiadającą dwa zamykające człony 44 utworzone przez linie osłabienia 46, tak aby były łatwo usuwane po zetknięciu się z łapami 38 przedłużenia tulei w sposób, który zostanie objaśniony poniżej. Zastosowanie dwóch takich zamykających członów 44 likwiduje konieczność kontrolowania położenia przestawionej igły 10 podczas montażu.

W trakcie działania strzykawkę korzystnie napełnia się cieczą w normalny sposób, by uzyskać stan gotowości strzykawki do użycia, przy którym tłok 6 jest wprowadzony w korpusową część 4 na niewielki wymiar, jak pokazano na fig. 2. Końcowy człon 42 tłoka działa zatem również jako uszczelnienie dla cieczy zawartej w części korpusowej.

Po uruchomieniu tłoka 6, tak aby poruszał się on do przodu (lub do dołu na fig. 1), przemieszczenie końcowej ścianki członu 42 wypycha ciecz poprzez igłę 10. Na fig. 9 pokazano położenie części tuż przed zakończeniem wypychania cieczy. Należy zauważyć, że ścianka końcowa członu 42 zetknęła się z łapami 38 tulej owego członu 36 i popchnęła człon 36 do przodą jak pokazano na fig. 9. Jednakże ciecz może nadal przechodzić z korpusowej części 4 do igły 10 dzięki przestrzeniom pomiędzy łapami 38 członu 36. Na fig. 10 ruch tulejowego członu 36 dzięki jego zetknięciu się z uszczelniającym pierścieniem 20 o przekroju okrągłym, który jest umieszczony w rowku 19, spowodował, że powiększona część 18 również przemieszcza się do przodu jeszcze bardziej ściskając sprężynę 28 do stanu całkowitego ściśnięcia. Ponadto ruch ten powoduje zwolnienie uszczelniającego pierścienia 20 o przekroju

178 763 okrągłym z uchwycenia w rowku 19 przez pierścieniową część 32 i umożliwia mu wejście w pierścieniową przestrzeń 35, gdzie jest on przyjmowany na ściance 9 mocującej części 8. Dzięki temu zostanie usunięty ogranicznik działający na powiększoną część 18 igły. Całkowicie ściśnięta sprężyna 28 nie jest już przytrzymywana i gwałtownie rozpręża się popychając powiększoną część 18 igły, a zatem również samą igłę, do tyłu. Tulejowy człon 36 i jego łapy 38 mają razem taką długość, ze nadal wystają w wydrążone wnętrze korpusowej części 4. Łapy tworzą na skutek tego obszar nacisku na zamykający człon 44, tak aby ściąć linię osłabienia 46. Igła 10 może zatem swobodnie przejść przez tulejowy człon 36 w wydrążone wnętrze tłoka 6, tak, że igła jest usuwana ze stanu dostępu dla potencjalnych powtórnych użytkowników strzykawki. Należy rozumieć, że tłok 6 nie może być w praktyce łatwo wycofany z korpusowej części 4 w celu ułatwienia dostępu do igły, ponieważ pierścieniowa część 13 tłoka 6 jest pewnie wklinowana w rozchyloną końcową część 15 korpusowej części 4, na skutek czego opiera się usuwaniu jej.

Strzykawkę można teraz wyrzucić, bez ryzyka dla osób manipulujących później nią.

Na fig. 11 pokazano częściowy widok mechanizmu 48 odwodzenia igły do stosowania w urządzeniu służącym do wielokrotnego pobierania próbek krwi. Urządzenie to zawiera obudowę 50 z otwartym końcem, w którą wprowadzona jest opróżniona probówka 52, sprzedawana ze znakiem towarowym „Vacutainer”, posiadająca membranę 54, która jest przebijana przez tylną końcową część 56 dwustronnie zakończonej wydrążonej igły 58, tak że próbka może być wciągana do probówki 52. Korzystnie igła 58 może pozostawać na miejscu przez cały czas, kiedy może być konieczne pobieranie szeregu próbek, ale po zakończeniu pobierania próbek igła musi być usunięta i wtedy powstaje niebezpieczeństwo związane z używanymi igłami.

Mechanizm odwodzenia igły urządzenia z fig. 11-13 jest podobny pod wieloma względami do mechanizmu pokazanego w strzykawce z fig. 1-10, a podobne części mają podobne oznaczenia cyfrowe.

Wspomniana powyżej igła 58 jest dwustronnie zakończona i przechodzi przez kołnierz 18.

W przedniej ściance obudowy 50 utworzone jest zagłębienie 82, o którego powierzchnię 86 w normalnym zastosowaniu oparta jest opróżniona probówka 52. Przy normalnym użyciu obserwuje się, ze probówka 52 nie styka się z łapami 38.

Na fig. 12 przedstawiono środki, za pomocą których igła 58 może być odwodzona z położenia roboczego do położenia, w którym nie może być użyta ponownie, ani też nie może skaleczyć osoby manipulującej nią.

