util
Del latin utilis, derivat de uti (« gausir », « profièchar de »)
- /y'til/
u | til (2)
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | util | utils |
| [y'til] | [y'tils] | |
| Femenin | utila | utilas |
| [y'tilo̞] | [y'tilo̞s] | |
util
- Qu'es profechós o avantatjós; que servís a quicòm.
- (geografia) Qualifica la partida economicament activa d'un país o d’una nacion.
- utile (auvernhat), (gascon), (lemosin), (provençau), (vivaroaupenc)