BE1028131B1 - Werkwijze voor plaatbewerking - Google Patents

Abstract

De uitvinding voorziet een werkwijze voor het vervaardigen van een werkstuk, welk werkstuk tenminste één geplooid onderdeel uit plaatmetaal omvat, van een opgegeven plaatdikte, de werkwijze omvattende het genereren van een 2D-model voor een vlak onderdeel op basis van een 3D-model voor het werkstuk, het genereren van een snijplan op basis van het 2D-model, en het snijden en plooien van het vlak onderdeel ter vorming het geplooid onderdeel. In het bijzonder wordt het plooiapparaat geselecteerd uit twee of meerdere plooiapparaten van onderling verschillende types. Tenminste één afmeting in het genoemde 2D-model wordt daarbij gecompenseerd voor geanticipeerde plooiverliezen bij het plooien, via een compensatie berekend a.d.h.v. een dataset gelinkt met het geselecteerde plooiapparaat, de plaatdikte en het soort plaatmateriaal.

Description

WERKWIJZE VOOR PLAATBEWERKING

TECHNISCH DOMEIN De uitvinding heeft betrekking op werkwijzen voor het bewerken van plaatmetaal, door middel van snijprocessen, plooiprocessen en dergelijke.

STAND DER TECHNIEK Processen voor het scheiden (knippen, snijden, ) van plaatmetaal en processen voor het plooien van plaatmetalen onderdelen zijn op zich gekend.

Vooraf moeten de afmetingen van het vlakke onderdeel en de ligging van de plooilijnen nauwkeurig worden bepaald. Daarbij is het nodig om speciale maatregelen te nemen, opdat men bij het plooien de bedoelde afmetingen zou verkrijgen. Steeds treedt er namelijk een “plooiverlies” op. Hierdoor stemmen de samengetelde afmetingen van de plooibenen (in het geplooide onderdeel) niet overeen met de overeenkomstige afmeting in het vlakke onderdeel. Als oplossing kan het plooiverlies voorafgaand in rekening worden gebracht, via een zogenaamde “uitslag” of “toeslag”. Dit op zich is gekend door de vakman.

Het is echter niet evident om de correcte plooiuitslag te berekenen. Talloze factoren hebben hierop een invloed, en met name het type plooiapparaat, de plooihoek, de plooiradius, het soort plaatmateriaal en de plaatdikte. Doorgaans kan de plooiuitslag wel proefondervindelijk worden bepaald, aan de hand van proefsamples en via een opeenvolging van proeffabricages. Uiteraard is zo’n iteratief proces erg tijdrovend, zowel op vlak van arbeid als machinebezetting. Ook de materiaalverliezen kunnen fel oplopen. Qua organisatie is dit niet haalbaar in een professionele setting, in de aanwezigheid van verscheidene types snij- en plooiapparatuur die elk zo efficiënt mogelijk moeten worden ingezet. Er is dus nood aan een uitgewerkte systematiek waarmee een inkomend order kan worden toegewezen aan geschikte en beschikbare apparatuur, met adequate instructies.

EP 2 845 661 beschrijft een werkwijze voor het vormen van een gebogen werkstuk op basis van een 3D-bestand. Vooraf wordt het 3D-bestand ingelezen. Daaruit worden dan machine-leesbare productiebestanden gegenereerd, met verschillende stappen voor de snij- en plooiapparatuur. In een eerste stap wordt een vlakke onderdeel op maat gesneden, in functie van de latere plooiprocessen. Vervolgens wordt het onderdeel via een opeenvolging van plooiprocessen geplooid. Speciale aandacht gaat naar identificatie van de onderdelen, d.m.v. een label of een ander identificatiemiddel. Dit stelt de apparatuur in staat om de onderdelen automatisch te herkennen. Bij voorkeur wordt zo'n identificatiemiddel aangebracht tijdens het lasersnijproces, onder de vorm van een laserinscriptie. De installatie voorziet verder een scanner die in staat is om zulke identificatiemiddelen in te lezen.

