temporal

temporal (lengadocian)

1. Relatiu al temps.
2. Que passa amb lo temps, peridor.
3. (religion) Qu'es secular ; que tòca las causas de nòstre temps, la causas materialas.
4. (Anatomia) Al repècte dels tempes.

Variantas dialectalas

• temporau (gascon, provençau)

Derivats

• temporalament
• intemporal
• temporalitat

Traduccions

alemand: zeitlich (de) anglés: temporal (en) basc: denbor baterako (eu) catalan: temporal (ca) ; provisori (ca)

espanhòl: provisional (es) ; temporal (es) francés: temporel (fr) ; temporal (fr) (anatomia) italian: temporale (it) portugués: temporal (pt)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
temporal	temporals
[tempuˈral]	[tempuˈrals]

temporal (lengadocian) masculin

1. Ventada acompanhada de chavanas.
2. (Anatomia) Òs temporal
3. Çò que tòca las causas materialas de la vida.
   1. Renda dels eclesiastics

Sinonims

1. tempèsta (1).

Traduccions

alemand: Sturm (de) (1) anglés: tempest (de) (1), temporal (de) (2, 3) basc: ekaitz (eu) (1) catalan: temporal (ca)

espanhòl: temporal (es) francés: tempête (fr) (1), temporal (de) (2), temporal (de) (3) italian: tempesta (it) (1), , temporale (de) (2, 3) portugués: temporal (pt)

Anglés Etimologia

Del latin temporalis

Prononciacion

/ˈtɛmpəɹəl/, /ˈtɛmpəɹəl/

Sillabas

tem|po|ral

Adjectiu

temporal

1. Relatiu al temps.
2. (religion) Qu'es secular
3. (Anatomia) Al repècte dels tempes.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
temporal	temporals
[tempuˈral]	[tempuˈrals]

temporal

1. (Anatomia) Òs temporal
2. Çò que tòca las causas materialas de la vida.

Catalan Etimologia

Del latin temporalis

Prononciacion

Oriental: central /təmpuˈɾaɫ/, /təmpuˈɾaɫ/, balear /təmpoˈɾaɫ/, /təmpoˈɾaɫ/, /təmpuˈɾaɫ/, /təmpuˈɾaɫ/

Occidental: /tempoˈɾaɫ/, /tempoˈɾaɫ/

Sillabas

tem|po|ral

Adjectiu

temporal masculin o femenin (Plural: temporals)

1. Relatiu al temps.
2. temporari
3. (religion) Qu'es secular
4. (Anatomia) Al repècte dels tempes.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
temporal	temporals

temporal masculin

1. Ventada acompanhada de chavanas.
2. (Anatomia) Òs temporal
3. Çò que tòca las causas materialas de la vida.

Espanhòl Etimologia

Del latin temporalis

Prononciacion

escotar « temporal »

Prononciacion

/tempoˈɾal/, /tempoˈɾal/

Sillabas

tem|po|ral

Adjectiu

temporal (Plural: temporales)

1. Relatiu al temps.
2. provisional
3. (religion) Qu'es secular
4. (Anatomia) Al repècte dels tempes.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
temporal	temporales
[tempoˈɾal]	[tempoˈɾales]

temporal masculin

1. Ventada acompanhada de chavanas.
2. Çò que tòca las causas materialas de la vida.
3. Persona que trabalha per una temporada.
4. (Anatomia) Òs temporal

Francés Etimologia

Del latin temporalis

Prononciacion

/tɑ̃pɔʁal/, /tɑ̃pɔʁal/

Sillabas

tem|po|ral

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	temporal	temporaux
	[tɑ̃pɔʁal]	[tɑ̃pɔʁo]
Femenin	temporale	temporales
	[tɑ̃pɔʁal]	[tɑ̃pɔʁal]

temporal masculin o femenin

1. (Anatomia) Al repècte dels tempes.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
temporal	temporaux
[tɑ̃pɔʁal]	[tɑ̃pɔʁo]

temporal masculin

1. (Anatomia) Òs temporal

Portugués Etimologia

Del latin temporalis

Prononciacion

Portugal /tẽpuˈɾaɫ/, /tẽpuˈɾaɫ/, Brasil /tẽpoˈɾaw/, /tẽpoˈɾaw/

Sillabas

tem|po|ral

Adjectiu

temporal masculin o femenin (Plural: temporais)

1. Relatiu al temps.
2. (religion) Qu'es secular
3. (Anatomia) Al repècte dels tempes.

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
temporal	temporais

temporal masculin

1. Ventada acompanhada de chavanas.
2. Çò que tòca las causas materialas de la vida.
3. (Anatomia) Òs temporal