Po pobraniu ostatniej próbki, kiedy igłę urządzenia trzeba wyciągnąć z ręki pacjenta, w obudowę 50 wprowadza się człon 88, jak pokazano na fig. 12. Człon 88 zawiera tłoczkową, wydrążoną korpusową część 90 i pierścieniowy występ lub szyjkę 92, która jest otoczona odsadzeniową powierzchnią 94. Szyjka 92 ma kołowy otwór 96. Kiedy człon 88 jest wprowadzany w obudowę 50, końcowa część 56 igły wchodzi w otwór 96 w szyjce 92, a sama szyjka wchodzi w zagłębienie 82 w obudowie 50. Powierzchnia przedniej krawędzi szyjki 92 styka się z łapami 38, a nacisk stale wywierany w celu przemieszczania członu do przodu, jak pokazano na fig. 12, powoduje ruch tulei 36 do przodu, by zwolnić uszczelniający pierścień 20 o przekroju okrągłym w celu uwolnienia igły 58, aby weszła do wnętrza korpusu członu 88. Zatrzaskowy pierścień ustalający 98 wokół członu 88 zapewnia, że człon ten nie może zostać przypadkowo wyjęty z obudowy 50 przed bezpiecznym wyrzuceniem.

178 763

fl&6

178 763

178 763

50 52

178 763

3Ί2Ί

178 763

Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie do iniekcji i pobierania płynów, wyposażone w zespół odwodzenia użytej igły, mające wydrążoną korpusową część, która przy jednym swym końcu jest wyposażona w ściankę końcową posiadającą część mocującą zawierającą kanał dla igły, oraz mające wydrążoną igłę posiadającą element mocujący i przystosowaną do poruszania jej pomiędzy pierwszym położeniem, w którym przednia część końcowa igły wystaje z przedniej części końcowej części mocującej, a drugim położeniem, w którym igła jest schowana w wydrążoną część korpusową, przy czym ten element mocujący zawiera element sprężysty, który spycha igłę do drugiego, schowanego położenia, natomiast igła posiada powiększoną część w miejscu usytuowanym w odstępie od swej przedniej części końcowej, oraz ma zespół ustalający do utrzymywania igły w jej pierwszym położeniu aż do zakończenia jej używania, znamienne tym, że zespół ustalający posiada pierścień uszczelniający (20) o przekroju okrągłym, umieszczony w pierścieniowym rowku (19) usytuowanym w powiększonej części (18) igły (10) i oparty na końcu tulei (36) przesuwnej do przodu.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że tuleja (36) posiada odsądzenie (37), oparte na kołnierzu (39) przy przednim końcu części korpusowej (4).
3. 3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element sprężysty (28) stanowi ściskana sprężyna, usytuowana pomiędzy przednią powierzchnią reakcyjną (26) utworzoną przez część mocującą (8), a tylną powierzchnią reakcyjną (30) utworzoną przez przedni koniec powiększonej części (18) igły (10).
4. 4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w pierwszym położeniu igły (10), pierścień uszczelniający (20) o przekroju okrągłym jest ściśnięty pomiędzy powiększoną częścią (18) igły (10), a częścią mocującą (8), przy czym część mocująca (8) tworzy, przy swym przednim końcu, pierścieniową przestrzeń (35), przyjmującą pierścień uszczelniający (20) o przekroju okrągłym, kiedy jest on odłączony.
5. 5. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że posiada tłok (6) mający postać rurki z zamkniętymi końcami, która to rurka z przodu jest wyposażona w człon zamykający (44) oddzielany od tego końca przy sprzężeniu z tuleją (36), gdy tłok (6) jest całkowicie wciśnięty.
6. 6. Urządzenie według zastrz. 4, znamienne tym, że część mocująca (8) jest mimośrodowa i przesunięta w kierunku obwodowej krawędzi części korpusowej (4).
7. 7. Urządzenie według zastrz. 6, znamienne tym, że przekroje poprzeczne części korpusowej (4) i tłoka (6) sąniekołowe.
8. 8. Urządzenie według zastrz. 7, znamienne tym, że w końcu tłoka (6) znajduje się więcej niż jeden człon zamykający (44), przy czym każdy człon zamykający (44) odpowiada innej konfiguracji tłoka (6) i części korpusowej (4) oraz współpracuje z tuleją (36) w indywidualnej konfiguracji tego zespołu.
9. 9. Urządzenie według zastrz. 8, znamienne tym, że część korpusowa (4) i tłok (6) mają przekrój eliptyczny, przy czym w końcu tłoka (6) umieszczone są, usytuowane w odstępie od siebie, dwa człony zamykające (44).
10. 10. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 4, znamienne tym, że ma człon (88) podobny do tłoka, ruchomy w części korpusowej (4).
11. 11. Urządzenie według zastrz. 10, znamienne tym, że człon (88) na swoim przednim końcu posiada część (92) o zmniejszonym wymiarze, dostosowaną do wchodzenia w zagłębienie (82), w którym znajduje się tuleja (36).

    178 763