Gekende werkwijzen zijn echter onvoldoende begaan met het efficiënt toewijzen van inkomende orders aan de beschikbare snij- en plooiapparatuur. Meer aandacht moet ook uitgaan naar het correct ontvouwen van een 3D-model naar één of meerdere 2D- modellen voor de vlakke onderdelen, waarbij telkens rekening wordt gehouden met de geselecteerde apparatuur. Op dit punt is er tot op heden een aanzienlijke voorkennis of specialiteit nodig, gezien de grote verscheidenheid aan staalsoorten en plaatdiktes. In het bijzonder moet de productwijze tegemoet komen aan vooropgestelde toleranties voor de afmetingen. De huidige uitvinding beoogt een oplossing voor één of meerdere van bovengenoemde problemen.

SAMENVATTING VAN DE UITVINDING Daartoe voorziet de uitvinding een werkwijze volgens conclusie 1, voor het vervaardigen van een werkstuk met tenminste één geplooid onderdeel uit plaatmetaal, van opgegeven plaatdikte. De werkwijze omvat de stappen van het genereren van een 2D- model voor een vlak onderdeel op basis van een 3D-model voor het werkstuk, het genereren van een snijplan op basis van het 2D-model, en het snijden en plooien van het vlak onderdeel ter vorming het geplooid onderdeel. In het bijzonder wordt het plooiapparaat voorafgaand geselecteerd uit twee of meerdere beschikbare apparaten van onderling verschillende types. Tenminste één afmeting in het genoemde 2D-model wordt daarbij gecompenseerd voor geanticipeerde plooiverliezen bij het plooien. De benodigde compensatie wordt berekend a.d.h.v. een dataset gelinkt met het type plooiapparaat dat werd geselecteerd, en verder gelinkt met de plaatdikte en het soort plaatmateriaal. De uitvinding voorziet zulke datasets voor elk van de plooiapparaten. Bij voorkeur zijn de gegevens binnen elke dataset gerangschikt per plaatdikte en per plaatmateriaal, en als functie van een voldoende groot aantal plooihoeken.

Zodoende biedt de uitvinding een systematiek om automatisch de geoptimaliseerde plooiuitslagen/plooitoeslagen te bepalen, rekening houdende met de beschikbare en geselecteerde apparatuur. Dit draagt sterk bij tot de efficiëntie. De nodige compensaties worden al ingebouwd aan het begin van het proces. Proeffabricages zijn in regel niet langer noodzakelijk, met minder tijdsverliezen en materiaalverliezen tot gevolg.

In een bijzonder te verkiezen uitvoeringsvorm volgens conclusie 2 wordt de compensatie berekend door interpolatie van tenminste twee gegevens uit de genoemde dataset, voor twee verschillende plooihoeken (bv. een plooihoek die iets kleiner, en een plooihoek die iets groter is dan de opgegeven plooihoek). Dit laat toe om met een beperkt aantal gegevens toch een volledig plooibereik (van bv. 180°) te beschrijven. Binnen dat plooibereik kunnen de compensaties op adequate wijze voorspeld worden. Bij voorkeur is de dataset uiteraard voldoende uitgebreid, zo dat de nodige nauwkeurigheid en precisie worden gehaald.

De uitvinding voorziet dus een werkwijze om een opgegeven 3D-werkstuk te produceren in plaatmetaal (bij voorkeur plaatstaal), binnen opgegeven toleranties. Er wordt gewerkt op basis van een nauwkeurig voorspelde ontvouwing tot vlak plaatmetaal, met behulp van interpolatie vanaf een grote dataset van plooitoeslagen.

BESCHRIJVING VAN DE FIGUREN Figuur 1 illustreert een werkwijze volgens een mogelijke uitvoeringsvorm van de uitvinding, aan de hand van een stroomdiagram.

GEDETAILLEERDE BESCHRIJVING De uitvinding betreft een werkwijze voor het vervaardigen van werkstukken die tenminste één geplooid onderdeel uit plaatmateriaal omvatten.

