secrèt

(Adjectiu) Del latin secretus.

(Nom) Del latin secretum.

/se'kɾɛt/, /se'kɾɛt/

se|cret

Adjectiu

secrèt

Qu'es conegut pas que d’una persona o de fòrça pauc de gents ; que se ten amagat, que se lèva de la coneissença dels autres.
(istòria) Qualificava las doctrinas e practicas ocultas coma l’astrologia, la magia, la necromancia, etc.
- Aquel mage faguèt fortuna dins las sciéncias secrètas.
(particular) Qualifica un accès amagat.
- Escalièr secrèt ; pòrta secrèta.

Nom comun

secret masculin (lengadocian) (provençau)

Informacion coneguda d’una sola persona o d’un grop redusit de personas, que se garda amagat, que se cal pas esventar.
- Revelar son mai grand secret a son melhor amic.
Discrecion, silenci sus una causa confiada.
- Los afars son tractadas amb lo mai grand secret.
Mejan conegut d’una sola persona o de pauc de personas per far de causas, per produire d'efièchs.
- Un secret de fabricacion industrial.
Luòc amagat, a l'escart.
- Viu retirat dins lo secret de son ostal.