Tenzij anders gedefinieerd hebben alle termen die gebruikt worden in de beschrijving van de uitvinding, ook technische en wetenschappelijke termen, de betekenis zoals ze algemeen begrepen worden door de vakman in het technisch veld van de uitvinding. Voor een betere beoordeling van de beschrijving van de uitvinding, worden de volgende termen expliciet uitgelegd.

“Een”, ”de” en “het” refereren in dit document aan zowel het enkelvoud als het meervoud tenzij de context duidelijk anders veronderstelt. Bijvoorbeeld, “een segment” betekent een of meer dan een segment.

Wanneer “ongeveer” of “rond” in dit document gebruikt wordt bij een meetbare grootheid, een parameter, een tijdsduur of moment, en dergelijke, dan worden variaties bedoeld van +/-20% of minder, bij voorkeur +/-10% of minder, meer bij voorkeur +/- 5% of minder, nog meer bij voorkeur +/-1% of minder, en zelfs nog meer bij voorkeur +/-0.1% of minder dan en van de geciteerde waarde, voor zoverre zulke variaties van toepassing zijn in de beschreven uitvinding. Hier moet echter wel onder verstaan worden dat de waarde van de grootheid waarbij de term “ongeveer” of “rond” gebruikt wordt, zelf specifiek wordt bekendgemaakt.

De termen “omvatten”, “omvattende”, “bestaan uit”, “bestaande uit”, “voorzien van”, “bevatten”, “bevattende”, “behelzen”, “behelzende”, “inhouden”, “inhoudende” zijn synoniemen en zijn inclusieve of open termen die de aanwezigheid van wat volgt aanduiden, en die de aanwezigheid niet uitsluiten of beletten van andere componenten, kenmerken, elementen, leden, stappen, gekend uit of beschreven in de stand der techniek.

Het citeren van numerieke intervallen door de eindpunten omvat alle gehele getallen, breuken en/of reële getallen tussen de eindpunten, deze eindpunten inbegrepen.

In een eerste aspect voorziet de uitvinding een werkwijze voor het vervaardigen van een werkstuk, welk werkstuk tenminste één geplooid onderdeel uit plaatmetaal omvat, van opgegeven plaatdikte, en waarbij de werkwijze de stappen omvat van: - het invoeren of inlezen van een 3D-model voor het werkstuk, - het genereren van een 2D-model voor een vlak onderdeel uit plaatmetaal, van de opgegeven plaatdikte, tenminste op basis van het 3D-model, - het genereren van een snijplan voor het vlak onderdeel, op basis van het 2D- model, - het selecteren van een snijapparaat en het genereren van instructies voor het snijapparaat, voor het snijden van het vlak onderdeel op basis van het snijplan, - het selecteren van een plooiapparaat en het genereren van instructies voor het plooiapparaat, voor het plooien van het vlak onderdeel langsheen een plooilijn, over een opgegeven plooihoek, en - het snijden en plooien van het vlak onderdeel in overeenstemming met de genoemde instructies, ter vorming van het geplooid onderdeel.

> BE2020/5163 In het bijzonder wordt het plooiapparaat geselecteerd uit twee of meerdere plooiapparaten van een onderling verschillend type, waarbij tenminste één afmeting in het genoemde 2D-model een compensatie omvat voor een plooiverlies bij het plooien, berekend aan de hand van een dataset gelinkt met het geselecteerde plooiapparaat, de plaatdikte en het soort plaatmateriaal. Gangbaar is dat een klant voorafgaand een order plaatst voor een 3D-werkstuk, op basis van een 3D-model dat kan worden ingelezen. Bij voorkeur wordt ook een technische tekening of ander informatie bijgeleverd. Hieruit kunnen de nodige afmetingen en toleranties bepaald worden. Als alternatief wordt het 3D-model zelf opgemaakt en ingevoerd (bv. aan de hand van een technische tekening). Het is echter een vereiste van de uitvinding dat het werkstuk tenminste één onderdeel omvat van geplooid plaatmateriaal, bij voorkeur een plaatmetaal zoals plaatstaal. Optioneel omvat het werkstuk meerdere plaatmetalen onderdelen die op gepaste wijze met elkaar worden verbonden. In een eerste stap worden de geplooide plaatmetalen onderdelen in het 3D-model geïdentificeerd. Voor tenminste één van deze onderdelen wordt nu een 2D-model gegenereerd dat met een vlak onderdeel overeenstemt, tenminste op basis van het 3D- model. Dit wordt ook wel aangeduid als het “ontvouwen” van het geplooide onderdeel. Het geplooide onderdeel zal uiteindelijk worden vervaardigd via plooibewerkingen op het vlak onderdeel. Het vlak onderdeel wordt gesneden d.m.v. een snijapparaat. De term “snijapparaat” en ermee verwante termen, zoals hierin gebruikt, moeten breed worden begrepen. Zij kunnen verwijzen naar eender welk type scheidingstechniek die geschikt is voor het vormen van een vlak onderdeel uit een grotere metaalplaat. Scheidingstechnieken als ponsen, knippen, plasmasnijden en lasersnijden kunnen worden toegepast. De uitvinding is in eerste instantie tot geen van deze gelimiteerd.

Vervolgens wordt het vlak onderdeel geplooid d.m.v. een plooiapparaat. De term “plooiapparaat” en ermee verwante termen, zoals hierin gebruikt, moeten breed worden begrepen. Plooiapparaat verwijst naar het geheel van de plooimachine en de erin gemonteerde plooimatrijzen en/of plooimessen. De uitvinding is niet gelimiteerd tot een bepaald type plooitechniek, buigtechniek of vouwtechniek, zoals: vrijbuigen, strijkbuigen, zwenkbuigen, matrijsbuigen, elastomeerbuigen en vijfpuntsbuigen. Het geselecteerde plooiapparaat (en in het bijzonder de gebruikte plooimatrijzen en plooimessen) bepalen welke plooiverliezen zullen optreden. Dus bepalen zij hoe het onderdeel moet worden ontvouwd, en hoe het 2D-model voor het vlakke onderdeel moet worden gegenereerd.

Zoals vermeld wordt het vlak onderdeel gesneden en geplooid op basis van instructies die vooraf worden gegenereerd. Dit kunnen instructies zijn voor een operator m.b.t. een handmatige instelling, en/of met eventuele aanwijzingen omtrent welk gereedschap moet worden gebruikt. Als alternatief of daarenboven kan het gaan om elektronische instructies die rechtstreeks worden geladen in aansturingssoftware voor CNC-gestuurde snij- en plooiapparatuur — via zogenaamde “uitwisselbestanden”. De uitvinding is tot geen van deze gelimiteerd. Bij voorkeur wordt er ook een papieren samenvatting gegenereerd van alle beschikbare gegevens, voor gebruik door de operatoren.

Een voordeel van de uitvinding is dat het 2D-model steeds wordt gecompenseerd voor de plooiverliezen. De nodige compensatie wordt berekend op basis van een dataset. De invloeden van het type plooiapparaat dat werd geselecteerd, de plaatdikte en het soort plaatmateriaal worden automatisch in rekening gebracht.

Belangrijk is om de gewenste afmetingen te realiseren, binnen de toleranties die door de klant worden opgegeven. Dit vraagt een uitgebreide dataset met gegevens voor elk plooiapparaat, bij de verschillende plaatmaterialen en plaatdiktes, in functie van de plooihoek en bij voorkeur ook de plooiradius.

In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm wordt zo’n compensatie (voor de buiguitslag) berekend door interpolatie van tenminste twee gegevens uit de genoemde dataset, voor twee verschillende plooihoeken. Bij plooihoeken waarvoor de nodige compensatie niet gekend is, kan deze dus worden geïnterpoleerd vanaf de gekende waarden voor een (iets) kleinere plooihoek en een (iets) grotere plooihoek. Bij voorkeur gaat het om lineaire interpolatie.

In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm voorziet voorgenoemd snijplan een nesting van het vlak onderdeel met tenminste één verder vlak onderdeel. Zoals hierboven vermeld wordt het snijplan gegenereerd op basis van 2D-modellen voor de vlakke onderdelen. De vlakke onderdelen worden zodanig gecombineerd en zodanig gerangschikt dat de meest optimale plaatbenutting wordt verkregen.

In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm wordt de omvang van het snijplan gekozen in overeenstemming met een eerste plaatgrootte of een tweede plaatgrootte, met oog op een minimaal percentage aan materiaalverliezen. Bij de keuze van de plaatgrootte (van de metaalplaat waaruit de vlakke onderdelen worden gehaald) wordt dus rekening gehouden met de efficiëntie van een bijhorende nesting. Er zijn verschillende plaatafmetingen beschikbaar waaruit kan worden gekozen om het resultaat te verbeteren en minder materiaalverlies te bekomen.

In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm wordt het plooiapparaat geselecteerd op basis van het soort plaatmetaal, de plaatdikte en een bezettingsgraad van de plooiapparatuur. Bij voorkeur wordt er ook rekening mee gehouden met welke plooigereedschappen het meest geschikt zijn om een gevraagde plooihoek (en eventueel plooiradius) te verwezenlijken. Optioneel wordt bij de selectie van het plooiapparaat gebruik gemaakt van informatie die beschikbaar is uit Enterprise Resource Planning (ERP) software.

In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm wordt het snijapparaat geselecteerd uit twee of meerdere snijapparaten van onderling verschillende types, op basis van het soort plaatmetaal, de plaatdikte en een bezettingsgraad van de snijapparatuur. Optioneel wordt bij de selectie van het snijapparaat gebruik gemaakt van informatie die beschikbaar is uit Enterprise Resource Planning (ERP) software.

In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm wordt een reeks van meerdere gelijke werkstukken vervaardigd, onderling gelijk qua vorm en grootte. Tenminste één afmeting van het eerste werkstuk uit de reeks wordt verder gecontroleerd. Bij voorkeur worden de afmetingen van de vlakke onderdelen voor het eerste werkstuk vlak na het snijden gecontroleerd. Afhankelijk van de gevraagde afwerkingsgraad en het aantal te produceren stukken, worden er eventueel ook nog tussentijdse controles uitgevoerd. In een verdere uitvoeringsvorm wordt aan de reeks werkstukken een uniek identificatienummer toegekend. Dit identificatienummer is een ondubbelzinnige aanduiding voor de reeks. In een verdere uitvoeringsvorm wordt het identificatienummer in een computersysteem gelinkt met tenminste het soort plaatmetaal en de plaatdikte. Eventueel kunnen in de ERP software nog verdere gegevens (metadata) worden ingevoerd, gekoppeld met datzelfde identificatienummer. Bijvoorbeeld gaat het om referenties en benamingen afkomstig van de klant, materiaaleigenschappen (bv. de materiaallegering), de plaatdikte, technische tekeningen en/of gewenste verpakkingsmethodes. Een belangrijk voordeel van zulke gegevens in ERP software is dat zij doorheen het gehele productieproces kunnen worden geraadpleegd. Gegevens moeten slechts éénmaal worden ingevoerd, en de kans op inconsistente gegevens is klein.

Het “plooien” en “snijden”, zoals hierboven beschreven, worden opgevat als primaire bewerkingen. In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm omvat de werkwijze verder nog één of meerdere tussenbewerkingen, voorafgaand aan het plooien. In een verdere of alternatieve uitvoeringsvorm omvat de werkwijze verder nog één of meerdere nabewerkingen, na het plooien. Mogelijke tussenbewerkingen en/of nabewerkingen zijn draadtappen, ontbramen en/of ontvetten. De uitvinding is hier niet toe gelimiteerd. Sommige nabewerkingen kunnen pas na het plooien worden uitgevoerd. Vaak is dit een oppervlaktebehandeling zoals nat- of poederlakken, galvaniseren of andere gelijkaardige bewerkingen, maar dit kan ook een bewerking zijn die door de materiaalvervorming bij het plooien zou tenietgedaan zijn, zoals draadvorming dicht bij de plooilijnen. In vele gevallen is dit ook het aan elkaar bevestigen van meerdere geplooide stukken, d.m.v. tijdelijke of permanente verbindingen. Schroeven en lassen zijn voorbeelden hiervan.

Optioneel gaat het om een computer-geïmplementeerde werkwijze, voor aansturing van CNC-gestuurde snijapparatuur en plooiapparatuur. In wat volgt, wordt de uitvinding beschreven a.d.h.v. niet-limiterende voorbeelden en figuren die de uitvinding illustreren, en die niet bedoeld zijn of geïnterpreteerd mogen worden om de omvang van de uitvinding te limiteren. Figuur 1 illustreert een werkwijze volgens een mogelijke uitvoeringsvorm van de uitvinding, aan de hand van een stroomdiagram.

In een eerste stap plaatst een klant een order 1 voor een reeks werkstukken. De bijgevoegde informatie voorziet een 3D-model 2 voor een werkstuk, bijvoorbeeld een elektronisch bestand met .stp extensie. Bij voorkeur wordt er ook een technische tekening 3 bijgeleverd met daarop de schaal, afmetingen en toleranties. Eventuele ontbrekende gegevens worden opgevraagd bij de klant. Op basis van dit order wordt er alvast een nieuw “artikel” aangemaakt 4 in de ERP-database 6, met een eigen identificatienummer voor de reeks werkstukken. Aan de hand van de productvereisten kan nu ook al een eerste beslissing worden genomen omtrent de te gebruiken technologie 5. Alle beschikbare informatie wordt in een ERP database 6 gevoerd. In het bijzonder bevat de ERP-database info omtrent de producteigenschappen en -vereisten voor het artikel, en eventuele metadata (bv. klantreferenties). Het 3D-model wordt ingelezen 7 en eveneens in de ERP-database 6 gevoed.

De ERP-database 6 beschikt trouwens ook over gegevens m.b.t. gelijklopende orders, en omtrent de machinebezetting en planning. In combinatie met voorgaande overwegingen i.v.m. de te gebruiken technologie, kan er dus een keuze 7 worden gemaakt van plooiapparatuur (en eventueel ook snijapparatuur).

Welk plooiapparaat wordt geselecteerd 7 zal zijn invloed hebben op hoe het 3D-model moet worden ontvouwd 8. Om de ligging van de plooilijnen en de buigtoeslagen te berekenen, wordt de gepaste dataset 9 aangesproken (afhankelijk van of plooiapparaat A, B, … werd gekozen). De dataset 9 kan een tabelvorm aannemen, en toont aan hoe het materiaal in de praktijk zal reageren op het plooien 17. Afhankelijk van de combinatie van het gekozen plooiapparaat, de plaatdikte, de materiaalsoort en de plooihoek, wordt door de software de correcte afwijking in de tabellen opgezocht voor een specifieke plooi. Gezien de plooihoek in principe een eindeloze variatie kan zijn tussen 0° en 180°, is de software in staat om te interpoleren of extrapoleren vanaf de beschikbare gegevens in de dataset 9. Hieruit wordt dus een 2D-model 10 verkregen voor tenminste één onderdeel. Doorgaans moet er echter een hele reeks werkstukken worden vervaardigd. Optioneel bestaat een werkstuk ook uit meerdere onderdelen. Mogelijks lopen er ook meerdere orders binnen voor onderdelen uit hetzelfde plaatmateriaal, met dezelfde plaatdikte. Het is dus mogelijk om verschillende onderdelen via nesting 12 te combineren in eenzelfde snijplan. Zo kunnen de materiaalverliezen gedrukt worden. Alle beschikbare gegevens worden nu gebundeld als productiedata 13 voor het fysiek produceren 15 van de onderdelen. De productiedata 13 omvat minstens instructies 14 voor de snijapparatuur en plooiapparatuur. Eventueel zijn er ook (papieren) samenvattingen 19 voor de operatoren. Op basis hiervan kunnen de onderdelen/werkstukken worden geproduceerd 15. Dit omvat minstens het snijden 16 van de onderdelen uit plaatmetaal, het plooien 17 van de vlakke onderdelen tot geplooide onderdelen, en eventueel nog één of meerdere nabewerkingen 18. Het is verondersteld dat de uitvinding niet beperkt is tot de uitvoeringsvormen die hierboven beschreven zijn en dat enkele aanpassingen of veranderingen aan de beschreven voorbeelden en figuren kunnen toegevoegd worden zonder de toegevoegde conclusies te herwaarderen.

Claims (14)

CONCLUSIES

1. Een werkwijze voor het vervaardigen van een werkstuk, welk werkstuk tenminste één geplooid onderdeel uit plaatmetaal omvat, van een opgegeven plaatdikte, en welke werkwijze de stappen omvat van: - het invoeren of inlezen van een 3D-model voor het werkstuk, - het genereren van een 2D-model voor een vlak onderdeel uit plaatmetaal, van de opgegeven plaatdikte, tenminste op basis van het 3D-model, - het genereren van een snijplan voor het vlak onderdeel, op basis van het 2D-model, - het selecteren van een snijapparaat en het genereren van instructies voor het snijapparaat, voor het snijden van het vlak onderdeel op basis van het snijplan, - het selecteren van een plooiapparaat en het genereren van instructies voor het plooiapparaat, voor het plooien van het vlak onderdeel langsheen een plooilijn, over een opgegeven plooihoek, en - het snijden en plooien van het vlak onderdeel in overeenstemming met de genoemde instructies, ter vorming van het geplooid onderdeel, met het kenmerk, dat het plooiapparaat wordt geselecteerd uit twee of meerdere plooiapparaten van onderling verschillend types, waarbij tenminste één afmeting in het genoemde 2D-model een compensatie omvat voor een plooiverlies bij het plooien, welke compensatie wordt berekend aan de hand van een dataset gelinkt met het geselecteerde plooiapparaat, de plaatdikte en het soort plaatmateriaal.

2. De werkwijze volgens conclusie 1, waarbij de compensatie wordt berekend door interpolatie van tenminste twee gegevens uit de genoemde dataset, voor twee verschillende plooihoeken.

3. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij het snijplan een nesting voorziet van het vlak onderdeel met tenminste één verder vlak onderdeel.

4. De werkwijze volgens conclusie 3, waarbij een omvang van het snijplan wordt gekozen in overeenstemming met een eerste plaatgrootte of een tweede plaatgrootte, met oog op een minimaal percentage aan materiaalverliezen.

5. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij het plooiapparaat wordt geselecteerd op basis van het soort plaatmetaal, de plaatdikte en een bezettingsgraad van de plooiapparatuur.

6. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij het snijapparaat wordt geselecteerd uit twee of meerdere snijapparaten van onderling verschillende types, op basis van het soort plaatmetaal, de plaatdikte en een bezettingsgraad van de snijapparatuur.

7. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij het werkstuk twee of meerdere plaatmetalen onderdelen omvat.

8. De werkwijze volgens conclusie 7, verder omvattende de stap van het onderling verbinden van de plaatmetalen onderdelen tot het werkstuk.

9. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij een reeks van meerdere gelijke werkstukken wordt vervaardigd, verder omvattende de stap van het controleren van tenminste één afmeting van een eerste werkstuk uit de reeks.

10. De werkwijze volgens conclusie 9, waarbij aan de reeks werkstukken een uniek identificatienummer wordt toegekend.

11.De werkwijze volgens conclusie 10, waarbij het identificatienummer in een computersysteem wordt gelinkt met tenminste het soort plaatmetaal en de plaatdikte.

12. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, verder omvattende één of meerdere tussenbewerkingen, voorafgaand aan het plooien.

13. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, verder omvattende één of meerdere nabewerkingen, na het plooien.

14. De werkwijze volgens één der voorgaande conclusies, waarbij het een computer- geïmplementeerde werkwijze betreft.